ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΝΟΤΗΤΑ 3 ΤΕΧΝΙΚΕΣ 126. Κεφάλαιο 11 ENOTHTA 1 YΛΙΚΟ 10. Κεφάλαιο 1. Κεφάλαιο 12. Κεφάλαιο 2. Κεφάλαιο 13. Κεφάλαιο 3.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ EIΣΑΓΩΓΗ 6 ENOTHTA 1 YΛΙΚΟ 10 Κεφάλαιο 1 ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ 12 Κεφάλαιο 2 ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ 36 Κεφάλαιο 3 ΟΘΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ 46 Κεφάλαιο 4 ΣΑΡΩΤΕΣ 52 Κεφάλαιο 5 ΜΕΣΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ 60 Κεφάλαιο 6 ΕΚΤΥΠΩΤΕΣ 68 Κεφάλαιο 7 ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ 78 ΕΝΟΤΗΤΑ 3 ΤΕΧΝΙΚΕΣ 126 Κεφάλαιο 11 ΑΝΘΡΩΠΟΙ 128 Κεφάλαιο 12 ΤΟΠΙΑ 144 Κεφάλαιο 13 ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ 164 Κεφάλαιο 14 ΦΥΣΗ 176 Κεφάλαιο 15 ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ 186 Κεφάλαιο 16 ΔΡΑΣΗ 198 ΕΝΟΤΗΤΑ 4 ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ 204 Κεφάλαιο 17 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ, ΔΙΑΛΟΓΗ, ΑΠΟΣΤΟΛΗ 206 ΕΝΟΤΗΤΑ 2 ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ 86 Κεφάλαιο 8 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ 88 Κεφάλαιο 9 94 Κεφάλαιο 10 ΦΙΛΤΡΑ 118 ΓΛΩΣΣΑΡΙ 216 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ 222 ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ 223 ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ 224

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ 108 Yπάρχουν τέσσερις βασικές μέθοδοι προσαρμογής των τιμών μιας εικόνας, δύο από αυτές απλές (για αρχάριους), και δύο πραγματικά χρήσιμες. Οι μέθοδοι για αρχάριους προκαθορισμένες κλίμακες και παραλλαγές (variations) εξαλείφουν την πολυπλοκότητα παρουσιάζοντας μια εύληπτη διασύνδεση με το χρήστη, αλλά για τον ίδιο λόγο υστερούν επειδή κρύβουν τα αναλυτικά χειριστήρια που επιτρέπουν λεπτές ρυθμίσεις. Μπορεί να αποδειχθούν κάπως χρήσιμες στο να προχωρήσετε κάπως όταν αρχίσετε να κάνετε χρωματικές προσαρμογές, αλλά για τη δυνατότητα να κάνετε λεπτές και ακριβείς ρυθμίσεις σε μια εικόνα, αξίζει τον κόπο να μάθετε τα επαγγελματικά χειριστήρια που επενεργούν στο ιστόγραμμα και τη χαρακτηριστική καμπύλη. Ένα ιστόγραμμα, όχι από τις πιο φιλικές διατάξεις, είναι παρόλα αυτά εξαιρετικά πολύτιμο για την αξιολόγηση του δυναμικού εύρους μιας εικόνας, από τις σκοτεινές μέχρι τις φωτεινές περιοχές. Βασικά, πρόκειται για ένα χάρτη των τονικών τιμών ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑΤΑ - συνολικά και ανά χρωματικό κανάλι και, όπως ένα χάρτη, μετά από λίγη εξάσκηση θα μπορείτε να τον διαβάσετε παρά την αρχική του δυσνόητη εμφάνιση. Το εύρος των τόνων κατανέμεται οριζόντια σε μια τομή, με 256 βήματα, ενώ το ύψος κάθε στήλης αντιπροσωπεύει το ποσοστό εμφάνισης της συγκεκριμένης τονικής τιμής στην εικόνα. Για μια θετική εικόνα RGB ή τονική (grayscale), οι σκοτεινές περιοχές (τα μαύρα) είναι στα αριστερά και οι φωτεινές (τα λευκά) είναι στα δεξιά σε κατάσταση CMYK είναι αντίστροφα. Η προσαρμογή τού ιστογράμματος (στο πλαίσιο διαλόγου Levels τού Photoshop) με τη βοήθεια των ροοστατών στο κάτω μέρος του αλλάζει τη φωτεινότητα ή την αντίθεση. Ο κεντρικός ροοστάτης αλλάζει τη συνολική φωτεινότητα, ενώ η μετατόπιση των ακραίων ροοστατών προς το κέντρο αυξάνει την αντίθεση. Οι ενέργειες αυτές σε μεμονωμένα χρωματικά κανάλια αλλάζουν τη φωτεινότητα και την αντίθεση του αντίστοιχου χρώματος. Το άνοιγμα του πλαισίου διαλόγου είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα για την αξιολόγηση της εικόνας, και αν υπάρχουν κενές περιοχές σε κάποιο άκρο, η μετακίνηση του αντίστοιχου ακραίου ροοστάτη προς το κέντρο αυξάνει την αντίθεση χωρίς απώλεια πληροφοριών στην εικόνα. Κάθε φωτογράφος εξοικειωμένος με τη θεωρία τού φιλμ θα αναγνωρίσει τη χαρακτηριστική καμπύλη που απεικονίζει την απόκριση του φιλμ σε μια κλίμακα της έκθεσης ως συνάρτησης της πυκνότητας. Στον ψηφιακό κόσμο, ο έλεγχος των αντίστοιχων καμπυλών είναι η πιο ευαίσθητη και ισχυρή μέθοδος χρωματικής προσαρμογής. Απεικονίζει τις τιμές τής εικόνας όπως είναι (στον οριζόντιο άξονα), και όπως θα μετατραπούν αν τις αλλάξετε (στον κατακόρυφο άξονα). Στην αρχή, αντιπροσωπεύονται από μια διαγώνια ευθεία με κλίση 45 μοιρών, τροποποιώντας την οποία μπορείτε να αλλάξετε τα πάντα. Σύροντας ένα σημείο τής διαγώνιας ευθείας προς τα επάνω αυξάνετε τη φωτεινότητα για να αυξήσετε την αντίθεση, δίνετε στην ευθεία ένα σχήμα καμπύλης S η οποία αντιστοιχεί στην αντίθεση ενός φιλμ αλογονιδίου τού αργύρου. Με άλλα λόγια, μπορείτε να τροποποιήσετε τους τόνους μιας εικόνας όπως θέλετε. Για να διατηρήσετε το φωτορεαλισμό, κρατήστε μικρές και ομαλές τις αλλαγές του σχήματος σπασίματα στην καμπύλη και έντονες αλλαγές κλίσης θα έχουν ως αποτέλεσμα ποστεροποίηση.

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ ΔΡΟΜΟΥ Πρώτα επιλέξτε ένα χρώμα με το σταγονόμετρο μετά ρυθμίστε τους ροοστάτες του μοντέλου Hue (Χροιά), Saturation (Κορεσμός), και Lightness (Φωτεινότητα). Replace Color Selection Color: Fuzziness: 200 Load... Save... Selection Image Replacement Hue: -13 Σε αυτή τη νυχτερινή σκηνή τής πλατείας Grande Place των Βρυξελλών κυριαρχεί το περιορισμένο φάσμα του φωτισμού με λάμπες ατμών νατρίου. Η διόρθωση είναι αδύνατη με κοινά φίλτρα στο φακό, οπότε η λύση του προβλήματος είναι ψηφιακή. Επειδή επηρεάζονται μόνο τα κτήρια, επιλέξτε τις πρασινοκίτρινες περιοχές και αλλάξτε το χρώμα τους στο πλαίσιο διαλόγου Replace Color. Saturation: 0 Lightness: 0 Result ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ Σε αυτή την προ εικοσαετίας διαφάνεια, η μέγιστη πυκνότητα έχει μειωθεί (αδύνατες σκιές) και υπάρχει μια συνολική μετατόπιση χρώματος (προς το κόκκινο). Στο πλαίσιο διαλόγου Curves, χρησιμοποιήστε το σταγονόμετρο για να αναλύσετε τη θέση των διαφόρων τμημάτων τής εικόνας επάνω σε κάθε μία από τις ξεχωριστές καμπύλες. Curves Channel: Red Channel: Blue Input: 30 Output: 0 Input: 64 Output: 23 Curves Channel: Green 38 33 Load... Save... Smooth Auto Options Load... Save... Smooth Auto Options Curves Load... Save... Smooth Auto Options Channel: Input: 64 Output: 78 RGB Curves Load... Save... Smooth Auto Options Το κλειδί είναι να προσαρμόσετε κάθε χρωματικό κανάλι ξεχωριστά. Οι κόκκινες σκιές χρειάζονται μεγάλη μείωση, ενώ οι μπλε σκιές πρέπει να εξαλειφθούν τελείως. Τέλος, ρυθμίζονται και τα τρία κανάλια όπως εδώ, επάνω. 109

ΑΣΠΡΟ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ 110 ΤΟΝΟΣ ΣΕΠΙΑΣ Τονικό πρωτότυπο Αυτή η τονική εικόνα ενός ερειπωμένου Καμποτζιανού ναού παρουσιάζει ένα αρκετά καλό τονικό εύρος από τις σκοτεινές μέχρι τις φωτεινές περιοχές, παρόλο που διαθέτει μόνο 256 τόνους στην ψηφιακή της μορφή. Για τη βελτίωση του βάθους και του τονικού εύρους στην τυπωμένη σελίδα, η εικόνα μετατράπηκε σε διτονική (duotone), αφού επιλέξαμε ένα γκρίζο μελάνι ως δεύτερο χρώμα. Το πλαίσιο διαλόγου Curves επιτρέπει τη συγκέντρωση των δύο μελανιών σε διαφορετικά τμήματα του τονικού εύρους μαύρο για τις σκοτεινές και γκρίζο για τις φωτεινές περιοχές. Hασπρόμαυρη τυπωμένη φωτογραφία ήταν πάντοτε ένας φορέας για την παρουσίαση της τέχνης δημιουργίας εικόνων, και κυρίως στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Η δεξιοτεχνία στο σκοτεινό θάλαμο, με την έμφαση που έδινε στον έλεγχο της εικόνας, έπαιξε ένα βασικό ρόλο στην ασπρόμαυρη φωτογραφία. Η ψηφιακή φωτογραφία σφετερίζεται τώρα τις παραδοσιακές δεξιότητες, λόγω των δυνατοτήτων που παρέχει για ακόμη καλύτερο έλεγχο της εικόνας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι απαιτούμενες δεξιότητες είναι λιγότερες. Οι τεχνικές είναι καινούργιες, η διαδικασία πιο καθαρή, αλλά η ικανότητα κρίσης και το μάτι του δημιουργού παραμένουν το ίδιο απαραίτητα. Η τονική κατάσταση (grayscale mode) είναι σχεδιασμένη για ασπρόμαυρες εικόνες και, επειδή οι χρωματικές πληροφορίες αφαιρούνται, καταλαμβάνει μόνον ένα κανάλι. Type: Duotone Ink 1: Ink 2: Ink 3: Ink 4: Overprint Colors... Black Η ψηφιακή φωτογραφία Duotone Curve 0: 0 % 60: % 5: % 70: % 10: % 80: % 20: % 90: % 30: % 95 % 40: % 80: % 38.1 50: % Duotone Options PANTONE Warm Gray 9 C Load... Save... Load... Save... Τα μεγέθη των αρχείων είναι αντίστοιχα μικρότερα από τις καταστάσεις RGB ή CMYK, και μπορείτε γενικά να πείτε ότι πρόκειται συνολικά για μια απλούστερη διαδικασία. Οι δύο προσαρμογές αφορούν τον τόνο και την αντίθεση. Καθώς θα χρησιμοποιηθεί μόνον ένα μελάνι για την εκτύπωση, γλιτώνετε τη φασαρία τής διαχείρισης των χρωμάτων. Αυτό ισχύει μέχρις ένα σημείο. Το πρόβλημα είναι το σύνηθες, του βάθους bit που, για τους ψηφιακούς λόγους που περιγράφονται στη σελίδα 15, είναι περιορισμένο σε 256 τόνους ανά κανάλι. Καθώς στην τονική κατάσταση υπάρχει ένα μόνο κανάλι, αυτό σημαίνει 256 βήματα από το φως μέχρι το σκοτάδι, και η λέξη βήματα είναι δυστυχώς μερικές φορές η κατάλληλη. Μια ομαλή μετάβαση απαιτεί μεγαλύτερο βάθος bit, διαφορετικά εμφανίζεται το φαινόμενο των λωρίδων. Η ύπαρξη και μόνο του χρώματος αποσπάει τη προσοχή από αυτό, και η εφαρμογή θορύβου σε τρία ή τέσσερα ξεχωριστά κανάλια το μειώνει ακόμη περισσότερο. Πώς λοιπόν μπορούμε να διευρύνουμε το δυναμικό εύρος μιας εκτύπωσης; Η κλασική λύση, που χρησιμοποιείται για πολύ καιρό στη βιομηχανία των εκτυπώσεων, είναι η χρήση διαφορετικών μελανιών για διαφορετικά μέρη τού τονικού εύρους η μέθοδος ονομάζεται διτονία (duotone). Το Photoshop είναι καλά εξοπλισμένο για τη δημιουργία διτονικών εικόνων όπως και τριτονικών (tritons) και τετρατονικών (quadtones). Για να χρησιμοποιήσετε αυτή την τεχνική σε όλη της την έκταση, πρέπει να ρυθμίσετε τις καμπύλες κάθε μελανιού συνήθως το μαύρο συγκεντρώνεται στις σκοτεινές περιοχές ενώ το δεύτερο χρώμα, συχνά ένα γκρίζο, πρέπει να συγκεντρωθεί στις μέσες και τις φωτεινές περιοχές. Η διαδικασία αυτή είναι χρήσιμη μόνον όταν η εικόνα πρόκειται να τυπωθεί με παραδοσιακές μεθόδους. Ένας άλλος τρόπος να πάρουμε όσο περισσότερα μπορούμε από μια ασπρόμαυρη εικόνα είναι να της δώσουμε μια απόχρωση. Στην απλούστερη περίπτωση, αυτό σημαίνει να εφαρμόσουμε ένα απαλό χρώμα, όπως της σέπιας ή ένα θαμπό χρυσό, αλλά εφαρμόζοντας διαφορετικά χρώματα σε διαφορετικά τμήματα του τονικού εύρους μπορείτε να πάρετε πιο σύνθετα και πλούσια αποτελέσματα. Το πρώτο βήμα είναι η μετατροπή τής μονοτονικής εικόνας σε μια έγχρωμη κατάσταση RGB, CMYK, ή Lab. Για ένα απλό εφέ προσθήκης μιας χροιάς, απλώς ρυθμίστε τη χρωματική ισορροπία με τη βοήθεια των ροοστατών. Πιο ενδιαφέρων είναι ο τονικός διαχωρισμός (split toning), σύμφωνα με τον οποίο εφαρμόζονται διαφορετικές αποχρώσεις σε διαφορετικές πυκνότητες της εικόνας. Αυτό γίνεται με τη χρήση στρώσεων ρύθμισης, όπως βλέπετε επάνω δεξιά.

ΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ Αφετηρία είναι μια τονική εικόνα υψηλής αντίθεσης από μια ακτή τής Ουάσιγκτον, φωτογραφημένη με ήλιο. Για ακόμη περισσότερες παραλλαγές, η ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών τόνων στρώσεων μπορεί να μεταβληθεί σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας. Με τη βοήθεια των χειριστηρίων ανάμιξης στρώσεων, οι πιο θερμοί τόνοι της επάνω στρώσης έχουν κρατηθεί μακριά από τις ανώτερες φωτεινές περιοχές και τις κατώτερες σκοτεινές, ώστε να επιτευχθεί ένα πιο απαλό αποτέλεσμα. Μετατροπή σε RGB Το πρώτο βήμα περιλαμβάνει τη μετατροπή της εικόνας σε RGB. Αυτά τα τρία κανάλια είναι τώρα διαθέσιμα για χρωματική προσαρμογή, και σε μια στρώση οι σκιές έγιναν ψυχρότερες. Σε μια δεύτερη στρώση ρύθμισης, οι φωτεινές περιοχές έγιναν θερμότερες. Color Balance Color Balance Color Levels: 24 0-24 Cyan Red Magenta Green Yellow Blue Tone Balance Shadows Midtones Highlights Preserve Luminosity Color Balance Color Balance Color Levels: +40 0-30 Cyan Red Magenta Green Yellow Blue Tone Balance Shadows Midtones Highlights Preserve Luminosity BLACK AND WHITE TOOL Conversion by color The Black and White tools (found in Photoshop and Lightroom) allow you to specify which colors to brighten or darken when converting a color image to black and white. Here the reds are darkened and greens brightened as opposed to a standard conversion. ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΣΕΠΙΑΣ Αν και η συνολική αντίθεση αυτής της εικόνας ενός παλιού ατμοκίνητου τρακτέρ είναι υψηλή (από τον ουρανό μέχρι τις βαθιές σκιές), οι μέσες περιοχές πάσχουν όλες από Preset: Custom Channel: Gray Output: 14 Input: 15 Curve Display Options Curves Show Clipping έλλειψη αντίθεσης. Η οριοθέτηση του κάτω και άνω άκρου της κλίμακας στο γράφημα των καμπυλών επιτρέπει την ανεξάρτητη προσαρμογή της κεντρικής περιοχής. Smooth Auto Options Color Balance Σε μια στρώση ρύθμισης, η χρήση των ροοστατών ισορροπίας χρώματος μετατρέπει την εικόνα στο ψηφιακό ανάλογο της απόχρωσης σέπιας, μιας από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες παραδοσιακές τεχνικές χρωματισμού φωτογραφιών. Για την προσομοίωση του αποτελέσματος, οι μέσες περιοχές μετατοπίζονται προς το κόκκινο και το κίτρινο. Color Balance Color Levels: +50 0-50 Cyan Magenta Yellow Red Tone Balance Shadows Midtones Highlights Preserve Luminosity Green Blue 111

ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ Με τη χρήση μιας πολύ απλής αρχής της αντιγραφής στοιχείων από ένα μέρος τής εικόνας σε άλλο ένα συγκεκριμένο ψηφιακό εργαλείο έφερε μια μικρή επανάσταση στο ρετούς των φωτογραφιών. Όλα τα σοβαρά προγράμματα επεξεργασίας εικόνας διαθέτουν κάποια έκδοση εργαλείου κλωνοποίησης (cloning), το οποίο ονομάζεται έτσι λόγω της ικανότητάς του να αναπαράγει μοτίβα πίξελ. Η εκμάθησή του αξίζει τον κόπο. Πρώτα επιλέγετε με το δείκτη του ποντικιού το σημείο στην εικόνα από το οποίο θέλετε να αντιγράψετε (κρατώντας πατημένο και ένα συγκεκριμένο πλήκτρο) στη συνέχεια, φωτογράφους μετακινείτε το δείκτη στην περιοχή που θέλετε να τροποποιήσετε, και αρχίζετε να σχεδιάζετε. Η απλότητα της λειτουργίας κρύβει τα ισχυρά αποτελέσματα, επειδή επιτρέπει την αφαίρεση ενός ανεπιθύμητου αντικειμένου από μια εικόνα, με λίγες πινελιές, και την αντικατάστασή του με κάτι άλλο το οποίο φαίνεται τελείως φυσικό. Η κλωνοποίηση, το εργαλείο τής οποίας ονομάζεται Σφραγίδα κλωνοποίησης (Clone Stamp) στο Photoshop, θα μπορούσε να έχει εφευρεθεί για τους φωτογράφους, επειδή σας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε τμήματα της ίδιας της εικόνας. Με τον τρόπο αυτόν, εξαλείφει όλες τις δυσκολίες της ανάλυσης των χρωμάτων και της εξεύρεσης μοτίβων που μπορούν να αναμιχθούν με την εικόνα αντί γι αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υφές που υπάρχουν ήδη εκεί. Το εργαλείο κλωνοποίησης ουσιαστικά συμπεριφέρεται σαν μια λειτουργία αντιγραφής και επικόλλησης σε πραγματικό χρόνο, που εφαρμόζεται με σχεδίαση (και για το λόγο αυτόν, όταν αφορά μεγάλα τμήματα μιας εικόνας, ίσως είναι πιο παραγωγικό να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες αντιγραφής και επικόλλησης). Κυρίως, είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για φόντα και υφές. Ενώ η εκμάθηση του εργαλείου κλωνοποίησης είναι πολύ εύκολη, η χρήση του χρειάζεται προσοχή και εξάσκηση, όχι για κάποιο τεχνικό λόγο αλλά επειδή ζωγραφίζετε με πραγματικές υφές και ο στόχος είναι να τις διατηρήσετε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΥΦΕΣ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΪΛΑΝΔΗ Όταν είστε έτοιμοι για την κλωνοποίηση, ελέγξτε τις ιδιότητες των υφών που θα χρησιμοποιήσετε και προσαρμόστε κατάλληλα το πινέλο σας σε αυτές. Οι δύο κλίμακες που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή είναι από μαλακό έως ακριβές, και από τυχαίο έως διατεταγμένο (ordered). Παρόλο που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κανόνα, δοκιμάστε ένα μαλακό πινέλο και λίγη διαφάνεια για πιο απαλές υφές όπως τα σύννεφα, αλλά πιο σκληρό πινέλο και 100 τοις εκατό αδιαφάνεια για σαφείς υφές όπως ο ξύλινος τοίχος που βλέπετε εδώ κάτω. Για τυχαίες υφές όπως το φύλλωμα ενός δένδρου, η μη ευθυγραμμισμένη (Nonaligned) κατάσταση και διαδοχικές πινελιές μπορούν να σας βοηθήσουν να διατηρήσετε μια ακανόνιστη εμφάνιση, ενώ μια διατεταγμένη υφή όπως τα τούβλα ίσως είναι καλύτερο να αντιγραφεί σε ευθυγραμμισμένη (Aligned) κατάσταση και να τοποθετηθεί με ακρίβεια ώστε το μοτίβο να ταιριάζει. Το σκαναρισμένο πρωτότυπο αυτών των Ταϊλανδέζικων σπιτιών πάρθηκε με έναν ειδικό ευρυγώνιο φακό με δυνατότητα διόρθωσης της προοπτικής, αλλά μια ανεπιθύμητη παρενέργεια ήταν ένα σκοτείνιασμα στη γωνία. Αν την ξακρίζαμε θα χάναμε και ένα τμήμα των σπιτιών. Brushes X Clone Source Brush Presets 1 3 5 9 13 19 Brush Tip Shape Shape Dynamics 5 9 13 17 21 27 Scattering Texture 35 45 65 100 200 300 Dual Brush 9 13 19 17 45 65 Color Dynamics Other Dynamics 100 200 300 14 24 27 Noise 39 46 59 11 17 23 Wet Edges Airbrush 36 44 60 14 26 33 Smoothing 42 55 70 112 134 74 Protect Texture Master Diameter 35 px Επειδή η πρωτότυπη εικόνα ήταν μια διαφάνεια μεγάλου φορμά η οποία σαρώθηκε σε υψηλή ανάλυση, χρειαζόταν ένα αρκετά μεγάλο πινέλο. Πρώτα ρυθμίσαμε την ακτίνα του σε πίξελ, μετά τη σκληρότητα, και κατόπιν ξεκινήσαμε την κλωνοποίηση (επάνω). 112

πιστευτές. Απαιτείται πραγματικά ζωγραφική δεξιοτεχνία στη χρήση του εργαλείου κλωνοποίησης, και για το σκοπό αυτόν υπάρχουν διάφορες επιλογές που μπορείτε να διαλέξετε ώστε να ρυθμίσετε με ακρίβεια το αποτέλεσμα. Το πιο σημαντικό είναι ότι το εργαλείο κλωνοποίησης λειτουργεί όπως και οποιοδήποτε πινέλο της εργαλειοθήκης, του οποίου μπορείτε να ρυθμίσετε το μέγεθος, τη σκληρότητα, και το σχήμα. Ένα μαλακό άκρο, όπως ενός αερογράφου (airbrush), διευκολύνει την ανάμιξη της προέλευσης με τον προορισμό αλλά προσθέτει και ένα θόλωμα ακατάλληλο για αδρές λεπτομέρειες. Το εργαλείο μπορεί να ρυθμιστεί σε κατάσταση Aligned (Ευθυγραμμισμένη) ή Nonaligned (Μη ευθυγραμμισμένη): Με την πρώτη ρύθμιση (που είναι η συνήθης) η προέλευση παραμένει στην ίδια απόσταση και κατεύθυνση με τον προορισμό καθώς κινείτε το πινέλο με τη δεύτερη, η προέλευση παραμένει στην ίδια θέση. Μπορείτε να εφαρμόσετε επίσης και ένα ποσοστό διαφάνειας για απαλή ανάμιξη σε περιοχές όπου η υφή δεν είναι σαφής, αλλά όπως και με το μαλακό πινέλο θα προκύψει ένα ελαφρό θόλωμα αυτό μπορεί να έχει επίδραση ακόμη και στον κόκκο του φιλμ σε εικόνες από σαρωτή. Η προέλευση της κλωνοποίησης είναι μια απόφαση που εξαρτάται αποκλειστικά από τη συγκεκριμένη εικόνα. Μια ιδανική προέλευση κλωνοποίησης είναι μια περιοχή με υφή σχετικά μεγάλη και ομοιόμορφη, και η οποία δεν περιέχει διακριτά στοιχεία τα οποία θα είναι αναγνωρίσιμα αν επαναλαμβάνονται. Συχνά, πρέπει να επιλέξετε αν θα κλωνοποιήσετε από κοντά ή από μακριά: η χρήση μιας κοντινής υφής εγγυάται καλύτερο ταίριασμα όταν επεξεργάζεστε ασαφείς περιοχές με απαλές διαβαθμίσεις, όπως η επιδερμίδα ή ο ουρανός, ενώ η χρήση μιας μακρινής προέλευσης κρύβει την επανάληψη μιας αναγνωρίσιμης υφής. Για να χρησιμοποιηθεί σε μια ειδική σύνθεση, αυτή η αεροφωτογραφία ενός ποταμού στη λεκάνη του Αμαζονίου (αριστερά) τροποποιήθηκε με κλωνοποίηση της υφής του δάσους στο επάνω μέρος της (κάτω). ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ Angle of attack Because of the diverging floorboards (courtesy of the wide-angle lens), the angle of aligned cloning needed to be altered with almost each stroke. The orange arrows above show the different angles diagramatically. The relative consistency of the floorboard texture made the cloning operation fairly simple, and certainly effective (right). Προσέξτε την αλλάζοντας κατάλληλα την σας και επανεπιλέγοντας συχνά την προέλευση. κοντές πινελιές συχνά βοηθάει στην επίτευξη ενός 113

ΣΥΝΘΕΣΗ: ΟΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ Στην καρδιά των σοβαρών φωτογραφικών επεμβάσεων βρίσκεται ο συνδυασμός διαφορετικών εικόνων, μια παράδοση που φτάνει μέχρι πίσω στις αρχές της φωτογραφίας. Όποιος πιστεύει ότι ο συνδυασμός εικόνων είναι παιδί της ψηφιακής δημιουργίας εικόνων πρέπει να δει τη δουλειά τού Man Ray τις δεκαετίες τού 1920 και του 1930, και των Angus McBean και Clarence John Laughlin τη δεκαετία τού 1940. Φαίνεται ότι η ανάγκη να παίξουμε με την αντίληψή μας για την πραγματικότητα υπήρχε πάντα η ψηφιακή δημιουργία εικόνων τώρα δίνει τη δυνατότητα παραγωγής ενός τέλειου αποτελέσματος. Για προφανείς λόγους, οι στρώσεις (layers) είναι ιδανικές για τη σύνθεση, αλλά στη διαδικασία εμπλέκονται όλες οι τεχνικές που μόλις περιγράψαμε: επιλογή, αναλογική αλλαγή μεγέθους, χρωματική προσαρμογή. Είναι απαραίτητη όμως και η ικανότητα την οποία είναι πολύ λιγότερο εύκολο να αποκτήσει κανείς να βλέπετε πώς θα μπορούσαν να συνεργαστούν διαφορετικές εικόνες. Αυτό χρειάζεται μάτι που να διακρίνει την προοπτική, το φωτισμό, και τις πολλές ανεπαίσθητες ιδιότητες που δίνουν σε μια φωτογραφία το χαρακτήρα της, επειδή η τελική επιτυχία εξαρτάται σε αρκετό βαθμό από τις εικόνες που θα διαλέξετε. Η προσαρμογή των χρωματικών τιμών είναι αρκετά εύκολη, αλλά του φωτισμού όχι. Κοιτάξτε την κατεύθυνση και το μέγεθος των σκιών αν δεν ταιριάζουν, η προσαρμογή τους μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Εκτός από όλα αυτά, η σύνθεση χρειάζεται φαντασία καλός είναι ο πειραματισμός, αλλά για μια αποτελεσματική σύνθεση πρέπει να έχετε σχηματίσει στο μυαλό σας μια αρκετά καλή ιδέα για το τελικό αποτέλεσμα. Καθώς έχουμε να κάνουμε με τη φωτογραφία, θα προσπεράσω το συνηθισμένο είδος σύνθεσης όπου αντικείμενα απλώς παρατίθενται μεμονωμένα και σε διαφορετική κλίμακα, όπως σε έναν κατάλογο. Αυτή είναι στην πραγματικό-τητα μια τεχνική σελιδοποίησης. Σχεδόν σε όλες τις φωτογραφικές συνθέσεις, οι εικόνες πρέπει να 114 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΥ ΕΥΡΟΥΣ ένα αντίγραφο κάθε εικόνας σε κατάσταση πίνα- - - - που η πείρα θα σας βοηθήσει να τις εντοπίσετε από Αν για παράδειγμα ψάχνετε ένα φόντο τοπίου με ουρανό ώστε να το συνδυάσετε με αυτό το κεφάλι, η ανάλυση της χρωματικής παλέτας για τις δύο εικόνες δείχνει ότι ταιριάζουν σε λογικό βαθμό, αν και υπάρχουν λιγότερα κόκκινα στο τοπίο (αυτό μπορούμε να το προσαρμόσουμε). ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΕ ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ Συστατικά Τα δύο βασικά στοιχεία είναι ένα μπωλ με φιδέ και ιαπωνικά φύκια, επιλεγμένα και τα δύο. Επικολλήσαμε το μπωλ πίσω από μια μερική επιλογή των φυκιών. Αφού αντιστρέψαμε την επιλογή των φυκιών, χρησιμοποιήσαμε έναν αερογράφο για να δημιουργήσουμε μια απαλή σκιά. σόγιας Επιλέξαμε σταγόνες σάλτσας σόγιας και τις επικολλήσαμε κάτω από τα φύκια, όπως βλέπετε δεξιά.

αναμιγνύονται μεταξύ τους με κάποιο είδος σχέσης, και σε μια φυσική σύνθεση η ανάμιξη δεν πρέπει να είναι άμεσα ορατή. Η επίτευξη αυτής της αληθοφάνειας είναι θέμα δεξιότητας. Από τις διάφορες μεθόδους συνδυασμού φωτογραφιών, η ευκολότερη είναι το φάντασμα (ghosting). Σύμφωνα με αυτή, μια από τις εικόνες μετατρέπεται σε ελαφρά διαφανή, ώστε μέσα από αυτή να φαίνεται η άλλη εικόνα με όλη της την ένταση. Εκτός από θεματικές φωτογραφίες (για παράδειγμα, μια αλληλουχία εικόνων όπου μια φιγούρα που περπατάει ή τρέχει τοποθετούνται σε επικάλυψη ώστε να δίνουν την εντύπωση της κίνησης), οι φωτορεαλιστικοί λόγοι γι αυτό έχουν να κάνουν με τη δημιουργία ατμόσφαιρας, όπως η φωτογραφία τής σελήνης που βλέπετε εδώ. Τοποθετήστε την εικόνα, με την κατάλληλη μάσκα, στη δική της στρώση και είτε προσαρμόστε συνολικά τη διαφάνεια είτε χρησιμοποιήστε τα χειριστήρια ανάμιξης. Μια άλλη μέθοδος είναι το σβήσιμο (fading) σε αυτή, μια εικόνα αναμιγνύεται πολύ σταδιακά με μια άλλη, συνήθως στη μία πλευρά της. Αν θέλετε να κάνετε το αποτέλεσμα να δείχνει τεχνητό, όπως συμβαίνει συνήθως, αυτό στο οποίο αρκεί να επικεντρωθείτε είναι μια ομαλή και απαλή ανάμιξη. Η κανονική τεχνική είναι να κάνετε τη μια εικόνα να σβήνει σε πλήρη διαφάνεια, με το εργαλείο ντεγκραντέ (gradient). Είτε χρησιμοποιήστε το εργαλείο απευθείας (σε ένα αντίγραφο της εικόνας για λόγους ασφαλείας), με τη ρύθμιση Foreground to Transparent (Προσκήνιο σε διαφάνεια) ή, για περισσότερο έλεγχο, δημιουργήστε το ντεγκραντέ σε μια μάσκα στρώσης. Οι πιο φυσικοί συνδυασμοί όμως χρειάζονται μια σαφή σύνθεση, και αυτό εξαρτάται πάρα πολύ από τον καλό έλεγχο των ορίων, όπως περιγράφεται στις σελίδες 102-3. Μετά από αυτό, πρέπει να σκεφθείτε αναλυτικά τη λογική τού συνδυασμού για να δείτε τι άλλο είναι αναγκαίο ώστε ένα αντικείμενο που προστίθεται να δέσει φυσικά με το περιβάλλον του, και ειδικά αν πρέπει να υπάρχουν σκιές ή ανακλάσεις, ή και τα δύο. Η ΣΕΛΗΝΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ Σούρουπο επάνω από τα βουνά Catskill στη Νέα Αγγλία, και ένα μοντέλο της σελήνης από τη NASA. Τοποθετήσαμε μια επιλογή τής σελήνης σε δική της στρώση, επάνω από το φόντο, ώστε να μπορούμε να την τοποθετήσουμε στην κατάλληλη θέση. Αντιστρέψαμε τη σειρά των στρώσεων, και αναμίξαμε τις δύο στρώσεις για να εξασθενίσουμε τη σελήνη. Εφαρμόσαμε επιλεκτικές πινελιές σε ένα αντίγραφο της στρώσης φόντου ώστε να τονίσουμε τα σύννεφα για το τελικό αποτέλεσμα. 115

s, but they may -eyes are not: traight lines in you rotate it. centre of the lens. 116 ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΑ Hδιαχρονική έλξη που ασκεί η πανοραμική φωτογραφία, η οποία στο παρελθόν χρειαζόταν μια ειδική φωτογραφική μηχανή με δυνατότητα λήψης μιας στενόμακρης εικόνας μεγάλου πλάτους, έγκειται στο χαρακτήρα της που φαίνεται να περικλείει τα πάντα. Είναι η θέα από ψηλά που έχουμε καθώς στρέφουμε το βλέμμα μας γύρω, και αποτελεί μέρος τής φωτογραφίας τοπίου. Με την ψηφιακή δημιουργία εικόνων έχει γνωρίσει μια αναγέννηση επειδή εξέλιπε η ανάγκη της εξειδικευμένης μηχανής το λογισμικό μπορεί πλέον να δημιουργήσει ένα πειστικό πανόραμα από μια αλληλουχία κανονικών φωτογραφιών. Η διαδικασία είναι γνωστή ως συρραφή (stitch ing), και αποτελεί μια ποικιλία της σύνθεσης κατά την οποία φωτογραφίες, που έχουν ληφθεί διαδοχικά από αριστερά προς τα δεξιά (ή αντίστροφα) και με κάποια μικρή επικάλυψη, ενώνονται στις πλευρές τους. Μπορεί να γίνει αυτόματα με ένα ειδικό πρόγραμμα, και στην ιδανική περίπτωση με μια εξειδικευμένη κεφαλή στήριξης της μηχανής, ή με το χέρι. Τα πανοράματα ανήκουν πια στις δυνατότητες πολλών ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών, με λογισμικό συρραφής όπως το Stitch Assist της Canon, ενώ τα Photoshop και Photoshop Elements περιλαμβάνουν το εργαλείο Photomerge. Άλλα εξειδικευμένα προγράμματα συρραφής είναι τα QuickTime VR της Apple, Stitcher της Realviz, PhotoVista τής Live Picture, Nodestar τής Roundabout, PanoramIX, PanDC τής Orphan Technologies, και VideoBrush Photographer. Το Photosuite και κάποιο λογισμικό μηχανών επιτρέπει επίσης την κατακόρυφη συρραφή, ώστε να προσομοιώνεται μια ευρυγώνια άποψη. Τα περισσότερα προγράμματα μπορούν να συρράψουν αξιοπρεπώς φωτογραφίες που έχουν ληφθεί χωρίς τρίποδα, με την προϋπόθεση ότι αυτές είναι λίγο-πολύ ευθυγραμμισμένες και έχουν ικανή επικάλυψη (το ιδανικό είναι 50 τοις εκατό) ώστε το πρόγραμμα να αναγνωρίζει τα κοινά χαρακτηριστικά γειτονικών εικόνων. Το καλό με αυτό είναι ότι δε χρειάζεστε σχεδιασμό, ούτε να έχετε μαζί σας ειδικό εξοπλισμό, αλλά μόνον ένα λογικά σταθερό χέρι. Αν πάντως θέλετε ακρίβεια, καλύτερη είναι μια πανοραμική κεφαλή τρίποδα. Αυτό το βηματικά περιστρεφόμενο εξάρτημα παρεμβάλλεται ανάμεσα στη μηχανή και στην κεφαλή τού τρίποδα, και σας δίνει τη δυνατότητα να παίρνετε τις φωτογραφίες σε σταθερά βήματα. Η ευθυγράμμιση είναι πάντοτε καλύτερη με ένα φακό μεγαλύτερης εστιακής απόστασης, επειδή παρουσιάζει μικρότερη παραμόρφωση κοντά στα άκρα κάθε πλάνου, ενώ η κεφαλή πρέπει να επιτρέπει την περιστροφή γύρω από το οπτικό κέντρο τού φακού. Μια καθαρά ψηφιακή εφεύρεση που πηγαίνει τα πανοράματα ακόμη πιο πέρα είναι η δημιουργία κινούμενων πανοραμάτων. Εδώ, το πανόραμα προορίζεται για προβολή σε οθόνη σαν ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ της. Η έκθεση να είναι ίδια σε όλες ένας τύπος ταινίας σε ένα παράθυρο κανονικών διαστάσεων. Με τη βοήθεια των πλήκτρων δεξιού και αριστε-ρού βέλους, ή ενός ολισθαίνοντος χειριστηρίου, ή τοποθετώντας το δείκτη του ποντικιού επάνω στην εικόνα και σύροντας, μπορείτε να μετατοπίσετε την εικόνα παράλληλα δεξιά-αριστερά. Τα πανοράματα αυτού του είδους, τα οποία παρέχουν αλληλεπιδραστικότητα που δίνει την εντύπωση ότι συμμετέχετε στη σκηνή, έχουν γνωρίσει άνθιση στον Ιστό (Web), ο οποίος είναι ιδανικό μέσο για την παρουσίασή τους. Τα πανοράματα 360 μοιρών είναι συνήθη, ενώ το επαγγελματικό και ακριβό σύστημα IPIX παράγει μια πλήρως σφαιρική εικόνα. Για την προβολή των εικόνων, μερικά συστήματα διαθέτουν τα δικά τους εργαλεία προβολής, που μπορεί να επιβάλουν περιορισμούς όταν δημοσιεύετε ταινίες στον Ιστό η πιο δημοφιλής μορφή προβολής είναι η Quick Time VR (QTVR) τής Apple, διαθέσιμη για Mac και Windows. Η φωτογραφία σκηνών (scene photography), όπως ονομάζεται, είναι μία μόνο πλευρά τής δημιουργίας κινούμενων πανοραμάτων. Το αντίθετο είναι η φωτογραφία αντικειμένων (object photography), με την οποία ένα αντικείμενο περιστρέφεται κατά ακριβή βήματα εμπρός από τη μηχανή. Όλο αυτό μετατρέπεται κατόπιν σε ταινία, στην οποία ο θεατής μπορεί να παρατηρεί το αντικείμενο από διάφορες γωνίες κατά βούληση ιδανικό για μουσειακά εκθέματα και, σε πιο εμπορικό επίπεδο, προϊόντα τα οποία πωλούνται στο Διαδίκτυο.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΗΣ ΜΠΑΝΓΚΟΓΚ Από ένα σημείο λήψης επάνω από το Ναό του σμαραγδένιου Βούδα στο Μεγάλο Ανάκτορο, πήρα αυτή τη σειρά των φωτογραφιών στο χέρι, από αριστερά προς τα δεξιά, εξασφαλίζοντας επικάλυψη μεταξύ τους περίπου κατά 50%. Για να έχω τη μέγιστη ανάλυση, πήρα κατακόρυφα πλάνα, και χρησιμοποίησα τη μεγαλύτερη εστιακή απόσταση η οποία θα μπορούσε να χωρέσει το ψηλότερο τμήμα τής σκηνής στην περίπτωσή μας, το χρυσό οβελίσκο στα αριστερά. PTMac: Untitled Source Images Lens Settings Panorama Settings Crop Image Parameters Control Points Optimizer Create Panorma Utilities Step 6: Provide control points (matching points on two overlapping pictures). As a rule of thumb, provide at least three control points for each pair of overlapping images. Click on a point in one image and then click on the matching point in the second image. Option + drag moves the image. Wizard Image0 50% Rotate: 0 Image1 50% Rotate: 0 PanoTools Με τη βοήθεια του PTMac, μιας εύχρηστης διασύνδεσης για το δωρεάν πρόγραμμα PanoTools τού Helmut Dersch, προετοίμασα τις φωτογραφίες επιλέγοντας κατάλληλα σημεία ελέγχου (control points) σε ζεύγη φωτογραφιών. Αυτά και άλλα βήματα χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια από το λογισμικό για να δημιουργήσει αυτόματα το πανόραμα. Num Left x Left y Right x Right y Align Optimizer distance 1 576 572 332 556 H+V 2 682 542 434 530 H+V Table... Fine Tune left. Use Auto Fine Tune Next >> 117

ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΦΙΛΤΡΟΥ Στην παραδοσιακή φωτογραφία, χρησιμοποιούνται φίλτρα εμπρός από το φακό (και μερικές φορές μέσα στο φακό στην περίπτωση μεγάλων τηλεφακών και ματιών ψαριού), τα οποία λειτουργούν περιορίζοντας ή μεταβάλλοντας το φως που περνάει μέσα από αυτόν. Τα φίλτρα κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες: αυτά που μπορούμε να ονομάσουμε φίλτρα- εργάτες διορθώνουν και εξισορροπούν το φως και αποτελούν απλώς τμήμα τής κατά το δυνατόν αποδοτικότερης βασικής διαδικασίας αποτύπωσης μιας εικόνας, και αυτά που ονομάζουμε φίλτρα εφέ, και τα οποία εφαρμόζουν εξαιρετικά προφανείς τεχνητές αλλαγές και έχουν πραγματικά πολύ μικρή αποδοχή. Στα φίλτρα-εργάτες περιλαμβάνονται τα φίλτρα διόρθωσης των χρωμάτων, εξισορρόπησης του φωτός, και υπεριωδών (UV), ενώ παραδείγματα φίλτρων εφέ είναι τα φίλτρα ακτίνων (starburst), πρίσματος, και τα έγχρωμα ντεγκραντέ που αλλάζουν την απόχρωση του ουρανού. Κάποιες λίγες ποικιλίες πέφτουν κάπου ενδιάμεσα: για παράδειγμα, τα πολωτικά φίλτρα τα οποία δίνουν πιο ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ: ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ Ένα αλγόριθμος είναι ένα σύνολο κανόνων οι οποίοι καθορίζουν βήμα προς βήμα τις ενέργειες που πρέπει να ολοκληρωθούν για την εύρεση της λύσης ενός συγκεκριμένου προβλήματος. Στην υπολογιστική, είναι μια σειρά βημάτων που έχουν στόχο να εκτελέσουν μια συγκεκριμένη λειτουργία με λογικό τρόπο που είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να δουλέψει ένας υπολογιστής. Οι αλγόριθμοι βρίσκονται στον πυρήνα των ψηφιακών φίλτρων τα οποία εφαρμόζουν μια πολύπλοκη σειρά αλλαγών σε όλα τα πίξελ μιας εικόνας (ή σε ένα επιλεγμένο τμήμα της επαναληπτικά). Το πλαίσιο διαλόγου Custom Filter (Προσαρμοσμένο φίλτρο) στο Photoshop (κάτω) σας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργείτε τους δικούς σας αλγορίθμους και να τους εφαρμόζετε σε μια ολόκληρη εικόνα. 100% Custom 6 2-1 1 1-1 5-1 -1-1 -1-2 -6 Scale: 1 Offset: Load... Save... ΦΙΛΤΡΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΟΥΣΤΟ Polar Coordinates Sprayed Strokes (100%) Artistic Brush Strokes Sprayed Strokes Accented Edges Angled Strokes Crosshatch Stroke Length 12 Spray Radius 7 Dark Strokes Ink Outlines Spatter Stroke Direction Right Diagonal Sprayed Strokes Sumi-e Distort Sketch 16% Stylize Texture Rectangular to Polar Sprayed Strokes Polar to Rectangular 100% ΦΙΛΤΡΑ 118 Ακόμη και κάτι ανιαρό, όπως αυτή η δοκιμαστική μας εικόνα ενός κεφαλιού σολωμού, μπορεί να μετατραπεί σε κάτι ενδιαφέρον υπό την επίδραση κάποιων φίλτρων των προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας ή τρίτων κατασκευαστών. Η εφαρμογή του φίλτρου Polar Coordinates (Πολικές συντεταγμένες), που είναι ενσωματωμένο στο Photoshop (επάνω δεξιά) παραμορφώνει τελείως την εικόνα σε μια κυκλική δίνη. Metallic Filter Metallic Filter Gold Silver Copper Brass Aluminum Lead Peek : 1 Iris : 4 Red : 96 255 Green : 64 192 Blue : 0 96 Τα διάφορα εφέ πινελιάς και παρόμοιες απομιμήσεις φυσικών καλλιτεχνικών μέσων αποτελούν κοινές επιλογές, όπως η διαταγή Sprayed Strokes του Photoshop (επάνω). Μια άλλη δυνατότητα είναι η αλλαγή της ορατής υφής, σκοπός τού φίλτρου Metallic Filter (αριστερά), το οποίο εφαρμόζει τη λάμψη και τη σκίαση του μετάλλου, και παρέχει επιλογές χρωμάτων για τα διαφορετικά μέταλλα.

βαθύ μπλε στον ουρανό και κόβουν τις ανακλάσεις, και τα ουδέτερα ντεγκραντέ που σκουραίνουν τον ουρανό. Στην ψηφιακή δημιουργία εικόνων, τα ηλεκτρονικά φίλτρα υλοποιούν όλα αυτά τα εφέ, και ακόμη περισσότερα. Όπως και τα οπτικά τους αντίστοιχα, ποικίλουν από απλώς χρήσιμα μέχρι εξωτικά, και έτσι προκαλούν ένα ανάλογο εύρος γνωμών από τους χρήστες τα πιο λογικά έχουν πολλές εφαρμογές που περνούν απαρατήρητες και χρησιμοποιούνται ευρέως, ενώ τα κραυγαλέα φίλτρα (όπως αυτά που παράγουν εφέ ζωγραφικής ) απορρίπτονται από τους καθαρολόγους, οι οποίοι θεωρούν ότι η μόνη τους αξία έγκειται στο νεωτερισμό τους. Τα ψηφιακά φίλτρα είναι σίγουρα το αντίστοιχο των οπτικών στο αποτέλεσμα που έχουν σε μια ολόκληρη εικόνα (ή σε ένα επιλεγμένο τμήμα της), αλλά δουλεύουν με τελείως διαφορετικό τρόπο: καθένα χρησιμοποιεί έναν αλγόρι-θμο (δείτε το ειδικό πλαίσιο) για να μετασχηματίσει τα γειτονικά ενός πίξελ. Όλα τα εργαλεία επεξεργασίας εικόνων λειτουργούν δημιουργώντας μια μαθηματική σχέση μεταξύ πίξελ, και τα φίλτρα δεν είναι διαφορετικά απλώς το κάνουν με συνέπεια σε μια περιοχή που έχετε επιλέξει. Για να κατανοήσετε τη βασική λειτουργία, φανταστείτε μια ομάδα πίξελ, πέντε οριζόντια επί πέντε κατακόρυφα. Αυτή η μήτρα, όπως ονομάζεται, έχει ένα πίξελ στη μέση το οποίο περιβάλλεται από άλλα δύο σε όλες τις κατευθύνσεις. Δίνοντας τιμές σε καθένα από τα κεντρικά πίξελ, όπως +1 ή -3, μπορείτε να ορίσετε στον υπολογιστή, για παράδειγμα, να ξανοίγει ή να σκουραίνει τα γειτονικά πίξελ κατά μια συγκεκριμένη ποσότητα. Η λειτουργία γίνεται σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση λαμβάνονται μετρήσεις για κάθε πίξελ, ξεκινώντας από τις χρωματικές του τιμές μετά μπορεί, για παράδειγμα, να αναζη-τηθεί σε κάθε κατεύθυνση το πλησιέστερο πίξελ που έχει παρόμοιες τιμές. Κατά τη δεύτερη φάση το φίλτρο κάνει αλλαγές, όπως να το σκουρύνει, να το ξανοίξει, ή ακόμη και να το μετακινήσει. Αν και μπορείτε να ζήσετε και χωρίς να ξέρετε τίποτε από αυτά, για όσους αρέσει να σκαλίζουν τη μηχανή το Photoshop παρέχει μια περιοχή αυτοεξάσκησης: επιλέξτε Filter... Other... Custom. Δε χρειάζεται και πολλή φαντασία για να διαπιστώσετε ότι οι δυνατότητες είναι πολύ περισσότερες από αυτές των οπτικών φίλτρων. Τα ψηφιακά φίλτρα διαβάζουν την εικόνα στην πιο λεπτομερή ανάλυση, και οι οδηγίες για το τι πρέπει να γίνει είναι απεριόριστες σίγουρα δε βασίζονται στους νόμους τής οπτικής. Πρακτικά, ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά τους είναι ότι δε χρειάζεται να αποφασίσετε αν θα τα χρησιμοποιήσετε κατά τη λήψη τής φωτογραφίας. Αντί γι αυτό, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα αντίγραφο του πρωτοτύπου (χωρίς καμία απώλεια ποιότητας) και να πειραματιστείτε όσο θέλετε με αυτό. Αυτός είναι ένας καλός λόγος για να μην ασχοληθείτε με τα εφέ φίλτρων που διαθέτουν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές καλύτερα να πάρετε μια κανονική εικόνα με όλες τις πληροφορίες, και μετά να εφαρμόσετε ένα πολύ ισχυρότερο φίλτρο σε ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας. Mosaic Ένα εφέ υφής που ονομάζεται, κάπως αισιόδοξα, Stained Glass (Βιτρώ) διαιρεί την εικόνα σε ένα μοτίβο πολυγώνων, τα οποία παίρνουν το καθένα ένα χρώμα που είναι ο μέσος όρος των πίξελ που καλύπτει. Stained Glass Gel Ένα φίλτρο με χρήση και διασύνδεση με το χρήστη ακόμη πιο εκπληκτική από το αποτέλεσμά του είναι το φίλτρο gel των KPT 6, το οποίο δίνει στην εικόνα μια μορφή σαν να τη βλέπουμε μέσα από τζελ για τα μαλλιά. Όπως και πολλά άλλα τέτοια φίλτρα, είναι δύσκολο να φανταστείτε τις χρήσεις που θα μπορούσε να έχει. Cell Size 10 Border Thickness 4 Light Intensity 3 ΦΙΛΤΡΑ 119