Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Εκεί πάνω στο φεγγάρι ζει η Νάρια. Κι έξω από το σπίτι της έχει φτιάξει τον κήπο της. Κι ό,τι φυτρώνει εκεί, έχει σχήμα στρογγυλό σαν το ίδιο το φεγγάρι όταν έχει πανσέληνο. Τώρα θα μου πείτε, έχει κήπους εκεί πάνω, έχει σπίτια, έχει ανθρώπους; Φαίνεται πως έχει απ όλα αυτά, μα μπορούν να τα δουν μόνο όσοι έχουν φαντασία που ταξιδεύει πιο γρήγορα κι από πύραυλο. Η Νάρια λοιπόν είχε φτιάξει τον κήπο της με τη βοήθεια μιας περίεργης μηχανής, της Άστρα-3. Τι ήταν αυτή; Είχε το μέγεθος ενός μικρού κουτιού και δημιουργούσε το κλίμα που επιθυμούσε κάποιος: ζεστό, κρύο, υγρό, ξηρό. Όποια θερμοκρασία κι αν ήθελε η Νάρια, την είχε με το πάτημα ενός κουμπιού. Έτσι στο φεγγαρόκηπό της μπορούσαν να μεγαλώσουν τα πιο περίεργα φυτά. Η Νάρια είχε κι ένα ανιψάκι, τον Μπιπ, που τον φιλοξενούσε στο φεγγαρόσπιτό της. Ο Μπιπ, σαν όλα τα πεντάχρονα πιτσιρίκια ήταν ένα αδιόρθωτο πειραχτήρι. Δεν άφηνε τίποτα στην ησυχία του, και πιο πολύ φυσικά του άρεσε η Άστρα-3. Πολύ θα ήθελε να παίξει με αυτήν, όμως η θεία του την φύλαγε καλά κρυμμένη. 1/7
Μια μέρα, με το που η Νάρια έφυγε για τη δουλειά της, ο Μπιπ δεν έχασε ευκαιρία κι άρχισε να ψάχνει σε όλο το σπίτι για να βρει την Άστρα-3. Κι όταν επιτέλους τη βρήκε, έτρεξε στον κήπο για να τη δοκιμάσει. Το περίεργο μηχάνημα είχε πάνω του έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και δεκάδες κουμπιά. Έπρεπε να ξέρεις τι να πατήσεις, γιατί μπορούσε εύκολα να γίνει κάποιο λάθος! Ο Μπιπ, σαν τόσο μικρός που ήταν, δεν ήξερε καλά-καλά να διαβάζει. Βέβαια από το σεληνοαλφάβητο είχε μάθει τα μισά γράμματα, όμως τις λέξεις δεν τις έβγαζε. Έτσι, δεν καταλάβαινε τι έγραφε επάνω στο κάθε κουμπί. Χοροπηδούσε λοιπόν ανάμεσα στα παρτέρια, κρατώντας την Άστρα-3 και παίζοντας αναποφάσιστος με τα κουμπιά της. Και μια και δεν ήξερε τις λέξεις που ηταν γραμμένες επάνω τους, θα διάλεγε κι αυτός με το χρώμα! Υπήρχαν κουμπιά πράσινα, κόκκινα και μπλε, κίτρινα, μαύρα κι άσπρα. Με άλλα ανέβαινε η θερμοκρασία, με άλλα αυξανόταν η υγρασία, με άλλα άρχιζε να βρέχει. Πού να τα ξέρει όμως όλα αυτά ο μικρούλης μας που άρχισε να πατάει τα κουμπιά, στην αρχή οριζόντια, μετά κάθετα, μετά διαγώνια, μετά σε σχήματα: έφτιαχνε τετράγωνα, τρίγωνα, σπιτάκια, ανθρωπάκια. Πολύ το διασκέδαζε κι ούτε καν έβλεπε τι γινόταν στον κήπο! Πώς; Είστε περίεργοι και θέλετε να μάθετε τι γινόταν; Καλά, θα σας τα πω εγώ, όπως τα διάβασα στη φεγγαροεφημερίδα. Λοιπόν, η θεία Νάρια είχε φυτέψει στον κήπο της κάτι περίεργους σπόρους που χρειαζόντουσαν ειδικές συνθήκες για να μεγαλώσουν. Είχε ετοιμάσει ένα ειδικό πρόγραμμα, γιατί τα φυτά που θα έβγαιναν, θα ήταν πολύ ευαίσθητα. Με το παραμικρό λάθος ποιος ξέρει τι θα φύτρωνε! Λίγο αφότου ο Μπιπ άρχισε να παίζει με τα κουμπιά, στον φεγγαρόκηπο φύτρωσαν σε κάθε φρεσκοσκαμμένη τρύπα, από δύο τεράστια φύλλα σαν μπανανιάς, που σε λίγο είχαν μεγαλώσει κι είχαν γίνει ένα μέτρο ψηλά. Κι όσο μεγάλωναν, έκαναν έναν παράξενο θόρυβο, σαν να γελούσαν! Μετά, γέμισαν μπουμπούκια, κι αυτά άνοιξαν κι έγιναν κόκκινα λουλούδια 2/7
που ανοιγόκλειναν και τιναζόντουσαν πέρα-δώθε. Τα φυτά είχαν γίνει δυο μέτρα ψηλά και μεγάλωναν ακόμα, πιο αργά όμως τώρα. Κάθε λεπτό που περνούσε, ψήλωναν κι από δυο πόντους. Σε μια ώρα, θα είχαν ξεπεράσει τα τρία μέτρα! Σα να μην έφταναν όμως όλα αυτά, τα περίεργα φυτά δεν είχαν ησυχία! Τα κλαδιά τους στριφογύριζαν και τυλίγονταν γύρω από τις ντοματιές, τα κολοκυθάκια και τις πιπερίτσες, σερνόντουσαν στο χώμα και χοροπηδούσαν. Ο Μπιπ τα έχασε! Πατούσε συνέχεια κουμπιά, τα πράγματα όμως όλο και χειροτέρευαν. Με κάθε καινούρια δοκιμή, συνέβαινε κάτι ακόμη πιο παράξενο. Ξάφνου, η θερμοκρασία στον φεγγαρόκηπο ανέβαινε υπερβολικά και τα φυτά άρχιζαν να βήχουν και να πνίγονται. Καινούριο πάτημα κι όλος ο τόπος είχε γίνει ψυγείο και οι παράξενες πρασινάδες έτρεμαν από το κρύο. Η υγρασία τα ζάλιζε και τα έκανε σαν μεθυσμένα. Το κουμπί της ξηρασίας πάντως αποδείχτηκε το πιο αποτελεσματικό. Τα φυτά σταμάτησαν να ψηλώνουν κι έτσι ο Μπιπ ησύχασε από τον μπελά τους. Σχεδόν τρία μέτρα όμως, δεν είχαν πού να βολευτούν! Ήταν και καμιά δεκαριά κι έπιαναν όλον το χώρο. Τίναζαν τα φύλλα τους που είπαμε ήταν σαν της μπανανιάς, και δεν άφηναν τίποτα όρθιο. Ο Μπιπ βλέποντας πως ο κήπος είχε γίνει σωστό τρελοκομείο, δεν ήξερε πού να κρυφτεί! Πάνε τα λαχανικά της θείας μου! σκέφτηκε με απελπισία. Πέταξε την Άστρα-3 σε μια γωνιά κι έτρεξε στο σπίτι. Έψαξε παντού μήπως βρει καινούριες οδηγίες, όμως τίποτα! Είχε κάτσει στο πάτωμα και σιγόκλαιγε, όταν μπήκε στο σπίτι η θεία Νάρια που δεν ήξερε βέβαια τίποτα απ' όσα είχαν συμβεί. Με τα πολλά, έμαθε τι είχε κάνει ο Μπιπ όσο αυτή έλειπε. Η Νάρια στενοχωρήθηκε, γιατί είχε δουλέψει καιρό γι' αυτό το πρόγραμμα, όμως δεν μάλωσε τον Μπιπ. Αντίθετα, σκέφτηκε πως και μέσα από τα λάθη του, μαθαίνει κανείς. Έτσι, πήρε στον κήπο τον μικρούλη για να διορθώσουν μαζί την ακαταστασία. Η Νάρια βρήκε την Άστρα-3 πεταμένη, τη μάζεψε κι εξήγησε στο Μπιπ πώς ακριβώς λειτουργούσε το κάθε κουμπί της. 3/7
«Βλέπεις λοιπόν πως για να χειριστείς το κάθε τι, πρέπει να ξέρεις κι ορισμένα πράγματα. Στο μέλλον, θα είσαι σίγουρα πιο προσεκτικός!» «Και τώρα, πώς θα ησυχάσουν αυτά τα περίεργα δέντρα;» ρώτησε, αρκετά τρομαγμένος ο Μπιπ. «Α, αυτά είναι τα τρελόνια!» είπε η Νάρια, «και χρειάζονται ειδική μεταχείριση! Όταν είναι ήρεμα και μεγαλώνουν φυσιολογικά, είναι πολύ ωραία και ωφέλιμα φυτά». Και λέγοντας αυτά, πήγε κι έβαλε ένα δίσκο κλασικής μουσικής στο φεγγαρένιο στερεοφωνικό της. Τα τρελόνια ήταν πολύ ευαίσθητα φυτά και λάτρευαν την κλασική μουσική. Αμέσως ηρέμησαν κι έμοιαζαν να ακούν χωρίς να κουνιούνται καθόλου. Τότε η Νάρια, ρύθμισε το πρόγραμμα της Άστρα-3 και μετά έπιασε μια φεγγαροψαλίδα και κλάδεψε τα τρελόνια. Θεία και ανιψιός πέρασαν όλη τη μέρα στον κήπο. Τακτοποίησαν τα λαχανικά, τα φυτά και τα παρτέρια, ίσιωσαν το χώμα, τα πότισαν, τα περιποιήθηκαν. Κι έτσι όλα διορθώθηκαν κι ο Μπιπ πήρε ένα καλό μάθημα. Έγινε πιο προσεκτικός κι έμαθε να φροντίζει τον φεγγαρόκηπο. Από τότε φτιάχτηκαν πολλοί, μα πάρα πολλοί φεγγαρόκηποι γεμάτοι υπέροχα λουλούδια και λαχανικά ολοστρόγγυλα σαν φεγγαράκια. Κι εσείς από τη Γη, όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο και βλέπετε καμιά φορά παράξενα σχήματα επάνω του, να θυμάστε τους κήπους του με τα φρούτα και τα λαχανικά τους που σας στέλνουν χαιρετίσματα! 4/7
Ευρυδίκη Αμανατίδου ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ο ποταμός Μπουρμπουλήθρας Και προχωρήσαμε μπροστά 5/7
Ο τοίχος μου με τα 100 σημαντικότερα άτομα Η λίστα της μαμάς 6/7
{loadposition fcomments} Photo by widasko 7/7