ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ TRICHOPHYTON RUBRUM Μ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ, ΑΡ. ΒΕΛΕΓΡΑΚΗ

Transcript

1 ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ TRICHOPHYTON RUBRUM Μ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ, ΑΡ. ΒΕΛΕΓΡΑΚΗ Το ανθρωπόφιλο δερµατόφυτο (Castellani) Sabouraud 1910 πρωτοαποµονώθηκε από µία περίπτωση µυκητίασης των µηρογεννητικών πτυχών στην Ιάβα και περιγράφηκε από τον Ιταλό Aldo Castellani το Λόγω της αρχικής του σπανιότητας, το υπήρξε ιστορικά το τελευταίο µείζον δερµατόφυτο που περιγράφηκε, όταν τα υπόλοιπα είχαν ήδη ανακαλυφθεί µερικές δεκαετίες πριν. Σήµερα, το, σε παγκόσµιο επίπεδο και στη χώρα µας, αποτελεί το σηµαντικότερο ιατρικώς δερµατόφυτο καθώς είναι το κυριότερο αίτιο της ονυχοµυκητίασης, της δερµατοφυτίασης του προσώπου, των χειρών, του κορµού, των µηρογεννητικών πτυχών και των πελµάτων. Κλινικά, το προσβάλλει κυρίως το δέρµα και τα νύχια, τείνοντας να αφήνει ελεύθερες τις περιοχές που φέρουν τρίχες, όπως το τριχωτό της κεφαλής και το γένειο. Οι χρόνιες λοιµώξεις από το µύκητα έχουν συσχετιστεί θετικά µε αλλεργικές καταστάσεις, όπως το άσθµα, η ατοπική δερµατίτιδα και η αλλεργική ρινίτιδα. Η ανίχνευσή του επιτυγχάνεται µε άµεση µικροσκόπηση και καλλιέργεια υλικού από βλάβες, ενώ η ταυτοποίηση του είδους βασίζεται σε µορφολογικά και βιοχηµικά-φυσιολογικά κριτήρια. Το παρουσιάζει πολύ µεγάλη ποικιλοµορφία, πιθανώς τη µεγαλύτερη από όλα τα δερµατόφυτα. Στις κλασικές ποικιλίες του χνοώδη, βελούδινη, µελανινογόνο, άχροη, υπέρχροη και δυσγονική έχουν πρόσφατα προστεθεί, στη βάση νεότερων γονιδιωµατικών δεδοµένων, τα παλαιότερα θεωρούµενα ως ανεξάρτητα δερµατόφυτα και. Εντελώς πρόσφατα έχει επιτευχθεί η ανίχνευση και ταυτόχρονη ταυτοποίησή του µέσω µεθόδων αλυσιδωτής αντίδρασης πολυµεράσης (PCR). Τέλος, η θεραπεία των λοιµώξεων που προκαλεί βασίζεται στη χορήγηση συστηµατικών, από του στόµατος, αντιµυκητιακών στη δερµατοφυτίαση του τριχωτού, του γενείου, συνήθως στην ονυχοµυκητίαση, στην εκτεταµένη δερµατοφυτίαση του κορµού και στις εν τω βάθει µορφές. Στις υπόλοιπες µορφές λοιµώξεων χορηγούνται τοπικά χορηγούµενα φάρµακα, κυρίως αζόλες και αλλυλαµίνες, αλλά και άλλα, όπως κυκλοπυροξολαµίνη και αµορολφίνη. (Λέξεις ευρετηρίου:, δερµατόφυτα, µυκητιάσεις).

2 10 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Εισαγωγή Trichophyton rubrum Epidermophyton rubrum T. purpureum Trichophyton rubrum T. rubrum T. violaceum T. soudanense T. rubrum T. violaceum T. soudanense οµή-κύκλος ζωής T. rubrum T. rubrum Eικόνα 1 T. rubrum T. rubrum

3 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, T. rubrum T. rubrum Φυσιολογία-Μεταβολισµός T. rubrum T. rubrum T. rubrum T. rubrum T. mentagrophytes, T. rubrum T. rubrum T. rubrum Μορφολογία και ποικιλίες του T. rubrum T. rubrum T. rubrum Κλασικές ποικιλίες T. rubrum var. rubrum Χνοώδης και Βελούδινη Ποικιλία T. rubrum

4 12 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία T. rubrum Λοιπές ποικιλίες flavum nigricans hyalinum aurantiacum Ποικιλίες που έχουν ενταχθεί πρόσφατα στο T. rubrum Trichophyton raubitschekii T. rubrum T. mentagrophytes Εικόνα 2 T. rubrum rubrum

5 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Εικόνα 3 Α T. rubrum Β Γ T. rubrum Ε T. rubrum ΣΤ T. rubrum T. rubrum Τrichophyton kanei T. rubrum T. rubrum Trichophyton fischeri T. rubrum Παθογόνος δράση Κλινικές µορφές T. rubrum

6 14 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία T. rubrum Ανοσολογική απόκριση στο T. rubrum Μη ειδικοί µηχανισµοί άµυνας - Ενδογενής ανοσία Aspergillus fumigatus Τ. rubrum Τ. rubrum Επίκτητη ανοσία Αλλεργιογόνος δράση

7 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, ιάγνωση-ταυτοποίηση Άµεση µικροσκόπηση-καλλιέργεια/ταυτοποίηση Τ. rubrum Αλυσιδωτή αντίδραση πολυµεράσης (PCR) T. rubrum T. rubrum ä ä T. rubrum. rubrum

8 16 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Eικόνα 4 Α T. rubrum T. rubrum BT. rubrum Επιδηµιολογία T. rubrum T. rubrum T. rubrum T. rubrum T. rubrum Τυποποίηση T. rubrum T. rubrum T. rubrum

9 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Θεραπεία-Πρόληψη T. rubrum T. rubrum T. rubrum Ευχαριστήριο ιεύθυνση Επικοινωνίας: Μιχαήλ Αραµπατζής Ειδικό Εργαστήριο Μυκητολογίας, Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθηνών Summary M. ARABATZIS. AR. VELEGRAKI , a century of Trichophyton rubrum Mycology Laboratory, Microbiology Laboratory, University of Athens Medical School Applied Clinical Microbiology Τhe anthropophilic dermatophyte (Castellani) Sabouraud 1910 was firstly isolated from a Javan case of tinea cruris by the Italian mycologist and dermatologist Aldo Castellani in Because of its initial rarity, was the last major dermatophyte to be recognised. Currently, is the most frequently isolated dermatophyte, and remains the most important agent of dermatophytosis of nails, face, hands, body, inguinal folds and feet. is an asexually propagated (anamorphic) mold that microscopically consists from (mainly) hyphae and structures like microconidia, macroconidia, and chlamydoconidia. It preferebaly metabolises various peptidic molecules (aminoacids, peptides, proteins) and because of its eclectic preference for the skin keratin it is characterised as keratinophilic. presents great morphological variety in culture, perhaps the greatest compared to all other dermatophytes. Its classic varieties comprise the downy, melanoid, white, hyperpigmented and dysgonic varieties. Recently the previously independed species and have been added to the T. rubrum complex, on the evidence of newer genomic data. In spite of its great variety,

10 18 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία has been found to be of clonal origin with great interstrain genomic similarity and the only polymorphic genomic area appropriate for molecular typing of the organism is the intergenic spacer IGS. Clinically, infects skin and nails, tending to spare hairy areas like the scalp and the beard. Recently, chronic infection by the pathogen has been associated with allergic diseases like asthma, atopic dermatitis and allergic rhinitis. Immunity against the fungus is achieved by a combination of intrinsic and adaptive immune mechanisms. Its diagnosis is based on direct microscopy and culture of lesional material and the species identification is based on morphological and biochemical-physiological criteria. Recently, its diagnosis and identification has been successfully acheived with PCR-based methods. (Key words:, dermatophyte, laboratory diagnosis, treatment). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Castellani A Bang H 1 3. Sabouraud R Gräser Y, Kuijpers AFA, Presber W, de Hoog GS Ohst T, de Hoog S, Presber W, Stavrakieva V, Gräser Y Gräser Y, De Hoog S, Summerbell RC 44(3) 7. Βishop CT, Perry MB, Hulyalkar RK Summerbell R 9. Stockdale PM 10. Kunert J 11. Hellgren L, Vincent J Zaias N, Rebell G Baeza LC, Bailao AM, Borges CL, Pereira M, de Almeida Soares CM, Soares Mendes Giannini MJ Gupta AK, Ahmad I, Borst I, Summerbell RC Wang L, Ma L, Leng W, Liu T, Yu L, Yang J Kane J, Summerbell R, Sigler S, Krajden S, Land G 17. Young C Frey D, Oldfiekld RJ, Bridger RC

11 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Szilagi G, Reiss F Partridge B Kane J, Salkin LF, Weitzman I, Smitka C Arabatzis M, Velegraki A, Kandarjiev T, Stavrakieva V, Rigopoulos D, Katsambas A Summerbell RC, Haugland RA, Li A, Gupta AK Summerbell RC Kane J Weitzman I, Summerbell R Smith KJ, Neafie RC, Skelton HG, Barrett TL, Graham JH, Lupton GP Wagner DK, Sohnle PG Meier A, Kirschning CJ, Nikolaus T, Wagner H, Heesemann J, Ebel F 5(8) 30. Lopez-García B, Lee PHA, Gallo RL Kawai M, Yamazaki M, Tsuboi R, Miyajima H, Ogawa H, Tsuboi R Woodfolk J Gutzmer R, Mommert S, Küttler U, Werfel T, Kapp A Rebell G, Taplin D 35. Gräser Y, de Hoog S, Kuijpers AFA 36. Turin L, Riva F, Galbiati G, Cainelli T Kardjeva V, Summerbell R, Kantardjiev T, Devliotou-Panagiotidou D, Sotiriou E, Gräser Y 44(4) 38. Brillowska-Dabrowska A, Saunte DM, Arendrup MC 45(4) 39. Arabatzis M, Bruijnesteijn van Coppenraet LES, Kuijper EJ, de Hoog S, Lavrijsen APM, Templeton K, et a 157(4) 40. Bergmans AMC, Schouls LM, Wintermans RGF 41. Rippon JW 42. De Vroey C Devliotou-Panagiotidou D, Koussidou-Eremondi T, Karakatsanis G, Karakatsanis G, Minas A, Chrysomallis F, Badillet G 35

12 20 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία 44. Ζaias N, Tosti A, Rebell G, Morelli R, Bardazzi F, Bieley H, et al Gräser Y, Kuhnisch J, Presber W Jackson CJ, Barton RC, Evans GV Osborne CS, Leitner I, Favre B, Ryder NS 49 Υποβλήθηκε: 19/9/2008 Εγκρίθηκε: 2/2/2009 Αίτηση εγγραφής µέλους της Εταιρείας Κλινικής Μικροβιολογίας ΥΠΟ ΕΙΓΜΑ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΜΕΛΟΥΣ

13 ΜΕΛΕΤΗ Ι. ΜΕΛΕΤΙΑ ΗΣ 1, Μ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ 2, Κ. ΤΣΙΒΕΡΙΩΤΗΣ 1, Μ. ΜΠΟΜΠΟΛΑ 1, Λ. ΖΕΡΒΑ 1, ΑΡ. ΒΕΛΕΓΡΑΚΗ 2 Οι ζυµοµύκητες αποτελούν σηµαντικό αίτιο λοιµώξεων του δέρµατος και των βλεννογόνων σε ασθενείς της κοινότητας και ολοένα ανερχόµενο αίτιο διεισδυτικών λοιµώξεων σε βαρέως πάσχοντες και ανοσοκατασταλµένους ασθενείς. Η ορθή ταυτοποίηση του υπευθύνου είδους ζυµοµύκητα είναι σηµαντική για τη διάγνωση µίας λοίµωξης, την επιδηµιολογία της και την επιλογή της ορθής θεραπείας. ιάφορα συστήµατα ταυτοποίησης ζυµοµυκήτων είναι διαθέσιµα, ωστόσο λίγα έχουν αξιολογηθεί συγκριτικά και µάλιστα χρησιµοποιώντας ως µέθοδο αναφοράς τη µοριακή ταυτοποίηση. Σκοπός της µελέτης, ήταν η αξιολόγηση των τριών κύριων αυτοµατοποιηµένων συστηµάτων ταυτοποίησης ζυµοµυκήτων µε τη χρήση για πρώτη φορά ελληνικών στελεχών. Σε αυτό το πλαίσιο, επιχειρήθηκε η ταυτοποίηση 93 κλινικών στελεχών ζυµοµυκήτων (24 είδη) µε τα συστήµατα VΙΤΕΚ 2, Auxacolor και API ID32C. Τα αποτελέσµατα της ταυτοποίησης συγκρίθηκαν µε την ταυτοποιητική µέθοδο αναφοράς που ήταν ο προσδιορισµός αλληλουχιών του γονιδιώµατος κατά Sanger. Επί των 61 στελεχών που ανήκαν στα κλινικά σηµαντικότερα είδη και, το σύστηµα Auxacolor απέδωσε ορθή ταυτοποίηση σε 95,1% των στελεχών, το σύστηµα VΙΤΕΚ 2 σε 90,2% και το API ID32C σε 86,9%. Επί των 32 στελεχών που ανήκαν σε κλινικά σπάνια είδη, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 43,8% (Auxacolor), 71,9% (VΙΤΕΚ 2) και 87,5% (API ID32C). Συµπερασµατικά, το σύστηµα Auxacolor παρουσιάζεται ως εξαίρετο εργαλείο screening των κοινών ζυµοµυκήτων στο κλινικό Εργαστήριο. Γενικά, το API ID32C και το VΙΤΕΚ 2 παρουσίασαν παρόµοια αποτελεσµατικότητα. Το σύστηµα VΙΤΕΚ 2 είναι το ταχύτερο (18 ώρες έναντι για τα άλλα συστήµατα) και πλέον αυτοµατοποιηµένο σύστηµα. Κανένα σύστηµα δεν κατορθώνει να ταυτοποιήσει όλα τα σπάνια, κλινικώς σηµαντικά, είδη. Συνεπώς τα στελέχη αυτά πρέπει να ταυτοποιούνται πολυφασικά, δηλαδή µε αλγόριθµο ταυτοποίησης που να περιλαµβάνει µελέτη βιοχηµείας, φυσιολογίας, µορφολογίας και κωδικών και µη κωδικών γονιδιωµατικών περιοχών. (Λέξεις ευρετηρίου: ζυµοµύκητες, σύγκριση συστηµάτων, φαινοτυπική ταυτοποίηση).

14 22 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Εισαγωγή Candida Candida Candida albicans C. glabrata C. parapsilosis C. parapsilosis C. albicans C. glabrata C. krusei C. lusitaniae C. parapsilosis Candida C. albicans C. parapsilosis C. glabrata C. tropicalis C. krusei C. lipolytica C. pelliculosa C. zeylanoides Rhodotorula Trichosporon é é Υλικά και µέθοδοι Στελέχη

15 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Candida albicans C. galbrata C. parapsilosis C. tropicalis C. krusei C. lusitaniae Candida Trichosporon Geotrichum Saccharomyces Zygosaccharomyces Cryptococcuς Candida parapsilosis Μοριακή ταυτοποίηση στελεχών Ταυτοποίηση µε το σύστηµα API ID32C é é é Ταυτοποίηση µε το σύστηµα VITEK 2 é

16 24 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας 1 ΚΟΙΝΑ ΕΙ Η ΖΥΜΟΜΥΚΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ C. albicans C. krusei C. glabrata C. lusitaniae C. parapsilosis C. tropicalis Σύνολο (%) 61 51(84) 58(95) 46(75) 4(6,5) 7(12) 4(6,5) 2(3) 2(3) 1(2) 8(13) ΣΠΑΝΙΑ ΕΙ Η ΖΥΜΟΜΥΚΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ C. burtoni C. catenulata C. dubliniensis C. famata C. guilliermondii C. intermedia C. kefyr C. lipolytica C. pelliculosa C. pulcherrima C. rugosa C. sphaerica Cryptococcus albidus Geotrichum candidum Saccharomyces cerevisiae Saccharomyces boulardii Zygosaccharomyces bisporus Trichosporon asahii Σύνολο (%) 32 18(56) 14(44) 17(53) 5(16) 11(34) 9(28) 10(31) 1(3) 8(25) 3(10) S. boulardii S. cerevisiae S. boulardii S. cerevisiae C. parapsilosis sensu lato é

17 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Εικόνα 1 Ταυτοποίηση µε το σύστηµα Auxacolor Ανάλυση αποτελεσµάτων S. boulardii S. boulardii S. cerevisiae Αποτελέσµατα

18 26 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Candida pulcherrima Candida sphaerica Saccharomyces boulardii Zygosaccharomyces bisporus C. dubliniensis C. albicans S. boulardii S. cerevisiae C. parapsilosis C. parapsilosis sensu lato C. orthopsilosis C. metapsilosis C. albicans C. albicans C. dubliniensis C. catenulata C. kefyr C. glabrata Συζήτηση

19 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, C. kefyr C. lusitaniae Geotrichum Geotrichum C. glabrata C. dubliniensis C.

20 28 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία lusitaniae C. krusei Ευχαριστίες Νοσ. Παίδων Πεντέλης Α Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή, Α.Π.Θ. Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας, Σισµανόγλειο Νοσοκοµείο Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Νοσ. Αµαλία Φλέµινγκ Εργαστήριο Βακτηριολογίας και Βιοχηµείας, Αρεταίειο Νοσοκοµείο, Ε.Κ.Π.Α. Εργαστήριο Μικροβιολογίας Ασκληπιείο Βούλας Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Νοσ. Παίδων Αγλαΐα Κυριακού Εργαστήριο Μικροβιολογίας Νοσ. Γ. Γεννηµατάς Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Νοσ., Ε.Ε.Σ. Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Νοσ. Παίδων «Η Αγία Σοφία» Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήµιο Λάρισας Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Θριάσειο Νοσοκοµείο Εργαστήριο Μικροβιολογίας Νοσ. Παίδων Αγλαΐα Κυριακού ιεύθυνση Επικοινωνίας: Ιωσήφ Μελετιάδης, Ph.D. Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας, «Αττικόν», Γενικό Πανεπιστηµιακό Νοσοκοµείο Ρίµινι 1, Χαϊδάρι, Αθήνα

21 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Summary J. MELETIADIS 1, M. ARABATZIS 2, K. TSIVERIOTIS 1, M. BOBOLA 1, L. ZERVA 1, AR. VELEGRAKI 2 Evaluation of commercial phenotypic identification systems for the characterization of common and rare yeast pathogens 1 Clinical Microbiology Laboratory, «Attikon» University General Hospital, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens; 2 Mycology Laboratory, Department of Microbiology, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens Applied Clinical Microbiology Yeasts are commonly implicated in superficial skin and mucosal infections in the community as well as in invasive infections in immunocompromised and seriously ill patients. Their identification to species level can have consequences for the diagnosis, epidemiology and treatment choice. Various automated systems are commercially available but few have been systematically tested with strains identified by molecular methods. The aim of the study was the evaluation of three main automated yeast identification systems, using for the first time local clinical strains. In that respect, 93 clinical isolates (comprising 24 species) were identified by the VITEK 2 system, Auxacolor και API ID32C. The results were compared to the reference identification method that employed sequencing of ribosomal regions. From the 61 strains belonging to the clinically most common species,,,, and, Auxacolor correctly identified 95,1% of the strains, VITEK 2 90,2% and API ID32C 86,9%. From the 32 strains of rare species, the corresponding percentages were 43,8% (Auxacolor), 71,9% (VITEK 2) and 87,5% (API ID32C). In conclusion, Auxacolor seems to be an excellent tool for screening common yeasts in the clinical laboratory. Rapid and fully automated identification was achieved by VITEK 2 (18 h versus h for Auxacolor and API ID32C respectively). Generally, API ID32C and VITEK 2 were equally effective. No system could identify all uncommon, clinically relevant, non-c. albicans species. Consequently, these strains should be polyphasically identified by a combination of biochemical, physiological, morphological and genomic studies. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Denning DW, Kibbler CC, Barnes RA 3 2. Edmond, Wallace SE, McClish DK, Pfaller MA, Jones RN, Wenzel RP Pappas PG, Rex JH, Lee J, Hamill RJ, Larsen RA, Powderly W, et al Pfaller MA, Diekema DJ Hazen K 8 6. Freydiere AM, Guinet R, Boiron P Velegraki, Kambouris M, Skiniotis G Savala M, Mitroussia-Ziouva A, Legakis NJ Kurtzman CP, Robnett CJ De Pauw B, Walsh TJ, Donnelly JP, Stevens DA, Edwards JE, Calandra T, et al

22 30 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Verweij PE, Breuker IM, Rijs AJMM, Meis JFGM Davey KG, Chant PM, Downer CS, Campbell CK, Warnock DW Graf B, Adam T, Zill E, Göbel UB Velegraki A, Nicolatou O, Theodoridou M, Mostrou G, Legakis NJ Kollia, K, Arabatzis M, Kostoula O, Kostourou A, Belessiotou E, Lazou A, Velegraki A Clavispora Candida lusitaniae Aubertine CL, Rivera M, Rohan SM, Larone DH Hata DJ, Hall L, Fothergill AW, Larone DH, Wengenack NL Valenza G, Strasen J, Schäfer F, Frosch M, Kurzai O, Abele-Horn M Sanguinetti M, Porta R, Sali M, La Sorda M, Pecorini G, Fadda G, et al Massone C, Van Eldere J, Vaneechoutte M, De Baere T, Verhaegen J, Lagrou K Meurman O, Koskensalo A, Rantakokko-Jalava K Campbell CK, Davey KG, Holmes AD, Szekely A, Warnock DW 37

23 ΕΝ ΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΡ. ΒΑΡΤΖΙΩΤΗ 1,. ΥΦΑΝΤΗ 1, ΒΑΛ. ΚΑΣΙΑΚΟΥ 1,. ΠΕΓΚΟΣ 1, Η. ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ 2, ΑΘ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ 2, Γ. ΜΠΕΘΥΜΟΥΤΗΣ 1, Π. ΠΑΝΤΑΖΗ 1, Λ. ΚΟΝ ΥΛΗ 1 Η φυµατίωση ακόµη και σήµερα είναι ένα σηµαντικό πρόβληµα υγείας για όλο τον κόσµο και ειδικά για ορισµένες οµάδες ασθενών, όπως οι ανοσοκατεσταλµένοι λόγω χηµειοθεραπείας ή λόγω HIV λοίµωξης, οι µετανάστες από ενδηµικές περιοχές κ.ά. Περιγράφεται περίπτωση φυµατιώδους αρθρίτιδας γόνατος σε νέα γυναίκα, µετανάστρια, στην οποία η διάγνωση καθυστέρησε λόγω άτυπων κλινικών συµπτωµάτων, µε αποτέλεσµα µόνιµες εκφυλιστικές αλλοιώσεις της άρθρωσης. (Λέξεις ευρετηρίου: φυµατίωση, εξωπνευµονική φυµατίωση, άρθρωση γόνατος). Εισαγωγή Περιγραφή περίπτωσης

24 32 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Εργαστηριακά ευρήµατα Γενική αρθρικού υγρού: Εικόνα 1 M. tuberculosis

25 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Συζήτηση Εικόνα 2 M. tuberculosis Θεραπευτική αγωγή Εικόνα 3

26 34 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία

27 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Θεραπεία Πίνακας 1 Πρώτης επιλογής εύτερης επιλογής Πρώτη φάση θεραπείας (2 µήνες) εύτερη φάση θεραπείας (4 µήνες)

28 36 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Συµπέρασµα ιεύθυνση Επικοινωνίας: Ερ. Βαρτζιώτη Μικροβιολογικό Τµήµα Νοσοκοµείου «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός» Α- θήνα Τηλ.: Summary E. VΑRJIOTI 1, D. IFANTI 1, V. KASSIAKOY 1, D. PEGOS 1, I. GALANOPOYLOS 2, A. PAPANIKOLAOU 2, G. BETHIMOYTIS 1, P. PANTAZI 1, L. KONDILI 1 A case of TB arthritis of knee joint 1 Department of Microbiology and 2 Orthopedic, Red Cross Hospital, Athens, Greece Applied Clinical Microbiology TB, even today, remains a serious worldwide public health problem, especially in particular groups such as immunocompromised patients (HIV-infected, those under chemotherapy or radiation) or immigrants from endemic areas. In this report, the case of a knee-joint TB arthritis in a young immigrant female is presented. Unfortunately because of the lack of typical arthritis symptoms, diagnosis was delayed, and resulted in permanent degenerative lesions of the joint. (Key words: tuberculosis, extrapulmonary tuberculosis, TB arthritis). ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Huang TY, Wu TS, Yang CC, Chiang PC, Yu KH, Lee MH Dye C (9514) 3. Fenton K, Castro KG Mateo L, Ruiz Manzavo J, Olivé A, Manterola JM, Pérez R, Tena X, Prats M (13) 5. Blumberg HM, Leonard MK, Jasmer RM

29 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Τουµπής Μ 7. Φακίρη ΕΜ 8. Βρυώνη Γ 9. Ντουράκης Σπ 10. Φωκάς Σπ, Φωκάς Στ, Μαρκάτου Φ 11. Καποτάς Ν 12. Χαρβάλου Αικ Υποβλήθηκε: 15/2/2009 Εγκρίθηκε: 26/2/2009 Προς τους Συνδροµητές µας Παρακαλούµε να µας ενηµερώνετε εγκαίρως για οποιαδήποτε αλλαγή στη διεύθυνση την οποία µας έχετε δηλώσει για την αποστολή του περιοδικού «Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία και Εργαστηριακή ιαγνωστική» Ερώτηση 1η Σε ποια είδη µικροοργανισµών παρατηρείται αντιγραφή RNA; Ερώτηση 2η Τι ισχύει για τον έλεγχο της ευαισθησίας στελέχους µε αντοχή σε βανκοµυκίνη;

30 ΕΙ ΙΚΟ ΑΡΘΡΟ Ε. ΠΡΙΦΤΗ 1, Μ. ΜΕΝ ΡΗΣ 1,. ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗ 2, Χ. ΜΑΤΣΟΥΚΑ 2, Ε. ΚΩΣΤΗΣ 3, Β. ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΥ-ΠΑΣΧΟΥ 1 Τα τελευταία είκοσι χρόνια η φυµατίωση κάνει την επανεµφάνισή της δριµύτερη, όχι µόνο στις φτωχές χώρες αλλά και στις πλούσιες. Σ αυτό έχουν συντελέσει πολλοί παράγοντες, µερικοί από τους οποίους είναι κοινωνικοοικονοµικές αλλαγές, κύµατα µεταναστών, πόλεµοι, ισχυρά ανοσοκατασταλτικά φάρµακα, η επιδηµία του AIDS, αλλά και πολυανθεκτικά (MDR-TB) και εξαιρετικά ανθεκτικά (XDR-TB) στελέχη µυκοβακτηριδίων. Παράλληλα, αλλαγές παρατηρούνται και στην επιδηµιολογία της νόσου µε αύξηση της εξωπνευµονικής εντόπισης της φυµατιώσεως, της οποίας η κλινική εικόνα είναι άτυπη και παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες στη διάγνωση δεδοµένου ότι, αρνητικά άµεσα παρασκευάσµατα για οξεάντοχα βακτηρίδια και καλλιέργεια, δεν αποκλείουν τη νόσο. Στο άρθρο που ακολουθεί αναφέρονται τέσσερα παραδείγµατα ασθενών που δεν έπασχαν από AIDS και παρουσίασαν φυµατιώδη λεµφαδενίτιδα, περιτονίτιδα και οστική εντόπιση σε µία από τις πλευρές. Επίσης γίνεται ανάλυση των κλινικών κριτηρίων και των δυνατοτήτων των διαφόρων διαγνωστικών µεθόδων, µε σκοπό την ευαισθητοποίηση τόσο των κλινικών όσο και των εργαστηριακών γιατρών, ώστε να µην καθυστερεί η διάγνωση και η θεραπεία της νόσου. (Λέξεις ευρετηρίου: φυµατιώδης λεµφαδενίτις, περιτονίτις, οστική εντόπιση, επιδηµιολογία, διάγνωση). Εισαγωγή

31 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, M. tuberculosis M. tuberculosis Μ. tuberculosis Επιδηµιολογία

32 40 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας 1 Ανατοµική θέση Ποσοστό (%) Στοιχεία της διάγνωσης M. tuberculosis Πίνακας 2

33 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Εργαστηριακή διάγνωση Άλλοι χρήσιµοι δείκτες, που αποτελούν όµως µόνο ένδειξη ενεργού φυµατιώσεως, είναι: 1) ερµοαντίδραση φυµατίνης (Mantoux) 2) H εαµινάση της αδενοσίνης (ADA) 3) H σχέση λευκωµατίνης ορού προς λευκωµατίνη ασκιτικού υγρού (SAAG) (Serum - ascites albumin gradient) 17 4) Το IFG test

34 42 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Πίνακας 3 ιάφορα υγρά Άµεσο παρασκεύασµα Καλλιέργεια (Χρώση Ζ-Ν) (υλικό L-J) Περιγραφή περιπτώσεων 1η περίπτωση Εργαστηριακός έλεγχος M. tuberculosis M. tuberculosis 2η περίπτωση

35 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, Εργαστηριακός έλεγχος 3η περίπτωση Εργαστηριακός έλεγχος Βιοψία τραχηλικού λεµφαδένος M. tuberculosis M. tuberculosis 4η περίπτωση

36 44 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία Κατά την κλινική εξέταση Εργαστηριακός έλεγχος Παρακέντηση ασκιτικής συλλογής Η κλινική διάγνωση Συζήτηση

37 Περίοδος B, Τόµος 14, Τεύχος 1, ιεύθυνση Επικοινωνίας: Ε. Πρίφτη-Παπαγιαννάκου Τµήµα Κλινικής Μικροβιολογίας Νοσοκοµείου «Αλεξάνδρα», Αθήνα Summary H. PRIFTI 1, M. MENDRIS 1, D. BARBAROUSSI 2, H. MATCHOUKA, E. KOSTIS, V. PETROCHEILOU-PASCHOU Extrapulmonary tuberculosis: report of four cases in non-hiv patients and a mini review of the disease 1 Department of Clinical Microbiology, 2 Depart. of Hematology, 3 Depart. of Clinical Therapeutics, University of Athens - Medical School «Alexandra» Hospital Applied Clinical Microbiology constitute a major public health problem worldwide. The incidence of extrapulmonary disease increases due to more potent immunosupressant therapy, old age, diabetes, underlying renal disease and HIV. In this article four cases (lymphadenopathy [2], peritoneal [1] and rib tuberculosis) in HIV-negative patients are presented. A review of clinical features and diagnostic strategies was attempted to alert physicians and clinical microbiologists in considering even if chest radiography shows no evidence of pulmonary TB, and mycobacterial culture is negative. (Key words: extrapulmonary tuberculosis, non- HIV patients, epidemiology, laboratory diagnosis) ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Mahmoudi A, Iseman MD Manissero D, Fernandez K de la Hoz Centers for Disease Control and Prevention Kanavaki S, Mantadakis E, Nikolaou S, Papavassiliou A, Karambela S, Anagnostou S, Falagas ME, Samonis G Kanavaki S, Mantadakis E, Nikolaou S, Karambela S, Samonis G Rafailidis PI, Avramopoulos I, Sapkas G, Falagas ME Pavlopoulou ID, Theodoridou M, Daikos GL, Lazopoulou DK, Koudoumnakis E, Papadopoulos L, Syriopoulou VP Trakada G, Tsiamita M, Spiropoulos K Neonakis IK, Gitti Z, Baritaki M, Kourbeti IS, Baritaki S, Petinaki E, Maraki S, Krambovitis E Raviglione MC, Snider DE, Jr, Kochi A Sharma SK, Mohan A Storba DG, Yimer S, Bjune GA 8

38 46 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία 13. Golden MP Fanning A Lee MP, Chan JW, Ng KK, Li PC Maher D, Chanlet P, Spinaci S, Harries A 17. Sanai FM, Bzeizi KI Centers for Disease Control and Prevention Riquelme A, Calvo M, Salech F, et al Talbot JC, Bismil Q, Saralaya D, Newton DAG, Frizzel RM, Shaw DL Υποβλήθηκε: 11/3/2008 Εγκρίθηκε: 14/10/2008 Ερώτηση 3η Ποια κλινικά δείγµατα µπορεί να χρησιµοποιηθούν στη διαγνωστική PCR; Ερώτηση 4η Ποια από τις ακόλουθες τεχνικές έχει το µικρότερο κίνδυνο επιµολύνσεως;

39 ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ Microbiology Today S. typhimurium

40 48 Εφαρµοσµένη Κλινική Μικροβιολογία J. of Hygiene ΣΥΝΕ ΡΙΑ - ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ March May June June June - 2 July July 2009