Μελέτη 5: Για το Σάββατο 2 Νοεμβρίου ΕΞΙΛΕΩΣΗ: ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΥ Εδάφιο µνήµης: «Εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της µαταίας πατροπαραδότου διαγωγής υµών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά διά του τιµίου αίµατος του Χριστού, ως αµνού αµώµου και ασπίλου.» Α Πέτρου 1/α 18,19. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Β Χρον. 33/λγ 12,13, Β Σαµ. 14/ιδ 1-11, Λευιτ. 4/δ 27-31, Ιερ. 17/ιζ 1, Λευιτ. 10/ι 16-18, Μιχ. 7/ζ 18-20. Οι θυσίες είναι οι πιο γνωστές υπηρεσίες του αγιαστηρίου, επειδή ακριβώς παραπέμπουν στην θυσία του Χριστού. Το αίμα του ζώου που θανατωνόταν στη θέση του αμαρτωλού, γινόταν σύμβολο του αίματος του Χριστού που θυσιάστηκε για μας. Αυτήν την εβδομάδα θα δούμε διάφορες έννοιες που συνδέονται με την «προσφορά εξαγνισμού» ή αλλιώς «προσφορά περί αμαρτίας» τον τρόπο που ο Θεός όρισε, για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πως η συμφιλίωση μαζί Του έγινε λόγω της θυσίας του Ιησού Χριστού. Θα χρησιμοποιήσουμε περισσότερο τη φράση «προσφορά εξαγνισμού» αντί «προσφορά περί αμαρτίας», για να μη δοθεί η εντύπωση ότι η γέννηση ενός παιδιού θεωρείτο ηθικό πταίσμα, επειδή η μητέρα έπρεπε να δώσει αυτήν την προσφορά (Λευιτ. 12/ιβ 5-8). Αυτή η θυσία εκλαμβάνεται ως εξαγνιστική, καθώς αφορούσε τελετουργικό ακαθαρσίας και όχι θυσία για αμαρτία.
Κυριακή 27 Οκτωβρίου ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ Όπως γνωρίζουμε η αμαρτία είναι εκείνη που μας χωρίζει από τον Θεό. Τα καλά νέα είναι ότι ο Κύριος έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο που μπορεί να αποκαταστήσει τη ρήξη που προκάλεσε η αμαρτία, και να μας ενώσει και πάλι μαζί Του. Ο πυρήνας αυτού του σχεδίου είναι η θυσία. Υπάρχουν τριών ειδών αμαρτίες που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη, οι οποίες καθορίζονται ανάλογα με τον βαθμό επίγνωσης του αμαρτωλού όταν διαπράττει την αμαρτία. Έτσι, υπάρχει η ακούσια αμαρτία, η εκούσια, και η επαναστατική αμαρτία. Η προσφορά εξαγνισμού, όπως αναφέρεται στο Λευιτ. 4-5/δ -ε 13 αφορά την εξ αγνοίας αμαρτία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και την σκόπιμη αμαρτίας (Λευιτ. 5/ε 1). Ενώ υπάρχει προσφορά για τις δύο πρώτες περιπτώσεις, δεν γίνεται καμία αναφορά για την επαναστατική αμαρτία την πιο αποτρόπαια κατηγορία. Η επαναστατική αμαρτία γίνεται με «χείρα υπερήφανον» που «καταφρονεί τον Κύριον», και αυτό που αξίζει είναι να «εξολοθρευθεί» (Αρ. 15/ιε 29-31). Ωστόσο, βλέπουμε πως ακόμη και σ αυτές τις περιπτώσεις, όπως του Μανασσή, ο Θεός προσφέρει συγχώρηση (δείτε Β Χρον. 33/λγ 12,13). Διαβάστε Δευτ. 25/κε 1,2 και Β Σαμ. 14/ιδ 1-11. Τι διαβάζουμε στο Β Σαμ. 14/ιδ 9 για το έλεος, την δικαιοσύνη, και την ενοχή; Δικαιώνεται ο Θεός όταν συγχωρεί τον αμαρτωλό; Άλλωστε, δεν αξίζει ο αμαρτωλός την καταδίκη από τη στιγμή που διέπραξε αδικία; (δείτε Δευτ. 25/κε 1). Μπορούμε να δούμε την απάντηση μέσα από την ιστορία της γυναίκας από την Θεκουέ. Προσποιούμενη την χήρα, κατόπιν καθοδήγησης του Ιωάβ, πήγε στον βασιλιά Δαβίδ για να ζητήσει τη συμβουλή του. Η γυναίκα έπρεπε να πει στον Δαβίδ την ιστορία που δημιούργησε ο Ιωάβ, σύμφωνα με την οποία ο ένας της γιος σκότωσε τον αδελφό του. Ο νόμος όριζε πως ο φονιάς έπρεπε να πεθάνει (Αρ. 35/ λε 31), ας ήταν ο μόνος άνδρας στην οικογένεια. Η γυναίκα παρακάλεσε τον Δαβίδ (που ήταν ο κριτής) να δώσει χάρη στον ένοχο γιο της. Τα λόγια της προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, «Επ εμέ ας ήναι η ανομία, και επί τον οίκον του πατρός μου, ο δε βασιλεύς και ο θρόνος αυτού, αθώοι» (Β Σαμ. 14/ιδ 9). Τόσο η γυναίκα όσο και ο Δαβίδ, γνώριζαν πως εάν ο βασιλιάς αποφάσιζε να ελευθερώσει τον φονιά, τότε ο βασιλιάς θα έπαιρνε την ενοχή του και ο θρόνος της δικαιοσύνης (η φήμη του δηλαδή ως δίκαιος κριτής) θα διακυβεύονταν. Ο κριτής ήταν ηθικά υπεύθυνος για τις αποφάσεις του. Γι αυτό και η γυναίκα προσφέρθηκε να επωμιστεί την ενοχή. Παρομοίως, ο Θεός παίρνει επάνω Του την ενοχή των αμαρτωλών για να μπορέσει να τους αποκαλέσει δίκαιους. Γι αυτό και ο Χριστός, σύμφωνα με το νόμο, έπρεπε να πεθάνει για να σωθούμε εμείς.
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου «ΘΕΛΕΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΟΎ» Διαβάστε Λευιτ. 4/δ 27-31. Ποιο τελετουργικό γινόταν μαζί με την θυσία;..... Σκοπός της θυσίας ήταν να μεταφερθούν η αμαρτία και η ενοχή από τον αμαρτωλό, στο αγιαστήριο, ώστε ο αμαρτωλός να συγχωρεθεί και να καθαριστεί. (Σε ορισμένες σπάνιες και ακραίες περιπτώσεις, θα μπορούσε κάποιος να φέρει συγκεκριμένη ποσότητα καλού αλευριού για προσφορά εξαγνισμού, και παρότι αυτή η προσφορά ήταν αναίμακτη, γινόταν κατανοητό ότι «χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις» Εβρ. 9/θ 22). Το τελετουργικό περιλάμβανε την τοποθέτηση των χεριών, τον θάνατο του ζώου, τη χρήση του αίματος, το κάψιμο του λίπους, και την κατανάλωση της σάρκας του ζώου. Ο αμαρτωλός που έφερνε την προσφορά, λάμβανε συγχώρεση μετά το τελετουργικό με το αίμα. Σημαντικό μέρος αυτής της διαδικασίας ήταν και η επίθεση των χεριών (Λευιτ. 1/α 4, 4/δ 4). Σύμφωνα με το Λευιτ. 16/ις 21, η τοποθέτηση των χεριών συνοδευόταν με εξομολόγηση της αμαρτίας. Έτσι βεβαιωνόταν ότι η αμαρτία μεταφερόταν από τον αμαρτωλό, στο αθώο ζώο. Επίσης, σε κάθε προσφορά ζώου, βασικό ρόλο είχε η σφαγή. Μετά τον θάνατο του ζώου, ο ιερέας έπαιρνε το αίμα στο θυσιαστήριο και έκανε εξαγνισμό (Λευιτ. 4/δ 25, 17/ιζ 11). Επειδή με την τοποθέτηση των χεριών οι αμαρτίες μεταφέρονταν στο ζώο, ο θάνατος του ζώου ήταν υποκατάστατος. Το ζώο θανατωνόταν στη θέση του αμαρτωλού. Αυτό εξηγεί γιατί η θυσία του ζώου έπρεπε να γίνει από τον αμαρτωλό από τον ένοχο και όχι από τον ιερέα. ΣΚΕΨΗ: Την επόµενη φορά που θα έρθετε σε πειρασµό, οραµατιστείτε τον Ιησού πάνω στον σταυρό και τον εαυτό σας να τοποθετεί τα χέρια σας πάνω στο κεφάλι Του και να Του εξοµολογείστε τις αµαρτίες σας. Πώς αυτή η εικόνα θα σας βοηθήσει να καταλάβετε το κόστος της συγχώρεσής σας; Πώς αυτή η σκέψη θα σας βοηθήσει να αντισταθείτε στον πειρασµό;
Τρίτη 29 Οκτωβρίου Ιερεμίας 17/ιζ 1 ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ Μετά την τοποθέτηση των χεριών και την θανάτωση του ζώου, ακολουθούσε η χρήση του αίματος. Ο ιερέας έπαιρνε αίμα από την θυσία και το τοποθετούσε στα κέρατα του θυσιαστηρίου. Λόγω της χύσεως του αίματος, σ αυτό το στάδιο της τελετής γινόταν η εξιλέωση (Λευιτ. 17/ ιζ 11). Εάν ο αμαρτωλός ήταν ένας απλός Ισραηλίτης το αίμα χυνόταν στη βάση του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος (Λευιτ. 4/δ 25,30), εάν όμως ήταν ο αρχιερέας ή όλη η συναγωγή αμαρτωλοί, τότε το αίμα τοποθετούταν στο θυσιαστήριο του θυμιάματος (Λευιτ. 4/δ 7,18). Για ποιο λόγο ραντιζόταν το αίμα στα κέρατα του θυσιαστηρίου; Τα κέρατα ήταν το υψηλότερο σημείο του θυσιαστηρίου δείχνοντας έτσι την κάθετη διάσταση της σωτηρίας. Το αίμα ερχόταν στην παρουσία του Θεού. Στον Ιερ. 17/ιζ 1 δίνονται σημαντικές πληροφορίες που μας βοηθούν να κατανοήσουμε το τι πραγματικά συνέβαινε: Η αμαρτία του Ιούδα «ενεχαράχθη επί της πλακός της καρδίας αυτών, και επί των κεράτων των θυσιαστηρίων υμών». Παρότι το εδάφιο αναφέρεται σε ειδωλολατρικούς βωμούς, η αρχή παραμένει ίδια: Το θυσιαστήριο αντιπροσώπευε την ηθική κατάσταση του λαού, ενώ το αίμα μετέφερε την ενοχή της αμαρτίας. Το αίμα που ραντιζόταν στα κέρατα του θυσιαστηρίου, μετέφερε στο αγιαστήριο την αμαρτία του ανθρώπου. Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε το σχέδιο της σωτηρίας όπως αυτό αποκαλύπτεται στην υπηρεσία του επίγειου αγιαστηρίου που συμβολίζει το έργο που κάνει ο Χριστός στον ουρανό για μας. Επειδή το αίμα μετέφερε την αμαρτία, το αγιαστήριο μολυνόταν. Αυτό φαίνεται και στην περίπτωση όπου τα ενδύματα λερώνονταν κατά λάθος με αίμα. Σ αυτήν την περίπτωση το ένδυμα έπρεπε να καθαριστεί «εν τόπω αγίω» (Λευιτ. 6/ ς 27). Τέλος, το κάψιμο του λίπους στο θυσιαστήριο, δείχνει πως τα πάντα γύρω από την προσφορά εξαγνισμού είναι έργο του Θεού (Λευιτ. 3/γ 16). Χάρη στον θάνατο του Ιησού που συμβολίζεται σ αυτές τις θυσίες, η αμαρτία μας μεταφέρθηκε σε Εκείνον, και στη συνέχεια στο ουράνιο αγιαστήριο. Αυτό είναι κεντρικό σημείο στο σχέδιο της σωτηρίας. ΣΚΕΨΗ: Πώς µέσα από την υπηρεσία του αγιαστηρίου µπορούµε να κατανοήσουµε την εξάρτησή µας από τον Θεό για συγχώρεση των αµαρτιών µας; Τι παρηγοριά αντλούµε από αυτήν την αλήθεια; Συγχρόνως, ποιες είναι οι ευθύνες µας; (δείτε Α Πέτρ. 1/α 22).
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Διαβάστε Λευιτ. 6/ς 25,26, 10/ι 16-18. Ποια σημαντική αλήθεια φανερώνεται σ αυτές τις περικοπές;.. Μετά την κατανάλωση της προσφοράς σε έναν άγιο τόπο, ο ιερέας «σήκωνε την αμαρτία» του ενόχου. Το κρέας αυτής της προσφοράς δεν ήταν απλώς ο μισθός του ιερέα για τις υπηρεσίες του (διαφορετικά ο Μωυσής δεν θα είχε θυμώσει με τους γιους του Ααρών που δεν το έφαγαν), αλλά ήταν σημαντικό μέρος της εξιλέωσης. Πώς η κατανάλωση του κρέατος της θυσίας συνέβαλλε στη διαδικασία της εξιλέωσης; Η βρώση ήταν απαραίτητη μόνο στις προσφορές που το αίμα δεν μπορούσε να μπει στα άγια, στις προσφορές δηλαδή του άρχοντα και του απλού Ισραηλίτη. Η Αγία Γραφή ρητώς αναφέρει, ότι με την κατανάλωση του κρέατος, οι ιερείς «σήκωναν την ανομία» και έτσι γινόταν η εξιλέωση του αμαρτωλού. Αυτό σήμαινε ότι ο αμαρτωλός απαλλασσόταν. Στο Εβραϊκό κείμενο, στην Έξ. 34/λδ 7 αναφέρει ότι ο Θεός «σηκώνει την ανομία» (αντί «συγχωρών ανομίαν» που είναι στο Ελληνικό), χρησιμοποιούνται οι ίδιες λέξεις που βλέπουμε στο Λευιτ. 10/ ι 17, όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτή η πράξη του ιερέα να σηκώσει την αμαρτία είναι που φέρνει τη συγχώρηση στον αμαρτωλό. Διαφορετικά, ο αμαρτωλός θα κουβαλούσε την αμαρτία του (Λευιτ. 5/ε 1) και αυτό φυσικά θα τον οδηγούσε στο θάνατο (Ρωμ. 6/ς 23). Το έργο του ιερέα, να επωμίζεται δηλαδή τις αμαρτίες του λαού, ήταν αυτό ακριβώς που κάνει ο Χριστός για μας. Πέθανε στη θέση μας. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το ιερατικό έργο στο επίγειο αγιαστήριο ήταν ο τύπος του έργου που κάνει ο Χριστός για μας, επειδή πήρε πάνω Του την ενοχή των αμαρτιών μας. «Η ευλογία έρχεται χάρη της συγχώρεσης, η συγχώρεση είναι αποτέλεσμα της πίστης ότι η εξομολογούμενη αμαρτία έχει συγχωρεθεί και έχει μεταφερθεί στον θαυμάσιο Κομιστή της αμαρτίας μας. Επομένως, όλες οι ευλογίες μας απορρέουν από τον Χριστό. Ο θάνατός Του είναι η εξιλεωτική θυσία για τις αμαρτίες μας. Μέσω Αυτού λαμβάνουμε το έλεος και τη χάρη του Θεού. Είναι ο Δημιουργός, ο Αρχηγός και ο Τελειωτής της πίστης μας.» Ε. Χουάιτ, Manuscript Releases, τομ. 9, σ.302. ΣΚΕΨΗ: Φανταστείτε να στέκεστε ενώπιον του Θεού στην κρίση. Πού θα στηριζόσασταν στα καλά σας έργα, στην τήρηση του Σαββάτου, σε όλα τα καλά που κάνατε και σε όλα τα κακά που δεν κάνατε; Πιστεύετε ότι αυτά θα ήταν αρκετά για να σας δικαιώσουν µπροστά στον Άγιο και Τέλειο Θεό; Εάν όχι, ποια είναι η µοναδική σας ελπίδα για την κρίση;
Πέμπτη 31 Οκτωβρίου ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ Διαβάστε Μιχ. 7/ζ 18-20. Ποια εικόνα του Θεού βλέπουμε σ αυτήν την περικοπή;... Τα τελευταία τρία εδάφια στο βιβλίο του Μιχαία εστιάζουν στη σχέση του Θεού με το υπόλοιπό Του. Τα εδάφια περιγράφουν με όμορφο τρόπο το γιατί ο Θεός είναι ασύγκριτος. Είναι ασύγκριτος λόγω της συγχωρητικής Του αγάπης και χάρης. Το εξέχων χαρακτηριστικό του Θεού, όπως φαίνεται στο Μιχαία (καθώς και αλλού), είναι η προθυμία Του να συγχωρεί. Ο Μιχαίας δίνει έμφαση σ αυτό το σημείο χρησιμοποιώντας διάφορες εκφράσεις για τις αρετές (εδ. 18) και τα επιτεύγματά του Θεού (εδ. 19,20). Οι αρετές και τα επιτεύγματα του Θεού φαίνονται στην Έξ. 34/λδ 6,7, σε μία από τις πιο αγαπητές περιγραφές του χαρακτήρα Του. Είναι ενδιαφέρον είναι ότι αρκετά σημαντικές λέξεις που βλέπουμε στο Μιχ. 7/ ζ 18-20 τις συναντάμε επίσης και στο Ησ. 53/νγ, εστιάζοντας στο ότι η συγχώρηση έρχεται από Εκείνον που υπέφερε για τους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν θα απολαύσουν όλοι τη σώζουσα χάρη του Θεού. Η συγχώρεση του Θεού δεν είναι φθηνή, και ούτε δίνεται αυτομάτως. Χρειάζεται αφοσίωση. Όπως βλέπουμε στο Μιχ. 6/ς 8, εκείνοι που βιώσαν τη χάρη Του ανταποκρίνονται με καλοσύνη. Όπως ο Θεός «αρέσκεται εις το έλεος», καλεί τα παιδιά Του να «αγαπάνε το έλεος». Ο λαός Του θα μιμηθεί τον χαρακτήρα Του. Με τη ζωή τους θα αντικατοπτρίσουν την αγάπη, το έλεος, και την καλοσύνη Του. Στην Αγία Γραφή, μετά την έμφαση που δίνεται στη συγχώρεση στο Μιχ. 7/ ζ 18-20, ακολουθεί η έμφαση στην κρίση, στο Ναούμ 1/α 2,3. Εδώ βλέπουμε τις δύο διαστάσεις του Θεού στον τρόπο που μας αντιμετωπίζει: Συγχωρεί τον μετανοημένο και τιμωρεί τον ασεβή. Και οι δύο πλευρές ανήκουν στον Θεό. Είναι Σωτήρας και Κριτής. Αυτά τα δύο στοιχεία του χαρακτήρα του Θεού είναι συμπληρωματικά και όχι αντίθετα. Ο πολυεύσπλαχνος Θεός είναι επίσης και δίκαιος Θεός. Γνωρίζοντάς το αυτό, μπορούμε να αναπαυθούμε στην αγάπη, στη συγχωρητικότητα και στην απόλυτη δικαιοσύνη Του. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Μιχ. 6/ς 8. Σε τι ωφελεί η οµολογία της πίστης εάν δεν την φανερώνουν αυτές οι αρχές; Τι είναι ευκολότερο να λέµε, ότι είµαστε πιστοί στον Ιησού ή να ζούµε την πίστη όπως φαίνεται στο Μιχ. 6/ς 8; Πώς µπορούµε να ζούµε την πίστη καλύτερα;
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου Δύση ηλίου: 17:28 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ. 321-336. «Όπως ο Χριστός μετά την ανάστασή Του εμφανίσθηκε μπροστά στο Θεό για να ικετεύσει για τους μετανοούντες που έχουν πιστέψει παρουσιάζοντας το αίμα Του, έτσι και ο ιερέας στην καθημερινή υπηρεσία ράντιζε το αίμα της θυσίας μέσα στα άγια για χάρη του αμαρτωλού. Ενώ το αίμα του Χριστού απαλλάσσει το μετανοημένο αμαρτωλό από την καταδίκη του νόμου, δεν καταργεί όμως την αμαρτία. Αυτή θα μείνει καταχωρημένη στο αγιαστήριο μέχρι την τελική εξιλέωση. Έτσι, και στο τυπικό μέρος, το αίμα της περί αμαρτίας προσφοράς αφαιρούσε την αμαρτία από το μεταμελημένο, αλλά αυτή εξακολουθούσε να μένει στο αγιαστήριο μέχρι την ημέρα του εξιλασμού.» Ε. Χουάιτ, Π.Π., σ. 334,335. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το όλο θέμα της αντικατάστασης είναι άδικο. Γιατί ο αθώος να πεθάνει στη θέση του ενόχου; Ωστόσο, επειδή αυτό είναι κάτι που μόνο στην Αγία Γραφή μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα, πώς απαντάμε σε αυτήν την κατηγόρια; Μήπως αυτή η «αδικία» μάς βοηθάει να καταλάβουμε τη χάρη που φανερώνεται για να λάβουμε συγχώρεση; Με λίγα λόγια, πώς αυτή η «αδικία» μάς βοηθάει να δούμε το πόσο σπουδαίος, ελεήμων και στοργικός είναι ο Θεός; 2. Διαβάστε Μιχ. 6/ς 8. Τι μας λέει το εδάφιο; Πώς μπορούμε να εκπληρώσουμε αυτήν την ρητή εντολή; Πώς μαθαίνουμε να τα κάνουμε όλα αυτά, συμπεριλαμβανομένου και το να «περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού σου»; Τι σημαίνει αυτό; Πώς το να περπατώ ταπεινά με τον Θεό σημαίνει να περπατώ ταπεινά και με τους άλλους; 3. Αναλογιστείτε το γεγονός ότι η σωτηρία μας βασίζεται στο θάνατο του Ιησού. Τι μας διδάσκει αυτή η σπουδαία αλήθεια για το πόσο απεχθή είναι η αμαρτία και το ότι οποιαδήποτε δική μας προσπάθεια είναι άκαρπη; 4. Δείτε ξανά την τελευταία ερώτηση στην ημέρα της Τετάρτης. Συζητήστε τις απαντήσεις σας και τις επιπτώσεις τους στα πλαίσια του ευαγγελίου και στα όσα έχει κάνει ο Θεός για να μας σώσει.
Believe παρουσιάζει η έκδοση σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org