Ƴ ư Ƨ Ʃ Ƨ ƪƮƴƧƭƩƪƸƷƭƮƻƱ DŽLjĮ IJdžnj ƴƶƴưƭƺƭ ƮƪƱƷƵƳ ƴƶƴưƭƺƭƶ ƮƧƭ ƪƱƬưƪƵƻƶƬƶ Ʃ Ƹ Ʒ ƭ Ʈ Ƭ ƶ Ĭ ƪ ƶ ƶ Ƨ Ư Ƴ Ʊ ƭ Ʈ Ƭ ƶ īƭƨ Ʒƭƶ ƪƲƧƵƷƬƶƭƳīƳƱƪƶ ƳƸƶƭƪƶ ƮĮNJdžNjƿǏĮ İǁNjĮıIJİ ǎLj DŽǎnjİǁǐ IJǔnj ȺĮLjįLjǙnj ƠnjĮ ijǒnjnjƾįLjǎ DŽLjĮ IJdž įLjiǒljǘnjǒnjıdž IJdžǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǁĮǐ DŽǎnjƿǔnj ljįLj İljȺĮLjįİǑIJLjljǙnj ƶi ıǒnjiǐdžįıǁį Njİ IJǎnj ƳƮƧƱƧ
2Lj DŽǎnjİǁǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǎǘNjİ Njİ IJǎǑǐ İljȺĮįİǑIJLjljǎǘǐ ƴƴʒƪ ƣⱥǎiji NjĮǐ ljįnjǎǘnj ǗȺǎIJİ NjĮǐ ǃǎNJƿǓİLj ǀ IJĮljIJLjljƾ ljįLj Įijǎǘ IJǎ ƿǒǎǒNji ıǒDždžijǀıiLj Njİ IJǎ ȺĮLjįǁ ƴƿijǐǎ IJdžNJİijǙnjdžıĮnj ĮȺǗ IJǎ ıǒǎnjiǁǎ ƷLj ƿljįnjiǐ ȺƾNJLj ȺĮNJLjljƾǏLj NjǎǑ ljįLj Njİ ijǔnjƾDžǎǒnj ơ ƴƿijǐǎ Ʒdžnj ƾNJNJdž ǃįǎNjƾįĮ LJĮ Ⱥƾǔ ıijǎ ıǒǎnjiǁǎ njį įǔ IJǎǑǐ ljįljdždždžijƿǐ ıǎǒ ƸȺƾǏǒİLj ljƾijLj ȺǎǑ LJĮ ǀLJİNJİǐ njį ljǎǒǃinjijLjƾıǔ NjĮDžǁ IJǎǑǐ
2Lj DŽǎnjİǁǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǎǘNjİ Njİ IJǎǑǐ İljȺĮįİǑIJLjljǎǘǐ ƴƻƶ īinjLjljƾ ljįLj ĮǗǏLjıIJĮ ǀ ıǒdžljiljǐLjNjƿnjį ưǎǒ NJƿIJİ ǗIJLj İǁnjĮLj ıǒnjiǒǚǐ ĮijdžǏdžNjƿnjdž ƮĮLj ıijǎ ıⱥǁijLj ĮǑIJƾ ljƾnjiLj ưǎnjǁNjǔǐ ĮijdžǏdžNjƿnjdž«ơ ưǎǒ NJƿIJİ ǗIJLj İǁnjĮLj ĮijdžǏdžNjƿnjdž ĬĮ NjȺǎǏǎǘıĮIJİ njį NjǎǑ įǚıiiji NjLjĮ İLjljǗnjĮ DŽLjĮ ĮǑIJǗ ȺǎǑ NJƿIJİ ƷLj İǁnjĮLj ĮǑIJǗ ȺǎǑ ȺĮǏĮIJdžǏİǁIJİ ƶijǎ ıⱥǁijLj İDŽǙ ǃNJƿȺǔ ǗIJLj NjİIJƾ ĮȺǗ Ɲ įLjƾǃįıNjį ljǎǒǐƾDžiijįLj ƹǐiLjƾDžiijįLj njį ljƾnjiLj įLjƾnjiLjNjNjį DŽLjĮ njį ıǒnjiǒǁıiLj«
2Lj DŽǎnjİǁǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǎǘNjİ Njİ IJǎǑǐ İljȺĮįİǑIJLjljǎǘǐ Ʒƭ īLjį IJĮ NjĮLJǀNjĮIJĮ NjǗnjǎ ǀ ljįLj DŽLjĮ IJǎ NjĮLJdžIJǀ ǔǐ ƾnjLJǏǔȺǎ ƪnjįLjĮijƿǏİIJĮLj ƶdžljǚnjiLj ǒƿǐLj ıijǎ NjƾLJdžNjĮ ƴǘıiǐ ijǎǐƿǐ IJǎnj İǍİIJƾıĮIJİ ƠǏǒİIJĮLj įLjįǃįıNjƿnjǎǐ ơ ƪǁnjĮLj ƿnjį ȺĮLjįǁ ȺǎǑ įinj ĮnjǎǁDŽİLj İǘljǎNJĮ IJLjǐ ıljƿǔiLjǐ IJǎǑ ƹǐiLjƾDžiijįLj njį IJǎnj ȺǏǎıİDŽDŽǁıǔ įLjįljǐLjijLjljƾ DŽLjĮ njį NjǎǑ ȺİLj ǗIJLj ljƾijLj IJǎnj ĮȺĮıǒǎNJİǁ ƧnjĮǏǔIJLjƿNjĮLj Įnj ȺĮǏĮIJdžǏǀıĮIJİ ljLj İıİǁǐ ljƾijLj ıijǎ ıǒǎnjiǁǎ ıǒiijLjljƾ Njİ ĮǑIJǗ
2Lj DŽǎnjİǁǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǎǘNjİ Njİ IJǎǑǐ İljȺĮįİǑIJLjljǎǘǐ Ʒƭ īLjį IJLjǐ İȺLjįǗıİLjǐ NjǗnjǎ ǀ ljįLj DŽLjĮ ȺǙǐ LJĮ ǃİNJIJLjǔLJİǁ dž ljįijįnjǘdžıdž ƮǑǏǁĮ īǐdždžǎǐLjƾįǎǒ LJĮ ǀLJİNJĮ njį ǏǔIJǀıǔ ıǒiijLjljƾ Njİ IJǎ ǃĮLJNjǗ ȺǎǑ ǃƾNJĮIJİ ıijdžnj ƧLJĮnjĮıǁĮ«Ʒdžnj ĮįLjljİǁIJĮLj Njİ ĮǑIJǗ IJǎ ǃĮLJNjǗ ȺǎǑ IJdžǐ ǃƾNJĮIJİ ƩLjĮǃƾDžİLj ǗNJdž NjƿǏĮ ljįLj NjǗnjǎ «ƶijinjįǒǔǐLjƿijįLj ƿijıLj dž ƧLJĮnjĮıǁĮ Ʃİnj LJĮ ƿⱥǐiⱥi njį İǁıIJİ IJǗıǎ ıljnjdžǐǀ Njİ IJĮ ȺĮLjįLjƾ ơ ƮǑǏǁĮ īǐdždžǎǐLjƾįǎǒ ĮnjĮǏǔIJLjƿNjĮLj IJLj LJĮ NjȺǎǏǎǘıİ njį ljƾnjiLj DŽLjĮ njį ǃİNJIJLjǔLJİǁ dž ƧLJĮnjĮıǁĮ ưǎǒ ƿǒiLj ȺİLj ljƾⱥǎLjį ȺǏƾDŽNjĮIJĮ ȺǎǑ IJdž įǒıljǎnjiǘǎǒnj IJdžnj ǙǏĮ IJdžǐ ȺĮǏƾįǎıdžǐ ĮNJNJƾ ĮnjĮǏǔIJLjƿNjĮLj Įnj ƿǒiiji ljƾijLj njį ȺǏǎIJİǁnjİIJİ DŽLjĮ njį ǃİNJIJLjǙıİLj IJǎnj IJǏǗȺǎ NjİNJƿIJdžǐ IJdžǐ ljįLj IJdžnj ljįijįnjǘdžıǀ IJdžǐ ıLjdžƾ ıLjdžƾ
2Lj DŽǎnjİǁǐ İȺLjljǎLjnjǔnjǎǘNjİ Njİ IJǎǑǐ İljȺĮįİǑIJLjljǎǘǐ īƭƨʒƭ ưi ıijǘǒǎ njį ǏǁǍǎǑNjİ IJdžnj İǑLJǘnjdž ıijǎnj ƾNJNJǎ ǀ njį ıǒnjiǐdžįıijǎǘNji ƮǎLjIJƾǍIJİ lj ƱLjljǎNJƾǎǑ ƶijǎ īLjƾnjnjdž njį Njdž NjLjNJƾIJİ ƾDŽǏLjĮ ƪǁnjĮLj İǑĮǁıLJdžIJǎ ȺĮLjįǁ ljįLj IJǏǎNjǎljǏĮIJİǁIJĮLj ƪ ljįLj ıijǎ ljƾijǔ ljƾijǔ ȺĮLjįǁ İǁnjĮLj ƹǐiLjƾDžiijįLj ljLj İıİǁǐ njį įiǁǎiiji NJǁDŽdž ǑȺǎNjǎnjǀ ơ Ơǒǔ ıǒDždžijǀıiLj Njİ IJǎ īLjƾnjnjdž DŽLjĮ ĮǑIJǗ IJǎ LJƿNjĮ ĬĮ ǀLJİNJĮ njį Įljǎǘıǔ IJLj ıljƿijijiıiji ljįLj İıİǁǐ«njĮ ıįǐ Ⱥǔ IJLj ljƾnjǎǒNji ıijǎ ıⱥǁijLj«njį ıljiijijǎǘNji NjĮDžǁ ljįLj Njİ IJǎ īLjƾnjnjdž ljƾⱥǎLjiǐ NJǘıİLjǐ«
Ο Μ Α Δ Α ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ για την ΠΡΟΛΗΨΗ Η Ομάδα Εκπαιδευτικών για την Πρόληψη συγκροτήθηκε το Νοέμβριο του 2003 με πρωτοβουλία του Δικτύου Άλφα. Σε αυτήν συμμετείχαμε εθελοντικά εκπαιδευτικοί της Β βάθμιας εκπαίδευσης και δυο στελέχη του Δικτύου Άλφα που βοηθούσαν στο συντονισμό της Ομάδας μας. Για εμάς η καλύτερη πρόληψη για τις εξαρτήσεις είναι να μπορούν οι νέοι άνθρωποι να νιώθουν συνδεδεμένοι με το κοινωνικό τους περιβάλλον (σχολείο, οικογένεια) και έτσι να μην αναζητούν την ικανοποίηση των αναγκών τους σε βλαπτικές συμπεριφορές. Θεωρούμε ότι το Σχολείο που προλαμβάνει, δίνει έμφαση στις ανάγκες των μαθητών του αλλά και των υπόλοιπων συμμετεχόντων σε αυτό, δηλαδή των γονέων και των εκπαιδευτικών. Αναφορικά με τη λειτουργία μας, καθορίσαμε μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες την ταυτότητα της ομάδας, το στόχο, τη μεθοδολογία, την ειδική θεματολογία της και επεξεργάστηκε μία σειρά θεμάτων χρησιμοποιώντας διαδικασίες ενεργητικής μάθησης. Τα βασικά θέματα τα οποία επεξεργαστήκαμε ήταν: «Πώς αυξάνω τη συμμετοχή των μαθητώνστην τάξη;» «Πως τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν από τους καθηγητές τους αποδοτικότερους τρόπους μελέτης;», «ΤΕΕ-Ενιαίο Λύκειο: διευκολύνοντας πρόσφορες επιλογές για τους μαθητές», «Επικοινωνία εκπαιδευτικών και γονέων». ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΦΑ Το «ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΦΑ», αποτελεί τον επίσημο φορέα πρόληψης των εξαρτήσεων στη Δυτική Θεσσαλονίκη και εποπτεύεται επιστημονικά από τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Στόχος του είναι η προώθηση εκείνων των παραγόντων προστασίας που διευκολύνουν τους ανθρώπους να αποφύγουν βλαπτικές και εξαρτητικές συμπεριφορές. Για την προώθηση των παραγόντων προαγωγής της υγείας το «ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΦΑ» επιμορφώνει νέους, γονείς, εκπαιδευτικούς, μέλη των τοπικών κοινοτήτων και άλλους φορείς. Επίσης, συνεργάζεται με όσους από τους προηγούμενους ενδιαφέρονται να αναλάβουν ενεργό κοινωνικό ρόλο στην πρόληψη των εξαρτήσεων. Απαρτίζεται από τους Δήμους Αμπελοκήπων, Σταυρούπολης, Εύοσμου, Ελευθέριου- Κορδελιού, Μενεμένης, Εχεδώρου, Ωραιοκάστρου, Κουφαλίων, Αγίου Αθανασίου, Χαλάστρας, Αξιού, Ν. Χαλκηδόνας, Καλλιθέας, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσ/νίκης, την Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, το Σύλλογο Δασκάλων Δυτικής Θεσ/νίκης, την Ένωση Συλλόγων Γονέων Δήμου Εύοσμου «Αριστοτέλης», τον Αντιναρκωτικό Αγώνα Νέων και την Ε Ε.Λ.Μ.Ε.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ Το θέμα που επεξεργαστήκαμε σε μεγαλύτερο εύρος στην Ομάδα Εκπαιδευτικών για την Πρόληψη ήταν η «Επικοινωνία Εκπαιδευτικών και Γονέων». Οι γονείς είναι οι φυσικοί σύμμαχοί μας στην προσπάθεια για ένα δημιουργικό σχολείο που ενδιαφέρεται για τα μέλη του, ένα σχολείο δηλαδή της πρόληψης και της προαγωγής της υγείας. Μέσα από διαδικασίες ανταλλαγής, πειραματισμού και εξάσκησης σε νέους τρόπους ανακαλύψαμε ότι: Εκπαιδευτικοί και γονείς μπορούμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα: Όταν βλέπουμε τις δυσκολίες των παιδιών όχι ως κάτι κακό, όχι ως κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Όταν βλέπουμε τις δυσκολίες ως αναπόφευκτο κομμάτι της φυσιολογικής αναπτυξιακής διαδικασίας του οποιουδήποτε παιδιού. Όταν μιλούμε για τα παιδιά με τρόπο θετικό, συγκεκριμένο και σε μια συχνή βάση. Όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε με τα σκίτσα και τους διάλογους σ αυτό το φυλλάδιο, όταν συμβεί αυτό, δεν έχουμε πια την ανάγκη να ρίξουμε ο ένας την ευθύνη στον άλλο ή να χαρακτηρίσουμε το συνομιλητή μας ως «καλό» ή «κακό» δάσκαλο ή γονέα. Και τότε μπορούμε να διευρύνουμε την κουβέντα μας ώστε να περιλαμβάνει το ενδιαφέρον μας για το σύνολο της προσωπικότητας του παιδιού πέρα από τις επιδόσεις του και τη διαγωγή του. Μια τέτοια στάση στην επικοινωνία μας μεταβιβάζει εμπιστοσύνη και προς το παιδί και προς τους άλλους δύο συνομιλητές. Τότε, η συνεργασία είναι πιο πιθανή και η εξέλιξη του παιδιού πιο ομαλή. Για την τελική διαμόρφωση του φυλλαδίου αυτού εργάστηκαν οι εκπαιδευτικοί Βογιατζής Βασίλης, Καρυπίδου Όλγα, Κοσκερίδου Βασιλική και οι ψυχολόγοι του Δικτύου Άλφα Ζουντουρίδου Βασιλική, Χαρβάτης Αδάμ. Βοήθησαν επίσης με τις ιδέες τους οι εκπαιδευτικοί Καλομενίδου Όλγα και Κοκκίνου Δέσποινα. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 729090, «ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΦΑ», Κέννεντυ 32, Αμπελόκηποι Εικονογράφηση και Σχεδιασμός Εντύπου. Steve Woods swjester@hotmail.com
Οι εκπαιδευτικοί συζητάμε με τους γονείς ΠΟΤΕ; Μόνο όποτε υπάρχει πρόβλημα ή και για να πούμε τι έχει βελτιωθεί; Τα ίδια κ. Παπαδόπουλε. O Δημήτρης είναι ζωηρός και ΔΕΕΕΝ διαβάζει. Ή Δημήτρη, μπράβο. Βλέπω ότι την τελευταία εβδομάδα, μιλάς λιγότερο και προσέχεις περισσότερο. Φέρε και το μπαμπά σου από εδώ να του τα πω. ;
ƳLj İljȺĮLjįİǑIJLjljǎǁ ıǒDždžijƾNji Njİ IJǎǑǐ DŽǎnjİǁǐ ƴƻƶ ưi ƿNjijįıdž ıijį ĮǏnjdžIJLjljƾ ǀ NjƿıĮ ıi ƿnjį LJİIJLjljǗ ȺNJĮǁıLjǎ ƴiijƾiLj ǃƿǃĮLjĮ ȺǎǑ ljįLj ȺǎǑ ljįNjǁį ljǎǒǃƿnjijį ıǒiijLjljǀ Njİ IJǎ NjƾLJdžNjĮ ĮNJNJƾ DŽİnjLjljƾ İǁnjĮLj IJİNjȺƿNJdžǐ ljįLj ĮnjǎǏDŽƾnjǔIJǎǐ Ʃİ ijƿǐnjiLj ǃLjǃNJǁĮ ljįLj ĮıljǀıİLjǐ ƧƱ ƶƹʊƪƹƭƶƪƭ ƪƷƶƭ ƩƪƱ ĬƧ ƮƧƱƪƭ ƷƭƴƳƷƧ ƶʒƭ ƫƻƬ ƷƳƸ ơ ƣijįnj ȺĮǏĮljǎNJǎǑLJİǁ IJdžnj ǙǏĮ IJǎǑ NjĮLJǀNjĮIJǎǐ ǍƿǏİLj ȺǎǑ ǃǏLjıljǗNjĮıIJİ ıǒNjNjiijƿǒiLj ƴǎnjnjƿǐ ijǎǐƿǐ ǗNjǔǐ įinj İǁnjĮLj ıǔıijƾ ȺǏǎİIJǎLjNjĮıNjƿnjǎǐ İnjǙ ıǒǒnjƾ IJǎǑ NJİǁȺǎǑnj ȺǏƾDŽNjĮIJĮ Ʒdžnj ȺİǏĮıNjƿnjdž ǃįǎNjƾįĮ DŽLjĮ ȺĮǏƾįİLjDŽNjĮ IJdž NjLjĮ įinj ƿijiǐi ĮıljǀıİLjǐ ljįLj IJdžnj ƾNJNJdž ǍƿǒĮıİ IJǎ ǃLjǃNJǁǎ ƪǁnjĮLj ƿnjį ȺĮLjįǁ Njİ įǒnjįijǘijdžijiǐ ƷĮ ıǒǘnjLjį IJǎǑ ıijǎ NjƾLJdžNjĮ İǁnjĮLj ljįǁǐLjį ǍƿǏİLj ljįLj İȺİǍİǏDŽƾDžİIJĮLj ǃĮLJLjƾ IJLjǐ ȺNJdžǏǎijǎǏǁİǐ ưⱥǎǐiǁ njį IJĮ ljįijįijƿǐiLj
ƳLj İljȺĮLjįİǑIJLjljǎǁ ıǒDždžijƾNji Njİ IJǎǑǐ DŽǎnjİǁǐ ƴƻƶ īinjLjljƾ ljįLj ĮǗǏLjıIJĮ ǀ ıǒdžljiljǐLjNjƿnjį Ƭ ưįǐǁį ıįǐ İǁnjĮLj ȺǎNJǘ ljįnjǘ ȺĮLjįǁ ljįLj ȺǎNJǘ ljįnjǀ NjĮLJǀIJǏLjĮ ưⱥǐƾǃǎ IJdžǐ ƠIJıLj njį ıǒnjiǒǁıiLj ơ Ƭ ưįǐǁį İǁnjĮLj ıǒnjiⱥǀǐ ıijį ljįljǀljǎnjijƾ IJdžǐ ƳLj ǃĮLJNjǎǁ IJdžǐ ıijį IJİıIJ İǁnjĮLj ǑǓdžNJǎǁ ƹǐiLjƾDžǎNjįLj ȺİǏLjııǗIJİǏǎ IJLjǐ ĮȺǗǓİLjǐ IJdžǐ ıi İǏǔIJǀıİLjǐ ljǐǁıiǔǐ njį NjLjNJƾ ǒǔǐǁǐ ijǘǃǎ ljįLj ƾDŽǒǎǐ DŽLjĮ IJǎ ıǔıijǘ ƧǑIJǗ LJĮ IJdž ǃǎdžLJǀıİLj njį ǃİNJIJLjǙıİLj IJǎnj ȺǏǎijǎǏLjljǗ IJdžǐ NJǗDŽǎ ljįLj LJĮ IJdžǐ ĮǑǍǀıİLj IJdžnj ĮǑIJǎȺİȺǎǁLJdžıdž ƶǎǒ ƿǒǔ İNjȺLjıIJǎıǘnjdž ưįǐǁį ưⱥǎǐiǁǐ
Οι εκπαιδευτικοί συζητάμε με τους γονείς Στο μάθημά μου δεν κάνει τίποτα... Εκεί γύρω στο 8. Ε, κι από ότι βλέπω γενικά στον έλεγχο... τα ίδια. Ας προσπαθήσει.
Οι εκπαιδευτικοί συζητάμε με τους γονείς ΓΙΑΤΙ; Με στόχο να ρίξουμε την ευθύνη στον άλλο ή να συνεργαστούμε; Δε διαβάζει φέτος, τίποτα δεν κάνει Δείτε τον εσείς στο σπίτι λίγο περισσότερο, γιατί αν συνεχίσει έτσι Ή Ήδη μίλησα με τον Παύλο. Συζητήσαμε για τα πράγματα που τον δυσκολεύουν και χρειάζεται να δουλευτούν περισσότερο. Του υποσχέθηκα να τον βοηθήσω όσο μπορώ. Κουβεντιάστε κι εσείς κύριε Προκοπίου μαζί του, να δείτε πως τα βλέπει ο μικρός και τα ξαναλέμε. Μη στεναχωριέστε, θα βρεθεί η άκρη. Ο Παύλος θα τα καταφέρει. ; η συνέχεια στις τάξεις...
Ƨ, ljįLj ıįǐ ǀLJİNJĮ ƪǁNjĮLj ǎ ljįljdždždžijǀǐ IJǔnj NjĮLJdžNjĮIJLjljǙnj ƶi ıǒnjiǐdžįıǁį Njİ IJǎnj ƳƮƧƱƧ