Επώνυµο Όνοµα Υπογραφή Σταύρου - Τσιαπαλάµος Γεώργιος Σφραγίδα Υπογραφές Αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης, ΙΕΕΕ, Αθήνα, 1984 Ιδιότητα Γέννησης Χρόνος Γέννησης Καταγωγής Θανάτου Χρόνος Θανάτου Βιογραφικά Στοιχεία Επιχειρηµατίας, Φιλικός, διοικητικό στέλεχος, πολιτικός Ιωάννινα 1788 Ήπειρος - Βλάχος Αθήνα 31 Μαΐου 1869 Γιος του βλαχικής καταγωγής γιαννιώτη µεγαλέµπορου Ιωάννη Σταύρου- Τσιαπαλάµου, έµπιστου αξιωµατούχου του Αλή Πασά Τεπελενλή των Ιωαννίνων και της Μπαλάσιως, κόρης του γιαννιώτη εµπόρου Κερασάρη. Απέκτησε µεγάλη µόρφωση κάνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στην Μπαλάνειο και την Καπλάνειο, σχολές των Ιωαννίνων. Συνέχισε τις σπουδές του στην αυστριακή πρωτεύουσα, στην περίφηφη Εµπορική Σχολή της Βιέννης, όπου διδάχτηκε διδάχτηκε οικονοµικά και εµπορικά µαθήµατα στη καθώς και τη γερµανική, γαλλική και ιταλική γλώσσα. Στη Βιέννη εργάστηκε στις οικογενειακές εµπορικές επιχειρήσεις του πατέρα του, και το 1811 ανέλαβε τη διεύθυνσή µετά τη µόνιµη επανεγκατάσταση του πατέρα του στα Ιωάννινα. Το 1814, σε ηλικία 27 ετών, έγινε µέλος της "Φιλοµούσου Εταιρείας" της Βιέννης όπου γνωρίστηκε µε τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών του τσάρου, Ιωάννη Καποδίστρια. Παραµονες της Ελληνικής Επανάστασης βρίσκεται στη Βιέννη έχοντας εξελιχτεί σε σηµαντικό οικονοµικό παράγοντα της Διασποράς, ενώ έχει µυηθεί και στη Φιλική Εταιρεία. Όπως και ο Καποδίστριας, είχε επιφυλάξεις ως προς την ένοπλη εξέγερση. Ωστόσο, µετά την εκδήλωση της εξέγερσης ενώ βρισκόταν στην Πιζα, εργάστηκε υπέρ αυτής διατηρώντας επαφές µε τον εξόριστο µητροπολιτη Ιγνάτιο Ουγγροβλαχίας, τον Αλέξανδρο Μαυροκοραρδατο, τον Κωστάκη Καρατζά και άλλους σηµαντικους παράγοντες. Το 1824 κατέβηκε στις επαναστατηµένες ελληνικές επαρχίες µεταφέροντας µεγάλες ποσότητες πυροµαχικών και άλλων εφοδίων. Εκεί, ευθυγραµµίστηκε µε τη φατρία των Κυβερνητικών και έγινε γραµµατέας του Γιώργου Κουντουριώτη. Πήρε µέρος στις πολιτικές διεργασίες της περιόδου και
συµµετείχε στην Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας ως πληρεξούσιος των Ηπειρωτών καθώς και σε επιτροπές µε οικονοµικές αρµοδιότητες. Επί Καποδίστρια διορίστηκε µέλος του Πανελληνίου (στο Τµήµα Οικονοµικών µε πρόβουλο τον Γιώργο Κουντουριώτη) και µέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Εθνικής Χρηµατιστικής Τραπέζης, του πρώτου χρηµατοπιστωτικού ιδρύµατος της χώρας που είχε ιδρύσει ο κυβερνήτης στις 2 Φεβρουρίου 1828. Στο διάστηµα αυτό απέφυγε την εµπλοκή του στις πολιτικές διαµάχες ασκώντας "τεχνοκρατικώς" τα καθήκοντά του. Η σταδιοδροµία του Γεωργίου Σταύρου, ως ανώτερου διοικητικού στελέχους απογειώθηκε κατά την οθωνική περίοδο. Το 1835 διορίστηκε µέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και το 1841 ανέλαβε τη διοίκηση της νεοσυσταθείσας Εθνικής Τράπεζας, θέση την οποία διατήρησε επό 28 έτη. Ως διοικητής προώθησε αλλαγές στο νοµισµατικό σύστηµα επιτυγχάνοντας την απεµπλοκή της "ελληνικής συναλλακτικής ζωής από τις αναγχρονιστικές οθωµανικές της καταβολές." Πέθανε άγαµος σε ηλίκια 84 ετών στις 31 Μαϊου 1869. Ο Γεώργιος Σταύρου ανηκε σε µία ευάριθµη κατηγορία δηµοσίων λειτουργών ο οποίος, σε µία περίοδο µε κυρίαρχες ακόµη τις παραδοσιακές δοµές, και τα πολιτικά πάθη προσπάθησε, και εν πολλοίς το επέτυχε, να λειτουργήσει πρωταρχικά υπέρ του δηµοσίου συµφέροντος. Ολόκληρη η περιουσία του κληροδοτήθηκε σε ιδρύµατα και το Δηµόσιο. Βιβλιογραφία Αναστάσιος Γούδας, Βίοι Παράλληλοι..., τόµος Γ', Αθήνα 1870, σσ. 215-248. Γεράσιµος Νοταράς - Ζήσιµος Συνοδινός, Ο Ηπειρώτης Γεώργιος Σταύρου, 1788-1869, Θεµελιωτής της οικονοµικής ανασυγκρότησης του νεοελληνικού κράτους, [Ιστορικό Αρχείο Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος], Αθήνα 2010 Β.Ν. Πατσέλης, "Γεώργιος Σταύρου (1788-1869)", Ηπειρωτικά Χρονικά, τόµος Ζ', <1927>, σσ. 33-61. Ζήσιµος Συνοδινός, "Γεώργιος Σταύρος ο 'ευαργέτης' των εθνικών ευεργετών", Η Ελλάδα των ευεργετών - Ηµερησία, Δεκέµβριος 2004.
Εικονογραφία Ξυλογραφία, Εθνικό Ηµερολόγιο Βρετού, 1865 Ελαιογραφία
Φωτογραφία Φωτογραφία Συντάκτης: Στέφανος Παπαγεωργίου