Περιεχόμενα Εισαγωγή 3 1. Εξωγήινοι Ορισμός ΑΤΙΑ Περιοχή Έχουν επισκεφτεί τη γη; Ιστορική αναδρομή απόψεων περί ε

Transcript

1 ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΓΑΛΑΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΜΗΜΑ Α

2 Περιεχόμενα Εισαγωγή 3 1. Εξωγήινοι Ορισμός ΑΤΙΑ Περιοχή Έχουν επισκεφτεί τη γη; Ιστορική αναδρομή απόψεων περί εξωγήινης ζωής μέχρι το 19 ο αι Ύπαρξη εξωγήινων: δηλώσεις Έρευνες Μαρτυρίες Οι εξωγήινοι στον κινηματογράφο Θρύλοι ΑΤΙΑ σε ζωγραφικούς πίνακες της Αναγέννησης; Συμπέρασμα Το πείραμα της Φιλαδέλφειας Ορισμός Γεγονότα Η ταυτότητα του πλοίου Από άποψη Φυσικής Γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων Τηλεμεταφορά στο χωροχρόνο Ποιοι ασχολήθηκαν; Λίγα λόγια για τη θεωρία του ενοποιημένου πεδίου Θεωρίες Επίσημη εκδοχή από το Αμερικανικό Ναυτικό Μαρτυρίες Επίλογος Το Τρίγωνο των Βερμούδων Ορισμός Τοποθεσία 25 1

3 3.2 Γεγονότα Πληροφορίες από τον τύπο Αστικοί Μύθοι Επιστημονικές εξηγήσεις Κρατήρες Αυξημένη κίνηση Συμπέρασμα Φαντάσματα ή Φαντασία; Τι σημαίνει η λέξη φάντασμα Σύμφωνα με όσους πιστεύουν στην ύπαρξη φαντασμάτων Η όψη των φαντασμάτων Λόγοι ύπαρξης των φαντασμάτων Τρόποι με τους οποίους τα φαντάσματα επικοινωνούν μαζί μας Σύμφωνα με τους Επιστήμονες Μήπως πρόκειται για οφθαλμαπάτη; Μετακίνηση αντικειμένων Αναλύοντας τα «ρεύματα κρύου αέρα» Παραποιήσεις και φωτογραφίες: ένα απλό και φυσικό φωτογραφικό φαινόμενο Πείραμα Παράλυση ύπνου: Επιστημονική εξήγηση Πίνακες Ouija (Ουίγια): ο κόσμος των πνευμάτων Συμπέρασμα Συμπεράσματα ερωτηματολογίων..38 Ερωτηματολόγιο 40 Βιβλιογραφία 42 2

4 Εισαγωγή Η τάξη μας επέλεξε να ασχοληθεί με θέματα τα οποία εδώ και πολλούς αιώνες απασχολούν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τα επονομαζόμενα ως ανεξήγητα φαινόμενα καθώς δεν έχουν λογική ερμηνεία. 1. ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ Αυγερινού Χρύσα, Βαρβέρη Βάγια, Γάτσινος Χρήστος, Καλατζής Χρήστος 1.1 Ορισμός Γενικά για την λέξη «εξωγήινος» δεν έχει διατυπωθεί κάποιος συγκεκριμένος και σαφής ορισμός. Σαν ουσιαστικό, αναφέρεται στο κάθε νοήμων ον που προέρχεται από ξένο ουράνιο σώμα. Παράλληλα σαν επίθετο η σημασία του αλλάζει, συγκεκριμένα είναι το κάθε τι που δεν είναι από την γη αλλά από άλλο ουράνιο σώμα. 3

5 1.2 ΑΤΙΑ (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) / UFΟ (Unidentified Flying Objects) Είναι τα αντικείμενα τα οποία εμφανίζονται στον ουράνιο θόλο ή μερικές φορές και στο διάστημα, και δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε γνωστά ανθρώπινα κατασκευάσματα ή σε αντίστοιχες δημιουργίες της φύσης. Τα ΑΤΙΑ/UFO έχουν συνδεθεί εδώ και χρόνια με την ύπαρξη ευφυών όντων από άλλους πλανήτες και τις επισκέψεις τους στον πλανήτη μας. Κατά τη θεωρία αυτή, τα ΑΤΙΑ είναι τα μεταφορικά σκάφη (διαστημόπλοια) των εξωγήινων αυτών όντων από τον πλανήτη τους στον δικό μας ή και αλλού. 1.3 Περιοχή 51 Η περιοχή 51 (Area 51) είναι μια απομακρυσμένη μονάδα της Αεροπορικής Βάσης Εντουάρντος. Επίσης το όνομα Area 51 έχει χρησιμοποιηθεί σε επίσημα έγγραφα της CIA. Είναι μεγάλο στρατιωτικό αεροδρόμιο στη νότια όχθη της Λίμνης Γκρουμ. Βρίσκεται στην Νεβάδα στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσημα ο πρωταρχικός σκοπός της βάσης είναι απροσδιόριστος, ωστόσο με βάση τα ιστορικά στοιχεία, πιθανόν να υποστηρίζει την εξέλιξη και δοκιμή πειραματικών αεροσκαφών και οπλικών συστημάτων. Η έντονη μυστικότητα που περιβάλλει τη βάση είναι συχνά θέμα για διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και θεάσεις Άγνωστου Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων (ΑΤΙΑ). Παρά το γεγονός ότι η βάση δεν έχει κηρυχθεί ως μυστική, όλες οι έρευνες και τα γεγονότα που αφορούν την περιοχή 51 είναι απόρρητες πληροφορίες. Το 2013, μετά από μια αίτηση που είχε υποβληθεί το 2005 από την FOIA, η CIA αναγνώρισε δημοσίως για πρώτη φορά την ύπαρξη της βάσης με τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων που περιέχουν λεπτομέρειες για την ιστορία και τον σκοπό της περιοχής 51. 4

6 O Δρ Boyd Bushman, διακεκριμένος επιστήμονας που εργάστηκε στην μυστηριώδη περιοχή 51 (Area 51) στη Νεβάδα, ισχυρίστηκε ότι οι εξωγήινοι είναι αληθινοί και φιλικοί και παρουσίασε φωτογραφίες στην κάμερα προκειμένου να αποδείξει τα λεγόμενά του. Είπε ότι άνθρωποι στη μυστική αεροπορική βάση των ΗΠΑ μελετούν τους εξωγήινους 24 ώρες το 24ωρο και προσπαθούν να μάθουν τι κάνουν. Σύμφωνα με τον Δρ Bushman, οι εξωγήινοι έχουν 5 πόδια ύψος (περίπου 1,5 μέτρο) και ένας ή δύο εξ αυτών είναι περίπου 230 ετών. Έχουν διαφορετικά μάτια και μύτες από των ανθρώπων, έχουν πέντε δάχτυλα σε κάθε χέρι και πόδι, ενώ υποστηρίζει ότι οι εξωγήινοι διαβάζουν τηλεπαθητικά τη σκέψη. Είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τη φωνή τους με τηλεπάθεια για να σου μιλήσουν. Οι εξωγήινοι διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: η πρώτη είναι πιο φιλική και έχει καλύτερη σχέση με τους ανθρώπους συγκριτικά με τη δεύτερη η οποία είναι πιο απόμακρη. 1.4 Έχουν επισκεφτεί τη Γη; Σήμερα η επιστήμη δεν έχει καμία απόδειξη ή ένδειξη για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, κατά συνέπεια δεν έχει πάρει επίσημη θέση στο θέμα αν οι εξωγήινοι έχουν επισκεφτεί τη Γη. Οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος είναι άπειροι και οι αποστάσεις τεράστιες. Λόγω αυτών των αποστάσεων οι εξωγήινοι αν επιχειρούσαν να φτάσουν στη γη ακόμα και με την ταχύτητα του φωτός θα χρειάζονταν χρόνια. Αυτό δεν θα ήταν δυνατόν γιατί θα έπρεπε να διαθέτουν υπερβολικά εξελιγμένη τεχνολογία, καλύτερη και από των ανθρώπων. Έτσι, θα έπρεπε να εκτοξεύουν διαστημόπλοια τα οποία θα χρειάζονταν ύλη τουλάχιστον άστρων ή 85 δισεκατομμυρίων πλανητών σαν τη Γη. 5

7 Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι απίθανο και εντελώς αδύνατο, να φτάσει έστω και για μία μόνο φορά κάποιος εξωγήινος στη Γη μας αλλά είναι αυτή η αλήθεια; 1.5 Ιστορική αναδρομή απόψεων περί εξωγήινης ζωής μέχρι το 19 ο αιώνα Από τα αρχαία χρόνια υπάρχουν μαρτυρίες για τους εξωγήινους. Στους μύθους, στις παραδόσεις και στις θρησκείες αναφέρονται όντα που ήταν γεμάτα φως και ενέργεια και οι άνθρωποι τους νόμιζαν για θεούς, ημίθεους, ήρωες και αλλά. Αλλά και οι Αρχαίοι Έλληνες αστρονόμοι πίστευαν ότι υπάρχει ζωή και έξω από τη γη. Συγκεκριμένα κάποιοι από αυτούς πιστεύουν ότι πράγματι είδαν UFO και κάποιοι άλλοι σκεπτόμενοι ορθολογιστικά, προσπαθούν να εξηγήσουν λογικά το φαινόμενο βασιζόμενοι στα άπειρα φαινόμενα που παρουσιάζονται στο νυκτερινό ουρανό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θέασης UFO έχει δοθεί κάποια λογική εξήγηση. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανεξιχνίαστες και ανεξήγητες. Μετά τη δημοσιοποίηση των απόψεων του Κοπέρνικου, περί του ηλιοκεντρικού συστήματος, προέκυψε και η ιδέα ύπαρξης εξωγήινων όντων, κατοίκων των άλλων πλανητών και διάφορες έρευνες διεξήχθησαν. Κατά τον 18 ο αιώνα ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι και οι άλλοι πλανήτες αποτελούν κατοικία έμβιων όντων και μάλιστα με νοημοσύνη, γνωστή ως «θεωρία περί οικήσεως των πλανητών και περί πληθύος των κόσμων», η οποία ξεκίνησε στη Δυτική Ευρώπη από μερικούς προοδευτικούς στοχαστές, του 16 ου και 17 ου αιώνα, όπως ο Nicola de Cusa, ο Giordano Bruno και ο Bernard de Fontenelle. Επρόκειτο για επιστημονικές θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός δεν δημιούργησε τους άλλους πλανήτες άσκοπα, αλλά για να αποτελέσουν άλλους κόσμους, πιθανώς κατοικημένους από λογικά όντα. Και επειδή οι άνθρωποι εκείνων των εποχών δεν μπορούσαν να κατανοήσουν κάτι τόσο μεγαλειώδες, οι θεωρίες διαφόρων διανοουμένων ατόμων αντιμετωπίστηκαν αρνητικά. Για παράδειγμα το 1600 ο Giordano Bruno καταδικάσθηκε από την ιερά εξέταση στον δια πυρός θάνατο, με την κατηγορία ότι υποστήριξε την ύπαρξη άλλων κόσμων εκτός Γης επειδή οι φιλοσοφικές του αντιλήψεις επί του απείρου του σύμπαντος και περί υπάρξεως και άλλων κόσμων θεωρήθηκαν αιρετικές κακοδοξίες. Στον ελληνικό χώρο τον 18 ο αιώνα ο Ιώσηπος Μοισιόδαξ, ένας από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με την περίεργη «θεωρία», υποστήριζε ότι η πίστη στην οίκηση των πλανητών δεν ήταν νέα αλλά αρχαιότατη. Αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1959, οι Philip Morrison και ο Giuseppe Cocconi, φυσικοί στο Πανεπιστήμιο του Cornell, δημοσίευσαν άρθρο στο περιοδικό Nature με τον πρωτοποριακό τίτλο "Έρευνα για τις διαστρικές επικοινωνίες". Στο άρθρο αυτό υποστήριξαν ότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών και διετύπωσαν την υπόθεση ότι πολλοί από αυτούς ίσως να είναι παλαιότεροι και περισσότερο εξελιγμένοι τεχνολογικά από τον ανθρώπινο, 6

8 καθώς και ότι θα επιθυμούσαν επικοινωνία με άλλον τεχνολογικά προηγμένο πολιτισμό. Τέλος ολοκλήρωσαν το άρθρο τους με μια «επιτυχημένη» φράση: «Η πιθανότητα της επιτυχίας είναι δύσκολο να υπολογιστεί αλλά εάν δεν ψάξουμε ποτέ, η πιθανότητα της επιτυχίας είναι μηδενική». Σημαντικό γεγονός μιας έρευνα υπήρξε η αποστολή κωδικοποιημένου μηνύματος το 1974 από το ραδιοτηλεσκόπιο του Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο προς το μεγάλο σφαιρικό σμήνος του Ηρακλή (Μ13) που απέχει από τη Γη έτη φωτός. Το μήνυμα αποτελείται από μία σειρά 1679 χαρακτήρων. Μετά από 3 χρόνια, εκτοξεύθηκαν δύο διαστημοσυσκευές, οι Voyager 1 και Voyager 2, οι οποίες εκτός από τον επιστημονικό τους εξοπλισμό, μετέφεραν μηνύματα προς πιθανούς παραλήπτες εξωγήινους. Μια πιο πρόσφατη έρευνα μιας διεθνούς ομάδας επιστημόνων μελέτησε τις συνθήκες που επικρατούν σε πλανήτες και φεγγάρια εντός και εκτός του ηλιακού μας συστήματος και δημιούργησαν έναν κατάλογο με εκείνους στους οποίους υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν αναπτυχθεί κάποιες μορφές ζωής. Στις πρώτες θέσεις του καταλόγου είναι ο δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας και ο πλανήτης Gliese 581g που βρίσκεται στον αστερισμό του Ζυγού. Κάποιοι από αυτούς πιστεύουν ότι πράγματι είδαν UFO και κάποιοι άλλοι σκεπτόμενοι ορθολογιστικά, προσπαθούν να εξηγήσουν λογικά το φαινόμενο βασιζόμενοι στα άπειρα φαινόμενα που παρουσιάζονται στο νυκτερινό ουρανό. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θέασης UFO έχει δοθεί κάποια λογική εξήγηση. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανεξιχνίαστες και ανεξήγητες. Είναι άραγε σκάφη εξωγήινων ή πρόκειται για απλές λάμψεις στον ουρανό; 1.6 Ύπαρξη εξωγήινων σε άλλους πλανήτες: δηλώσεις Ο Σεθ Σόστακ, ανώτερος αστρονόμος στο Ινστιτούτο SETI, είπε, στο Κονγκρέσο ότι πιστεύει πως οι πιθανότητες μας για την εξεύρεση εξωγήινης ζωής είναι υψηλές. «Οι πιθανότητες να βρούμε εξωγήινους είναι μεγάλες και αν αυτό συμβεί, θα συμβεί μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ανάλογα με τη χρηματοδότηση» δήλωσε ο Σόστακ στην επιτροπή. Με την ίδια, ίσως και με μεγαλύτερη πειστικότητα, οι «απέναντι», βιολόγοι, χημικοί ή παλαιοντολόγοι, άνθρωποι που αναζητούν τα ίχνη της ζωής στο παρελθόν, στο παρόν ή το μέλλον απαντούν πως όχι, είναι αδύνατον να υπάρχει ζωή κάπου αλλού, κάπου μακριά από τον δικό μας πλανήτη. «Αυτό που ζούμε εδώ στη Γη είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο», υποστηρίζουν δύο Αμερικανοί επιστήμονες, οι Ρeter Ward και Donald Βrownlee. 7

9 1.7 Έρευνες Η πρώτη συστηματική αναζήτηση εξωγήινων μορφών ζωής ξεκίνησε το 1960, με επικεφαλής τον Frank Drake. Χρησιμοποιώντας μια εξαιρετικά μεγάλη κεραία, σαν δορυφορικό πιάτο, σάρωνε τον ουρανό, προσπαθώντας να ακούσει σήματα και να καταφέρει να επικοινωνήσει με εξωγήινους. Με βάση μια πολύπλοκη εξίσωση (Ν=Ν*fpnef1fifcfL) ο Drake υπολόγισε τις πιθανότητες να υπάρχει ζωή σε κάποιον άλλο πλανήτη και κατέληξε στο συμπέρασμα πως θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές χιλιάδες έξυπνα εξωγήινα όντα. Η εξίσωση του Ντρέικ, η οποία «υπολογίζει» τον αριθμό των πολιτισμών που θα έπρεπε να υπάρχουν στον γαλαξία μας, αποτελεί ένα από τα πλέον γνωστά «επιχειρήματα» υπέρ της ύπαρξής της εξωγήινης ζωής. Όμως, στη δεκαετία του 1970 ο Dr. Μichael Ηart, με επιστημονικά επιχειρήματα, υποστήριξε πως πράγματι υπάρχουν ορισμένες πολύ μικρές «κατοικήσιμες» ζώνες γύρω από τους αστέρες, ελάχιστες όμως. Το σημαντικότερο επιχείρημά του ήταν πως η ύπαρξη ζωής σε κάποιον άλλον πλανήτη είναι ζήτημα... τύχης. Και το κυριότερο παράδειγμά του ήταν πως «αν η τροχιά της Γης ήταν κατά ένα ελάχιστο ποσοστό μικρότερη ή μεγαλύτερη, δεν θα υπήρχε ζωή ούτε καν σε αυτόν τον δικό μας πλανήτη. Το γεγονός ότι υπάρχει είναι καθαρή τύχη. Είμαστε τυχεροί που η Γη βρίσκεται μέσα σε μια μικρή κατοικήσιμη ζώνη». Μερικοί πλανήτες που ίσως υπάρχει ζωή είναι η Σελήνη, ο Άρης, οι μεγάλοι αστεροειδείς Δήμητρα, Παλλάς και Εστία, δύο δορυφόροι του Δία, η Ευρώπη και ο Γανυμήδης, ο Τιτάνας (ένας δορυφόρος του Κρόνου), ο Τρίτωνας (ένας από τους δορυφόρους του Ποσειδώνα) και ο Πλούτωνας, ο πιο μακρινός και πλέον ανεξερεύνητος από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. "Εάν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν, το αποτέλεσμα θα είναι όπως όταν Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε στην Αμερική - Οι ιθαγενείς δεν είχαν καλό τέλος" προειδοποιεί ο Στίβεν Χόκινγκ. Οι εξωγήινοι είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφύγουν την επαφή προσθέτει ο διάσημος αστροφυσικός. 1.8 Μαρτυρίες Το 1952 ο αρχηγός του ελληνικού Στράτου, σμηναγός Χρήστος Δεμέστιχας περιέγραφε μυστηριώδη αεροσκάφη που παρέπεμπαν σε ιπτάμενους δίσκους, οι οποίοι εθεάθησαν στη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Στις 24 Οκτωβρίου του 1954, ο γεωργός Ηλίας Κορομηλάς, 84 χρονών, κατήγγειλε στο αστυνομικό τμήμα της Βαδούσας Αιγίου ότι είδε ένα διαστημόπλοιο στον ουρανό. Η μαρτυρία του έχει καταγραφεί σε δεκάδες ελληνικά και ξένα βιβλία, ενώ ουδείς τον αμφισβήτησε... 8

10 Τον Αύγουστο του 1966, κοντά στη Πρέβεζα, συγκεκριμένα στη περιοχή του αεροδρομίου στο Άκτιο, 8 σμηνίτες είδαν στον ουρανό μία φωτεινή κουκίδα που ερχόταν από την μεριά του Ιόνιου Πελάγους, αυξάνοντας την διάμετρο της. Το φαινόμενο διήρκεσε 2 ώρες. Το ΑΤΙΑ στη συνέχεια άρχισε να βγάζει ένα είδος σύννεφου, το οποίο σκέπασε το αντικείμενο και μετά από αρκετή ώρα το σύννεφο διαλύθηκε δίχως να αφήσει κανένα ίχνος! Στις 3 Σεπτεμβρίου 1967, άγνωστο φωτεινό αντικείμενο εντοπίστηκε από ραντάρ πάνω από την λίμνη των Ιωαννίνων. Ειδοποιήθηκε η αεροπορία και απογειώθηκαν δυο αεροσκάφη για αναγνώριση. Όταν τα αεροσκάφη έφτασαν σε απόσταση 15 μιλίων το αντικείμενο έκανε ελιγμό προς τα αριστερά κι άρχισε να κατευθύνεται με τρομακτικούς ρυθμούς προς τα πάνω. Ο εντοπισμός της κίνησης έγινε από ραντάρ και στην δεύτερη σάρωση δεν υπήρχε πουθενά. Το φαινόμενο επαναλήφθηκε και την επόμενη μέρα. Πάνω από το Αιγαίο ανοιχτά του Βόλου, το 1977, ένας υποσμηναγός πετούσε σε ύψος μ. Βρισκόταν σε πτήση ρουτίνας διακρίνοντας μία κουκίδα που μετετράπη σε δισκοειδή σκάφος. Το UFO ανέπτυξε ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το μέρος του αεροπλάνου. Ο τότε υπουργός κ. Αβέρωφ δήλωνε: κάποτε αμφέβαλα για το αν τα UFO είναι αληθινά, δεν έχω όμως πια αυτή την αμφιβολία. Όμως υπάρχουν και αυτές οι εικόνες που μας άφησαν παλιοί πολιτισμοί οι οποίες οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα και αυτό είναι πως εξωγήινα όντα ήταν εδώ παλιά και είχαν επαφή με τους ανθρώπους. Στην έρημο Nazca του Peru βρίσκουμε τα μεγαλύτερα γεωγλυφικά που υπάρχουν στον πλανήτη. Το κύριο ερώτημα είναι γιατί αυτά τα σχήματα είναι τόσο μεγάλα. Επίσης είναι αδύνατο να τα φτιάξει κανείς στο έδαφος χωρίς να βλέπει από ψηλά. Οπότε έρχεται και το επόμενο ερώτημα, πως κατάφεραν να κάνουν τις τεράστιες γραμμές τόσο τέλειες χωρίς να έχουν οπτική από ψηλά; Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είτε δημιουργήθηκαν από εξωγήινους είτε από κάποιον αρχαίο πολιτισμό. 9

11 1.9 Οι εξωγήινοι στον κινηματογράφο Οι έρευνες που γίνονται από υπηρεσίες της ΝΑSΑ ή από πανεπιστημιακά εργαστήρια αστροφυσικής σχετικά με τους εξωγήινους δεν αναζητούν ανθρωπάκια που θα μοιάζουν με τον ΕΤ τον εξωγήινο ή με Αρειανούς. Τέτοιου είδους παρουσίες ανήκουν πια εξακριβωμένα στη σφαίρα της επιστημονικής ή κινηματογραφικής φαντασίας και μόνο. Παρόλα αυτά η εικόνα που επικρατεί στο μυαλό των ανθρώπων για την μορφή των εξωγήινων είναι όμοια με αυτήν του ΕΤ. Επιπλέον αρκετοί άνθρωποι επηρεάζονται από ταινίες στις οποίες οι εξωγήινοι παρουσιάζονται εχθρικοί και επικίνδυνοι όπως αυτή του Ρίντλεϊ Σκοτ ALIEN ή η District 9. Σε αυτήν την περίπτωση οι άνθρωποι σχηματίζουν την εξής εικόνα Επιπλέον υπάρχουν ταινίες στις οποίες οι εξωγήινοι υπάρχουν και δρουν δίπλα στους ανθρώπους σαν κάτι συνηθισμένο όπως το Star Wars, το Men in Black και το Starship Troopers. 10

12 1.10 Θρύλοι Ένας θρύλος που ικανοποιεί σχεδόν όλα τα κριτήρια μιας αληθινής επαφής με εξωγήινους, αναφέρεται στην προέλευση του πολιτισμού των Σουμερίων. Ο πολιτισμός τους ιδρύθηκε την τέταρτη χιλιετία π.χ. ή και νωρίτερα, ενώ άγνωστη είναι και η προέλευση τους. Η γλώσσα τους ήταν παράξενη και δεν είχε σχέση με τις άλλες γνωστές ινδοευρωπαϊκές, σημιτικές ή άλλες γλώσσες. Σήμερα την ξέρουμε γιατί ένας μεταγενέστερος λαός, οι Ακκάδιοι, έφτιαξε μεγάλα σουμεροακκαδικά λεξικά. Ο Καρλ Σαγκάν πίστευε πως, αν οι ίδιοι οι απόγονοι των Σουμερίων υποστηρίζουν ότι ο σουμεριακός πολιτισμός έχει εξωγήινη προέλευση, οι σχετικοί θρύλοι και παραδόσεις τους πρέπει να εξεταστούν προσεχτικά, χωρίς η μελέτη τους να αποτελεί υποχρεωτικά και παράδειγμα εξωγήινης επαφής. Ο θρύλος υπονοεί πως μια επαφή ανάμεσα σε ανθρώπους και εκπροσώπους εξωγήινου πολιτισμού με μεγάλες ικανότητες, έγινε στις ακτές του Περσικού Κόλπου, ίσως κοντά στην τοποθεσία της Αρχαίας σουμεριακής πόλης Εριντού, την 4 η χιλιετία π.χ. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές διασταυρωμένες περιγραφές, χρονολογημένες στα κλασικά χρόνια. Και οι τρεις ανάγονται στον Βηρωσό, έναν ιερέα και συγγραφέα στους ελληνιστικούς χρόνους που έγραψε τα Βαβυλωνιακά. Ο Βηρωσός με την σειρά του, σαν ιερέας, είχε στην διάθεση του κείμενα με σφηνοειδή γραφή και ιδεογράμματα που χρονολογούνταν σε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν την εποχή του. Οι ίδιοι οι απόγονοι των Σουμερίων λένε πως ο σουμεριακός πολιτισμός δεν έχει ανθρώπινη προέλευση. Μια σειρά από παράξενα όντα εμφανίζονται με το πέρασμα πολλών γενεών. Ο μόνος φαινομενικός σκοπός τους είναι να διδάξουν την ανθρωπότητα. Ο καθένας τους ξέρει τα κατορθώματα και την αποστολή των προκατόχων του. 11

13 1.11 Α.Τ.Ι.Α. σε ζωγραφικούς πίνακες της Αναγέννησης; Ο Ιταλός αρχαιολόγος Roberto Volterri ισχυρίζεται ότι σε κλασικά έργα Ιταλών ζωγράφων του 15ου αιώνα, απεικονίζονται ιπτάμενα αντικείμενα, πανομοιότυπα ιπτάμενων δίσκων. Ο Volterri αν και ξεκίνησε σαν ένας συνηθισμένος και ορθολογιστής επιστήμονας, έχει με τα χρόνια αλλάξει την οπτική με την οποία βλέπει τα πράγματα. Σήμερα πιστεύει ότι η επιστήμη καλά θα έκανε να ασχοληθεί με τον χώρο του «ανεξήγητου», αποδεχόμενη την άγνοιά της στο χώρο του μεταφυσικού. Άλλωστε πάντα ο άνθρωπος είχε μεταφυσικές ανησυχίες! 12

14 Όσο για τις ανησυχίες των ζωγράφων του 15ου αιώνα, χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πίνακα Madonna and St John του Fra Filippo Lippi ( ) που βρίσκεται σήμερα στο the Palazzo Vecchio της Φλωρεντίας. Πίσω από την εικόνα της Παρθένου εμφανίζεται σαφώς(;) ένα ιπτάμενος δίσκος! Όμως αινιγματικό είναι και το έργο του Masolino da Panicale «Το Θαύμα του Χιονιού», όπου εμφανίζονται κάποιοι μαύροι δίσκοι στον ουρανό σε σχήμα UFO. 13

15 Συνεχίζοντας ο Volterri βρίσκει καταπληκτικές ομοιότητες στο έργο του Bonaventura Salimbeni Glorification of the Eucharist με τη μορφή ενός σύγχρονου δορυφόρου, καθώς και μεταξύ των αντικειμένων που εμφανίζονται στον ουρανό του έργου La Tebaide του Paolo Uccello με φωτογραφίες UFO που πάρθηκαν την δεκαετία του 50 στις Η.Π.Α. Άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα πινάκων με «ύποπτα» ιπτάμενα αντικείμενα είναι το The Crucifixion του 14ου αιώνα ή «Η Βάπτιση του Ιησού του Aert De Gelder (1710) ή ακόμα και το "The Annunciation" by Carlo Crivelli (1486). Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος στους ισχυρισμούς του Ιταλού αρχαιολόγου. Ο Martin Kemp, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ισχυρίζεται απ τη μεριά του ότι, τα υποτιθέμενα UFO δεν είναι παρά αναπαραστάσεις ουράνιων και ιερών δυνάμεων που οι αναγεννησιακοί ζωγράφοι συνήθιζαν να απεικονίζουν στους πίνακές τους που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζονται από έντονη θρησκευτικότητα. "Η Βάπτιση του Ιησού" 14

16 "The Annunciation" 15

17 1.12 Συμπέρασμα Τελικά υπάρχουν εξωγήινοι ή είναι όλα ένας μύθος; Για το αν υπάρχουν εξωγήινοι ή όχι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί ανά τους αιώνες. Οι απόψεις αντικρούονται! Ίσως τα επόμενα χρόνια λυθεί αυτό το μυστήριο που βασανίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σύμφωνα πάντως και με μια πρόσφατη συνέντευξη της ερευνήτριας της NASA Ellen Stofan θεωρείται δεδομένο ότι πολύ σύντομα, σε χρόνια, θα βρεθεί ζωή και σε άλλους πλανήτες. Μιλώντας όμως για ζωή δεν εννοούμε μικρά πράσινα ανθρωπάκια αλλά μονοκύτταρους οργανισμούς. Στο μέλλον θα αποδειχθεί η πραγματική αλήθεια. 16

18 2. Το πείραμα της Φιλαδέλφειας Αγγελοπούλου Βασιλική, Δερματά Αναστασία, Καναβού Ιωάννα, Καρνέζης Γεώργιος 2.1 Ορισμός Στις 28 Οκτωβρίου 1943, εν μέσω του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, εφαρμόζοντας τις θεωρητικές αρχές του Αϊνστάιν, εξαφάνισε ένα ολόκληρο πλοίο με το πλήρωμά του στη Φιλαδέλφεια και το επανέφερε στη θέση του μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας. Πρόκειται για το περίφημο «Πείραμα της Φιλαδέλφειας», που μάλλον δεν έγινε ποτέ και το όλο αφήγημα αποτελεί αστικό μύθο. Το επίσημο όνομα του σχεδίου ήταν «Σχέδιο Ουράνιο Τόξο» (Rainbow Project). Το υποτιθέμενο πείραμα είχε ως στόχο να κάνει αόρατα τα πολεμικά μέσα από τον εχθρό ενώ ένας "μάρτυρας", κάποιος Drue, υποστηρίζει ότι σκοπός του πειράματος ήταν από την αρχή ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο. 2.2 Γεγονότα Γύρω στις 28 Οκτωβρίου του 1943, το αντιτορπιλλικό «US Eldridge» με το πλήρωμά του εξαφανίστηκε με τη χρήση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων από τη ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας και εμφανίστηκε στη ναυτική βάση του Νόρφολκ της Βιρτζίνια, 350 χιλιόμετρα μακριά από τη βάση του. Αμέσως μετά επανήλθε με τον ίδιο αόρατο τρόπο στη Φιλαδέλφεια. Και όλα αυτά, μέσα σε λίγα μόνο λεπτά της ώρας, όταν ο κανονικός πλους από τη Φιλαδέλφεια στη Βιρτζίνια και τούμπαλιν θα απαιτούσε τουλάχιστον 24 ώρες. Το 1969, ο Allen επισκέφθηκε την Οργάνωση Έρευνας Εναέριων Φαινομένων (ΑPRO) στο Τucson της Arizona, όπου «ομολόγησε» ότι όλη η ιστορία ήταν από την αρχή μια δική του φάρσα. Το πείραμα έγινε σε δύο φάσεις. Η πρώτη στις 23 Ιουλίου 1943 και η δεύτερη και σπουδαιότερη στις 12 Αυγούστου Λέγεται ότι έγινε και άλλη μία τον Οκτώβριο του ιδίου έτους.κατά την πρώτη φάση του πειράματος το πλοίο δεν εξαφανίσθηκε τελείως, αλλά το αποτύπωμα του σκελετού του διαγραφόταν καθαρά στο νερό. Την δεύτερη φορά το πλοίο εξαφανίστηκε τελείως ενώ εμφανίστηκε 15 λεπτά αργότερα στη Virginia. Όταν επανεμφανίστηκε το πλοίο στην Πενσυλβανία, μέλη του πληρώματος βρέθηκαν ενσωματωμένοι με το κήτος του πλοίου, άλλοι έλειπαν και οι υπόλοιποι είχαν χαμένα τα λογικά τους. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι πέρα από την επίσημη ανακοίνωση του ναυτικού, δεν υπήρξε δυνατή η επικοινωνία με οποιοδήποτε μέλος του πληρώματος. Όταν το πλοίο μεταπωλήθηκε στο ελληνικό ναυτικό, η ονομαστική χωρητικότητά του είχε αυξηθεί κατά 300 τόνους, που σημαίνει ότι είχε αφαιρεθεί εξοπλισμός από το εσωτερικό του. 17

19 2.3 Η ταυτότητα του πλοίου Στο βιβλίο των Moore&Berlitz γίνεται και η πρώτη αναφορά στην ταυτότητα του πλοίου που υπήρξε το αντικείμενο του πειράματος. Σύμφωνα με τις έρευνες των συγγραφέων και τις αφηγήσεις του Allen, το DE-173 Εldridge ήταν το πλοίο που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα.επρόκειτο για ένα αντιτορπιλικό συνοδείας, εκτοπίσματος 1240tn της κλάσης Cannon. Σύμφωνα με τα επίσημα αρχείο το πλοίο εισήλθε στην υπηρεσία τον Αύγουστο του 1943 και χρησιμοποιήθηκε για τη συνοδεία νηοπομπών στο Ατλαντικό και τη Μεσόγειο μέχρι το 1945, οπότε και μεταφέρθηκε στον Ειρηνικό. Τον Ιούλιο του 1946 αποσύρθηκε στην εφεδρεία (ReserveFleet). Σε ότι αφορά την κρίσιμη χρονική περίοδο, δηλαδή από το τα επίσημα αρχεία του Ναυτικού των ΗΠΑ αναφέρουν: Το πλοίο εισήλθε στην υπηρεσία στις 27 Αυγούστου 1943 στη Ν. Υόρκη Από την τελετή παράδοσης του πλοίου στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το 1951 ο «Λέων», D-54, όπως ονομάσθηκε το DE-173 Eldridge. Το DE-173 Eldridge το 1944 Στις 15 Ιανουαρίου του 1951 μεταβιβάστηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στα πλαίσια των μεταπολεμικών προγραμμάτων ενίσχυσης. Υπήρξε 1 από τα 4 αντιτορπιλικά της κλάσης Cannon που δόθηκαν στο Ελληνικό Π.Ν. και έγιναν γνωστά ως «τα θηρία», καθώς ονοματίστηκαν «Αετός», Ιέραξ», «Πάνθηρ» και «Λέων». Δύο από αυτά έμελλε να γίνουν διάσημα: ο «Αετός» καθώς ήταν το πλοίο που «πρωταγωνίστησε» σε αρκετές ταινίες μεταξύ των οποίων «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» και «Η Αλίκη στο Ναυτικό» και 18

20 Το «Λέων» υπηρέτησε έως το 1991 οπότε και παροπλίστηκε μεταφερόμενο στην Αμφιάλη. Το πλοίο οδηγήθηκε προς διάλυση προς το τέλος της δεκαετίας του Από άποψη Φυσικής Ο Δρ. Ράινχαρτ ήταν ένας από τους σχεδιαστές του πειράματος της Φιλαδέλφειας. Γεννήθηκε και σπούδασε στην Αμερική φυσικός και μαθηματικός, πήρε το διδακτορικό του τη δεκαετία του 1930 και λόγω της οικονομικής τότε κρίσης δούλεψε σε στρατιωτικά- κυβερνητικά προγράμματα. Δηλώνει λοιπόν σχετικά με το θέμα αυτό: «[...] η γενική προσπάθεια τότε ήταν η άμυνα και όχι η επίθεση. Η αρχική ιδέα απέβλεπε στην αντιμετώπιση των εχθρικών βλημάτων και ιδιαίτερα της τορπίλης [...] Έτσι με τη δημιουργία ενός ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου γύρω από το πλοίο, οι τορπίλες όχι μόνο δε θα έφταναν ποτέ στα τοιχώματα του πλοίου, αλλά θα γύριζαν και από κει που ήρθαν. Στη συνέχεια κάποιος έριξε την ιδέα να χρησιμοποιήσει το ίδιο πεδίο και για να εξασφαλίσει την οπτική κάλυψη του σκάφους, με άλλα λόγια, να το κάνει αόρατο, δημιουργώντας ηλεκτρομαγνητικό πεδίο όχι μόνο στο νερό αλλά και στον αέρα» Θεωρίες υπάρχουν αρκετές. Οι πιο γνωστές είναι: Γεννήτριες Υψηλών Συχνοτήτων Το D-54 Λέων σε άσκηση κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80 Αρκετοί επιστήμονες συμφωνούν στη θεωρία πως το αμερικανικό ναυτικό εργαζόταν με διάφορα πειράματα και νέες μεθόδους ούτως ώστε να καταστήσει τα πλοία του αόρατα στην ανθρώπινη όραση. Υποστηρίζουν πως αυτό μπορούσε να γίνει εφικτό με τις γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων, που τοποθετήθηκαν στο πλοίο Eldridge και οι οποίες θα θέρμαιναν τον περιβάλλοντα αέρα για να προκαλέσουν έναν αντικατοπτρισμό, κάνοντας το πλοίο αόρατο. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην φύση όταν υπό κατάλληλες καιρικές συνθήκες μπορεί να προκληθεί οφθαλμαπάτη και ένα νησί ή πλοίο να εξαφανιστεί από τα μάτια σου χωρίς αυτό να 19

21 συμβαίνει στην πραγματικότητα. Οι συγκεκριμένες γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στον εγκέφαλο του ανθρώπου ή φυσικές και ψυχικές διαταραχές και ίσως αυτός να είναι και ο κύριος λόγος της αναφοράς των περιστατικών στην υγεία του πληρώματος Τηλεμεταφορά στον χωροχρόνο Ενδιαφέρουσα αν και λίγο τραβηγμένη, θεωρείται η θεωρία που υποστηρίζει πως το πλοίο όντως εξαφανίστηκε και πως αυτό τηλεμεταφέρθηκε μέσα στο χωροχρόνο. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο σε εφαρμογή των θεωριών του Einstein για τα ενοποιημένα πεδία και του Tesla για τον ηλεκτρομαγνητισμό. Αυτό επιτεύχθηκε τυλίγοντας γύρω από την περιφέρεια του πλοίου σύρμα το οποίο διαπερνούσε εναλλασσόμενο ρεύμα, ούτως ώστε να καμφθεί το φως γύρω από το πλοίο για να γίνει αυτό αόρατο. Αυτό όμως προκάλεσε τη δημιουργία ενός τεράστιου ταλαντευόμενου μαγνήτη ο οποίος σχημάτισε μαγνητικό πεδίο γύρω από το πλοίο, επιτρέποντας σε αυτό να ταξιδέψει μέσα στον χωροχρόνο και να βρεθεί μέσα σε λίγα λεπτά σε μία απόσταση 24 ωρών ταξίδι μακριά από το πείραμα. Όποιο από τα δύο και να συνέβηκε, σαν περιστατικό επαληθεύτηκε από μέλη του πληρώματος άλλου πλοίου, του επιβατικού Andrew Furuseth που βρισκόταν στη περιοχή, με πρωτοστάτη τον Allen (Allende) ο οποίος ανακίνησε το όλο θέμα προς την δημοσιότητα, ο οποίος όμως για πολλούς δεν θεωρείται και πολύ αξιόπιστος αφού έπεφτε σε αντιφάσεις. Αν θεωρήσουμε πως οι μαρτυρίες του Allen δεν είναι και τόσο αξιόπιστες, τι γίνεται με τις αναφορές των παρατηρητών στην Ναυτική βάση της περιοχής του πειράματος, οι οποίες δημοσιεύτηκαν και στην εφημερίδα Philadelphia, που μαρτυρούσαν πως είχαν δει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ένα πλοίο να τυλίγεται σε ομίχλη, να εξαφανίζεται και να επανεμφανίζεται μετά από λίγο; Ακόμη δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις μαρτυρίες του Εd Cameron ο οποίος μαζί με τον αδελφό του επέβαιναν στο πλοίο όπου έγινε και δεύτερο πείραμα, ανοικτά στην θάλασσα αυτή τη φορά. 2.5 Ποιοι ασχολήθηκαν; Αρκετοί συγγραφείς και ερευνητές ασχολήθηκαν με την υπόθεση, αλλά το πιο γνωστό και επιδραστικό έργο είναι το βιβλίο «Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας» των αμερικανών συγγραφέων Τσαρλς Μπέρλιτζ και Γουίλιαμ Μουρ. Σύμφωνα με τους δύο συγγραφείς, η ιστορία ξεκινάει τη δεκαετία του 20, όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ολοκληρώνει τη «θεωρία του ενοποιημένου πεδίου». 20

22 2.6 Λίγα λόγια για τη θεωρία Ενοποιημένου Πεδίου Ο Αϊνστάιν με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας υποστήριζε πως η βαρύτητα δεν ήταν μια κλασσική δύναμη αλλά μια παραμόρφωση του χωροχρόνου. Ο John Archibald Wheeler μάλιστα, επιχειρώντας να κάνει μια περίληψη αυτής της θεωρίας, αναφέρει ότι «ο χώρος επιδρά στην ύλη, και της λεει πώς να κινηθεί. Η δε ύλη αντιδρά στο χώρο και του λεει πώς να καμπυλωθεί». Το παραπάνω αναφέρεται κυρίως για δύο λόγους: 1) Γιατί η βαρύτητα είναι αυτή που εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει ταλαιπωρήσει τους επιστήμονες. Για να ολοκληρωθεί η ενοποιημένη θεωρία πεδίων, θα πρέπει να βρεθεί ένας ενιαίος θεωρητικός σκελετός υπό τον οποίο θα συνυπάρχουν οι 4 θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης: η ηλεκτρομαγνητική, η ισχυρή και ασθενής πυρηνική καθώς και η βαρυτική δύναμη. Ο Αϊνστάιν, θέλοντας να επαληθεύσει τη θεωρία του, συνεργάστηκε με το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό στο αποκληθέν «Πείραμα της Φιλαδέλφειας». Στο πείραμα συμμετείχε πλήθος διακεκριμένων επιστημόνων, με τη θεωρία ενοποιημένου πεδίου του Αϊνστάιν (παρ όλο που δεν ήταν παρών στο πείραμα, το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στην οποία λέγεται ότι στηρίχτηκε το ναυτικό, ήταν αυτή η θεωρία), ενώ ο Τέσλα αναφέρεται από μερικούς ως ο επικεφαλής του πειράματος, παρόλο που είχε πεθάνει πριν από μερικούς μήνες. Αναφέρουν ότι ο Αϊνστάιν δε συμμετείχε στο πείραμα, ενώ ένας μηχανικός του Eldridge, o Σίλβερμαν, αναφέρει ότι τον είδε στις προετοιμασίες του πειράματος. Όπως και να χει, το πείραμα επιμένουν ότι βασίστηκε στη θεωρία του για τα ενοποιημένα πεδία. 2.7 Οι θεωρίες Οι βασικές θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από το Πείραμα της Philadelphia είναι ουσιαστικά σε δύο κατευθύνσεις: Η πρώτη είναι εκείνη των οπαδών του μυστηρίου και υποστηρίζει ότι πράγματι έγινε ένα πείραμα το οποίο είχε ως στόχο την απόκρυψη ενός πλοίου από τα ραντάρ και/ή από τα ανθρώπινα μάτια. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο σε εφαρμογή των θεωριών του Einstein για τα ενοποιημένα πεδία και του Tesla για τον ηλεκτρομαγνητισμό. Οι περισσότεροι ισχυρίζονται ότι το πείραμα είχε τραγικά και απροσδόκητα αποτελέσματα, τόσο σε ότι αφορά τις ζωές των μελών του πληρώματος όσο και τα επιστημονικά δεδομένα καθώς πιθανολογείται η δημιουργία μιας ρωγμής στη συνέχεια του χωροχρόνου. Η δεύτερη είναι εκείνη των σκεπτικιστών, αλλά και η επίσημη θέση του Ναυτικού. Σύμφωνα με αυτή το πείραμα δεν έλαβε ποτέ χώρα, ενώ οι διάφορες αναφορές (Allen) οφείλονται σε κακή αντίληψη των διαδικασιών απομαγνήτισης των πλοίων για τον κίνδυνο των μαγνητικών ναρκών ή και άλλων πειραματικών αλλά καθόλου 21

23 εξωτικών εφαρμογών (νέου τύπου έλικες πρόωσης, ρυμουλκούμενες διατάξεις σόναρ, συστήματα, προστασίας από ηχοεντοπισμό κ.α.) με κύριο στόχο τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος απέναντι, κυρίως, στα Γερμανικά υποβρύχια. Χαρακτηριστικά η διαδικασία της απομαγνήτισης, από τεχνική άποψη, πλησιάζει αρκετά τις διάφορες περιγραφές για το πείραμα (γινόταν και γίνεται με τη βοήθεια ασθενούς ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που δημιουργείται από καλώδια που διατρέχουν το κέλυφος του πλοίου ώστε το πλοίο να χάσει το μαγνητικό φορτίο του και γίνει «αόρατο» για τις μαγνητικές νάρκες). 2.8 Επίσημη Εκδοχή από το Αμερικανικό Ναυτικό Το αμερικανικό ναυτικό υποστηρίζει πως το αμερικανικό αντιτορπιλικό πλοίο Eldridge, έλαβε όντως μέρος σε κάποιο πείραμα, όχι όμως αυτό που υποστηρίζουν διάφοροι περί γεννητριών υψηλών συχνοτήτων, ενοποιημένων πεδίων κλπ, αλλά πως το συγκεκριμένο πείραμα προέβλεπε την απομαγνήτιση του πλοίου με περιτύλιξη της καρίνας του με σύρμα, με σκοπό την αδρανοποίηση των μαγνητικών πεδίων που προκαλούνταν από το μέταλλο του. Αυτό θα καθιστούσε το σκάφος αόρατο στις υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες και κύριο στόχο είχε τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος απέναντι στους Γερμανούς. Η αναφορά αυτή ήταν αρκετά πιστευτή και καθησυχαστική για την πλειοψηφία του κόσμου όχι όμως για τους λάτρεις της παραφιλολογίας και των θεωριών συνωμοσίας. 2.9 Μαρτυρίες Θα ξεκινήσουμε με μαρτυρίες του ελληνικού ναυτικού (μετά την πραγματοποίηση του πειράματος). Έχει γραφεί ότι οι σελίδες του ημερολογίου του πλοίου από τον Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943 λείπουν. Άλλες πάλι αναφορές θέλουν τον «Αετό» να παρουσιάζει παράξενη συμπεριφορά εξαφανιζόμενος από τα ραντάρ κατά τη διάρκεια ασκήσεων και με αρκετές δυσκολίες στις επικοινωνίες. Έτσι αρκετοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν ο Αετός και όχι ο Λέων το πλοίο του πειράματος και ότι σκόπιμα το Ναυτικό των ΗΠΑ «άλλαξε» τα πλοία κατά την παράδοσή τους στην Ελλάδα ώστε να μπερδευτούν τα ίχνη. Έχει γραφθεί από αρκετούς ερευνητές ότι αξιωματικοί και ναύτες που υπηρέτησαν στο «Λέων» ανέφεραν παράξενες καταστάσεις που είχαν να κάνουν τόσο με τα ηλεκτρολογικά του πλοίου (καλώδια που έμοιαζαν να ξεκινούν από το πουθενά και να καταλήγουν πουθενά), σφραγισμένα διαμερίσματα, παραισθήσεις των μελών του πληρώματος. 22

24 Στα μέσα της δεκαετίας του '80, εμφανίστηκε ένας μάρτυρας ο οποίος προκάλεσε πολύ θόρυβο με τη δήλωσή του «ήμουν εκεί και το είδα με τα μάτια μου». Ο Al Bielek, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο ένας από τους δύο ναύτες του πολεμικού ναυτικού που έθεσαν σε λειτουργία τα μηχανήματα στο control room του Eldridge. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή της ιστορίας, τοποθετεί το πείραμα της Φιλαδέλφειας σε δύο φάσεις: στις 23 Ιουλίου η πρώτη και στις 12 Αυγούστου η δεύτερη, και όχι τον Οκτώβριο όπως μέχρι σήμερα πιστεύεται ότι έγινε. Συνεχίζει λέγοντας ότι το πλήρωμα ταξίδεψε 40 χρόνια στο μέλλον στο 1983 και βρέθηκε στις υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο Λονγκ Άιλαντ. Αλλά ο πιο απίθανος ισχυρισμός τού Bielek είναι ότι το Ναυτικό τον είχε υποβάλει σε πλύση εγκεφάλου ώστε να ξεχάσει την ιστορία. Οι μνήμες του επανήλθαν όταν είδε τη σχετική ταινία «The Philadelphia Experiment». Ο Bielek ουσιαστικά περιγράφει το σενάριο της ταινίας του 1984 η οποία υπήρξε και η αφορμή του να θυμηθεί την ιστορία του, γεγονός που ακούγεται μάλλον αστείο. Ισχυρίζεται ακόμα ότι αντίστοιχα πειράματα συνεχιζόντουσαν και τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, σε μυστικές εγκαταστάσεις. Εδώ και πολλά χρόνια ο Bielek υποστηρίζει τις απόψεις του με πάθος μέσω διαλέξεων, συνεντεύξεων και βιβλίων, διανθισμένων με πλήθος τεχνικών λεπτομερειών, καθώς είναι και κάτοχος διδακτορικού στις Φυσικές Επιστήμες. Ο λόγος για τον οποίο εξακολουθεί να αναφέρεται ως μάρτυρας είναι οι αρκετά λεπτομερείς και εμπεριστατωμένες περιγραφές του σε ότι αφορά τις τεχνικές και επιστημονικές παραμέτρους Επίλογος Ο μύθος του πειράματος της Philadelphia στηρίχθηκε ουσιαστικά σε μια απίστευτη και απόλυτα ατεκμηρίωτη ιστορία (Allen), σε ένα ομολογουμένως παράξενο, ίσως και ύποπτο, ενδιαφέρον του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών (έκδοση Varo), σε μια μάλλον προσωπική τραγωδία (Jessup) και σε ένα διαφημιστικό-επικοινωνιακό τέχνασμα (ταυτοποίηση του πλοίου). Είναι κοινό μυστικό ότι δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο, πραγματικό και χειροπιαστό, από εκείνα που η νομική επιστήμη ονομάζει πειστήρια, που να ενισχύει την ιστορία του Allen και την ανάπτυξή της από το βιβλίο που έχει θεωρηθεί η επιτομή του γεγονότος (το βιβλίο των Moore&Berlitz). Υπάρχει μόνο μια ένδειξη, το ενδιαφέρον του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών. Και όλα αυτά μετά από 45 χρόνια ερευνών, θεωριών και αναζητήσεων από πολλούς ερευνητές, ευφυείς και με πρόσβαση σε αρκετές πηγές. Με βάση λοιπόν την απλή λογική, η ιστορία του πειράματος όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστή, δεν είναι αληθινή. Μάλλον στηρίζεται στη λανθασμένη αντίληψη του Allen για πράγματα που είδε και κυρίως άκουσε, σε συνδυασμό με τη δημιουργική φαντασία του και την αναπαραγωγή της ιστορίας τα επόμενα χρόνια 23

25 από ερευνητές και συγγραφείς, άλλες φορές καλοπροαίρετους και άλλες φορές με αντικείμενο το κέρδος ή/και τη φήμη. Η μοναδική περίπτωση να αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το πείραμα έγινε, είναι η σχετική επίσημη παραδοχή από το Ναυτικό ή την κυβέρνηση των ΗΠΑ, κάτι εντελώς απίθανο γιατί ισοδυναμεί με αποδοχή του ότι όσα έχουν δηλωθεί μέχρι σήμερα είναι ψέματα. Από την άλλη πλευρά ποτέ δε θα πάψουν να υπάρχουν εκείνοι που έστω και χωρίς αποδείξεις, παρά μόνο με αδύναμες ενδείξεις, θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι το 1943, στην περιοχή της Philadelphia, έγινε κάτι που μπορεί να ανατρέψει την καθημερινή εικόνα που έχουμε για τον κόσμο μας. 24

26 3.Το Τρίγωνο των Bερμούδων Αγιούμπ Ελεάνα, Βασιλάκη Ειρήνη, Βλάχου Ελευθερία, Γιαννούλης Παναγιώτης 3.1. Ορισμός-Τοποθεσία Το Τρίγωνο των Βερμούδων, επίσης γνωστό ως Τρίγωνο του διαβόλου, είναι μια περιοχή στο δυτικό τμήμα του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού, όπου ένας αριθμός αεροσκαφών και πλοίων λέγεται ότι έχουν εξαφανιστεί κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Το περίφημο τρίγωνο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή των ΗΠΑ στον Ατλαντικό, με τις κορυφές του να «πατάνε» στις Βερμούδες, το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο, καλύπτοντας μια θαλάσσια περιοχή τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι πλευρές του τριγώνου έχουν μήκος ναυτικά μίλια η καθεμιά και το ύψος του είναι 886 μίλια. 25

27 3.2 Γεγονότα Οι πρώτοι θρύλοι σχετικά με το Τρίγωνο των Βερμούδων ξεκινούν ήδη με τον Χριστόφορο Κολόμβο. Το 1492, λίγο πριν φτάσει στις Δυτικές Ινδίες ο Κολόμβος σημείωσε στο ημερολόγιο του πλοίου του ότι αυτός και το πλήρωμα του είχαν παρατηρήσει μια τεράστια μπάλα φωτιάς να πέφτει στην θάλασσα και ότι η πυξίδα τους συμπεριφερόταν λανθασμένα. Στις 11 Οκτωβρίου ο Κολόμβος και ένας άλλος άντρας είδαν ένα φως πάνω από τα νερά το οποίο εξαφανίστηκε ξαφνικά. Από την εποχή του Κολόμβου περισσότερα από 100 πλοία και αεροπλάνα έχει αναφερθεί ότι χάθηκαν στο Τρίγωνο των Βερμούδων. Τον Αύγουστο του 1800 δύο πλοία των ΗΠΑ, το «Ινσάρτζεντ» με 350 άντρες και το «Πίνεριγκ» με 90 άντρες, εξαφανίστηκαν με όλο τους το πλήρωμα στην περιοχή, χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος. Από τότε πολλά άλλα σκάφη χάθηκαν με παρόμοιο μυστηριώδη τρόπο. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι εύκολο να ξεδιαλύνει πλέον κανείς τα χρονικά του μύθου από τα πραγματικά γεγονότα. Ξακουστό παράδειγμα το πλοίο «Mary Celeste», που βρέθηκε το 1872 να επιπλέει αμέριμνο και... ακυβέρνητο, χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εντός του. Κι ενώ φιγουράρει ως ένα από τα πλέον διαβόητα ντοκουμέντα για τη δράση του Τριγώνου του Διαβόλου, στην πραγματικότητα το πλοίο βρέθηκε εκατοντάδες μίλια μακριά από το Τρίγωνο... Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το πλοίο «U.S.S. Cyclops» πήρε την εντολή στις 9 Ιανουαρίου 1918 να καταπλεύσει στη Βραζιλία για ανεφοδιασμό των βρετανικών πλοίων που έπλεαν στον νότιο Ατλαντικό. Το πλοίο, επιστρέφοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 16 Φεβρουαρίου, έκανε μια μικρή στάση στα νησιά Μπαρμπέιντος στις 3-4 Μαρτίου. Έκτοτε κανείς δεν ξανάκουσε νέα του. Το πλήρωμα και οι 306 επιβάτες του θα εξαφανίζονταν μια και καλή... Η πλέον περίφημη ιστορία εξαφάνισης που μετρά στο ενεργητικό του το Τρίγωνο των Βερμούδων περιλαμβάνει 5 αεροσκάφη βομβαρδιστικά τύπου «Άβεντζερ» του 26

28 αμερικανικού ναυτικού με πλήρωμα 14 ανδρών που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς στις 5 Δεκεμβρίου Ήταν η περίφημη πτήση 19. Η σύνοψη της ιστορίας είναι η εξής: 5 έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήματα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους δεν λειτουργούσαν και «όλα πήγαιναν στραβά». Ήταν η τελευταία φορά που θα έδιναν σημεία ζωής και οι εκτεταμένες έρευνες του ναυτικού δεν θα απέδιδαν καρπούς. Όσο για τα δύο υδροπλάνα PBM-5 του ναυτικού που βγήκαν επιτόπου για να ψάξουν τα χαμένα αεροσκάφη της πτήσης 19, το ένα έμελλε να ανατιναχθεί στον αέρα. Το πλήρωμα αυτό είναι γνωστό ως το χαμένο σμήνος. Ο επικεφαλής της Πτήσης 19 ο οποίος έμοιαζε να βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης: - «Δε μπορούμε να δούμε ξηρά, φαίνεται πώς είμαστε εκτός πορείας» - Ο πύργος ελέγχου ρωτά: «Ποια είναι θέση σας;» Η επαφή χάνεται για περίπου 10 λεπτά. Όταν αυτή αποκαθίσταται, ο πύργος ελέγχου καταγράφει τις φωνές διαφόρων πιλότων της πτήσης οι οποίοι ακούγονται αποπροσανατολισμένοι. Ο πύργος ελέγχου της βάσης (Fort Lauderdale) συμβουλεύει τον επικεφαλής της πτήσης να πετάξει προς τον ήλιο (δυτικά) ώστε να βρει στεριά. - «Δε μπορούμε να βρούμε τη δύση. Όλα είναι λάθος. Δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε. Ακόμα κι ο ωκεανός δεν είναι όπως θα έπρεπε.» Η ώρα ήταν περίπου 4 το απόγευμα, μια όμορφη μέρα στη Florida, όμως η Πτήση 19 έδειχνε να αντιμετωπίζει κάποιο απροσδιόριστο πρόβλημα. Η επικοινωνία με τα αεροσκάφη ήταν αρκετά δύσκολη και ο ασύρματος της βάσης άρχισε να πιάνει μόνο σκόρπια μηνύματα μεταξύ των αεροσκαφών. Κάποιο από αυτά τα μηνύματα φάνηκε να αναφέρει ότι τα καύσιμα των αεροσκαφών είχαν σχεδόν τελειώσει (πράγμα αδύνατο βάσει της χωρητικότητας των δεξαμενών καυσίμων τους και της ώρας που αυτά βρίσκονταν ήδη στον αέρα), ενώ ένα άλλο μιλούσε για πυξίδες που «πηγαίνουν σαν τρελές». ΓΑΛΑΤΑ Λίγο αργότερα ο επικεφαλής της πτήσης ακούστηκε να λέει: - «Δεν είμαστε σίγουροι πού βρισκόμαστε, πρέπει να έχουμε περάσει τη Florida και να βρισκόμαστε στον Κόλπο του Μεξικού» Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από την Πτήση 19 ήταν : - «Φαίνεται να μπαίνουμε σε άσπρα νερά. Είμαστε εντελώς χαμένοι» Οι παραπάνω διάλογοι δημοσιοποιήθηκαν το 1962 στο άρθρο του A. Eckert με τίτλο Lost Patrol. ΓΕΛ 27

29 Στις 28 Δεκεμβρίου 1948, ο κυβερνήτης Robert Lindquist της εμπορικής πτήσης NC πιλόταρε το επιβατικό του από το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Πλησιάζοντας στο Μαϊάμι, ζήτησε από τον πύργο ελέγχου άδεια προσγείωσης, στην απάντηση ωστόσο του πύργου δεν υπήρξε απόκριση. Το αεροπλάνο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και κανείς δεν το ξαναείδε έκτοτε. Το «S.S. Marine Sulphur Queen» ήταν ένα τάνκερ που μετέφερε τόνους θειάφι από το Beaumont του Τέξας στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η τελευταία επικοινωνία με το πλοίο έγινε στις 3 Φεβρουαρίου 1963, με τον καπετάνιο να αναφέρει πληροφορίες ρουτίνας. Το πλοίο δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του, ενώ η ακτοφυλακή που βγήκε στο κατόπι του, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ένα σωσίβιο από το «Sulphur Queen»... Σε μια ξάστερη νύχτα του 1965, το έμπειρο πλήρωμα του αεροσκάφους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας [440η Πτέρυγα Μάχης] ταξίδευε από το Μιλγουόκι στις Μπαχάμες. Στην επικοινωνία πιλότου και πύργου ελέγχου δεν αναφέρθηκε τίποτα ανησυχητικό, το αεροσκάφος θα χανόταν ωστόσο στους αιθέρες και δεν θα έφτανε ποτέ στις Μπαχάμες. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ για την εξαφάνιση του Αεροσκάφους Πληροφορίες από τον τύπο Το 1975, η Mary Margaret Fuller, εκδότρια του περιοδικού «Fate», επικοινώνησε με τη λονδρέζικη Lloyd's για στατιστικά ασφαλιστικών καλύψεων σε ατυχήματα που είχαν σημειωθεί στα όρια της περιοχής που ονομαζόταν κοινώς «Τρίγωνο του Διαβόλου». Σύμφωνα με τα αρχεία της Lloyd's, 428 σκάφη φέρεται να είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης στην εικοσαετία από το 1955 ως το Η ίδια εταιρία σημείωνε ωστόσο στο υπόμνημά της ότι η συχνότητα των εξαφανίσεων 28

30 σκαφών στην περιοχή δεν ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερη από άλλα μέρη του πλανήτη... Καθώς τα περιστατικά εξαφανίσεων στην περιοχή συσσωρεύονταν (ή αποκτούσαν απλώς μεγαλύτερη δημοσιότητα), η φήμη του Τριγώνου των Βερμούδων εκτοξευόταν, με παρελθόντα ναυάγια να αναλύονται πλέον υπό το πρίσμα του μύθου. Το 1964, το περιοδικό «Argosy Magazine» θα έδινε στο τρίγωνο το περίφημο όνομά του [«The Deadly Bermuda Triangle» του Vincent Gaddis] και έκτοτε ο θρύλος του μόνο διαπρεπέστερος θα γινόταν. Ο Gian J. Quasar ωστόσο, συγγραφέας του μνημειώδους «Into the Bermuda Triangle: Pursuing the Truth Behind the World's Greatest Mystery» ισχυρίζεται ότι η Lloyd's δεν ασφαλίζει μικρά σκάφη, γι' αυτό και δεν κρατά αρχεία από ιδιωτικά γιοτ και μικρά αεροσκάφη. Στη δική του έρευνα, πιέζοντας για 12 χρόνια(!) την αμερικανική ακτοφυλακή να του αποκαλύψει τα ντοκουμέντα καταγραφής εξαφανίσεων στην περιοχή, ο αριθμός των δηλωμένων ως χαμένων σκαφών ανέρχεται στα 300 σε διάρκεια δύο μόλις ετών. Τροφή στον μύθο των μυστηρίων έδωσε ο ρεπόρτερ E.V.W. Jones, που σχημάτισε μια λίστα από «περίεργες εξαφανίσεις» πλοίων και αεροσκαφών μεταξύ των ακτών της Φλόριντα και των Βερμούδων. 3.4 Αστικοί μύθοι Όσο ο καιρός περνούσε, ολοένα και περισσότερα άρθρα, βιβλία, ταινίες και «μελέτες» θα εμφανίζονταν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά του μύθου και διανθίζοντάς τον με ευφάνταστες θεωρίες από απαγωγές εξωγήινων μέχρι και γιγάντια χταπόδια! Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι από τις περιοχές του πλανήτη που έχουν αναφερθεί από τις πιο πλούσιες παρατηρήσεις εξωγήινης δραστηριότητας στη Γη. Δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο πως οι απαγωγές εξωγήινων έχουν προταθεί ως λύση για τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σκαφών! Κι αν δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και η θεωρία, που συγκεντρώνει μάλιστα αρκετούς πιστούς, ότι το Τρίγωνο του Διαβόλου λειτουργεί ως πύλη για άλλους πλανήτες... Κι αυτό γιατί, αν συνδυαστεί με την άλλη περίφημη θεωρία, ότι το Τρίγωνο φιλοξενεί δηλαδή την Ατλαντίδα, η απόκρυφη τεχνολογία της χαμένη πόλης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εξωγήινη επικοινωνία. Στην Ατλαντίδα δεν ζούσαν άλλωστε εξωγήινοι από τους αστερισμούς των Πλειάδων; Δένει μια χαρά ο μύθος, αν πιστεύει φυσικά κάποιος όλες αυτές τις μυθιστορίες. 29

31 3.5 Επιστημονικές εξηγήσεις Κρατήρες Η ξαφνική εμφάνιση μυστηριωδών κρατήρων στο έδαφος της Σιβηρίας έλαβε εκτεταμένη δημοσιότητα, προκαλώντας την ανάπτυξη αμέτρητων θεωριών για την αιτία σχηματισμού τους. Ρώσοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως οι κρατήρες αυτοί δημιουργήθηκαν μετά από υπόγειες εκρήξεις αερίου, και πιστεύουν πως η θεωρία αυτή εξηγεί την εξαφάνιση αεροπλάνων και πλοίων στο διαβόητο Τρίγωνο των Βερμούδων. «Οι ασυνήθιστα θερμές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, σε συνδυασμό με την αυξημένη θερμότητα των γεωλογικών ρηγμάτων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, οδήγησαν στη μαζική απελευθέρωση υδριτών αερίου και το σχηματισμό των κρατήρων», δήλωσαν σε τοπικά μέσα οι επιστήμονες του Γεωλογικού και Γεωφυσικού Ινστιτούτου Τροφίμουκ στην πόλη Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας. Οι υδρίτες αερίου είναι κρύσταλλοι πάγου που περιέχουν μόρια αερίων, κατά κύριο λόγο μεθανίου. Βρίσκονται σε μονίμως παγωμένες περιοχές όπως η βόρεια Σιβηρία αλλά και κάτω από κάποιες περιοχές των ωκεανών. «Υπήρχαν υδρίτες αερίου τόσο στο επίπεδο ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, όσο και σε βάθος εκατοντάδων μέτρων», δήλωσε ο Βλάντιμιρ Ποταπόφ, μέλος της επιστημονικής ομάδας. «Επιπλέον οι κρατήρες βρίσκονται πάνω στο σημείο που ενώνονται δύο τεκτονικά ρήγματα. Η περιοχή δεν είναι σεισμική αλλά την περίοδο εκείνη υπήρχε έντονη τεκτονική δραστηριότητα με αποτέλεσμα να αυξηθεί η θερμοκρασία και να λιώσει τους υδρίτες», πρόσθεσε. Οι αντιδράσεις των υδριτών αερίου μπορούν να εξηγήσουν και το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων. «Οι υδρίτες αρχίζουν να αποσυντίθενται, μετατρέποντας το παγωμένο μεθάνιο σε αέριο. Αυτό συμβαίνει μαζικά και οδηγεί σε περισσότερες τέτοιες αντιδράσεις, παράγοντας έτσι τεράστιες ποσότητες αερίου. Το αέριο αυτό θερμαίνει τον ωκεανό με αποτέλεσμα τα σκάφη να βυθίζονται στα νερά του μαζί με μεγάλες ποσότητες αερίων», δήλωσε ο Ποταπόφ. Με παρόμοιο τρόπο ο αέρας γίνεται υπερκορεσμένος με μεθάνιο, προκαλώντας έντονες αναταραχές στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα τα αεροπλάνα να συντρίβονται. Οι Ρώσοι επιστήμονες σκοπεύουν τώρα να υποστηρίξουν τη θεωρία τους με περισσότερα στοιχεία από τους κρατήρες και στη συνέχεια να εντοπίσουν άλλες περιοχές του κόσμου που είναι πιθανό να συμβούν παρόμοιες αντιδράσεις 30

32 3.5.2 Αυξημένη κίνηση Στην περιοχή αυτή περνούν χιλιάδες δρομολόγια πλοίων και αεροπλάνων στα οποία είναι λογικό να υπάρχουν ατυχήματα. Τα ατυχήματα αυτά είναι ένας απόλυτα λογικός αριθμός σε σχέση με τον αριθμό των δρομολογίων. Το ποσοστό αυτό είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό και οι πιθανότητες για ένα ατύχημα είναι απλά αυξημένες. 3.6 Συμπέρασμα Από τις πληροφορίες που συλλέξαμε καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα συμβάντα που παρατηρούνται στο τρίγωνο των βερμούδων δεν είναι αποτέλεσμα εξωπραγματικών παραγόντων, αλλά ένα φυσικό φαινόμενο. Παρόλο που υπάρχει ένα μεγάλο σύννεφο παραπληροφόρησης γύρω από το μύθο υπάρχουν βάσιμες εξηγήσεις που τον καταρρίπτουν. 31

33 4. Φαντάσματα ή Φαντασία; Αγγελόπουλος Γιώργος, Αναγνωστοπούλου Ελευθερία, Αναγνωστοπούλου Κων/να, Βελούδη Παναγιώτα Όλοι, σε ποικίλες στιγμές της ζωής μας, έχουμε αναρωτηθεί κατά πόσο είναι αληθινές διάφορες ιστορίες που συχνά ακούγονται σχετικά με φαντάσματα και στοιχειωμένα μέρη. Μερικοί, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι έχουν έρθει σε επαφή με τέτοια "όντα". Ωστόσο, δεν έχουμε όλοι αποφασίσει αν πιστεύουμε σε αυτά. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων: 1) Αυτοί που είναι σίγουροι για την ύπαρξη πνευμάτων που γίνονται αισθητά στον υλικό μας κόσμο, 2) αυτοί που είναι κατηγορηματικά αρνητικοί και, τέλος, 3) οι σκεπτικιστές που αφήνουν, παρόλα αυτά, μία χαραμάδα στην αμφιβολία. 4.1 Τι σημαίνει η λέξη φάντασμα; Σύμφωνα με το Μέγα λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, φάντασμα [φαντάζω, - ομαι] 1. υπερφυσικό, άυλο ον 2. οπτασία, είδωλο, εμφάνιση προσώπου που έχει πεθάνει 3. φανταστική εικόνα, φανταστική παράσταση, είκασμα ψυχή, πνεύμα, φάσμα νεκρού ανθρώπου, ιδίως θανατωμένου ή κολασμένου, που συχνάζει στον τόπο όπου έζησε ή όπου τον έθαψαν, στοιχειό 3. άνθρωπος κάτισχνος ή πολύ άσχημος 5. η αποτύπωση ενός πράγματος στον νου, ο σχηματισμός της ιδέας της εικόνας ενός πράγματος όνειρο 4.2 Σύμφωνα με όσους πιστεύουν στην ύπαρξη φαντασμάτων Φάντασμα είναι μια οντότητα η οποία βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στον δικό μας φυσικό κόσμο και στον πνευματικό αιθερικό. Η οντότητα αυτή δεν έχει υλική υπόσταση αλλά υπάρχει με τη μορφή ενσυνείδητης και νοήμων πνευματικής ενέργειας Η όψη των φαντασμάτων Αν και τα φαντάσματα είναι κατά κύριο λόγο πνευματική ενέργεια, λέγεται ότι μπορούν να αποκτήσουν τη μορφή του «εκτοπλάσματος» (μια ρευστή κατάσταση ανάμεσα στην πνευματική ενέργεια και την ύλη). Κύρια μορφή των φαντασμάτων είναι η μορφή του σώματος του νεκρού. Επιπλέον, άλλες μορφές που έχουν παρατηρηθεί είναι ακανόνιστη φωτεινή ομίχλη, μπάλες φωτός και φωτεινές σκιές Λόγοι ύπαρξης των φαντασμάτων Η μελέτη των θρησκειών έχει να μας δώσει διάφορους λόγους για τους οποίους η πνευματική ενέργεια ενός απολεσθέντα έχει μείνει στον δικό μας κόσμο. Μια 32