ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΡΑΠΤΗ Το Ράπτη είναι ένα τυπικό παράδειγμα οικισμού στα ορεινά του νομού Ηλείας :δε χαρακτηρίζεται για τον παραδοσιακό του χαρακτήρα αλλά κυρίως για το πλούσιο φυσικό του περιβάλλον, που όμως υπέστη σοβαρές καταστροφές μετά τις πυρκαγιές. Τη μορφή του οικισμού καθόρισαν αφενός οι έντονες υψομετρικές διαφορές και αφετέρου η απουσία τοπικά πυκνής βλάστησης που ευνόησε την οικιστική ανάπτυξη. Γενική άποψη του οικισμού Η περιοχή μελέτης Το άνοιγμα στη θέα
Αναλημματικοί τοίχοι Μαντρί Δρόμοι και μονοπάτια στον οικισμό Ελαιώνες
Ρέμα-φυσικό όριο του οικισμού Ο οικισμός δεν έχει μία ενιαία πυκνότητα σε όλη του την έκταση αλλά εντοπίζονται 3 διαφορετικές ενότητες, που διακόπτονται από ζώνες πρασίνου. Εντός του οικισμού δεν υπάρχει ένα κέντρο αναφοράς και οι δημόσιοι χώροι-εκκλησία, νεκροταφείο, βρύση-βρίσκονται στα όρια του χωριού. Τον οικισμό διατρέχουν δύο βασικοί άξονες που ενώνουν τόσο τις γειτονιές μεταξύ τους όσο και το Ράπτη με τα γειτονικά χωριά, ενώ έχουν διαμορφωθεί ενδιάμεσες διαδρομές-μονοπάτια χαμηλής υποδομής. Το υπάρχον φυσικό περιβάλλον αλλάζει χαρακτήρα προχωρώντας από τα βόρεια προς τα νότια: από τα πλατάνια και τα πεύκα, φτάνουμε στον οικισμό με τις καστανιές, ροδιές, καρυδιές, κληματαριές και νότιά του σε ελαιώνες και λοιπές καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ Μαζί με το κομμάτι που βρίσκεται νότια στην ενότητα αυτή του οικισμού, η περιοχή αυτή αποτελούσε το κέντρο του χωριού και με το πέρασμα των ετών ο οικισμός άρχισε να επεκτείνεται περιμετρικά. Κοινό χαρακτηριστικό των κατοικιών 13,14,15,16 είναι η ύπαρξη ενός παλιού παραδοσιακού πυρήνα, στον οποίο προσαρμόστηκαν σταδιακά σύγχρονες κατασκευές, ενώ η κατοικία 12 είναι εξ ολοκλήρου νεόδμητη. Δεν παρατηρείται μια συγκεκριμένη τυπολογία κατοικίας. Με τις συνεχείς προσθήκες δε, τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά των κτηρίων είναι πλέον δυσδιάκριτα. ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΚΑΤΟΙΚΙΑ 12 Η κατοικία 12 είναι το νεότερο κτήριο της περιοχής μελέτης. Χτισμένο τη δεκαετία του 60 με σύγχρονα υλικά (μπετόν, τούβλα), δεν περιλαμβάνει ένα παλαιότερο πυρήνα σε αντίθεση με τα άλλα κτήρια. Αποτελείται από ένα ισόγειο που λειτουργεί ως αποθήκη και μια προσθήκη σαν χώρο υγιεινής, και από όροφο που περιελάμβανε το κυρίως τμήμα της κατοικίας. Ο όροφος έχει καταστραφεί ολοσχερώς. Η αυλή διαμορφώνεται σε δύο επίπεδα. Το ανώτερο τμήμα της αυλής είναι το μεταβατικό στοιχείο μεταξύ της εισόδου της κατοικίας και του δημόσιου δρόμου. Στο κατώτερο επίπεδο έχει κατασκευαστεί ένα επιπλέον πρόσκτισμα που προσωρινά στεγάζει τους ιδιοκτήτες.
ΙΣΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ
ΚΑΤΟΙΚΙΑ 13 Η κατοικία 13 μπορεί να χωριστεί σε δύο τμήματα. Το βόρειο τμήμα αποτελείται από ισόγειο και όροφο χτισμένοι με παραδοσιακά υλικά, το οποίο όμως έχει καταρρεύσει. Στο νότιο τμήμα παραδοσιακά χτισμένο είναι μόνο το ισόγειο, ενώ ο όροφος είναι σύγχρονης κατασκευής. Στην κατοικία προσετέθησαν μεταγενέστερα ένας εξώστης-χαρακτηριστικό όλων των κατοικιών- και ένας χώρος υγιεινής στον όροφο. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στη συγκεκριμένη κατοικία είναι ότι το ισόγειο λειτουργούσε μέχρι πριν δύο χρόνια ως παντοπωλείο. Δεν έχει διαμορφωθεί εξωτερικά κάποια αυλή και πέρα από την ύπαρξη ενός πλατώματος στη νότια πλευρά δεν υπάρχει ομαλή μετάβαση από το δημόσιο στον ιδιωτικό χώρο.
ΙΣΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ
ΚΑΤΟΙΚΙΑ 14 Στην κατοικία 14 απαντάται η πιο πολύπλοκη κάτοψη σε σχέση με τις υπόλοιπες κατοικίες μελέτης. Αποτελείται από έναν σχεδόν ανεξάρτητο παραδοσιακό πυρήναισόγειο, όροφος- που τα τελευταία χρόνια λειτουργούσε σαν αποθηκευτικός χώρος και συνδέεται στο επίπεδο του ορόφου με το ισόγειο του νεόδμητου κτηρίου. Το ισόγειο και ο όροφος του νεόδμητου τμήματος είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους και διαφέρουν και ως προς τις προσβάσεις τους: το μεν ισόγειο έχει πρόσβαση από αυλή στο επίπεδο του δρόμου, ενώ ο δε όροφος είναι προσβάσιμος από σκάλα σε διαφορετικό σημείο του δρόμου. Δύο επίπεδα ορίζουν τον υπαίθριο χώρο :μία αυλή στο επίπεδο του ισογείου, διαμορφωμένη με μπετόν και σκιαζόμενη με κληματαριά και ένα μικρό κήπο στο επίπεδο του υπογείου. Στο ισόγειο βρίσκεται και βοηθητικός χώρος που λειτουργούσε ως αποθήκη και ψησταριά.
ΙΣΟΓΕΙΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ
ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ 15-16 15 16 Πρόκειται για δύο ανεξάρτητες κατοικίες. Η κατοικία 15 αποτελείται από μπαζωμένο- υπόγειο, ισόγειο και όροφο. Το ισόγειο και όροφος επικοινωνούν εξωτερικά μόνο με σκάλα στο επίπεδο του δρόμου. Η κατοικία 16 περιλαμβάνει ισόγειο με το κύριο τμήμα του σπιτιού (κουζίνα, κρεβατοκάμαρα, τουαλέτα) και εξώστη μεταλλικής κατασκευής. Η σκάλα στον εξώστη οδηγεί σε έναν «ημιυπαίθριο» χώρο στο υπόγειο, το οποίο είναι και το παλαιότερο κομμάτι του κτηρίου. Χαρακτηριστικό στην περίπτωση αυτή είναι η σχεδόν πλήρης κάλυψη του οικοπέδου με μοναδική εξαίρεση μια στενή λωρίδα πλάτους 1.80 μ στα δυτικά του οικοπέδου. ΙΣΟΓΕΙΟ
ΙΣΟΓΕΙΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΟΡΟΦΟΣ