ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ (του Ν. 4022/11) ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Προέδρου Πρωτοδικών κ. Γαβριήλ Μαλλή. ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ (του Ν. 4022/11) ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Προέδρου Πρωτοδικών κ. Γαβριήλ Μαλλή. ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ Του Σωτηρίου Εμμανουήλ του Γεωργίου, ναυπηγού, κατοίκου Παλαιού Ψυχικού Αττικής, επί της οδού Εθν. Μακαρίου αρ. 3. **************** Επί της σχηματισθείσας δικογραφίας με στοιχεία ΑΒΜ: Ω10/7/30.6.2010, κατηγορούμαι για τις αυτεπαγγέλτως διωκόμενες αξιόποινες πράξεις και συγκεκριμένα των εγκλημάτων της παθητικής δωροδοκίας, υπό τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, όπως ακριβώς φέρονται αναγραφείσες οι κατηγορίες στο κατηγορητήριο, και δη «για παράβαση των άρθρων 1, 13, περ. στ, 14, 26 παρ. 1 α, 27 παρ. 1 α, 2, 94 παρ. 1, 98, 235 ΠΚ, ως το άρθρο 235 ίσχυε με την επιεικέστερη μορφή του μετά την αντικατάστασή του με το ν. 2802/2000, 1 παρ. 1 ν. 1608/1950, των άρθρων 1 α περ. αιβ, αιζ, β, 2 παρ. 1 εδ. β α ν. 2331/1995, ως ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το ν. 3424/2005, των άρθρων 1 α i δδ, ii, β, 2 παρ. 1 β α, του ίδιου νόμου ως ίσχυαν μετά την τροποποίησή τους με το ν. 3424/2005 έως την κατάργησή τους με το ν. 3691/2008, των άρθρων 2 παρ. 1, 2, 3 περ. γ, ιθ, ως η τελευταία περίπτωση ίσχυε με την αρίθμηση αυτή πριν την ισχύ του ν. 4042/2012, 45 παρ. 1 γ α, ε, 2, 4 ν. 3691/2008». Περαιτέρω, κατά το ως άνω κατηγορητήριο, το αδίκημα για το οποίο κατηγορούμαι «τιμωρείται από όλους τους ισχύσαντες κατά τα ανωτέρω νόμους, συμπεριλαμβανομένης της απειλούμενης το πρώτον με τον τελευταίο ν. 3691/2008 χρηματικής ποινής, καθόσον επιμέρους κατ εξακολούθηση πράξεις τελέστηκαν μετά την ισχύ του ν. αυτού. Οι ως άνω διατάξεις εφαρμόζονται σε συνδυασμό α) με άρθρα 2, 235 ΠΚ ως ίσχυε με την επιεικέστερη μορφή του μετά την αντικατάστασή του με το ν. 1

2802/2000, καθώς και β) σε συνδυασμό με άρθρο 1 παρ. 1 ν. 1608/1950 και 1, 2 ν. 4022/2011». Τις ανωτέρω κατηγορίες αρνούμαι ως νόμω και ουσία αβάσιμες για τους λόγους που θα καταδείξω στην συνέχεια. Θα πρέπει να σημειωθεί ήδη εκ προοιμίου και προ πάσης αναπτύξεως, η προφανής αδυναμία του κατηγορητηρίου να μετουσιώσει σε πραγματικά περιστατικά την αποδιδόμενη σε εμένα αξιόποινη πράξη της παθητικής δωροδοκίας, αφού σε κανένα σημείο του δεν συνδέει την δήθεν παράνομη αυτή πράξη της λήψης χρηματικών ποσών με την τέλεση από μέρους μου αντίστοιχης συγκεκριμένης παράνομης ενέργειας ως τυχόν συμφωνηθείσας από πλευράς μου «αντιπαροχής» για τα ποσά που δήθεν έλαβα. Δεν διευκρινίζεται, με άλλα λόγια τι ακριβώς ήταν αυτό που εγώ υποτίθεται ότι έπραξα ή παρέλειψα και ως συμφωνηθέν αντάλλαγμα έλαβα τα ως άνω ποσά, έτσι δήθεν δωροδοκούμενος. Ομοίως θα πρέπει να σημειωθεί και το προφανές παράδοξο ότι έλαβα τα ποσά της δήθεν παθητικής δωροδοκίας κατά κύριο λόγο το έτος 2002, σε χρόνο που τα ναυπηγεία είχαν μεταβιβαστεί ήδη στους Γερμανούς (και δη στην κοινοπραξία HDW/Ferrostaal). Εμφανίζεται, δηλαδή το παράδοξο και πρωτοφανές οι εργοδότες να φέρεται να «δωροδοκούν» τον υφιστάμενο και υπάλληλό τους. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνάδει ούτε καν με την εγκληματική λογική, πολλώ δε μάλλον με την κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία ο εργοδότης μπορεί να επιβληθεί στον εργαζόμενο από την υφιστάμενη σχέση εξαρτήσεως και δεν χρειάζεται άλλα μέσα (π.χ. δωροδοκία) προκειμένου να τον πείσει να προβεί στις πράξεις που ανάγονται στην αρμοδιότητά του. Εξάλλου, όπως προκύπτει από την σύμβαση εργασίας μου με τα ΕΝΑΕ, στην οποία θα αναφερθώ λεπτομερέστερα σε παρακάτω σημείο, από την στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της αμοιβής μου συναρτάτο με την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας των ναυπηγείων, είχα και μόνο εξ αυτού του λόγου κάθε κίνητρο να αναλώσω όλες μου τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση. Κάτω από το πρίσμα αυτών των αδιαμφισβήτητων γεγονότων, 2

οποιαδήποτε σκέψη για τυχόν «δωροδοκία» μου δεν είναι μόνο περιττή αλλά και παράλογη. Ι. Βιογραφικά στοιχεία Γεννήθηκα το έτος 1953 και είμαι ήδη σήμερα 61 ετών, οικογενειάρχης και πατέρας επτά τέκνων. Είμαι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών), της ενταύθα Σχολής Ναυπηγών και κάτοχος πτυχίου Master στον τομέα της Οργάνωσης & Διοίκησης Ναυπηγείων & Ναυτιλιακών Εταιρειών του Massachusetts Institute of Technology (M.I.T.) των ΗΠΑ. Από του έτους 1975 που ολοκλήρωσα την στρατιωτική μου θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι σήμερα έχω εργαστεί αδιαλείπτως σε σημαντικές θέσεις στον χώρο της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας και στον χώρο των Ναυπηγείων στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό (Φιλανδία, Καναδάς, ΗΠΑ), μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται μεγάλος αριθμός ναυτιλιακών εταιρειών, των οποίων διετέλεσα υψηλόβαθμο στέλεχος, ναυπηγικές ή άλλες επιχειρήσεις των οποίων διετέλεσα Μέτοχος ή/και Πρόεδρος ή Διευθύνων Σύμβουλος ή υψηλόβαθμο στέλεχος, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (Ναυπηγεία Σκαραμαγκά), των οποίων διετέλεσα Διευθυντής (Manager) από τον Δεκέμβριο του έτους 1999 έως των αρχών του έτους 2002 και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος από τις αρχές του έτους 2002 έως των αρχών του έτους 2004, το Ναυπηγείο MASSACHUSETTS HEAVY INDUSTRIES (MHI) της Βοστώνης ΗΠΑ, του οποίου διετέλεσα Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος επί σειρά ετών, τα ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ Α.Ε., των οποίων διετέλεσα Πρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και Γενικός Διευθυντής επί σειρά ετών (από το έτος 1995 έως το Νοέμβριο του έτους 1999), τα ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΝΕΩΡΙΟΝ ΣΥΡΟΥ Α.Ε., των οποίων διετέλεσα Διευθύνων Σύμβουλος και Γενικός Διευθυντής επί σειρά ετών, η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ, της οποίας διετέλεσα Σύμβουλος του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου επί σειρά ετών. Ως εκ της ως άνω εξειδικεύσεώς μου απολαμβάνω υψηλού κύρους στον ναυπηγοεπισκευαστικό χώρο παγκοσμίως. 3

Σε αναγνώριση της προσφοράς μου και του έργου μου στον ναυπηγοεπισκευαστικό χώρο (α) τον Ιανουάριο του έτους 1990 εξελέγην Πρόεδρος της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑΥΠΗΓΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ, (β) τον Ιούνιο του έτους 1990 εξελέγην Πρόεδρος της ΕΝΩΣΗΣ των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ (γ) το έτος 1996 μου απενεμήθη τιμητικό Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Quincy της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ και (δ) το έτος 1996 εξελέγην μέλος της Ακαδημίας Ναυπηγών της Βορείου Αμερικής. Συνεχίζω δε έως και σήμερα να ασχολούμαι ενεργά με το επάγγελμά μου, η άσκηση του οποίου αποτελεί για εμένα, εκτός από πηγή σημαντικού εισοδήματος, ιδιαίτερη έκφανση της προσωπικότητάς μου. ΙΙ. Ιστορικό Ως προς τα επιμέρους στοιχεία και τα πραγματικά περιστατικά της ερευνώμενης υπόθεσης επάγομαι ειδικότερα τα ακόλουθα: Από την επισκόπηση και μελέτη της ομολογουμένως ογκωδέστατης δικογραφίας διαπίστωσα ότι όσα εκ των διαλαμβανομένων σε αυτήν εγγράφων φέρουν την υπογραφή μου, είναι ως επί το πλείστο έγγραφα που τυπικά όφειλα να υπογράφω ως εκ της θέσεως και ιδιότητάς μου, ως διευθυντή και μετέπειτα Προέδρου και Διευθύνοντος συμβούλου των ΕΝΑΕ, ωστόσο από κανένα εξ αυτών των εγγράφων δεν προκύπτει η παραμικρή από πλευράς μου παράνομη δραστηριότητα. Υπογραμμίζεται δε, ότι πρόκειται για έγγραφα όπως συμβάσεις, τροποποιήσεις αυτών, ενημερωτικές επιστολές, επιστολές σχετικά με το δικαίωμα προαίρεσης κ.λπ., που σαφώς και αναπόφευκτα καθημερινώς περνούσαν από τα χέρια μου, και κάποια που όφειλα να υπογράφω κατόπιν πάντοτε της εκάστοτε απόφασης και εντολής του Δ.Σ. των ΕΝΑΕ. Τονίζω δε, εκ προοιμίου, όπως και θα προκύψει αναλυτικότερα κατωτέρω, ότι ουδέποτε έχω έλθει σε επαφή ή συζητήσεις με οιονδήποτε για παράνομες πληρωμές ή απαιτήσεις δικές μου ή δι εμού για λογαριασμό άλλων. Δηλώνω δε κατηγορηματικά ότι ουδεμία σχέση έχω ή 4

ουδέποτε είχα με οποιανδήποτε εταιρεία που ενδεχομένως ενήργησε παράνομες πληρωμές. Ανέλαβα τη θέση του Διευθυντή των ναυπηγείων την 15-11-1999 μετά από διεθνή διαγωνισμό που διήρκεσε πολλούς μήνες. Συμμετείχα σε αυτόν δια της αμερικάνικης εταιρείας μου MHI SHIPYARD OPERATORS AND CONSULTANTS LLC καταλαμβάνοντας την θέση του αρμόδιου για την εκτέλεση πενταετούς πλάνου διαχείρισης που ως τότε κατείχε με τους αυτούς όρους η ομοίως αλλοδαπή και δη αγγλική εταιρεία BROWN AND ROOT LIMITED. Σημειώνω εδώ και ήδη εκ προοιμίου ότι το ποσό αμοιβής μου για την ως άνω διαχείριση προέβλεπε διττή πληρωμή, ήτοι πληρωμή μισθοδοσίας μηνιαίως και έκτακτης αμοιβής (bonus) ανερχόμενης σε ποσοστό ύψους 25% επί της βελτίωσης των αποτελεσμάτων των ΕΝΑΕ. Με την αγορά των ναυπηγείων από τους γερμανούς της HDW/Ferrostaal το έτος 2002 η σύμβασή μου τροποποιήθηκε κατ απαίτησή τους σε ποσοστό ύψους 1% επί του τζίρου, σύμβαση που συνήφθη με εταιρεία συμφερόντων μου, η οποία μάλιστα συστήθηκε κατ απαίτησή τους και για λόγους φορολογικούς, την Inveco Ltd. Αυτό το ποσό ανέρχεται στο ύψος των 17.276.000 Ευρώ και αποτελεί, όπως είναι αμέσως αντιληπτό, τη νόμιμη αμοιβή μου, μη δυνάμενη να θεωρηθεί ούτε προϊόν παθητικής δωροδοκίας ούτε, συνακόλουθα, προϊόν νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Η δε καταβολή της ως άνω αμοιβής απευθείας από την HDW, η δήλωσή της στις αρμόδιες φορολογικές αρχές, και η νόμιμη φορολόγηση της αίρουν και την τελευταία αμφιβολία περί τυχόν παράνομης προέλευσής της. Ειδικότερη ανάλυση για την διακίνηση του ως άνω ποσού, που αποτελεί και σχεδόν το σύνολο του κατηγορητηρίου, ακολουθεί αμέσως παρακάτω στην επιμέρους αντίκρουση των δήθεν παρανόμως ληφθέντων από εμένα ποσών. Το πρώτο μου μέλημα άμα τη αναλήψει των καθηκόντων μου, η οποία ανάληψη διήρκησε έως το τέλος του Νοεμβρίου του 1999, ως διευθυντή των ΕΝΑΕ, αλλά και την κύρια απασχόλησή μου αποτέλεσε η σύμβαση των κανονιοφόρων προς άμεση εξεύρευση οικονομικών πόρων για την αντιμετώπιση αναγκών μισθοδοσίας του προσωπικού (μισθός Δεκεμβίου 1999 5

και δώρο Χριστουγέννων 1999), η οποία ολοκληρώθηκε περί τα τέλη του έτους 1999. Με τη σύμβαση των υποβρυχίων ασχολήθηκα μόνο μετά τις εορτές του 2000 και για λίγο χρόνο, δεδομένου ότι η κατακύρωση έλαβε χώρα 11-02-2000 και η σύμβαση υπεγράφη αμέσως μετά, ήτοι 15 Φεβρουαρίου 2000. Επομένως, εκ των πραγμάτων συνάγεται ότι προσωπικά ασχολήθηκα μόνο για μερικές ημέρες με το θέμα των υποβρυχίων, το οποίο έως τότε παρακολουθούσε το εντεταλμένο προσωπικό των ναυπηγείων σε συνεργασία με την BROWN AND ROOT LIMITED που διεχειρίζετο μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου 1999 τα ΕΝΑΕ. Επρόκειτο, δηλαδή, για μια προειλημμένη απόφαση, την οποία εγώ κλήθηκα να υπογράψω εκ της θέσεώς μου. Μάλιστα από τις σχετικές επιτροπές διαπραγματεύσεων, προκύπτει σαφώς ότι οι όλοι οι όροι, το χρονοδιάγραμμα αλλά και οι οικονομικές προσφορές είχαν ήδη καθορισθεί τουλάχιστον από Ιουλίου του έτους 1999, χρονικό διάστημα, κατά το οποίο δεν υπάρχει καμία ανάμειξη μου με τα ΕΝΑΕ. Εκ των ως άνω αναφερομένων προκύπτει ότι με την σύμβαση των υποβρυχίων ασχολήθηκα για μικρό μόνο χρονικό διάστημα, ώστε να δύναμαι να γνωρίζω τα εξής: ότι αυτή ήταν επωφελής για τα ΕΝΑΕ, ότι η τεχνολογία αλλά και η τεχνογνωσία θα μεταφερόταν στα ΕΝΑΕ και τέλος ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις για την υλοποίησή της. Επισημαίνω και πάλι ότι υπέγραψα την ως άνω σύμβαση αλλά και τις σχετικές τροποποιήσεις αυτής κατόπιν συγκεκριμένων εντολών και εξουσιοδοτήσεων προς τούτο από το αρμόδιο όργανο διοικήσεως των ΕΝΑΕ, ήτοι το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας, όταν δε ασχολήθηκα με την ως άνω υπόθεση, η σύμβαση αλλά και η απόφαση ΚΥΣΕΑ ήταν ουσιαστικά διαμορφωμένες τόσο ως προς το περιεχόμενό τους όσο και ως προς το τίμημα. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω ότι ο αποδιδόμενος χρόνος της τελέσεως των αξιοποίνων πράξεων από τον Άκη Τσοχατζόπουλο την 11-12-1998, καθώς και η έγκριση της σχετικής αποφάσεως από το ΚΥΣΕΑ την 26-07-1999, άπαντα έλαβαν χώρα σε χρόνο που εγώ δεν βρισκόμουν καν στην χώρα, αφού ασχολούμην με το ναυπηγείο μου στην Αμερική και ουδεμία σχέση με την Ελλάδα, με τα ΕΝΑΕ ή με την ανάληψη του σχετικού σχεδίου είχα. 6

ΙΙΙ. Εξειδίκευση κατηγοριών και επί μέρους αντίκρουση εκάστης εξ αυτών. Περαιτέρω, από τα διαλαμβανόμενα στο κατηγορητήριο προκύπτει ότι κατηγορούμαι ειδικότερα για λήψη ωφελημάτων (χρημάτων) από την προμηθεύτρια εταιρεία HDW/FERROSTAAL συνολικού ποσού 19.666.693 Ευρώ, που αναλύονται σε τέσσερις επιμέρους κατά το κατηγορητήριο καταβολές χρηματικών ποσών σε εμένα κατά τέσσερα αντίστοιχα διαφορετικά χρονικά σημεία, αναλυόμενες στα υπό στοιχεία α έως δ του κατηγορητηρίου. Επ αυτών επάγομαι τα ακόλουθα: Αναφορικά με την σημαντικότερη κατά το κατηγορητήριο υπό στοιχείο δ καταβολή: Φέρομαι τον Οκτώβριο του έτους 2002 να έχω λάβει το ποσό των 17.276.000 Ευρώ, το οποίο εμβάσθηκε από τραπεζικό λογαριασμό της προμηθεύτριας εταιρείας HDW/FERROSTAAL σε λογαριασμό της εταιρείας Metalco Int. Ltd, συμφερόντων κατά το κατηγορητήριο δικών μου. Επ αυτών υπογραμμίζω τα παρακάτω: Η εταιρεία HDW (Howaldtsweke Deutsche Werft A.G., Kiel), και όχι η, σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, «αμαρτωλή» εταιρεία FERROSTAAL, και μάλιστα σε εκτέλεση νόμιμης υποχρεώσεώς της προς την συμφερόντων μου εταιρεία Inveco Ltd και δη εκ της παροχής των συμβατικών υπηρεσιών, κατέβαλε στην Inveco Ltd την 08-10-2007 μέσω της εταιρείας Metalco International Ltd το ποσό των 16.276.000 Ευρώ. Το ποσό αυτό αυθημερόν μεταφέρθηκε στον λογαριασμό του δεσμεύοντος τον λογαριασμό της Inveco Ltd Κυπρίου Δικηγόρου κ. Πολάκη Σαρρή. Εκ του ως άνω ποσού παρακράτησε ο κ. Πολάκης Σαρρής τη νόμιμη αμοιβή του και τα έξοδά του ανερχόμενα εν συνόλω στο ποσό των 2.276.000 Ευρώ. Σημειούται εδώ ότι η καταβολή του ποσού των 16.276.000 Ευρώ στην εταιρεία συμφερόντων μου Inveco Ltd πραγματοποιήθηκε μέσω της εταιρείας 7

Metalco International Ltd κατ επιλογή των καταβαλλόντων και προφανώς για λόγους που οι ίδιοι γνώριζαν, δίχως εγώ να έχω την παραμικρή ανάμειξη στην επιλογή του τρόπου πληρωμής. Επίσης υπογραμμίζεται ότι η εταιρεία Metalco International Ltd δεν είναι δικών μου συμφερόντων, όπως ανακριβώς αναφέρεται στο κατηγορητήριο, αφού στην πραγματικότητα ουδεμία σχέση με συνέδεε ή με συνδέει με αυτήν, αλλά ανήκει στον συνεργάτης της HDW κ. Gian Carlo Bussei. Το γεγονός ότι η Metalco ανήκει όχι σε εμένα αλλά στον ανωτέρω αναφερόμενο επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από τις κάτωθι μαρτυρικές καταθέσεις που ευρίσκονται στην γερμανική δικογραφία, η οποία αποτέλεσε βάση της ελληνικής: α) στην από 23-06-2010 κατάθεση του μάρτυρα Graf von der Schulenburg ενώπιον της Εισαγγελίας του Μονάχου, β) στην από 24-09- 2010 κατάθεση του μάρτυρα Freitag ενώπιον της Εισαγγελίας του Μονάχου, γ) στην από 15-07-2010 κατάθεση του κατηγορουμένου Haun, ενώπιον της Εισαγγελίας του Μονάχου. Τα αυτά επιβεβαιώνει και ο κατηγορούμενος Weretecki στην από 20-05-2010 κατάθεσή του ενώπιον της Εισαγγελίας του Μονάχου, στην οποία, μάλιστα, εξηγεί ακριβώς το ότι η πληρωμή στην Metalco έγινε για λόγους που σχετίζονται με την εσωτερική λειτουργία της HDW και προκειμένου τα χρήματα αυτά να μεταφερθούν τελικά στην εταιρεία Inveco Ltd προς εξόφληση των υποχρεώσεων της HDW απέναντί μου. Ως εκ της δημιουργίας δικαστικών αντιδικιών μεταξύ της HDW και τρίτων σχετικά με την ως άνω καταβολή, αναγκάσθηκα προκειμένου να υπερασπισθώ τα νόμιμα δικαιώματά μου, να χρησιμοποιήσω δικηγόρους στην Ελβετία και στην Γερμανία καθώς και να διενεργήσω σημαντικές δαπάνες στο εξωτερικό προς υπεράσπιση των συμφερόντων μου δαπανήσας εκ της ως άνω αιτίας το ποσό των 2.121.574,69 Ευρώ. Το απομένον ποσό, ανερχόμενο σε 11.878.425,31 Ευρώ εισήχθη παρ εμού στην Ελλάδα κατά τις αρχές του 2005 στα πλαίσια του ν. 3259/2004 περί επαναπατρισμού κεφαλαίων εκ του εξωτερικού και φορολογήθηκε με τον αναλογούντα φόρο, εξαντληθείσης δια της σχετικής καταβολής φόρου πάσης φορολογικής υποχρεώσεως σε σχέση με το ως άνω ποσό. 8

Η αρμόδια φορολογική αρχή κατά την διενέργεια του ελέγχου, αρχικώς και με το υπ αριθμ. 1/2012 προσωρινό φύλλο ελέγχου καταλόγισε σε βάρος μου ποσό κυρίου και πρόσθετου φόρου με βάση υπολογισθείσα διαφορά φορολογητέου εισοδήματός μου ύψους 4.397.574,6 Ευρώ, μη δεχόμενη τις νόμιμες αμοιβές των δικηγορικών γραφείων Κύπρου, Γερμανίας και Ελβετίας. Μετά την άσκηση από μέρους μου σχετικής προσφυγής ενώπιον της Επιτροπής Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών του άρθρου 70 Α Κ.Φ.Ε., οπότε και προσκόμισα το τιμολόγιο της δικηγορικής αμοιβής των δικηγόρων Πολάκη Σαρρή, δικαιολογήθηκε ολόκληρο το ως άνω ποσό των 2.276.000 Ευρώ και εκ του υπολειπόμενου ποσού των 2.121.574,69 Ευρώ, που είχα πληρώσει σε δικηγορικά γραφεία Γερμανίας και Ελβετίας δικαιολογήθηκε εν εν μέρει αφήνοντας υπόλοιπο, 1.096.010,23 Ευρώ επί δε του οποίου υπολογίσθηκε ο σχετικός φόρος, ο οποίος έχει ήδη ρυθμιστεί. Επαναλαμβάνω και τονίζω για άλλη μια φορά σε αυτό το σημείο ότι το ως άνω επίμαχο ποσό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση παράνομο ωφέλημα («μίζα») ή οποιοδήποτε άλλου είδους αμφίβολης νομιμότητας έσοδο αλλά απολύτως νόμιμη αμοιβή υπό την μορφήν ειδικής αμοιβής («bonus»), που αποτελεί παγκόσμια πρακτική αλλά και στην χώρα μας συνηθέστατο φαινόμενο σε περίπτωση συμβολαίων management. Άλλωστε, ανάλογη συμφωνία ειδικών αμοιβών είχαν συνάψει τα ΕΝΑΕ με τον προκάτοχό μου στην διατήρηση του management αυτών, εταιρεία BROWN AND ROOT LIMITED (βλ. σχετικά άρθρ. 6 παρ. 2 της σχετικής μεταξύ τους συμβάσεως, που υπογράφεται από τον τότε Πρόεδρο του ΔΣ των ΕΝΑΕ, Γεώργιο Κασμά και τον εκπρόσωπο της BROWN AND ROOT, Anthony Pryor). Τα ως άνω αναφερόμενα επιρρωνύονται και από την κατάθεση του μάρτυρα Friedrich Graf von der Schulenburg, διατελεσαντος μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ferrostaal AG, στις 15-11-2004 στην υπηρεσία δίωξης του εγκλήματος Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, που αποτελεί μέρος της ενσωματωμένης στην ελληνική γερμανικής δικογραφίας, ο οποίος ξεκάθαρα αναλύει ότι το πακέτο αμοιβών μου από την HDW για τις υπηρεσίες που προσέφερα στα ΕΝΑΕ είχε τρεις συνιστώσες, την αμοιβή μου ως διευθύνοντος συμβούλου, την αμοιβή 9

μου ανάλογα με την επιτυχία για τις παραγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης και την αποζημίωση για τα μειοψηφικά μερίδια της εταιρείας Inveco Ltd στα ΕΝΑΕ, δεχόμενος παράλληλα ότι η συγκεκριμένη τάξη μεγέθους της αμοιβής μου προκύπτει «αν υπολογίσει κανείς τις συμμετοχές της μειοψηφίας και την αμοιβή ανάλογα με την επιτυχία μελλοντικών παραγγελιών». Μετά τα ανωτέρω ουδεμία αμφιβολία, φρονώ, καταλείπεται περί του γεγονότος ότι το επίμαχο ποσόν των 17,2 περίπου εκατομμυρίων ευρώ, που αποτελεί και το βασικό ποσό του κατηγορητηρίου και που φέρομαι να έλαβα από την HDW, αποτέλεσε ειδική αμοιβή, καθόλα νόμιμη και συνήθη για ανάλογες επιχειρηματικές πρακτικές, η οποία, μάλιστα, δηλώθηκε και φορολογήθηκε στην Ελλάδα μόλις ολοκληρώθηκε η σχετική διαδικασία εκκαθάρισής της. Η σύνδεση της αμοιβής αυτής με «μίζες» ή οποιαδήποτε έκνομη δραστηριότητα είναι παντελώς αυθαίρετη και ανυποστήρικτη. Αναφορικά με την υπό στοιχείο α καταβολή: Φέρομαι στις 10-04- 2000 να έχω λάβει το ποσό των 1.000.000 Ευρώ, το οποίο δόθηκε από τον συγκατηγορούμενό μου Μιχαήλ Ματαντό, νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας MIE Marine and Industrial Enterprises S.A. και εμπορικό αντιπρόσωπο της ως άνω γερμανικής κοινοπραξίας στην Ελλάδα, στο Γεώργιο Αγουρίδη, δικηγόρο μου- κατά το κατηγορητήριο -ο οποίος το παρέδωσε σε εμένα. Επ αυτού οφείλω να παρατηρήσω τα εξής: Επιστρέφοντας από την Αμερική και με σκοπό να εγκατασταθώ μόνιμα στην Ελλάδα και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στα ΕΝΑΕ, διέμενα προσωρινά στο ξενοδοχείο HILTON. Εκεί, μετά την ως άνω ανάληψη αλλά και την εύρεση ενός ακινήτου που με ενδιέφερε και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία πώλησης δικού μου ακινήτου στην Αμερική, συνάντησα τυχαίως τον Μιχαήλ Ματαντό, τον οποίο ήδη γνώριζα, εφόσον επέκειτο συνεργασία μας ενόψει της ήδη αναληφθείσας παροχής υπηρεσιών από πλευράς μου στα Ελληνικά Ναυπηγεία και της μετέπειτα συνεργασίας τους με την κοινοπραξία HDW/FERROSTAAL. Επειδή, όπως προανέφερα, βρισκόμουν σε μεταβατική περίοδο ερχόμενος από την Αμερική στην Ελλάδα για την ανάληψη των νέων 10

μου καθηκόντων και απαιτούντο μεγάλα χρηματικά ποσά για την προετοιμασία και εγκατάσταση εμού και της οικογένειάς μου, ενώ τέτοια ποσά θα καθυστερούσαν να μεταφερθούν τραπεζικώς από τους λογαριασμούς μου στην Αμερική, ενόψει της αναμενόμενης εκποιήσεως περιουσιακών στοιχείων μου στις Η.Π.Α., ο ως άνω προθυμοποιήθηκε να με διευκολύνει προς τούτο με την μορφή δανείου, εκδίδοντας σχετικώς την υπ αριθμ. 7441830 επιταγή της τράπεζας UBS, χρηματικού ποσού 1.000.000. Η επιταγή κόπηκε στο όνομα του δικηγόρου Αγουρίδη, ο οποίος δεν ήταν, όπως εσφαλμένα αναφέρει το κατηγορητήριο, δικηγόρος μου αλλά εκπροσωπούσε τους πωλητές του ακινήτου που ενδιαφερόμουν να αγοράσω. Η κίνησή δε αυτή του Μ. Ματαντού, ουδόλως ενείχε κίνδυνο για τον ίδιο, καθόσον γνώριζε την επιχειρηματική μου δράση και την οικονομική μου επιφάνεια (ότι δηλαδή, ήμουν ιδιοκτήτης ναυπηγείου στις Η.Π.Α. κατά τα κατωτέρω αναλυτικώς αναφερόμενα αλλά και διέθετα ιδιόκτητη οικία στην Βοστώνη εκτιμηθείσας αξίας εκατομμυρίων δολαρίων) δηλονότι την φερεγγυότητά μου. Άλλωστε, το ποσό αυτό παρακρατήθηκε από τη νόμιμη αμοιβή μου των 17.276.000 Ευρώ, αφού πράγματι μου κατεβλήθη το ως άνω ποσό μειωμένο ήτοι έλαβα εν τέλει 16.276.000, το οποίο είναι και το καταλογιζόμενο σε εμένα στο υπό στοιχείο δ του κατηγορητηρίου. Τα ανωτέρω επιρρωνύονται και από την με αριθμό 590 Js 64276/05 απόφαση της Εισαγγελίας Κιέλου Γερμανίας, με την οποία τέθηκε στο αρχείο η δικογραφία που αφορούσε την προανάκριση που έλαβε χώρα στην Γερμανία και αφορούσε ακριβώς το επίμαχο ζήτημα που ερευνάται εδώ. Στην ως άνω απόφαση, αφενός μεν αποφαίνεται η Εισαγγελία Κιέλου ότι «δεν υφίστανται ενδείξεις» δωροδοκίας όσον αφορά το πρόσωπό μου, αφετέρου δε, θεωρεί την επίμαχη αμοιβή μου «εύλογη και προσήκουσα», λαμβάνοντας υπόψη τόσο τα συνήθη συμβαίνοντα στον χώρο τέτοιου είδους επιχειρήσεων όσο και τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη κατά τον προσδιορισμό τέτοιου είδους αμοιβής, όπως την «βελτίωση της θέσης της εταιρείας στην αγορά και τις αναμενόμενες να ακολουθήσουν παραγγελίες». 11

Αναφορικά με τις καταβολές υπό στοιχεία β και γ : Φέρομαι στις 04-01-2002 να έλαβα το ποσό των 792.690 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο εμβάσθηκε από τον υπ αριθμ. 0248-446719.60 Α τραπεζικό λογαριασμό της UBS με δικαιούχο την εταιρεία MIE Marine and Industrial Enterprises συμφερόντων του ως άνω Μιχαήλ Ματαντού στον υπ αριθμ. 243-37 90 28 τραπεζικό λογαριασμό της UBS με δικαιούχο την εταιρεία INVECO HOLDINGS S.A. συμφερόντων κατά το κατηγορητήριο δικών μου. Επίσης φέρομαι στις 24-07-2002 να έλαβα το ποσό των 1.390.603 Ευρώ, το οποίο εμβάσθηκε από τον υπ αριθμ. 0248-446 719.63 Χ τραπεζικό λογαριασμό της UBS με δικαιούχο την εταιρεία MIE Marine and Industrial Enterprises συμφερόντων του ως άνω Μιχαήλ Ματαντού στον υπ αριθμ. 243-37 90 2861Χ τραπεζικό λογαριασμό της UBS με δικαιούχο την εταιρεία INVECO HOLDINGS S.A. συμφερόντων κατά το κατηγορητήριο δικών μου. Επί των ανωτέρω επάγομαι τα ακόλουθα: Ουδεμία απολύτως έχω σχέση με τα ως άνω αναφερόμενα στα στοιχεία β και γ του κατηγορητηρίου ποσά. Τα ποσά αυτά όλως εσφαλμένως μου αποδίδονται. Είναι προφανές ότι εσφαλμένως φαίνονται οι παραπάνω καταβολές να έχουν πραγματοποιηθεί σε εμένα, καθώς, όπως ήδη αναφέρεται στο κατηγορητήριο, αυτά μετεφέρθησαν σε λογαριασμό της εταιρείας INVECO HOLDINGS S.A., που εκ παραδρομής χαρακτηρίζεται ως εταιρεία δικών μου συμφερόντων. Όμως το αληθές είναι ότι η εταιρεία INVECO HOLDINGS S.A., που αναγράφεται στα υπό στοιχεία β και γ και με την οποία ουδεμία σχέση έχω, είναι εντελώς διαφορετική εταιρεία από την INVECO LIMITED, η οποία πράγματι είναι δικών μου συμφερόντων. Πρόκειται περί δύο διαφορετικών εταιρειών με δύο διαφορετικούς δικαιούχους. Ουδέποτε διαπραγματεύτηκα με κανέναν την καταβολή οποιουδήποτε ποσού που αφορά στην INVECO HOLDINGS S.A. Ας σημειωθεί εν προκειμένω ότι παγκοσμίως η χρήση της λέξεως «inveco» είναι συνηθέστατη στις επωνυμίες εταιρειών. 12

Αναφορικά με την κατηγορία που σχετίζεται με την αγορά ακινήτου: Ως τελευταίο σημείο του κατηγορητηρίου μου αποδίδεται, ότι δια της εταιρείας «ΚΡΙΣΩΤ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΕ» δικαιούχος της οποίας είναι ο αδελφός μου Ευάγγελος Εμμανουήλ και αληθινός της ιδιοκτήτης εγώ, προέβην το Μάρτιο του έτους 2006 στην τοποθέτηση μέρους της ανωτέρω αναφερόμενης περιουσίας προερχόμενης από το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας και συγκεκριμένα ποσού 2.404.430,82 Ευρώ, σε αγορά κατοικίας στο Παλαιό Ψυχικό. Ήδη εξαρχής επισημαίνω ότι το σημείο αυτό προσετέθη στο κατηγορητήριο μόλις ολίγες ώρες πριν την εμφάνισή μου σε απολογία. Κατά συνέπεια ο χρόνος που απέμενε σε εμέ όντος, μάλιστα, κρατούμενου στη ΓΑΔΑ, να ανασύρω από το αρχείο μου οποιαδήποτε έγγραφα σχετίζονται με το ζήτημα αυτό ήταν απαγορευτικά μικρός. Επιφυλάσσομαι, βέβαια, σε σύντομο χρονικό διάστημα να συγκεντρώσω και θέσω στην διάθεση της Ανάκρισης όλα τα σχετικά παραστατικά. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω σε αυτό το σημείο είναι ότι ακόμα και αν η ανωτέρω αγορά έλαβε χώρα με χρήματα που σχετίζονται με το κατηγορητήριο, νομιμοποίηση θα συνέτρεχε μόνο στην περίπτωση που τα χρήματα αυτά είναι αντικείμενο δωροδοκίας. Εάν αντίθετα, όπως ελπίζω ότι έχω καταδείξει στα προηγούμενα, τα χρήματα αυτά αποτελούν, σύμφωνα με τα όσα προελέχθησαν, νόμιμη αμοιβή μου, ζήτημα εφαρμογής του ν. 2331/1995 δεν τίθεται, ελλείποντος του βασικού αδικήματος που αποτελεί, όμως, πρόκριμα για την εφαρμογή του ως άνω νόμου. Κατά τα λοιπά επιφυλάσσομαι να προσκομίσω, όπως ήδη προείπα, τα σχετικά έγγραφα. IV. Σταχυολόγηση ανακριτικού υλικού Πέραν των ως άνω, από απλή ανάγνωση των απολογητικών υπομνημάτων και απολογιών των συγκατηγορουμένων μου στην παρούσα δικογραφία, ήτοι την από 03-07-2013 απολογία του Γεωργίου Καμάρη, την 13

από 20-05-2013 απολογία και το από 28-06-2013 απολογητικό υπόμνημα του Γεωργίου Χριστοδουλίδη, την από 20-05-2013 απολογία και το από 28-06- 2013 απολογητικό υπόμνημα του Πέτρου Χριστοδουλίδη, την από 13-12-2013 απολογία και την από 19-12-2013 συμπληρωματική απολογία του Αντωνίου Κάντα, το από 03-01-2014 υπόμνημα του Παναγιώτη Ευσταθίου ως και την από 30-10-2013 απολογία και από 22-11-2013 απολογητικό υπόμνημα του Αλεξάνδρου Αβατάγγελου, ευχερώς διαπιστώνεται ότι σε κανένα σημείο των απολογιών του και ουδείς εξ αυτών, που μάλιστα αναδεικνύονται ως κεντρικά πρόσωπα της ερευνώμενης υπόθεσης και διαδραμάτισαν σε αυτήν κομβικούς ρόλους, με αναφέρει υπό οποιαδήποτε ιδιότητα και κατά οποιοδήποτε χρόνο και τόπο ως εμπλεκόμενο στα ερευνώμενα περιστατικά. Αλλά και μια απλή επισκόπηση των μαρτυρικών καταθέσεων καταδεικνύει ότι ουδείς, ούτε και μάρτυρας από τους μέχρι τώρα εμφανισθέντες ανέφερε το ελάχιστο επιβαρυντικό για εμένα στοιχείο, που να ενισχύει έστω και λίγο τις κατηγορίες που μου αποδίδονται. Τέλος, και κατά την γενικότερη επισκόπηση και της γερμανικής δικογραφίας, στην οποία φαίνεται να έχει στηριχθεί η παρούσα ελληνική δικογραφία, προκύπτει η γενικόλογη μόνο αναφορά στο πρόσωπό μου, αφού ουδείς, ακόμα και από αυτούς που καταφέρθησαν αρνητικά για το πρόσωπό μου προσκόμισε στοιχείο που να αποδεικνύει αξιόποινη εμπλοκή μου με την υπόθεση. Αντίθετα, ο κατηγορούμενος στην γερμανική δικογραφία Haun, στην από 15-07-2010 κατάθεσή του ενώπιον της Εισαγγελίας του Μονάχου αναφέρει επί λέξει: «ο κύριος Εμμανουήλ δεν έλαβε τίποτα από την Ferrostaal. Το πολύ πολύ να έλαβε μέσα, δηλαδή, τόσο υλικά όσο και χρήματα για την κατασκευή των υποβρυχίων. Φυσικά αυτά τα έλαβε το ναυπηγείο και όχι ο κ. Εμμανουήλ προσωπικά. Δεν θυμάμαι να έλαβαν άλλες εταιρείες χρήματα σε σχέση με τον κ. Εμμανουήλ». Με την κατάθεσή του αυτή ο κ. Haun με απεμπλέκει από οποιαδήποτε πληρωμή από πλευράς Ferrostaal, η οποία όμως, όπως γνωρίζουμε από την δικογραφία, ήταν αυτή μέσω της οποίας 14

έγιναν προς τρίτους όλες εκείνες οι πληρωμές οι οποίες ελέγχονται ως παράνομες στα πλαίσια της παρούσας ανάπτυξης. V. Νόμω αβάσιμο των αποδιδόμενων κατηγοριών Κατά την έννοια της διάταξης του 235 ΠΚ, η αξιόποινη εγκληματική ενέργεια της παθητικής δωροδοκίας υπαλλήλου συνίσταται στην εκ μέρους του υπαλλήλου, κατά παράβαση των καθηκόντων του, απαίτηση ή λήψη, άμεσα ή με τη μεσολάβηση τρίτου, για τον εαυτό του ή για τρίτο, ωφελημάτων οποιασδήποτε φύσεως ή αποδοχή υποσχέσεώς των, για ενέργεια ή παράλειψή του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σε αυτά. Ο πυρήνας του εγκληματικού αδίκου της αξιόποινης πράξης του άρθρου 235 έγκειται στην έναντι αντιπαροχής «ενέργεια ή παράλειψή του μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται σε αυτά». Υπηρεσιακή θα είναι η ενέργεια ή παράλειψη του υπαλλήλου, όταν κείται εντός των καθηκόντων του, ως και όταν αυτή εκτελείται δυνάμει της ιδιότητάς του, αδιαφόρως αν η ενέργεια ή παράλειψη απλώς προπαρασκευάζει ή είναι βοηθητική της ενέργειας άλλου υπαλλήλου, που ανήκει στην ίδια υπηρεσία (έτσι Μπουρόπουλος Άγγ., Ερμηνεία του Ποινικού Κώδικος, σελ. 327). Αντικείμενη στα καθήκοντα του υπαλλήλου θα είναι η υπηρεσιακή ενέργεια ή παράλειψη, όταν αντιτίθεται στις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά του, όπως αυτά διαγράφονται ή προκύπτουν από το νόμο ή τους υπηρεσιακούς κανονισμούς, τις διατάξεις και τις οδηγίες των προϊσταμένων του, την υπηρεσιακή του σχέση ή την φύση της υπηρεσίας του (έτσι ενδεικτικώς ΑΠ 4/2010, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1627/2009, ΠοινΧρ 2010, σελ. 559). Αξίζει να παρατηρηθεί ότι, όσον αφορά στην φερόμενη παθητική δωροδοκία, μολονότι το ίδιο το κατηγορητήριο μου αποδίδει την ως άνω αξιόποινη πράξη, ωστόσο σε κανένα σημείο του δεν συνδέει την δήθεν παράνομη αυτή πράξη της λήψης χρηματικών ποσών με την τέλεση από μέρους μου αντίστοιχης συγκεκριμένης παράνομης ενέργειας ως τυχόν συμφωνηθείσας από πλευράς μου «αντιπαροχής» για τα ποσά που δήθεν 15

έλαβα. Δεν διευκρινίζεται, με άλλα λόγια τι ακριβώς ήταν αυτό που εγώ υποτίθεται ότι έπραξα ή παρέλειψα και ως συμφωνηθέν αντάλλαγμα έλαβα τα ως άνω ποσά, έτσι δήθεν δωροδοκούμενος. Τέλος, ως προς την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, έχω να παρατηρήσω τα εξής: Η επίμαχη συμπεριφορά της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες έλαβε, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, χώρα από τον Απρίλιο του 2000 έως τον Οκτώβριο του 2002. Ο νόμος περί νομιμοποίησης εσόδων τροποποιήθηκε στις βασικές του έννοιες πρωτίστως με τους ν. 3424/2005 και 3691/2008. Με αυτά τα δεδομένα και υποτιθεμένων ακόμη ως αληθών (κάτι το οποίο, βέβαια, αποκρούω μετ επιτάσεως) των αιτιάσεων του κατηγορητηρίου, δεν θα μπορούσε να μου αποδοθεί τυχόν πράξη νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και συγκεκριμένα από παθητική δωροδοκία για χρόνο μετά το 2002, που θα επέσυρε εφαρμογή των ως άνω προρρηθέντων νόμων, αφού καμία από τις επιμέρους κατ εξακολούθηση πράξεις που μου αποδίδονται δεν τελέστηκε μετά το έτος 2002, πλην της τελευταίας προστεθείσας πράξης νομιμοποίησης δια της αγοράς του ακινήτου. Όμως, τόσο ο ν. 3424/2005 όσο και ο ν. 3691/2008 εισήγαγαν ρυθμίσεις σε σχέση με το προϊσχύσαν δίκαιο δυσμενέστερες ως προς ορισμένα ζητήματα, αφού, μεταξύ άλλων, διευρύνθηκε η έννοια της εγκληματικής δραστηριότητας και αυξήθηκαν τα βασικά αδικήματα. Επιπρόσθετα, δεν αποκλείεται πλέον η ταύτιση του ενεργητικού υποκειμένου του βασικού εγκλήματος, από το οποίο προήλθαν τα παράνομα έσοδα, με τον δράστη της νομιμοποιήσεως, αφού με το ν. 3691/2008 προστέθηκε εδάφιο ε, σύμφωνα με το οποίο η ποινική ευθύνη για το βασικό αδίκημα δεν αποκλείει την τιμωρία των υπαιτίων (αυτουργού και συμμετόχων) για τις πράξεις των στοιχείων α, β και γ της παρ. αυτής, εφόσον τα στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως της πράξεως νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες είναι διαφορετικά από εκείνα του βασικού αδικήματος. Θεσπίστηκε, δηλαδή, πλέον και ρητώς η μερική άποψη της νομολογίας, κυρίως αυτής μετά το έτος 2005, διότι η προηγούμενη έκλινε σαφώς προς την αντίθετη άποψη (βλ. ενδεικτικά 16

ΑΠ 721/2004, ΠοινΛογ 2004, 827, ΑΠ 402/2004, ΠοινΛογ 2004, 525, ΑΠ 351/2003, ΠοινΔικ 2003, 855, ΑΠ 372/2002, ΠοινΔικ 2002, 1013), ότι, εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει και δεδομένου ότι χρησιμοποιεί την έκφραση «όποιος», ακολουθεί ότι το ενεργητικό υποκείμενο του εγκλήματος του άρθρ. 2 παρ. 1 ν. 2331/1995 μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ακόμη και ο υπαίτιος ενός από τα βασικά εγκλήματα και γι αυτό δεν θα πρέπει να γίνεται συσταλτική ερμηνεία του, αφού έχει θεσπιστεί για την αντιμετώπισή του. Εν προκειμένω, όμως, και εφόσον στο πρόσωπό μου πρέπει να τύχει εφαρμογής, αν ήθελαν υποτεθούν αληθείς οι αποδιδόμενες σε εμένα αξιόποινες πράξεις, ο ευμενέστερος ν. 2331/1995, ότι, δηλαδή, δεν δύναμαι να θεωρηθώ υπαίτιος και για την τέλεση της νομιμοποίησης αφού φέρομαι δράστης τέλεσης του βασικού εγκλήματος από το οποίο προήλθε η προς νομιμοποίηση περιουσία, με εξαίρεση, ενδεχομένως, την στο τελευταίο σημείο του κατηγορητηρίου προστεθείσα πράξη νομιμοποίησης δια της αγοράς ακινήτου, στην οποία έχω αναφερθεί ήδη προηγουμένως. Ειδικώς δε, επί της περιγραφόμενης ειδικά ανωτέρω υπό στοιχείο δ του κατηγορητηρίου καταβολής των 17.276.000 ευρώ, που αποτελεί και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του κατηγορητηρίου από πλευράς ποσού, υπάρχει σε κάθε περίπτωση αδυναμία υπαγωγής στο ν. περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, καθώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως προϊόν τέτοιας δραστηριότητας το ως άνω ποσό, αφού, όπως εξήγησα, ήταν μέρος του προσωπικού μου λογαριασμού, που εισήγαγα στην χώρα με την διαδικασία που προέβλεπε ο ν. 3259/2004 περί επαναπατρισμού κεφαλαίων, το δήλωσα νομότυπα στις αρμόδιες αρχές, ελέγχθηκε και αναλόγως φορολογήθηκε. Συνεπώς, ο ίδιος επέλεξα, το εν λόγω ποσό αντί να βρίσκεται σε ανύποπτο χρόνο σε λογαριασμούς στο εξωτερικό, να το καταστήσω μέρος των εν Ελλάδι τραπεζικών μου καταθέσεων, ενισχύοντας, μάλιστα, με την καταβολή των προβλεπόμενων φόρων την εγχώρια οικονομία. Αντιθέτως, αν ίσχυαν τα όσα μου αποδίδονται και το ποσό αυτό ήταν όντως προϊόν 17

εγκληματικής δραστηριότητας, κατά την κοινή λογική θα είχε παραμείνει εκτός Ελλάδος, όπου έως τότε βρισκόταν, ή θα είχα καταβάλει προσπάθεια προς απόκρυψη από τις Ελληνικές αρχές της υποτιθέμενης παράνομης φύσης του. Επειδή από την ανάγνωση καθώς και την ειδικότερη και γενικότερη επισκόπηση της δικογραφίας προκύπτει, αφενός ότι δεν τελέστηκαν από εμένα οι αποδιδόμενες αξιόποινες πράξεις, αφετέρου ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την επιβολή εις βάρος μου επαχθών περιοριστικών όρων, ως μέσων εξασφαλιστικών πρωτίστως της παρουσίας μου σε τυχούσα δίκη. Επειδή τα ως άνω επιρρωνύονται και από το σκεπτικό του υπ αριθμ. 3351/2011 Βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο απεφάνθη περί μη επικύρωσης της υπ αριθμ. 12/2011 εισαγγελικής διάταξης που είχε επιβάλει εις βάρος μου τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα, το οποίο Βούλευμα διεπίστωσε επί λέξει τα εξής: «από το μέχρι τώρα συλλεγέν αποδεικτικό υλικό και από όσα ο κατηγορούμενος εξέθεσε ενώπιόν μας, καθώς και από το περιεχόμενο του από 12-10-2011 υπομνήματός του και των εγγράφων που εγχειρίστηκαν αυθημερόν σε εμάς προκύπτει, ότι ο Σωτήριος Εμμανουήλ είναι ναυπηγός. Η επαγγελματική του δραστηριότητα απαιτεί συχνές μεταβάσεις στο εξωτερικό, αφού το αντικείμενο της εργασίας του απαιτεί να επισκέπτεται ποντοπόρα πλοία και ναυπηγεία και να αξιολογεί τις δυνατότητές τους από τεχνικής άποψης και να δημιουργεί σχέσεις για την περιοδική υποχρεωτική επιθεώρησή τους από νηογνώμονες ασφαλιστές, ναυπηγεία κτλ. Ο ανωτέρω είναι γνωστής διαμονής κατοικώντας μόνιμα στο Π. Ψυχικό Αττικής σε μισθωμένη οικία επί της οδού Εθν. Μακαρίου αρ. 3 όντας παντρεμένος και πατέρας έξι (6) παιδιών, που συντηρεί ο ίδιος. Επομένως δεν πιθανολογείται πρόθεση μη επανόδου του ανωτέρω στη Χώρα, για να απολογηθεί, όταν κληθεί από την ειδική ανακρίτρια, σε περίπτωση μετάβασής του στο εξωτερικό για τις ανάγκες της επαγγελματικής του δραστηριότητας, ούτε η μέχρι τώρα συμπεριφορά του καταδεικνύει σκοπό φυγής του στο εξωτερικό, αφού κληθείς προκαταρκτικά από την Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ως ύποπτος, κατ άρθρο 31 παρ. 2 ΚΠΔ, παρότι μπορούσε 18

να διαφύγει κρυπτόμενος εντός ή εκτός Ελλάδας, δεν το έπραξε, αλλά εμφανίστηκε αυτοπροσώπως. Αντίθετα, ενδεχόμενη επικύρωση της διάταξης περί απαγόρευσης της εξόδου από τη Χώρα θα σήμαινε παρεμπόδιση άσκησης της επαγγελματικής του δραστηριότητας και προσβολή του ουσιώδους εννόμου αγαθού του (δικαίωμα στην εργασία) κατά παράβαση της αρχής της απαγόρευσης του υπερμέτρου που διέπει κάθε είδους περιορισμό στα δικαιώματα του ανθρώπου (25 παρ. 1 εδ. β Σ. πρβλ ΣυμβΠλημΘεσ 563/2000 Υπερ 2000, σελ. 1045, Νίκο Ανδρουλάκη «τα όρια της ανακριτικής δράσεως ΠοινΧρ ΚΕ, σελ. 12 και 31). Το σκεπτικό του ως άνω Βουλεύματος κινείται, εξ άλλου, απολύτως και μέσα στα πλαίσια της λογικής αξιολογήσεως των δεδομένων που αφορούν το πρόσωπό μου. Συγκεκριμένα, ενώ εδώ και περίπου δυόμιση έτη, αφενός μεν γνώριζα επισήμως την εις βάρος μου κατηγορία και την βαρύτητά της αφετέρου δε, δεν είχα κανένα εμπόδιο να διαφύγω στο εξωτερικό, εφόσον μετά την έκδοση του ως άνω Βουλεύματος ουδεμία σχετική απαγόρευση εις βάρος μου ίσχυε, εγώ παρέμεινα διαβιών στην σταθερή και μόνιμη οικία μου, στο Π. Ψυχικό, που αποτελεί την κατοικία της νυν εννεαμελούς οικογένειά μου, θέτοντας εαυτόν απολύτως στην διάθεση της Δικαιοσύνης. Είναι χαρακτηριστικό δε, ότι η σύλληψή μου έλαβε χώρα στην είσοδο της οικίας μου, την ώρα που συνόδευα την ανήλικη θυγατέρα μου Κρυσταλλία Μαρίνα στον παιδικό σταθμό. Μάλιστα, ουδεμία προπαρασκευή ή καν διάθεση φυγής επέδειξα παρά την επανειλημμένη εις βάρος μου αρνητική ατμόσφαιρα που προσπαθούσαν να προκαλέσουν με αδίστακτο και ανθρωποβόρο τρόπο ορισμένα ΜΜΕ, μέσω στοχευμένων αρνητικών εις βάρος μου δημοσιευμάτων, για τα οποία έχω ασκήσει όλα μου τα νόμιμα δικαιώματα απευθυνόμενος στην Δικαιοσύνη. Αντίθετα, παρέμεινα σταθερός στην απόφασή μου να παραμείνω στην γνωστή και μόνιμη διεύθυνσή μου, ώστε να τεθώ οιαδήποτε στιγμή απαιτηθεί στην διάθεση της Δικαιοσύνης. Όσον αφορά την δεύτερη προϋπόθεση προσωρινής κρατήσεως, είναι προφανές ότι μετά την απομάκρυνσή μου από τα ΕΝΑΕ προ δεκαετίας, ούτε κατά διάνοια συντρέχει πιθανότητα τελέσεως εκ μέρους μου νέων αξιοποίνων 19

πράξεων που να σχετίζονται εν στενή ή εν ευρεία εννοία με αδικήματα ανάλογα με αυτά για τα οποία κατηγορούμαι. Μετά από όλα αυτά, τυχόν επιβολή εις βάρος μου προσωρινής κρατήσεως θα παραβίαζε βάναυσα το γράμμα και το πνεύμα της διατάξεως 282 ΚΠΔ, όπως αυτό ερμηνεύεται και εφαρμόζεται παγίως από την νομολογία μας. Επειδή, όπως προκύπτει, η διαμονή μου είναι μόνιμη και γνωστή στις αρχές, αφού διαμένω με την οικογένειά μου στο Π. Ψυχικό Αττικής, επί της οδού Εθν. Μακαρίου, αρ. 3. Εκεί συνεχίζω και θα συνεχίσω να ζω και πρόθυμα θα προσέλθω ενώπιον οποιασδήποτε Δικαστικής Αρχής, όποτε τυχόν ήθελε με καλέσει, όπως, άλλωστε, έχω κάνει κατ επανάληψη και με απόλυτη συνέπεια μέχρι σήμερα. Επειδή διανύω το 61 ο έτος της ηλικίας μου με επιβαρυμένη την κατάσταση της υγείας μου, καθόσον πάσχω από σακχαρώδη διαβήτη και εμφανίζω οξεία επεισόδια άπνοιας, κατά τον νυχτερινό μου ύπνο, που καθιστούν αναγκαία την χρήση ειδικής συσκευής υποβοήθησης της αναπνοής. Επειδή τυγχάνω οικογενειάρχης, πατέρας επτά τέκνων, τα μικρότερα εξ αυτών είναι η Κρυσταλλία Μαρίνα ηλικίας μόλις τεσσάρων, οι Μάξιμος και Καλίστα, δύο ετών και τέλος η Ραφαέλα, μόλις δέκα μηνών. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι τόσο η σύζυγος μου Χριστιάννα, ασχολούμενη με τα οικιακά, όσο και τα περισσότερα εκ των τέκνων μου συντηρούνται από εμένα, τους οποίους και στηρίζω οικονομικά, ηθικά και συναισθηματικά. Επειδή έχω λευκό ποινικό μητρώο και ουδέποτε έχω καταδικασθεί στο παρελθόν για οποιαδήποτε αιτία. Επειδή δεν είμαι ύποπτος φυγής, αφού έχω ανταποκριθεί και έχω υπάρξει πάντοτε απόλυτα συνεπής απέναντι στις κλήσεις της Δικαιοσύνης, όπως τούτο αποδεικνύεται εμπράκτως. Οφείλω δε, στο σημείο αυτό να επισημάνω ότι από την πρώτη στιγμή διερεύνησης του ως άνω θέματος επέδειξα εξαιρετική προθυμία στην προσέλευσή μου ενώπιον κάθε αρμόδιας αρχής, προκειμένου να επιβοηθήσω το έργο της. Ως εκ τούτου, παρέστην σε πολύωρη κατάθεση ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, χωρίς να κάνω χρήση της κλήσεώς μου από την Δικαιοσύνη, ώστε να αποφύγω την 20

σχετική κατάθεση και παρείχα όλα τα στοιχεία που είχα τότε στην διάθεσή μου προκειμένου να διαλευκανθεί και να υποβοηθηθεί το έργο της ανακρίσεως. Το αυτό έπραξα και όποτε εκλήθην από την Δικαιοσύνη κατά την διάρκεια της προκαταρκτικής εξετάσεως, οπότε και παρέστην πολλάκις ενώπιον των αρμοδίων διωκτικών αρχών. Επειδή για την απόδειξη της αλήθειας των ως άνω ισχυρισμών μου προσκομίζω και επικαλούμαι σχετικά έγγραφα. Επειδή όλα όσα αναφέρω είναι νόμιμα, βάσιμα, αληθινά και αποδεδειγμένα ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Και με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου Αιτούμαι Να απαλλαγώ από κάθε κατηγορία με την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος. Να λάβω γνώση της εισαγγελικής προτάσεως πριν τεθεί υπόψη του αρμοδίου Συμβουλίου. Να αποφανθείτε υπέρ της μη επιβολής εις βάρος μου επαχθών περιοριστικών όρων κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα. Πληρεξουσίους Δικηγόρους ορίζω τους Δικηγόρους Αθηνών Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη του Ιωάννη (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 9015), κάτοικο Αθηνών, επί της οδού Δημοκρίτου αρ. 1 (τηλ: 2103641360, 2103639489) και Πειραιώς Ιωάννη Ηρειώτη του Θεοδώρου (Α.Μ. Δ.Σ.Π. 1547), κάτοικο Πειραιώς, επί της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, αρ. 42-44, (τηλ. 210-4227572-4) και αντίκλητό μου το Δικηγόρο Αθηνών Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη του Ιωάννη (Α.Μ. Δ.Σ.Α. 9015), κάτοικο Αθηνών, επί της οδού Δημοκρίτου αρ. 1 (τηλ: 2103641360, 2103639489). Αθήνα, 17 Ιανουαρίου 2014 Ο απολογούμενος 21