την ουσία του ρόλου μας ως πολιτών, όχι όμως και ως καταναλωτών, καταναλωτές της πολιτικής ή πολιτικοί της κατανάλωσης, διαλέγετε και παίρνετε...

Transcript

1 Ο ι γκρίζες ανταύγειες από την ανοιχτή τηλεόραση, στέλνουν πίσω έναν κόσμο θρυμματισμένο και αινιγματικό. Η Ζίμενς και τα «Βατοπέδια» είναι σίγουρο ότι δεν ροκανίζουν την καρέκλα του συστήματος και ότι εξασφαλίζουν με συνέπεια την απρόσκοπτη λειτουργία του ανταγωνισμού. Το σύμπαν των επενδύσεων μοιάζει με λοταρία. Στο τυφλό παιχνίδι της οικονομικής ολιγαρχίας με τους πλειστηριασμούς, το χρήμα παίζει με την εικονική πραγματικότητα, όπως άλλωστε και ο χρόνος. Στο βάθος του τοπίου, το κοινοβούλιο, οι απανωτές συνεδριάσεις, τα ψηφίσματα, οι νόμοι και οι τροπολογίες, χέρι-χέρι με τους μεσάζοντες, τους νομικούς καταφερτζήδες, τους ρεαλιστές της «λαϊκής ψήφου» και της κοινοβουλευτικής εξαθλίωσης. Δυο χρόνια μετά τις δημοτικές εκλογές, και στο Δήμο Βριλησσίων επικρατεί άπνοια. Τα αναγκαία για το προάστιο και τους δημότες δεν μπορούν να προσεγγιστούν. Η δημοτική πλειοψηφία, κατ εικόνα και ομοίωση της κυβέρνησής της, αγκομαχά να βγάλει τη τετραετία και δυσκολεύεται να καταλάβει, πως τα «μικροπροβλήματα» δεν είναι υποδεέστερα των φαντασιώσεών της, φαντασιώσεων τραγικά αναντίστοιχων με το γεγονός ότι όταν βρέχει, στις στάσεις των λεωφορείων της Λ. Πεντέλης ακόμα γινόμαστε μούσκεμα. Την ίδια στιγμή, η αξιωματική αντιπολίτευση αναπολεί αυτάρεσκα την εξουσία που έχασε και παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις τελευταίες δημοσκοπήσεις! Και οι δύο πορεύονται χωρίς τους πολίτες και χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για την αξιοποίηση της κοινωνικής διαθεσιμότητας, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό όταν δεν υπάρχει κεντρική πολιτική ώθηση. Επίσης και οι δυο μαζί, συνεχίζουν να υποτιμούν την ουσία του ρόλου μας ως πολιτών, όχι όμως και ως καταναλωτών, καταναλωτές της πολιτικής ή πολιτικοί της κατανάλωσης, διαλέγετε και παίρνετε... Έτσι πάντως, δεν αντιστρέφεται η πορεία προς την παρακμή. Γι αυτό, χώροι για σχολεία και γήπεδα, κανείς δεν γνωρίζει αν και πότε θα αποκτηθούν, όπως ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ «ΡΑΣΗΣ» τόσα χρόνια κανείς δεν προέβλεψε πώς θα εξελιχτεί αυτή η πόλη. Και λύσεις για τα ουσιώδη δεν θα δρομολογηθούν, πώς πάλι να γίνει αυτό, αφού το μοντέλο λειτουργίας των Δήμων παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο; Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, ορατές είναι οι συνέπειες από την εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου στην αυτοδιοίκηση: Η εξουσία παραχωρεί αρμοδιότητες, εισάγει μηχανισμούς ελέγχου και αξιολογήσεις, φτιάχνει επιχειρησιακά προγράμματα και διαβουλεύσεις, μελέτες για πράσινες πόλεις και ευρυζωνικότητα, και παρόλα αυτά, ότι κι αν αλλάζει, στο τέλος πάλι στενεύουν τα όρια άσκησης μιας τοπικής πολιτικής και εν τέλει η ίδια η έννοια της αυτοδιοίκησης. Αυτό όμως που ξεχωρίζει στη σημερινή πραγματικότητα, δεν είναι βέβαια η απραξία των δημοτικών διοικήσεων και οι νέες νομοθεσίες, αλλά οι ανακατατάξεις που διαμορφώνονται στον ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Από την αμφισβήτηση και την κινητικότητα των δημοτικών εκλογών, φαίνεται να περνάμε σε μια φάση όπου το δικομματικό σκηνικό ανασυγκροτείται. Με την αναζήτηση λύσεων να περιστρέφεται και πάλι γύρω από το πολιτικό σύστημα και όχι στο πεδίο της αμφισβήτησής του και τη διαθεσιμότητα των πολιτών να υποχωρεί, δημιουργούνται ερωτήματα που φανταζόμαστε, θα απασχολήσουν τον προσανατολισμό των σχημάτων της Αριστεράς. Συλλογικότητες, κόμματα και κινηματικές καταστάσεις, δείχνουν να μην μπορούν να κατανοήσουν και να συνδεθούν με την κοινωνική διαμαρτυρία, αν και τροφοδοτήθηκαν για μεγάλο διάστημα από αυτήν. Μοιάζει να μην μπορούν να καλύψουν τις αποστάσεις που άνοιξε το «πολύ» των δηλώσεων και των προθέσεων, (σαν να τους διέφυγε η έλλειψη αυτού του «κάτι» που τελικά μας συλλαμβάνει επ' αυτοφώρω και λιγότερους των προσδοκιών μας). Μοιάζει να απομακρύνεται η στιγμή, που επιτέλους θα συμπεριφερθούμε με γενναιοδωρία. Αλληλένδετα με το γενικότερο κλίμα, αλλά πάντως εδώ, στα Βριλήσσια, το «πείραμα των Βριλησσίων» εξελίσσεται, παρά την τυραννική έλλειψη αποσαφηνισμένων βεβαιοτήτων γύρω από το τί σημαίνει να είσαι φορέας της «ορισμένης» ταυτότητας «ενεργός πολίτης». Αυτό το πείραμα -επιτρέψτε μας- δεν αφορά ούτε στην πλειοψηφία, ούτε στην αντιπολίτευση, αλλά στην ίδια τη «Δράση», ως συλλογικότητα που αναζητά το δικό της τρόπο παρέμβασης σε όσα συμβαίνουν και σε όσα δεν συμβαίνουν στο Δήμο μας. Στα όρια των αναζητήσεων της Αριστεράς και του ριζοσπαστισμού, η «Δράση» εξακολουθεί να σχηματοποιεί μια ακατέργαστη αλλά αυθεντική πρόταση συμμετοχής, να εξελίσσει την αυτοδιοικητική της ταυτότητα και να προστατεύει όλα αυτά που συνθέτουν τον «πειραματικό της» χαρακτήρα. Επίσης συνεχίζουμε με επίγνωση αυτού που μας δημιούργησε, δηλαδή της ανάγκης των πολιτών να θεωρούν τους εαυτούς τους υποκείμενα των δικών τους αποφάσεων και δράσεων, τόσο για την πόλη, όσο και για τη ζωή τους. Και αυτό, μέσα από την «πολεοδομία» των σχέσεων, που εντέλει αυτή η ίδια, είναι μια πόλη. Εκτιμώντας ότι στην ιδιαιτερότητα «Δράσης» δεν κρύβεται καμιά απολύτως αξία, αλλά μια πραγματικότητα πάνω στην οποία θα μπορούσαν να θεμελιωθούν αξίες, όπως η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, κατηφορίζουμε την λεωφόρο Πεντέλης. Και είναι τότε, που ενώ το «σχήμα της πόλης» ορίζεται από την ευθεία της λεωφόρου, αποκαλύπτεται η ψευδαίσθηση, αφού είναι μια ευθεία με πολλές παρεκτροπές και πολλές καμπύλες. ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ σελ. 4 Πόσο δημοτική και πόσο επιχείρηση; ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ σελ. 6 Οι τελευταίες συνεδριάσεις. ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ σελ. 3 Τι λένε, τι λέμε, τι ΔΕΝ λένε. 5ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ σελ. 7 Ανταπόκριση από το Μάλμοε

2 ðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåòðüëçðïëßôåò ÅÖÇÌÅÑÉÄÁ ôçò Êßíçóçò Äçìïôþí Âñéëçóóßùí ÄÑÁÓÇ ãéá ìéá Üëëç ðüëç. Ðßíäïõ 30 & Ìáñáèþíïò, ÂñéëÞóóéá Õðåýèõíïò óýìöùíá ìå ôï íüìï ÃéÜííçò Ôóïýôóéáò, Äçìïôéêüò Óýìâïõëïò Åêäüôçò ÓÜìçò Ãáâñéçëßäçò Óôçí Ýêäïóç αυτή óõíåñãüóôçêáí ÔæÝíç Ñüêá, Ïëõìðßá Áñ ïíôüêç, ÌÜêçò Åôæüãëïõ, ÈÝìçò ÊïôóéöÜêçò, ÁèçíÜ ÊñéêÝëá, ÊõñéÜêïò Ìðå ñüêçò, Μαρίνα Παπαχριστοδούλου, Νίκος Χαραλαμπίδης Ç åöçìåñßäá äéáôßèåôáé óôá ðáñáêüôù óçìåßá ôùí Âñéëçóóßùí: - ÁÑÔÇÓ, Âéâëéïðùëåßï, ÃñÜììïõ 40 - ËÅÔÑÉÍÁ, Öùôïôõðßåò, Ë. ÐåíôÝëçò 42 - ÁÃÍÇ ÃÇ, ÂéïëïãéêÜ ðñïàüíôá, Ë. ÐåíôÝëçò Ðåñßðôåñï Ομήρου & Πεντέλης - ¼ëá åäþ ðëçñþíïíôáé, ÏìÞñïõ 3 - Ç ÃùíéÜ, ØéëéêÜ, 28çò Ïêôùâñßïõ ðë. Çñþùí - ØéëéêÜ, Ïëýìðïõ & Ñïäüðçò Ãéá åðéêïéíùíßá: newspaper@drasivrilissia.gr μαγική βραδιά με τους "Ρωμιούς της Πόλης" Με μεγάλη συμμετοχή δημοτών παρουσιάστηκε από τη «Δράση» το φωτογραφικό υλικό του Γ. Ζαφειρόπουλου «οι Ρωμιοί της Πόλης» στην αίθουσα Εγγονόπουλου στο ΤΥΠΕΤ. Αντί άλλων περιγραφών, παραθέτουμε τα σχόλια και μία πρόταση που μας έστειλε ο φίλος συνδημότης Δημοσθένης Μπούκης: «Τη Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου παρακολούθησα την παρουσίαση του φωτογραφικού οδοιπορικού στον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης «οι Ρωμιοί της Πόλης» του συνδημότη μας φωτογράφου και δημοσιογράφου Γιώργου Ζαφειρόπουλου. Ήταν μια κατανυκτική βραδιά. Επί μιάμιση ώρα ο Γ. Ζαφειρόπουλος μας παρουσίασε μια συλλογή φωτογραφιών, τις οποίες συνόδευσε με απλή, περιεκτική επεξήγηση, χωρίς εθνικιστικές κορώνες και άλλα άχρηστα λεκτικά υλικά. Και ίσως και αυτό να υπήρξε το μυστικό του. Κανείς δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Και το τελείωμα μας βρήκε όλους στην ακτή του Βοσπόρου, να αγναντεύουμε την Ασιατική γη, αναπνέοντας την μαγευτική του αύρα. Περιττεύουν τα περαιτέρω σχόλια για αυτή τη μαγευτική βραδιά, την οποία οργάνωσε η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛ- ΛΗ ΠΟΛΗ την οποία ευχαριστώ, όπως και τον Γ. Ζαφειρόπουλο. Όμως μπαίνω στον πειρασμό να προτείνω στη Δημοτική Αρχή να αναλάβει τη φροντίδα του Ζαππείου Λυκείου της Κωνσταντινούπολης, το οποίο έχει απόλυτη ανάγκη οικονομικής στήριξης, όπως και τα άλλα δύο λειτουργούντα (με ελάχιστους Έλληνες μαθητές) σχολεία. Ξέρω ότι υπάρχει πρόβλημα με την εκταμίευση δημοτικών χρημάτων για τέτοιο σκοπό, όμως έχω εμπιστοσύνη στην ευρηματικότητα ΟΛΟΥ του Δημοτικού μας Συμβουλίου. Σημειωτέο ότι την εκδήλωση παρακολούθησε και ο Δήμαρχός μας, ο οποίος, καταρχήν, συμφωνεί». Ο Γιώργος Ζαφειρόπουλος είναι συνεργάτης του περιοδικού Explore Nature της εφημερίδας Έθνος, για λογαριασμό του οποίου ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη και κατέγραψε τα ίχνη των εναπομείναντων Ρωμιών. Είναι επίσης συνεργάτης της ελληνικής έκδοσης του National Geographic. Επί σειρά ετών έγραφε την τελευταία σελίδα της κυριακάτικης Απογευματινής, ενώ έχει συνεργαστεί με πολλά ακόμα ελληνικά και ξένα περιοδικά. Είναι φυσικός μετεκπαιδευμένος στη σεισμολογία και ειδικευμένος στη διαχείριση καταστροφών και έχει εκπαιδευτεί στις γαλλικές διασωστικές ομάδες. i Ç "ÄñÜóç ãéá ìéá Üëëç ðüëç" áðïôåëåß μια ðñïóðüèåéá áõôü-ïñãüíùóçò êáé ðáñýìâáóçò äçìïôþí óôá ÂñéëÞóóéá. Îåêßíçóå ôïí ÌÜñôéï ôïõ 2006, σαν þñïò óõíåýñåóçò êáé óõíáðüöáóçò êáé êáôýëçîå óôç äçìéïõñãßá äçìïôéêþò ðáñüôáîçò. "ÅêôåèÞêáìå" ãéá íá åêöñüóïõìå ôçí áíüãêç ìáò ãéá óõììåôï Þ, ôçí áíôßèåóþ ìáò óôï óçìåñéíü ìïíôýëï áõôïäéïßêçóçò, ãéá íá óõìâüëïõìå óôï áßôçìá ìéáò ðïëéôéêþò ðïõ áíáæçôü äéáöïñåôéêïýò ôñüðïõò ðáñýìâáóçò êáé êïéíùíéêþò áíôßóôáóçò. Ç "ÄñÜóç", ìå ðïóïóôü 8,48%, åîýëåîå óôéò ÄçìïôéêÝò åêëïãýò ôïõ 2006 Ýíáí óýìâïõëï óôï ôïðéêü Äçìïôéêü Óõìâïýëéï. ùñßò íá åßìáóôå "åðáããåëìáôßåò" ôçò ðïëéôéêþò, "åêðñüóùðïé" Þ ðáñüãïíôåò, õðïóôçñßæïõìå óõëëïãéêü ìéá áíïé ôþ äõíáôüôçôá ðïõ äéáñêþò äéáìïñöþíåôáé. Óõíå ßæïõìå íá áíçóõ ïýìå ãéá ôçí ðüëç ìáò ðïõ Üíåé ôç öõóéïãíùìßá ôçò, ãéá ôï üôé ïé äçìüôåò äåí åíçìåñþíïíôáé êáé äåí Ý ïõí ëüãï, ãéá ôçí ðñï åéñüôçôá ôùí äéïéêïýíôùí, ôçí åìðïñåõìáôïðïßçóç ôùí ðüíôùí, ãéá ôïõò åëåýèåñïõò þñïõò ðïõ Üíïíôáé, ãéáôß üëá áõôü êáé Üëëá ðïëëü, äéáìïñöþíïõí Ýíáí áôïìïêåíôñéêü ôñüðï æùþò. Åõðñüóäåêôïé ãéá ìáò, üóïé èýëïõí να õðåñáóðéóôïýí ôçí Áõôïäéïßêçóç σαν èåóìü ëáúêþò óõììåôï Þò Þ íá óõíäýóïõí ôï "ôïðéêü" ìå æçôþìáôá ðïõ áðáó ïëïýí ôçí êïéíùíßá, ôçí ðïëéôéêþ, ôçí ÁñéóôåñÜ και ôïí ðïëéôéóìü ìáò. Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία εκδήλωση της "Δράσης" για το νέο Γενικό Πολεοδομικό Δεκαπέντε ημέρες πριν ο Δήμος Βριλησσίων διοργανώσει δημόσια παρουσίαση για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της πόλης, η «Δράση» διοργάνωσε τη δική της ανάλογη εκδήλωση στο ΤΥ- ΠΕΤ. Αυτό που αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ήταν το μεγάλο ενδιαφέρον των δημοτών για το θέμα και η ελλιπής πληροφόρηση που τους παρέχεται. Στην εκδήλωση, οι Νίκος Χαραλαμπίδης και Μιχάλης Βερροιόπουλος (εκ μέρους της ομάδας δουλειάς της «Δράσης για τα πολεοδομικά), παρουσίασαν τους άξονες και τα συμπεράσματα της μελέτης, φωτίζοντας τα κομβικά της ζητήματα και τα διλήμματα που αυτή αναδεικνύει, ώστε να τοποθετηθούν οι δημότες και να διαμορφωθεί στη συνέχεια μια εποικοδομητική πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο όταν συζητηθεί επί της ουσίας το θέμα. Στη συζήτηση και τις τοποθετήσεις των δημοτών κυριάρχησαν τα θέματα της Λ. Πεντέλης, της εκτός σχεδίου περιοχής «Κρασσά», τα προβλήματα στα Άνω Βριλήσσια και στο οικοδομικό τετράγωνο της οδού Μητροπούλου, ενώ εμφατικά επισημάνθηκε η ανάγκη για την αποκατάσταση όλων των πεζοδρομίων του Δήμου και η διαμόρφωση των εγκαταλειμμένων κοινόχρηστων χώρων. Για επικοινωνία: Γραμματεία Μάρκος Κρητικός Εφημερίδα Τζένη Ρόκα Ιστοσελίδα Μάκης Ετζόγλου Δημ. Συμβούλιο Γιάννης Τσούτσιας Δημ. Επιχείρηση Μιχ. Βερροιόπουλος Παιδικοί Σταθμοί Αθηνά Κρικέλλα Κ.Α.Π.Η Μαρία Τσουμάκου Πολιτιστικό Κέντρο Χριστίνα Κολοβού Αθλ. Οργανισμός Γ. Αντωνόπουλος Επιτρ. Περιβάλλοντος Ν. Χαραλαμπίδης Επιτρ. Υγείας Ρ. Κωνσταντινίδης

3 ÅÍÇÌÅÑÙÓÇ Λίγοι θα γνωρίζετε ότι στο Δήμο μας διενεργήθηκε δημόσιος διάλογος για το υπό διαμόρφωση νέο Γ.Π.Σ. της πόλης! Με τον ίδιο τρόπο, σας θυμίζουμε, εκφράσατε τη γνώμη σας για το «Επιχειρησιακό Σχέδιο Βριλησσίων» κι ότι επίσης συμμετείχατε στην ανάλογη διαβούλευση που έγινε την άνοιξη. Σε αντίθεση πάντως με την συζήτηση για το «Επιχειρησιακό», η προβλεπόμενη από το δημοτικό κώδικα διαβούλευση για την Τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, (Πνευματικό Κέντρο, 3/11/08), είχε ικανοποιητική συμμετοχή δημοτών. Ωστόσο αποδείχτηκε ανεπαρκής για να αναλυθούν τα προβλήματα. Η διοίκηση εμφανίστηκε απρόθυμη να δεσμευτεί για ορισμένα θέματα, όπως για την ίδρυση 3 ου Λυκείου, ενώ αντίθετα στο θέμα «Κρασσά», οι δεσμεύσεις περίσσεψαν. Στα θετικά της διαδικασίας, οι τοποθετήσεις κάποιων δημοτών που έδειξαν μπορούν να συμβάλλουν, αν τους δοθεί η δυνατότητα. ΤΙ ΛΕΝΕ, ΤΙ ΛΕΜΕ, ΤΙ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΝΕΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ Ποιος ενδιαφέρεται τελικά να κάνει κάτι περισσότερο, απ όσα το γράμμα του νόμου επιβάλει; Σ ε κάθε πόλη, το Πολεοδομικό Σχέδιο έρχεται να αντιμετωπίσει θέματα διαχείρισης χώρου, άρα και συγκρούσεις για τις χρήσεις γης. Προτείνει ένα πρόγραμμα με στόχο τη σύμμετρη ανάπτυξη της πόλης. Ορίζει τις χρήσεις γης, τον εξοπλισμό και τα δίκτυα κοινωνικής, τεχνικής και παραγωγικής υποδομής. Σχεδιάζει την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος, το πλαίσιο για την ανάπτυξη των παραγωγικών δραστηριοτήτων, την πολιτική γης, την ανάπλαση περιοχών, την ανασυγκρότηση του αστικού ιστού και τις επεκτάσεις του. Ο σημερινός πληθυσμός των Βριλησσίων, έχει προ πολλού ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη του ισχύοντος πολεοδομικού, με συνέπεια ο «κοινωνικός εξοπλισμός» του προαστίου και ο εξοπλισμός του σε ελεύθερους χώρους να έχει καταστεί ανεπαρκής, αυτό είναι που γίνεται σήμερα αντιληπτό ως έλλειψη σχολείων, χώρων άθλησης κλπ. Επιπλέον, η εμπορευματοποίηση των οδικών αξόνων και η ολοκλήρωση μεγάλων έργων (μετρό, αττική οδός), προκάλεσαν σημαντικές αλλαγές. Είναι προφανές λοιπόν γιατί 20 χρόνια μετά το Γ.Π.Σ. του 1986, χρειαζόμαστε ένα νέο πολεοδομικό σχέδιο που να προβλέπει λύσεις σε βάθος χρόνου. Τίθεται όμως πρώτα ένα ερώτημα: Η δημοτική Αρχή, θέλει πράγματι να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα ή μήπως η αναθεώρηση του Γ.Π.Σ. γίνει το άλλοθι για να διευθετηθούν απλώς κάποια αιτήματα που δεν χωρούν αναβολή, όπως η ένταξη στο σχέδιο της περιοχής Κρασσά και η εγκατάσταση της ΔΕΗ, που παρανόμως παραμένει στο χώρο της Ναυτικής Βάσης; Σενάρια και πραγματικότητα Η μελέτη του Γ.Π.Σ. Βριλησσίων ξεκινάει από την ανάλυση των στοιχείων και προχωρά στην καταγραφή της υ- πάρχουσας και της απαιτούμενης κοινωνικής υποδομής, σε συνάρτηση με τον προβλεπόμενο μελλοντικό πληθυσμό ανά γειτονιά. Αυτό που κατά τη γνώμη μας, προς το παρόν, δεν θίγεται επαρκώς, είναι ο τρόπος που μπορεί να αλλάξουν ορισμένες από τις δυσλειτουργίες που προκύπτουν από τον ήδη διαμορφωμένο πολεοδομικό χαρακτήρα της πόλης. Για να μην καταλήξει και το Γ.Π.Σ. σε μια ακόμη διαχειριστική διαδικασία, θα πρέπει να προταθούν ιδέες για υπέρβαση αυτών των δυσλειτουργιών. Παράδειγμα η διαίρεση του Δήμου από οδικούς άξονες σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των Άνω και των Δυτικών Βριλησσίων. Η πράγματι άρτια μελέτη, καταλήγει σε τρία εναλλακτικά σενάρια για το μέλλον του προαστίου: Το «σενάριο τάσεων», δηλ. το σενάριο του «απλώς αφήνουμε τα πράγματα να εξελιχθούν», το «ρεαλιστικό σενάριο» ήπιων παρεμβάσεων, που συμμερίζεται η Διοίκηση και το «παρεμβατικό σενάριο» που μοιάζει πιο κοντά στις θέσεις που ήδη έχει διατυπώσει κατά καιρούς η «Δράση». Έχει ενδιαφέρον πάντως να διαβάσει κανείς στο πρώτο σενάριο, τι έγινε και τι δεν έγινε από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές, σε βάρος κάθε έννοιας σχεδιασμού. Αναφερόμαστε επιγραμματικά σε αποχαρακτηρισμό δασικών ε- κτάσεων, αυθαίρετη δόμηση, εντατικοποίηση των χρήσεων, καταπάτηση δημόσιου χώρου κλπ. Όλα αυτά που οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα δεν έγιναν από μόνα τους, εκφράζουν μια πολιτική, που μάλλον για μικροπολιτική πρόκειται. Εκφράζουν επίσης, την αποχή των κατοίκων από τα κοινά. Το παρεμβατικό σενάριο Η «Δράση» ενέκρινε στο δημοτικό συμβούλιο την Α φάση της μελέτης, προσβλέποντας να προωθηθούν οι δραστικότερες προτάσεις, αυτές που οι ίδιοι οι μελετητές προτείνουν στο παρεμβατικό σενάριο. Ας δούμε λοιπόν επιγραμματικά, τι αυτό περιλαμβάνει: «Διαφύλαξη των περιοχών Κρασσά και Αγ. Θεοκλήτου, ανάκληση της ένστασης του Δήμου ενάντια στον χαρακτηρισμό του Κρασσά ως δασικής έκτασης και επίσπευση της διαδικασίας χαρακτηρισμού. Σταδιακή απομάκρυνση από τους οδικούς άξονες των επιχειρήσεων που δεν έχουν τον προβλεπόμενο αριθμό θέσεων στάθμευσης για τους χρήστες τους, απομάκρυνση των επιβαρυντικών χρήσεων στους μεγάλους οδικούς άξονες, η Λ. Πεντέλης να χαρακτηρισθεί κορεσμένη από κέντρα αναψυχής, εστιατόρια, αναψυκτήρια κλπ. Άμεση δέσμευση των αναγκαίων χώρων ώστε ο κοινωφελής εξοπλισμός του Δήμου να εμπλουτιστεί και να καλύψει πλήρως τις μελλοντικές ανάγκες του προβλεπόμενου πληθυσμού. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, μείωση του συντελεστή δόμησης, ώστε να περιοριστεί η αναμενόμενη αύξηση πληθυσμού και οι εξ αυτού α- πορρέουσες ανάγκες. Άμεση υλοποίηση ενός βασικού δικτύου πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων». Επισημάνσεις της «Δράσης» Καταρχήν συμφωνούμε με τους μελετητές ότι πρέπει να σταματήσει η ενοικίαση της δημοτικής έκτασης της οδού Μητροπούλου, που τόσα προβλήματα δημιούργησε στους περίοικους. Δεν μας βρίσκει όμως σύμφωνους η προοπτική οικοδόμησης του χώρου για να μεταστεγαστούν οι υπηρεσίες του Δήμου, όπως προέβλεπε το προηγούμενο Γ.Π.Σ. Επιπλέον, πρέπει ο Δήμος να εκπονήσει ένα πρόγραμμα απόκτησης γης-χώρων, βάσει των αναγκών που το ίδιο το Γ.Π.Σ. ορίζει. Στην πόλη μας έγιναν «παρεμβάσεις» στις οποίες εμείς, ως «Δράση», αντιταχθήκαμε και για τις οποίες δεν έγινε ποτέ διάλογος. Ένα παράδειγμα είναι αυτό της διαμορφούμενης Λ. Πεντέλης ως υποτιθέμενου δρόμου ταχείας κυκλοφορίας, που εξυπηρετεί εν μέρει το ιδεολόγημα της λύσης του κυκλοφοριακού δια της αποτροπής της διαμπερούς κυκλοφορίας και της οχύρωσης της πόλης κατά τα πρότυπα του Ψυχικού. Εξαιτίας ακριβώς αυτού του σχεδιασμού, δημιουργήθηκαν τα προβλήματα σε άξονες όπως η Ολύμπου, η 28 ης Οκτωβρίου, η Κισσάβου κλπ., για τα οποία τώρα κάποιοι εθελοτυφλούν και «αναζητούν» λύσεις! Δεν γνώριζαν ότι αφού η λεωφόρος θα είχε πολύ λιγότερες εισόδους-εξόδους, θα προέκυπτε φόρτος στα συγκεκριμένα σημεία; Το γνώριζαν αυτό οι κάτοικοι πριν κατασκευαστεί το έργο; Το προτιμούν; Ας είχαν τουλάχιστον την ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους! Αλλά πέραν τούτου. Το έργο ολοκληρώθηκε, το αποτέλεσμά του όμως, ικανοποιεί τους σχεδιαστές και τους υποστηρικτές του; Αν ναι, ας το υποστηρίξουν και μετά την κατασκευή και ας μην το υπονομεύουν οι ίδιοι. (π.χ. με το πλυντήριο αυτοκινήτων που κατασκευάζεται). Κατά τη γνώμη μας η Λ. Πεντέλης πρέπει να χαρακτηριστεί ως περιοχή κορεσμένη από χρήσεις που προκαλούν συμφόρηση, όπως καφετέριες, κέντρα διασκέδασης, βενζινάδικα κλπ. Να απαιτηθούν θέσεις στάθμευσης στα υπερτοπικής σημασίας καταστήματα. Να υπάρξει αστυνόμευση της στάθμευσης και έλεγχος της καταπάτησης του Δημόσιου χώρου, είτε αυτός αφορά στα πεζοδρόμια που καταλαμβάνονται από εμπορεύματα, αυτοκίνητα, επεκτάσεις καταστημάτων είτε στα τραπεζοκαθίσματα κλπ. Ποιες διοικήσεις θα τα πράξουν όμως αυτά; Και αν τελικά, όπως πιστεύουμε, το έργο δεν λειτουργήσει, τότε δεν πρέπει να μελετηθούν συνολικές αλλαγές στο σχεδιασμό του; Περί ευαισθησίας και εξωαστικού χώρου Έχουμε τοποθετηθεί στο δημοτικό συμβούλιο υπέρ της διαφύλαξης των περιοχών «Κρασσά» και «Αγ. Θεοκλήτου» ως περιοχών ειδικής προστασίας. Από τους δύο αυτούς χώρους, ο μεν Θεόκλητος είναι δάσος, αλλά ακόμη με ευθύνη των δημοτικών μας αρχών, μη χαρακτηρισμένο και απροστάτευτο από το συνεταιρισμό καταπατητών της Ι. Μ. Πεντέλης, επομένως, ας μην επαναπαύεται τόσο η δημοτική αρχή και όλοι μας για το μέλλον του. Σε ότι αφορά την περιοχή Κρασσά, αυτή οδεύει με τις ευλογίες του Δήμου και της Νομαρχίας, ολοταχώς προς του Νίκου Χαραλαμπίδη πολεοδόμηση, ενώ οικοπεδούχοι και μεσίτες, αδημονούν να εγγράψουν υπεραξίες από την ένταξη στο σχέδιο. Γνωρίζουμε ότι στο όνομα λίγων κατοίκων, παίζεται επί χρόνια ένα να παιχνίδι υποσχέσεων και ψηφοθηρίας. Γνωρίζουμε ότι εδώ και δεκαετίες, αυτοί που σήμερα μας προτρέπουν σε «λύση», εμφάνιζαν σχέδια στους εκτός σχεδίου κατέχοντες, ευνοώντας στην πράξη την αυθαίρετη δόμηση! Γνωρίζουμε ότι εμπόδιό τους αποτελούσε ο κατά 54% αναγνωρισμένος δασικός χαρακτήρας της περιοχής (2000), που όμως σήμερα ανατρέπεται στις επιτροπές επίλυσης δασικών διαφορών για να φθάσει στο «ανεκτό» για πολεοδόμηση επίπεδο του 24% (2007). Γνωρίζουμε για τους τίτλους ιδιοκτησίας που λόγω χρησικτησίας δίνει η Νομαρχία και πώς κάποιοι, ακόμη και πρόσφατα, βρέθηκαν με παραχωρητήρια. Γνωρίζουμε ότι η συνέχεια του λόφου Κρασσά που ανήκει στο Χαλάνδρι, μπήκε στο σχέδιο και ότι χτίζεται ολοταχώς, αλλά δεν οφείλουμε να αποδεχόμαστε εξίσωση με το χειρότερο... Μας αντιτάσσει η διοίκηση το «ρεαλισμό» της, αυτόν που επιζητά μεζονέτες για σώσει το δάσος! Και καλούμαστε να συμφωνήσουμε με την εργολαβίστικη αντίληψη που υποστηρίζει ότι η πολεοδόμηση αποτελεί ευπρεπισμό! Να παραβλέψουμε ότι το χτίσιμο των τελευταίων υπωρειών της Πεντέλης θα επιβαρύνει το σύνολο του Δήμου, ότι η κατάργηση αδόμητης επιφάνειας (χώματος) ελαττώνει τη δυνατότητα απορρόφησης των όμβριων υδάτων που πνίγουν τα Βριλήσσια, ότι μια νέα οικιστική ζώνη θα σημάνει περισσότερα αυτοκίνητα και ανάγκες για υποδομές! Γιατί να τα αποδεχτούμε όλα αυτά, όταν η ίδια η μελέτη που ο Δήμος παρήγγειλε, περιλαμβάνει και σενάριο μη πολεοδόμησης; Πότε θα μπει ένα τέλος; Και πόσο «κοινωνικά ευαίσθητες» είναι τελικά αυτές οι «λύσεις»; Άραγε αυτά που συζητάμε σήμερα, θα έχουν κάποιο νόημα αύριο; Για τελευταίο αφήσαμε αυτό, το οποίο όλοι αποφεύγουν Ας σκεφτούμε λίγο την οικιστική υποβάθμιση που προκύπτει από το όργιο των πολεοδομικών παραβάσεων. Τι είδους σχεδιασμό να κάνει κανείς όταν το ελάχιστο της υπέρβασης του συντελεστή δόμησης είναι στις πόλεις μας 20% εν γένει, και στις μεζονέτες έως και 60%; Πόσες κοινωνικές υποδομές πρέπει να διαθέτει ο Δήμος για να καλύψει αυτές τις ανάγκες; Γιατί να μην πλημμυρίζουν οι δρόμοι όταν βρέχει, (πέραν των μπαζωμένων ρεμάτων), αφού κατά παράβαση των πολεοδομικών όρων, ελάχιστοι τηρούν την υποχρέωση να αφήνουν αδιαμόρφωτη επιφάνεια στην αυλή τους; Και πώς να την αφήσουν, όταν τα περισσότερα υπόγεια, αυθαίρετα έχουν διασκευαστεί σε διαμερίσματα και playroom; Σε παλαιότερους σχεδιασμούς, είχαν γίνει συγκεκριμένες προγνώσεις για την πυκνότητα και το μέγεθος του πληθυσμού, επομένως και των αυτοκινήτων, των σκουπιδιών, των αναγκαίων υποδομών κλπ. Τι από όλα αυτά τηρήθηκε; Τίποτα! Τι νόημα έχει ο σχεδιασμός, χωρίς έλεγχο της εφαρμογής του; Γιατί αφού δεν υπάρχει δυνατότητα οιουδήποτε ε- λέγχου, μας φαντάζει σαν ακραίος τρόπος διαφύλαξης μιας λογικής αναλογίας πληθυσμού υποδομών, η προτεινόμενη στο παρεμβατικό σενάριο μείωση του συντελεστή δόμησης στα Βριλήσσια; 3

4 Φ Α Κ Ε Λ Σ Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης Βριλησσίων Πόσο δημοτική και πόσο επιχείρηση; Οι δημοτικές επιχειρήσεις σε μετεξέλιξη... του Γιάννη Τσούτσια, δημοτικού συμβούλου της «Δράσης» Προσαρμογή στο νέο Δημοτικό Κώδικα Ο νέος Δημοτικός Κώδικας ορίζει ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, οι υπάρχουσες συνήθως ζημιογόνες, δημοτικές επιχειρήσεις πρέπει να μετασχηματιστούν, «ώστε να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος τους στην επιχειρηματική δραστηριότητα» ή να κλείσουν, «για να μην επιβαρύνουν άλλο με χρέη τους Δήμους». Η επιλογή αυτή, επαφίεται στις προθέσεις των δημοτικών πλειοψηφιών, αλλά για να είναι νομότυπη οφείλει να συνοδεύεται από μελέτη «βιωσιμότητας». Αν προκριθεί «λύση κι εκκαθάριση» της επιχείρησης το υπάρχον προσωπικό δύναται να μεταφερθεί στον κεντρικό μηχανισμό του Δήμου. Αν αντίθετα επιλεγεί η μετεξέλιξή της, τότε θα συσταθεί μια νέα Κοινωφελής Επιχείρηση, που θα παραλάβει το προσωπικό και τις αρμοδιότητες της υπάρχουσας. Καθώς μάλιστα οι δημοτικές επιχειρήσεις δεν επιτρέπεται πλέον να δραστηριοποιούνται στον επισκευαστικό τομέα και την συντήρηση κήπων, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι, με ποιο προσωπικό και με ποιες αρμοδιότητες σε σχέση με τις «παλιές», θα πορευτούν οι νέου τύπου δημοτικές επιχειρήσεις. Μελέτη, προσχήματα και παραιτήσεις! Στην περίπτωση των Βριλησσίων, η μελέτη βιωσιμότητας προσαρμόστηκε στα προαπαιτούμενα της πλειοψηφίας, χωρίς αναφορές στα ουσιώδη ερωτήματα. Η διοίκηση του Δήμου ήθελε να κρατήσει τη δημοτική επιχείρηση με τη νέα της μορφή και η μελέτη, στήριξε ακριβώς αυτή τη θέση καταλήγοντας σε πρόταση σύστασης μιας νέας «κοινωφελούς επιχείρησης». Αγνοήθηκαν τα χρέη της σημερινής ΔΕ- ΑΒ, το πώς αυτά δημιουργήθηκαν, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να μην επαναληφθούν και στο μέλλον. Δεν τεκμηριώθηκε από πουθενά η επιλογή αρμοδιοτήτων της νέας εταιρείας με βάση τα κοινωνικά προγράμματα. Κανείς δεν αναρωτήθηκε αν αυτός ο σχεδιασμός ανταποκρίνεται στις τοπικές ανάγκες, αν έχει σχέση με τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά του Δήμου, αν ο ίδιος ο Δήμος θα μπορούσε ή θα όφειλε να αναπτύξει αυτές τις δραστηριότητες. Όταν η μελέτη ήρθε μετά από συνεχείς υπεκφυγές στο δημοτικό συμβούλιο, οι διοικούντες απλώς την επικαλέστηκαν, ενώ οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι ούτε που φρόντισαν να τη διαβάσουν! Κι έμεινε έτσι, από όλες τις δημοτικές παρατάξεις η «Δράση», να επεξεργάζεται μια προσχηματική μελέτη, για την οποία ουδείς έδειχνε να ενδιαφέρεται. Είναι μάλιστα γι αυτούς τους λόγους που παραιτήθηκαν οι εκπρόσωποι της «Δράσης» από το Δ.Σ. της δημοτικής επιχείρησης, αφού δεν μπορεί να γίνεται αδιαμαρτύρητα ανεκτή η πρακτική της πλειοψηφίας να λαμβάνονται έτσι, σοβαρές αποφάσεις. Γιατί η Διοίκηση θέλει μια δημοτική επιχείρηση; Οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Οι αναθέσεις έργων, οι προσλήψεις προσωπικού, είναι πιο ευέλικτες και λιγότερο χρονοβόρες, σε σχέση με τις ίδιες διαδικασίες των Δήμων. Οι δαπάνες δεν τελούν υπό την έγκριση παρέδρου (όπως στους Δήμους), οι εργαζόμενοι «κοστίζουν» λιγότερο, ενώ η ανανέωση των συμβάσεών τους εντείνει την ανασφάλεια και την ομηρία τους. Οι αποφάσεις λαμβάνονται εύκολα και πιο συνοπτικά σε σχέση με το δημοτικό συμβούλιο. Τέλος, δικαιολογείται μια επιπλέον έμμισθη θέση προέδρου για κάποιο στέλεχος της πλειοψηφίας. Το προσωπικό της Δ.Ε.Α.Β. Μέχρι σήμερα, η ελλειμματική Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης Βριλησσίων απασχολούσε 108 υπαλλήλους -τους περισσότερους με εξευτελιστικούς μισθούς, για την υποστήριξη των κοινωνικών προγραμμάτων «βοήθεια στο σπίτι», δημιουργική απασχόληση των ΚΔΑΠ 6-12 και ΚΔΑΠ-ΑΜΕΑ «Κρίκος», της δημοτική συγκοινωνίας, του επισκευαστικού τομέα, της συντήρησης κήπων και των αθλητικών προγραμμάτων. Από το σύνολο των αρχικά εργαζομένων, 27 γυμναστές έχουν ενταχθεί ως συμβασιούχοι στον Αθλητικό Οργανισμό και άλλοι 38 του τεχνικού τομέα μεταφέρονται σε υπηρεσίες του Δήμου. Αν συνυπολογιστούν όσοι αποχώρησαν οικιοθελώς, τότε το προσωπικό που μένει για τη νέα δημοτική επιχείρηση είναι 28 άτομα, που θα απασχολούνται στη δημοτική συγκοινωνία, τα κοινωνικά προγράμματα και ως διοικητικοί υπάλληλοι. Από αυτούς, 12 εργάζονται στα χρηματοδοτούμενα κοινωνικά προγράμματα. Είναι άραγε τα κοινωνικά προγράμματα επαρκής λόγος, για να συνεχίσει να λειτουργεί η δημοτική επιχείρηση; Είναι η κοινωνική πρόνοια «προσωρινή»; Τα τελευταία χρόνια η Ε.Ε. χρηματοδότησε τα κοινωνικά προγράμματα των ΟΤΑ με στόχο να εγκατασταθούν δομές με διάρκεια. Υποχρηματοδοτούμενοι όμως οι Δήμοι από το Κράτος, όχι μόνον δεν ανέπτυξαν τα προγράμματα, αλλά συχνά χρησιμοποίησαν και μέρος των χρηματοδοτήσεων για άλλες ανάγκες! Καθώς σήμερα η χρηματοδότηση της Ε.Ε. σταδιακά περιορίζεται, Δήμοι και κυβέρνηση βρέθηκαν απροετοίμαστοι μπροστά σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση: Στο εξής, η Ε.Ε. δεν θα χρηματοδοτεί τις δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά τους χρήστες των προγραμμάτων, με τα δικά της κριτήρια, μέσω μιας μορφής εξαργυρώσιμου «κουπονιού». Αυτή την πολιτική, την γνωρίσαμε ήδη στους παιδικούς σταθμούς, όπου με στόχο την αύξηση της επιχειρηματικότητας, επιτρέπεται πλέον και σε ιδιώτες να διεκδικούν από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ευνοείται έτσι μία αγορά υπηρεσιών, α- νταγωνιστική προς τους Δήμους, με αποτέλεσμα τη μείωση των εσόδων τους και την αδυναμία τους να ανταποκριθούν σε υπηρεσίες που παρείχαν. Κάτι ανάλογο εξελίσσεται σήμερα με τα «κοινωνικά προγράμματα: Η χρηματοδότηση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) αποσκοπεί στην αύξηση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, επομένως ως «ωφελούμενος» θεωρείται η εργαζόμενη γυναίκα και όχι το ίδιο το παιδί. Αν κάποια στιγμή ο στόχος αύξησης της απασχόλησης δεν εξυπηρετείται, τότε το πρόγραμμα είτε θα διακοπεί, είτε θα θέσει νέα κριτήρια «επιλεξιμότητας» για τους δικαιούχους. Οι συνέπειες στα Βριλήσσια Στα Βριλήσσια, το ΚΔΑΠ-ΑΜΕΑ «Κρίκος», είναι ένα από τα μόλις 4 κέντρα δημιουργικής απασχόλησης για ΑΜΕΑ της Αθήνας. Μέχρι σήμερα, η χρηματοδότηση της Ε.Ε. έφθανε στα ανά έτος και ανά ωφελούμενο, χώρια οι μισθοί του προσωπικού που καλύπτονταν από διαφορετικά κονδύλια. Τώρα, το ποσό αυτό προσγειώθηκε στα 4.500, από τα οποία πρέπει να πληρωθεί και το προσωπικό! Δεν είναι όμως μόνο αυτό: Έμμεσα, η χρηματοδότηση περιορίζεται κι άλλο, αφού με την εφαρμογή κριτηρίων «επιλεξιμότητας» οι δικαιούχοι (άρα και τα αντίστοιχα κονδύλια), λιγοστεύουν. Αποτέλεσμα; Τα προγράμματα δεν μπορούν να υποστηριχτούν! Για να μην κλείσουν, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να τα ενισχύσει με κρατικούς πόρους. Κι έτσι όμως, από τα 27 άτομα που μπορούσε να δεχτεί το ΚΔΑΠ- ΑΜΕΑ των Βριλησσίων, μόνο 15 θα δεχτεί εφέτος! Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα για τη δημιουργική απασχόληση για παιδιά 6-12 ετών (ΚΔΑΠ 6-12). Από τα παιδιά που μετείχαν την προηγούμενη χρονιά, τώρα μόνον 6 πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας (π.χ. αποκλεισμός δημοσίων υπαλλήλων), ενώ δεν έχει δοθεί κρατική χρηματοδότηση! 4

5 Φ Α Κ Ε Λ Σ Οι εργαζόμενοι απεργούν, η Διοίκηση χωρίς επιχειρήματα Σ το ζήτημα της Δημοτικής Επιχείρησης ήρθε να δώσει ιδιαίτερη δυναμική, η απεργία των εργαζομένων στα κοινωνικά προγράμματα στις 14 και 21 Οκτωβρίου: «Οι εργαζόμενοι στα κοινωνικά προγράμματα του Δήμου Βριλησσίων αποφασίσαμε να κάνουμε απεργία για να διαμαρτυρηθούμε για τις αρνητικές προθέσεις της Διοίκησης όσον αφορά το μέλλον των τριών κοινωνικών προγραμμάτων και των εργαζομένων σε αυτά. Ο νόμος δίνει δυνατότητα για ένταξή μας στον οικείο ΟΤΑ ή τα ΝΠΔΔ αυτού. Με την τελευταία όμως απόφαση του ΔΣ της ΔΕΑΒ, που αφορά στο πρόγραμμα της Κοινωνικής Μέριμνας και το εντάσσει εκ νέου στη Δημοτική Επιχείρηση, κατανοούμε ότι καμία πολιτική βούληση δεν υπάρχει για κάτι τέτοιο. Έτσι δεν μένει παρά να συνηθίζουμε στην ιδέα ότι, παρά την πλειοψηφία των συναδέλφων μας που μεταφέρονται στο Δήμο, εμείς παραμένουμε σε μία επιχείρηση με βαριά χρέη και αβέβαιο μέλλον. Προσφέρουμε τόσα χρόνια στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες των δημοτών μας τις καλύτερες και δύσκολες υπηρεσίες και αμειβόμαστε με τις στοιχειώδεις νόμιμες αμοιβές. Οι εργαζόμενοι στα προγράμματα πρέπει να ενταχθούμε στον Δήμο και από εκεί να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας». από την ανακοίνωση των εργαζομένων, 14/10/08 Ας συγκρατήσουμε εδώ το γεγονός, ότι οι ευεργετικές διατάξεις του νόμου περί μετάταξης των εργαζομένων από τις σημερινές δημοτικές επιχειρήσεις στους Δήμους, ίσχυε για ένα μόλις μήνα μετά τη σύσταση νέας κοινωφελούς δημοτικής επιχείρησης. Ήδη λοιπόν, με ευθύνη της Διοίκησης, αυτή η δυνατότητα έχει αναιρεθεί για τους εναπομείναντες εργαζόμενους και αν στο μέλλον η επιχείρηση κλείσει, αυτοί θα απολυθούν! Είναι συνήθης η υποκρισία των φιλελεύθερων πολιτικών, να θεωρούν -εκ των υστέρων, τους εργαζόμενους που οι ίδιοι προσέλαβαν, ως βάρος για τον δημοτικό προϋπολογισμό! Με το «επιχείρημα» αυτό υποκρύπτουν ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι πώς θα «βολευτούν» οι εργαζόμενοι, αλλά το πώς θα λειτουργήσουν τα κοινωνικά προγράμματα! Μια επιχείρηση επισφαλής, με κακοπληρωμένους και ανασφαλείς υπάλληλους, χωρίς δυνατότητα προγραμματισμού και σταθερό πλαίσιο λειτουργίας, ποια άραγε Κοινωνική Πολιτική μπορεί να προωθήσει; Οι κοινωνικές ανάγκες μειοψηφούν! Όπως ήδη έγινε σαφές, σε κρίσιμο ζήτημα για τη δημοτική επιχείρηση αναδείχτηκε ο φορέας υλοποίησης των κοινωνικών προγραμμάτων: Θα περιέλθουν αυτά στην άμεση ευθύνη του Δήμου ώστε να υπάρξει ένα σταθερό πλαίσιο άσκησης κοινωνικής πολιτικής ή θα Τα κοινωνικά προγράμματα στο επίκεντρο. παραμείνουν στη δημοτική επιχείρηση; Είδαμε επίσης, ότι χωρίς αυτά, η νέα δημοτική επιχείρηση είναι επισφαλής, αφού έτσι όπως σχεδιάστηκε, βασίζεται στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων. Τα συμπεράσματα αυτά πάντως, ουδόλως εμπόδισαν τη Διοίκηση του Δήμου Βριλησσίων να προχωρήσει στη σύσταση νέας Κοινωφελούς Επιχείρησης! Μη έχοντας πλέον επιχειρήματα η πλειοψηφία, κατάφυγε σε πληροφορίες και υπουργικές εγκυκλίους, για να θεμελιώσει την άποψη πως δεν είναι εφικτή η μεταφορά των προγραμμάτων στον Δήμο! Αν και αυτό στην ουσία αποδεικνύει την προχειρότητα της δημοτικής αρχής να προετοιμάσει λύσεις που άλλοι Δήμοι ακολούθησαν, δείχνει επίσης, ότι όσοι αντανακλαστικά περιορίζονται σε διαχειριστικού τύπου πολιτικές, αδυνατούν να αξιοποιήσουν ακόμη και τις «ευκαιρίες» της δικής τους κυβερνητικής γραφειοκρατίας! Καταλήγουν έτσι να θεωρούν «λογικό», το να μην μπορεί ένας Δήμος να κλείσει τη δική του ζημιογόνο επιχείρηση, γιατί έτσι δήθεν θα αποκλειστεί από τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων! Για μας όμως όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή απλώς κάποιες δημοτικές πλειοψηφίες χρειάζονται τη δημοτική τους επιχείρηση Ε ίναι εμφανής η έλλειψη στρατηγικής για θέματα κοινωνικής πολιτικής στην Κρατική Διοίκηση. Αυτό το γεγονός αντανακλάται παραμορφωτικά και στην Αυτοδιοίκηση. Ανάμεσα σε Δήμους, κόμματα και κυβέρνηση, παίζεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων, «δώστε περισσότερα για να τα βρούμε» και τίποτε άλλο. Κι όμως. Η δική μας δημοτική παράταξη επιχειρεί να ανιχνεύει κάθε δυνατότητα. Στη «Δράση» πιστεύουμε ότι ακόμη και στα σημερινά ασφυκτικά πλαίσια λειτουργίας των Δήμων, θα μπορούσε μια διοίκηση να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών, αλλάζοντας τις προτεραιότητες και ιεραρχώντας διαφορετικά τις ανάγκες. Χρειάζεται βέβαια να παραιτηθεί πρώτα από το ρόλο του λογιστή και να ζητήσει κάτι περισσότερο «Κάνουμε μια δουλειά πολύ δύσκολη, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που έχουν πάρα πολύ πόνο στη ζωή τους, πολύ εγκατάλειψη και πολύ μοναξιά. Μπορεί για κάποιους εδώ το μισθολογικό να μην είναι τόσο σημαντικό, για μας είναι. Με 700 και με 800 ευρώ η δουλειά που κάνουμε δεν μπορεί να καλυφθεί και όχι επειδή μετράμε τη δουλειά μας με τα λεφτά, με την ψυχή μας τα μετράμε. Εγώ ο ίδιος 3 φορές έχω πάει σε σπίτια που είναι άνθρωποι οι οποίοι πεθάνανε εκεί πέρα μόνοι τους, η συνάδελφος τώρα καλεί το Υγειονομικό γιατί σε ένα σπίτι οι συνθήκες που ζει μια γιαγιά είναι τόσο φοβερές που δεν μπορούμε καν να μπούμε μέσα Πιστεύω ότι δεν έχετε καταλάβει πόσο σημαντικό είναι για μας ότι σήμερα εσείς που κάθεστε εδώ και με το χέρι σας θα ψηφίσετε, μπορεί αύριο για μας να αλλάξει η ζωή μας, η δική μας, και των οικογενειών μας». Στοιχεία μιας εναλλακτικής πολιτικής Στη δική μας οπτική, τα ΚΔΑΠ 6-12 και τα ΚΑΔΑΠ ΑΜΕΑ, είναι απαραίτητα, όχι για να ενταχθούν οι μητέρες στην αγορά εργασίας, αλλά γιατί συμβάλουν στην κοινωνικοποίηση των παιδιών/ατόμων. Επειδή αυτά, αποτελούν χώρο ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους, μέσα από δραστηριότητες, που ούτως ή άλλως, οι γονείς πληρώνουν αδρά (χορός, ζωγραφική, θέατρο, κλπ). Αυτές τις υπηρεσίες οφείλει να παρέχει ένας Δήμος, αξιοποιώντας τη χρηματοδότηση, αλλά και πέρα από αυτήν. Αντίστοιχα, η κοινωνική μέριμνα είναι απαραίτητη, όχι γιατί συμβάλει στη μείωση των δαπανών υγείας-περίθαλψης, πράγμα στο οποίο αποσκοπούν τα προγράμματα, αλλά γιατί βοηθά τους συμπολίτες μας που είναι μόνοι και ανήμποροι να ανταπεξέλθουν με τις συντάξεις των 400, να έχουν κάποιον δίπλα τους, για να τους απαλύνει τα συναισθήματα της μοναξιάς και της εγκατάλειψης. Τι προτείναμε: Υπό τις παρούσες συνθήκες, ζητήσαμε να κλείσει η υπάρχουσα δημοτική επιχείρηση και μην συσταθεί νέα κοινωφελής. Να αποτελέσει φορέα των κοινωνικών προγραμμάτων ο ίδιος ο Δήμος ή τα υπάρχοντα Νομικά Πρόσωπα ή μια Κεντρική Κοινωνική Υπηρεσία, που θα πρέπει να συγκροτηθεί. Τα προγράμματα βοήθεια στο σπίτι (και οι εργαζόμενοι σ αυτά), να ενταχθούν στο ΚΑΠΗ. Το ΚΔΑΠ 6-12 να ενταχθεί στο Πνευματικό Κέντρο και οι εργαζόμενοι να αξιοποιηθούν σε κοινές δραστηριότητες. Οι επιδοτούμενες θέσεις να αξιοποιηθούν, αλλά το πρόγραμμα να μείνει ανοιχτό σε όλα τα παιδιά, αγνοώντας όλα τα κριτήρια που θέτει το νέο θεσμικό πλαίσιο. (Αναλόγως της προσέλευσης μπορεί να εφαρμοστούν κοινωνικά κριτήρια). Το ΚΔΑΠ-ΑΜΕΑ να ενταχθεί στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου και να παραμείνει εκεί, αφού η προσφορά της είναι τεράστια για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για τα οποία δεν υπάρχει και κανένας άλλος εναλλακτικός θεσμός. Στο Δημοτικό Συμβούλιο: Καταλυτική ήταν η παρουσία των εργαζομένων και οι παρεμβάσεις τους πριν αρχίσει η συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά κάποιοι δεν άκουγαν: (εισήγηση του Ν. Παϊζη, εργαζόμενου στα κοινωνικά προγράμματα, πρακτικά Δ.Σ. 21/10/08) Η «Δράση» καταψήφισε στο δημοτικό συμβούλιο το σχέδιο της πλειοψηφίας που προβλέπει ίδρυση νέας Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης, όπως και για τους λόγους της, η Αγωνιστική Δημοτική Κίνηση. Αντίθετα, οι σύμβουλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού βέβαια υπερασπίστηκαν τους εργαζόμενους, δεν βρήκαν κάτι να πουν για την αναγκαιότητα ή όχι μιας δημοτικής επιχείρησης, ούτε επί της μελέτης που είχε εκπονηθεί, γι αυτό και ζήτησαν αναβολή της συζήτησης απέχοντας από την ψηφοφορία! «Σας δίνουν ένα πρόγραμμα; Υλοποιείτε την αντίστοιχη πολιτική. Δεν σας δίνουν; Δεν κάνετε τίποτα. Δικός σας σχεδιασμός δεν υπάρχει. Υποδέχεστε προγράμματα με περιορισμούς και προσαρμόζετε την πολιτική σας και την καθημερινότητά μας σ αυτά. Διαχείριση του εφικτού όπως λέτε. Εμείς λέμε, υπάρχει και άλλος τρόπος! Πρώτα χαράζεις τους στόχους του κοινωνικού σου προγράμματος και μετά διερευνάς τις πηγές χρηματοδότησης και, ανάλογα με το θεσμικό πλαίσιο, προσαρμόζεις τη τακτική σου. Εσείς κάνετε το ανάποδο. Με βάση τις προκηρύξεις των υπουργείων, φτιάχνετε την πολιτική σας. Νομίζετε ότι σήμερα συζητάμε το πώς θα αποκαταστήσουμε τους εργαζόμενους, αλλά δεν συζητάμε αυτό. Συζητάμε πώς θα εξασφαλίσουμε την ομαλή λειτουργία των κοινωνικών προγραμμάτων που θεωρούμε χρήσιμα για τους πολίτες. Δεν ισχυριζόμαστε ότι μια κοινωφελής επιχείρηση δεν θα μπορούσε να είναι χρήσιμη. Αλλά πρέπει να σχεδιαστεί πρώτα! Για ποιο αντικείμενο; Να το σκεφτούμε. Κάτι δηλαδή, που τουλάχιστον θα εξυπηρετούσε διαπιστωμένες ανάγκες που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μέσω των υπαρχουσών υποδομών του Δήμου Βριλησσίων. Όμως στην περίπτωσή μας, τέτοιες ανάγκες δεν έχουν διερευνηθεί, ούτε προσδιοριστεί. Λέμε λοιπόν με σαφήνεια: τα κοινωνικά προγράμματα αποτελούν υπηρεσίες που σε κάθε περίπτωση οφείλει να διαχειρίζεται και να προσφέρει στους δημότες ο Δήμος, δεν αφορούν σε καμία δημοτική επιχείρηση. Αφήστε τα στον Δήμο. Φτιάξτε κεντρική κοινωνική υπηρεσία. Κι αν θέλετε για κάποιους λόγους την κοινωφελή, οποτεδήποτε μπορείτε να την συστήσετε. Να την φτιάξετε όταν κρίνετε ότι κάποιο σκοπό θα εξυπηρετήσει, αλλά όχι έτσι. Το ερώτημα δεν είναι λοιπόν ούτε περί της μελέτης, ούτε περί της κοινωφελούς, αλλά αν θέλετε ένα Δήμο που να ασκεί κοινωνική πολιτική.» η θέση της «Δράσης» δια του εκπροσώπου της, πρακτικά Δ.Σ. 21/10/08 5

6 íýá áðü ôï ÄÇÌÏÔÉÊÏ ÓÕÌÂÏÕËÉÏ Εντός πενθημέρου! Βριλήσσια, 6 Νοεμβρίου 2008: Ο Δήμαρχος Βριλησσίων στέλνει με κάθε επισημότητα στους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων το ακόλουθο έγγραφο: «Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι. Στα πλαίσια της καταρτίσεως του Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου μας, παρακαλώ για τις προτάσεις σας επί έργων που ο Συνδυασμός σας θεωρεί αναγκαία, με το εκτιμώμενο κόστος και τις κατά την άποψή σας πιο πρόσφορες πηγές χρηματοδότησης. Οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να υποβληθούν μέχρι 12 Νοεμβρίου». Ιδού η αφόρητη εκδοχή της διαχείρισης, αυτής που αντιλαμβάνεται τις δημοτικές παρατάξεις ως μελετητικό γραφείο και την Πολιτική ως τεχνικό δελτίο! Ιδού μια αντίληψη, που ακόμη και ως διαχειριστική, μοιάζει λίγη, αφού και η καλή διαχείριση προϋποθέτει επιλογές και προτεραιότητες. Τίποτα! Για την πλειοψηφία πολιτική είναι η γραμμική διαδικασία έργο-χρηματοδότηση-υλοποίηση, στην οποία μάλιστα μας εγκαλεί! Ιδού και ένα δείγμα δήθεν δημοκρατικότητας! Πόσο πειστικές είναι άραγε οι προσκλήσεις που δεν συνάδουν με μια συνολικότερη πολιτική συμπεριφορά; Τι έχει να επιδείξει η Διοίκηση στον τομέα του διαλόγου, της συμμετοχής και της δημοκρατικής λειτουργίας του Δήμου; Ιδού τελικά μια αστοχία που εξάντλησε το «χρέος» της με το που πρωτοκολλήθηκε, άντε και με το που κατάφερε να μας εκθέσει, επειδή δεν μπορέσαμε εντός 5 ημερών να βρούμε πηγή χρηματοδότησης και δεν προϋπολογίσαμε όσα επιθυμούμε! Κι ας είναι η «Δράση» η μόνη παράταξη που ασχολήθηκε με τα κρίσιμα ζητήματα του προαστίου, επιτυχώς ή μη, είναι άλλο θέμα, εντός και εκτός δημοτικού συμβουλίου, επιχειρώντας, όχι μόνο να φτιάξει προτάσεις, αλλά να ενημερώσει, να κινητοποιήσει και να αναζωογονήσει τον δημόσιο διάλογο. Κρίμα! Καλύτερες οι επί της ουσίας πολιτικές αντιπαραθέσεις, παρά τα φτηνά κολπάκια, που δεν χαρακτηρίζουν άλλωστε ευτυχώς, τη γενική συμπεριφορά και τα ήθη του Δημάρχου μας... Δανειολόγιο! Θα μιλήσουν οι αριθμοί: 370χιλ. η δημοτική επιχείρηση για πληρωμή προμηθευτών, 498χιλ. ο Δήμος για ολοκλήρωση αγωγών ομβρίων, άλλα 90χιλ. για αποπληρωμή μελετών, 241χιλ. για τελεσίδικη δικαστική απόφαση, 355χιλ. για καταβολή αποζημιώσεων. Μην ανησυχείτε, ο δανεισμός κατά τη διοίκηση παραμένει κάτω του 30% του προϋπολογισμού του Δήμου και οι τράπεζες μας χρηματοδοτούν πιο εύκολα! Αυξήσεις τελών καθαριότητας και φωτισμού: Κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο, (καταψήφισε η αντιπολίτευση), αύξηση των τελών καθαριότητας, 4% κατοικίες, 7% για επιχειρήσεις έως 1000 τ.μ, 20% για πολυκαταστήματα και τράπεζες. Η βασική αιτιολογία, παρά τα πολλά λόγια; Εν μέσω οικονομικής κρίσης, επείγει η αγορά οχήματος-σκούπας, αξίας 240χιλ.! Ναι! Περί της ανάγκης επενδύσεων ομίλησαν... Τελικά, σε ποιόν ανήκει η πλατεία; Νέο επεισόδιο στην άγνωστη διαμάχη μεταξύ Δήμου Βριλησσίων και Ι.Ν. Αναλήψεως για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της πλατείας Αναλήψεως. Τμήμα της πλατείας, (το 35% της έκτασης που είχε πριν αναμορφωθεί), δηλώθηκε στο κτηματολόγιο ως ιδιοκτησία του Ι.Ν. Αναλήψεως, και μάλιστα δια χρησικτησίας! Αν και το θέμα ήταν σε γνώση των παραγόντων του Δήμου, θεωρείτο αυτονόητο ότι ο Δήμος θα έχει δηλώσει ολόκληρη την πλατεία στο κτηματολόγιο. Κι όμως Σήμερα αποκαλύπτεται, ότι όταν το 1999 επί Δημαρχίας Λώλα έγιναν οι δηλώσεις στο κτηματολόγιο, οι εκπρόσωποι του Δήμου Βριλησσίων παρέλειψαν να δηλώσουν το σύνολο της πλατείας Αναλήψεως! Η υπόθεση δεν θα είχε ίσως γνωστοποιηθεί, αν δεν έπρεπε να εγκριθεί αναγκαστικά από τη Δημαρχιακή Επιτροπή η ανάθεση της εκπροσώπησης του Δήμου σε δικηγόρο για να γίνει ένσταση στον κτηματολογικό δικαστή. Να υπενθυμίσουμε εδώ και ένα παλαιότερο γεγονός που ενισχύει την κινητικότητα γύρω από το ζήτημα: Τον τελευταίο μήνα πριν αποχωρήσει η προηγούμενη διοίκηση (Δεκ. 2006), είχε φέρει για έγκριση στο δημοτικό συμβούλιο ένα σχέδιο επέκτασης του Ι. Ναού Αναλήψεως σε βάρος της πλατείας! Η «Δράση» τότε, είχε συμβάλει αποφασιστικά στην αποτροπή αυτής της εξέλιξης, συλλέγοντας υπογραφές και καταθέτοντας ένα μήνα μετά, δηλ. στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο, από κοινού με την «Αγωνιστική Δημοτική Κίνηση», πρόταση ανάκλησης της απόφασης. Η πρότασή μας απορρίφθηκε, ωστόσο ευτυχώς το θέμα «πάγωσε» μέχρι νεωτέρας Κοινωφελείς χώροι S.O.S. Οικόπεδο 1800τ.μ. κατάφυτο από πεύκα, κοντά στη Λ. Πεντέλης, είναι χαρακτηρισμένο ως χώρος πρασίνου. Επομένως κάποτε, ο Δήμος θα έπρεπε να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες του και να το παραλάβει. Πέρασαν όμως 30 χρόνια, τίποτε δεν έγινε, δικαίως λοιπόν οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν στο πρωτοδικείο να ζητήσουν άρση της απαλλοτρίωσης και δικαιώθηκαν! Ο δήμαρχος βέβαια δεν ανησυχεί, λέει ότι θα προχωρήσει αν χρειαστεί σε επανεπιβολή απαλλοτρίωσης, αλλά άραγε είναι αυτή η λύση... Πολλοί πάντως είναι οι Δήμοι που δεν διαθέτουν πόρους για την κατοχύρωση των κοινωφελών τους χώρων και το αδιέξοδο συνεχίζεται. Σε σχετική ερώτησή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμαρχος απάντησε ότι τα Βριλήσσια χρειάζονται περισσότερα από 20εκ. για τις εκκρεμείς απαλλοτριώσεις! Τι θα γίνει λοιπόν; Είναι δυνατόν τέτοιες εκκρεμότητες να ρίχνονται επ αόριστον κάτω από το χαλί και να πετιέται το «μπαλάκι» από διοίκηση σε διοίκηση; Ποιος δεν καταλαβαίνει την άμεση ανάγκη προγραμματισμού ώστε οι ελεύθεροι χώροι να εξαγοραστούν σταδιακά; Η απόκτηση γης θα έπρεπε να αποτελεί κεντρικό στοιχείο των δημοτικών πολιτικών. Αλήθεια, άκουσε ποτέ κανείς σε προεκλογικό πρόγραμμα κάτι σχετικό για όλα αυτά; Μελέτη αντικατάστασης των αγωγών αμιάντου στο δίκτυο ύδρευσης Ο Δήμος Βριλησσίων διαθέτει δικό του δίκτυο ύδρευσης. Το παλαιό δίκτυο έχει κατασκευαστεί από αγωγούς αμιάντου (δεκετία 1960), το μεταγενέστερο από αγωγούς P.V.C. και το πιο πρόσφατο, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, από αγωγούς πολυαιθυλενίου. Η διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου μας σύνταξε μελέτη και πρότεινε να υποβληθεί πρόταση χρηματοδότησης από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Αττική », ώστε να αντικατασταθούν στο σύνολό τους οι αγωγοί αμιάντου, αλλά και μέρος των αγωγών από P.V.C. που εμφανίζουν συχνές βλάβες. Η πρόταση της διοίκησης για το έργο (έγινε φυσικά ομόφωνα δεκτή), προϋπολογίστηκε σε εκ. ώστε να αλλάξει κάθε παλαιά παροχή κατά μήκος των 16,5 χιλ. δικτύου. της Αθηνάς Κρικέλα Παιδικοί σταθμοί και ασκήσεις προγραμματισμού της Διοίκησης Αποφάσισε η Διοίκηση να τροποποιήσει τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του ΝΠΔΔ των Παιδικών Σταθμών, 12 μήνες αφότου το 1/3 των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου το είχε ζητήσει εγγράφως! Κάλιο αργά παρά ποτέ θα πείτε, αλλά αξίζουν κάποιες επισημάνσεις... Εξάλλου, όπως είναι γνωστό -μας το «χρεώνει» και ο δήμαρχος, έχουμε αναπτύξει εμμονές με το ζήτημα των παιδικών σταθμών... Η διοικούσα παράταξη λοιπόν, ένα χρόνο μετά, (θα έπρεπε να είχε φέρει το θέμα για συζήτηση από τον Δεκέμβρη του 2007), πάλι δεν πρόλαβε να ενημερωθεί για τους περιορισμούς που θέτει το νομικό πλαίσιο στην πρόσληψη εργαζομένων και τη δημιουργία νέων οργανικών θέσεων! Αποτέλεσμα; Τώρα θέλει, αλλά δεν μπορεί! Διότι ο νόμος συσχετίζει τον αριθμό των προσλήψεων με τον προϋπολογισμό του Νομικού Προσώπου και στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν προκύπτει ότι μπορούν να περιληφθούν στο νέο οργανόγραμμα των παιδικών σταθμών οι αναγκαίες θέσεις προσωπικού για την κάλυψη μελλοντικών αναγκών! Και επειδή ως γνωστόν, ο προγραμματισμός είναι το ήμισυ του παντός, δείγμα δεύτερον, η διοικούσα παράταξη, πρώτα αύξησε τον αριθμό των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς από 200 σε 250 και μετά, στα μέσα Σεπτέμβρη, θυμήθηκε ότι χρειάζεται επιπλέον προσωπικό! Απόσπασε λοιπόν τότε με συνοπτικές διαδικασίες δύο νηπιαγωγούς από το ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, (το οποίο έτσι αποδυναμώθηκε) και τους έστειλε στους παιδικούς σταθμούς για να λειτουργήσουν τα δύο νέα τμήματα. Επίσης, δείγμα τρίτον, η ίδια η διοίκηση έθεσε ως στόχο στο επιχειρησιακό της πρόγραμμα τη δημιουργία βρεφικού τμήματος, πάγιο αίτημα και των γονέων, προϋπολογισμού , για να υλοποιηθεί μέσα στη διετία Αλλά όμως τώρα, δεν μπορεί να αντιστοιχήσει τις 8 τουλάχιστον θέσεις που θα απαιτηθούν για τη στελέχωσή του, με την τροποποίηση του οργανογράμματος των παιδικών σταθμών, (όπου πρέπει να προβλέπονται αυτές οι θέσεις), γιατί προσκρούει στους περιορισμούς που θέτει ο Ν. 3584/07, όπως προαναφέραμε! Για να μην αναφερθούμε στον άλλο μεγάλο στόχο του επιχειρησιακού, την ίδρυση 4ου παιδικού σταθμού μέσα στην ίδια διετία! Θα ήμασταν πιο επιεικείς, αν τουλάχιστον η διοίκηση δεσμευόταν να αποκαταστήσει τις αβλεψίες της, προχωρώντας σε νέα τροποποίηση της οργανικής σύστασης στο επόμενο έτος, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν τα κριτήρια του νόμου και να μπορέσει να ανταποκριθεί και η ίδια στους στόχους της, όπως πρότεινε και η «Δράση». Ούτε όμως σε αυτό δεσμεύεται! Γιατί άραγε; Η πρόβλεψη μιας οργανικής θέσης δεν συνεπάγεται αυτόματα και την κάλυψή της, αν κάποιος ήθελε να επικαλεστεί οικονομικούς λόγους. Μήπως τότε επειδή απλώς το πρότεινε η αντιπολίτευση; Διότι ξέρετε, η διοίκηση αρέσκεται να παίρνει η ίδια τις πρωτοβουλίες! Πώς να ξεχάσουμε άλλωστε, ότι πρόσφατα ανακλήθηκε απόφαση ΔΣ για προσλήψεις που είχε εισηγηθεί η «Δράση», αλλά μετά η διοίκηση επανήλθε με την ίδια πρόταση! ΚΟΥΙΖ: Πόσο στοιχίζει η τριμηνιαία ιατρική παρακολούθηση 250 παιδιών από ένα γιατρό, που βεβαίως δεν επαρκεί; Πόσο κόστισε η εκδήλωση των εγκαινίων του νέου παιδικού σταθμού; 4.500, από τα οποία τα 1500 ήταν δωρεά ιδιώτη προς τον Δήμο! Γιατί τα βάζουμε σε αντιδιαστολή; Διότι συζητήθηκαν την ίδια μέρα στο δημοτικό συμβούλιο! Όταν βέβαια καταψηφίζαμε αυτή τη δαπάνη, φανταζόμασταν ότι η φιέστα ήταν απαραίτητη μόνο για την προβολή του έργου της διοίκησης. Έλα όμως, που αυτή αξιοποιήθηκε και για την ενίσχυση της καταρρακωμένης εικόνας της κυβέρνησης! Έτσι εξηγείται η προβολή της εκδήλωσης από τα ΜΜΕ και η παρουσία του Υφυπουργού Οικονομίας στα εγκαίνια του παιδικού σταθμού των Βριλησσίων! ΠΩΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ! του αυτόπτη μάρτυρα Στην επίμαχη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου (Τρίτη 21/10/08) για την δημιουργία της νέας κοινωφελούς επιχείρησης και ενώ η αίθουσα είναι γεμάτη από απεργούς εργαζόμενους και γονείς του ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ, ο κ. Αρχιμανδρίτης τοποθετείται για τα κοινωνικά προγράμματα και ξαφνικά αρχίζουν χαρές! Οι ώρες μάλλον κυλούσαν δύσκολα για κάποιους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας που ακούνε ανιαρές τοποθετήσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες, για ανήμπορους ηλικιωμένους ή για νεκρούς που βρήκε το συνεργείο των εργαζομένων στην «κοινωνική μέριμνα» μέσα σε σπίτια δημοτών. Ευαίσθητοι οι άνθρωποι, λογικό να τους πιάσει η ψυχή τους! Έτσι αποφάσισαν ν αλλάξουν το βαρύ κλίμα που επικρατούσε στην αίθουσα. Εμβρόντητοι οι παριστάμενοι, βλέπουν τρεις συμβούλους της πλειοψηφίας να λύνονται στα γέλια! Τι είχε συμβεί; Αποφάσισαν οι άνθρωποι να συνεχίσουν το εορταστικό κλίμα για τα γενέθλια συναδέλφου τους, που είχαν ξεκινήσει νωρίτερα σε ταβέρνα της γειτονιάς. Θυμήθηκαν ότι δεν του είχαν δώσει την αναμνηστική του χαρούμενη μουσική καρτούλα και αποφάσισαν να του κάνουν πλάκα ανοίγοντάς την εν μέσω συνεδρίασης! Ήταν οι ίδιοι που νωρίτερα στους διαδρόμους, υπόσχονταν στους απεργούς εργαζόμενους συμπαράσταση... Ορθά ο κ. Αρχιμανδρίτης μίλησε περί ηλιθιότητας! Και δικαίως ο Δήμαρχος δεν αντέδρασε στο χαρακτηρισμό. Τι να πούμε εμείς; Ντροπή! Κάποιοι έχουν βάλει την κοινωνική τους ευαισθησία για ύπνο και η μόνη τους δουλειά στα δημοτικά συμβούλια είναι να ψηφίζουν όταν έρθει η σειρά τους, ότι τους έχουν πει νωρίτερα. Σπανίως ζητούν το λόγο και κάποιες φορές αμφιβάλλουμε εάν ξέρουν και τι συζητείται εκείνη τη στιγμή! Περιμένετε με τέτοιο επίπεδο Κοινωνική Πολιτική; Να μας ζήσουν, να τους χαιρόμαστε και happy birthday!!! 6

7 ÄñÜóçáíôßÄñáóçáðüÄñáóç της Ολυμπίας Αρχοντάκη Π ώς το είπε εκείνη η τοπική εφημερίδα; Τα σχολεία είναι μια χαρά... αρτιότατα και άλλα αυτοϊκανοποιούμενα επίθετα; Και τότε γιατί τα παιδιά μας είναι αναστατωμένα; Αβασάνιστα και βολικά συμπεραίνουν κάποιοι που ή δεν έχουν ιδέα ή έχουν άλλους σκοπούς, ότι τα παιδιά πεθύμησαν διακοπούλες ή ότι θυμήθηκαν πάλι την τετράγωνη τυρόπιττα.. Άρα καταλήγουμε ότι όλα τα άλλα θέματα, περί παιδείας και υποδομών, είναι σαφώς λυμένα. Έχω μία απορία όμως: πώς οι κρατικοί σύμβουλοι έσπευσαν φέτος να ενισχύσουν τους διευθυντές με νέο οπλοστάσιο επιχειρημάτων, περί παρανόμων καταλήψεων λόγω παρακώλυσης κρατικού έργου και οι εισαγγελείς, με μέτρα κατά των γονέων που ελλιπώς κηδεμονεύουν τα παιδιά τους; Αν όλα είναι καλά στην Παιδεία, τότε κάθε μαθητική κινητοποίηση θα ήταν από μόνη της μία παρωδία που θα ξεφούσκωνε -τι φοβούνται λοιπόν και εξοπλίζονται με όλο και πιο αυταρχικά μέσα κατά του μαθητικού κινήματος; Ποιος από εμάς τους γονείς είναι ευχαριστημένος με την Παιδεία στη χώρα μας, και ήσυχος όταν τα σχολεία των παιδιών μας βράζουν; Μέσα του Οκτώβρη ξεκίνησε το «χορό» το 1ο Λύκειο, ακολούθησαν το 1ο Γυμνάσιο, το 2ο Λύκειο και το 2ο Γυμνάσιο... Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν ξεκινήσουν οι καταλήψεις στο 2ο Γυμνάσιο, η διεύθυνση έδωσε χρόνο σε κάθε τάξη να συζητήσει λίγο, προφανώς για να αποφευχθεί η ψυχολογία του κοπαδιού ή μήπως επικρατήσει η πλειοψηφία των «πρακτικών» και εκτονωθεί η κρίση. Μάταια όμως! Από τη μια οι ψηφοφορίες των μαθητών (λιγότερο ή περισσότερο έγκυρες), οι προτάσεις και τα αιτήματα ειδικού ή γενικού περιεχομένου, οι Σύλλογοι Γονέων και άλλοι γονείς, η Ένωση Συλλόγων, οι Σύλλογοι Διδασκόντων, ο Δήμος, η Παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όλα μπλέχτηκαν σ ένα κουβάρι... ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ; Την ίδια ώρα, Δευτέρα 20 Οκτώβρη και την ώρα που άρχιζε η κατάληψη, η διεύθυνση του 2ου Λυκείου καλεί τους γονείς στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου για ενημέρωση, σε θέματα του σχολείου, εντελώς όμως άσχετα με αυτά που απασχολούσαν τους μαθητές! Περίεργη και η σύνθεση των συντονιστών αυτής της συζήτησης, που έθιξε θέματα όπως οι απουσίες, τα κινητά, οι μετεγγραφές, το κάπνισμα, η ενισχυτική διδασκαλία, η δυσλεξία κ.ά. τινά, ενδιαφέροντα βεβαίως, πλην όμως, το προεδρείο απαρτιζόταν από τον κ. Δήμαρχο και τον Διευθυντή της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου! Σ αυτή την ωραία συλλογική στιγμή, παραβρέθηκε και το Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Βριλησσίων, σύσσωμο, καθότι οι καιροί αναγκάζουν τους γονείς σε επαγρύπνηση. Όπως ήταν αναμενόμενο, η συζήτηση «ξεστράτισε» σε πιο ουσιαστικούς δρόμους και κυριάρχησαν θέματα όπως η σχολική στέγη, σαν πρώτιστο και κύριο πρόβλημα, η ασφάλεια και υγιεινή στα σχολικά κτίρια, οι ελλιπείς υποδομές, τα ανεπίτρεπτα κτηριακά μπαλώματα προσθήκες «προσωρινής» μονιμότητας κ.ά. Εκπρόσωποι του μαθητικού 15μελούς και η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων ζήτησαν από το Δήμαρχο να δεσμευτεί για την επίλυση του πολύ σοβαρού προβλήματος της Σχολικής Στέγης του (ιδρυμένου στα χαρτιά) 3ου Λυκείου ώστε οι μαθητές να μην στοιβάζονται σαν πρόσφυγες στις προκάτ-λυόμενες αίθουσες, είτε στις (πέρα του αρχικού σχεδιασμού του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων) προσθήκες αιθουσών, που εκτός των βασικών ελλείψεων και χωρίς τον στοιχειώδη εξαερισμό, παγιδεύουν τις ΕΞΟΔΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ στο τέρμα διαδρόμων... Αυτά είναι τα υπέροχα σχολεία μας! Ενώ συνεχίζονται οι ζυμώσεις στα σχολεία, γίνεται έκτακτη συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων- Κηδεμόνων Βριλησσίων στο 1ο Δημοτικό, με προσκαλεσμένα τα Δ.Σ. των Συλλόγων για να συζητηθεί και να βρεθεί κάποια λύση στο θέμα ημερήσιας διάταξης, που ήταν ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ. Μέσα σ ένα κλίμα πραγματικού ενδιαφέροντος, με πολύ μεγάλη προσέλευση μελών, διασταυρώθηκαν γνώμες και πληροφορίες που επαλήθευσαν, για άλλη μια φορά, τη «χρόνια κώφωση» της δημοτικής αρχής, όποια κι αν ήταν αυτή τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον, από τότε δηλαδή που οι γονείς κρούουν τον κώδωνα και πριν συντελεστεί η «εμφιάλωση» των μαθητών μας σε σχολεία και προαύλια που δεν τα χωρούν πια... Αν και (για την ώρα, όπως λένε τα παιδιά) σταμάτησαν οι καταλήψεις στο Δήμο μας, οι Γονείς αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας αυτός είναι πολύ σημαντικός για να τα αφήσουν ΜΟΝΑ τους. Συμφώνησαν λοιπόν, για κινητοποιήσεις κάθε ύφους και κάθε μέσου, προς ΟΛΕΣ τις κατευθύνσεις, στο πλάι τους! Δεν υπάρχει άλλη ανοχή στην κοροϊδία του Υπουργείου! Θέλουμε ουσιαστική μόρφωση για τα παιδιά μας και χωρίς την προαπαιτούμενη θητεία στα φροντιστήρια! Θέλουμε τα παιδιά μας, να γίνουν υγιείς πολίτες και ψηφοφόροι με ανθρωπιστική κουλτούρα και όχι νευρωτικούς παραφορτωμένους υπαλλήλους από τα 10 τους χρόνια, εκπαιδευμένους να εκτελούν διαταγές και να πληρώνουν λογαριασμούς! 5 ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ Με κεντρικό σύνθημα «Κάνοντας μια άλλη Ευρώπη εφικτή. Μαζί Ανατολή και Δύση χτίζουμε συμμαχίες για αγώνες και εναλλακτικές λύσεις», πραγματοποιήθηκε στο Μάλμοε της Σουηδίας το 5 ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ από 17 ως 21 Σεπτέμβρη Κατά τη διάρκεια των πέντε ημερών, συναντήθηκαν εκπρόσωποι από κοινωνικά κινήματα, οργανώσεις και συνδικάτα από ολόκληρη την Ευρώπη. Πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες σεμινάρια και εργαστήρια με οικολογικά, αντιπολεμικά, αντιρατσιστικά και κοινωνικά θέματα. Το 5 ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ έληξε με μεγάλη διαδήλωση και τη Συνέλευση των Κινημάτων ενώ ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τις ρατσιστικές διακρίσεις και την κλιματική αλλαγή θα συνεχιστεί τόσο στην καθημερινή δράση των κινημάτων όσο και στα μεγάλα διεθνή ραντεβού που αποφασίστηκαν όπως, το μπλοκάρισμα της επετειακής συνόδου του ΝΑΤΟ για τα 60 χρόνια του (4 Απριλίου 2009 στο Στρασβούργο), η πανευρωπαϊκή καμπάνια ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα κορυφωθεί το Μάρτη του 2009 στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, η κινητοποίηση ενάντια στη σύνοδο των G8 τον Ιούλιο του 2009 στη Σαρδηνία και η διαδήλωση για την κλιματική αλλαγή κατά τη διάρκεια της συνόδου του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβρη του Το επόμενο (6 ο ) Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ θα πραγματοποιηθεί το 2010 στην Κωνσταντινούπολη. Αποστολή στο Μάλμοε της Σουηδίας του Θέμη Κοτσιφάκη Συμμετέχοντας στη διαδήλωση με το πανό του Δικτύου Εκπαίδευσης που έλεγε πως «η εκπαίδευση δεν είναι για πούλημα» και με συνθήματα στο ρυθμό του «The wall» των Pink Floyd, όπως «δεν έχουμε ανάγκη την εμπορευματοποίηση, αλλά χρειαζόμαστε δωρεάν εκπαίδευση για όλους», δώσαμε ένα ιδιαίτερο τόνο και «χρώμα» στην όντως πολύχρωμη διαδήλωση. Γενικότερα, από τη συμμετοχή μας στις συζητήσεις του Φόρουμ διαπιστώσαμε πως το θέμα της ιδιωτικοποίησης, η μείωση των δημόσιων δαπανών και η με όρους α- γοράς αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η δημόσια εκπαίδευση στην Ευρώπη, και είναι κοινή η διαπίστωση πως αυτά οφείλονται στις νεοφιλελεύθερες εκπαιδευτικές πολιτικές που ασκούνται. Τέλος, είναι πολύ σημαντική η κοινή μας διαπίστωση πως πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες, τόσο σε κάθε χώρα όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που θα στοχεύουν στη δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών για να δημιουργηθούν οι ικανές εκείνες αντιστάσεις που θα αποτρέψουν την ισοπέδωση του κοινωνικού αγαθού της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Η κίνηση αυτοκινήτων ελάχιστη, ακόμα και τις εργάσιμες ημέρες. Ο κόσμος προτιμά τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας, απλά γιατί τα βρίσκει πάντα. Πολύ δημοφιλές είναι επίσης και το ποδήλατο, με το οποίο μπορείς να κυκλοφορήσεις άνετα σε ολόκληρη την πόλη. Μεγάλα πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομοι, μέχρι και πάρκιν ποδηλάτων σε αρκετά σημεία στην πόλη. Και μια ξύλινη πλατφόρμα μέσα στο ποτάμι, κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό για πάρκιν ποδηλάτων! Είναι φανερό πως με αυτές τις προϋποθέσεις ελάχιστοι χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητά τους για τις καθημερινές τους ασχολίες. Έψαχνα για ημέρες να βρω κανένα αυτοκίνητο καβάλα σε πεζοδρόμιο αλλά απέτυχα 7

8 çìéêýò áíôé ÄñÜóåéò του Κυριάκου Μπεχράκη Η Αμάντα Μιχαλοπούλου είναι μια από τις πιο επιτυχημένες και παραγωγικές συγγραφείς των τελευταίων χρόνων. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 και πέρασε όλα τα παιδικά και εφηβικά της καλοκαίρια στο κτήμα του παππού, στα Βριλήσσια, ανάμεσα σε θερμοκήπια και καλλιέργειες. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και δημοσιογραφία στο Παρίσι στο C.F.P.J. Από το 1990 ως το 2008 αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Καθημερινή. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1994 με τη συλλογή διηγημάτων «Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη». Το βιβλίο αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ της Λισσαβόνας για νέους δημιουργούς και κέρδισε βραβείο στο διαγωνισμό του λογοτεχνικού περιοδικού Ρεύματα. Στην Ελευθεροτυπία ο Νίκος Ντόκας στις σχολίαζε : «Τα πέντε αυτά διηγήματα είναι γραμμένα με τη βαθιά πίστη πως, όντως, έξω, η ζωή είναι πολύχρωμη κι αυτό θα αρκούσε για να φτιάξει το κέφι του αναγνώστη. Όμως η Α.Μ. δεν του παρέχει μόνο αυτό. Του προσφέρει επίσης ένα καλό, σφιχτό και στρωτό γράψιμο. Ιστορίες πραγματικές, καθημερινές, που διανθίζονται με υπερρεαλιστικά ευρήματα...με ήρωες καλοσχεδιασμένους και ολοκληρωμένους». Το 1996 βραβεύτηκε από το περιοδικό Διαβάζω για το μυθιστόρημα «Γιάντες». Η κριτικός Ελισάβετ Κοτζιά, γράφει στην Καθημερινή στις : «... Με δεδομένο ότι στις μέρες μας όλα έχουν λεχθεί, σημασία έχει ο τρόπος που θα αφηγηθείς την ιστορία σου. Επιβεβαιώνοντας τον κοινό τόπο, η Α. Μ. ξεκινά να περιγράψει στο πρώτο της μυθιστόρημα "Γιάντες" τις συνηθισμένες περιπέτειες μιας μεσαίας αστικής οικογένειας. Ξέρει όμως να τις αφηγηθεί με τόσο πρωτότυπο και έμπειρο τρόπο, ώστε δημιουργεί ένα από τα ωραία μυθιστορήματα των τελευταίων ετών». Άλλα βιβλία της είναι: «Παλιόκαιρος», «Γιατί σκότωσα την καλύτερή μου φίλη», «Πριγκίπισσα Σαύρα» δύο συλλογές με διηγήματα και αρκετά παιδικά βιβλία («Το σπίτι που πετάει», «Οικογενειακή Πινακοθήκη», «Η Μετακόμιση», «Οι Περιπέτειες της Αεροπλανούλας», «Αρκεί να μην κόψω τα μαλλιά μου», «Η εγγονή του Αι Βασίλη», «Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός»). Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρωσικά, σουηδικά, σερβικά και τσέχικα. Πρόσφατα έγινε η παρουσίαση του καινούργιου της βιβλίου «Θα ήθελα», που μεταφράστηκε φέτος στην Αμερική ως «I d Like» και απέσπασε το Βραβείο Διεθνούς Λογοτεχνίας από το National Endowment for the Arts. Το «I d Like» περιλαμβάνεται στο αμερικανικό Reading the World 2008, τη βραχεία λίστα προτάσεων των Αμερικανών βιβλιοπωλών και εκδοτών με έργα μη αμερικανικής λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια κινείται μεταξύ Βριλησσίων και Βερολίνου. Ïι ÓõãêÜôïéêïé Κοντεύουν δύο χρόνια συμμετοχής της «Δράσης για μια άλλη πόλη» στα κοινά, θεσμικά και εξωθεσμικά, και όπως με τις συνηθισμένες συμπεριφορές όλων ή σχεδόν όλων των ανεξάρτητων μη καθεστωτικών κινήσεων, πρέπει να περάσει κι' αυτή τη δική της εσωστρέφεια, με χιούμορ, που διαθέτουμε όλοι μας σε ποσότητες ακόμη και για εξαγωγή. Σ αυτό το πνεύμα θέλω να εκφράσω τη γκρίνια μου, καθαρά προσωπική, που δεν δεσμεύει κανέναν, ούτε καν εμένα. Η «Δράση» λοιπόν αντιπροσωπεύει το γενικό και η «άλλη πόλη» το ειδικό. Και το γενικό έχει παραμερίσει αρκετά το ειδικό. Αν πλοηγηθεί κανείς στο διαδίκτυο, αν δαπανήσει λίγο χρόνο σε βιβλιοπωλεία, αν παρακολουθήσει μερικές διαλέξεις και συζητήσεις μπορεί να δημιουργήσει ένα «γενικό» να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Αυτό κάνουν άλλωστε σχεδόν όλα τα αριστερά, μερικές φορές και τα δεξιά κόμματα. Δυστυχώς αυτό κάνουν για χρόνια τώρα. Αλλά μέχρις εκεί. Όταν έφτασε η ώρα του ειδικού, οι αλλεπάλληλες συζητήσεις, η προσπάθεια συνύπαρξης της οξείας με την περισπωμένη, η διαφωνία για το πιο λευκό είναι καθαρότερο, επέτρεψε τη διαιώνιση της συντήρησης και την εγκαθίδρυση του δικομματισμού. ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Στο πρωτοσέλιδο της φιλικής προς τη διοίκηση εφημερίδας «Βριλήσσια, η πόλη μας», Καραμανλής προς Ιωαννίδη: «Κώστα, τα πας πολύ καλά»! Στο περιθώριο της συνεδρίασης της κεντρικής επιτροπής της Ν.Δ. «ο πρωθυπουργός, εμφανώς χαρούμενος που είδε μπροστά του τον δήμαρχο, του εξέφρασε την απόλυτη ικανοποίησή του για το μεγάλο έργο που πραγματοποιείται στα Βριλήσσια! Να μας περάσει πρώτα ο λόξυγκας και μετά! Από την ίδια εφημερίδα: «Γοήτευσε η ναπολιτάνικη αγορά»! Δεν πάτε να το πείτε και στους εμπόρους του προαστίου; Πάλι θα φάτε τσάμπα πίτσα, αλλά κατά πρόσωπο! Άριστες οι σχέσεις της σημερινής διοίκησης με την τοπική Εκκλησία. Εκτιμάται ότι οι εκπρόσωποι του Ναού θα παραιτηθούν των διεκδικήσεων που εμφάνισαν επί της πλατείας Αναλήψεως για να λυθεί χωρίς κλυδωνισμούς η διαφορά Ε, δεν είμαστε και Βατοπέδιο! Κάθε Δήμος που σέβεται τον εαυτό του έχει τους «δικούς» του εργολάβους. Αν όμως χρειαστεί διαγωνισμός γιατί ένα έργο υπερβαίνει το όριο της απευθείας ανάθεσης, τότε κόβουμε το έργο στα δύο. Και αν ο πάρεδρος απορρίψει το «συμπληρωματικό» έργο, τότε ο εργολάβος καταφεύγει στα δικαστήρια, όπου και δικαιώνεται αφού εν τω μεταξύ το έργο έχει ολοκληρωθεί. Έτσι ο Δήμος τον εξοφλεί, ακόμη κι αν χρειαστεί να πάρει δάνειο! Ολίγον από πλατεία Αναλήψεως μας μυρίζει δηλαδή η υπόθεση! Zήτωωω η ελληνική διοίκηση! 5 Δεκεμβρίου εκδικάζεται η αναγνωριστική αίτηση του δικαιούχου για την άρση της απαλλοτρίωσης του Ο.Τ.61, γνωστού ως τένις κλαμπ Και μετά, φτού κι απ την αρχή...! Στα 12 χρόνια πάντως που κρατά η διαμάχη για το τένις κλαμπ, οι διοικήσεις των Βριλησσίων τόσο πολύ απασχολήθηκαν, που και λύση δεν βρέθηκε, και ούτε πρόλαβαν να κοιτάξουν για κανέναν άλλο χώρο, όπως για σχολεία, για παράδειγμα Το «ειδικό» όμως είναι αυτό που δικαιώνει το «γενικό» και νομίζω ότι στη δεύτερη διετία της δημοτικής μας δράσης εκεί πρέπει κυρίως να ρίξουμε το βάρος μας. Στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα στην αρχή της οδού Κισσάβου, και για να εξυπηρετηθούν ο Βερρόπουλος, το πλυντήριο και κυρίως τα αυτοκίνητα, καταργήθηκαν εντελώς τα πεζοδρόμια. Το «γενικό» καταγγέλλει και νιώθει υπερήφανο, όμως το «ειδικό» πρέπει να βρει λύση, και μάλιστα πριν συμβεί κάποια ανεπανόρθωτη ζημιά. Το «ειδικό» καλείται να μαζικοποιηθεί, να πείσει τους συνδημότες να συμμετάσχουν στον σχεδιασμό και την οργάνωση της ζωής της πόλης. Αν το καταφέρει κανένα «γενικό» δεν θα μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να λάβει υπόψη του τις απόψεις και τις διαθέσεις των πολιτών που μπορεί να έχουν ένα «γενικό» λίγο διαφορετικό από το δικό μας. Πρέπει να προτείνει και να πιέσει για λύσεις που ξεφεύγουν λίγο από το απόλυτο του «γενικού», χωρίς να το προδίδουν, και αυτό είναι το πραγματικά δύσκολο. Αξίζει όμως, γιατί έστω και μια μικρή μετατόπιση της καθημερινότητας είναι «όλα τα λεφτά». Κι εμείς βρισκόμαστε πια σε θέση ισχύος γιατί καταφέραμε να γκρινιάζουμε και αντί να λυπόμαστε και να θυμώνουμε, να μετατρέπουμε τη γκρίνια μας σε «Δράση για μια άλλη πόλη». θα πήγαινα μια βόλτα στη Ναυτική Βάση, παρέα μ ένα παιδί Θα βλέπαμε τη γεμάτη σκουπίδια λιμνούλα με τα δυστυχή χρυσόψαρα, τη μισοφωτισμένη και γι αυτό επικίνδυνη πίστα, τα σπασμένα επιδαπέδια φωτιστικά, τα σπασμένα καθίσματα, την έλλειψη πόσιμου νερού και καρτοτηλεφώνου και κατόπιν θα φεύγαμε κι εγώ θα πήγαινα για τον ύπνο του δικαίου δημάρχου... Κρίμα που τα εγκαίνια κρατούν τόσο λίγο... Ο. Α. ÐáñáäçìïôéêÜ AΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ του Σάμη Γαβριηλίδη Μήπως θυμάστε τη μελέτη για το περιβόητο Πρότυπο Καινοτόμο Σχέδιο για την Ανάπλαση της Ρεματιάς που είχε υποβάλει για το 4 ο ΚΠΣ ο Δήμος Χαλανδρίου μαζί με το Δήμο μας; («Δράση», φύλλο 3 ο ) Τότε, εμείς αντιδρούσαμε για τη συμμετοχή πολυεθνικών στο σχήμα διαχείρισης της ρεματιάς και για «ελαστικότητα» στις προβλεπόμενες εγκαταστάσεις. Λοιπόν, η μελέτη βαθμολογήθηκε με 4 στα 10 και απορρίφθηκε! Γλύτωσε η ρεματιά! Στο Μαρούσι, τα ίδια και χειρότερα με τις δημοτικές επιχειρήσεις, εκατοντάδες εργαζόμενοι κινδυνεύουν. Συγκέντρωση έγινε έξω από το δημοτικό συμβούλιο (11/11/08) με αίτημα να μην απολυθεί κανείς και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι. Συνυπογράφουμε την ανακοίνωση: «...Η μονιμοποίηση των συμβασιούχων δεν αποτελεί ζήτημα αλληλεγγύης. Αφορά το μέλλον των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων μας». Κινητοποίηση κατοίκων της οδού Δωδεκανήσου και Πάρνηθος για παράνομη κεραία κινητής τηλεφωνίας σε ταράτσα διώροφης οικοδομής. Οι κάτοικοι απευθύνθηκαν στην επιτροπή τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ) που επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει άδεια και ακολούθησε αυτοψία από κλιμάκιο του Τμήματος Εποπτείας και Ελέγχου Φάσματος και υποβλήθηκε μήνυση κατά του ιδιοκτήτη. Να απομακρυνθεί άμεσα η κεραία! Υπενθυμίζουμε ότι πέρσι η «Δράση» είχε καταθέσει ψήφισμα στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε ομόφωνα δεκτό, για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει την εγκατάσταση των κεραιών και για τα επιτρεπόμενα όρια ακτινοβολίας. Μένει βέβαια τα ψηφίσματα να εφαρμοστούν Αδιαμαρτύρητα δέχτηκαν οι δυο μεγάλες παρατάξεις του Δήμου μας την απόφαση της Νομαρχίας να φορτώσει σε Βριλήσσια και Χαλάνδρι μέρος του κόστους κατασκευής του αγωγού ομβρίων της Αγ. Αντωνίου. Το γεγονός αυτό, οδήγησε σε λήψη νέου δανείου για το Δήμο μας! Διότι λέει, βρέθηκαν δίκτυα ακαθάρτων και ο εργολάβος άλλαξε σχεδιασμό! Μπα; Δεν ήξεραν ότι αυτές οι περιοχές ήταν πριν κάποια χρόνια εκτός σχεδίου; Επειδή η Νομαρχία δεν ήθελε να υπερβεί τον προϋπολογισμό της θα την πληρώσουμε εμείς; Αλλά δεν μιλάμε, γιατί, είμαστε τόσο υποχρεωμένοι στον κ. Νομάρχη! Όσοι θέλετε νεότερα για κινήσεις υποψηφίων, καυγάδες, φήμες κτλ, δυστυχώς πάλι θα σας απογοητεύσουμε. Τέρμα τα «κόλπα» και οι ευκολίες. Στην εποχή μας υπάρχει ανάγκη για πραγματικές προσπάθειες, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Κουραστική βρε παιδί μου η ουσιαστική πολιτική, αλλά τι να κάνουμε; Ο Υπονομευτής