ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Μ.Ε.Θ Α.Ο.Ν.Α Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ Μ.Ε.

Transcript

1 ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Μ.Ε.Θ Α.Ο.Ν.Α Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ Μ.Ε.Θ

2 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

3 Το ήπαρ είναι ένα πολυδύναμο όργανο με σύνθετη λειτουργία Καμία από τις δοκιμασίες δεν είναι διαγνωστική για συγκεκριμένη πάθηση και για αυτό θα πρέπει να γίνεται συνεκτίμηση των εξετάσεων Οι κάτωθι εξετάσεις αποτελούν δείκτες ηπατικής λειτουργίας και συγκεκριμένα της ακεραιότητας των κυττάρων, των ενδοκυτταρικών σχηματισμών, της ικανότητας σύνθεσης ή μεταβολισμού ουσιών και την ικανότητα παραγωγής και απέκκρισης της χολής

4 ΑΜΜΩΝΙΑ Μέτρηση επιπέδων για : 1. την επιβεβαίωση της διάγνωσης της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας, 2. την παρακολούθηση της επιτυχίας της θεραπείας, 3. την εκτίμηση της σοβαρότητας της ηπατικής νόσου 4. Την πρόγνωση της οξείας ηπατικής βλάβης 5. Τον προσδιορισμό συγγενών ανωμαλιών του μεταβολισμού

5 Η αμμωνία πρέπει να μετράται σε περιπτώσεις ανεξήγητου λήθαργου, εγκεφαλίτιδας, εμέτων και σε νεογνά που παρουσιάζουν νευρολογική επιδείνωση. Τα επίπεδα στο αρτηριακό αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό πλεονεκτούν έναντι των επίπεδων στο φλεβικό

6 Αρτηριακά επίπεδα αμμωνίας > 100 μmol/l σημαντικός δείκτης βαρύτητας ηπατικής εγκεφαλοπάθειας. Στην οξεία υπεραμμωνιαιμία όταν τα αρτηριακά επίπεδα αμμωνίας > 200 μmol/l εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, σοβαρό εγκεφαλικό οίδημα και εγκολεασμός.

7

8 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΕΡΑΜΜΩΝΙΑΙΜΙΑΣ Πρωταρχικό μέλημα είναι η σταθεροποίηση του ασθενούς. Μείωση της ενδοκράνιας υπέρτασης (μαννιτόλη, κατασταλτικά, αντιεπιληπτικά, υποθερμία, θέση κεφαλής 30 ο, υπέρτονα διαλύματα NaCl, Ν ακετυλοκυστεΐνη ) Kαθαρτικά ( Λακτουλόζη ) Αντιβιοτικά (Νεομυκίνη, Ριφαμυξίνη)

9 Αντιμυκητισιακά Διατροφική υποστήριξη : Η μείωση της πρόσληψης πρωτεϊνών και η χορήγηση δεξτρόζης και λιπιδίων για θερμιδική κάλυψη αποτρέπει τον καταβολισμό των πρωτεϊνών. Οι καταστάσεις υποθρεψίας και η μείωση της μυϊκής μάζας μπορεί να επιδεινώσουν την ηπατική εγκεφαλοπάθεια. Περιτοναϊκή κάθαρση, αιμοδιήθηση, αιμοδιαδιήθηση σε συγγενείς διαταραχές του μεταβολισμού της αμμωνίας

10 ΑΙΤΙΕΣ ΥΠΕΡΑΜΜΩΝΙΑΙΜΙΑΣ Α. ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ Βακτήρια που παράγουν ουρεάση ( Πρωτέας, Κλεμπσιέλα ) Πρωτεϊνικό φορτίο και αυξημένος καταβολισμός Έντονη εργασία Επιληψία Τραύμα ή έγκαυμα Χορήγηση στεροειδών Χημειοθεραπεία

11 Νηστεία Γαστρικό bypass Αιμορραγία γαστρεντερικού Αυξημένη παραγωγή αμμωνίας από τους νεφρούς Αυξημένη παραγωγή αμμωνίας από τα σπλάχνα Αυξημένος περιφερικός καταβολισμός οφειλόμενος σε ανεπάρκεια απαραίτητων ενζύμων Ολική παρεντερική διατροφή

12 B. ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΠΟΒΟΛΗ Ηπατική ανεπάρκεια Φάρμακα (γλυκίνη, βαλπροϊκό, καρβαμαζεπίνη, ριφαμπουτίνη) Συγγενείς ανωμαλίες του μεταβολισμού Ιδιοπαθής υπεραμμωνιαιμία

13 Γ. ΦΑΡΜΑΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ Ακεταμινοφαίνη Αντιλιπιδαιμικά (ατορβαστατίνη) Αντιφλεγμονώδη (ιβοπρουφαίνη δικλοφαινάκη) Αναισθητικά (αλοθάνιο) Αντιβιοτικά (αμοξυκιλλίνη, φλουκλοξακιλλίνη, μινοκυκλίνη, αμοξυκιλλίνη - κλαβουλανικό, τελιθρομυκίνη, λεβοφλοξασίνη, τροβαφλοξασίνη)

14 Τριμεθοπρίμη - σουλφομεθοξαζόλη Φάρμακα για HIV (ιντιναβίρη, νεβιραπίνη) Αντιμυκητισιακά (φλουκοναζόλη, τερμπιναφίνη) Αντιφυματικά (ισονιαζίδη, ριφαμπικίνη, ριφαμπουτίνη, πυριζιναμίδη) Αντιπαρασιτικά (δαπσόνη) Αντιεπιληπτικά (καρβαμαζεπίνη, φαινοβαρβιτάλη, φαινυτοΐνη, βαλπροϊκό). Αντικατασταλτικά (νεφαζαδόνη, σετραλίνη, δουλοξετίνη, βουπροπιόνη) Άλλα ψυχοδραστικά (λαμοτριγίνη,δονεπεζίλη, δισουλφιράμη, έκσταση

15 ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΗΣ ΟΥΡΙΑΣ Γλυκίνη Σαλικυλικά Βαλπροϊκό - Καρβαμαζεπίνη Σουλφαδιαζίνη Πυριμεθαμίνη Ολική παρεντερική διατροφή

16 ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ Μέθοδος : Άμεση ενζυματική Συλλογή και χειρισμός δείγματος : Συνιστάται πλάσμα, συλλεγμένο με ΕDTA σε κενό σωληνάριο, το οποίο πρέπει να γεμίζεται πλήρως με αίμα και να τοποθετείται αμέσως σε πάγο. Το δείγμα φυγοκεντρείται και ο έλεγχος πραγματοποιείται άμεσα.

17 Φύλαξη : Τα δείγματα αμμωνίας είναι σταθερά για 3 ώρες στους 2 4 ο C ή για 24 ώρες στους 20 ο C. Ειδικότητα και ευαισθησία : Η μέτρηση των επιπέδων αμμωνίας δεν έχει μεγάλη ειδικότητα και ευαισθησία, επειδή υπάρχουν ασθενείς με ηπατική εγκεφαλοπάθεια που έχουν φυσιολογικά επίπεδα αμμωνίας, όπως και ασθενείς χωρίς συμπτώματα ηπατικής εγκεφαλοπάθειας που έχουν αυξημένα επίπεδα αμμωνίας. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φαρμακευτική αγωγή του ασθενούς (αντιβιοτικά, κλπ.)

18 Παράγοντες που επηρεάζουν την εξέταση : πρόσληψη πρωτεϊνών και διαφόρων φαρμάκων, άσκηση, χρήση σφιχτής αιμοστατικής περιχειρίδας, σφίξιμο της γροθιάς όταν λαμβάνεται το δείγμα, κακές συνθήκες διατήρησης δείγματος και αιμόλυση δείγματος (τα ερυθροκύτταρα περιέχουν τριπλάσια επίπεδα αμμωνίας από αυτά του πλάσματος)

19 Προετοιμασία ασθενών 1. Ο ασθενής πρέπει να παραμείνει νηστικός 8 ώρες πριν την εξέταση. Η λήψη νερού επιτρέπεται. 2. Αποφυγή καπνίσματος για αρκετές ώρες πριν την εξέταση (αυξάνει τα επίπεδα).

20 Τιμές αναφοράς : Φυσιολογικές τιμές Όταν μετρώνται ως ΝΗ 3 : Ενήλικες : 15-60μg/dL ή 11-35μmol/L 10 ημέρες 2 ετών : μg/dL ή 41-80μmol/L Γέννηση 10 ημέρες : μg/dL ή μmol/L Όταν μετράται ως Ν : Ενήλικες : 15-45μg/dL ή 11-32μmol/L Ηλικία > του 1 μηνός : 30-70μg/dL ή 21-50μmol/L Γέννηση 14 ημέρες : μg/dL ή 57-93μmol/L Οι τιμές είναι κάπως υψηλότερες σε τριχοειδικά δείγματα και μπορεί να ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται σε κάθε εργαστήριο.

21 ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ

22 ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ Η μέτρηση της χολερυθρίνης αξιολογεί την ηπατική λειτουργία, τις αιμολυτικές αναιμίες ή μεταβολικά νοσήματα σχετιζόμενα με το ήπαρ, απόφραξη των χοληφόρων και την υπερχολερυθριναιμία.

23 ΤΕΧΝΙΚΗ Νηστεία 5 ml μη αιμολυμένου (φλεβικού) αίματος Προφύλαξη από ηλιακό φως Αποφυγή φυσαλίδων και ανακίνηση δείγματος Μη άμεση εξέταση φύλαξη στο ψυγείο και στο σκοτάδι Σε κάποια νοσοκομεία διαθέσιμη μη επεμβατική τεχνολογία (διαδερμικό χολερυθρινόμετρο).

24 Παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές της χολερυθρίνης Παρατεταμένη νηστεία Η κατανάλωση γεύματος πλούσιου σε λιπαρά, η χορήγηση σκιαγραφικού, η παρουσία φυσαλίδων και η ανακίνηση του δείγματος μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα της χολερυθρίνης Το νικοτινικό οξύ αυξάνει την έμμεση χολερυθρίνη

25 Φάρμακα όπως η ακεταμινοφαίνη, η ακεταζολαμίδη, η ασυκλοβίρη, η αζιθρομυκίνη, τα αντιμυκητισιακά, τα στεροειδή, η καπτοπρίλη, η κλοπιδογρέλη, η νικαρδιπίνη, η μεροπενέμη, η νορτριπτυλίνη, η ινδομεθακίνη, οι φαινοθειαζίνες, η μορφίνη, η δοξυκυκλίνη, το βαλπροϊκό οξύ και η τραμαδόλη είναι μερικά παραδείγματα φαρμακευτικών σκευασμάτων που αυξάνουν τα επίπεδα της χολερυθρίνης.

26 ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗΣ Ενήλικες Ολική χολερυθρίνη 0,3 1,0 mg/dl Άμεση χολερυθρίνη 0,0 0,2 mg/dl Έμμεση χολερυθρίνη 0,20 1,20 mg/dl Νεογέννητα ( 0 7 ημερών ) Ολική χολερυθρίνη 1 10 mg/dl Άμεση χολερυθρίνη 0,0 0,8 mg/dl Έμμεση χολερυθρίνη 0,0 10,0 mg/dl

27 Παθολογικές μεταβολές των τιμών της χολερυθρίνης Αυξημένες τιμές ολικής χολερυθρίνης παρατηρούνται σε νοσήματα του ήπατος, σε αιμολυτικές νόσους και σε απόφραξη των χοληφόρων λόγω λίθων ή νεοπλασμάτων. Όταν τα επίπεδα της ολικής χολερυθρίνης στο αίμα ξεπερνούν τα 2,5 mg/dl, τότε η χολερυθρίνη συσσωρεύεται στους ιστούς και παρουσιάζεται το κλινικό σημείο του ικτέρου

28 Ηπατοκυτταρικός ίκτερος Ιογενής ηπατίτιδα Κίρρωση Λοιμώδης μονοπυρήνωση Αντίδραση σε φάρμακα, όπως η χλωροπρομαζίνη Αποφρακτικός ίκτερος Καρκίνος κεφαλής παγκρέατος Χοληδοχολιθίαση

29 Αιμολυτικός ίκτερος Ερυθροβλάστωση νεογνών (ασυμβατότητα ομάδας αίματος ή παράγοντα Rhesus) Δρεπανοκυτταρική αναιμία Αντιδράσεις μετά από μετάγγιση Σύνδρομο Crigler Najjar (σπάνια κληρονομική νόσος που επηρεάζει το μεταβολισμό της χολερυθρίνης) Σύνδρομο Gilbert (η πιο συχνή κληρονομική αιτία αυξημένης χολερυθρίνης λόγω μειωμένης δράσης του ενζύμου γλυκουρονοτρανσφεράση, παρουσιάζεται στο 5% περίπου του πληθυσμού)

30 Αυξημένες τιμές χολερυθρίνης μπορεί να έχουμε επίσης σε παρουσία μεγάλου τραυματικού αιματώματος, σε πνευμονική εμβολή ή σε πνευμονικά έμφρακτα και στη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια

31 ΝΕΟΓΝΑ Στα νεογνά τα αυξημένα επίπεδα χολερυθρίνης προκαλούν μόνιμες βλάβες του Κ.Ν.Σ. Αν η χολερυθρίνη ξεπεράσει τα 15 mg/dl μπορεί να δημιουργηθεί μόνιμη βλάβη νοητική καθυστέρηση. Ίκτερος μπορεί να παρουσιασθεί και σε νεογνά που θηλάζουν και δεν προσλαμβάνουν επαρκή ποσότητα γάλατος ή σε έλλειψη βιταμίνης Κ. Η παροδική υπερχολερυθριναιμία είναι φυσιολογική και παρουσιάζεται έως την 3 η ημέρα ζωής του νεογνού, αποκαθίσταται όμως τη 5 η 10 η ημέρα

32 Η νεογνική ολική χολερυθρίνη μπορεί να είναι αυξημένη στις ακόλουθες καταστάσεις : Εμβρυϊκή ερυθροβλάστωση ασυμβατότητα μεταξύ των ομάδων αίματος (ΑΒΟ, Rhesus, KIDD, KELL, DUFFY) μητέρας και εμβρύου. Γαλακτοζαιμία Σήψη Σφαιροκυττάρωση Έλλειψη G6PD Υποθυρεοειδισμός Νεογνική ηπατίτιδα

33 Η χολερυθρίνη στους ασθενείς της Μ.Ε.Θ. Συσχέτιση της υπερχολερυθριναιμίας με την εμφάνιση ARDS σε σηπτικούς ασθενείς. Αυξημένη τιμή χολερυθρίνης σχετίζεται άμεσα με την εμφάνιση ARDS και την θνητότητα THORAX (2009)

34 ΑΜΙΝΟΤΡΑΝΣΦΕΡΑΣΕΣ (ΤΡΑΝΣΑΜΙΝΑΣΕΣ) AST/SGOT εντοπίζεται 70% στα μιτοχόνδρια και 30% στο κυτταρόπλασμα ενώ η ALT/SGPT μόνο στο κυτταρόπλασμα Η αναλογία AST/ALT φυσιολογικά κυμαίνεται στο 1 Τιμές AST>ALT κακή πρόγνωση Επίπεδα AST φορές > φυσιολογικού σχετίζονται με κατάληξη του ασθενούς

35 ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ Ιογενής/τοξική/αλκοολική /χρόνια ηπατίτιδα Νέκρωση κυττάρων του ήπατος Αποφρακτικός ίκτερος Ηπάτωμα Ηπατικές μεταστάσεις Λοιμώδης μονοπυρήνωση Νέκρωση ή τραύμα του καρδιακού ή σκελετικού μυός Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου Μυϊκή δυστροφία Εγκεφαλική αιμορραγία Οξεία παγκρεατίτιδα Αιμολυτική αναιμία Δερματομυοσίτιδα

36 ΦΑΡΜΑΚΑ Καπτοπρίλη Κεφαλοσπορίνη Κυκλοσπορίνη Ηπαρίνη Λεβοντόπα Προπρανολόλη Ρανιτιδίνη Σαλικυλικά Παρακεταμόλη Κοκαΐνη μεθοτρεξάτη

37 ΤΕΧΝΙΚΗ Μέθοδος: ενζυματική Αποφυγή αιμόλυσης Φυσιολογικές τιμές: IU/L Μέθοδος: φασματομετρική Φυσιολογικές τιμές: IU/L

38 ΑΛΚΑΛΙΚΗ ΦΩΣΦΑΤΑΣΗ Η Α.Φ αυξάνεται φυσιολογικά κατά την κύηση (μετά το 2 ο τρίμηνο), σε αναπτυσσόμενα παιδιά, μετά από λήψη τροφής σε άτομα ομάδας αίματος 0 και Β Lewis θετικά που εκκρίνουν την ουσία Η της ομάδας αίματος ( εντερικό ισοένζυμο)

39 ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ Α.Φ Η πιο κοινή αιτία ηπατοχολίκη νόσος Νόσος Paget Υπερπαραθυρεοειδισμός Οστεομαλακία Ραχίτιδα Μεταστατικό καρκίνωμα οστών Κάταγμα οστών Μυέλωμα Νόσος Hodgkin Σύνδρομο Cushing Οξεία και χρόνια ιογενής ηπατίτιδα Αλκοολική ηπατίτιδα Κίρρωση ήπατος Αποφρακτικός ίκτερος χολική κίρρωση Καρκίνος ωοθήκης/όρχεων Πρωτοπαθές ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα

40 ΑΙΤΙΑ ΜΕΙΩΜΕΝΗΣ Α.Φ Υποθυρεοειδισμος Αναιμία Υποφωσφαταιμία Σκορβούτο Αχονδροπλασία Συγγενές μυξοίδημα

41 ΦΑΡΜΑΚΑ Κυκλο σπορίν η Κολχικίν η Κλοφιμπράτη Φθόριο Δικουμαρόλη Βερύλλιο Ηπατοτοξικά φάρμακα ΕDTA

42 ΤΕΧΝΙΚΗ Δείγμα ορού Αποφυγή αιμόλυσης και λιπαιμίας Απόψυξη κατεψυγμένων δειγμάτων : αύξηση 30% της δραστικότητας της Α.Φ Φυσιολογικές τιμές Νεογέννητα: < 460 IU/L Παιδιά 1-12 ετών: <300 IU/L Ενήλικες: IU/L

43 ΓΑΛΑΚΤΙΚΗ ΑΦΥΔΡΟΓΟΝΑΣΗ (LDH) Μη ειδικό Επιβεβαίωση πνευμονικού ή εμφράγματος του μυοκαρδίου Καρκινικός δείκτης επί σεμινώματος Μεταβολές σε μεγαλοβλαστική/κακοήθη αναιμία, υποξία, shock, Σ.Κ.Α, κίρρωση, αποφρακτικό ίκτερο, λεμφώματα κ.α Φάρμακα: ηπαρίνη, κετοκοναζόλη, κινιδίνη, βαλπροϊκό οξύ, μεθοτρεξάτη

44 γ- ΓΛΟΥΤΑΜΥΛ-ΤΡΑΝΣΠΕΠΤΙΔΑΣΗ γ- GT Ο πιο ευαίσθητος δείκτης χολόστασης αλλά χωρίς ειδικότητα Αυξημένα επίπεδα σε: κίρρωση ήπατος, πρωτοπαθή χολική κίρρωση, χολόσταση, ηπατίτιδα, ηπατικές μεταστάσεις, καρκίνο του ήπατος, αλκοολικούς, παγκρεατίτιδα, καρκίνο παγκρέατος, λοιμώδη μονοπυρήνωση, υπερθυρεοειδισμό Φάρμακα που :αιθανόλη, βαρβιτουρικά, αντισυλληπτικά, φαινυτοΐνη, στρεπτοκινάση

45 ΤΕΧΝΙΚΗ Μέθοδος: ενζυματική Προετοιμασία ασθενούς και δείγματος: αποφυγή αιμόλυσης και λιπαιμίας Φυσιολογικές τιμές: Άνδρες : IU/L Γυναίκες: 8-35 IU/L

46 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΗΞΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ Όλοι οι παράγοντες συντίθενται στο ήπαρ εκτός από τον παράγοντα VIII Οι II, VII, IX και Χ εξαρτώνται από τη βιταμίνη Κ Σύνθεση αναστολέων πήξης ( αντιθρομβίνη ΙΙΙ, πρωτεΐνη C) Σε οξεία ηπατική βλάβη παράταση του χρόνου προθρομβίνης, αντίθετα ο παράγοντας VIII είναι φυσιολογικός ή αυξημένος και ο προσδιορισμός του βοηθά στη διάκριση των διαταραχών πήξης που οφείλονται σε ηπατική βλάβη, από την διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη όπου είναι ελαττωμένος

47 Η ικανότητα σύνθεσης των παραγόντων διατηρείται ακόμη και σε προχωρημένη ηπατική ανεπάρκεια Συχνά ο PT είναι φυσιολογικός ή ελαφρά παρατεταμένος σε σοβαρού βαθμού κίρρωση Παράταση >4 sec σε σχέση με το χρ.μάρτυρα, μετά από χορήγηση 5-10 mg βιταμίνης Κ παρεντερικά για 3 ημέρες, υποδηλώνει σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια Σε οξεία ηπατίτιδα παράταση του κατά 5 sec και άνω άμεσος κίνδυνος κεραυνοβόλου εξέλιξης

48 ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΕΣ Η ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ 50% ΤΩΝ ΠΡΩΤΕЇΝΩΝ ΑΥΤΩΝ

49 Ρόλος αλβουμίνης Διατηρεί την κολλοειδωσμωτική πίεση Μεταφέρει τις θυρεοειδικές ορμόνες Μεταφέρει άλλες ορμόνες, ειδικά λιποδιαλυτές Μεταφέρει τα ελεύθερα λιπαρά οξέα στο ήπαρ και στα μυϊκά κύτταρα Μεταφέρει την έμμεση χολερυθρίνη Μεταφέρει πολλά φάρμακα και επηρεάζει το χρόνο ημίσειας ζωής τους Συνδέεται ανταγωνιστικά με ιόντα ασβεστίου Ρυθμίζει το ph Είναι μια αρνητική πρωτεΐνη οξείας φάσης Εμποδίζει την αποδόμηση του φυλλικού οξέος στο φως Είναι προγνωστικός δείκτης επιβίωσης σε ηλικιωμένους ασθενείς

50 Τρόπος εξέτασης δείγμα φλεβικού αίματος (5ml περίπου) σε μπουκαλάκι πήγματος φυγοκεντρείται μέσα σε 30 λεπτά και λαμβάνεται ο ορός βασίζεται στην ικανότητα της να σχηματίζει ένα σταθερό σύμπλεγμα όταν συνδέεται με μια χρωστική, όπως πράσινο βρωμοκρεζόλης Το σύμπλεγμα αλβουμίνης χρωστικής απορροφά φως σε διαφορετικό μήκος κύματος από τη μη συνδεδεμένη σε χρωστική αλβουμίνη Η μέθοδος αυτή μπορεί να υπερεκτιμήσει τη μετρούμενη αλβουμίνη, επειδή η χρωστική μπορεί να συνδεθεί και με άλλες πρωτεΐνες.

51 Τιμές αναφοράς Ενήλικες : 3,5 5,2gr/dl ή 35 52g/l Παιδιά : 3,8 5,4gr/dl ή 38 54g/l Nεογέννητα : 2,6 3,6gr/dl ή 26 36g/l Προειδοποιητικές τιμές : Τιμές 2,0 2,5gr/dl ή 20 25gr/l μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικό οίδημα Τιμές < 1,5gr/dl ή 15gr/l είναι οριακές για την καλή έκβαση του ασθενούς

52 ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΕ Αφυδάτωση Μεταγγίσεις αίματος Εξωγενής χορήγηση αλβουμίνη

53 ΜΕΙΩΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΕ: Υπερυδάτωση/ασκίτης/εκ λαμψία Ηπατική ανεπάρκεια Φλεγμονή/λοίμωξη/μετα βολικό stress Νεφρωσικό σύνδρομο Καταστάσεις απώλειας πρωτεϊνών Εγκαύματα Τραύμα/μετεγχειρητικές καταστάσεις Kwashiorkor Νόσοι κολλαγόνου Καρκίνος Χρήση κορτικοστεροειδών Κατάκλιση Έλλειψη ψευδαργύρου Κύηση

54 Ψευδώς χαμηλά επίπεδα αλβουμίνης Στην κύηση, κυρίως στο τρίτο τρίμηνο, λόγω αύξησης του ενδοαγγειακού όγκου Σε λήψη οιστρογόνων και άλλων φαρμάκων Σε παρατεταμένη κατάκλιση Σε χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων υγρών

55 ΠΡΟΑΛΒΟΥΜΙΝΗ Προγνωστικός διατροφικός δείκτης Πρωτεΐνη, η οποία παράγεται στο ήπαρ και στο χοριοειδές πλέγμα του εγκεφάλου Τρανσθυρετίνη ή TTR (τρέχουσα ονομασία) Σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση του ΚΝΣ Τα επίπεδα της αντανακλούν τις τρέχουσες αλλαγές της διατροφικής κατάστασης του ασθενούς.

56 Γενική άποψη αναπαράστασης της δομής της τρανσθυρετίνης. Molecular Anatomy Project Summer 2008 Authors: Michael Ticchio.

57 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΠΡΟΑΛΒΟΥΜΙΝΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΕ Σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια Χρήση κορτικοστεροειδών Λήψη αντισυλληπτικών

58 ΜΕΙΩΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ Μετεγχειρητικά Νοσήματα ήπατος/ηπατίτιδα Λοίμωξη/ stress /φλεγμονή Αιμοδιάλυση Υπερθυρεοειδισμός Αιφνίδια ανάγκη για πρωτεϊνοσύνθεση Εγκυμοσύνη Αξιοσημείωτη υπεργλυκαιμία

59 Τιμές mg/dl είναι ενδεικτικές ήπιας διατροφικής διαταραχής Τιμές 8 10 mg/dl είναι ενδεικτικές μέτριας διατροφικής διαταραχής Τιμές < 8 mg/dl είναι ενδεικτικές βαριάς διατροφικής διαταραχής Μειωμένα επίπεδα της στο ΕΝΥ συσχέτιση με νευροψυχιατρικά νοσήματα σχιζοφρένεια

60 Οι πρωτοπαθείς ή οι δευτεροπαθείς παθήσεις του ήπατος προκαλούν διαταραχές της δομής του, των λειτουργιών του ή και των δύο Ταξινόμηση βλαβών με παθοφυσιολογικά κριτήρια Κυτταρόλυση Φλεγμονώδης αντίδραση Χολόσταση Ηπατοκυτταρική ανεπάρκεια

61 ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ