Índice de textos SELECCIÓN DE TEXTOS DE P.A.U. CURSO 2011-12...2 LA ÉPICA... 2 Texto 1: Homero, Ilíada I, 1-5... 2 Texto 2: La manzana de la discordia...2 Texto 3: Aquiles permite a Patroclo luchar con sus armas (Aarón)...2 Texto 4: Los griegos salen del caballo y abren las puertas de Troya (Gonzalo)...3 Texto 5: Homero, Odisea I, 1-5... 3 Texto 6: Los lotófagos (María)...3 Texto 7: Odiseo llega a la cueva de Polifemo (Andrea)... 3 Τexto 8: Nadie ataca a Polifemo (Victor)...3 Texto 9: La prueba del arco (Virginia)... 4 Texto 10: Perseo y la Gorgona Medusa (Enrique)... 4 Τexto 11: Nacimiento de Zeus (Cristian)... 4 Texto 12: Los Cíclopes ayudan a los dioses contra los titanes. Reparto del mundo...5 LA FÁBULA...5 Texto 13: El cazador cobarde y el leñador (Aarón)...5 Texto 14: El labrador y sus hijos...5 Texto 15: La cigarra y las hormigas. (Gonzalo)...5 Texto 16: Zeus y la serpiente (María)...6 Texto 17: La rana médica y la zorra (Andrea)... 6 Texto 18: La zorra y las uvas (Victor)... 6 LA TRAGEDIA... 6 Texto 19: Partes de la tragedia...6 Texto 20: El regreso de Agamenón a Micenas (Virginia)... 7 Texto 21: Electra y Orestes... 7 Texto 22: El juicio de Orestes...7 Texto 23: Los tebanos derrotan a los argivos. Muerte de Eteocles y Polinices...7 Texto 24: Medea planea vengarse de Jasón... 8 LA COMEDIA... 8 Texto 25: Argumento de Ranas... 8 Texto 26: El poder de la palabra (Enrique)...8 LA HISTORIOGRAFÍA... 9 Texto 27: Alcibíades exhorta a sus soldados... 9 Texto 28: Los atenienses no saben cómo reaccionar, pero ante la terrible situación de hambre, envían embajadores para negociar la paz. (Cristian)...9 Texto 29: Los dos hijos de Darío II... 9 Texto 30: Avistado el ejército del rey, Ciro se prepara para la batalla...9 Texto 31: Ciro y sus jinetes se preparan para la batalla...10 LA ORATORIA... 10 Texto 32: Comportamiento cívico y democrático de la familia de Lisias...10 Texto 33: Las amazonas... 10 Texto 34: Al principio todo era felicidad, pero las acciones de Eratóstenes motivaron el desenlace final... 11 LA LÍRICA... 11 Texto 35: Safo, fr. 16...11 LA NOVELA... 11 Textos para la prueba de Selectividad: 1/13
Texto 38: Final feliz para Dafnis y Cloe... 11 LA FILOSOFÍA... 12 Texto 39: Fedón explica desde el principio las últimas visitas a Sócrates en la cárcel.... 12 Texto 40: La Atlántida... 12 Texto 41: Sócrates, tras argumentar contra las acusaciones antiguas, da respuesta a las de Meleto y otros acusadores posteriores...12 LA PROSA CIENTÍFICA Y TÉCNICA... 12 Texto 42: Algunos postulados del juramento hipocrático... 12 Texto 43: Hipodamo de Mileto...13 Texto 44: Nacimiento de Jesús... 13 Texto 45: Crucifixión y muerte de Jesús... 13 SELECCIÓN DE TEXTOS DE P.A.U. CURSO 2011-12 LA ÉPICA Texto 1: Homero, Ilíada I, 1-5 μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος οὐλομένην, ἣ μυρί Ἀχαιοῖς ἄλγε ἔθηκε, πολλὰς δ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διὸς δ ἐτελείετο βουλή, ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς. Texto 2: La manzana de la discordia Μῆλον περὶ κάλλους Ἔρις ἐμβάλλει Ἥρᾳ καὶ Ἀθηνᾷ καὶ Ἀφροδίτῃ, καὶ κελεύει Ζεὺς Ἑρμῆν εἰς Ἴδην πρὸς Ἀλέξανδρον³ ἄγειν, ἵνα ὑπ ἐκείνου διακριθῶσι¹. αἱ δὲ ἐπαγγέλλονται δῶρα δώσειν² Ἀλεξάνδρῳ, Ἥρα μὲν βασιλείαν πάντων, Ἀθηνᾶ δὲ πολέμου νίκην, Ἀφροδίτη δὲ γάμον Ἑλένης. Ὁ δὲ Ἀφροδίτην προκρίνει. (Apolodoro, Epítome III, 2) Notas ¹ ἵνα διακριθῶσι: para que fuesen juzgadas (3ª pl. Subjuntivo aoristo pasivo de διακρίνω). ² Infinitivo futuro de δίδωμι que darán. ³ Αλέξανδρος,-ου, ὁ, Alejandro Texto 3: Aquiles permite a Patroclo luchar con sus armas (Aarón) Ὡς¹ δὲ εἶδεν Ἀχιλλεὺς τὴν Πρωτεσιλάου² ναῦν καιομένην, ἐκπέμπει Πάτροκλον καθοπλίσας τοῖς ἰδίοις ὅπλοις μετὰ τῶν Μυρμιδόνων³. Ἰδόντες δὲ αὐτὸν οἱ Τρῶες καὶ νομίσαντες Ἀχιλλέα εἶναι εἰς φυγὴν τρέπονται. (Apolodoro, Epítome IV, 6) Notas ¹ Valor temporal: cuando. ² Πρωτεσίλαος,-ου, ὁ, Protesilao (rey de parte de Tesalia). ³ Μυρμιδόνες,-ων, οἱ, Mirmidones. Textos para la prueba de Selectividad: 2/13
Texto 4: Los griegos salen del caballo y abren las puertas de Troya (Gonzalo) Ὡς¹ δ ἐνόμισαν κοιμᾶσθαι τοὺς πολεμίους, ἀνοίξαντες σὺν τοῖς ὅπλοις ἐξῄεσαν² καὶ πρῶτος μὲν Ἐχίων³ ἀφαλλόμενος⁴ ἀπέθανεν, οἱ δὲ λοιποὶ σειρᾷ ἐξάψαντες ἑαυτοὺς ἐπὶ τὰ τείχη παρεγένοντο καὶ τὰς πύλας ἀνοίξαντες ὑπεδέξαντο⁵ τοὺς ἀπὸ Τενέδου⁶ καταπλεύσαντας. Χωρήσαντες δὲ μεθ ὅπλων εἰς τὴν πόλιν, εἰς τὰς οἰκίας ἐπερχόμενοι κοιμωμένους ἀνῄρουν⁷. (Apolodoro, Epítome V, 20-21) Notas ¹ Valor temporal. ² comenzaron a salir (3ª pl imperf. de ἐξειμι). ³ Ἐχίων,-ονος, ὁ : Equión. ⁴ de ἀφάλλομαι, saltar, lanzarse. ⁵ de ὑπο-δέχομαι (se puede confundir con aor. de δείκνυμι). ⁶Τένεδος,-ου, ἡ: Ténedos, isla donde permaneció el ejército griego tras simular su partida. ⁷ de ἀν-αιρέω. Texto 5: Homero, Odisea I, 1-5 ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν: πολλῶν δ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω, πολλὰ δ ὅ γ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν, ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων. Texto 6: Los lotófagos (María) καὶ καταντᾷ¹ εἰς τὴν Λωτοφάγων χώραν καὶ πέμπει τινὰς μαθησομένους² τοὺς κατοικοῦντας οἱ δὲ γευσάμενοι τοῦ λωτοῦ κατέμειναν ἐφύετο γὰρ ἐν τῇ χώρᾳ καρπὸς ἡδὺς λεγόμενος λωτός, ὃς τῷ γευσαμένῳ πάντων ἐποίει λήθην. Ὀδυσσεὺς δὲ αἰσθόμενος, τοὺς λοιποὺς κατασχών, τοὺς γευσαμένους μετὰ βίας ἐπὶ τὰς ναῦς ἄγει, καὶ προσπλεύσας τῇ Κυκλώπων γῇ προσπελάζει. (Apolodoro, Epítome VII, 3) Notas ¹ Sujeto: Odiseo. ² Part. con valor final Texto 7: Odiseo llega a la cueva de Polifemo (Andrea) Καταλιπὼν δὲ τὰς λοιπὰς ναῦς ἐν τῇ πλησίον νήσῳ, μίαν ἔχων τῇ Κυκλώπων¹ γῇ προσπελάζει. Ἔστι δὲ τῆς θαλάσσης πλησίον ἄντρον, εἰς ὃ ἔρχεται ἔχων ἀσκὸν οἴνου. Ην δὲ Πολυφήμου² τὸ ἄντρον, ὃς ἦν Ποσειδῶνος καὶ Θοώσης³ νύμφης, ἀνὴρ ὑπερμεγέθης ἄγριος ἀνδροφάγος, ἔχων ἕνα ὀφθαλμὸν ἐπὶ τοῦ μετώπου. (Apolodoro, Epítome VII, 4) Notas ¹ Κύκλωψ, ωπος, ὁ, Cíclope. ² Πολύφημος,-ου, ὁ, Polifemo. ³ Θόωσα, Θόωσης, ἡ, Toosa Τexto 8: Nadie ataca a Polifemo (Victor) Ο δὲ Πολύφημος οἴνον πιὼν πάλιν ᾔτησε, καὶ πιὼν τὸ δεύτερον ἐπηρώτα τὸ ὄνομα, ὁ δὲ Οδυσσεὺς Οὔτις εἶπεν. Κατασχεθεὶς¹ δὲ ὑπὸ μέθης ἐκοιμήθη². Ὀδυσσεὺς δὲ εὑρὼν ῥόπαλον ἀπώξυνε καὶ πυρώσας ἐξετύφλωσεν αὐτόν. Ἐπιβοωμένου δὲ Πολυφήμου3 τοὺς πέριξ Κύκλωπας⁴, παραγενόμενοι ἐπηρώτων τίς αὐτὸν ἀδικεῖ, εἰπόντος δὲ αὐτοῦ Οὔτις, νομίσαντες αὐτὸν λέγειν ὑπὸ μηδενός, ἀνεχώρησαν. Textos para la prueba de Selectividad: 3/13
(Apolodoro, Epítome VII, 6-7) Notas ¹ Part.aor. pas. de κατέχω dominado. ² 3ª sg. Ind. Aor. Pas. de κοιμάω. ³ Πολύφημος,-ου, ὁ, Polifemo. ⁴ Κύκλωψ, ωπος, ὁ, Cíclope Texto 9: La prueba del arco (Virginia) Πηνελόπη δὲ τοῖς μνηστῆρσι τίθησιν Ὀδυσσέως τόξον, ὃ παρὰ Ἰφίτου¹ ποτὲ ἔλαβε, καὶ τῷ τοῦτο τείναντί φησι συνοικήσειν. μηδενὸς δὲ τεῖναι δυναμένου, δεξάμενος Ὀδυσσεὺς τοὺς μνηστῆρας κατετόξευσε σὺν Εὐμαίῳ2 καὶ Φιλοιτίῳ3 καὶ Τηλεμάχῳ4. ἀνεῖλε5 δὲ καὶ Μελάνθιον6 καὶ τὰς συνευναζομένας τοῖς μνηστῆρσι θεραπαίνας, καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τῷ πατρὶ ἀναγνωρίζεται. (Apolodoro, Epítome VII, 33) Notas ¹Ífito 2 Εὔμαιος,-ου, ὁ Eumeo (fiel sirviente y porquero de Odiseo). 3 Φιλοίτιος,- ου,ὁ, Filetio (fiel boyero de Odiseo). 4 Τηλέμαχος,-ου,ὁ, Telémaco. 5 de ἀν-αιρέω. 6Μελάνθιος,-ου,ὁ, Melantio (infiel cabrero de Odiseo). Texto 10: Perseo y la Gorgona Medusa (Enrique) Ησαν δὲ αὗται Σθενὼ¹, Εὐρυάλη², Μέδουσα3. μόνη δὲ ἦν θνητὴ Μέδουσα. Eἶχον δὲ αἱ Γοργόνες4 κεφαλὰς μὲν περιεσπειραμένας5 φολίσι6 δρακόντων, ὀδόντας δὲ μεγάλους ὡς συῶν, καὶ χεῖρας χαλκᾶς, καὶ πτέρυγας χρυσᾶς, δι ὧν ἐπέτοντο, τοὺς δὲ ἰδόντας λίθους ἐποίουν. Επιστὰς7 οὖν αὐταῖς ὁ Περσεὺς κοιμωμέναις, βλέπων εἰς ἀσπίδα χαλκῆν, δι ἧς τὴν εἰκόνα τῆς Γοργόνος ἔβλεπεν, ἐκαρατόμησεν8 αὐτήν. (Apolodoro, Biblioteca II, 4,2) Notas ¹ Σθενώ,-ους, Esteno. ² Εὐρυάλη,-ης, ἡ, Euríale. 3 Μέδουσα,-ης, ἡ, Medusa. 4 Γοργών,-ονος, ἡ, Gorgona.5 de περισπειράω rodear. 6 φολίς, -ίδος, ἡ, escama. 7 nom sg partic. aor. act. de ἐφ-ίστημι. (se puede confundir con ἐπίσταμαι). 8 καρατομέω, cortar la cabeza. Τexto 11: Nacimiento de Zeus (Cristian) Ῥέα1 παραγίνεται μὲν εἰς Κρήτην, γεννᾷ δὲ ἐν ἄντρῳ τῆς Δίκτης2 Δία, καὶ τοῦτον μὲν δίδωσι τρέφεσθαι Κούρησί3 τε καὶ ταῖς Μελισσέως4 παισὶ νύμφαις, Ἀδραστείᾳ5 τε καὶ Ἴδῃ6. Aὗται μὲν οὖν τὸν παῖδα ἔτρεφον τῷ τῆς Ἀμαλθείας7 γάλακτι, οἱ δὲ Κούρητες ἔνοπλοι ἐν τῷ ἄντρῳ τὸ βρέφος φυλάσσοντες τοῖς δόρασι τὰς ἀσπίδας συνέκρουον, ἵνα μὴ τῆς τοῦ παιδὸς φωνῆς ὁ Κρόνος8 ἀκούσῃ. (Apolodoro, Biblioteca I, 1, 6-7) Notas. 1Ρέα,-ας, ἡ, Rea. 2 Δίκτη,- ης, ἡ, Dicte (montaña de Creta). 3 Κούρητες, -ων,οἱ, los curetes (sacerdotes de Zeus en Creta). 4Μελισσεύς, -έως, ὁ, Meliseo (rey de Creta). 5 Ἀδράστεια, -ας, ἡ, Adrastea. 6 Ἴδη,-ης, ἡ, Ida (monte de Creta). 7Ἀμαλθεία,-ας,ἡ, Amaltea. 8Κρόνος,-ου, ὁ, Crono. Textos para la prueba de Selectividad: 4/13
Texto 12: Los Cíclopes ayudan a los dioses contra los titanes. Reparto del mundo καὶ Κύκλωπες τότε Διὶ μὲν διδόασι βροντὴν καὶ ἀστραπὴν καὶ κεραυνόν, Πλούτωνι1 δὲ κυνέην, Ποσειδῶνι δὲ τρίαιναν οἱ δὲ κρατοῦσι Τιτάνων2, καὶ καθείρξαντες αὐτοὺς ἐν τῷ Ταρτάρῳ τοὺς ἑκατόγχειρας3 κατέστησαν4 φύλακας. Aὐτοὶ δὲ διακληροῦνται περὶ τῆς ἀρχῆς, καὶ λαγχάνει Ζεὺς μὲν τὴν ἐν οὐρανῷ δυναστείαν, Ποσειδῶν δὲ τὴν ἐν θαλάσσῃ, Πλούτων δὲ τὴν ἐν Ἅιδου². (Apolodoro, Biblioteca I, 2, 1) Notas 1Πλούτων, -ωνος, ὁ, Plutón. 2Τιτάν, -ᾶνος, ὁ, Titán. 3 ἑκατόγχειρ, -ος, ὁ, Hecatonquiro. 4 Ind. aor. act. καθ-ίστημι. LA FÁBULA Texto 13: El cazador cobarde y el leñador (Aarón) Δειλὸς κυνηγὸς καὶ δρυτόμος. Λέοντός τις κυνηγὸς ἴχνη ἐπεζήτει δρυτόμον δὲ ἐρωτήσας εἰ εἶδεν ἴχνη λέοντος καὶ ποῦ κοιτάζει¹, ἐφη Καὶ αὐτὸν τὸν λέοντά σοι ἤδη δείξω. Ὁ δὲ ὠχριάσας² ἐκ τοῦ φόβου καὶ τοὺς ὀδόντας συγκρούων εἶπεν Ἴχνη μόνα ζητῶ, οὐχὶ αὐτὸν τὸν λέοντα. [Ὅτι] τοὺς θρασεῖς καὶ δειλοὺς ὁ μῦθος ἐλέγχει, τοὺς τολμηροὺς ἐν τοῖς λόγοις καὶ οὐκ ἐν τοῖς ἔργοις. (Esopo, Fábulas 326 P.) Notas ¹ De κοιτάζω. acostarse ² De ὠχριάω = ὠχράω Texto 14: El labrador y sus hijos Γεωργὸς καὶ παῖδες αὐτοῦ. Ἀνὴρ γεωργὸς μέλλων τελευτᾶν καὶ βουλόμενος τοὺς αὐτοῦ παῖδας ἐμπείρους εἶναι τῆς γεωργίας, μετακαλεσάμενος αὐτούς, ἔφη τέκνια, ἐν μιᾷ τῶν ἀμπέλων μου θησαυρὸς ἀπόκειται. Οἱ δὲ μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν ὕννας¹ τε καὶ δικέλλας λαβόντες πᾶσαν αὐτῶν τὴν γεωργίαν ὤρυξαν, καὶ τὸν μὲν θησαυρὸν οὐχ εὗρον, ἡ δὲ ἄμπελος πολυπλασίως² τὴν φορὰν³ αὐτοῖς ἀπεδίδου. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὁ κάματος θησαυρός ἐστι τοῖς ἀνθρώποις. (Esopo, Fábulas 42 P.) Notas ¹ ὕννη,-ης,ἡ, reja de arado. ²πολυπλασίως, adv. πολυπλάσιος,-α,-ον, espléndido. ³ φορά,-ᾶς, ἡ, cosecha. Texto 15: La cigarra y las hormigas. (Gonzalo) Τέττιξ καὶ μύρμηκες Χειμῶνος ὥρᾳ τὸν σῖτον βραχέντα¹ οἱ μύρμηκες ἔψυχον. Τέττιξ δὲ λιμώττων ᾔτει αὐτοὺς τροφήν. Οἱ δὲ μύρμηκες εἶπον αὐτῷ Διὰ τί τὸ θέρος οὐ συνῆγες καὶ σὺ τροφήν; Ὁ δὲ εἶπεν Οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλ' ᾖδον μουσικῶς. Οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον Ἀλλ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις, χειμῶνος ὀρχοῦ². Textos para la prueba de Selectividad: 5/13
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τινα ἀμελεῖν ἐν παντὶ πράγματι, ἵνα μὴ λυπηθῇ³ καὶ κινδυνεύσῃ ³. (Esopo, Fábulas 373 P.) Notas ¹ De βραχείς, -εῖσα, -έν, húmedo, mojado. ² Imperativo, 2ª sg.med. ὀρχ-έ-(σ)ο. ³ λυπηθῇ καὶ κινδυνεύσῃ, subjuntivo aor. pasivo de λυπέω y subjuntivo aor. activo de κινδυνεύω. Texto 16: Zeus y la serpiente (María) Ζεὺς καὶ ὄφις Τοῦ Διὸς γαμοῦντος, πάντα τὰ ζῷα ἀνήνεγκαν¹ δῶρα. Ὄφις δὲ ἕρπων ῥόδον ἀναλαβὼν τῷ στόματι ἀνέβη. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ζεὺς ἔφη τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ ἐκ ποδῶν δῶρα δέχομαι ἀπὸ δὲ τοῦ σοῦ στόματος οὐ λαμβάνω. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πάντων τὼν πονηρῶν αἱ χάριτες φοβεραί. (Esopo, Fábulas 221 P.) Notas ¹ ἀν-ήνεγκαν, aor. de ἀνα-φέρω. Texto 17: La rana médica y la zorra (Andrea) Βάτραχος ἰατρός καὶ ἀλώπηξ. Ὄντος ποτὲ βατράχου ἐν τῇ λίμνῃ καὶ τοῖς ζώοις πᾶσιν ἀναβοήσαντος Ἐγὼ ἰατρός εἰμι φαρμάκων ἐπιστήμων, ἀλώπηξ ἀκούσασα ἔφη Πῶς σὺ ἄλλους σώσεις, σαυτὸν¹ χωλὸν ὄντα μὴ θεραπεύων; Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ παιδείας ἀμύητος ὑπάρχων, πῶς ἄλλους παιδεῦσαι δυνήσεται; (Esopo, Fábulas, 289 P.) Notas ¹ = σεαυτóν Texto 18: La zorra y las uvas (Victor) Ἀλώπηξ καὶ βότρυς. Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο ἀπό τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους, ἐβουλήθη1 αὐτῶν περιγενέσθαι καὶ οὐκ ἠδύνατο2. Ἀπαλλαττομένη δὲ πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν Ὄμφακές εἰσιν. Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι, τῶν πραγμάτων ἐφικέσθαι3 μὴ δυνάμενοι4, δι' ἀσθένειαν τοὺς καιροὺς αἰτιῶνται. (Esopo, Fábulas, 15 P.) Notas ¹ Ind. aor. pasivo de βούλομαι. 2 de δύναμαι. 3ἐφ-ικέσθαι alcanzar [con gen]. 4 Sujeto ἔνιοι. LA TRAGEDIA Texto 19: Partes de la tragedia μέρη δὲ τραγῳδίας τάδε ἐστίν πρόλογος, ἐπεισόδιον1, ἔξοδος, χορικόν2, καὶ τούτου, τὸ μὲν3 πάροδος, τὸ δὲ στάσιμον4. κοινὰ μὲν ἁπάντων ταῦτα, ἴδια δὲ τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ κομμοί5. ἔστιν δὲ πρόλογος μὲν μέρος ὅλον τραγῳδίας τὸ πρὸ χοροῦ παρόδου, ἐπεισόδιον δὲ μέρος ὅλον τραγῳδίας τὸ μεταξὺ ὅλων χορικῶν μελῶν, ἔξοδος δὲ μέρος Textos para la prueba de Selectividad: 6/13
ὅλον τραγῳδίας μεθ ὃ οὐκ ἔστι χοροῦ μέλος. (Aristóteles, Poética, 1452b) Notas 1ἐπεισόδιον,-ου, τό, episodio. 2χορικόν,-ου, τό, parte coral. 3τὸ μὲν... τὸ δὲ, introducen oraciones nominales. 4 στάσιμον,-ου, τό, estásimo (canto coral). 5κομμός,-οῦ, ὁ, commós, diálogo lírico, canto alternado entre actores y coro Texto 20: El regreso de Agamenón a Micenas (Virginia) Ἀγαμέμνων δὲ καταντήσας εἰς Μυκήνας μετὰ Κασάνδρας¹ ἀναιρεῖται ὑπὸ Αἰγίσθου καὶ Κλυταιμνήστρας² δίδωσι γὰρ αὐτῷ χιτῶνα ἄχειρα καὶ ἀτράχηλον³, καὶ τοῦτον ἐνδυόμενος φονεύεται, καὶ βασιλεύει Μυκηνῶν Αἴγισθος κτείνουσι δὲ καὶ Κασάνδραν¹. (Apolodoro, Epítome, VI, 23) Notas ¹ Κασάνδρα,-ας, ἡ, Casandra. ² Κλυταιμνήστρα,-ας, ἡ, Clitemnestra. ³ ἀτράχηλος,- ον, sin cuello Texto 21: Electra y Orestes Ἠλέκτρα δὲ μία τῶν Ἀγαμέμνονος θυγατέρων Ὀρέστην1 τὸν ἀδελφὸν ἐκκλέπτει καὶ δίδωσι Στροφίῳ2 Φωκεῖ3 τρέφειν. ὁ δὲ αὐτὸν ἐκτρέφει μετὰ Πυλάδου4 παιδὸς ἰδίου. τελειωθεὶς5 δὲ Ὀρέστης εἰς Δελφοὺς παραγίνεται καὶ τὸν θεὸν ἐρωτᾷ, εἰ τοὺς αὐτόχειρας τοῦ πατρὸς μετέλθοι⁶. (Apolodoro, Epítome, VI, 24) Notas: 1 Ὀρέστης,-ου, ὁ, Orestes, 2 Στροφίος,-ου, ὁ, Estrofio 3 Φωκεύς,-έως, ὁ, focense. 4 Πυλάδης,-ου, ὁ, Pilades. 5 Participio aoristo pasivo de τελειόω. ⁶ Optativo aoristo de μετ-έρχομαι. Texto 22: El juicio de Orestes τοῦτο δὲ τοῦ θεοῦ ἐπιτρέποντος ἀπέρχεται εἰς Μυκήνας μετὰ Πυλάδου λαθραίως καὶ κτείνει τήν τε μητέρα καὶ τὸν Αἴγισθον, καὶ μετ οὐ πολὺ μανίᾳ κατασχεθεὶς ὑπὸ Ἐρινύων διωκόμενος εἰς Ἀθήνας παραγίνεται καὶ κρίνεται ἐν Ἀρείῳ πάγῳ [...] καὶ κριθεὶς ἴσων γενομένων τῶν ψήφων ἀπολύεται. (Apolodoro, Epítome, VI, 25) Texto 23: Los tebanos derrotan a los argivos. Muerte de Eteocles y Polinices. Ἐχρησε¹ δὲ ὁ Τειρεσίας² νίκην ἔσεσθαι τοῖς Θηβαίοις, ἐὰν ὁ παῖς Κρέοντος³ Μενοικεὺς4 σφάγιον Αρει γένηται. Ο μὲν οὖν Κρέων ἠρνήσατο ἐπιδοῦναι τῇ πόλει τὸν παῖδα, ὁ δὲ νεανίσκος ἐβούλετο ἑαυτὸν ἀποσφάξαι καὶ δὴ καὶ ἔπραξε. Θηβαῖοι δὲ τοὺς ἡγεμόνας τῶν Αργείων ἔσφαξαν Ἐτεοκλῆς5 δὲ καὶ Πολυνείκης6 μονομαχήσαντες ἀνεῖλον7 ἀλλήλους. Η μὲν οὖν μήτηρ αὐτῶν εὑροῦσα8 νεκροὺς τοὺς υἱοὺς ἔσφαξεν ἑαυτὴν, ὁ δὲ ταύτης ἀδελφὸς Κρέων παρέλαβε τὴν βασιλείαν, οἱ δὲ Ἀργεῖοι νικηθέντες9 τῆς μάχης ἀνεχώρησαν. (Escolios a Eurípides, Argumento a Fenicias, 1,9, 23) Notas ¹ de χράω, profetizar. ² Τειρεσίας,-ου, ὁ, Tiresias. ³ Κρέων,-οντος, ὁ, Creonte. 4 Μενοικεύς,-έως, ὁ, Meneceo. Textos para la prueba de Selectividad: 7/13
5 Ἐτεοκλῆς,-έους, ὁ, Eteocles. 6Πολυνείκης,-ους, ὁ, Polinices. 7 de ἀναιρέω, se dieron muerte, se mataron.8 de εὑρίσκω. 9 Partic. aoristo pasivo de νικάω. Texto 24: Medea planea vengarse de Jasón. τέκνα γὰρ κατακτενῶ1 τἄμ'2 οὔτις ἔστιν ὅστις ἐξαιρήσεται δόμον τε πάντα συγχέασ'3 Ἰάσονος4 ἔξειμι γαίας, φιλτάτων παίδων φόνον φεύγουσα καὶ τλᾶσ'5 ἔργον ἀνοσιώτατον. οὐ γὰρ γελᾶσθαι τλητὸν⁶ ἐξ ἐχθρῶν, φίλαι. (Eurípides, Medea, 792-797) Notas: 1 El sujeto es Medea. 2 τἄμ' = τὰ ἐμὰ. 3 συγχέ' = συγχέασα, participio aoristo de συγχέω. 4 ὁ Ἰάσων, Ἰάσονος: "Jasón". 5 τλᾶσ' = τλᾶσα, participio aoristo de τλάω, cf. τλῆναι. ⁶ se sobreentiende τλητόν ἐστι. LA COMEDIA Texto 25: Argumento de Ranas Μαθὼν παρ Ἡρακλέους Διόνυσος τὴν ὁδόν πρὸς τοὺς κατοιχομένους1 πορεύεται λαβὼν τὸ δέρμα καὶ τὸ σκύταλον, ἀναγαγεῖν2 θέλων Εὐριπίδην³. Λίμνην δὲ διέβαινεν κάτω καὶ τῶν βατράχων ἀνέκραζεν εὔφημος χορός, ἔπειτα μυστῶν ἐκδοχή - τίθεται τραγῳδίας ἀγών. καὶ δὴ στεφανοῦται Αἰσχύλος. τοῦτον δ ἄγει Διόνυσος ἐς φῶς, οὐχί4 μὰ Δι Εὐριπίδην. (Escolios a Aristófanes, Escolios a Ranas, 2 ) Notas: 1 κατοιχόμενοι, -ων, οἱ, los muertos, los que se van. 2 Inf.aor. de ἀνάγω, conducir hacia arriba, subir. ³Εὐριπίδης;-ου,ὁ, Eurípides. 4 οὐχί μὰ Δι, y no por Zeus Texto 26: El poder de la palabra (Enrique) Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος ψυχῆς γὰρ οὗτος μόνος ἔχει θελκτήρια λέγουσι δ αὐτὸν οἱ πάλαι σοφώτατοι ἀστεῖον εἶναι φάρμακον. (Menandro fr. 559) Textos para la prueba de Selectividad: 8/13
LA HISTORIOGRAFÍA Texto 27: Alcibíades exhorta a sus soldados ἐκεῖ δ ἐπύθοντο ὅτι Μίνδαρος¹ ἐν Κυζίκῳ² εἴη καὶ Φαρνάβαζος3 μετὰ τοῦ πεζοῦ. ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν αὐτοῦ4 ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδης5 ἐκκλησίαν ποιήσας παρεκελεύετο αὐτοῖς ὅτι ἀνάγκη εἴη καὶ ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν καὶ τειχομαχεῖν: Οὐ γὰρ ἔστιν, ἔφη, χρήματα ἡμῖν, τοῖς δὲ πολεμίοις ἄφθονα6 παρὰ βασιλέως. (Jenofonte, Helénicas, I, 1,14) Notas ¹ Μίνδαρος,-ου, ὁ, Míndaro (almirante espartano). ²Κύζικος,-ου, ὁ, Cícico (ciudad griega). 3Φαρνάβαζος,-ου, ὁ, Farnabazo (sátrapa persa). 4αὐτοῦ adv. 5Ἀλκιβιάδης, -ου, ὁ Alcibíades (estratego ateniense). 6 ἄφθονα sobreentiéndase χρήματα ἔστιν. Texto 28: Los atenienses no saben cómo reaccionar, pero ante la terrible situación de hambre, envían embajadores para negociar la paz. (Cristian) οἱ δ Ἀθηναῖοι πολιορκούμενοι κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἠπόρουν τί χρὴ ποιεῖν, οὔτε νεῶν¹ οὔτε συμμάχων αὐτοῖς ὄντων οὔτε σίτου. ( )ἐπεὶ δὲ παντελῶς ἤδη ὁ σῖτος ἐπελελοίπει², ἔπεμψαν πρέσβεις παρ Ἆγιν, βουλόμενοι σύμμαχοι εἶναι Λακεδαιμονίοις ἔχοντες τὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ, καὶ ἐπὶ τούτοις³ συνθήκας ποιεῖσθαι. (Jenofonte, Helénicas, II, 2,10-11) Notas ¹ Gen. pl. de ναῦς, νεώς, ἡ; ² Pluscuamperfecto de ἐπιλείπω: había acabado, faltaba. ³ con esas condiciones. Texto 29: Los dos hijos de Darío II Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος¹ γίγνονται παῖδες δύο, πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης, νεώτερος δὲ Κῦρος ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖος καὶ ὑπώπτευε τελευτὴν τοῦ βίου, ἐβούλετο τὼ παῖδε ἀμφοτέρω² παρεῖναι. Ὁ μὲν οὖν πρεσβύτερος παρὼν ἐτύγχανε³ Κῦρον δὲ μεταπέμπεται ἀπὸ τῆς ἀρχῆς4 ἧς αὐτὸν σατράπην ἐποίησε. (Jenofonte, Anábasis I, 1, 1-2) Notas ¹ Παρυσάτις,ίδος, ἡ, Parisátide. ²τὼ παῖδε ἀμφοτέρω ambos hijos. Es un dual sujeto del infinitivo παρεῖναι. (de πάρειμι 2) ³Construcción τυγχάνω + participio. Se traduce el significado del participio en la persona, tiempo, modo, etc. de τυγχάνω y se añade el adverbio casualmente. se encontraba presente casualmente. 4 provincia. Texto 30: Avistado el ejército del rey, Ciro se prepara para la batalla Kαὶ εὐθὺς πᾶσιν οἷς ἐνετύγχανεν¹ ἐβόα καὶ βαρβαρικῶς καὶ ἑλληνικῶς ὅτι βασιλεὺς σὺν στρατεύματι πολλῷ προσέρχεται ὡς² εἰς μάχην παρεσκευασμένος ἔνθα δὴ πολὺς τάραχος ἐγένετο. ( )Κῦρός τε καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἅρματος τὸν θώρακα ἐνεδύετο καὶ ἀναβὰς³ ἐπὶ τὸν ἵππον τὰ παλτὰ εἰς τὰς χεῖρας ἔλαβε, τοῖς τε ἄλλοις πᾶσι παρήγγελλεν ἐξοπλίζεσθαι καὶ καθίστασθαι εἰς τὴν ἑαυτοῦ τάξιν ἕκαστον. (Jenofonte, Anábasis I, 8, 1-4) Textos para la prueba de Selectividad: 9/13
Notas ¹ El sujeto de estos verbos es un tal Pategias, un persa del séquito de Ciro, el cual, tras avistar el ejérctio enemigo, corre con su caballo para anunciarlo. ²ὡς, empleado con participios indica finalidad. ³Participio de aoristo de ἀναβαίνω. Texto 31: Ciro y sus jinetes se preparan para la batalla Κῦρος δὲ καὶ ἱππεῖς τούτου ὅσον¹ ἑξακόσιοι κατὰ τὸ μέσον, ὡπλισμένοι² θώραξι μὲν αὐτοὶ καὶ παραμηριδίοις καὶ κράνεσι πάντες πλὴν Κύρου Κῦρος δὲ ψιλὴν ἔχων τὴν κεφαλὴν εἰς τὴν μάχην καθίστατο³. Λέγεται δὲ καὶ τοὺς ἄλλους Πέρσας ψιλαῖς ταῖς κεφαλαῖς ἐν τῷ πολέμῳ διακινδυνεύειν. Οἱ δ ἵπποι πάντες οἱ μετὰ Κύρου εἶχον καὶ προμετωπίδια καὶ προστερνίδια εἶχον δὲ καὶ μαχαίρας οἱ ἱππεῖς Ἑλληνικάς. Καὶ ἤδη τε ἦν μέσον ἡμέρας καὶ οὔπω καταφανεῖς ἦσαν οἱ πολέμιοι ἡνίκα δὲ δείλη ἐγίγνετο, ἐφάνη4 κονιορτὸς ὥσπερ νεφέλη λευκή, χρόνῳ δὲ συχνῷ ὕστερον ὥσπερ μελανία τις ἐν τῷ πεδίῳ ἐπὶ πολύ. ὅτε δὲ ἐγγύτερον ἐγίγνοντο, τάχα δὴ καὶ χαλκός τις ἤστραπτε καὶ λόγχαι καὶ αἱ τάξεις καταφανεῖς ἐγίγνοντο. (Jenofonte, Anábasis I, 8, 6-8) Notas ¹ Adv. aproximadamente. ² Participio de perfecto pasivo de ὁπλíζω.³ Imperfecto medio de καθíστημι LA ORATORIA Texto 32: Comportamiento cívico y democrático de la familia de Lisias Oὑμὸς¹ πατὴρ Κέφαλος ἐπείσθη² μὲν ὑπὸ Περικλέους εἰς ταύτην τὴν γῆν ἀφικέσθαι, ἔτη δὲ τριάκοντα ᾤκησε, καὶ οὐδενὶ πώποτε οὔτε ἡμεῖς οὔτε ἐκεῖνος δίκην3 οὔτε ἐδικασάμεθα οὔτε ἐφύγομεν, ἀλλ οὕτως ᾠκοῦμεν δημοκρατούμενοι ὥστε μήτε εἰς τοὺς ἄλλους ἐξαμαρτάνειν μήτε ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀδικεῖσθαι. (Lisias, Contra Eratóstenes (XII), 4) Notas ¹ Crasis por ὁ ἐμός. ² Indicativo aoristo pasivo de πείθω. 3 Complemento de ἐδικασάμεθα y de ἐφύγομεν: δίκην δικάζεσθαι, promover un juicio (contra alguien+ dat.) ; δίκην φεύγειν, ser objeto de demanda judicial. Texto 33: Las amazonas Ἀμαζόνες¹ γὰρ Ἄρεως μὲν τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι [δὲ]1 παρὰ τὸν Θερμώδοντα² ποταμόν, μόναι μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν περὶ αὐτάς, πρῶται δὲ τῶν πάντων ἐφ ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως δι ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων ᾕρουν μὲν τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ διώκοντας ἐνομίζοντο δὲ διὰ τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες ἢ διὰ τὴν φύσιν γυναῖκες. (Lisias, Discurso fúnebre, 4) Notas ¹ Ἀμαζών,-ονος, ἡ, Amazona. ² Θερμωδών, -οντος. ὁ, Termodonte. Textos para la prueba de Selectividad: 10/13
Texto 34: Al principio todo era felicidad, pero las acciones de Eratóstenes motivaron el desenlace final. ἐπειδὴ δέ μοι¹ παιδίον γίγνεται, ἐπίστευον ἤδη καὶ πάντα τὰ ἐμαυτοῦ ἐκείνῃ² παρέδωκα, ἡγούμενος ταύτην οἰκειότητα³ μεγίστην εἶναι. ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ χρόνῳ, ὦ Ἀθηναῖοι, πασῶν ἦν βελτίστη καὶ γὰρ οἰκονόμος δεινὴ καὶ φειδωλὸς καὶ ἀκριβῶς πάντα διοικοῦσα ( ) ἡγοῦμαι δέ, ὦ ἄνδρες, τοῦτο ( ) ἐπιδεῖξαι, ὡς ἐμοίχευεν Ἐρατοσθένης τὴν γυναῖκα τὴν ἐμὴν καὶ ἐκείνην τε διέφθειρε καὶ τοὺς παῖδας τοὺς ἐμοὺς ᾔσχυνε καὶ ἐμὲ αὐτὸν ὕβρισεν εἰς τὴν οἰκίαν τὴν ἐμὴν εἰσιών4 ( ). (Lisias, I Defensa de la muerte de Eratóstenes, 6-7 y 4) Notas ¹ Se refiere a Eufileto. ² La esposa de Eufileto. ³ οἰκειότης, ητος, ἡ, confianza, lazo de unión. 4 De εἴσειμι LA LÍRICA Texto 35: Safo, fr. 16 Textos de lírica monódica (36) (fragmentos de Anacreonte, Arquíloco, Solón y Mimnermo) y de lírica coral (37)(fragmentos de Píndaro) Φέρ ὕδωρ, φέρ οἶνον, ὦ παῖ (Anacreonte fr. 54. PMG 396) ἑπτὰ γὰρ νεκρῶν πεσόντων, οὕς ἐμάρψαμεν ποσίν, χείλιοι φονῆές1 εἰμεν² (Arquíloco de Paros fr. 61 D) τίς δὲ βίος, τί δὲ τερπνὸν ἄτερ χρυσῆς Αφροδίτης; (Mimnermo, fr. 1, 1) γηράσκω δ αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος (Solón, fr. 8) τί δέ τις; τί δ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος.( Píndaro de Beocia, Pítica VIII, 95) Notas ¹ =φονεῖς. ² =ἐσμεν ³ χαλεπόν (ἐστι). LA NOVELA Texto 38: Final feliz para Dafnis y Cloe. Tότε δὲ νυκτὸς γενομένης αὐτοὺς παρέπεμπον εἰς τὸν θάλαμον, οἱ μὲν συρίττοντες, οἱ δὲ αὐλόντες, οἱ δὲ δᾳδας1 μεγάλας ἀνίσχοντες. Καὶ ἐπεὶ πλησίον ἦσαν τῶν θυρῶν, ᾖδον σκληρᾷ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ, καθάπερ τριαίναις γῆν ἀναρρηγνύντες, οὐχ ὑμέναιον ᾄδοντες2. Δάφνις δὲ καὶ Χλόη γυμνοὶ συγκατακλιθέντες3 περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ κατεφίλουν, ἀγρυπνήσαντες τῆς νυκτὸς ὅσον4 οὐδὲ γλαῦκες. (Longo, Dafnis y Cloe, IV, 40, 1-3) Notas ¹ de δαίς, δαίδος. ² de ἀείδω. 3 de συγκατακλίνω, participio aoristo pasivo. (pas.) acostarse uno con otro. 4ὅσον οὐδὲ γλαῦκες, lit. como ni las lechuzas. Textos para la prueba de Selectividad: 11/13
LA FILOSOFÍA Texto 39: Fedón explica desde el principio las últimas visitas a Sócrates en la cárcel. Ἐγώ σοι ἐξ ἀρχῆς πάντα πειράσομαι διηγήσασθαι. ἀεὶ γὰρ δὴ καὶ τὰς πρόσθεν ἡμέρας εἰώθεμεν¹ φοιτᾶν καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι παρὰ τὸν Σωκράτη, συλλεγόμενοι ἕωθεν εἰς τὸ δικαστήριον ἐν ᾧ καὶ ἡ δίκη ἐγένετο πλησίον γὰρ ἦν τοῦ δεσμωτηρίου. περιεμένομεν οὖν ἑκάστοτε ἕως ἀνοιχθείη2 τὸ δεσμωτήριον, διατρίβοντες μετ ἀλλήλων, ἀνεῴγετο3 γὰρ οὐ πρῴ (Platón. Fedón, 59c) Notas ¹ Pretérito pluscamperfecto con valor de pretérito imperfecto, de ἔθω: "acostumbrar". 2Optativo aoristo pasivo ἀνοίγω. 3Forma del verbo ἀνοίγω. Texto 40: La Atlántida τότε γὰρ πορεύσιμον ἦν τὸ ἐκεῖ πέλαγος νῆσον γὰρ πρὸ τοῦ στόματος εἶχεν ὃ καλεῖτε [... ] ὑμεῖς Ἡρακλέους στήλας, ἡ δὲ νῆσος ἅμα Λιβύης ἦν καὶ Ἀσίας μείζων, ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους τοῖς τότε ἐγίγνετο πορευομένοις, ἐκ δὲ τῶν νήσων ἐπὶ τὴν καταντικρὺ πᾶσαν ἤπειρον τὴν περὶ τὸν ἀληθινὸν ἐκεῖνον πόντον.[... ] ἐν δὲ δὴ τῇ Ἀτλαντίδι νήσῳ ταύτῃ μεγάλη συνέστη¹ καὶ θαυμαστὴ δύναμις βασιλέων, κρατοῦσα μὲν ἁπάσης τῆς νήσου, πολλῶν δὲ ἄλλων νήσων καὶ μερῶν τῆς ἠπείρου. (Platón, Timeo, 24e 25a). Notas ¹ aor. de συνίστημι. Texto 41: Sócrates, tras argumentar contra las acusaciones antiguas, da respuesta a las de Meleto y otros acusadores posteriores. Πρὸς δὲ Μέλητον¹ τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλόπολιν, ὥς φησι, καὶ τοὺς ὑστέρους μετὰ ταῦτα πειράσομαι ἀπολογήσασθαι. Αὖθις γὰρ δή ( ) λάβωμεν αὖ τὴν τούτων ἀντωμοσίαν, ἔχει δέ πως ὧδε Σωκράτη φησὶν ἀδικεῖν τούς τε νέους διαφθείροντα καὶ θεοὺς οὓς ἡ πόλις νομίζει οὐ νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά. (Platón, Apología de Sócrates, 24b). Notas ¹Μέλητος,-οὐ, ὁ, Meleto. LA PROSA CIENTÍFICA Y TÉCNICA Texto 42: Algunos postulados del juramento hipocrático Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρὸν, καὶ Ἀσκληπιὸν¹, καὶ Ὑγείαν, καὶ Πανάκειαν², καὶ θεοὺς πάντας τε καὶ πάσας, ἵστορας ποιεύμενος, ἐπιτελέα³ ποιήσειν κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν ὅρκον τόνδε καὶ ξυγγραφὴν τήνδε Ἡγήσασθαι μὲν τὸν διδάξαντά με τὴν τέχνην ταύτην ἴσα⁴ γενέτῃσιν⁵ ἐμοῖσι[...] Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον[...] Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω⁶, ἐσελεύσομαι ἐπ' ὠφελείῃ⁵ καμνόντων[...] Ἃ δ' ἂν ἐν θεραπείῃ⁵ ἢ ἴδω, ἢ ἀκούσω, ἢ καὶ ἄνευ θεραπηίης κατὰ βίον ἀνθρώπων, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι, ἄῤῥητα ἡγεύμενος εἶναι τὰ τοιαῦτα. Corpus hippocraticum Textos para la prueba de Selectividad: 12/13
Notas ¹ Ἀσκληπιος,-ου, ὁ, Asclepio ² Πανάκεια,-ας,ἡ. Panacea. ³ ἐπιτελέα= ἐπιτέλη ⁴ adv. del mismo modo que (+dat.) ⁵ Buscar con α en vez de η/ γενέταῖς ἐμοῖς. ⁶ Subjuntivo de εἰσ-ειμι. Texto 43: Hipodamo de Mileto Ἱππόδαμος δὲ Εὐρυφῶντος Μιλήσιος, ὃς καὶ τὴν τῶν πόλεων διαίρεσιν εὗρε καὶ τὸν Πειραιᾶ κατέτεμεν,[...] πρῶτος τῶν μὴ πολιτευομένων ἐνεχείρησέ τι περὶ πολιτείας εἰπεῖν τῆς ἀρίστης. κατεσκεύαζε δὲ τὴν πόλιν τῷ πλήθει μὲν μυρίανδρον, εἰς τρία δὲ μέρη διῃρημένην ἐποίει γὰρ ἓν μὲν μέρος τεχνίτας, ἓν δὲ γεωργούς, τρίτον δὲ τὸ προπολεμοῦν καὶ τὰ ὅπλα ἔχον. διῄρει δ εἰς τρία μέρη τὴν χώραν, τὴν μὲν ἱερὰν τὴν δὲ δημοσίαν τὴν δ ἰδίαν (Aristóteles, Política, 2 1267 b) Notas ¹ Ἱππόδαμος,-ου, ὁ, Hipodamo ² Εὐρυφών, -ντος, Eurifonte.³ Aoristo de κατατέμνω ⁴ μυρίανδρος,-ον, de 10.000 habitantes Texto 44: Nacimiento de Jesús Ἐγένετο¹ δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθεν δόγμα παρὰ Καίσαρος² Αὐγούστου3 ἀπογράφεσθαι4 πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.( ) καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ πόλιν. Ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ5 ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲθ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυὶδ6 ἥτις καλεῖται Βηθλέεμ7, διὰ τὸ εἶναι 8 αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυίδ, ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ ἐμνηστευμένῃ αὐτῷ, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο¹ δὲ ἐν τῷ εἶναι 8 αὐτοὺς ἐκεῖ, ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν 8 αὐτήν, καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Evangelio según San Lucas, 2, 1-7) Notas ¹ Sucedió que. ² Καίσαρ,-ος, ὁ, César. 3Αὔγουστος,-ου, ὁ, Augusto 4El infinitivo explica δόγμα: mandando que se censase todo el mundo. 5Ἰωσήφ, José. 6Δαυίδ, David. 7Βηθλεἐμ, Belén. 8διὰ τό εἶναι ( porque. ), ἐν τῷ εἶναι ( mientras ), τοῦ τεκεῖν introducen oraciones de infinitivo sustantivadas con sujeto en acusativo. Texto 45: Crucifixión y muerte de Jesús Kαὶ ὅτε ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενον Κρανίον, ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους, ὃν μὲν¹ ἐκ δεξιῶν ὃν δὲ¹ ἐξ ἀριστερῶν. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγεν Πάτερ, ἄφες² αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν³ τί ποιοῦσιν. ( )Καὶ ἦν ἤδη ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ ὅλην τὴν γῆν ἕως4 ὥρας ἐνάτης τοῦ ἡλίου ἐκλιπόντος, ἐσχίσθη5 δὲ τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ μέσον, καὶ φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου, τοῦτο δὲ εἰπὼν ἐξέπνευσεν. Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάρχης τὸ γενόμενον ἐδόξαζεν τὸν θεὸν λέγων Ὄντως ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος ἦν. (Evangelio según San Lucas, 23, 33-34 y 44-47) Notas ¹ ὃν μὲν ὃν δὲ : a uno, a otro ² imperativo de aoristo de ἀφίημι. ³ οἴδασιν = ἴσασιν 4ἕως, preposición 5 aoristo pasivo de σχίζω Textos para la prueba de Selectividad: 13/13