Θεματολογία του σημερινού μαθήματος

Θεματολογία του σημερινού μαθήματος Μάθημα 8ου εξαμήνου 2015 «Ωκεανογραφία - Υδρογραφία» Δ. Δεληκαράογλου ΣΑΤΜ, ΕΜΠ Σύντομη σύνδεση με τα προηγούμενα Περίγραμμα του αντικειμένου της Ωκεανογραφίας Θεματικές περιοχές Σχέση με άλλα γεωεπιστημονικά πεδία Δημιουργία και τμήματα των ωκεανών Προέλευση Γεωλογικά χαρακτηριστικά Οι μεγάλες διαιρέσεις και χωρική κατανομή των ωκεανών θαλάσσιες ζώνες και θάλασσες Προηγούμενα αναφερθήκαμε γενικά στο... Είναι η επιστήμη που ερευνά και μελετά τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τις λίμνες, τον πυθμένα τους και τις ακτές που τα περιβάλλουν Με την Ωκεανογραφία συμπληρώνεται η μελέτη της υδρόγειου σφαίρας - έναντι της Γεωγραφίας που υπό στενή έννοια μελετά τις ηπείρους Πρακτικά, κάτω από τον ευρύ όρο Ωκεανογραφία, στεγάζονται όλα εκείνα τα αντικείμενα μελέτης που αφορούν την περιγραφή και ερμηνεία φαινομένων, φυσικών διεργασιών και χαρακτηριστικών που σχετίζονται άμεσα με το θαλάσσιο και ωκεάνιο περιβάλλον και τα οποία τελούνται τόσο στην μεσεπιφάνεια θάλασσας-ατμόσφαιρας και στις υδάτινες μάζες, όσο και Κύριο χαρακτηριστικό της Γης είναι ότι ~71% της επιφάνειας της καλύπτεται από τους ωκεανούς και τις θάλασσες στην επιφάνεια του πυθμένα, καθώς και στα βαθύτερα γεωλογικά στρώματα του ωκεάνιου φλοιού 1

Μερικά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του ωκεανού Το μέσο βάθος του ξεπερνά τα 4 km Μερικά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του ωκεανού Το Έβερεστ (με το υψηλότερο σημείο στην επιφάνεια της Γης στα ~8.8 km) είναι περισσότερο από 1.6 km μικρότερο από το Challenger Deep (το βαθύτερο σημείο του ωκεανού σε ~11 km, στην τάφρο των Μαριανών) Μερικά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του ωκεανού Η μακρύτερη οροσειρά που γνωρίζουμε ότι υπάρχει στο πλανητικό μας σύστημα βρίσκεται στον ωκεανό της Γης και έχει μήκος περισσότερα από 64000 km Μερικά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του ωκεανού Το συνολικό μήκος των ακτών του κόσμου είναι περίπου 504.000 km, 12 φορές την περίμετρο της Γης στον ισημερινό. 90% του συνόλου της ηφαιστειακής δραστηριότητας στη Γη συμβαίνει στον βυθό της θάλασσας, (περίπου 1.133 ηφαίστεια) στο Νότιο Ειρηνικό Οι κλάδοι της ωκεανογραφίας Εφόσον η Ωκεανογραφία είναι μια επιστήμη που ασχολείται με όλες τις πτυχές των ωκεανών και των θαλασσών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών και χημικών ιδιοτήτων τους, την προέλευση και το γεωλογικό πλαίσιο τους, και τις μορφές των οργανισμών που ζουν στο θαλάσσιο περιβάλλον χωρίζεται απαραίτητα σε αντίστοιχους βασικούς κλάδους Οι κλάδοι της ωκεανογραφίας Γεωλογική Ωκεανογραφία Φυσική Ωκεανογραφία Χημική Ωκεανογραφία Βιολογική Ωκεανογραφία μέσα στις οποίες αναπτύσσονται πολλές άλλες επιμέρους σημαντικές και απαραίτητες υποδιαιρέσεις 2

Γεωλογική Ωκεανογραφία & Θαλάσσια Γεωφυσική Ερευνούν την προέλευση, τη δημιουργία και τη δομή του ωκεάνιου πυθμένα, το στερεό υπόβαθρο και τις ακτές, τη σύσταση, την ορυκτολογία και τα ιζήματα που επιστρώνουν τον πυθμένα και οριοθετούν τις χέρσους από τις θάλασσες κλπ. Μελετούν τις τεκτονικές πλάκες, τη γεωλογική ιστορία και τις τεκτονικές διεργασίες των ωκεάνιων λεκανών, την τοπογραφία του ωκεάνιου πυθμένα, της ηφαιστειακής δραστηριότητος στα μεγάλα βάθη Γεωλογική Ωκεανογραφία & Θαλάσσια Γεωφυσική Η μελέτη της δομής του φλοιού αποσκοπεί στη διερεύνηση των φυσικών, γεωμετρικών, κινηματικών και δυναμικών χαρακτηριστικών των στρωμάτων του φλοιού και συμβάλει στην ερμηνεία των διαφόρων γεωδυναμικών φαινομένων που παρατηρούνται στην επιφάνεια της γης, όπως συγκέντρωση σεισμικών επικέντρων, ηφαιστειακή δράση, ρηξιγενείς ζώνες κλπ. π.χ., η παρακολούθηση και μελέτη της υποθαλάσσιας σεισμικότητας και της μικροσεισμικής δραστηριότητας με την πόντιση υποθαλάσσιων σεισμογράφων αποτελεί αναγκαιότητα για τον ελλαδικό χώρο Γεωλογική Ωκεανογραφία & Θαλάσσια Γεωφυσική Φυσική Ωκεανογραφία Ερευνά πώς και γιατί το νερό κινείται στους ωκεανούς, και περιλαμβάνει τη θαλάσσια μετεωρολογία (μελέτη της μεταφοράς θερμότητας, τον κύκλο του νερού, κλπ.) Μελετά τα κύματα, τις παλίρροιες και τα ρεύματα, τις ιδιότητες του θαλάσσιου νερού, τη μετάδοση του ήχου και του φωτός στη θάλασσα, καθώς και την αλληλεπίδραση ωκεανού και ατμόσφαιρας αφενός, και ωκεανού με τον πυθμένα αφετέρου Φυσική Ωκεανογραφία Φυσική Ωκεανογραφία Περιλαμβάνει έρευνες που εστιάζουν (ενδεικτικά) Στη χωρική και χρονική μεταβλητότητα (συνοπτική, μέσης κλίμακας, ετήσια, ) των υδρογραφικών χαρακτηριστικών και ρευμάτων που επικρατούν στο θαλάσσιο περιβάλλον Στη μακράς διάρκειας παρακολούθηση των διακυμάνσεων των υδρολογικών και δυναμικών παραμέτρων σε επιλεγμένες θαλάσσιες λεκάνες Æ καταγραφή τάσεων ή/και απότομων μεταβολών που σχετίζονται με τις κλιματικές αλλαγές 3

Χημική Ωκεανογραφία Χημική Ωκεανογραφία Ερευνά τη χημική σύσταση και τις χημικές ιδιότητες του θαλάσσιου νερού και την αλληλεπίδραση τους με την ατμόσφαιρα, τη συμπεριφορά και τις βιογεωχημικές επιδράσεις και επιπτώσεις των ρύπων στο ωκεάνιο σύστημα Συνήθως οι καταγραφές των χημικών χαρακτηριστικών των θαλασσίων υδάτων διεξάγονται παράλληλα με αυτές της φυσικής ωκεανογραφίας. Συγκεκριμένα μελετά την κατανομή υδάτων και τον υδρολογικό κύκλο, τον ωκεανό σαν χημικό σύστημα, το νερό σαν διαλύτης, τις ιδιότητες του θαλασσινού νερού και τις επιδράσεις των ηλεκτρολυτών στη δομή του. Εξετάζει τα κύρια συστατικά και ιχνοστοιχεία στο θαλασσινό νερό, πηγές, μορφές και κατανομές τους. Διαλυμένα αέρια στο θαλασσινό νερό, ph και αλκαλικότητα, τον κύκλο του άνθρακα και το χημικό σύστημα του διοξειδίου του άνθρακα. Θρεπτικά συστατικά στο θαλασσινό νερό - Κύκλοι αζώτου, φωσφόρου και πυριτίου - Βιολογική Παραγωγή, αποδόμηση και εξαγωγή οργανικής ύλης. Χημική Ωκεανογραφία Βιολογική Ωκεανογραφία Ερευνά τη ζωή μέσα στις θάλασσες από τα ψάρια και τα μαλάκια, το πλαγκτόν ζωικής και φυτικής προέλευσης, μέχρι την πανίδα και χλωρίδα που ζει στο βυθό. Επιτρέπει τη μελέτη των θαλάσσιων οργανισμών στο φυσικό τους περιβάλλον και έχει αποκτήσει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω της συνεισφοράς της στη συστηματική ωκεάνια αλιεία, που αποτελεί πηγή πλούτου για πολλές χώρες. Βιολογική Ωκεανογραφία Βιολογική Ωκεανογραφία Περιλαμβάνει τη διερεύνηση των θεμελιωδών διεργασιών που επηρεάζουν τη δομή και λειτουργία των οικοσυστημάτων, με σκοπό την κατανόηση των πολύπλοκων σχέσεων και της δυναμικής των πληθυσμών που ζουν στη θάλασσα. Τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα για τη σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος με σκοπό την διατήρηση αειφόρων και υγιών οικοσυστημάτων 4

Άλλοι κλάδοι της ωκεανογραφίας Άλλοι κλάδοι της ωκεανογραφίας Σε πολλές εφαρμογές ο συνδυασμός θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων από τους κύριους κλάδους της ωκεανογραφίας έχει οδηγήσει σε πιο σύνθετους κλάδους, όπως Εφαρμοσμένη ωκεανογραφία Επιχειρησιακή ωκεανογραφία Θαλάσσια αρχαιολογία Θαλάσσια Βιολογία και Γενετική Δίκαιο της θάλασσας & θαλάσσια πολιτική Εφαρμοσμένη ωκεανογραφία Εστιάζει σε διάφορα πεδία έρευνας, με στόχο την επίλυση συγκεκριμένων πρακτικών προβλημάτων π.χ. αλιεία, διευθέτηση ακτών, εκμετάλλευση θαλάσσιας ενέργειας, Επιχειρησιακή ωκεανογραφία Εστιάζει στην Παρακολούθηση: real time μετρήσεων από συστήματα τηλεχειρισμού ή in-situ, αριθμητικά διαγνωστικά μοντέλα (nowcasting), Πρόγνωση: αριθμητικά προγνωστικά μοντέλα (forecasting), μεθόδους αφομοίωσης δεδομένων (data assimilation), Πληροφόρηση: παραγωγή τελικών προϊόντων (end-user products), διάθεση στους χρήστες Επιχειρησιακή ωκεανογραφία Υποβρύχια/θαλάσσια αρχαιολογία Έχουν κύριο στόχο τη μελέτη του παρελθόντος στο υποβρύχιο περιβάλλον, εστιάζοντας στις συγκεντρώσεις αρχαιολογικής μαρτυρίας για παρελθόντες τρόπους ζωής. Εστιάζουν στην ευρύτερη κατανόηση των υποβρύχιων αρχαιολογικών θέσεων με όρους λεπτομερούς χαρτογράφησης, διαδικασίας σχηματισμού 5

Υποβρύχια/θαλάσσια αρχαιολογία Ηυποβρύχια και θαλάσσια αρχαιολογία έχουν αναπτύξει τις δικές τους τεχνικές, σε ότι αφορά στον εντοπισμό, την καταγραφή της αρχαιολογικής θέσης και τις διαδικασίες ανασκαφής, αλλά αντλούν επίσης ευρέως από τις τεχνικές της χερσαίας αρχαιολογίας, σε ότι αφορά στις διαδικασίες καταγραφής και επαναξιολόγησης της αρχαιολογικής μαρτυρίας με Βιολογική Ωκεανογραφία & Γενετική Μελετούν την προέλευση, τη συμπεριφορά, τη γενετική και τις ζωτικές διεργασίες των θαλάσσιων οργανισμών Πραγματοποιούν έρευνες στις θάλασσες και τους ωκεανούς μας, για τον καθορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της χρήσης του εδάφους και των υδάτων στη θαλάσσια ζωή Συνεισφέρουν στη διαχείριση καταφυγίων θαλάσσιας άγριας ζωής για την προστασία της θαλάσσιας ζωής και την ενθάρρυνση της διατήρησης της βιοποικιλότητας Δίκαιο της θάλασσας & θαλάσσια πολιτική Προέκυψαν αφενός από το ότι η τεχνολογία και η τεχνογνωσία μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε ακόμα περισσότερο τον θαλάσσιο πλούτο και αφετέρου, επειδή το σωρευτικό αποτέλεσμα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες οδηγεί σε συγκρούσεις για τη χρήση του θαλάσσιου χώρου και στην υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, από το οποίο εξαρτάται το υπόλοιπο περιβάλλον. Δίκαιο της θάλασσας & θαλάσσια πολιτική Ηεφαρμογήτουςθεμελιώνεται στη σαφή παραδοχή ότι όλα τα θέματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες διασυνδέονται και ότι οι πολιτικές που συνδέονται με τη θάλασσα πρέπει να αναπτύσσονται συνεκτικά προκειμένου να αποκομίσουμε επιθυμητά αποτελέσματα, για την θαλάσσια εποπτεία, τον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις παράκτιες περιοχές, την υπεράκτια παραγωγή ενεργειακών πόρων, Η Υδρογραφία είναι ιδιαίτερη επιστήμη και τεχνικός κλάδος που κύριο αντικείμενό της είναι η συστηματική γεωδαιτική μελέτη και αποτύπωση της επιφάνειας της Γης που γενικά καλύπτεται από νερό όχι μόνο των θαλασσών και των ωκεανών. Το μεγαλύτερο μέρος των υδρογραφικών εργασιών διεξάγεται σε παράκτιες ζώνες και σε αβαθή ύδατα, τα οποία αποτελούν κινδύνους για την ναυσιπλοΐα. 6

Ειδικότερα, στους ωκεανούς και τις θάλασσες, η υδρογραφία σήμερα περιλαμβάνει γεωδαιτικές αποτυπώσεις, βαθυμετρήσεις και μετρήσεις παλιρροιών και ρευμάτων, με έμφαση στην παραγωγή πληροφοριών (π.χ. χαρτών και διαγραμμάτων) χρήσιμων όχι μόνο για την ασφαλή ναυσιπλοΐα, που είναι και ο κυρίαρχος στόχος, όσο επίσης και για την κατασκευή πάσης φύσεως παρακτίων εγκαταστάσεων, εκμετάλλευσης ενάλιου και υποθαλάσσιου πλούτου (π.χ. ορυκτών πόρων), καθώς ακόμα και της προστασίας του εν λόγω θαλασσίου περιβάλλοντος (π.χ. μελέτες παράκτιας διάβρωσης) Το 2002, τέθηκε σε ισχύ το αναθεωρημένο άρθρο V της Σύμβασης του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ, Inter l Maritime Organization) για την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα (SOLAS, Safety of Life at Sea). Με αυτό, οι συμβαλλόμενες κυβερνήσεις της SOLAS επιβάλλεται πλέον να παρέχουν επαρκή υδρογραφική κάλυψη και την παραγωγή ναυτικών χαρτών και εκδόσεων προκειμένου να εξυπηρετούνται: η έλευση σκαφών εξαιρετικά μεγάλου βυθίσματος η ανάγκη για προστασία του θαλασσιού περιβάλλοντος η αλλαγή των θαλασσίων εμπορικών οδών η αυξανομένη σπουδαιότητα των υποθαλασσίων πηγών η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που επηρεάζει περιοχές εθνικής δικαιοδοσίας Οφείλεται κυρίως στις ιδιαιτερότητες του φυσικού θαλάσσιου περιβάλλοντος που είναι αποτέλεσμα της ιδιαίτερης γεωγραφικής θέσης της χώρας, μεταξύ τριών ηπείρων και βιογεωγραφικών περιοχών Η χώρα έχει μεγάλη ποικιλία κλιματικών συνθηκών και γεωμορφολογίας που το επηρεάζουν και αυτό συνεπάγεται ένα τεράστιο έργο υδρογραφήσεων Ανάπτυγμα ακτογραμμής 18400 km Νησιά, Νησίδες και Βραχονησίδες 9835 Λιμάνια 52 Δίαυλοι και Στενά 161 Χερσαία έκταση 131986 km 2 Χωρικά ύδατα 112965 km 2 Στην Ελλάδα με τις συναφείς επιστήμες και δραστηριότητες ασχολούνται φορείς όπως: ΗΥδρογραφική Υπηρεσία (του Πολεμικού Ναυτικού). Το Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών Ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα 372077 km 2 Διαθέτει τρία υδρογραφικά-ωκεανογραφικά πλοία, τα Υ/Γ-Ω/Γ Ναυτίλος, Υ/Γ-Ω/Γ Πυθέας, Υ/Γ Στράβων και την Υδρογραφική Άκατο-14 Επικεντρώνεται σε υδρογραφικές και χαρτογραφικές εργασίες, την παροχή δεδομένων δικτύου παλιρροιογράφων, κ.ά. Είναι υπεύθυνη για την έκδοση των επίσημων Ελληνικών Ναυτικών Χαρτών και συναφών εκδόσεων και των Αγγελιών προς Ναυτιλλόμενους Ξεκίνησε την υδρογράφηση του ελληνικού θαλάσσιου χώρου πριν 110 περίπου χρόνια, με το ιστιοφόρο υδρογραφικό σκάφος Αλφειός-Ναυτίλος Εξέδωσε τον πρώτο ναυτικό χάρτη, το 1908, για το λιμάνι του Βόλου. Σε συνεργασία με τη Διακυβερνητική Ωκεανογραφική Επιτροπή της UNESCO εκδίδει πιστοποιημένους βαθυμετρικούς χάρτες της Μεσογείου, καθώς επίσης Κατασκευάζει Ηλεκτρονικούς Χάρτες ( ENCs ) τύπου "VECTOR" σε μορφή S57 Ed 3.1 σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού 7

Για τις ανάγκες του ΠΝ συλλέγει και διανέμει ειδικά ωκεανογραφικά δεδομένα, ειδικούς ναυτικούς και ψηφιακούς χάρτες και εκδόσεις που απαιτούνται για την εκτίμηση των συνθηκών του θαλασσίου περιβάλλοντος και για τις ναυτικές επιχειρήσεις Συµµετέχει, από το 1919, ως ιδρυτικό µέλος του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού (International Hydrographic Organization, Ι.Η.Ο). από το 2002 ως το 2012, εκλέχθηκε και διατέλεσε ως Διευθυντής του Ι.Η.Ο. ο πρώην /ΥΥ Υπνχος Α. Μαράτος Λειτουργεί το δίκτυο πλωτών ωκεανογραφικών μετρητικών σταθμών του συστήματος ΠΟΣΕΙΔΩΝ παρακολούθηση, πρόγνωση και πληροφόρηση για την κατάσταση των ελληνικών θαλασσών (π.χ. Σημαντικό ύψος, κατεύθυνση και περίοδος κύματος, ατμοσφαιρική πίεση κ.ά.) Διαθέτει τα ερευνητικά πλοία Αιγαίο και Φιλία και το βαθυσκάφος Θέτις οι δραστηριότητες τους ποικίλουν από γεωφυσικές μελέτες βυθού μέχρι την παρακολούθηση περιβαλλοντικών συνθηκών Είναι ένας διεθνούς κύρους διακυβερνητικός συμβουλευτικός και τεχνικός οργανισμός που συντονίζει, θέτει τα πρότυπα και προωθεί τη συλλογή, απεικόνιση και διασπορά των ναυτιλιακών πληροφοριών με σκοπό την υποστήριξη της ασφαλούς ναυσιπλοΐας και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος. Αρχικά, το 1921, ξεκίνησε τις δραστηριότητές του ως Διεθνές Υδρογραφικό Γραφείο (International Hydrographic Bureau, ΙΗΒ) με 19 κράτη-μέλη και εγκαταστάσεις και μόνιμη έδρα στο Πριγκιπάτο του Μονακό. Το 1970, το ΔΥΓ άλλαξε όνομα και νομική φύση (ιδιότητα) και εξελίχθηκε σε Οργανισμό (Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός). Σήμερα απαριθμεί 76 ναυτικές χώρες μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα Ήδη από τα πρώτα βήματα ανάπτυξης της Ωκεανογραφίας ως του νέου επιστημονικού πεδίου στα τέλη του 19ου αι., ανέκυψε η άμεση ανάγκη για τη δημιουργία κάποιων μόνιμων εργαστηριακών υποδομών στη ξηρά, που θα αποτελούσαν τη βάση των επιστημόνων και θα εξυπηρετούσαν την άνετη διεξαγωγή πειραμάτων και ανάλυση δειγμάτων, την πραγματοποίηση μεγάλης διάρκειας μελετών στα παράκτια συστήματα και την οργάνωση και υποστήριξη των θαλάσσιων ερευνητικών αποστολών Μερικά από τα σημερινά μεγάλα και ιστορικά ωκεανογραφικά ινστιτούτα που λειτουργούν ως παγκόσμιοι πυρήνες έρευνας και εκπαίδευσης στις θαλάσσιες επιστήμες 8

Προτάθηκε η ίδρυση του, το 1929, μετά από σύσταση της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, για την προώθηση όλων των κλάδων της ωκεανογραφίας Το ερευνητικό κέντρο ιδρύθηκε τελικά το 1930 Με το Bigelow Laboratory, για τη στέγαση εργαστηρίων, καθώς και το πρώτο ποντοπόρο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ, το ιστιοφόρο Atlantis, που απεικονίζεται και στο λογότυπο του Βρίσκεται στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ Σε ένα μικρό αλλά βαθύ λιμάνι και εύκολη πρόσβαση στη βαθιά θάλασσα αλλά και στις ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερες από πλευράς περιβαλλοντικών συνθηκών περιοχές γύρω από το Ακρωτήριο Cod (Massachusetts) Ηερευνητική δραστηριότητά του όλα τα επιστημονικά πεδία και τις τεχνολογικές εφαρμογές που σχετίζονται με το θαλάσσιο περιβάλλον Εφαρμοσμένη Ωκεάνια Φυσική Γεωλογία και Γεωφυσική Βιολογία, Θαλάσσια Χημεία και Γεωχημεία Φυσική Ωκεανογραφία Λειτουργεί με 4 διακλαδικά Ινστιτούτα (Παράκτιου Ωκεανού, Εξερεύνησης της Βαθιάς Θάλασσας, Ωκεανού και Κλιματικής Αλλαγής, Ωκεάνιας Ζωής), καθώς και αρκετά επιμέρους ερευνητικά κέντρα Tο ευρύ ερευνητικό έργο εξυπηρετείται από 3 ποντοπόρα ωκεανογραφικά πλοία R/V Atlantis, R/V Knorr, R/V Oceanus και ένα μικρό και εύχρηστο ερευνητικό σκάφος για παράκτιες αποστολές (R/V Tioga) Ξεκίνησε το 1903, μετά από σύσταση της Ένωσης Θαλάσσιας Βιολογίας του San Diego με το πρώτο εργαστήριο του στην περιοχή La Jolla, το 1905 Μετονομάστηκε σε Ινστιτούτο Scripps Βιολογικών Ερευνών και έγινε, το 1912, μέρος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο San Diego Η σημερινή ερευνητική προσπάθεια του Scripps απλώνεται σε όλο το φάσμα των Επιστημών της Γης (φυσική, χημεία, βιολογία, γεωλογία, γεωφυσική κ.α.) Κατανέμεται σε 4 βασικές Ερευνητικές Μονάδες (Research Units), που καθεμία περιλαμβάνει πλήθος επιμέρους τμημάτων και ινστιτούτων: Βιολογίας Γεωεπιστήμης Ωκεανών και Ατμόσφαιρας Ειδικών Πολυκλαδικών Προγραμμάτων 9

Περιλαμβάνει πλήθος υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων και εργαστηρίων για τις ερευνητικές και εκπαιδευτικές ανάγκες του Scripps & του UCSD, με υψηλής τεχνολογίας όργανα και υποδομές, π.χ. Το φουτουριστικό Κέντρο Οπτικοποίησης Το ενυδρείο Birch Visualization Center Birch Aquarium Ηπεριώνυμη προβλήτα, και σήμα κατατεθέν του Scripps, αποτελεί η ίδια ένα ιδιότυπο ξεχωριστής σημασίας εργαστήριο Φέρει στα ύφαλα της σύγχρονα όργανα μέτρησης φυσικοχημικών παραμέτρων (θερμοκρασίας, αλατότητας, ) και συλλογής δειγμάτων πλαγκτόν, που συλλέγονται ανελλιπώς πολύτιμα δεδομένα τα τελευταία 95 (!!!) χρόνια. Εξυπηρετεί επίσης την πρόσδεση και φόρτωση μικρών σκαφών, την άντληση φρέσκου θαλασσινού νερού για τα εργαστήρια και το ενυδρείο, καθώς και τις ανάγκες του Καταδυτικού Κέντρου Οερευνητικός του Scripps είναι από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως, με 4 άρτια εξοπλισμένα για κάθε είδους μελέτη ωκεανογραφικά πλοία (2 εκ των οποίων ποντοπόρα) και μια ερευνητική πλατφόρμα Ιδρύθηκε το 1962 από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά και βρίσκεται στις ακτές της λεκάνης Bedford στο Dartmouth, κοντά στο Halifax της Νέας Σκωτίας (Nova Scotia) 10

Εκτελεί στοχευμένες έρευνες, για την υποστήριξη στη λήψη αποφάσεων, π.χ. για τη κυριαρχία και την ασφάλεια, την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία των ωκεανών, τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, Λειτουργεί το πρότυπο συνεχούς λειτουργίας ωκεανογραφικό παρατηρητήριο (Real- Time Arctic Ocean Observatory) - ένα σύστημα που μπορεί να παρέχει ωκεανογραφικά και άλλα δεδομένα των θαλάσσιων πάγων σε πραγματικό χρόνο από απομακρυσμένες περιοχές της Αρκτικής. Εδρεύει στο λιμάνι Bremerhaven της Βόρειας Γερμανίας, και περιλαμβάνει μια μεγάλη ερευνητική μονάδα στο Potsdam + το Βιολογικό Ινστιτούτο Helgoland στο ομώνυμο νησί της Β. Θάλασσας, + τον παράκτιο ερευνητικό σταθμό Sylt + εποχικά επανδρωμένες ερευνητικές βάσεις στα παγωμένα πέρατα του κόσμου Από το 1980, αποτελεί ένα μοναδικά στο είδος του ερευνητικό κέντρο προσανατολισμένο στη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών στην Αρκτική, την Ανταρκτική και τα μεγάλα και μεσαία γεωγραφικά πλάτη των ωκεανών Ξεκίνησε με τη δημιουργία του Επιστημονικού & Τεχνικό Ινστιτούτο Θαλάσσιας Αλιείας, το 1953, και το Εθνικό Κέντρο για την Εκμετάλλευση των Ωκεανών, το 1967 tα οποία συγχωνεύτηκαν το 1984 στο σημερινό ερευνητικό κέντρο IFREMER 11

Εδρεύει στο διεπιστημονικό κέντρο στο Μπρέστ, στην είσοδο του κόλπου της Βρετάνης Περιλαμβάνει 5 ερευνητικά κέντρα - Μάγχη/North Sea, Brittany, Atlantic, Mediterranean και Γαλλική Πολυνησία, και 26 ερευνητικούς εγκαταστάσεις στις γαλλικές ακτές και τις πρώην αποικίες Επιτελεί το ευρύ ερευνητικό έργο του με 8 ερευνητικά σκάφη (εκ των οποίων 4 ποντοπόρα), 1 βαθυσκάφος, 1 τηλεχειριζόμενο σκάφος για εξερευνήσεις σε βαθειά νερά ( μέχρι 6000 m), και 2 AUV (Autonomous Underwater Vehicle) 12