ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Transcript

1 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Α. Αγαπητοί συμμαθητές, στο κείμενό του, ο Θ. Π. Λιανός μας πληροφορεί πως παρά την έρευνα που κάνει πάνω στο θέμα της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορεί να εντοπίσει τον ακριβή ορισμό της και την σημασία της. Τούτο συμβαίνει διότι η διεθνοποίηση κατ άλλους είναι η ευρύτερη συνεργασία κρατών ενώ για άλλους είναι η μείωση χρόνου για εμπορικές συναλλαγές. Όμως και οι δύο αυτές καταστάσεις συνέβαιναν ανέκαθεν και δεν καταδεικνύουν κάτι μόνο σύγχρονο. Το μοναδικό νέο στοιχείο είναι η απρόσκοπτη διακίνηση χρήματος που σε συνδυασμό με την περιορισμένη μετακίνηση εργατικού δυναμικού προκαλεί τα ίδια προβλήματα που προκαλούσε και η κεφαλαιοκρατία. Ο κειμενογράφος ολοκληρώνει το συλλογισμό του, συμπεραίνοντας ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι καινούριο απλώς τώρα γίνεται «ανεμπόδιστα» και επιφέρει κέρδη με μικρό ποσοστό «αστοχίας». Σας ευχαριστώ Β.1. Στις μέρες μας η διεθνοποίηση είναι μια πραγματικότητα διότι τα κράτη είτε αδυνατούσαν να την αποτρέψουν είτε την επιθυμούσαν. Αναπόδραστα ο άνθρωπος είναι «κοινωνικό» ον και «φιλοπερίεργο». Έτσι η διάθεση για συνεύρεση θα υπάρχει πάντα μιας και η ιστορία έχει αποδείξει ότι πολλά από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα είναι κύημα όλης της ανθρωπότητας. Επιπλέον, η ανάπτυξη της τεχνολογίας εκμηδένισε τις αποστάσεις και ενοποίησε τον κόσμο ζωντανά αλλά και νοερά. Τέλος δεν θα πρέπει να παραγνωριστούν και τα κοινά προβλήματα που μαστίζουν ολόκληρο τον πλανήτη και όχι μόνο κάθε κράτος ξεχωριστά. Αυτή η αναγκαιότητα οδήγησε πολλούς διορατικούς ηγέτες και κυβερνήσεις στην οδό της παγκόσμιας συνεργασίας προκειμένου να καταβληθεί μια συλλογική προσπάθεια επίλυσης οικουμενικών ζητημάτων.

2 Β2. «Διαβάζω αυτόν τον καιρό» α ενικό «Ομολογώ ότι έμαθα» α ενικό «Νομίζω» α ενικό «Ότι δεν χρειαζόμαστε κάποιον ορισμό για την παγκοσμιοποίηση» α πληθυντικο Με τη χρήση του α ενικού προσώπου ο συγγραφέας παρουσιάζει καθαρά προσωπικές θέσεις εκφράζει προσωπικά βιώματα διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους Με τη χρήση α πληθυντικού προσώπου ο συγγραφέας ενσωματώνει τον εαυτό του σε ένα σύνολο στο οποίο ανήκουν και οι δέκτες αποδέχεται απόψεις που επικρατούν στο ευρύ κοινό προσδίδει αμεσότητα και τόνο οικειότητας Β3 Η σύνδεση με την προηγούμενη παράγραφο επιτυγχάνεται με τη χρήση της αντωνυμίας «αυτά» αλλά και ευρύτερα τη φράση «όλα αυτά» που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο και τις συζητήσεις που ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι γίνονται σχετικά με το θέμα της παγκοσμιοποίησης. Η συνοχή σε αυτή την παράγραφο επιτυγχάνεται: Επαναλαμβάνεται η λέξη παγκοσμιοποίηση και η λέξη ορισμός, πράγμα που μας διατηρεί στο νοηματικό πλαίσιο Διαρθρωτικές λέξεις φράσεις: «Σύμφωνα με τον έναν - Ο άλλος ορισμός» δηλώνεται η σύγκριση και ο διαχωρισμός, «Πάντοτε» δηλώνεται η χρονική σχέση, «Γιατί» δηλώνεται η αιτία Αντωνυμίες που παραπέμπουν σε νόημα προηγούμενης πρότασης: «Ο ορισμός αυτός», «Και οι δύο αυτοί ορισμοί»

3 Η συνεκτικότητα επιτυγχάνεται μιας και όλη η παράγραφος παρουσιάζει τους δύο ορισμούς που ο συγγραφέας δηλώνει εξαρχής ότι θ αναπτύξει. Υπάρχει χρονολογική και λογική διάταξη των ιδεών, καμία παρέκβαση από το κυρίως θέμα και εμφανή δομικά μέρη. Β4 Διαφορά: παρά τις διαφορές της νοοτροπίας και της ιδιοσυγκρασίας, οι δύο σύζυγοι ήταν καλοί φίλοι. Καταγραφή: Η καταγραφή των ονομάτων στον κατάλογο πρέπει να γίνει άμεσα. Παραποίηση: Η παραποίηση των πρακτικών μιας δίκης διώκεται ποινικά. Επίδραση: το ήπιο κλίμα είχε ευνοϊκή επίδραση στην υγεία του. Β5 Συνέπειες = Επιπτώσεις Αναγκαίο = Απαραίτητο Εξέλιξη = Πρόοδος Φτώχεια = Ένδεια Διαίρεση = Τεμαχισμός Διεθνές = Παγκόσμιο Γ. ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: Προλογικό σημείωμα: (Τα παρακάτω στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εισαγωγή) ΟΡΙΣΜΟΣ: Είναι η ένταξη κάθε κράτους σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο με παγκόσμιες αρχές. Είναι η δημιουργία θεσμών με διεθνή χαρακτήρα και η διακίνηση προϊόντων σε διεθνές επίπεδο.το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης στηρίζεται στην τεχνολογική

4 εξέλιξη,υλοποιείται στην οικονομία και επηρεάζει τον πολιτισμό. ΑΙΤΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ: 1. Η κοινωνική φύση του ανθρώπου, ο ίδιος ο χαρακτήρας του που αποζητά τη συνύπαρξη με ομοίους του 2. Η έλλειψη αυτάρκειας που χαρακτήριζε κάθε κρατική οντότητα 3. Η σημαντική πρόοδος που σημειώθηκε λόγω της συλλογικότητας των κρατών 4. Οι χώρες είχαν να αντιμετωπίσουν κοινά προβλήματα, όπως ανεργία, ναρκωτικά, αρρώστιες, οικολογικά προβλήματα και γι' αυτό ήταν επιβεβλημένη η ένωση δυνάμεων 5. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας εκμηδένισε τις αποστάσεις. Με τη βοήθεια των μέσων μεταφοράς, των τηλεπικοινωνιακών μέσων οι λαοί ήρθαν ευκολότερα σε επαφή 6. Με την ενοποίηση της Ευρώπης έχουμε την κατάργηση των συνόρων και όλοι θεωρούνται πολίτες της ίδιας χώρας. Στη μεταβατική περίοδο/παράγραφο μπορει να γινεί μια συνοπτική αντίθεση με τα οφέλη: 1. Ύπαρξη διεθνής αγοράς, άνοιγμα των αγορών και των συναλλαγών 2. Αύξηση των μετακινήσεων των ανθρώπων μέσω της ανάπτυξης της τεχνολογίας 3. Κατάρριψη των παραδοσιακών προκαταλήψεων, άμβλυνση του ρατσιστικού φαινομένου 4. Δημιουργήθηκε ο οικονομικός πολιτισμός με όλα τα οφέλη που μπορεί αυτό να συνεπάγεται 5. Διευκολύνθηκε με τις ποικίλες συνεργασίες ο διεθνής διάλογος και η διεθνής ειρήνη. Κύριο μέρος ΚΙΝΔΥΝΟΙ: 1. Αναπτύχθηκαν αντιθέσεις ανάμεσα στις αναπτυγμένες και υπανάπτυκτες χώρες,

5 2. Παρατηρείται οικονομική εξάρτηση των αδύναμων κοινωνιών από τις ισχυρές 3. Η οικονομική εξάρτηση οδήγησε μοιραία σε πολιτική εξάρτηση 4. Το καταναλωτικό πρότυπο προωθήθηκε λόγω του ομοιόμορφου τρόπου ζωής και των απαιτήσεων της εποχής 5. Οι λαοί έχασαν την ιδιαιτερότητα τους και αλλοιώθηκε η εθνική τους ταυτότητα, γιατί επηρεάστηκαν από ξένους πολιτισμούς 6. Οδηγηθήκαμε στην πολιτισμική παρακμή, γιατί κανένας λαός πια δεν έχει τη διάθεση να δημιουργήσει και να πρωτοτυπήσει 7. Οι λαοί στην προσπάθεια τους να προστατευθούν από τους ξένους εισβολείς και από τον κίνδυνο της πολιτιστικής και εθνικής αλλοτρίωσης κατέληξαν στον εθνικισμό και την τρομοκρατία. 8. Πάντα θα μας τρομοκρατεί και θα ανησυχεί ο κίνδυνος ενός παγκόσμιου πολέμου. Μεταβατική: τρόποι αξιοποίησης του φαινομένου 1. Επικοινωνία εποικοδομητική με άλλα κράτη και γόνιμος διάλογος 2. Διατήρηση στην Ελλάδα των αρχών και των παραδόσεων της και παράλληλα η αξιοποίηση των στοιχείων του πολιτισμού των άλλων χωρών 3. Η παιδεία πρέπει να αποκτήσει ανθρωποκεντρικό και κατ επέκταση πανανθρώπινο χαρακτήρα και παράλληλα να θωρακίσει τους νέους με τις αξίες της παράδοσης.το σχολείο οφείλει να δώσει εφόδια στο νέο π.χ. γνώση η/υ,ξενων γλωσσών,να τον βοηθήσει να καλλιεργήσει την επιχειρηματικότητα,τη δημιουργικότητα. 4 Οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία μας και το παρελθόν μας και να διατηρήσουμε αναλλοίωτη την εθνική και ιστορική μας συνείδηση. 5. Πλεονέκτημα της Ελλάδος είναι και ο άξιος απόδημος Ελληνισμός που κατέχει καίριες θέσεις στον επιστημονικό,πολιτικό,οικονομικό τομέα και πρέπει να αξιοποιηθεί. 6. Ενίσχυση και εξυγίανση θεσμών και πολιτικής ζωής έτσι ώστε η Ελλάδα να γίνει υγιές πεδίο επενδύσεων.στόχος της χώρας πρέπει να είναι η εκβιομηχάνιση αλλά και η αξιοποίηση του

6 αγροτικού τομέα.