ΣΕΛ.210 οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, πενήντα ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί από το Γυμνάσιο Ξηροκαμπίου Λακωνίας. Η Βουλή τούς καλωσορίζει. (Χειροκροτήματα απ όλες τις πτέρυγες της Βουλής) Τον λόγο έχει ο κ. Βογιατζής. ΠΑΥΛΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώ από ένα κομμάτι στο λόγο του κ. Κουρουμπλή, ότι κανένας δεν στρέφει τα παιδιά του στον αγροτικό, στον πρωτογενή τομέα. Δεν είναι αληθές αυτό. Όμως, μπορούμε να δώσουμε την εξήγηση, που είναι η εξής: Για να ασχοληθεί ένας νέος άνθρωπος σήμερα με τον πρωτογενή τομέα, πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος γι αυτό που θα ασχοληθεί. Αυτό το πράγμα δεν υπάρχει και χάθηκε μέσα από τα χρόνια, όπως χάθηκε μια καλλιεργητική σοφία παλαιών ανθρώπων, οι οποίοι εκλείπουν σιγά-σιγά και τα παιδιά τους δεν ασχολήθηκαν και έτσι όλη αυτή η γνώση χάνεται. Υπάρχει ένα εξαιρετικό νομοσχέδιο, εάν θυμάμαι καλά του 1955 ή του 1957, το οποίο δεν κατατέθηκε ποτέ στη Βουλή, αλλά σχεδιάστηκε από τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη, που μιλάει για τις αγροτοπόλεις. Αν το διαβάσετε σήμερα αυτό το νομοσχέδιο, θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό νομοσχέδιο για τον κόσμο που πρέπει να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα. Εκεί, λοιπόν, η κατάληξη και το όλο πνεύμα του νομοσχεδίου ήταν ότι
ΣΕΛ.211 πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος ο αγρότης για τη δουλειά του. Αυτό δεν γίνεται με λόγια. Κατακτάται με συγκεκριμένες πράξεις. Θα ήθελα να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι το νομοσχέδιο είναι σε θετική κατεύθυνση. Το πρώτο μέρος, από το άρθρο 1 έως το άρθρο 36, που είναι και εναρμόνιση με κοινοτικές οδηγίες, είναι απολύτως θετικό και είναι και προς όφελος των καταναλωτών. Και το δεύτερο μέρος, επίσης, δίνει τη δυνατότητα σε νέους ανθρώπους, απλουστεύοντας διαδικασίες, να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα. Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντική η τροπολογία που δεχθήκατε, η οποία ρυθμίζει τα κόκκινα δάνεια των αγροτικών νοικοκυριών, πολλά εκ των οποίων ξεκινούν από παλαιότερες γενεές και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Και αυτό είναι θετικό. Εδώ τελειώνουν τα καλά και πάω στα κακά. Ξεκινώ από ένα προσωπικό παράπονο, κύριε Υπουργέ. Έχω καταθέσει μία επίκαιρη ερώτηση επτά φορές, την οποία δεν ήρθατε ποτέ να απαντήσετε. Καταλαβαίνω μία φορά να είχατε κάποιο πρόβλημα, καταλαβαίνω δύο, τρεις, καταλαβαίνω τέσσερις, αλλά μιλάμε για επτά φορές! Επιμένω, αν και δεν είναι επίκαιρο το θέμα, αλλά είναι πολύ σημαντικό. Έχει να κάνει με την κτηνοτροφία στο Νομό Λέσβου. Όπως ξέρετε, εξαιτίας στρεβλής, κατά την άποψή μου, εκτίμησης του ΟΠΕΚΕΠΕ χάνεται μία τεράστια περιοχή η οποία δηλωνόταν με βάση τον πληθυσμό των ζώων. Ο Νομός Λέσβου είναι ο τρίτος παραγωγικός νομός
ΣΕΛ.212 γάλακτος από αιγοπρόβατα, μετά από την Αιτωλοακαρνανία και τη Λάρισα. Ο πληθυσμός είναι περίπου τριακόσιες πενήντα χιλιάδες. Ας δούμε πού έγινε η στρέβλωση και εκεί έπρεπε να έχετε κύριο λόγο. Γι αυτό ενδεχομένως το ΟΠΕΚΕΠΕ έπρεπε να είναι κάτω από τις κατευθύνσεις του Υπουργείου Γεωργίας και να μην λειτουργεί αυτόνομα. Θα σας εξηγήσω. Στη Λέσβο υπήρχαν βυρσοδεψεία. Υπήρχε το μεγαλύτερο βυρσοδεψείο των Βαλκανίων, το οποίο έκλεισε για περιβαλλοντικούς λόγους το 1990, αν θυμάμαι καλά, γιατί άλλαξε τον τρόπο επεξεργασίας. Από το βελανίδι πήγε σε χημικά. Όμως και στα τρία νησιά και στη Λέσβο και στη Λήμνο και στον Άγιο Ευστράτιο υπάρχουν βελανιδιές τις οποίες καλλιεργούσαν για να πουλάνε τα βελανίδια. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΑΥΤΑΡΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Ως οπωρώνες. ΠΑΥΛΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: Ναι, ως οπωρώνες. Όπως καλλιεργούμε εμείς τις ελιές, αυτοί καλλιεργούσαν τα βελανίδια. Έρχεται, λοιπόν, σήμερα ο ΟΠΕΚΕΠΕ και λέει «δασική περιοχή». Μα δεν είναι δασική περιοχή. Για να μην πω και τι εννοούμε λέγοντας «δασική περιοχή» στη Λήμνο, που το μεγαλύτερο δέντρο της είναι ο βασιλικός. Πού την είδαν, δηλαδή, τη δασική περιοχή; Εκεί επίσης το Υπουργείο Γεωργίας πρέπει να έχει σημαντική παρέμβαση, διότι αν χαρακτηρίζεις στη Λήμνο δασικές περιοχές τις χορτολιβαδικές, με συγχωρείτε, αλλά αυτό είναι λάθος. Σας είπα, στη Λήμνο το μεγαλύτερο δέντρο είναι ο βασιλικός.
ΣΕΛ.213 Έτσι όμως χάθηκαν και κινδυνεύουν να χαθούν έντεκα εκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό του Νομού Λέσβου. Είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό. Δεν δόθηκε, λόγω των υποχρεώσεών σας, η απάντηση εδώ και γι αυτό θα σας παρακαλέσω να το εξετάσετε. Ξέρω ότι έχουν γίνει προτάσεις και από τους παραγωγούς και από τους μελετητές που υποβάλλουν τα έντυπα για τις επιδοτήσεις. Πρέπει να το ξαναδείτε. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η πολιτική που ασκείται στην ηπειρωτική Ελλάδα από την πολιτική που ασκείται στα νησιά. Σε αυτό το σημείο πάμε στο δεύτερο παράπονο. Κύριε Υπουργέ, έχει θεσμοθετηθεί -και αυτό είναι ένα γενικό παράπονο προς όλους τους Υπουργούς- ότι σε κάθε νομοσχέδιο θα υπάρχει η ρήτρα νησιωτικότητας, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται σε κανένα νομοσχέδιο. Νομίζω, όμως, ότι στα νομοσχέδια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έπρεπε να υφίσταται, γιατί πραγματικά οι παραγωγές και τα προβλήματα στα νησιά είναι τελείως διαφορετικές σε σύγκριση με την ηπειρωτική Ελλάδα. Θέλω επίσης να πω ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης άκουσε τα παράπονα όλων των συναδέλφων Βουλευτών. Ως μη όφειλαν, έκαναν τα παράπονά τους σε εσάς αναφορικά με το φορολογικό νομοσχέδιο για τους αγρότες. Εκεί θα έπρεπε να κάνετε παρέμβαση. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πρέπει να ξέρει μέχρι πού μπορεί ένας αγρότης να επιβαρυνθεί. Νομίζω ότι το 13% θα οδηγήσει στο να αποδυναμώσουμε περαιτέρω αντί να αναπτύξουμε τον πρωτογενή τομέα.
ΣΕΛ.214 Υπάρχουν δύο απόψεις. Η μία άποψη λέει να επενδύσουμε στην τεχνολογία ως χώρα που βρισκόμαστε σε κρίση. Υπάρχει και η άλλη άποψη που λέει ότι ο πρωτογενής τομέας είναι αυτός που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση. Εγώ έρχομαι να πιστέψω ότι ο πρωτογενής τομέας είναι αυτός που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση και σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση μπορεί να σώσει την πατρίδα μας. Όσον αφορά τους συνεταιρισμούς, νομίζω ότι είναι ντροπή στη σημερινή εποχή που ζούμε, κύριε Υπουργέ, από φιλελεύθερες κυβερνήσεις ή κυβερνήσεις πάντως που ασπάζονται την ελεύθερη οικονομία, να επιτρέπουμε τη συνέχιση των αναγκαστικών συνεταιρισμών. Ξέρετε ότι δεν είναι προς όφελος των αγροτών. Είναι προς όφελος κάποιων στελεχών των συνεταιρισμών, αλλά όχι προς όφελος των αγροτών. Θα ήθελα λοιπόν, μια και εναρμονιζόμαστε με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, να μην παραπέμπουμε το θέμα στις καλένδες, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, να καταδικαστούμε ώστε να το δεχτούμε τότε. Φέτος, χάθηκε από το νησί της Σάμου εξαγωγή κρασιών εξαιτίας του ότι η Ένωση Συνεταιρισμών δεν έδωσε τη βεβαίωση για να κάνει την εξαγωγή παραγωγός από τη Σάμο με εξαιρετική ποιότητα προϊόντος. Και επειδή είναι σημαντική η ποιότητα του προϊόντος, θέλω να σας πω ότι αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα.
ΣΕΛ.215 Πολλά θα μπορούσα να σας πω, αλλά τελειώνω λέγοντας ότι είμαι υπερήφανος που είμαι αγρότης και δεν είμαι καθόλου υπερήφανος που εγκατέλειψα την αγροτική μου παραγωγή, τις ελιές και τα μελίσσια που είχα για να ασχοληθώ με την πολιτική. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Κύριε συνάδελφε, μπορείτε παραλλήλως να ασχοληθείτε. Ξέρετε πόσο ευχάριστο είναι το Σαββατοκύριακο και τις άλλες μέρες να ασχολείστε με αυτά; ΠΑΥΛΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: Όταν ήμουν Δήμαρχος και Νομάρχης, κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούσα να ασχοληθώ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΑΥΤΑΡΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα τον λόγο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΑΥΤΑΡΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Τέθηκε και από άλλους Βουλευτές το θέμα των βοσκοτόπων. Μέχρι το τέλος του 2013, δηλαδή μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες ίσχυε η προηγούμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική που όριζε τους βοσκοτόπους, όπως έχω τονίσει σε αυτήν την Αίθουσα, ως μία ποώδη βλάστηση με ετήσια κυρίως φυτά. Όπως σας είπα, όμως, στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ, ο ορισμός αυτός έχει αλλάξει. Για πρώτη φορά επιλέξιμες εκτάσεις μπορούν να αξιοποιηθούν για