Κι οι δυο σε ξένες αγκαλιέςχωρίς να θέμε ζούμεδεν ξέρω πως περνάς εσυ εγώ όμως προσποιούμε Εχω τη δυνατότητα για να σε φέρω πίσωδεν έχω όμως τη δύναμηγι α να σε συνχωρήσω!!! Αφου λοιπόν δεν μαγαπάς χίλιες φορές μ'αρνήσουπαρά να μένεις δίπλα μου χωρίς την θέληση σου Ξυμέρωσε και δάκρυα τρέχουν στο πρόσωπο μουστο ξύπνημα μου χάθηκε μαζί και το όνειρο μου... Κάθε που πέφτει κεραυνός τα λόγια του θυμούμαιέχουν την ίδια ένταση μα πιο πολύ πονούνε.. Πάλι τσ ελπίδας το δεντρί μπόρες το ρίξαν κάτωαγών ας πάλι απ την αρχή κι όνειρα από τον πάτο Με ήντα καρδία θα σαγαπώ με ήντα φωνή θα λέωτο όνομα που με δίκασε 1 / 119
μέχρι να ζώ να κλαίω πίνω κρασί γελώ γλεντώ και τραγουδώ της ζήσηςγιατ ί είδα όνειρα γλυκά να γίνονται αναμνήσεις Συχνοδιαβένουν θύμησες στου νου τα καλτιρίμιαπαρηγ ορούνε την καρδιά απού κανες συντρίμμια Μονάχα ένα όνειρο θα σου ζητήσω πίσωαυτό που μες στη σκέψη μου κρατούσα για να ζήσω Αδιαφορώ ποιον αγαπάς που και με ποιον γυρίζειςαφο ύ είσαι επιπόλαια και ψεύτρα δεν αξίζεις.. Το ηλιοβασίλεμα θωρώ και χάνω το μυαλό μουπου δεν μπορώ τέτοια στιγμή να σ έχω στο πλευρό μου. Στο όνειρο σου άμα θα ρθώ θέλω να με μαλώσειςδικαί ωμα μιας αγκαλιάς δεν έχω να μου δώσεις 2 / 119
Ενός φιλιού το άρωμα μιάς αγκαλιάς το χάδιθυμούμαι και ακοίμηστος πόμεινα χθές το βράδυ Θυμάσαι όντε κάναμε αστεία να γελούμε κεί να τα αστεία γίνανε πληγές και με πονούνε Πολλές φορές μελαγχολώ και χάνεται η χαρά μου στιγμές που θέλω να σε δώ μ α βρίσκεσαι μακριά μου. Αμέτρητα τα πρέπει σου τα θέλω σου θαμμένα.. στον ίδιο τόπο απου θωρώ τα όνειρα μου εμένα. Βρέχει ο νους στιγμές του χθές κι απίς καταλαγιάσει ετρώ χαμένα όνειρα που μου χεί κολυμπιάσει. μ 3 / 119
Κι αν ήταν η αγάπη μας όνειρο πουχει σβήσειμο υ φτάνει μόνο μια στιγμή που το χω αντικρίσει Πάρε τα πρέπει σου αγκαλιά φύγε μη χάνεις ώρα εγώ τα θέλω αγάπησα και ας με πονούνε τώρα Δεν είναι πως με πείραξε πως έπρεπε να φύγω μα είναι που ότι έδωσα φάνηκε τόσο λίγο Χίλιες χαρές στη ζήση μου κι αν τύχει να περάσω θα ναι η σκέψη σου αφορμή το γέλιο μου να χάσω. Στα κάγκελα της λογικής τις σκέψεις μου μαντρίζω μη γίνουν όνειρα τρελά και δεν τα κουλαντρίζω.. 4 / 119
Έφυγες κι ήρθε η μοναξιά κι αγάπησα την τόσο.. που την μορφή σου με τον νου πλάθω για να της δώσω.. Πώς θα παλέψω μοναχός τη νύχτα απόψε πάλι.. να αισθάνομαι το σώμα σου στην αδειανή μου αγκάλη. Απόψε πάλι μοναχός ως πάει θα ξωμείνω.. και θα θυμούμαι τα παλιά καημούς να καταπίνω.. Ξένης φωλιάς πουλί αγαπώ και τρέμω μην το χάσω. μα αν είναι νάρθει έτσα καιρός καλιά χω να μην φτάσω.. 5 / 119
Του γυρισμού της στόλισα στη σκέψη μια σελίδα την τελευταία μου στιγμή θα σβήσει κι ελπίδα. Στιγμές μεγάλης μοναξιάς που ο πόνος μ αγκαλιάζει είν αι αυτές που η λογική απ την καρδιά σε βγάζει Με την ελπίδα πως μπορεί στο όνειρο να σιμώσει έχω χαλιά με γιασεμιά όλη την στράτα στρώσει Σε ένα βλέμμα πιάστηκα κι έμεινα 6 / 119
μαγεμένος μως δεν είδα την καρδιά και βγήκα γελασμένος ό Μπορεί να δείχνω ευτυχής μα κοίταμε στα μάτια να δεις σβησμένα όνειρα και μια καρδιά κομμάτια Στα μάτια μου είναι ζωγραφιά κι όταν το δάκρυ βγαίνει μορφή δική σου πάνω μου όταν στεγνώσει μένει. Μαργώσανε τα όνειρα και της καρδιάς το αίμα άδικα το λαχτάριζα 7 / 119
ένα δικό της βλέμμα... Ηντα να κάμω της καρδιάς να μην αναστοράται στιγμές μαζί σου που ζησε γιατί στενοχωράτε Της ραγισμένης μου καρδιάς ξανοίγω τα κομμάτια το πιο μεγάλο ράγισμα είναι απ τα δύο σου μάτια Κατές ήντα ναι να μη θες μπροστά της να δακρύσεις.. γιατί τα μάτια μοναχός πάλι θα τα σκουπίσεις.. 8 / 119
Με δάκρυ πλένω την καρδιά όσο κι αν την πληγώνεις.. να βρίχνεις τόπο καθαρό νάχεις να μαχαιρώνεις Στα κάγκελα της λογικής τις σκέψεις μου μαντρίζω όμως μαλώνει με η καρδιά και δεν την κουλαντρίζω Σαν θες να λες για αφορμές που ζούμε χωρισμένοι μέτρησε εκείνες τις στιγμές που μ είχες ξεχασμένη. 9 / 119
Δεν είν πως δεν αγάπησες άλλο είναι το έγκλημα σου το θέατρο που έπαιζε τόσο καιρό η καρδιά σου Τώρα τι μένει πια να πω.. στο νου μου δεν ορίζω δεν σ αγαπώ, δεν σε μισώ απλά δεν σε γνωρίζω!!!!!!!! Κακόπεσε και τόμαθα μα εγώ στενοχωρούμε γιατί ήθελα να την μισώ κι όχι να την λυπούμε!!!!!!! 10 / 119
Τα αγάπης τα παράπονα του φεγγαριού τα λέω κι όταν θλιμμένο το θωρείς πάλι για σένα κλαίω Πώς να σιβάσω την καρδιά τα θέλω να ξεχάσει.. που χει στα πρέπει όνειρα μίας ζωής χαλάσει Πριν φύγω μάθε τι έφταιξε και σε κρατώ μακριά μου δεν δέχομαι σε αναμονή να βάζουν τα όνειρα μου 11 / 119
Εγώ είμαι εγωίστρια να χω την πρώτη θέση δεύτερη βιόλα σε μπαξέ να γίνω δεν μ αρέσει!!!!!!! Να την σιβάσεις την καρδιά κα ι να της πεις πως πρέπει να βρει τον τρόπο να μπορεί σαν ξένο να με βλέπει Γραφτό ήτανε της μοίρας μας να ρθει κι αυτή η μέρα αφού σε άλλο πέρασες τσ αγάπης σου την βέρα. 12 / 119
Απόψε σε ονειρεύτηκα και με έβγαλε στο κλάμα. σε ρώτησα αν μ αγαπάς και εσύ δεν μου πες πράμα Ενα «γιατί» είναι αφορμή τα μάτια μου και κλαίνε και ένα «γιατί»ώστε να ζω τα χείλη μου θα λένε. Τα πρέπει γίναν αφορμή και τώρα δεν μιλούμε. εμείς που κάποτε είχαμε 13 / 119
τόσα πολλά να πούμε. Εσκέφτηκα να σ αρνηθώ μα η καρδιά μαλώνει και κάνει αυτή το κέφι της και το κορμί πληρώνει Μια στάλα δάκρυ έτρεξε ωσάν την ψιχαλίδα.. και γίνηκε στην φεύγα σου βροχή και καταιγίδα.. Δεν ξανακάνω όνειρα μικρά 14 / 119
ούτε μεγάλα γέμισε ο τάφος ο παλιός που είχα θαμμένα τα άλλα Στη σκέψη μου επίσκεψη ήρθε και απόψε πάλι και το νιωσα της έλλειψης το δάκρυ να προβάλει Μπορεί της αγάπης την πληγή ο χρόνος να την γένει μα αυτός που τηνε άνοιξε 15 / 119
μέσα στη σκέψη μένει.. Ανάθεμά την καρδιά ένα κακό που το χει εγώ τση λέω ξέχασε και εκείνη λέει όχι.. Είμαι καλά και απότομα με πιάνει στεναχώριαγ ιατί ρθε πάλι στο 16 / 119
μυαλό αυτός που ζούμε χώρια.. Πώς να σου πως σ αγαπώ π αρχίζω και δακρύζω όταν σκεφτώ πως θα μου πεις να πάψω να ελπίζω 17 / 119
Ένα ποτήρι δάκρυα μι ας ώρας κλάμα μόνο και αυτός μου λέει πως ξεχνάς τα πάντα με το χρόνο.. Να σε ξεχάσω δεν μπορώ.. να θυμηθώ πονάω.. είν 18 / 119
αι κακά τα ψέματα ακόμα σ αγαπάω!.. Πέφτουν τα αστέρια ένα σωρό όμως ευχή δεν κάνω.. γιατί το ξέρω πως εγώ 19 / 119
ότι αγαπώ το χάνω Ήθελα να σε ξαναδώ μόνο να σε σω ρωτή αν το πιστεύεις πως μπ 20 / 119
ορώ χωρίς καρδιά να ζήσω Χωρίσαμε και πως αλλιώς να με χ αρακτηρίσω.. ένα κερί που 21 / 119
ρθε η στιγμή να λιώσω και να σβήσω Στείλε μου ένα μήνυμα, μια αφορμή για να χω.. 22 / 119
να πάρει δύναμη η καρδιά να νιώσω πώς υπάρχω Έφυγες μα δεν σκέφτηκες καλ 23 / 119
ά τι πας να κάνεις, μέσα στον τάφο το κορμί αζωντανό το βάνεις 24 / 119
Έφυγε κι μαι σίγουρη ότι θα αλλάξ ει γνώμη... μα όταν γυρίσει θα ναι αργά να μου ζητά 25 / 119
συγγνώμη..! Στον αργαλειό της μοναξιάς φέν ω τα 26 / 119
όνειρά μου.. και ράβω μαύρη φορεσιά να μοιάζει στην καρδιά μου! 27 / 119
Έρχεται όπου και να πάς η σκέψη μου μαζί σου όμως για μένα 28 / 119
αδιαφορεί η σκέψη η δική σου Εμένα κάθε όνειρο πεθα ίνει π 29 / 119
ριν το ζήσω.. γι αυτό να κάνω όνειρα τώρα θα 30 / 119
σταματήσω Στην άκρηάκρη ων ματιών τα 31 / 119
δάκρυα σταματούνε.. θέλουν και εκείνα να σε δουν 32 / 119
πριν πέσουν και χαθούνε Είσαι μακριά και 33 / 119
δεν μπορώ χαρά για να σου δώσω.. με φαντασία 34 / 119
προσπαθώ το βλέμμα σου να νιώσω Είναι 35 / 119
στιγμές που ενώ γελώ δάκρ υ στα μάτια βγάνει 36 / 119
όταν κοντά μου ο λογισμός και η σκέψη μου σε φέρνει.. 37 / 119
Πόσες φορές περάσανε με την ανάμνησή σου, 38 / 119
να πλάθω σκέψεις ψεύτικες πως βρίσκομαι μαζί σου 39 / 119
Και να μαχαιρωθε ί η καρδιά το αίμα που θα χύσει... 40 / 119
κάθε σταγόνα θα γενεί καρδιά να σ 41 / 119
αγαπήσει. Έχει καρδιά 42 / 119
που δεν πονεί γιατί του βράχου μοιάζει, 43 / 119
λέω του πως τον αγαπώ μα εκείνον 44 / 119
δεν τον νοιάζει. Μια τιμωρία ο 45 / 119
θεός μεγά λη μου χει δώσει, στ όνειρο 46 / 119
να μαστε μαζί κι όντε ξυπνούμε όχι 47 / 119
Ότι σου προκαλεί χαρά εγ ώ θα το λατρεύω, 48 / 119
κι ας είναι η ξένη αγκαλιά που 49 / 119
μπαίνεις και ζηλεύω. Μπορεί 50 / 119
να ζούμε χωριστά γιατί οι συνθήκες 51 / 119
φταίνε.. όμως οι σκέψεις σμίγουνε και 52 / 119
συνεχώς τα λένε Αστέρι είσαι του 53 / 119
ουρανού και θέλω να θυμάσαι πως μια 54 / 119
καρδιά δεν σε ξεχνά όσο μακριά 55 / 119
και μα σαι.!! Το ξέρω είναι 56 / 119
δύσκολο να έχω επαφή μαζί σου, 57 / 119
μα είναι δυσκολό τερο να φύγω απ τη 58 / 119
ζωή σου..! Μου λες πως έχω 59 / 119
μια ζωή ολόκληρ η μπροστ 60 / 119
ά μου, εσύ που φεύγεις και 61 / 119
αγκαλιά κρατάς τα όνειρά 62 / 119
μου Όλοι με λένε 63 / 119
ευτυχή ό μως κανείς δεν 64 / 119
ξέρει πως η καρδιά αιμοργε 65 / 119
ί απ το δικό σου χέρι 66 / 119
Φεγγάρι μου αν τονε δεις πες 67 / 119
του πως έχω πόνο 68 / 119
γιατί έφυγε και τώρα 69 / 119
ζω με τσ αναμνή σεις 70 / 119
μόνο Εγώ με που σου 71 / 119
χάρισα σώμα, καρδιά και 72 / 119
σκέψη μα εσύ στα χείλη 73 / 119
σου κρατάς του χωρισμ 74 / 119
ού τη λέξη Και να 75 / 119
δικάσω την καρδιά.. σ 76 / 119
αναζητ ά το σώμα 77 / 119
αφού τα νιώθει πάνω 78 / 119
του τα χάδια σου 79 / 119
ακόμα..!! Κι 80 / 119
απόψε λείπεις,δεν μπορώ 81 / 119
να πω πως δεν με νοιάζει. 82 / 119
. αφού ρθε ο πόνος 83 / 119
δίπλα μου γλυκά και μ 84 / 119
αγκαλι άζει.. Μπορεί 85 / 119
να κλείνει μια πληγή 86 / 119
στο πέρασ μα του χρόνου 87 / 119
, μα δεν μπορεί να 88 / 119
ξεχαστ εί η αφορμ 89 / 119
ή του πόνου 90 / 119
Πάντα με το παράπ ονο το 91 / 119
λέω το όνομά σου γιατί 92 / 119
χω μέσα στην καρδιά 93 / 119
πληγή του έρωτά σου!! 94 / 119
Όνειρα έπλαθα για σε τα 95 / 119
μαγεμέ να βράδια κι η 96 / 119
τύχη μου τα σώρια σε 97 / 119
στα πιο πυκνά σκοτά 98 / 119
δια! Επλήγ ωσε με 99 / 119
ο χωρισ μός κα 100 / 119
ι με σπαρά ζει ο 101 / 119
πόνος.. είναι 102 / 119
φρικτό να 103 / 119
αγαπά ς και να 104 / 119
χεις μείνει μόνος 105 / 119
Πες 106 / 119
μου το πώς δεν μ 107 / 119
αγαπά ς να ξέρω 108 / 119
που βαδίζω να 109 / 119
πάρω την απόφα 110 / 119
ση να πάψω 111 / 119
να ελπίζ ω 112 / 119
Νύχτε ς ολόκλ 113 / 119
ηρες περν ώ με 114 / 119
συντρ οφιά τον 115 / 119
πόνο.. που ο χωρισ 116 / 119
μός σου μ άφησε 117 / 119
και μέρα νύχτα 118 / 119
λιώνω..!! 119 / 119