ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ \Ιασίου 1, 115 21 \Αθήνα / 1, Iasiou str., Athens, Hellas

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ Κ.Α. 7783 ΤΕΥΧΟΣ ΑΡ. 24 ΣEΠTEMBPIOΣ - OKTΩBPIOΣ - NOEMBPIOΣ 2009 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ \Ιασίου 1, 115 21 \Αθήνα / 1, Iasiou str., Athens, Hellas

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2010 ΔIΠTYXA THΣ EKKΛHΣIAΣ Σχ. 14Χ21, σελ. 1176, τιμή: 22 Eπετηρiδα (^Ημερολόγιο τσέπης) Σχ. 14Χ9, σελ. 112, τιμή: 1 Τά ΔΙΠΤΥΧΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ περιέχουν τίς ε δικές διατάξεις τοü μηνολογίου 2010 καί τήν κανονική çργάνωση τéς \Ορθόδοξης \Εκκλησίας. \Εφέτος εrναι àφιερωμένα στήν âνορία, γιά τήν συμπλήρωση ëκατό χρόνων àπό τήν ψήφιση τοü πρώτου Νόμου περί âνορι ν. Η ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ( μερολόγιο τσέπης) περιέχει συνοπτικό καί àναλυτικό ëορτολόγιο τοü 2010, σημειωματάριο, τηλεφωνική àτζέντα, τίς περιόδους τéς νηστείας τοü öτους καί χρήσιμες âκκλησιαστικές πληροφορίες. ^Η âπετηρίδα τοü öτους 2010 εrναι àφιερωμένη στό Κατηχητικό öργο τéς \Εκκλησίας μας. Ο ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ ΤΟΙΧΟΥ περιέχει àναλυτικό Ημεροδεiκτης τοiχου Σχ. 29Χ21, τιμή: 5 EΠITPAΠEZIOΣ Ημεροδεiκτης Σχ. 14Χ21, σελ. 448, τιμή: 13 ëορτολόγιο τοü öτους àλλά καί μηνύματα γιά τήν ëορτή τéς μέρας θέματα πού àφοροüν τή χριστιανική ζωή. ^Ο μεροδείκτης κοσμεöται μέ ½ραιότατη φορητή ε κόνα τοü 17ου α ώνα πού âμφανίζει τόν \ΙησοÜ Χριστό ½ς Παντοκράτορα «σέ δόξα», προερχόμενη àπό τήν ^Ιερά Μονή Παναγίας \Ελεούσης τéς νήσου τ ν \Ιωαννίνων καί ïποία πλαισιώνεται μέ χρυσοτυπία. Ο ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ, πού εrναι àφιερωμένος στό πρόσωπο τéς ^Υπεραγίας Θεοτόκου, πέρα àπό τό ëορτολόγιο καί τό καθημερινό μήνυμα, παρέχει τή δυνατότητα àναλυτικéς καταγραφéς καί προγραμματισμοü τ ν μερήσιων ποχρεώσεων τοü κατόχου του. 61 η ΔIEΘNHΣ EKΘEΣH BIBΛIOY ΦPANKΦOYPTHΣ Συνεχίζοντας ï \Οργανισμός μας τή μακρόχρονη παρουσία του στή Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης, συμμετεöχε κι âφέτος àποστέλλοντας πρόσφατες âπιλεγμένες âκδόσεις, μέ σύντομη περίληψη τοü περιεχομένου τους στήν àγγλική γλώσσα, πως προβλέπει ï κανονισμός τéς Πανελλήνιας ^Ομοσπονδίας \Εκδοτ ν & Βιβλιοπωλ ν γιά τήν παρουσίασή τους στό ëλληνικό Περίπτερο τéς \Εκθέσεως. ^Η 61η Διεθνής Εκθεση Βιβλίου τéς Φρανκφούρτης πραγματοποιήθηκε àπό 14 ως 18 \Oκτωβρίου 2009 καί âκτιμäται πώς εrναι μεγαλύτερη àνά τόν κόσμο στό εrδος της. Φέτος συμμετεöχαν περισσότεροι àπό 7.000 âκθέτες - àνάμεσά τους καί δέκα àπό τήν ^Ελλάδα. Σύμφωνα μάλιστα, μέ δημοσίευμα τéς îστοσελίδας τéς Τό ëλληνικό περίπτερο στήν öκθεση Τά βιβλία τοü \ΟργανισμοÜ μας στήν öκθεση Deutsche Welle, àπό ναν πρ το àπολογισμό γιά τήν öκθεση, πού öκλεισε χτές τίς πύλες της, παρουσιάστηκαν 123.000 νέοι τίτλοι καί διαπιστεύτηκαν περισσότεροι àπό 10.000 δημοσιογράφοι. Τό βραβεöο Ε ρήνης τ ν Γερμαν ν \Εκδοτ ν, πού àποτελεö τό àποκορύφωμα τ ν παράλληλων âκδηλώσεων τéς öκθεσης, àπονεμήθηκε στό μεγάλο \Ιταλό συγγραφέα Claudio Magris (Κλαούντιο Μάγκρις), ï ïποöος ζεö στήν Τεργέστη, γιά τή συμβολή του στήν κατανόηση τ ν λα ν καί τ ν διαφορετικ ν πολιτισμ ν. Εγιναν μως κι ôλλου τύπου καί ε δους àπολογισμοί, καθώς διαπιστώθηκαν καί τά ëξéς: τό τυπωμένο βιβλίο àντέχει καί àνθίσταται παρά τήν ο κονομική κρίση καί τήν âμφάνιση τοü äλεκτρονικοü βιβλίου.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Γιά μία àκόμη φορά \Αποστολική Διακονία τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος ëόρτασε μέ σεμνότητα καί îεροπρέπεια τήν îερά μνήμη τοü êγίου \Ιωάννου τοü Χρυσοστόμου, \Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, \Εφόρου καί Προστάτου ΑéτÉς, στόν ^Ιερό Προσκυνηματικό Ναό τéς ^Αγίας Βαρβάρας τοü ïμωνύμου Δήμου \ΑττικÉς. Τήν Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, παραμονή τéς ëορτéς, âτελέσθη \Ακολουθία τοü πανηγυρικοü ^ΕσπερινοÜ âντός τοü îεροü Παρεκκλησίου τοü ΘεολογικοÜ Ο κοτροφείου τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας, πού τιμäται âπ çνόματι τοü îεροü Πατρός, που ï διάκονος π. Nεκτάριος Γεωργίου ïμίλησε μέ θέμα: «^Iερός Xρυσόστομος-φωτοφόρος λύχνος». Τήν Παρασκευή 13 Νοεμβρίου âτελέσθη ï Ορθρος καί Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοü Α δ. Πρωτοπρ. π. Λεωνίδου ΨαριανοÜ, Δ/ντοÜ ΔιοικητικοÜ- Ο κονομικοü, καί συνιερουργούντων τοü π. Κων/νου Παπαθανασίου, παλλήλου τοü Γραφείου âκδόσεων καί ôλλων îερέων καί διακόνων, μέ τή συμμετοχή λων τ ν âργαζομένων καί διακονούντων στόν àνωτέρω îεραποστολικό \Οργανισμό, καθώς καί τ ν φοιτητ ν τοü ΘεολογικοÜ Ο κοτροφείου τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας. Στόν κηρυγματικό του λόγο ï π. Κων/νος Παπαθανασίου àναφέρθηκε στήν παρουσία τοü ΘεοÜ στό παρόν καί στό μέλλον, μέ βάση να öργο τοü êγίου \Ιωάννου τοü Χρυσοστόμου. \Ακολούθως, μέ τήν εéλογία τοü Μακ. \Αρχιεπισκόπου \Αθην ν καί Πάσης ^Ελλάδος κ. ^Ιερωνύμου, âτελέσθη προεξάρχοντος τοü Παν. \Αρχιμ. π. \Αλεξίου Ψωίνου, ΔιευθυντοÜ ^Yπηρεσι ν τéς \AποστολικÉς Διακονίας, τό ^Ιερό Μνημόσυνο πέρ àναπαύσεως τ ν ψυχ ν τ ν διατελεσάντων àοιδίμων Προέδρων, Μελ ν τοü ΚεντρικοÜ ΔιοικητικοÜ Συμβουλίου, Γενικ ν Διευθυντ ν, ^Υπαλλήλων καί Δωρητ ν τοü öργου τéς \ΕξωτερικÉς ^ΙεραποστολÉς αéτéς. Οî ëορταστικές âκδηλώσεις ïλοκληρώθηκαν μέ τίς πατρικές εéχές τοü Α δ. Πρωτοπρ. π. Λεωνίδου ΨαριανοÜ, Δ/ντοÜ ΔιοικητικοÜ-Ο κονομικοü, ï ïποöος εéχήθηκε νά συνεχίσει ï \Οργανισμός γιά πολλές δεκαετίες àκόμη νά πηρετεö τήν \Εκκλησία καί ï προστάτης καί öφορος τοü φοιτητικοü-θεολογικοü Ο κοτροφείου νά μεσιτεύει στόν Πανάγαθο Θεό νά φανερώσει πολλούς νέους âργάτες στόν àμπελώνα Του. Κατά τήν àποχώρηση àπό τόν ^Ιερό Ναό τéς ^Αγίας Βαρβάρας μιά εéχάριστη öκπληξη περίμενε λους, àφοü μέ τήν προσωπική παρέμβαση τοü π. ΔαμασκηνοÜ Δαμιανάκη, πρός τόν Διευθυντή τéς Δ/νσεως Nεωτέρων Mνημείων τοü ^Yπουργ. ΠολιτισμοÜ îκανοποιήθηκε παλαιό öγγραφο α τημα τéς ^AποστολικÉς Διακονίας περί συντηρήσεως και καθαρισμοü τ ν τοιχογραφι ν πού πάρχουν στό δυτικό κλίτος τοü ΝαοÜ καί àποκαλύφθηκαν περίφημα öργα τοü γνωστοü êγιογράφου Φ. Κόντογλου. ^H ^Ομιλία τοü Πρεσβ. Κων/νου Παπαθανασίου μέ θέμα: «Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ» Μέ τή χάρη τοü êγίου ΘεοÜ συγκεντρωθήκαμε στόν περικαλλή τοüτο îερό προσκυνηματικό Nαό γιά νά ëορτάσουμε καί φέτος τή μνήμη τοü êγίου âνδόξου μεγάλου πατρός \Ιωάννου τοü Χρυσοστόμου, προστάτου καί âφόρου τοü îεραποστολικοü \ΟργανισμοÜ τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος. Καί ï ëορτασμός αéτός συνιστä να γεγονός μεγάλης σημασίας γιά μäς, να γεγονός-σταθμό, πως καί προσωπικότητα, ï βίος καί τό öργο τοü îεροü πατρός àποτελοüν να πραγματικό ïρόσημο ùχι μόνο τéς πατερικéς γραμματείας τοü 4ου α., àλλά ïλόκληρης τéς îστορικéς πορείας τéς \Ορθόδοξης ΚαθολικÉς \Εκκλησίας. Τό σημερινό εéαγγελικό àνάγνωσμα μäς θέτει να καίριο ζήτημα τéς χριστιανικéς μας αéτοσυνειδησίας, πως τό καταγράφει ï εéαγγελιστής \Ιωάννης: «âγώ ε μι ï ποιμήν ï καλός καί γινώσκω τά âμά καί γινώσκομαι πό τ ν âμ ν» (10,14). ^Ο \ΙησοÜς, ½ς ï καλός ποιμένας, àναγνωρίζει τά πρόβατα τά δικά του, καί âκεöνα àναγνωρίζουν τόν ποιμένα τους. ^Ο \ΙησοÜς εrναι ï καλός καί àληθινός ποιμένας τοü λαοü τοü ΘεοÜ καί μεταξύ ΧριστοÜ καί πιστοü φίσταται μιά θεμελιακή σχέση σχέση àμοιβαιότητας πως âκείνη τοü ΥîοÜ τοü ΘεοÜ μέ τόν Θεό Πατέρα σχέση πού βασίζεται καί âνεργεöται μέ τή λειτουργία τοü ρήματος «γινώσκω», τό ïποöο στή βιβλική γλώσσα ποδηλώνει τή βαθύτατη àμεσότητα προσωπικéς σχέσεως, συνάντηση «âνώπιος âνωπί ω». \Εάν σήμερα σχέση τοü àνθρώπου μέ τόν Θεό δέν συνιστä âμπειρικό γεγονός, âάν ï σύγχρονος ôνθρωπος δέν βιώνει τήν àποκάλυψη τéς ζωéς στή σχέση του μέ τόν Θεό καί τή λατρεία τοü ΘεοÜ âντός τéς \Εκκλησίας, âάν ï ôνθρωπος δέν βλέπει τήν προσφερόμενη àγάπη καί τόν χαρακτήρα τéς πατρότητας τοü ΘεοÜ, αéτό çφείλεται σέ τρεöς κυρίως παράγοντες: α) Στήν ποτίμηση τéς βιβλικéς διδασκαλίας καί ποβάθμιση τοü εéαγγελικοü κριτηρίου τéς àλήθειας β) τό ξεθώριασμα τéς âσχατολογικéς προοπτικéς τοü àνθρώπου καί γ) τήν àποδυνάμωση τéς ζωντανéς παρουσίας τοü ΘεοÜ, διαίτερα στή λατρεία. Εχοντας μπροστά μας αéτές τίς àρνητικές παραμέτρους, ôς προσπαθήσουμε νά δοüμε π ς καί γιατί ï îερός Χρυσόστομος, àπό τήν âποχή âκείνη, βίωνε ρεαλιστικά μιά àκριβ ς àντίθετη πραγματικότητα àπ αéτή τοü σημερινοü àνθρώπου. Καί âπιλέγουμε ½ς κείμενο âργασίας να δικό του öργο, μιά περιστασιακή ïμιλία πού öκανε σέ μνήμη μάρτυρος σέ κάποιο προάστιο öξω àπό τήν \Αντιόχεια μέ τίτλο: «περί τéς τ ν μελλόντων àπολαύσεως καί τéς τ ν παρόντων εéτελείας», δηλ. γιά τήν àπόλαυση τ ν μελλόντων àγαθ ν καί τή μικρή àξία τ ν παρόντων. 1. ^Η βιβλική μαρτυρία ½ς κριτήριο τéς àνθρωπολογίας ^Ο îερός Χρυσόστομος ùχι μόνο δέν ποτιμä τή βιβλική διδασκαλία, àλλά àποδέχεται ½ς κριτήριο àληθείας γιά τήν περί àνθρώπου διδασκαλία τή μαρτυρία τéς Βίβλου. \Επειδή γνωρίζει τι θεολογία καί àνθρωπολογία σχετίζονται στενότατα στή βιβλική διδασκαλία, βλέπει τόν ôνθρωπο μέσα σέ μιά πορεία τελειώσεως. Ε δικότερα: α. \ΕπαινεÖ τό àκροατήριό του, δηλ. τούς εéσεβεöς χριστιανούς πού βρίσκονται στό ναό. «Ο,τι πιό σπουδαöο öχει πόλη μας εrστε âσεöς, πού μέ τόση φροντίδα καί âνδιαφέρον παρακολουθεöτε προσεκτικά σα λέμε». \Επίσης, ï îερός ναός, «ï χ ρος αéτός âδ, εrναι γιά μένα πιό σπουδαöο κι àπ\ τίς βασιλικές αéλές. Διότι âκεö σα δίνονται, ποια κι ôν εrναι, χάνονται μαζί μέ τή ζωή αéτή». β. Αρχοντας εrναι ποιος κυριαρχεö στίς àδυναμίες του. Χαρακτηρίζει «τόν ôρχοντα àπό τήν κατάσταση τéς ψυχéς του, ôν âξουσιάζει τά δικά του πάθη, ôν στίς àδυναμίες του κυριαρχεö». \Αντιθέτως, «ôν âξουσιάζει τούς àνθρώπους, àλλά εrναι δοüλος στά πάθη, âγώ τουλάχιστον θά τόν öλεγα αéτόν πιό δοüλο àπ\ λους τούς àνθρώπους». γ. \ΑδιαφορεÖ γιά τήν âξωτερική μορφή τοü àνθρώπου, àφοü ï πρώτιστος σκοπός εrναι àποβολή «τéς τυραννικéς âξουσίας τ ν παθ ν àπό τήν δια τήν ψυχή». «Καί λέω ôρχοντα κι âλεύθερο, καί πιό βασιλιά àνάμεσα στούς βασιλιάδες, âκεöνον πού κι ôν εrναι ντυμένος μέ κουρέλια, κι ôν κατοικεö σέ φυλακή, κι ôν εrναι δεμένος μ\ êλυσίδα, βγάζει àπό πάνω του τήν τυραννική αéτή âξουσία, κι δέν κυριεύεται àπό τίς πονηρές âπιθυμίες».

^Επομένως, γιά τόν î. Χρυσόστομο βιβλική μαρτυρία συνιστä τό κριτήριο τéς àνθρωπολογίας πό τήν öννοια τι ï ôνθρωπος çφείλει νά ïδεύει πρός τήν τελειότητα, προσέχοντας τή διδασκαλία τéς ^Αγίας ΓραφÉς, κυριαρχώντας στίς àδυναμίες του καί στήν τυραννική âξουσία τ ν παθ ν. ^Η κατάσταση τéς ψυχéς τοü àνθρώπου ποδηλώνει τήν âλευθερία τοü àνθρώπου, καί ùχι οî âξωτερικοί παράγοντες. 2. ^Ο τονισμός τéς âσχατολογικéς προοπτικéς τοü àνθρώπου Στό ξεθώριασμα αéτéς τéς προοπτικéς, πού παρατηρεöται σήμερα, ï î. πατήρ àντιτάσσει μέ τρόπο âμφαντικό àφ ëνός μέν τά μελλοντικά àγαθά καί τήν àπόλαυσή τους, àφ ëτέρου δέ τήν παροδικότητα τ ν παρόντων. α. ^Ο ôνθρωπος, δημιουργημένος «κατ ε κόνα» τοü ΘεοÜ καί προορισμένος γιά τό «καθ ïμοίωσιν», βρίσκεται στό μέσο τéς κτίσεως, «μεθόριος» γéς καί οéρανοü. Γι αéτό γράφει ï î. Χρυσόστομος: «^Ο Θεός δημιούργησε δύο κόσμους, τόν να τωρινό, τόν ôλλο μελλοντικό τόν να ïρατό, τόν ôλλο àόρατο τόν να λικό, τόν ôλλο πνευματικό τόν να πού öχει àνάπαυση σωματική, τόν ôλλο πνευματική τόν να πού τόν γνωρίζουμε, τόν ôλλο πού τόν πιστεύουμε τόν να πού τόν öχουμε βέβαιο, τόν ôλλο πού τόν âλπίζουμε τόν να öκανε πέλαγος, τόν ôλλο λιμάνι τόν να σύντομο, τόν ôλλο πάντοτε νέο κι àθάνατο». β. Τά àγαθά τοü παρόντος βίου εrναι âφήμερα καί πρόσκαιρα. Καί μάλιστα, αéτά «δέν παίρνουν τέλος ταν πεθάνει αéτός πού τά öχει, àλλά κι ταν ζεö αéτός, αéτά μαραίνονται καί πεθαίνουν» εrναι «πιό àδύνατα κι àπό τή σκιά». \Ακόμη, καί «οî δόξες, οî âξουσίες πάλι τό διο, οî τιμές, οî àρχές εrναι âφήμερες καί πρόσκαιρες, καί πιό θνητές àπ\ τούς àνθρώπους πού τίς öχουν». γ. Προοπτική τοü àνθρώπου εrναι àπόλαυση τ ν μελλόντων àγαθ ν. Πρόκειται γιά τά βραβεöα, τά öπαθλα καί τίς àμοιβές τοü ΘεοÜ σέ âκείνους πού àγωνίστηκαν στήν παροüσα ζωή. Πρόγευση αéτ ν àποτελοüν «σα δίνονται âδ (στό ναό, πού) μοιάζουν μέ τό διαμάντι, καλύτερα, εrναι πιό στέρεα κι àπό αéτό καθώς εrναι àθάνατα κι àκίνητα καί δέν παθαίνουν καμία μεταβολή ποτέ, κι àκολουθοüν ôφοβα αéτούς πού τά àγαποüν, àπαλλαγμένα àπό μάχες καί φιλονικίες, κι àπό φθόνο καί δικαστήρια καί κακοθελητές καί συκοφαντίες». ^Επομένως, γιά τόν î. Χρυσόστομο ï ôνθρωπος εrναι κατ âξοχήν «μεθόριον ùν» ï Θεός πρόσταξε τόν να κόσμο νά εrναι àγώνισμα, τόν ôλλο βραβεöο σ\ αéτόν öδωσε àγ νες καί κόπους καί îδρ τες, σ\ âκεöνον στεφάνια καί βραβεöα κι àμοιβές. Γι αéτό çφείλει ï θνητός ôνθρωπος νά βγάλει àπό πάνω του τή βαριά φροντίδα γιά τά φθαρτά καί πρόσκαιρα λικά àγαθά, καί νά προτιμήσει τά πνευματικά àγαθά, νά ëνωθεö στενά μέ τά μελλοντικά καί τήν àπόλαυσή τους. 3. ^Η öμφαση στή ζωντανή παρουσία τοü ΘεοÜ \Ενώπιον τéς μελλοντικéς προοπτικéς τοü àνθρώπου, ï î. πατήρ θέτει μέ öμφαση καί ζωηρότητα αéτή ταύτη τή ζωντανή παρουσία τοü ΘεοÜ. \Επειδή ï προσδοκώμενος κόσμος εrναι μελλοντικός, àόρατος, πνευματικός, πού τόν πιστεύουμε καί τόν âλπίζουμε, γιά νά μήν παραμένει ½ς να ôλυτο α νιγμα στόν ôνθρωπο, τίθεται ½ς àκλόνητη βεβαιότητα καί àδιάσειστη πραγματικότητα τό πρόσωπο τοü \ΙησοÜ ΧριστοÜ. α. Σαρκώνεται καί àποκαλύπτεται στούς àνθρώπους. \Επειδή χρειάζονται àγ νες, κόποι καί îδρ τες γιά τά προστάγματα τοü ΘεοÜ, καθώς τό τι δέν qταν φανερά τά öπαθλα, παρουσιάζει καί φανερώνει ï διος ï Θεός μέ τά öργα Tου τά στεφάνια. Παίρνει τήν âντολή νά βαδίσει τόν δύσκολο δρόμο, œστε λοι âμεöς νά àκολουθήσουμε εéκολότερα τήν πορεία Tου. Ετσι, âμεöς δέν βαδίζουμε ναν àόρατο àπροσδιόριστο δρόμο, àλλά «âπακολουθοüμε τοöς χνεσιν αéτοü» (Α Πέ. 2,21), βαδίζουμε στά àχνάρια τά δικά Tου. β. ^Ο Θεός àποκαλύπτεται μέσα στίς âντολές Tου. Διότι àπ\ σα ï Ιδιος λέει, αéτά μέν εrναι âντολή καί τ\ ôλλα δέ öπαθλα. \Εντολή τό, «προσεύχεσθε γιά σους σäς βρίζουν καί σäς καταδιώκουν», κι öπαθλο τό, «γιά νά γίνεσθε παιδιά τοü Πατέρα σας πού εrναι στόν οéρανό» (Μτ. 5,44). Πάλι, τό «εéτυχισμένοι εrστε ταν σäς ντροπιάσουν καί σäς κατατρέξουν καί ποüν κάθε κακό λόγο âναντίον σας στά ψέματα. Νά öχετε χαρά καί àγαλλίαση, διότι ï μισθός σας θά εrναι πολύς στούς οéρανούς» (στ. 11-12). Εrδες τι τό να εrναι âντολή, καί τ\ ôλλο öπαθλο; γ. ^Ο διος ï Θεός δείχνει τό δρόμο γιά νά ζήσουμε μαζί του. Πρ τος âκεöνος δίδαξε τίς âντολές μέ τά öργα του. Δηλαδή τό, «Αν σέ ραπίσει κανείς στή δεξιά σιαγόνα, γύρισέ του καί τήν ôλλη» (Μτ. 5,39), \EκεÖνος τό öκαμε, ταν τόν ράπισε ï δοüλος τοü àρχιερέως. Διότι δέν τοü àντιστάθηκε, àλλά τοü φανέρωσε τόση καλωσύνη, πού τοü εrπε «Αν μίλησα κακ ς, δεöξε τό κακό ôν μως καλ ς, τί μέ χτυπäς» (\Ιω. 18,23); Τόν χτυποüσε νας πού δέν qταν âλεύθερος, àλλά πηρέτης, τιποτένιος καί δοüλος, κι ï \ΙησοÜς àπαντä öτσι, μέ τόση καλοσύνη. Οταν πάλι Tόν öλεγαν δαιμονισμένο καί Σαμαρείτη, âν πάλι μποροüσε νά τιμωρήσει τήν κακολογία τους, δέν öκανε τίποτα τέτοιο, àλλά καί τούς εéεργετοüσε κι öδιωχνε τούς δαίμονες àπ\ αéτούς. Κι αéτό πού εrπε, «προσεύχεσθε ταν σäς βρίζουν» (Μτ. 5,44), αéτό τό öκαμε ταν àνέβηκε στό σταυρό. Οταν δηλαδή Tόν σταύρωσαν καί Tόν κάρφωσαν, âκεö πού κρεμόταν öλεγε «Συγχώρεσέ τους γιατί δέν ξέρουν τί κάνουν» (Λκ. 23,34). Τό öλεγε αéτό ùχι διότι ï διος δέν μποροüσε νά τούς συγχωρέσει, àλλά γιά νά μäς μάθει νά προσευχόμαστε γιά χάρη τ ν âχθρ ν μας. ^Επομένως, ï ôνθρωπος σήμερα παραμένει àναπολόγητος, ôν σχυριστεö τι δέν àντιλαμβάνεται τήν παρουσία τοü ΘεοÜ. ^Ο Θεός Λόγος «σάρξ âγένετο» (\Ιω. 1,14) καί «πéρε αéτή τή σάρκα καί τή φύση τή δική μας κι öτσι τόν βάδισε αéτόν τό δρόμο καί δίδαξε τίς âντολές μέ τά öργα του». \Επιτελώντας τίς âντολές του, ζοüμε τή ζωντανή παρουσία Tου, καί αéτές μäς ïδηγοüν στά öπαθλα καί τά βραβεöα, δηλ. τό νά ζήσουμε μαζί Tου στή δική του οéράνια βασιλεία. * * * ^Ο σημερινός ëορτασμός αéτοü τοü μεγάλου καί ο κουμενικοü διδασκάλου συνιστä πραγματικά σταθμό στή ζωή τοü καθενός, διότι μäς προτάσσει μιά ôλλη διάσταση τοü àνθρώπινου βίου, àλλάζει τόν àτομοκεντρικό προσανατολισμό τοü σύγχρονου àνθρώπου, κάνει μιά διαφορετική πρόταση ζωéς àπ αéτή πού κοινωνία τéς καταναλωτικéς àποχαύνωσης συχνά μäς âπιβάλλει. (α) Στήν ποτίμηση τéς βιβλικéς διδασκαλίας καί τήν ποβάθμιση τοü εéαγγελικοü κριτηρίου τéς àλήθειας, ï îερός Χρυσόστομος àντιτάσσει τή βιβλική μαρτυρία ½ς κριτήριο αéθεντικéς àνθρωπολογίας (β) στό ξεθώριασμα τéς âσχατολογικéς προοπτικéς τοü àνθρώπου, τονίζει âμφαντικά τό âσχατολογικό μέλλον τοü àνθρώπου καί (γ) στήν àποδυνάμωση τéς ζωντανéς παρουσίας τοü ΘεοÜ, προτάσσει τήν àκλόνητη βεβαιότητα καί àδιάσειστη πραγματικότητα τοü προσώπου τοü \ΙησοÜ ΧριστοÜ στή ζωή μας, τό μυστήριο τοü φιλάνθρωπου ΘεοÜ, ½ς àληθινοü προτύπου καί φορέως τ ν ζωοποι ν âντολ ν του. Μέ αéτόν τόν τρόπο ζοüν οî πιστοί τήν παρουσία τοü ΘεοÜ, ï \ΙησοÜς εrναι γι αéτούς ï καλός ποιμένας τους, καί \ΕκεÖνος àναγνωρίζει αéτούς ½ς τά πρόβατα τά δικά του. Μέ ôλλα λόγια, ï îερός Χρυσόστομος θά μäς προέτρεπε σήμερα μέ τρεöς φράσεις: (α) ΚρατÉστε στά χέρια σας τή Βίβλο μήν πετäτε τή Γραφή στά àζήτητα (β) ï ôνθρωπος ½ς θεöο δημιούργημα δέν εrναι δυνατόν νά πάρχει μέσα στήν àπουσία τéς âλπίδας (γ) ζéστε κάθε στιγμή τή ζωντανή παρουσία τοü ΘεοÜ, στό παρόν καί τό μέλλον. \Αμήν. - Παραλείπονται οî προσφωνήσεις πού περιελάμβανε προφορική ïμιλία, καθώς καί οî ποσημειώσεις.

ΝΕΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2009-2010 Μέ τήν εéλογία τοü Μακ. \Αρχιεπισκόπου \Αθην ν καί Πάσης ^Ελλάδος κ. ^Ιερωνύμου καί τήν καθιερωμένη τέλεση τοü êγιασμοü, ξεκίνησε καί φέτος Σάββατο 24 \Οκτωβρίου στά πλαίσια τéς δραστηριότητος τοü ^ΙεραποστολικοÜ καί ΜορφωτικοÜ Τομέα τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας καί μέ εéθύνη τοü Γραφείου Κατηχήσεως καί Νεότητος, νέα κατηχητική χρονιά. Τόν êγιασμό τέλεσε ï Α δ. Πρεσβ. π. ΚωνσταντÖνος Παπαθανασίου καί öψαλε ï κ. \Ηλίας Φραγκάκης. Στό τέλος τéς âναρκτήριας âκδήλωσης ï π. ΚωνσταντÖνος μίλησε μέ θέμα: «Τό κατηχητικό νεανικό öργο âντός μιäς àντινεανικéς κοινωνίας», τονίζοντας τι τό öργο αéτό àνήκει στήν \Εκκλησία, ïποία συνιστä τρόπο γέννησης καί àναγέννησης τ ν νέων, τόπο àνάστασης καί âπανάστασης. Τό πρόγραμμα τοü Φροντιστηρίου ^Υποψηφίων Κατηχητ ν, τοü Σεμιναρίου \Επιμόρφωσης Κατηχητ ν καί \Εκμάθησης τéς ^ΕλληνικÉς ΝοηματικÉς Γλώσσας, öχει ½ς ëξéς: Α) ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Α ΕΤΟΥΣ 24 Oκτωβριου 2009 ^Αγιασμός Εναρξη μαθημάτων 31 Oκτωβριου 2009 ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «^Ο Χριστός στήν Παλαιά Διαθήκη» ^Ομιλητής: Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. \Iερεμίας ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «Οî ΠροφÉτες τéς ΠαλαιÄς Διαθήκης» ^Ομιλητής: Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. \Iερεμίας 7 Νοεμβριου 2009 Ε σήγηση: «^Η Δημιουργία» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου Ε σήγηση: «Περί âσχάτων» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου 14 Νοεμβριου 2009 Νεανικά ρεύματα καί τάσεις Ε σήγηση: «Λογοτεχνία καί νεότητα» ^Ομιλήτρια: Ζωή Κανάβα Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Προϋποθέσεις καί στάδια àνάπτυξης τéς πίστης. Ψυχολογική καί παιδαγωγική προσέγγιση» ^Ομιλητής: \Εμμανουήλ ΠερσελÉς ^Ο πρωτοπρ. π. Γεώργιος Εéθυμίου τελώντας τόν êγιασμό κατά τήν öναρξη τ ν μαθημάτων âπιμόρφωσης κατηχητ ν 21 Νοεμβριου 2009 Ε σήγηση: «^Η πτώση» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου Ε σήγηση: «Τριαδολογία» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου 28 Νοεμβριου 2009 Φιλοσοφικά καί κοινωνικά ρεύματα Ε σήγηση: «Τό πρόβλημα τéς χρήσης οéσι ν καί οî παράγοντες πού ïδηγοüν σ αéτό» ^Ομιλήτρια: Βασιλική ΚεφαλÄ Διδακτική Ε σήγηση : «Γενική διδακτική καί ε δική διδακτική τοü κατηχητικοü μαθήματος» ^Ομιλητής: \Ιωάννης Δρούλιας 5 Δεκεμβριου 2009 Διδακτική Ε σήγηση: «Πρ τες βοήθειες» Ε σηγητές: Στελέχη τοü Σώματος \Εθελοντ ν Σαμαρειτ ν τοü Ε.Ε.Σ. 12 Δεκεμβριου 2009 ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «Ε σαγωγή στήν Καινή Διαθήκη» ^Ομιλητής: Σωτήριος Δεσπότης Ψυχολογία Ε σήγηση: «Ψυχολογία τοü κατηχουμένου παιδιοü καί âφήβου» ^Ομιλητής: \Ιωάννης Δρούλιας

^Ομιλητής: π. Γεώργιος Ρουσάκης ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «^Η Παλαιά Διαθήκη στή ζωή τéς \Εκκλησίας» ^Ομιλητής: Νικόλαος Μπρατσιώτης Στήν α θουσα τ ν Εéεργετ ν τéς ^Eταιρείας τ ν Φίλων τοü ΛαοÜ στήν öναρξη τ ν μαθημάτων τéς κατήχησης 19 Δεκεμβριου 2009 Φιλοσοφικά καί Κοινωνικά Ρεύματα Ε σήγηση: «^Η περιβαλλοντική κρίση στίς σημερινές κοινωνίες» ^Ομιλητής: Γρηγόριος Κάτσας Ε σήγηση: «Περίγραμμα \ΕκκλησιαστικÉς ^Ιστορίας τéς \Εκκλησίας τéς ^Ελλάδος» ^Ομιλητής: Σπυρίδων Κοντογιάννης 16 Ιανουαριου 2010 Ε σήγηση: «Χριστολογία» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου Ε σήγηση: «Μονοθελητισμός» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου 23 Ιανουαριου 2010 Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Οî σχέσεις γονέων καί παιδι ν» ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Εéθυμίου Φιλοσοφικά καί Κοινωνικά Ρεύματα Ε σήγηση: «Πολυπολιτισμικές κοινωνίες καί ρατσισμός» ^Ομιλητής: \Αντώνιος Παπαντωνίου 30 Ιανουαριου 2010 Ψυχολογία Ε σήγηση: «^Η αéτογνωσία τοü κατηχητοü» ^Ομιλητής: π. Βασίλειος Θερμός Κατηχητική Ε σήγηση : «^Ο âνοριακός χαρακτήρας τéς κατήχησης» ^Ομιλητής: Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου κ. ΠαÜλος 6 Φεβρουαριου 2010 Διδακτική Ε σήγηση: «\Επιστήμη καί πνευματική ζωή» 20 Φεβρουαριου 2010 Ψυχολογία Ε σήγηση: «Γάμος: Μυστήριο \Αγάπης» ^Ομιλήτρια: Βαρβάρα ΜεταλληνοÜ Τεχνολογία καί Κατήχηση Ε σήγηση: «^Η μελέτη τéς ^Αγίας ΓραφÉς καί τ ν Πατέρων μέσω τοü Η/Υ» ^Ομιλητής: Σπυρίδων Γερόπουλος Τεχνολογία καί Κατήχηση Ε σήγηση: «\Ηλεκτρονικές ΒιβλιοθÉκες» ^Ομιλητής: Σπυρίδων Γερόπουλος 27 Φεβρουαριου 2010 Ε σήγηση: «^Η îστορική âξέλιξη τοü ΜοναχισμοÜ» ^Ομιλητής: Σπυρίδων Κοντογιάννης Φιλοσοφικά καί Κοινωνικά Ρεύματα Ε σήγηση: «Kοινωνία θεατ ν» ^Ομιλητής: \Αντώνιος Παπαντωνίου 6 Μαρτιου 2010 Πρακτική ôσκηση Α Προαγωγικό Διαγώνισμα Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Οî Κατηχητές ½ς παιδαγωγοί: Εéαγγελιζόμενοι âν γfé âρήμ ω καί àβάτ ω» ^Ομιλητής: Γεώργιος Κρουσταλάκης 13 Μαρτιου 2010 Ε σήγηση: «^Η âθνική προσφορά τéς \Εκκλησίας καί τό κρυφό σχολεöο» ^Ομιλητής: ΚωνσταντÖνος Χολέβας Ε σήγηση: «^Η θεολογία τéς \Ορθοδόξου ε κόνος» ^Ομιλητής: Γεώργιος Κόρδης 20 Μαρτιου 2010 Ψυχολογία Ε σήγηση : «^Η διαφυλική àγωγή στήν Κατήχηση τéς \Εκκλησίας» ^Ομιλητής: π. \Αντώνιος Καλλιγέρης 17 Απριλιου 2010 Ε σήγηση: «Σύγχρονοι Αγιοι, Αγιος ΛουκÄς, \Αρχιεπίσκοπος

Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας» ^Ομιλητής: π. Νεκτάριος \Αντωνόπουλος Πρακτική ôσκηση B Προαγωγικό Διαγώνισμα 24 Απριλιου 2010 Ε σήγηση: «Κατηχητική àξιοποίηση τéς ΒυζαντινÉς \ΑρχιτεκτονικÉς» ^Ομιλητής: Νικόλαος Ζίας Πρωινή âπίσκεψη στόν ^Ιερό Ναό Ε σοδίων Θεοτόκου Καπνικαρέας 8 Μαϊου 2010 Προσκυνηματική - âκπαιδευτική âκδρομή (^Ολοήμερη) 15 Μαϊου 2010 Διδακτική Ε σήγηση: «Τό περιβάλλον στόν κατηχητικό λόγο τéς \Εκκλησίας» ^Ομιλητής: π. Εéάγγελος Μαρκαντώνης \Επίσκεψη στό Κέντρο περιβαλλοντικéς àγωγéς καί εéαισθητοποίησης τéς ^ΙερÄς \ΑρχιεπισκοπÉς \Αθην ν. 29 Μαϊου 2010 ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «^Ερμηνευτικές προσεγγίσεις στό βιβλίο τéς \Αποκαλύψεως» ^Ομιλητής: Δημήτριος Πασσάκος Διδακτική Ε σήγηση: «^Ο φυσικός κόσμος ½ς μέσο τéς Θείας \Αποκαλύψεως. Παραδείγματα àπό τό μακρόκοσμο καί τό μικρόκοσμο, μέ âφαρμογή στήν κατηχητική πρακτική» ^Ομιλητής: Προκόπιος Μαγιάτης 5 IουνIου 2010 Ε σήγηση: «Τεχνικές καί λικά στήν ^Αγιογραφία àπό τούς πρώτους α νες ως σήμερα» ^Ομιλητής: \Ιωάννης Κωτσαλάς Ε σήγηση: «^Η Πεντηκοστή: Τό Αγιο ΠνεÜμα στή ζωή τéς \Εκκλησίας» ^Ομιλητής: Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών Ε σήγηση: «^Η συχαστική παράδοση ½ς θεμέλιο γιά μία âκκλησιαστική ποιητική» ^Ομιλητής: ΚωνσταντÖνος Λουδοβίκος Νεανικά ρεύματα καί τάσεις Ε σήγηση: «Λογοτεχνία καί παιδί» ^Ομιλήτρια: Ζωή Κανάβα 7 Νοεμβριου 2009 Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Ασκηση, Νηστεία, Προσευχή καί âκκλησιολογική διάσταση» ^Ομιλητής: \Αθανάσιος Παπαθανασίου Διδακτική Ε σήγηση: «^Η ε κόνα τοü ΧριστοÜ στόν κινηματογράφο» ^Ομιλητής: ΚωνσταντÖνος Μπλάθρας 14 Νοεμβριου 2009 Θρησκειολογία Ε σήγηση: «Οî ôσπρες καί μαüρες ζ νες τοü \Ισλάμ» ^Ομιλητής: \Αλέξανδρος Καρυώτογλου 21 Νοεμβριου 2009 Κατηχητική Ε σήγηση: «^Η κατήχηση μέσα àπό να σύγχρονο κατηχητικό βοήθημα» ^Ομιλητής: \Ανδρέας Καρίβαλης Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Ο κογένεια: àγαπητική συνάντηση προσώπων» ^Ομιλήτρια: Βαρβάρα ΜεταλληνοÜ 28 Νοεμβριου 2009 Κατηχητική Α Πρακτική ôσκηση σέ âνοριακό νεανικό κέντρο (πρωί) ^Ιερός Ναός \Αναλήψεως Κυρίου Δραπετσώνας ^Ομιλητής: π. Δημήτριος Σπύρου ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Β ΕΤΟΥΣ 24 Oκτωβριου 2009 ^Αγιασμός Εναρξη μαθημάτων 31 Oκτωβριου 2009 ^Ο πρεσβ. π. ΚωνσταντÖνος Παπαθανασίου κατά τόν êγιασμό τοü τμήματος κατήχησης

5 Δεκεμβριου 2009 Κατήχηση καί τεχνολογία Ε σήγηση: «^Η πολιτιστική àνάπτυξη τéς âνορίας μέ τή βοήθεια τéς ψηφιακéς τεχνολογίας» ^Ομιλητής: Γεώργιος Βούκανος Νεανικά ρεύματα καί τάσεις Ε σήγηση: «Τί ëλκύει τούς νέους στίς σέκτες καί στίς αîρέσεις;» ^Ομιλητής: π. Βασίλειος Θερμός 12 Δεκεμβριου 2009 Β Πρακτική ôσκηση σέ âνοριακό νεανικό κέντρο (πρωί) ^Ιερός Ναός ^Αγίας Βαρβάρας \Αργυρουπόλεως ^Ομιλητής: π. Θεόδωρος Γεωργίου 19 Δεκεμβριου 2009 Κατήχηση καί τεχνολογία Ε σήγηση: «Ε σαγωγικές προσεγγίσεις σέ θεμιτές καί àθέμιτες çπτικές τεχνικές χειραγώγησης καί âπηρεασμοü τéς συνειδήσεως» ^Ομιλητής: \Ιωάννης Κωτσαλάς Πρακτική ôσκηση Α Προαγωγικό Διαγώνισμα 16 Ιανουαριου 2010 Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «^Η τεχνική τοü âλέγχου κατά τόν ^Ιερό Χρυσόστομο» ^Ομιλητής: \Απόστολος Νικολαΐδης Ε σήγηση: «\Εξισλαμισμοί στήν τουρκοκρατία» ^Ομιλητής: Γεώργιος Πρίντζιπας 23 Ιανουαριου 2010 Κατηχητική Γ Πρακτική ôσκηση σέ âνοριακό νεανικό κέντρο (πρωί) ^Ιερός Ναός Εéαγγελιστρίας Πειραι ς ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Γεωργακόπουλος 30 Ιανουαριου 2010 Πρακτική ôσκηση Θέμα: «Οî ΤρεÖς ^Ιεράρχες, μέσα àπό τίς âργασίες τ ν σπουδαστ ν» Συντονιστής: Θεοφάνης Δρακόπουλος Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «Π ς μιλäμε στό παιδί γιά τό θάνατο» ^Ομιλητής: Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου κ. ΠαÜλος 6 Φεβρουαριου 2010 Διδακτική Ε σήγηση: «\Ετυμολογία καί âννοιολογία ëπτά θρησκειολογικ ν καί àνθρωπολογικ ν ρων» ^Ομιλητής: \Ιωάννης Δρούλιας Φιλοσοφικά καί Κοινωνικά Ρεύματα Ε σήγηση: «^Η Θρησκεία ½ς κοινωνικό φαινόμενο» ^Ομιλητής: Γρηγόριος Κάτσας 20 Φεβρουαριου 2010 Γ Πρακτική ôσκηση σέ âνοριακό νεανικό κέντρο (πρωί) ^Ιερός Ναός ^Αγίου Νικολάου Καλλιθέας ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Παπαθεοδώρου 27 Φεβρουαριου 2010 Ε σήγηση: «^Ιεραποστολή: îστορική àναδρομή» ^Ομιλητής: Εéάγγελος Μαρινόπουλος Τεχνολογία καί Κατήχηση Ε σήγηση: «Tό διαδίκτυο ½ς πηγή κατηχητικοü λικοü καί χρήση του στό κατηχητικό μάθημα» ^Ομιλητής: KωνσταντÖνος Σύρος 6 Μαρτιου 2010 Παιδαγωγικά Ε σήγηση: «^Η âφηβική κρίση καί ï ρόλος τοü μαθήματος τ ν θρησκευτικ ν» ^Ομιλητής: ΚωνσταντÖνος Κορναράκης Ε σήγηση: «Οî Κρυπτοχριστιανοί» ^Ομιλητής: Γεώργιος Πρίντζιπας 13 Μαρτιου 2010 Ε Πρακτική ôσκηση σέ âνοριακό νεανικό κέντρο (πρωί) ^Ιερός Ναός ^Αγίου Δημητρίου, Δήμου ^Αγίου Δημητρίου ^Ομιλητής: π. ΜατθαÖος Χάλαρης 20 Μαρτιου 2010 Αîρέσεις Ε σήγηση: «Αîρέσεις στήν ^Ελλάδα» ^Ομιλητής: π. Κυριακός Τσουρός Θρησκειολογία Ε σήγηση: «Σύγχρονος Νεοπαγανισμός» ^Ομιλητής: π. Μελέτιος Στάθης 17 Απριλιου 2010 Λειτουργική Ε σήγηση: «Ε σαγωγή στή Θεία Λειτουργία» ^Ομιλητής: π. Θεόδωρος Κουμαριανός 24 Απριλιου 2010 Πρακτική ôσκηση Β Προαγωγικό Διαγώνισμα Kανονικό Δίκαιο Ε σήγηση: «Οî ^Ιεροί Κανόνες - \Ακρίβεια καί Ο κονομία» ^Ομιλητής: Παναγιώτης Μπούμης Λειτουργική Ε σήγηση: «^Ερμηνεία τéς Θείας Λειτουργίας» ^Ομιλητής: π. Θεόδωρος Κουμαριανός

8 Μαϊου 2010 Προσκυνηματική - âκπαιδευτική âκδρομή (^Ολοήμερη) 15 Μαϊου 2010 Αîρέσεις Ε σήγηση: «Χριστιανισμός καί παραθρησκεία» ^Ομιλητής: π. Κυριακός Τσουρός ^Αγία Γραφή Ε σήγηση: «Θεός καί κόσμος στό κατά \Ιωάννη Εéαγγέλιο» ^Ομιλητής: π. Κωνσταντίνος Παπαθανασίου 29 Μαϊου 2010 Αîρέσεις Ε σήγηση: «Σύχγρονες αîρέσεις καί ^Αγία Γραφή» ^Ομιλητής: π. Βασίλειος Γεωργόπουλος Ε σήγηση: «^Η μαρτυρία τ ν Νεομαρτύρων καί σύγχρονη μαρτυρία τ ν \Ορθοδόξων» ^Ομιλητής: Δημήτριος Γόνης 5 Ioynioy 2010 Χριστιανικές ^Ομολογίες Ε σήγηση: «Τό Σχίσμα καί οî δυνατότητες περβάσεώς του» ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Μεταλληνός Β) ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΩΝ ^Η \Αποστολική Διακονία θέλοντας νά συμβάλει στήν καλύτερη κατάρτιση καί στή συνεχή âπιμόρφωση τ ν στελεχ ν τéς \Εκκλησίας στό öργο τéς Κατηχήσεως, àλλά καί σων àσκοüν âκπαιδευτικό καί κοινωνικό λειτούργημα, συνεχίζει τή λειτουργία τοü âπιμορφωτικοü Σεμιναρίου Κατηχήσεως. Γιά τήν περίοδο Νοεμβρίου 2009 ως \Ιανουάριο 2010 öχουν προγραμματισθεö οî παρακάτω ε σηγήσεις: 9 Νοεμβρίου 2009 Ε σήγηση: «\Αμβλώσεις καί δημογραφικό πρόβλημα» ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Εéθυμίου 14 Δεκεμβρίου 2009 Ε σήγηση: «Τά Θεοφάνεια ½ς νέα àρχή» ^Ομιλητής: κ. \Αθανάσιος Παπαθανασίου 11 \Ιανουαρίου 2010 Ε σήγηση: «Σεξουαλικότητα καί γεία» ^Ομιλητής: π. Γεώργιος Ρουσάκης 22 Φεβρουαρίου 2010 Ε σήγηση: «Τό διαδίκτυο ½ς πηγή κατηχητικοü λικοü καί χρήση του στό κατηχητικό μάθημα» ^Ομιλητής: ΚωνσταντÖνος Σύρος Τά μαθήματα γίνονται, μέρα Δευτέρα μία φορά τό μήνα στίς 6:45 μ.μ. γιά τούς μéνες \Οκτώβριο μέχρι Φεβρουάριο καί στίς 7:15 μ.μ. àπό Μάρτιο ως Μαΐο. Κατά τή διδασκαλία καί τήν πρακτική âξάσκηση στό σεμινάριο τéς ëλληνικéς ΝοηματικÉς Γλώσσας Γ) ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Στίς δραστηριότητες τοü \ΟργανισμοÜ τéς \ΑποστολικÉς Διακονίας, âντάσσεται καί τό Σεμινάριο \Εκμάθησης τéς ^ΕλληνικÉς ΝοηματικÉς Γλώσσας, œστε οî κληρικοί, οî κατηχητές καί οî συνεργάτες τοü ποιμαντικοü öργου τéς \Εκκλησίας μας, πού öχουν τό θεöο δ ρο τéς àκοéς, νά âπικοινωνοüν μέ σους τό στεροüνται καί οî ïποöοι, μέ τήν πρόνοια τοü ΘεοÜ, öχουν ôλλο τρόπο âκφράσεως καί âπικοινωνίας. ^Η διάρκεια τ ν σπουδ ν εrναι διετής καί τά μαθήματα θά γίνονται σέ δυό συναντήσεις κάθε μήνα, μέρα Πέμπτη. Γιά τό πρ το öτος σέ δυό τμήματα àπό τίς 4:00 ως 5:30 καί àπό τίς 5:30 ως 7:00 καί γιά τό δεύτερο τμéμα àπό τίς 7:00 ως τίς 8:30. Στή συνέχεια àπό τίς 8:30 ως τίς 9:30 àκολουθεö μία âπιμορφωτική œρα γιά τούς τελειόφοιτους τ ν προηγούμενων âτ ν καί τούς γνωρίζοντες πολύ καλά τή νοηματική γλώσσα. Στό πρ το öτος σπουδ ν παρέχονται βασικές γνώσεις τéς ΝοηματικÉς γλώσσας. Οî βασικές αéτές γνώσεις καί τά στοιχεöα τéς ëλληνικéς ΝοηματικÉς δίδονται àπό θεωρητικéς πλευρäς μέσω τοü σκιτσογραφημένου λεξιλογίου καί àπό πρακτικéς μέ τή βοήθεια τ ν χειρομορφ ν. Στό δεύτερο öτος παρέχονται βασικές γνώσεις τéς ΝοηματικÉς Γλώσσας καί γνώσεις πού öχουν ôμεση σχέση μέ τήν κατηχητική διδασκαλία τéς \Εκκλησίας καί τή θεία Λειτουργία. ^Η περιγραφή καί àνάλυση τ ν βασικ ν στοιχείων τéς κατηχητικéς διδασκαλίας καί τéς θείας Λειτουργίας δίδονται μέσω κάποιου βασικοü λεξιλογίου τéς ΝοηματικÉς καί μέ τή βοήθεια τ ν χειρομορφ ν. Ε σηγητές Δάσκαλοι εrναι οî κύριοι Γεώργιος Μπλάζος καί \Αντώνιος Καμπακάκης καί ΔιερμηνεÖς οî κυρίες Διονυσία Σκούταρη καί Ροξάνη Ζήκα. Στήν âπιμορφωτική œρα δίδεται μεγαλύτερη öμφαση στήν κατηχητική διδασκαλία τéς \Εκκλησίας μας. (\Απόδοση στή νοηματική γλώσσα τéς Θείας Λειτουργίας, περικοπ ν τéς ^Αγίας ΓραφÉς καί μνων).

ΑΠΟ ΤΟ ΘHΣAYPO ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΜΑΣ Τό κτο βιβλίο τéς ΠαλαιÄς Διαθήκης çνομάζεται «\ΙησοÜς τοü ΝαυÉ», λόγω τοü πρωταγωνιστοüντος ρωος σέ αéτό, τοü \ΙησοÜ υîοü τοü ΝαυÉ, ï ïποöος àνέλαβε τήν àρχηγία τ ν \Ισραηλιτ ν μετά τόν θάνατο τοü ΜωυσÉ. Τό βιβλίο αéτό, τό ïποöο εrναι τό πρ το μετά τήν Πεντάτευχο, στήν ^Εβραϊκή Βίβλο κατατάσσεται στούς «Πρότερους ΠροφÉτες» (\Ιησ. Ν. Δ Βασ.). Τό θέμα τοü \Ιησ. Ν. εrναι κατάκτηση τéς Παλαιστίνης πό τ ν \Ισραηλιτ ν. Τό βιβλίο χωρίζεται σέ δύο κύρια μέρη: α) Τήν κατάκτηση τéς γéς Χαναάν (2,1-12,24) καί β) τή διανομή τéς γéς στίς δώδεκα φυλές (13,1-19,51). Αéτό τό κύριο σ μα τοü βιβλίου πλαισιώνεται àπό μία ε σαγωγή (κεφ. 1) καί àπό ïρισμένα παραρτήματα (κεφ. 22-24). Ε δικώτερα: Ι. Ε σαγωγή. Τό τεμάχιο 1,1-9 âπέχει θέση ε σαγωγéς στό βιβλίο. Σ αéτό ï \ΙησοÜς àναλαμβάνει τά καθήκοντά του καί τήν âντολή àπό τόν Θεό νά κατακτήσει τήν γé Χαναάν. II. ^Η κατάκτηση τéς Χαναάν (1,10 - κεφ. 12). ^Ο νέος àρχηγός τοü \Ισραήλ δίδει τίς àπαραίτητες ïδηγίες στόν λαό γιά τή διάβαση τοü \Ιορδάνου καί πενθυμίζει στίς φυλές τéς ^Υπεριορδανίας τήν πόσχεσή τους στόν ΜωυσÉ γιά βοήθεια στόν àγώνα γιά τήν κατάκτηση τéς γéς. Οî φυλές τéς ^Υπεριορδανίας àπαντοüν τι θά εrναι στό πλευρό του (1,10-18). \ΑκολουθεÖ μία διήγηση κατασκοπίας στήν \Iεριχώ (κεφ. 2). Στήν συνέχεια περιγράφεται θαυμαστή διάβαση τοü \Ιορδάνου (κεφ. 3-4), τέλεση τοü Πάσχα καί τéς περιτομéς τοü λαοü στά Γάλγαλα (5,2-9), καταστροφή τéς \ΙεριχοÜς (5,13-6,27), καταστροφή τéς Γαί (κεφ. 7-8), àνοικοδόμηση θυσιαστηρίου στήν Συχέμ (8,30-35), διαθήκη μέ τούς Γαβαωνίτες (κεφ. 9), νικηφόρος âκστρατεία στόν νότο (κεφ. 10) καί àντίστοιχη νικηφόρος âκστρατεία στόν βορρä (κεφ. 11). Τό τμéμα αéτό τοü βιβλίου τελειώνει μέ μερικές àπαραίτητες àνακεφαλαιώσεις (11,16-12,24). III. ^Η διανομή τéς γéς (κεφ. 13-19). Στό δεύτερο αéτό μεγάλο τμéμα τοü βιβλίου περιγράφεται διανομή τéς γéς Χαναάν στίς δώδεκα φυλές μέ καταλόγους πόλεων καί συνόρων γιά τίς φυλές. ^Η διανομή αéτή öγινε μέ κλéρο. Μετά τήν àπονομή στόν Χάλεβ τéς πό τοü ΜωυσÉ ποσχεθείσης σέ αéτόν κληρονομίας (14,6-15) δίδονται μέ τήν σειρά τά μερίδια τοü \Ιούδα (κεφ. 15), τοü \Ιωσήφ (κεφ. 16-17) καί öπειτα τ ν πολοίπων φυλ ν (κεφ. 18-19). \Επίσης γίνεται àναφορά στό μερίδιο τοü \Ιησ. τοü ΝαυÉ (19,49-50). 10 IHΣOYΣ TOY NAYH \Iερεμίου Φούντα Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Σχ. 15X23, σελ. 382, τιμή: 20 IV. ^Υποδείξεις γιά τή διαμονή στή χώρα (κεφ. 20-24). Τό βιβλίο τελειώνει μέ μία àναφορά στίς πόλεις τοü àσύλου (κεφ. 20), τίς πόλεις τ ν Λευιτ ν (κεφ. 21), μέ ïρισμένα παραρτήματα γιά τίς φυλές τéς ^Υπεριορδανίας (κεφ. 22) καί γιά τίς τελευταöες πράξεις τοü \Ιησ. τοü ΝαυÉ πρίν àπό τόν θάνατό του (κεφ. 23-24). Οî τελευταöοι στίχοι τοü βιβλίου àναφέρουν τόν θάνατο καί τήν ταφή τοü \ΙησοÜ (24,29-31), τήν ταφή τ ν çστ ν τοü \Ιωσήφ (24,32) καί τόν θάνατο καί τήν ταφή τοü àρχιερέως \Ελεάζαρ καί τοü Φινεές (24,33 τόν Φινεές τόν àναφέρει μόνον τό ^Ελληνικό κείμενο τ ν ^Εβδομήκοντα). Τό βιβλίο τοü \Ιησ. τοü ΝαυÉ öχει öντονο πολεμικό χαρακτήρα. Μέσα àπό μία πολύ προσεκτικά δομημένη διήγηση (κεφ. 2-11) περιγράφει τούς àγ νες τοü \ΙσραηλιτικοÜ λαοü γιά τήν κατάκτηση τéς Παλαιστίνης. Οî àγ νες αéτοί, πως ε δαμε παραπάνω, δίδονται μέ τήν μορφή τρι ν νικηφόρων âκστρατει ν στά κεντρικά, νότια καί βόρεια τéς Παλαιστίνης. Εrναι μως àληθινή αéτή âξιστόρηση γεγονότων καί ποιός εrναι ï συγγραφέας της; Οπως στά περισσότερα βιβλία τéς ΠαλαιÄς Διαθήκης, öτσι καί σ αéτό δέν γνωρίζουμε τόν συγγραφέα του. ^Η ουδαϊκή παράδοση θεωρεö ½ς συγγραφέα τοü βιβλίου αéτοü τόν διο τόν \ΙησοÜ τοü ΝαυÉ. \Αλλά αéτό δέν μπορεö νά εéσταθεö ï τίτλος τοü βιβλίου «\ΙησοÜς τοü ΝαυÉ» δηλώνει τό πρωταγωνιστοüν πρόσωπο σ αéτό καί ùχι τόν συγγραφέα του! ^Ο \ΙησοÜς δέν θά μποροüσε νά εrναι ï συγγραφέας του, διότι àφ ëνός δέν θά μποροüσε νά öχει γράψει ï διος τό γεγονός τοü θανάτου του (24,30) καί àφ ëτέρου τό φος τοü βιβλίου δείχνει τι αéτό εrναι μεταγενέστερο. Πολλές φορές âξηγοüνται μερικά φαινόμενα τéς \ΙσραηλιτικÉς γéς σάν νά öχουν περάσει πολλά χρόνια àπό τήν κατάκτησή της. Ετσι, γιά παράδειγμα, «κοιλάδα \Αχώρ» (7,26) öλαβε τό ùνομά της αéτό λόγω τοü περιστατικοü τό ïποöο συνέβη μέ τόν Αχαρ κατά τήν âποχή τéς κατακτήσεως (κεφ. 7) τό ùνομα αéτό διετηρεöτο γιά πολλά χρόνια, πως φαίνεται, μέχρι τήν âποχή τοü συγγραφέως, ïπότε στό τέλος τéς διηγήσεως αéτéς λέγεται τό ëξéς: «Διά τοüτο âπωνόμασεν αéτό \Εμεκαχώρ [= Κοιλάδα \Αχώρ] ως τéς μέρας ταύτης», (7,26). ^Η φράση αéτή «ως τéς μέρας ταύτης» âμφανίζεται σέ πολλά σημεöα τοü βιβλίου καί δείχνει τι πρόκειται γιά γεγονότα τοü παρελθόντος, τά ïποöα àναφέρονται àπό τόν συγγραφέα σέ μετέπειτα χρόνους.

Τό βιβλίο αéτό λοιπόν φέρει πολλές àρχαöες îστορίες, οî ïποöες àργότερα âνσωματώθηκαν σέ μία ëνιαία διήγηση κατακτήσεως τéς Παλαιστίνης. Δέν γνωρίζουμε âάν λα τά γεγονότα πού περιγράφονται εrναι àκριβé. ^Η àρχαιολογία ôλλοτε âπιβεβαιώνει τήν βιβλική μαρτυρία καί ôλλοτε ùχι. Αéτό μως πού μέ βεβαιότητα μποροüμε νά ποüμε εrναι τι νας ôγνωστος βιβλικός συγγραφέας θέλησε, βάσει àρχαίων σραηλιτικ ν îστορι ν, νά συγγράψει τήν îστορία τοü öθνους του καί νά τήν δώσει στόν λαό του γιά νά τόν διδάξει μερικές μεγάλες θεολογικές àλήθειες: Οî \Ισραηλίτες öλαβαν τή γé τους àπό τόν Κύριο καί ùχι μέ τίς δικές τους δυνάμεις, λόγω τéς πακοéς τους στό θέλημα τοü ΘεοÜ καί θά τήν öχαναν, âάν âφαίνοντο àνυπάκουοι σ Αéτόν. ^Ο δέ àρχηγός τους \ΙησοÜς τοü ΝαυÉ qταν νας δανικός àρχηγός, νας àρχηγός-πρότυπο, πάντα πάκουος στό θεöο θέλημα καί γι αéτό πάντα âπιτυχημένος σέ λα σα öκανε. Οî δέες αéτές qταν πολύ σημαντικές στά μεταγενέστερα χρόνια καί μάλιστα στήν âποχή τéς Υστερης Μοναρχίας καί τéς Βαβυλωνίου Α χμαλωσίας, διότι οî προφéτες εrχαν πεö τι ï \Ισραήλ öχασε τήν γé του λόγω τ ν êμαρτι ν του. Εχει λοιπόν τό βιβλίο αéτό διδακτικό σκοπό. Ενα ôλλο θέμα, τό ïποöο δέν μποροüμε νά παραβλέψουμε στό παρόν βιβλίο, εrναι öννοια τοü ^ΙεροÜ πολέμου γιά τήν κατάκτηση τéς γéς. Τό δεολογικό μέρος τοü πολέμου τό ε δαμε κυρίως στό βιβλίο τοü Δευτερονομίου. ^Η γé τéς Παλαιστίνης âδόθη στούς \Ισραηλίτες λόγω τéς ποσχέσεως τοü ΘεοÜ στούς Πατριάρχες καί λόγω τ ν êμαρτι ν τ ν \Aμορραίων καί τ ν Χαναναίων. \Εδ περιγράφονται τά συγκεκριμένα γεγονότα, μάχες καί πολιορκίες στήν Χαναάν, διά τ ν ïποίων ï \Ισραήλ κατέλαβε τήν χώρα. \Εάν àναλύσουμε τά γεγονότα αéτά μποροüμε νά âξαγάγουμε μερικά πολύ σημαντικά συμπεράσματα γιά τό θέμα μας. Στήν ^Υπεριορδανία ε χαμε δεö (Δευτ. 2,26-3,7) τι οî âχθροί τ ν \Ισραηλιτ ν κινήθηκαν πρ τοι âναντίον τους σέ πόλεμο, χωρίς νά λάβουν κάποια σχετική àφορμή àπό τούς \Ισραηλίτες, οî ïποöοι àντιθέτως στήν àρχή öδειξαν μία φιλειρηνική διάθεση. Στήν Παλαιστίνη μποροüμε νά διακρίνουμε δύο φάσεις στήν κατάκτηση τéς γéς. Στήν àρχή φαίνεται τι οî \Ισραηλίτες κατακτοüν δύο πόλεις χωρίς νά öχει δοθεö àφορμή (αéτό àναφέρεται στίς περιπτώσεις τéς \ΙεριχοÜς καί τéς Γαί, κεφ. 2-8), âν στήν συνέχεια καί πάλι öχουμε κινήσεις συνασπισμ ν χαναανιτικ ν πόλεων âναντίον τους (κεφ. 10 καί 11). Οî βιβλικές διηγήσεις μως θέλουν κάποια προσοχή στόν τρόπο μέ τόν ïποöο τίς κατανοεö κανείς, διότι δέν àναφέρουν πάντοτε λα τά γεγονότα, παρά μόνον αéτά πού âνδιαφέρουν τόν συγγραφέα κάθε φορά. Ετσι, γιά παράδειγμα, στό χωρίο 24,11 àναφέρεται παραδόξως τι οî κάτοικοι τéς \ΙεριχοÜς âπολέμησαν κατά τ ν \Ισραηλιτ ν, âν στήν σχετική διήγηση γιά τήν κατάληψη τéς πόλεως αéτéς στό κεφ. 6 δέν εrχε γίνει καθόλου λόγος γιά κάτι τέτοιο. \Επίσης, παρά τίς àναφορές σέ μεγάλες μάχες, σέ πολλά χωρία τοü βιβλίου μας λέγεται τι οî \Ισραηλίτες τελικ ς öζησαν μαζί μέ τούς Χαναναίους καί δέν τούς âξόντωσαν, κάτι τό ïποöο φαίνεται διαίτερα öντονα καί στό βιβλίο τ ν Κριτ ν πού àκολουθεö. Ποιά εrναι λοιπόν àλήθεια γιά τό θέμα αéτό; Ισως πρέπει νά δοüμε τό θέμα τ ν πολέμων τοü \Ισραήλ πιό êπλά àπό,τι συνήθως τό βλέπουμε. ^Ο \Ισραήλ πως καί λοι οî νομαδικοί μι-νομαδικοί λαοί τéς âποχéς àναζητοüσε μία χώρα γιά νά κατοικήσει σ αéτήν. Σ αéτήν του τήν àναζήτηση γνώρισε τόν àληθινό Θεό καί τότε τό α τημά του συνδέθηκε μέ τήν πίστη του. ^Ο Θεός θά φρόντιζε πλέον γιά τήν îκανοποίηση τéς àνάγκης αéτéς τοü λαοü του. ^Ο πόλεμος qλθε ½ς συνέπεια τéς àντιδράσεως τ ν ôλλων λα ν στήν παρουσία τ ν \Ισραηλιτ ν στήν περιοχή τους, πως θά συνέβαινε καί μέ ïποιοδήποτε ôλλο λαό θά âμφανιζόταν στήν περιοχή αéτή σέ ïποιαδήποτε ôλλη κατοικημένη περιοχή. ^Η Παλαιστίνη δέν εrχε μία κρατική çντότητα, àλλά qταν κατακερματισμένη σέ πολλές πόλεις-κράτη, τά ïποöα συχνά πολεμοüσαν μεταξύ τους, καί σ αéτήν κατοικοüσαν πολλά öθνη. Στήν çρεινή της περιοχή μάλιστα πρέπει νά qταν σχετικ ς àραιοκατοικημένη. Ας προσέξουμε τό περιστατικό μέ τήν φυλή τοü \Εφραίμ, ïποία προχώρησε σέ àποψίλωση τ ν δασ ν τéς çρεινéς περιοχéς γιά νά κατοικήσει âκεö (17,15-18). Ομως παρουσία ëνός νέου σχυροü λαοü ôλλαζε τίς σορροπίες στήν περιοχή καί αéτό üθησε τούς διαφόρους βασιλεöς στήν συνένωσή τους κατά τοü κοινοü âχθροü τους. ^Η πραγματικότητα δέν μπορεö νά εrναι πολύ διαφορετική àπό αéτήν τήν ïποία περιγράφει τό βιβλίο τοü \Ιησ. Ν. Μετά àπό κάποιες σημαντικές νίκες οî \Ισραηλίτες θά σταθεροποιήθηκαν στήν περιοχή καί στήν συνέχεια θά συμβίωσαν μέ τούς âναπομείναντες Χαναναίους, πως τό λέγει καί ^Aγ. Γραφή. ^Ορισμένες πιό συγκεκριμένες δέες οî ïποöες παρουσιάζονται στά κείμενα, πως τό «àνάθεμα» καί δέα τéς πλήρους âξολοθρεύσεως âκδιώξεως τ ν Χαναναίων àπό τήν Παλαιστίνη, àπαιτοüν περισσότερη àνάλυση, ïποία δέν μπορεö νά γίνει âδ. Μέ συντομία μόνο μποροüμε νά ποüμε πώς δέα τéς πλήρους âκδιώξεως τ ν Χαναναίων μäλλον προεκλήθη àπό τό γεγονός τι οî ΧαναναÖοι πού àπέμειναν στήν χώρα παρέσυραν τελικ ς τούς \Ισραηλίτες στήν ε δωλολατρία, âν ï àρχαöος θεσμός τοü àναθέματος, ï ïποöος φαίνεται νά âφαρμόζεται στήν περίπτωση τéς \ΙεριχοÜς καί àλλοü, δέν qταν νας \Ισραηλιτικός θεσμός, àλλά νας θεσμός καί ôλλων λα ν τéς àρχαίας \Εγγύς \ΑνατολÉς. Αéτή qταν μία àντίληψη τéς âποχéς καί ùχι μία διαίτερη δέα τ ν \Ισραηλιτ ν. Αν κανείς μελετήσει τά κείμενα καλύτερα, θά δεö τι Παλαιά Διαθήκη δέν εrναι τόσο πολεμοχαρής σο φαίνεται âκ πρώτης ùψεως. Ισως δέ τό πολεμικό φος νά εrναι τονισμένο στό κείμενο καί λόγω τ ν συνθηκ ν τéς âποχéς τοü συγγραφέως, κατά τ ν ïποιωνδήποτε âχθρ ν àπειλοüσαν σέ μετέπειτα χρόνους τούς \Ισραηλίτες. Εrναι δηλαδή σάν νά λέγει ï συγγραφεύς τοü βιβλίου κατά τ ν âχθρ ν τοü öθνους του: Αéτή γé μäς àνήκει γιατί àγωνιστήκαμε γιά νά τήν κατακτήσουμε, âκδιώκοντας τούς âχθρούς μας! ^Η χριστιανική \Εκκλησία πολύ çρθά εrδε τά γεγονότα αéτά ½ς προτυπώσεις τ ν δικ ν της χριστιανικ ν àληθει ν. Οπως οî \Ισραηλίτες ε σéλθαν στήν γé τéς \Επαγγελίας μέ àρχηγό τόν \ΙησοÜ τοü ΝαυÉ καί τήν κατέλαβαν àγωνιζόμενοι κατά τ ν Χαναναίων, öτσι καί οî πιστοί μέ àρχηγό τόν \ΙησοÜ Χριστό àγωνίζονται γιά τήν κατάκτηση τéς Βασιλείας τ ν Οéραν ν πολεμώντας κατά τοü κακοü καί τéς êμαρτίας. 11

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ «H ΠαρθEνος σhμερον τoν YπεροYσιον τiκτει» Γεωργίας Κουνάβη, Θεολόγου Στήν πανευφρόσυνη καί κοσμοσωτήρια ëορτή τ ν Χριστουγέννων, στήν ëορτή τéς âνανθρωπήσεως τοü ΘεοÜ καί Λόγου, διαίτερη καί ξεχωριστή θέση κατέχει περαγία Θεοτόκος. Κι αéτό βέβαια συμβαίνει âπειδή Παρθένος Μαρία öγινε «χώρα τοü àχωρήτου», ξενοδοχήσασα τόν Θεόν Λόγον στά παρθενικά της σπλάγχνα. Σ αéτή, «âκ Πνεύματος ^Αγίου καί τ ν αéτéς αîμάτων, αéτός ï Λόγος σεσάρκωται καί δέδωκε ëαυτόν τfé μετέρ α φύσει, σωτηρίας δραστικώτατον φάρμακον» 1. Διά τéς Θεοτόκου ε σέρχεται ï Χριστός στόν κόσμο ½ς Θεάνθρωπος, ï ïποöος εrναι συγχρόνως «ï πάντων âπέκεινα» Θεός καί «σωματικ ς», àληθινός καί τέλειος ôνθρωπος. \Από τήν Παναγία Μητέρα λοιπόν «âξήνθησε τό ξύλον τéς ζωéς» καί τό «θεöον φυτόν», πως ψάλλουμε στόν âσπερινό τéς ëορτéς. Διά τéς Παρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας qλθε àλήθεια καί εéδοκία στή γé. Δι αéτéς àνέτειλε τό φ ς τό α ώνιο, τό ïποöον âφώτισε «τούς âν σκότει καί σκι Ä καθημένους». Δι αéτéς πρόβαλλε χαρά μοναδική, γιατί δια εrναι μητέρα τéς πραγματικéς χαρäς καί εéφροσύνης, àφοü öφερε στόν κόσμο τήν πηγή τéς àληθινéς χαρäς, τόν Κύριο \ΙησοÜ καί Σωτήρα μας Χριστό. Γιά τόν λόγο αéτό Παναγία μας δέν πéρξε «δοχεöον» μιäς êπλéς «âνέργειας» τοü ΘεοÜ, θεöο καί κεχαριτωμένο, πως συνέβαινε μέ τούς προφéτες καί τούς εéσεβεöς τéς Παλ. Διαθήκης, àλλά Θεοτόκος, γιατί öφερε στόν κόσμο τόν \Επανορθωτή καί àρχηγό τéς ζωéς, τόν Χριστόν, «ε ς âπανόρθωσιν τ ν πάντων» 2, πως àναφέρει ï ±γιος Ε ρηναöος. ^Η Παναγία Παρθένος «διηκόνισε» στήν παγκόσμια σωτηρία «διά τéς τοü Λόγου σαρκώσεως καί τéς μ ν θεώσεως», σημειώνει χαρακτηριστικά ï ±γιος Μάξιμος ï ^Ομολογητής, âπειδή «âπετέλεσεν πäσαν βουλήν τοü ΘεοÜ καί Πατρός» 3. Αéτό τό θαüμα τéς âνανθρωπήσεως τοü ΘεοÜ καί Λόγου μέσα στα σπλάγχνα της «εrναι πάντων τ ν θαυμάτων πέρτερον καί περβαίνει àκόμη καί τό θαüμα τéς δημιουργίας» 4 σημειώνει ï ±γιος \Ιωάννης ï Δαμασκηνός στήν ïμιλία του «ε ς τό Γενέσιον τéς Θεοτόκου». Ολα σα συνέβησαν στήν Παναγία μας εrναι àνερμήνευτα καί àνεξήγητα. \ΙλιγγιÄ ï νοüς τοü àνθρώπου, ταν τά σκέπτεται. Εκθαμβος καί âκστατικός âμπρός στό θεöο καί μοναδικό τόκο τéς Παρθένου ï îερός Πρόκλος àναφωνεö: «Οéδέν λοιπόν âν βί ω οrον Θεοτόκος Μαρία» 5. \Αλήθεια, Παναγία εrναι μόνη γυναίκα πού τιμήθηκε τόσο πολύ àπό τόν Θεό γιά τίς àρετές της. ^Η μεγαλύτερη δόξα τéς Παρθένου εrναι ï τόκος της, ï Υîός της, «ï τéς κοιλίας καρπός της». Αéτός ï «καρπός» τéς χάρισε τό ùνομα «Θεοτόκος», καί τήν κατέστησε Μητέρα τοü παμβασιλέως ΘεοÜ καί τοü κόσμου λου. Τήν κατέστησε «Πρύτανι τ ν δωρε ν τοü ΘεοÜ καί πάσης àρετéς öμψυχον ε κόνα» 6, γράφει ï Αγιος Γρηγόριος ï ΠαλαμÄς. Ετσι Θεοτόκος Μαρία àφοü εrναι «πηγή τοü ζωαρχικοü σώματος τοü Κυρίου μας», öγινε τό «âργαστήριο τéς σωτηρίας μας» 7. Εγινε «πλατυτέρα τ ν οéραν ν». Οχι βέβαια «σωματικοöς ùγκοις», àλλά «τfé χάριτι». Κι αéτή τήν δυνατότητα τéς μοναδικéς χωρητικότητας τήν àπέκτησε παναγία Μητέρα μέ τήν συγκατάβαση τοü ^Αγίου ΘεοÜ. Αéτή θεϊκή συγκατάβαση συνετέλεσε, «œστε ï àχώρητος παντί», νά χωρεθεö «âν τfé γαστρί της» καί «ï âν κόλποις τοü Πατρός πάρχων» νά βρεθεö «âν àγκάλαις τéς μητρός». Νά λάβει σάρκα ï ôσαρκος. Νά περιγραφεö σωματικ ς ï àπερίγραπτος. Νά λάβει àρχήν «ï φύσει ôναρχος καί ôχρονος καί μόνος πέρχρονος». Νά öλθει στόν κόσμο ½ς βρέφος ï περτέλειος. Νά κρατηθεö àπό τά χέρια τéς Παρθένου «ï φέρων τά σύμπαντα âν τfé δρακί του». Δικαιολογημένα λοιπόν ï ±γιος 12 Xριστουγεννιάτικη κάρτα Σχ. 16X22 & 11X15, τιμή 0,60 & 0,50 Βασίλειος Σελευκείας àναφωνεö: «Ω Παρθένε καί Θεοτόκε Μαρία, πέλαγος âστι τά μεγαλεöα σου καί τοü θεανδρικοü σου τόκου τό àσύληπτον. ΠοÖος λοιπόν δύναται νά νοήσfη τό àπερινόητον; ποöος νά âκφωνήσfη τό àνεκφώνητον; Τό μέγα μυστήριον τοü τόκου σου, Θεοτόκε, καί διανοίας καί γλώττης âστίν àνώτερον» 8. \Αλλά καί Παναγία Μητέρα δεν μποροüσε νά κατανοήσει τά σα àκατανόητα τéς συμβαίνουν καθώς καί τ ν θαυμάτων τό μέγεθος. Δέν μποροüσε νά κατανοήσει π ς öφερε στόν κόσμο «σαρκικ ς» τόν προαιώνιο Λόγο, τοü ïποίου ùχι μόνο θεότητα εrναι àνεξιχνίαστη, àλλά καί ï τρόπος τéς ëνώσεώς Του μέ τή σάρκα της διά Πνεύματος ^Αγίου εrναι àπερινόητη, καί συγκατάβασή Του àνυπέρβλητη. Δέν μποροüσε νά κατανοήσει π ς γεννήθηκε «àπαθ ς», πως συνελήφθη μέσα της «àπαθ ς», «μέ τήν εéδοκία τοü Πατρός καί τή συνεργία τοü ^Αγίου Πνεύματος» ï Υîός καί Θεός της, «συστελλόμενος καί κενούμενος καί ταπεινούμενος», πραγματοποιώντας öτσι τήν «ψοποιόν καί àκένωτον κένωσίν Του» 9. Ολα αéτά βέβαια öγιναν àπό τόν Θεό Πατέρα, γιά νά σωθοüμε, νά λυτρωθοüμε, νά θεωθοüμε, νά ξαναβροüμε τήν ε ρήνη μας καί τήν πραγματική χαρά μας. Αéτή τήν χαρά πού μäς χαρίζει ï Κύριος \ΙησοÜς Χριστός, μέ τόν âρχομό Του στόν κόσμο μας καί παναγία Μητέρα Του, ïποία εrναι τό τéς χαρäς ùργανο καί τό κοινό καταφύγιο λων τ ν χριστιαν ν, λου τοü κόσμου. ^Η ëορτή τ ν Χριστουγέννων εrναι κατ âξοχήν ëορτή χαρäς καί θείας εéφροσύνης. Εrναι ëορτή συγγνώμης καί àγάπης. Εrναι ëορτή âσωτερικéς γαλήνης καί àγαλλίασης. Καί π ς νά μήν εrναι λα αéτά, τά μεγάλα καί σωτήρια, àφοü ëορτάζομε, λέγει ï ±γιος Γρηγόριος ï Θεολόγος, τήν μέρα αéτή, «τήν âπιδημίαν τοü ΘεοÜ πρός τούς àνθρώπους, να καί μεöς πρός Θεόν âνδημήσωμεν». Καί ï διος μεγάλος Πατέρας μäς προτρέπει νά ëορτάσουμε τήν μεγάλη ëορτή τ ν Χριστουγέννων «ùχι κοσμικά», àλλά περκόσμια. Οχι πανηγυρικά, àλλά θεϊκά. \Αναλογιζόμενοι ùχι μόνο «τά τéς àσθενείας μας, àλλά καί τά τéς ατρείας μας». Οχι μόνο «τéς πλάσεώς μας, àλλά κυρίως τά τéς àναπλάσεώς μας, διά τοü Κυρίου \ΙησοÜ καί ΛυτρωτοÜ μας» 10. Θά μπορούσαμε νά ποüμε μετά βεβαιότητος, τι να τέτοιο σωτήριο ëορτασμό θά âπιθυμοüσε γιά λους μας περαγία Θεοτόκος, Μητέρα μας, ïποία âξαστράπτει στή χαρμόσυνη καί μοναδική αéτή νύχτα «τfé τοü ΥîοÜ της δόξfη». ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ (1) ^Αγ. \Ιωάν. ΔαμασκηνοÜ, ^Η Θεοτόκος, öκδ. Οσιος \Ιωάννης ï Ρ σος, \ΑθÉναι 1970, σελ. 80, 25. (2) Ελεγχος καί àνατροπή τéς ψευδωνύμου γνώσεως, βιβλ. Α, PG 7, 540. (3) Πρός Θαλάσσιον, 54, PG 90, 520. (4) ^Η Θεοτόκος, öνθ. àν. σελ. 228. (5) PG 65, 717. (6) ^Ομιλ. 53,4. ΕΠΕ τόμ. 11, σελ. 136. (7) ^Αγ. \Ιωάν. ΔαμασκηνοÜ, ^Η Θεοτόκος, öνθ. àν. σελ. 253-254. (8) Λόγος ΛΘ, Ε ς τόν Εéαγγελισμόν τéς Θεοτόκου, PG 85, 429. (9) ^Αγ. Γρηγορίου ΠαλαμÄ, ^Ομιλία ε ς τήν Γέννησιν τοü ΧριστοÜ, ΕΠΕ τόμ. 11, σελ. 456-457 καί ^Αγ. \Ιωάννου ΔαμασκηνοÜ, ^Η Θεοτόκος, öνθ. àν. σελ. 269. (10) Λόγος ΛΗ, 4, PG 36, 6. 316, 329.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ MOYANZA - η πολη των βραχων Σπορά σέ βράχους; Κι μως! Αéτή qταν àπόφαση τéς ^ΙερÄς Συνόδου τοü Πατριαρχείου \Αλεξανδρείας, τόν Νοέμβριο τοü 2007! Νά âπεκτείνει τήν îεραποστολική της σπορά στό παρθένο, ôν καί γεμάτο βράχους öδαφος τéς μεγαλύτερης πόλης τéς ΔυτικÉς Τανζανίας καί τéς εéρύτερης περιοχéς στήν ïποία αéτή àνήκει. \Αναφερόμαστε στήν àπόφαση γιά àνάδειξη τéς πρώην âπισκοπéς Μπουκόμπα σέ Μητρόπολη πλέον Μουάνζας. Πρόκειται γιά τήν παραλίμνια πόλη Μουάνζα, τήν àποκαλούμενη «the rock city» (πόλη τ ν βράχων), âξαιτίας τ ν âκπληκτικ ν βράχων πού πραγματικά τήν κοσμοüν, τήν διανθίζουν àλλά καί τήν àναδεικνύουν σέ παγκόσμιο, σως, φαινόμενο. Δέν θά qταν περβολική μετονομασία της ½ς «the city of the rock mystery», καθώς àληθινά, οî βράχοι της καί θέα τους προκαλοüν τήν α σθηση καί τήν γοητεία τοü μυστηρίου. ^Ο λόγος τοü Μεγάλου Βασιλείου πώς φυσική δημιουργία λειτουργεö μυσταγωγικά καί àποτελεö «θεογνωσίας παιδευτήριον» βρίσκει κι âδ τήν âπαλήθευσή του. Βράχοι φυτεμένοι κυριολεκτικά στά πιό àπίθανα μέρη. Βράχοι τεράστιοι, σέ σχήματα καταπληκτικά, πού μέ βεβαιότητα κανείς θôλεγε πώς κάποιος τούς öχει τεμαχίσει μέ να τεράστιο μαχαίρι. Βράχοι μικροσκοπικοί, πού àδιαμαρτύρητα φιλοξενοüν καί σορροποüν στήν πλάτη τους ναν ôλλο πέτρινο ùγκο, πολλαπλάσιο σέ μέγεθος àπό τόν δικό τους. Βράχοι σχεδόν α ωρούμενοι πάνω σέ ôλλους, àλλά καί àσάλευτοι σάν καρφωμένοι. Αλλοι âφαπτόμενοι μεταξύ τους σάν ταιριαστά κομμάτια ëνός πάζλ, συνθέτουν να êρμονικό σύνολο. Βράχοι πού ξεπροβάλλουν μέσα àπό τήν λίμνη, βράχοι στή στεριά σπαρμένοι στούς μικρούς λόφους, μέσα στήν πόλη καί τά περίχωρά της. Καί πάνω στούς βράχους δίπλα σ αéτούς, σάν α ωρούμενα κι αéτά, μικρά σπιτάκια πού φιλοξενοüν àμέτρητους àνθρώπους, πού κανείς δέν μπορεö νά καταλάβει μέσα àπό ποιά μονοπατάκια κατορθώνουν νά àπομακρυνθοüν àπό τά σπίτια τους καί νά âπιστρέψουν σ αéτά. ^Η βλάστηση πλούσια χαρίζει στήν προηγούμενη ε κόνα περισσή çμορφιά. Σ αéτήν τήν πόλη, μέ τό ëνάμισυ ëκατομμύριο πληθυσμό, \Ορθοδοξία εrναι σχεδόν ως παντελ ς ôγνωστη. \Αντίθετα, οî ëτερόδοξοι οî αîρετικοί εrναι ëδραιωμένοι πολύ καλά, διαθέτουν âπιβλητική κτιριακή ποδομή σέ καίρια σημεöα τéς πόλης, μακροχρόνια δραστηριοποίηση καί πολλούς πιστούς. ^Η κατηχητική τους προσπάθεια εrναι çργανωμένη àλλά καί κοινωνική τους παρουσία öντονη, μέ îδρύματα καί σχολεöα. Καί âδ λοιπόν καρδιά τéς μίας, êγίας, καθολικéς καί àδιαίρετης \Εκκλησίας τοü ΧριστοÜ τώρα πιά κτυπάει. Μιά καινούργια φανέρωσή της, να νέο φυτώριό της βρίσκεται στά σπάργανα. ^Η τοπική çρθόδοξη \Εκκλησία àριθμεö μόλις δώδεκα àνθρώπους ½ς ποίμνιό της. Εrναι μόνιμοι àλλά καί προσωρινοί κάτοικοι τéς πόλης, βαπτισμένοι πού προέρχονται àπό ôλλες περιοχές τéς ΔυτικÉς Τανζανίας, που \Ορθόδοξη \Εκκλησία Τό âκπληκτικό φαινόμενο τ ν βράχων στήν περιοχή τéς Μουάνζας àριθμεö παρουσία àρκετ ν χρόνων, μέσα àπό τίς îεραποστολικές προσπάθειες μεμονωμένων \Ορθοδόξων \Αφρικαν ν ^Ελλήνων, àλλά καί τίς πιό çργανωμένες καί συστηματικές προσπάθειες, τοü àπό δωδεκαετίας àδιάκοπα âργαζομένου στήν εéρύτερη περιοχή, νüν Μητροπολίτη Μουάνζας κ. ^Ιερωνύμου. Ενας χ ρος μιäς μικρéς κατοικίας àποτελεö τόν εéκτήριο οrκο αéτéς τéς àναπτυσσόμενης κοινότητας. \ΕκεÖ συνάζονται οî λίγοι αéτοί ôνθρωποι γιά νά λατρεύσουν τόν Τριαδικό Θεό καί νά ëνωθοüν μαζί Του, καθώς ναός δέν πάρχει. \ΕκεÖ τελοüνται οî àκολουθίες καί τό Μυστήριο τéς Θείας Εéχαριστίας ïσάκις ï \Επίσκοπος âπισκέπτεται τήν πόλη, καθώς îερέας δέν βρίσκεται κοντά. ^Η ποιμαντική δικαιοδοσία τéς Μητροπόλεως Μουάνζας εrναι γεωγραφικά τεράστια, οî κληρικοί λιγοστοί καί ποχρεωμένοι νά πηρετοüν πολλές κοινότητες ï καθένας τους, σκορπισμένες σέ μεγάλες àποστάσεις μεταξύ τους. ^Ο àγρός τéς ΔυτικÉς Τανζανίας καί ε δικώτερα τéς πόλης τéς Μουάνζας öχει πολλές δυνατότητες καί διψάει γιά îεραποστολική σπορά. \ΕκεÖ πού âξαθλίωση καί δυστυχία εrναι ψηλαφητές σχεδόν παντοü, âκεö πού καθημερινότητα τ ν àνθρώπων εrναι διαρκής àναμέτρηση μέ τόν θάνατο κάθε μορφéς, οî àνθρώπινες καρδιές γίνονται πιό àνοικτές στήν \Αλήθεια, μέσα στά àδιέξοδά τους πομονετικά προσδοκοüν τήν λύτρωσή τους, χωρίς νά μποροüν νά φανταστοüν ποü αéτή βρίσκεται. Οπως öχει γραφεö, «κάθε λογική ψυχή εrναι çρεκτική τοü τελικοü της σκοποü, δηλαδή τéς μακαριότητας πού ταυτίζεται μέ τή βασιλεία τ ν οéραν ν» ( Οσ. Θεόδ. \Εδέσσης). Καί οî ψυχές πού παροικοüν στή Δυτική Τανζανία, çρέγονται τόν τελικό τους σκοπό, τόν Οéρανό. ΠοθοÜν νά γνωρίσουν ποιός τούς öπλασε καί γιατί, àναζητοüν τό àγαπητικό Του βλέμμα καί τήν âξοικείωση μαζί Του. ^Υποψιάζονται πώς πρόκειται γιά μεγαλεöο, àλλά δέν μποροüν νά τό ψηλαφίσουν. ΔιψοÜν νά âλευθερωθοüν àπό κάθε σκλαβιά, àλλά δέν μποροüν νά ξέρουν ποιός θά τούς πάρει τό βάρος. Στόν πυρήνα τéς παρξής τους γνωρίζουν τι πάρχει τό Πρόσωπό Του, àλλά àδυνατοüν νά τό àναγνωρίσουν, ½ς τό àρχέτυπο τéς ε κόνας τοü δικοü τους προσώπου. Θέλουν νά μυσταγωγηθοüν στό μυστήριο τéς παρξης καί τéς ζωéς Του, àλλά π ς; Χρειάζονται βοήθεια, χειραγώγηση, εéκαιρίες, àγάπη. Αν εrχαν συναντηθεö μέ τή δωρεά τéς Χάριτός Του, θά τήν εrχαν àποδεχθεö πολύ πιό ïλοκάρδια καί àγαπητικά àπ σο âμεöς. Καί θά βίωναν τήν âν Χριστ νέα ζωή τους πολύ πιό λιτά καί αéθεντικά, καί λιγότερο èφελιμιστικά καί πληθωρικά àπό âμäς. ^Η πόλη τéς Μουάνζας περιμένει καρτερικά âκείνους πού θά σπείρουν τόν καλό σπόρο στό, ôν καί γεμάτο βράχους, πρόσφορο καί γόνιμο öδαφός της. Ισως âδ σπορά àποδώσει πιό ζηλευτούς καρπούς. 9 \Απριλίου 2009 Περιηγητής 13