1 Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ηράκλειο Κρήτης. 2 Department of Biological Sciences, Texas Tech University, MS 43131, Lubbock,Texas 79409-3131. 3 Department of Biology, Faculty of Science, Dokuz Eylül University, İzmir, Turkey. 4 Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Λεωφ. Κνωσού Τ.Κ.71409 Ηράκλειο Κρήτης.
Χάρτης κατανομής του M. kotschyi (IUCN) Ενδιαίτημα: ξηρές πετρώδεις περιοχές με μακία βλάστηση και φρύγανα. Υψόμετρο ως και 1400m! Ελλάδα: πολύ κοινό είδος των νησιών (Αιγαίο και Ιόνιο) και κοινό είδος σε όλες σχεδόν τις περιοχές της χώρας.
Μεγάλη μορφολογική διαφοροποίηση στις περιοχές εξάπλωσης του. Προβληματική συστηματική: Αναφέρονται αρκετά υποείδη: π.χ. 30 υποείδη (Bauer et al. 2013) Ελλάδα: 17 υποείδη, τα περισσότερα με εξαιρετικά περιορισμένη κατανομή π.χ. M. k. kalypsae μόνο στη Γαύδο (Valakos et al. 2008). Η ταξινόμηση σε υποείδη (Ελλάδα) δεν συμφωνεί με τα υπάρχοντα μοριακά δεδομένα (φυλογενετική ανάλυση με COI (Kasapidis et al. 2005)) IUCN: «πιθανά πρόκειται για σύμπλοκο ειδών συμπεριλαμβανομένων κάποιων απειλούμενων».
Τα υποείδη της Ελλάδας ομαδοποιούνται σε 4 ομάδες (Beutler 1981): 1) kotschyi-group, (ηπειρωτική Ελλάδα, Ιταλία, Αλβανία, FYROM, Βουλγαρία, Κυκλάδες, Β. Σποράδες, νησιά Ιονίου, Κύθηρα, Αντικύθηρα) 2) danilewskii-group (Ασιατικά υποείδη και Κύπρος) 3) bartoni-group (Κρήτη και νησίδες) 4) oertzeni-group (Γαύδος, Κάσος-Κάρπαθος και γειτονικές νησίδες, νησίδες μεταξύ Αστυπάλαιας και Καρπάθου). Η ομαδοποίηση αυτή υποστηρίζεται καλύτερα από τα μοριακά δεδομένα χωρίς ωστόσο να βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία(kasapidis et al. 2005).
51 πληθυσμοί από Ελλάδα και Τουρκία (1-2 άτομα ανά πληθυσμό). Συνολικά 71 άτομα (συλλογή ΜΦΙΚ)
51 πληθυσμοί από Ελλάδα και Τουρκία (1-2 άτομα ανά πληθυσμό). Συνολικά 71 άτομα Συλλογή (ΜΦΙΚ).
Απομόνωση ολικού DNA (Ammonium Acetate) Προσδιορισμός νουκλεοτιδικών αλληλουχιών ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ Εκτίμηση γενετικών αποστάσεων για κάθε ένα γονίδιο. Πολ/σμός τμήματος των γονιδίων 16S rdna (600bp) COI (700 bp) Κατασκευή φυλογενετικών δέντρων με αναλύσεις: Σύνδεσης γειτόνων (MEGA) Μπεϋζιανής Συμπερασματολογίας (MrBayes) Χρονοφυλογενετική ανάλυση (Beast) για την εκτίμηση του χρόνου απόκλισης των κλάδων. Aλληλουχίες Tarentola mauritana (GenBank) χρησιμοποιήθηκαν ως εξω-ομάδα καθώς και για τη χρονοφυλογενετική ανάλυση.
ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ 16S (Tamura-Nei) Μεταξύ αλληλουχιών: 0 (ίδιος πληθυσμός καθώς και Νάξος-Πάρος-Αντίπαρος) ως 33,2% (Αντικύθηρα-Diyarbakir). Μεταξύ πληθυσμών: 0 (Νάξος-Αντίπαρος) ως 32,3% (Αντικύθηρα-Diyarbakir). COI (Kimura-2-parameter) Μεταξύ αλληλουχιών: 0 (ίδιος πληθυσμός) ως 29,2% (Χρυσή-Αμοργός). 19,4-27,8% (Χρυσή- άλλες αλληλουχίες εκτός Κρήτης) Μεταξύ πληθυσμών: 1,7% (Μύκονος-Σύρος) ως 28,2% (Πεταλίδα-Αμοργός). subspecies 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 1. bartoni 0.169 0.189 0.185 0.164 na 0.216 0.162 0.179 0.177 0.168 0.169 2. saronicus * soleri 0.244 0.059 0.157 0.078 na 0.172 0.072 0.082 0.019 0.082 0.060 3. saronicus 0.191 0.058 0.165 0.090 na 0.175 0.082 0.087 0.062 0.081 0.087 4. danielewskii 0.205 0.204 0.168 0.145 na 0.197 0.146 0.147 0.165 0.138 0.161 5. bibroni 0.176 0.096 0.084 0.155 0.176 0.031 0.052 0.090 0.047 0.104 6. wettsteini 0.043 0.292 0.218 0.216 0.219 na na na na na 7. oertzeni 0.206 0.177 0.175 0.194 0.171 0.207 0.158 0.173 0.170 0.151 0.142 8. schultzewestrumi *saronicus 0.194 0.139 0.098 0.179 0.054 0.214 0.175 0.062 0.081 0.050 0.093 9. kotschyi 0.213 0.132 0.092 0.168 0.052 0.241 0.170 0.107 0.088 0.013 0.104 10. soleri 0.192 0.025 0.063 0.173 0.960 0.214 0.173 0.099 0.114 0.090 0.054 11. tinensis 0.197 0.185 0.095 0.174 0.045 0.209 0.163 0.105 0.023 0.128 0.099 12. beutleri 0.200 0.070 0.089 0.176 0.109 0.218 0.147 0.132 0.127 0.062 0.147 COI 16S
ΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ (Bayesian Inference) COI και 16SrDNA kotschyi-group 9 γενεαλογικές γραμμές? danilewskii-group? Bartoni-group?? oertzeni-group? Εξωομάδα Tarentola mauritana (Rato et al. 2012)
ΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ (Bayesian Inference)
ΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ (Bayesian Inference)
ΧΡΟΝΟΦΥΛΟΓΕΝΕΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Για τη χρονολόγηση χρησιμοποιήθηκε ο χρόνος απόκλισης αυτού του κλάδου της T. mauritana από τους άλλους κλάδους (Rato et. al. 2012)
Ο διαχωρισμός σε υποείδη δεν συμφωνεί καθόλου με τον διαχωρισμό των γενεαλογικών γραμμών (όπως παρατηρήθηκε και από Kasapidis et al. 2005). Η ομαδοποίηση σε ευρύτερες ομάδες συμφωνεί καλύτερα με τη μοριακή φυλογένεση ωστόσο και πάλι υπάρχουν ασυμφωνίες. Η ασυμφωνία υποειδών-μοριακής φυλογένεσης σε συνδυασμό με τις μεγάλες γενετικές αποστάσεις ορισμένων πληθυσμών (π.χ. Χρυσή, Diyarbakir) σε σχέση με τους υπόλοιπους αποτελούν ενδείξεις ότι ίσως πρόκειται για περισσότερα από ένα είδη. Προσθήκη επιπλέον πληθυσμών από Κρήτη, Πελοπόννησο, νησιά ανατολ. Αιγαίου, ηπειρωτική Ελλάδα και Τουρκία καθώς και άλλων μοριακών δεικτών για να διαλευκανθούν πλήρως οι σχέσεις των γενεαλογικών γραμμών μεταξύ τους. Έλεγχος με κατάλληλες μεθόδους της υπόθεσης της ύπαρξης περισσότερων του ενός είδους στην περιοχή μελέτης.
Ευχαριστίες Χρηματοδότηση Η έρευνα χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2007-2013» - Δράση «ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΙ» Adding more Ecology and Genomics in understanding of the biological Diversity: the role of islands as natural laboratories