ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (ΖΑΧΑΡΙΑΣ)

Μελέτη 12: Για το Σάββατο 22 Ιουνίου ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (ΖΑΧΑΡΙΑΣ) ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Και Κύριος ο Θεός αυτών θέλει σώσει αυτούς εν τη ηµέρα εκείνη, ως το ποίµνιον του λαού αυτού. Επειδή, ως λίθοι διαδήµατος θέλουσιν υψωθή επί την γην αυτού.» Ζαχαρίας 9/θ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ζαχ. 8/η, Ζαχ. 9/θ 9, 12/ιβ 1-10, 13/ιγ 7-9, 14, Ματθ. 21/κα 9, Ιωάν. 19/ιθ 37. Βασική Σκέψη: Στο Ζαχαρία υπάρχουν υπέροχες Μεσσιανικές προφητείες που δείχνουν στον Ιησού και στηρίζουν την πίστη µας σ Αυτόν. Στην καρδιά του Βιβλικού μηνύματος βρίσκεται η πιο όμορφη ιστορία που έχει ειπωθεί ποτέ, εκείνη του Δημιουργού Θεού που άφησε την δόξα του ουρανού για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και τον θάνατο. Στο δεύτερο μισό του βιβλίου του Ζαχαρία υπάρχουν διάφορες Μεσσιανικές προφητείες υποσχέσεις της Παλαιάς Διαθήκης για τον Ιησού που έκανε όλα αυτά για μας. Οι συγκεκριμένες υποσχέσεις δόθηκαν στην εποχή του Ζαχαρία για να βοηθήσουν τους πιστούς να εστιάσουν στην υπόσχεση της λύτρωσης. Αυτές οι προφητείες δεν πρέπει να περιοριστούν στο παρελθόν, αλλά ούτε να αγνοηθεί ο αρχικός τους σκοπός. Αντιθέτως, θα τις εξετάσουμε όπως εκπληρώθηκαν στον Ιησού, με παγκόσμιο και όχι τοπικό χαρακτήρα, επειδή ακριβώς επηρεάζουν τον απόλυτο προορισμό όλου του κόσμου και όχι μόνο του αρχαίου Ισραήλ και του Ιούδα. 83

Κυριακή 16 Ιουνίου «ΤΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟΝ ΕΝΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥ» Στην αρχή του κεφαλαίου 8/η το βιβλίο του Ζαχαρία κάνει μία ριζική στροφή. Μία σειρά μηνυμάτων από τον Κύριο αποκαλύπτουν το μέλλον του κόσμου και τον ρόλο που έχει ο λαός του Θεού σ αυτό. Κάποια εδάφια σ αυτήν την περικοπή δεν είναι ευκολονόητα, ωστόσο μπορούμε να δούμε ότι το μέλλον είναι αισιόδοξο. Διαβάστε Ζαχ. 8/η. Τι αρχές μπορούμε να διδαχθούμε ως Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας που είναι σχετικές με την κλήση μας;...... Στο σχέδιο του Θεού ήταν η Ιερουσαλήμ να γίνει και πάλι ένας ασφαλές τόπος όπου οι ηλικιωμένοι θα μπορούσαν να καθίσουν στις πλατείες, τις γεμάτες από χαρούμενα παιδιά που παίζουν (Ζαχ. 8/η 4,5). Για εκείνους που επέστρεψαν σε μία καταστραμμένη από τον κατακτητή πόλη, η εικόνα αυτή ήταν όμορφη σαν όνειρο. Αντί να παραμείνουν ένα μικρό και ασήμαντο έθνος, ο λαός του Θεού θα γινόταν ο μαγνήτης που θα έλκυε τα έθνη στην λατρεία του Κυρίου, του Βασιλιά όλης της γης (Ζαχ. 14/ιδ 9). Η φράση «εκ πασών των γλωσσών» στο Ζαχ. 8/η 23 δείχνει μία παγκόσμια κινητοποίηση. Όπως ο Ησαΐας (Ησ. 2/β ) και ο Μιχαίας (Μιχ. 4/δ ), ο Ζαχαρίας είδε ότι θα ερχόταν μία μέρα όπου πλήθος ανθρώπων από διάφορες πόλεις και έθνη θα πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ για να προσευχηθούν και να ζητήσουν τον Κύριο. Η παρουσία του Θεού στη Σιών θα αναγνωριστεί όπως και οι ευλογίες Του προς στους πιστούς. Σύμφωνα με το ευαγγέλιο, αυτές οι Μεσσιανικές προφητείες άρχισαν να εκπληρώνονται με την επίγεια διακονία του Ιησού Χριστού. Σε μία περίπτωση, για παράδειγμα, ο Ιησούς είπε: εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν» (Ιωάν. 12/ιβ 32). Επίσης, η εκκλησία του Χριστού αποκαλείται «Ισραήλ του Θεού» (Γαλ. 6/ς 16), και είναι προνόμιο μας να αποτελούμε μέρος αυτής της αποστολής. Πρέπει να μεταφέρουμε το φως της σωτηρίας έως τα πέρατα της γης. Έτσι, ο λαός του Θεού θα είναι μία μεγάλη ευλογία για τον κόσμο. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε ιδιαίτερα Ζαχ. 8/η 16,17. Καθώς ως εκκλησία αναζητούµε αναζωπύρωση και µεταρρύθµιση, πώς µπορούµε να αποφεύγουµε τα όσα ο Θεός µισεί; 84

Δευτέρα 17 Ιουνίου Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ Διαβάστε Ζαχ. 9/θ 9. Πού βλέπουμε στην Καινή Διαθήκη να εφαρμόζεται αυτό το εδάφιο στον Ιησού; Δείτε Ματθ. 21/κα 9, Μάρκο 11/ια 9,10, Λουκά 19/ιθ 38, Ιωάν. 12/ιβ 13-15. Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού εφάρμοσε την προφητεία του μελλοντικού Βασιλιά που θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Στην Αγία Γραφή, η δοξολογία και οι χαρούμενες φωνές σχετίζονται με τον εορτασμό του Θεού ως Βασιλιά (Ψαλμ. 47/μζ, 96/ ς, 98/ η ). Αυτός ο Πράος Ηγέτης θα φέρει δικαιοσύνη, σωτηρία, και ειρήνη καθώς η κυριαρχία Του θα φτάσει μέχρι τα πέρατα της γης. Κατά την θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ πάνω σε ένα γαϊδουράκι, λίγες μέρες πριν τη σταύρωσή Του, μεγάλο πλήθος ανθρώπων είχε συγκεντρωθεί για να γιορτάσει τον ερχομό Του. Ορισμένοι χάρηκαν επειδή ήλπιζαν ότι ο Χριστός θα τους απελευθέρωνε από τον Ρωμαϊκό ζυγό και θα εδραίωνε τη βασιλεία του Θεού στην Ιερουσαλήμ. Αντί όμως να γίνει βασιλιάς του Ισραήλ, ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό και στη συνέχεια αναστήθηκε από τον τάφο Του. Αναμφίβολα, όλοι όσοι Τον ακολούθησαν, αναζητώντας έναν στρατιωτικό ηγέτη, απογοητεύτηκαν. Ωστόσο δεν είχαν κατανοήσει ότι αυτό το οποίο εκείνοι ήθελαν δεν συγκρινόταν με αυτό που θα τους προσφερόταν με τον θάνατο του Ιησού. «Ο Χριστός ακολούθησε το ιουδαϊκό έθιμο μίας βασιλικής εισόδου. Το ζώο που χρησιμοποίησε ήταν αυτό που χρησιμοποιούσαν οι βασιλείς του Ισραήλ και η προφητεία είχε προείπει ότι έτσι θα ερχόταν ο Μεσσίας στη βασιλεία Του. Μόλις κάθισε πάνω στο πουλάρι, μία θριαμβευτική ιαχή διέσχισε τον αέρα. Τα πλήθη Τον χαιρέτιζαν σαν Μεσσία, σαν Βασιλιά τους. Ο Ιησούς δέχθηκε τώρα το φόρο τιμής που Του απένειμαν τα πλήθη, πράγμα που ποτέ προηγουμένως δεν είχε επιτρέψει. Αυτό οι μαθητές το εξέλαβαν σαν απόδειξη ότι οι χαρούμενες ελπίδες τους θα πραγματοποιούνταν βλέποντάς Τον να ενθρονίζεται. Τα πλήθη είχαν πεισθεί ότι η ώρα της απελευθέρωσής τους είχε φθάσει.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 538. ΣΚΕΨΗ: Πολλά έχουν γραφτεί για τους ανθρώπους εκείνους που όταν όλα πήγαιναν καλά ζητωκραύγασαν τον Ιησού, αλλά όταν τα πράγµατα άλλαξαν, στράφηκαν εναντίον Του. Τι µπορούµε να διδαχθούµε από αυτό για τον κίνδυνο που φέρνουν οι λάθος προσδοκίες; Μπορεί για παράδειγµα να προσευχόµαστε για θεραπεία ή για νίκη ενάντια σε κάποια αµαρτία και τα πράγµατα να µην εξελίσσονται όπως θα θέλαµε. Πώς µπορούµε να αναπτύξουµε την πίστη που δεν θα τρεµοπαίζει ακόµη και όταν τα πράγµατα δεν γίνονται όπως τα περιµένουµε; 85

Τρίτη 18 Ιουνίου ΕΚΕΙΝΟΣ «ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΞΕΚΕΝΤΗΣΑΝ» Στο Ζαχαρία κεφ. 12-14/ιβ -ιδ βλέπουμε κάποια πράγματα που θα συνέβαιναν στον Ισραήλ εάν παρέμεναν πιστοί στον Θεό. Αρχικά, ο Κύριος θα έφερνε νίκη ενάντια στις δυνάμεις του κακού και τα εχθρικά έθνη που εναντιώθηκαν στο σχέδιο της σωτηρίας Του (Ζαχ. 12/ιβ 1-9). Παρότι η Ιερουσαλήμ ήταν το όργανο του Θεού γι αυτόν τον θρίαμβο, η νίκη θα ερχόταν ως αποτέλεσμα της επέμβασης του Κυρίου. Η ήττα και η ολοκληρωτική καταστροφή του εχθρού, θα ήταν βέβαιη. Στο Ζαχ. 12/ιβ 10 βλέπουμε την μετάβαση από την φυσική απελευθέρωση, στην πνευματική απελευθέρωση κάτι το οποίο θα συνέβαινε εφόσον ο λαός Ισραήλ παρέμενε πιστός. Μετά τη νίκη, ο λαός του Θεού θα έρθει πιο κοντά στον Κύριό τους. Το Πνεύμα της χάρης του Θεού θα δοθεί στους ηγέτες και στον λαό. Το έργο αυτό του Πνεύματος θα οδηγήσει στην μετάνοια και στην πνευματική αναζωπύρωση, κάτι το οποίο η εκκλησία μας αποζητά. Καθώς ο Θεός θα εκχύσει το Πνεύμα Του, οι πιστοί θα κοιτάξουν σε Εκείνον «τον οποίον εξεκέντησαν» και θα πενθήσουν όπως όταν κάποιος χάνει το μονογενή του γιο. Ο Εβραϊκός όρος για τη λέξη «εξεκέντησαν», περιγράφει τον τύπο της φυσικής κακοποίησης που συνήθως καταλήγει στο θάνατο (Αρ. 25/κε 8, Α Σαμ. 31/λα 4). Η θλίψη τους θα μεγαλώσει καθώς θα συνειδητοποιήσουν ότι οι αμαρτίες τους προκάλεσαν τον θάνατο του Ιησού Χριστού. Διαβάστε Ζαχ. 12/ιβ 10. Πώς συνδέει ο απόστολος Ιωάννης τη σταύρωση του Χριστού με την Δευτέρα Παρουσία Του; Δείτε Ιωάν. 19/ιθ 37, Αποκ. 1/ α 7......... Είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός ότι, στα βιώματα του Μεσσία. Φυσικά, έχουν δίκιο μιας και το εδάφιο αναφέρεται στον Ιησού και την σταυρική Του θυσία (συγκρίνετε με Ησ. 53/νγ ). ΣΚΕΨΗ: «Οι σκηνές του Γολγοθά γεννούν τα πιο έντονα συναισθήµατα. Πάνω σ αυτό το θέµα δικαιολογείται κανείς να δείξει ενθουσιασµό. Ο τέλειος και αθώος Χριστός υπέφερε αυτόν τον µαρτυρικό θάνατο, έχοντας στους ώµους του τις αµαρτίες όλου του κόσµου. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν θα µπορέσουµε να κατανοήσουµε πλήρως.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τοµ. 2, σ. 213. Πώς ο θάνατος του Χριστού και όσα µας προσφέρει µπορούν να µας βοηθήσουν να Τον εκτιµούµε περισσότερο; 86

Τετάρτη 19 Ιουνίου Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ Εδώ και χρόνια, Ιουδαίοι και Χριστιανοί μελετητές της Αγίας Γραφής βρήκαν στο βιβλίο του Ζαχαρία πολλές αναφορές στον Μεσσία και την μεσσιανική περίοδο. Οι Χριστιανοί φυσικά έχουν καταλάβει ότι αυτές οι περικοπές εφαρμόστηκαν στη ζωή και τη διακονία του Ιησού Χριστού: Ο θριαμβευτής και συγχρόνως ειρηνοποιός Βασιλιάς (Ζαχ. 9/θ 9), Εκείνος «τον οποίον εξεκέντησαν» (Ζαχ. 12/ιβ 10), ο Ποιμένας που πατάχθηκε (Ζαχ. 13/ιγ 7). Στο Ζαχ. 13/ιγ 7-9 ο προφήτης βλέπει την ρομφαία της δικαιοσύνης του Κυρίου να στρέφεται ενάντια στον Καλό Ποιμένα. Κάποια άλλη στιγμή, ο προφήτης είδε τη ρομφαία να στρέφεται ενάντια στον «μάταιο ποιμένα» (Ζαχ. 11/ια 17). Σε αυτήν την περικοπή, ο ποιμένας πατάσσεται και το κοπάδι σκορπίζει. Ο θάνατός Του φέρνει μεγάλη δοκιμασία στον λαό του Θεού, κατά την οποία ορισμένοι θα χαθούν οι πιστοί όμως θα εξαγνιστούν. Διαβάστε Ματθ. 26/κς 31, και Μάρκο 14/ιδ 27. Με ποιον τρόπο ο Ιησούς συσχέτισε αυτήν την προφητεία με τα γεγονότα που ακολούθησαν εκείνη τη νύχτα; Πώς βλέπουμε μέσα από αυτό το περιστατικό, (δείτε Ματθ. 26/ κς 56 και Μάρκο 14/ιδ 50), την πιστότητα του Θεού σε σχέση με την ανθρώπινη απιστία;............ Την εικόνα του Θεού ως ποιμένα την συναντάμε σε πολλά μέρη της Αγίας Γραφής, από τη Γένεση (Γέν. 48/μη 15) μέχρι και την Αποκάλυψη (Αποκ. 7/ ζ 17). Μέσω του Ιεζεκιήλ, ο Θεός επέπληξε τους ανεύθυνους ποιμένες του λαού Του και υποσχέθηκε να ψάξει τα χαμένα πρόβατα και να τα φροντίσει. Τα λόγια αυτά εφαρμόστηκαν όταν ο Ιησούς δήλωσε ότι είναι ο Καλός Ποιμένας που θα δώσει τη ζωή Του για τα πρόβατα (Ιωάν. 10/ι 11). ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε τις φορές που ήσασταν άπιστοι στον Κύριο. Παρόλα αυτά, πώς είναι δυνατόν να συνεχίζει να δείχνει το έλεος και τη χάρη Του σε σας; Ποια πρέπει να είναι η ανταπόκρισή µας στη χάρη και το έλεός Του; 87

Πέμπτη 20 Ιουνίου ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Διαβάστε Ζαχ. 14/ιδ. Πώς πρέπει να κατανοήσουμε τα λόγια σ αυτό το κεφάλαιο;.. Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο Ζαχαρίας περιγράφει την ημέρα που τα αμετανόητα έθνη θα ενωθούν εναντίον της Ιερουσαλήμ. Την τελευταία στιγμή, ο Κύριος θα επέμβει, ελευθερώνοντας τον λαό Του και εγκαθιστώντας τη βασιλεία Του στη γη. Αφού καταστραφούν όλοι εκείνοι που Του εναντιώθηκαν, όλα τα έθνη θα λατρεύσουν τον αληθινό Θεό. Ο Κύριος θα είναι ο Βασιλιάς όλου του κόσμου. Θα είναι ο μόνος Κύριος και το όνομά Του θα δοξαστεί περισσότερο από κάθε άλλο όνομα. Το σπουδαίο «Εγώ Είμαι», εκφράζει όλα όσα ο Θεός είναι και θα είναι για πάντα. Αν και ως ένα σημείο αυτές οι υποσχέσεις δόθηκαν στο λαό Ισραήλ υπό την προϋπόθεση να παραμείνει πιστός στον Θεό, έχουν και μεγαλύτερη εφαρμογή καθώς θα εκπληρωθούν με την λύτρωση του ευρύτερου λαού του Θεού. Όταν ο Ζαχαρίας ανακοίνωσε την έλευση του Μεσσία, δεν διαχώρισε την πρώτη από τη δεύτερη έλευσή Του. Όπως και οι άλλοι προφήτες, είδε την έλευση της βασιλείας του Μεσσία ως ένα ένδοξο μέλλον. Μόνο υπό το φως της πρώτης έλευσης του Ιησού μπορούμε να δούμε τη διαφορά μεταξύ των δύο ελεύσεων, και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα επιτεύχθηκαν για τη σωτηρία μας στον Γολγοθά. Έτσι, μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με χαρά, ανυπομονώντας για την αιώνια βασιλεία του Θεού (δείτε Δαν. 7/ζ 14). Στην τελευταία περικοπή αυτού του προφητικού βιβλίου περιγράφεται η Ιερουσαλήμ ένδοξη, εξυψωμένη, ασφαλής και γεμάτη με ανθρώπους. Οι λυτρωμένοι από τα έθνη θα συμμετέχουν στην λατρεία του αιώνιου Βασιλιά. Όλη η πόλη της Ιερουσαλήμ θα γεμίσει με την αγιοσύνη του ναού. Όταν αυτές οι ένδοξες υποσχέσεις μελετηθούν μαζί με τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, θα δούμε πως η απόλυτη εκπλήρωσή τους είναι στη Νέα Ιερουσαλήμ, όπου οι πιστοί από όλα τα μέρη του κόσμου, θα συγκεντρωθούν για να λατρεύσουν τον Θεό. Όλα αυτά θα συμβούν μετά την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού. Οι δοξολογίες τους θα είναι για την σωτηρία Του, την καλοσύνη και την δύναμή Του, όπως ακριβώς ο ύμνος που ψάλθηκε μετά την Ερυθρά θάλασσα: «Ο Κύριος θέλει βασιλεύει εις τους αιώνας των αιώνων.» (Έξ. 15/ιε 18). Οι προφήτες και οι πιστοί του παρελθόντος ανυπομονούσαν γι αυτό το κορυφαίο γεγονός. 88

ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε τι µας προσφέρετε νέος ουρανός, νέα γη, χωρίς αµαρτία, θάνατο, θλίψη και απώλειες. Ποιοι είναι οι λόγοι σας για αυτήν την ελπίδα, και πώς µπορείτε να τους θυµάστε καθηµερινά, ιδιαίτερα σε στιγµές θλίψης, φόβου και πόνου; Παρασκευή 21 Ιουνίου Δύση ηλίου: 20:51 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Στις σκοτεινές ημέρες του μακροχρόνιου αγώνα της με το κακό, η εκκλησία του Θεού δέχθηκε αποκαλύψεις της αιώνιας πρόθεσης του Κυρίου. Στο λαό Του επιτράπηκε να ρίξει ένα βλέμμα πέρα από τις δοκιμασίες του παρόντος στους θριάμβους του μέλλοντος, όταν, με τη λήξη του πολέμου, οι λυτρωμένοι θα καταλάβουν την υποσχεμένη γη. Αυτές οι οπτασίες της μελλοντικής δόξας, σκηνές που έχουν απεικονισθεί από το χέρι του Θεού, πρέπει να είναι προσφιλείς στην εκκλησία Του σήμερα, που η διαμάχη των αιώνων πλησιάζει με ταχύτητα στο τέρμα της, και οι υποσχεμένες ευλογίες θα πραγματοποιηθούν σε λίγο, σε όλη τους την πληρότητα Οι λυτρωμένοι δεν θα γνωρίζουν άλλο νόμο από το νόμο του ουρανού. Θα αποτελούν όλοι μία ευτυχισμένη, ενωμένη οικογένεια, ντυμένη με ρούχα της δοξολογίας και της ευχαριστίας. Πάνω από τη σκηνή αυτή τα άστρα της αυγής θα ψάλλουν μαζί και ο λαός του Θεού θα αλαλάζει από χαρά, ενώ ο Θεός και ο Χριστός θα εξαγγέλουν μαζί με αυτούς: "Δεν υπάρχει πια αμαρτία, δεν υπάρχει πια θάνατος".» Ε. Χουάιτ, Π.Β. σ. 501,508. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Όσο και αν προσπαθούν οι άνθρωποι να βελτιώσουν τον κόσμο, τα πράγματα χειροτερεύουν. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, μόνο όταν επιστρέψει ο Χριστός και δημιουργήσει ξανά τον κόσμο θα έχουμε τον Παράδεισο που τόσο επιθυμούμε. Ενώ λοιπόν το γνωρίζουμε αυτό, γιατί προσπαθούμε να βελτιώσουμε αυτόν τον κόσμο; 2. Την ημέρα της Πέμπτης, είδαμε πως πολλές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης όσον αφορά την έλευση του Ιησού αποδίδονταν κατά τέτοιο τρόπο που έδιναν την εντύπωση ότι θα ήταν ένα γεγονός, και όχι δύο. Τι μας δείχνει αυτό για την στενή σχέση μεταξύ της Πρώτης και της Δεύτερης Έλευσης όσον αφορά το σχέδιο της σωτηρίας; Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί εάν δεν υπήρχε η Πρώτη Έλευση δεν θα μπορούσε να υπάρξει η Δεύτερη και χωρίς την Δεύτερη, η Πρώτη θα ήταν μάταιη; 3. Καθώς αποζητούμε μεταρρύθμιση και αναζωπύρωση, τι μπορούμε να διδαχθούμε από το βιβλίο του Ζαχαρία που θα μας βοηθήσει τόσο ατομικά όσο και συλλογικά να ετοιμαστούμε για την ζωτικής σημασίας δωρεά του Αγίου Πνεύματος; 89