Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ: ΤΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ

Μελέτη 9: Για το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ: ΤΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ Σάββατο 24 Νοεμβρίου ΕΔΑΦΙΟ ΜΝΗΜΗΣ: «Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς, Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υµών εις το όνοµα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αµαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύµατος.» Πράξεις 2/β 38. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 28/κη 19,20, Ρωµ. 6/ς 3-8, Ματθ. 26/κς 26-28, Ιωάν. 13/ιγ 1-17, Α Κορ. 11/ια 24,26. Βασική Σκέψη: Ο Θεός θέσπισε κάποιες θρησκευτικές λειτουργίες που, αν κατανοηθούν όπως πρέπει, θα ενισχύσουν την πίστη µας. Σε πολλές κοινωνίες συναντάµε τελετές που είναι γνώστες ως «τελετές µετάβασης». Αυτές οι τελετές δηµιουργήθηκαν για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να µεταβούν από το ένα στάδιο της ζωής στο άλλο. Για παράδειγµα, οι τελετές ενηλικίωσης παρότι διαφέρουν σε κάθε κοινωνία, έχουν κοινό στόχο να προετοιµάσουν τους νέους για την οµαλή ένταξή τους στην κοινωνία. Κατά τη διάρκειά τους, οι νέοι διδάσκονται πώς µπορούν να γίνουν παραγωγικοί και υπεύθυνοι. Και στην Χριστιανική κοινότητα υπάρχουν τελετές, που επισηµοποιούν την οµολογία και την αφοσίωση των µελών στην πίστη. Οι ιερές αυτές τελετές δεν επιβεβαιώνουν απλώς τη συµµετοχή του ατόµου στην κοινότητα της εκκλησίας, αλλά και το προετοιµάζουν ώστε να γίνει ένα πιστό και παραγωγικό µέλος. Επίσης, βοηθάνε τα µέλη να καταλάβουν γιατί πρέπει να δείξουν αφοσίωση στο Χριστό. Αυτή την εβδοµάδα θα εξετάσουµε τρεις τέτοιες τελετές που εκφράζουν την πίστη µας: την Βάπτιση, το Νίψιµο των Ποδών και τη Θεία Κοινωνία. 62

Μελέτη 9: Κυριακή 25 Νοεμβρίου ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ Στα πρώτα στάδια της ς Χριστιανικής εκκλησίας, όπου τα Ελληνικά ήταν η καθοµιλούµενη, οι πιστοί χρησιµοποιούσαν τον όρο «µυστήριο» για να περιγράψουν τις Χριστιανικές ιερές τελετές. Στη Δύση, όπου βασική γλώσσα ήταν τα λατινικά, χρησιµοποιούταν ο όρος θρησκευτικό µυστήριο (sacramentum). Αυτός ο όρος παρέπεµπε στον όρκο υπακοής που έδινε ο Ρωµαίος στρατιώτης. Εκείνοι που χρησιµοποιούσαν αυτόν τον όρο αισθάνονταν ότι περιέγραφαν ακριβώς τη φύση των ιερών τελετών. Αργότερα όµως οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν πως οι τελετές είχαν µία εσωτερική, αόρατη δύναµη. Στον µεσαίωνα, η εκκλησία κατονόµασε επτά τελετές ως «µυστήρια», και θεωρούνταν τα µέσα που θα εµπότιζαν την ψυχή του ανθρώπου µε χάρη. Κατά τη διάρκεια της Μεταρρύθµισης, τα µυστήρια αυτά εξετάστηκαν εξονυχιστικά. Για πολλούς πλέον ο όρος «µυστήριο» ήταν συνυφασµένος µε το µίασµα. Αισθάνθηκαν την ανάγκη να δοθεί ένας άλλος όρος, και αυτός ήταν «τελετή». Μ αυτόν τον τρόπο θέλησαν να δείξουν ότι επρόκειτο για ιδιαίτερες τελετές που θέσπισε ο Χριστός. Ο λόγος για τον οποίο προτιµήθηκε αυτός ο όρος, είναι γιατί φανερώνει ότι κάποιος συµµετέχει σ αυτές τις τελετές ως ένδειξη υπακοής και αφοσίωσης στον Κύριο Ιησού. Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας βλέπουν το Βάπτισµα, το Νίψιµο των Ποδών και τη Θεία Κοινωνία ως τελετές γιατί φανερώνουν την αφοσίωσή µας στον Χριστό. Είναι συµβολικές πράξεις που εκφράζουν την πίστη µας. Διαβάστε Ματθ. 28/κη 19,20, Ιωάν. 13/ιγ 14 και Α Κορ. 11/ια 23-26. Πώς αυτά τα εδάφια στηρίζουν το ότι οι ιερές τελετές πρέπει να χαρακτηρίζονται ως Θεϊκές «διατάξεις»; Όσο σηµαντικές κι αν είναι αυτές οι τελετές πρέπει πάντα να θυµόµαστε ότι δεν είναι αγωγοί της χάρης ή µέσα µε τα οποία µπορούµε να κερδίσουµε τη σωτηρία ή την εύνοια του Θεού. Η αµαρτία είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτηµα ώστε να αντιµετωπιστεί µε τελετές, παρότι έχουν θεσπιστεί από τον Χριστό. Μόνο η σταυρική θυσία του Ιησού µπορεί να µας λυτρώσει. Καθώς τις κατανοούµε, θα δούµε ότι αυτές οι τελετές είναι σύµβολα που µας βοηθούν να συνειδητοποιήσουµε το τι έκανε ο Χριστός για µας, αλλά και να αποκτήσουµε µία ουσιαστικότερη σχέση µαζί Του. Είναι τα µέσα που µας οδηγούν στο τέλος και όχι το τέλος. 63

Μελέτη 9: Δευτέρα 26 Νοεμβρίου Η ΒΑΠΤΙΣΗ Η Καινή Διαθήκη χρησιµοποιεί διάφορες εικόνες για να περιγράψει την σηµασία της βάπτισης. Η βάπτιση συµβολίζει την πνευµατική µας ένωση µε τον Χριστό (Ρωµ. 6/ς 3-8), την συµµετοχή µας στη θλίψη, στον θάνατο και την ανάστασή Του, αποκηρύσσοντας τον προηγούµενο τρόπο ζωής. Έτσι, η βάπτιση συνδέεται µε την µετάνοια και την συγχώρηση των αµαρτιών (Πράξ. 2/β 38), την αναγέννηση και την λήψη Αγίου Πνεύµατος (Α Κορ. 12/ιβ 13), και τέλος, την ένωση µε την εκκλησία (Πράξ. 2/β 41,47). Η βάπτιση συµβολίζει την πνευµατική σχέση διαθήκης µε τον Θεό, µέσω του Χριστού (Κολ. 2/β 11,12). Θα λέγαµε ότι είναι το αντίστοιχο της περιτοµής στην Παλαιά Διαθήκη. Αυτή η τελετή συµβολίζει την αφοσίωση και την προσήλωση του ατόµου στην υπηρεσία του Χριστού. Η απολαβή Αγίου Πνεύµατος κατά την βάπτιση δίνει τη δυνατότητα στον πιστό να υπηρετήσει την εκκλησία και να εργαστεί για την σωτηρία των άλλων ανθρώπων (Πράξ. 1/α 5,8). Πριν αρκετά χρόνια η Επιτροπή της Αγγλικανικής Εκκλησίας έκανε κάποιες αξιόλογες δηλώσεις όσον αφορά τη Βάπτιση, τη Θεία Κοινωνία και την Αποδοχή µέλους. Συγκεκριµένα, για την βάπτιση δηλώθηκε ότι, «εκείνοι που βαπτίζονται, κανονικά είναι ενήλικες και όχι νήπια, και οφείλουµε να παραδεχτούµε ότι πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για νηπιοβάπτισµα.» - Baptism and Confirmation Today, σ.34, απόσπασµα από Christian Theology του Millard J. Erickson, σ.1102. Τα νήπια δεν µπορούν να βαπτιστούν επειδή σύµφωνα µε την Αγία Γραφή απαιτείται πίστη και µετάνοια από µέρους του συµµετέχοντος. Επιπλέον, για την εκδήλωση πίστης και µετάνοιας χρειάζεται Βιβλική και πνευµατική καθοδήγηση από τον Λόγο του Θεού (Ρωµ. 10/ι 17). Αυτά τα στοιχεία είναι απαραίτητα, ώστε ο υποψήφιος να φέρει «καρπούς αξίους της µετανοίας» (Λουκά 3/γ 8) ως ένδειξη της σχέσης του µε τον Χριστό. Η φύση της βάπτισης µας βοηθάει να καταλάβουµε τη διαφορά µεταξύ µυστηρίου και τελετής. Για κάποιους θεωρείται µυστήριο, ως το µέσο που φέρνει την αλλαγή στον άνθρωπο, από τον πνευµατικό θάνατο στη ζωή. Σύµφωνα µ αυτήν την άποψη, η ηλικία δεν έχει σηµασία γιατί είναι κάτι το υπερφυσικό. Από την άλλη, όπου η βάπτιση θεωρείται τελετή, συµβολίζει την εσωτερική αλλαγή (ένα υπερφυσικό γεγονός) που εκδηλώνεται στη ζωή του πιστού µέσα από την εµπειρία του µε τον Ιησού. Σύµφωνα µ αυτήν την άποψη, ο υποψήφιος πρέπει να έχει εµπειρία πίστης στον Χριστό γι αυτό ιδιαίτερα σηµαντικό είναι το ποιος βαπτίζεται και πότε. ΣΚΕΨΗ: Εάν έχετε βαπτιστεί, θυµηθείτε την εµπειρία σας. Γιατί πρέπει να «βαπτιζόµαστε» καθηµερινά; Πώς µπορεί να συµβεί αυτό; 64

Μελέτη 9: Τρίτη 27 Νοεμβρίου Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ Δύσκολα µπορούµε να φανταστούµε τον πόνο που αισθάνθηκε ο Ιησούς όταν λίγο πριν το Σταυρό, στην µεγαλύτερη ταπείνωση αντίκρισε την ζήλια και την διχόνοια µεταξύ των µαθητών Του που επρόκειτο να είναι οι σπουδαιότεροι στη βασιλεία Του. Διαβάστε Λουκά 22/κβ 24-27 (δείτε επίσης Ματθ. 18/ιη 1, 20/κ 21). Ποια σηµαντική αλήθεια καλούνταν να µάθουν οι µαθητές;.. Ο κόσµος µας έχει διαβρωθεί τόσο από την αµαρτία που το σωστό το βλέπει παράλογο και το λάθος λογικό. Ποιος λογικός άνθρωπος θα προτιµούσε να υπηρετεί από το να υπηρετείτε; Το νόηµα της ζωής άλλωστε, δεν είναι να προχωράµε µπροστά, να γίνουµε πλούσιοι, να µας υπηρετούν αντί να υπηρετούµε; Γι αυτό λοιπόν δεν πρέπει να µας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των µαθητών Του στο Κυριακό Δείπνο. Με κανέναν άλλο τρόπο δεν θα µπορούσε να εξηγήσει καλύτερα την αλήθεια για το τι είναι σηµαντικό στα µάτια του Θεού, από ό,τι µε την κίνησή Του να πλύνει τα πόδια εκείνων που θα έπρεπε να φιλούν τα δικά Του. Τι διδασκόµαστε στον Ιωάν. 13/ιγ 1-17 για το Νίψιµο των Ποδών ως µέρος της Θείας Κοινωνίας; Σ αυτά τα εδάφια βρίσκεται µία απίστευτη αλήθεια. Στο εδ. 3 αναφέρεται ότι ο Ιησούς ήξερε πως τα «πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας». Έχοντας λοιπόν πλήρη γνώση ότι «από του Θεού εξήλθε, και προς τον Θεόν υπάγει», σηκώθηκε από το τραπέζι και άρχισε να πλένει τα πόδια των µαθητών Του (εδ.5). Οι µαθητές παρότι δεν είχαν καταλάβει επακριβώς το Ποιος ήταν ο Ιησούς, εξεπλάγησαν. Πώς είναι δυνατόν να µην κατάλαβαν τι ήθελε να τους διδάξει; Αξιοσηµείωτο είναι ότι το Νίψιµο των Ποδών προηγήθηκε της Θείας Κοινωνίας. Πριν επικαλεστούµε τα όσα ο Χριστός έκανε για µας, είναι σηµαντικό να συνειδητοποιήσουµε το πόσο ταπεινοί και ευτελείς είµαστε, και πόσο ανάγκη έχουµε τη Θεϊκή χάρη. ΣΚΕΨΗ: Ποιου τα πόδια, εάν πλένατε, θα σας ωφελούσε πνευµατικά; 65

Μελέτη 9: Τετάρτη 28 Νοεμβρίου ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΔΕΙΠΝΟ Διαβάστε Ματθ. 26/κς 26-28. Ποιο είναι το µήνυµα του Ιησού; Γιατί είναι σηµαντικό να το δούµε µέσα από συµβολισµούς;.. Το Κυριακό Δείπνο αντικαθιστά τη γιορτή του Πάσχα που έχουµε την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης. Το Πάσχα εκπληρώθηκε όταν ο Χριστός, ο Αµνός, έδωσε τη ζωή Του. Πριν το θάνατό Του, ο Ίδιος ο Χριστός εδραίωσε την σπουδαία αυτή γιορτή της εκκλησίας στην Καινή Διαθήκη, µέσα από µία νέα διαθήκη. Όπως ο εορτασµός του Πάσχα ήταν ανάµνηση της απελευθέρωσης του λαού Ισραήλ από τη δουλεία της Αιγύπτου, έτσι και το Κυριακό Δείπνο είναι ανάµνηση της απελευθέρωσής µας από την πνευµατική Αίγυπτο την δουλεία της αµαρτίας. Με το αίµα από το πασχαλινό αρνί ράντισαν τους παραστάτες της πόρτας για να προστατέψουν τους οικείους από τον θάνατο, ενώ µε την βρώση της σάρκας έλαβαν δύναµη για να φύγουν από την Αίγυπτο (Έξ. 12/ιβ 3-8). Παροµοίως και η θυσία του Χριστού µάς απελευθερώνει από τον θάνατο, και οι πιστοί σώζονται, «γευόµενοι» το αίµα και την σάρκα Του (Ιωάν. 6/ς 54). Με τον Κυριακό Δείπνο διακηρύττουµε ότι µέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού λαµβάνουµε σωτηρία, συγχώρηση, και υποσχέσεις για νίκη κατά της αµαρτίας. Διαβάστε Α Κορ. 11/ια 24-26. Ποιες σηµαντικές δογµατικές αλήθειες της σταυρικής θυσίας αποκαλύπτονται; Σ αυτό το σηµείο βλέπουµε ξεκάθαρα ότι η θυσία του Χριστού αντικατέστησε τη δική µας. Σταυρώθηκε και έχυσε το αίµα Του για µας. Κάθε φορά που συµµετέχουµε στην Θεία Κοινωνία πρέπει να θυµόµαστε το τι έκανε ο Χριστός για µας. Το Νίψιµο των Ποδών στη Θεία Κοινωνία µάς προετοιµάζει για τη συµµετοχή µας, και αισθανόµαστε την κοινωνική φύση αυτής της τελετής. Με τη σταυρική θυσία να συµβολίζεται τόσο ζωντανά µέσα από τον άρτο και τον οίνο, θυµόµαστε πως ανεξάρτητα από τις διαφορές µας είµαστε όλοι αµαρτωλοί και έχουµε ανάγκη τη χάρη. Η Θεία Κοινωνία µάς βοηθάει να συνειδητοποιήσουµε τις υποχρεώσεις µας στον Κύριο αλλά και στον συνάνθρωπό µας. 66

Μελέτη 9: Πέμπτη 29 Νοεμβρίου Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ Διαβάστε Α Κορ. 11/ια 26. Ποια σπουδαία ελπίδα παρουσιάζεται εδώ;.. Σ αυτό το εδάφιο βλέπουµε πόσο στενά συνδεδεµένες είναι η Δευτέρα Παρουσία και η Θεία Κοινωνία. Και αυτό είναι λογικό, γιατί η Δευτέρα Παρουσία είναι η ολοκλήρωση του έργου της σταυρικής θυσίας. Ο κυριότερος λόγος της Πρώτης Παρουσίας του Χριστού στην οποία συµπεριλαµβανόταν η σταυρική θυσία ήταν η Δευτέρα Παρουσία. Η Πρώτη Παρουσία προετοίµασε το έδαφος για την Δεύτερη. Ποιος ο λόγος της Πρώτης Παρουσίας του Χριστού εάν δεν θα υπήρχε Δεύτερη;.... Η Θεία Κοινωνία, υπό µία έννοια, γεφυρώνει το διάστηµα µεταξύ του Γολγοθά και της Δευτέρας Παρουσίας. Κάθε φορά που συµµετέχουµε στη Θεία Κοινωνία θυµόµαστε την σταυρική θυσία και όσα επιτεύχθηκαν εκεί για µας, τα οποία δεν διαχωρίζονται από τη Δευτέρα Παρουσία. Για την ακρίβεια, τα όσα έκανε ο Ιησούς για µας στο σταυρό, θα ολοκληρωθούν µε τη Δευτέρα Παρουσία. Διαβάστε Ματθ. 26/κς 29. Τι λέει ο Ιησούς σ αυτό το εδάφιο; Προσέξτε την υπόσχεση, την βεβαιότητα, και την ελπίδα που µας δίνει εδώ ο Κύριος. Τα λόγια αυτά δείχνουν την στενή σχέση µεταξύ του λυτρωµένου και του Λυτρωτή που θα διαρκέσει για πάντα. Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι δεν θα πιει ξανά από τον καρπό της αµπέλου µέχρι να το πιει µαζί µας στη αιώνια βασιλεία. Αναλογιζόµενοι ότι είναι ο Δηµιουργός του σύµπαντος (Κολ. 1/α 16), αυτή η υπόσχεση γίνεται ακόµη πιο εκπληκτική. Εποµένως, η Θεία Κοινωνία δείχνει και την σπουδαία ελπίδα που µας περιµένει µε την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού. ΣΚΕΨΗ: Είστε αποθαρρυµένοι; Νιώθετε πεσµένοι; Αυτός είναι ο αµαρτωλός κόσµος. Γιατί είναι σηµαντικό να κοιτάζουµε στον Σταυρό παρά τα όσα περνάµε; Τι σηµαίνει η σταυρική θυσία για σας τώρα, και για το µέλλον σας; 67

Μελέτη 9: Παρασκευή 30 Νοεμβρίου Δύση ηλίου: 17:07 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Η βάπτιση είναι µία ιερή και σηµαντική τελετή και γι αυτό πρέπει να κατανοήσουµε σωστά τη σηµασία της. Σηµαίνει τη µετάνοια ως προς την αµαρτία, και µία νέα ζωή µε τον Ιησού Χριστό. Δεν πρέπει να είναι µία βεβιασµένη απόφαση. Γονείς και παιδιά πρέπει να σκεφτούν σοβαρά το κόστος.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τοµ. 6, σ.93. «Το Πάσχα έδειχνε πίσω στην απελευθέρωση του λαού Ισραήλ από τους Αιγυπτίους, ενώ είχε και συµβολικό χαρακτήρα και έδειχνε µπροστά στον Χριστό, τον Αµνό του Θεού που θυσιάστηκε για την απελευθέρωση των αµαρτωλών. Το αίµα που ραντίστηκε στους παραστάτες έδειχνε το εξιλεωτικό αίµα του Χριστού, τη διαρκή εξάρτηση των αµαρτωλών στα προνόµια αυτής της θυσίας για προστασία ενάντια στις δυνάµεις του Σατανά, και την ολοκληρωτική λύτρωση.» Ε. Χουάιτ, The Spirit of Prophecy, τοµ. 1, σ.201. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Πότε ήταν η τελευταία φορά που συµµετείχατε στο Νίψιµο των Ποδών, και γιατί αυτή η εντολή είναι σηµαντική; 2. Διαβάστε Α Πέτρ. 3/γ 20,21. Ποιο παράδειγµα χρησιµοποιεί ο Πέτρος για να εξηγήσει τη σηµασία της βάπτισης; 3. Οι πρώτοι Χριστιανοί δέχτηκαν πολλές κατηγορίες, µεταξύ άλλων, και για κανιβαλισµό. Ένας από τους λόγους βρίσκεται στα λόγια του Ιησού στο Ιωάν. 6/ς 53-56. Τι µας διδάσκει ο Ιησούς µ αυτά τα λόγια; Γιατί είναι σηµαντικό να κατανοήσουµε το µήνυµα αυτών των εδαφίων; 4. Συζητήστε την κοινωνική πλευρά της Θείας Κοινωνίας. Πώς µας βοηθάει να κατανοήσουµε τις υποχρεώσεις µας στην κοινωνία και στον συνάνθρωπο; 68