«Εγώ και ο τόπος μου» Στ Τάξη (ΚΒ) - ΤΣΙΡΕΙΟ
Στοιχεία Ενότητας Θέμα: Εγώ και ο τόπος μου Σύντομη Περιγραφή Ενότητας: Τα παιδιά, άλλοτε ατομικά και άλλοτε ομαδικά, διερεύνησαν και κατέγραψαν στοιχεία και χαρακτηριστικά των πόλεων/χωριών από τα οποία κατάγονται. Ήρθαν σε επαφή με έργα καλλιτεχνών από τον ευρωπαϊκό χώρο και δημιούργησαν έργα με μικτές τεχνικές και υλικά, αποτυπώνοντας σε αυτά τα χαρακτηριστικά του τόπου τους. Σύντομα κείμενα εμπλουτίζουν τα έργα των παιδιών.
Στην Κακοπετριά και στον Άγιο Αμβρόσιο Λεμεσού: φρουτόδεντρα, αμπέλια, ζώα, πουλιά και μια πετρόχτιστη εκκλησία.
Ταξιδεύουμε με τα καράβια στη θάλασσα της Λεμεσού και χαϊδεύουμε με τη ματιά μας τα περιβόλια, τους κήπους, τ αμπέλια και τους αρχαίους ναούς. Αγαπούμε αυτή την πόλη.
Μυρωδάτος κυπριακός καφές στον Κάθηκα της Πάφου και γλυκό κρασί στο Όμοδος, δίπλα από το Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού.
Μολτόβα, το χωριό που γεννήθηκα, στη Ρουμανία. Εκεί δάση, λύκοι, αράχνες στα εγκαταλειμμένα σπίτια, το ποτάμι που κυλά δίπλα από το κοιμητήριο, το σπίτι της γιαγιάς που ζει ακόμα εκεί. Όλα τα κουβάλησα μαζί μου στην καινούρια μου πατρίδα.
Κάθε καλοκαίρι πηγαίνουμε στο σπίτι της γιαγιάς: στο Όμοδος, στην Κυπερούντα, στη Δρυνιά της Πάφου. Έχει ό,τι πεθυμά η ψυχή σου στο χωριό, δέντρα, λουλούδια, αμπέλια, ένα ποταμάκι που κυλά χαρούμενο. Μα περισσότερο απ όλα μας αρέσουν τα ζώα που ζούνε στις αυλές: οι κότες, οι λαγοί και τα λογής λογής μαμούδια.
Η κατεχόμενη Κερύνεια κι ο τουρκοπατημένος Πενταδάκτυλος έτσι όπως τα γνωρίσαμε μέσα από διηγήσεις και παλιές φωτογραφίες.
Στον Καλοπαναγιώτη, με την εκκλησία του Μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή, το ποταμάκι, την πετρόχτιστη βρύση και το παλιό γεφύρι.
Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο και χειμώνας, «κι όλα μαζί μια λύπη και μιαν ομορφιά» στα χωριά του Τροόδους, το Μουτουλλά, τον Πεδουλά, τον Καλοπαναγιώτη, τον Αγρό.
Κάνω μια βόλτα στη γειτονιά μου, στο κέντρο της Λεμεσού.
Ανηφορίζουμε στο Καλό Χωριό της Λεμεσού και μαζεύουμε τα μανιτάρια, τα σταφύλια και τα ρόδια. Τα πουλιά μας ακολουθούν όπου κι αν πάμε.
Στο Κολόσσι μεγάλωσε ο πατέρας μας. Εκεί μεγαλώνουμε κι εμείς, ανάμεσα σε περιβόλια με φρούτα. Το Κάστρο με τις πολεμίστρες του, ψηλό κι αγέρωχο δεσπόζει στην περιοχή.
Καλοκαίρι στις Κέδαρες της Πάφου, καλοκαίρι και στη Μελιβία, το χωριό της μητέρας μου, στην Ελλάδα. Η ίδια ομορφιά, η ίδια ξεγνοιασιά, παρέα με τα ζώα της αυλής, τους ήχους και τις μυρωδιές της εξοχής.
Κάθε δυο βδομάδες κάνω με την οικογένειά μου το ταξίδι στην Πλατανιστάσα. Εκεί είναι ο παππούς και με περιμένει. Κι εγώ δε βλέπω την ώρα να τρέξω να δω το ποτάμι που κυλά γάργαρο, να μπω να προσευχηθώ στη μικρή εκκλησία και να κάνω μια βόλτα με το γαϊδουράκι.
Πάντα μας αρέσει μια επίσκεψη στο Ζωολογικό Κήπο της Λεμεσού και μια βόλτα απέναντι, στην παραλία.
Βαφέικα, λίγο έξω από την Ξάνθη, στην Ελλάδα. Τα σπίτια είναι κτισμένα τόσο κοντά το ένα στο άλλο που πολλές φορές οι άνθρωποι μοιράζονται την ίδια αυλή. Είναι ολόκληρο το χωριό σαν πολυκατοικία ενός ορόφου. Καλαβασός, στην επαρχία Λάρνακας, με την εκκλησία και τους λόφους της.
Η ματιά μας ταξιδεύει σ όλα αυτά που αγαπούμε από την πόλη μας, τη Λεμεσό: τη γειτονιά μας με τις πολυκατοικίες της, το μικρό μας πάρκο, τη θάλασσα και την αμμουδιά, τα αρχαία μνημεία, όλα όσα ζουν κάτω από τον Ήλιο της.
Από τη Λεμεσό με τις πολυκατοικίες και τις γάτες που τρέχουν στις γειτονιές, μέχρι τα Μαντριά της Πάφου με τα μυρμήγκια και τα βατράχια που αλωνίζουν τις πλαγιές και τις ακροποταμιές: αγαπημένες εικόνες, μυρωδιές και ήχοι του τόπου μας.
Στην Αμμόχωστο, με τα ξενοδοχεία και τη χρυσή αμμουδιά και τα περιβόλια με τις πορτοκαλιές, γεννήθηκε η μητέρα μου. Εγώ γνώρισα κι αγάπησα την πόλη αυτή μέσα από τις δικές της αναμνήσεις.
Ο τόπος μας είναι όλα αυτά που ζούμε κι αγαπούμε κι όλα εκείνα που έζησαν και αγάπησαν οι γονείς και οι παππούδες μας: η παραλιακή Λεμεσός, το χωριό Βάσα με τ αμπέλια και την παραδοσιακή ζιβανία, η οροσειρά του Τροόδους με τα δάση της και η Μεσαορία με τους κάμπους και τους θεριστές της.