Από την υγειονομική ανάγκη στην πολιτική οικονομία της Υγείας

Transcript

1 Ομιλία Υπουργού Υγείας για τον προϋπολογισμό του 2017 Από την υγειονομική ανάγκη στην πολιτική οικονομία της Υγείας Η ετήσια συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή ενέχει πάντα τον κίνδυνο «αλχημείας» στα δημοσιονομικά μεγέθη, είτε για λόγους ωραιοποίησης, είτε συνηθέστερα, για λόγους αμαύρωσης της πραγματικότητας και αντιπολιτευτικής καταστροφολογίας. Και η μια και η άλλη προσέγγιση το μόνο που καταφέρνει είναι να πλήττει τη συνολική αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και να ενισχύει την κρίση πολιτικής εκπροσώπησης στη χώρα. Χωρίς λοιπόν περιττές και μη πειστικές προσπάθειες πολιτικής «χειραγώγησης» των αριθμών, οφείλουμε να είμαστε ακριβείς, συγκεκριμένοι και κυρίως ειλικρινείς : Η αλήθεια είναι ότι ο «σκληρός πυρήνας» των πολιτικών λιτότητας και της επιβάρυνσης των πολιτών παραμένει άθικτος, προϊόν ενός επώδυνου συμβιβασμού που έγινε πέρισυ για να κρατηθεί η χώρα όρθια και να διεκδικήσει ξανά την ισότιμη και αξιοπρεπή της θέση μέσα στην Ευρώπη. Οι πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας και οι δημοσιονομικοί περιορισμοί που συνεπάγονται τα μνημονιακά μέτρα και τα προαπαιτούμενα των αξιολογήσεων, δημιουργούν μια ασυμμετρία αναγκών και πόρων στη χώρα, στην κοινωνία και φυσικά στο Σύστημα Υγείας. Ο μόνος τρόπος να υπερβούμε αυτή την αναντιστοιχία αυξημένων κοινωνικών αναγκών και διαθέσιμων πόρων, είναι ένα σοβαρό πολιτικό σχέδιο παραγωγικής-κοινωνικής-θεσμικήςδιοικητικής ανασυγκρότησης της χώρας. Το σχέδιο αυτό στο χώρο της Υγείας περιλαμβάνει τη «μεροληψία» υπέρ του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, την προτεραιότητα στη στήριξη και αναβάθμιση του ΕΣΥ και την επικουρικότητα του ιδιωτικού τομέα, τη στροφή στην ΠΦΥ και την πρόληψη, την έμφαση στις πολιτικές Δημόσιας Υγείας, τη δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων προκλητής ζήτησης, σπατάλης και διαφθοράς, την εδραίωση ενός νέου κοινωνικού ήθους στο Σύστημα Υγείας που οφείλει να θέτει πάνω απ όλα τις ανάγκες των ανθρώπων, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα συλλογικά αγαθά και το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ακριβώς το σχέδιο υλοποιούμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα και, παρά τις «προφητείες» δεινών, διαλύσεων και καταρρεύσεων εδώ και 1,5 χρόνο, η αλήθεια είναι ότι το ΕΣΥ είναι όρθιο, σταθεροποιείται συνεχώς, ενισχύεται με προσωπικό, βελτιώνει την απόδοση του και αυξάνει τη «χωρητικότητα» του, εξυπηρετώντας αξιόπιστα περισσότερους πολίτες χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Η αλήθεια επίσης είναι ότι η χώρα είναι υγειονομικά ασφαλής και ότι καμιά «υγειονομική βόμβα» δεν ενεργοποιήθηκε. Δεν επιτρέψαμε να μετατραπεί το προσφυγικό σε πρόβλημα Δημόσιας Υγείας, στηριχθήκαμε στο εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό της χώρας, συνεργαστήκαμε με τους διεθνείς οργανισμούς και τις έγκυρες ΜΚΟ, βελτιώσαμε σημαντικά το επίπεδο της υγειονομικής φροντίδας, ενισχύσαμε την επιδημιολογική επιτήρηση των λοιμώξεων και αποτρέψαμε τη διασπορά των σποραδικών κρουσμάτων που ήταν αναμενόμενο ότι θα εκδηλωθούν. Με έμφαση στις δράσεις πρόληψης, στον καθολικό εμβολιασμό του παιδικού πληθυσμού, στις παρεμβάσεις Δημόσιας Υγείας, ενισχύουμε το αίσθημα υγειονομικής ασφάλειας της κοινωνίας και περιορίζουμε την κοινωνική επιρροή των ξενοφοβικών, μισαλλόδοξων και ρατσιστικών κραυγών.

2 Αυτό που κάνουμε δεν είναι απλώς μια μίζερη διαχείριση της όντως δύσκολης καθημερινότητας στις υπηρεσίες Υγείας, αλλά είναι η 1 η σοβαρή και συγκροτημένη πολιτική παρέμβαση στήριξης της δημόσιας περίθαλψης εδώ και πολλά χρόνια. Ο συνολικός σχεδιασμός προσλήψεων μόνιμου και επικουρικού προσωπικού αλλά και παντός τύπου συμβάσεων στα νοσοκομεία, τις δομές ΠΦΥ και των εποπτευόμενων φορέων από το Υπουργείο Υγείας, υπερβαίνει αθροιστικά τους γιατρούς και λοιπό προσωπικό. Έχουν ήδη προσληφθεί ή επίκειται πολύ σύντομα η πρόσληψη τους : 1383 επικουρικοί γιατροί τη διετία ( μαζί με 884 που παρατάθηκαν 1 χρόνο οι συμβάσεις τους ), 900 μόνιμοι εργαζόμενοι από την 4Κ/5Κ προκήρυξη, 200 μόνιμοι γιατροί ΕΣΥ από παλιές κρίσεις, 950 διοικητικοί υπάλληλοι από την προκήρυξη του 1998 μέσω ΑΣΕΠ, 585 επικουρικό λοιπό προσωπικό, 260 γιατροί-νοσηλευτές για τις ΜΕΘ μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ, 186 μόνιμοι διασώστες του ΕΚΑΒ. Και ακολουθούν : 700 νοσηλευτές-λοιπό προσωπικό από τους κυλιόμενους πίνακες του ΑΣΕΠ της 4Κ/5Κ, άλλοι 240 γιατροί-νοσηλευτές μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ για ΜΕΘ, 2000 μόνιμοι εργαζόμενοι ( έχει εκδοθεί ΠΥΣ- άμεση προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ) και 2000 μόνιμοι γιατροί ΕΣΥ ( αναμένεται σύντομα η έκδοση ΠΥΣ ) που αθροιστικά συγκροτούν το σύνολο των 5000 προσλήψεων γιατρών-νοσηλευτών-λοιπού προσωπικού που παρουσίασε στο διάγγελμα του χθες ο Πρωθυπουργός. Η πιο άμεση όμως κίνηση μαζικής ενίσχυσης του Συστήματος Υγείας είναι κυρίως πρόσληψη των 4000 ανέργων νοσηλευτών και λοιπών υγειονομικών με 12μηνη σύμβαση μέσω ΟΑΕΔ που θα ολοκληρωθεί μέχρι το Φλεβάρη του Συμπληρωματικά, έρχεται να στηρίξει το ΕΣΥ το πρόγραμμα AMIF για το προσφυγικό που προβλέπει 850 άτομα για τους χώρους φιλοξενίας και τις γειτονικές δημόσιες δομές, καθώς και το πρόγραμμα ISF στα νησιά του Αιγαίου που σχεδιάζεται να υλοποιηθεί ξανά με 165 άτομα αποκλειστικά για τα νοσοκομεία-κυ των περιοχών αυτών. Αυτά δεν είναι λόγια, είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία, είναι δρομολογημένες προσλήψεις που βεβαίως δεν προχωρούν με την ταχύτητα που θα θέλαμε και που απαιτούν οι πιεστικές ανάγκες του ΕΣΥ, αλλά σίγουρα αλλάζουν καθημερινά το κλίμα στα νοσοκομεία, ενθαρρύνουν το προσωπικό, δημιουργούν βάσιμα τη θετική προσδοκία σταδιακής βελτίωσης του ΕΣΥ και αναβαθμισμένων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Οι ψευδολογίες ότι καμιά πρόσληψη δεν έχει γίνει, ότι μειώνεται ο προϋπολογισμός, ότι καμιά προετοιμασία δεν έχει γίνει για τη γρίπη, ότι κινδυνεύουν οι πολίτες από την αποδιοργάνωση του ΕΣΥ, εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές τους και πλήττουν την αξιοπιστία της δημόσιας περίθαλψης. Υπάρχουν όμως οι υλικές προϋποθέσεις αυτής της βελτίωσης ; έχει εξασφαλιστεί η αναγκαία χρηματοδότηση ; Tην απάντηση την έδωσε ο περισυνός προϋπολογισμός των νοσοκομείων-υπε, που ήταν ο 1 ος μετά από 5 χρόνια με ανοδική τάση, και φυσικά συνεχίζει να τη δίνει με σαφήνεια ο προϋπολογισμός του Τα δις.ευρώ που ήταν ο αρχικός προϋπολογισμός ( όριο αγορών) του 2015 έγιναν με την «ένεση» χρηματοδότησης που κάναμε τον Οκτώβριο του 2015 ανακατανέμοντας κρατικούς πόρους υπερ του ΕΣΥ. Το 2016 έγιναν δις.ευρώ, ποσό που διατηρείται σταθερό μέχρι το 2018 στα πλαίσια του νέου ΜΠΔΣ Αυτό σημαίνει επιπλέον 268 εκ. ευρώ το 2016 (230 για τα νοσοκομεία + 38 εκ.ευρώ για ΥΠΕ/ΠΕΔΥ) και 252 εκ. ( ) το 2017, πέραν των προβλέψεων

3 του ΜΠΔΣ της προηγούμενης κυβέρνησης που προέβλεπε δις το 2016 και 1,420 δις το Ειδικά οι δαπάνες για την ΠΦΥ που αποτελεί κεντρική πολιτική προτεραιότητα για την κυβέρνηση, οι δαπάνες για τα ΚΥ και τις δομές του ΠΕΔΥ που αντιστοιχούν στον κωδικό 260 του Υπουργείου Υγείας είναι για το 2017 συνολικά ( μαζί με μισθούς, λειτουργικά έξοδα κλπ) 451 εκ.ευρώ, όταν το 2016 ήταν 373 εκ. και το 2015 ήταν 363 εκ. Είναι η 1 η, οριακή έστω, υποχώρηση της λιτότητας στην Υγεία, που έρχεται να υπηρετήσει την πολιτική επιλογή της δραστικής αντιμετώπισης της «υγειονομικής φτώχειας» και της καθολικής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των ανασφάλιστων πολιτών, καθώς και τη διεύρυνση του «δημοσιονομικού χώρου» για αναβαθμισμένη δημόσια περίθαλψη. Ήδη, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι δημόσιες δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν ανέβει από το 4,6-4,9% της προηγούμενης 3ετίας στο 5,1% το 2015 και το Προφανώς είναι σε δραματική απόσταση από το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ ( 6,5-7,0%), γεγονός που μας υποχρεώνει να προωθήσουμε πολιτικές σύγκλισης μετά την απεμπλοκή από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και τη δημοσιονομική επιτροπεία. Η ουσία όμως είναι ότι στο ίδιο μνημονιακό περιβάλλον, οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν συστηματικά περικοπές ενώ η σημερινή ενίσχυσε τις δημόσιες δαπάνες υγείας. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφηναν χωρίς υγειονομική κάλυψη τους ανασφάλιστους, ενώ η σημερινή με το ν.4368/2016 έχει ήδη ανακουφίσει 2,5 περίπου εκατομμύρια πολίτες, δίνοντας τη δυνατότητα σε δικαιούχους με πολύ χαμηλό εισόδημα να έχουν μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα, καλύπτοντας ανασφάλιστους πολίτες για εργαστηριακές εξετάσεις αξίας 21,6 εκ. ευρώ στις δημόσιες δομές και για φάρμακα αξίας 62,7 εκ. ευρώ μέσα στο Από τους δικαιούχους δωρεάν φαρμακευτικής κάλυψης, ήδη από εξ αυτών συνταγογραφήθηκαν και πήραν από τα ιδιωτικά φαρμακεία φάρμακα αξίας 19,1 εκ. ευρώ. Ενώ στο αμέσως επόμενο διάστημα δρομολογείται η κάλυψη των ανασφάλιστων με ιατρικά βοηθήματα, αναλώσιμο υγειονομικό υλικό και άλλες παροχές μέσω του ΕΟΠΥΥ για παθήσεις όπως ΣΔ, ΧΑΠ, Καρκίνος, Μεσογειακή Αναιμία. Αυτό είναι το κοινωνικό «αποτύπωμα» της σημερινής κυβέρνησης, αυτή είναι στην πράξη η εφικτή αριστερή πολιτική που έχει στο επίκεντρο της τα θύματα της κρίσης, τους οικονομικά και κοινωνικά αδύναμους αυτής της χώρας. Ναι,αλλά ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ μειώθηκε κατά 200 εκ. ευρώ, μας λέει η αντιπολίτευση. Η πραγματική αλήθεια είναι ότι μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ κατά 200 εκ. ευρώ αλλά αυξάνεται αντίστοιχα η απόδοση εισφορών υγείας από τον ΕΦΚΑ ( Ασφαλιστικά Ταμεία) και σε κάθε περίπτωση ο προϋπολογισμός αγορών του ΕΟΠΥΥ πλην φαρμάκων είναι αυξημένος 123 εκ. ευρώ (1,525 δις) σε σχέση με τη μνημονιακή πρόβλεψη ( ν.4336/2015) του 1,402 δις. ευρώ. Και μη μας πουν ότι θα δημιουργηθούν ελλείμματα, γιατί με τη ροή αποπληρωμής ληξιπροθέσμων τόσο στο ΕΣΥ όσο και στον ΕΟΠΥΥ ( σήμερα έχουν πληρωθεί 850 εκ. ευρώ σε προμηθευτές των νοσοκομείων και αναμένεται μέχρι τέλος του 2016 να έχουν αποδοθεί δις, ενώ η σε προμηθευτές του ΕΟΠΥΥ η αντίστοιχη πληρωμή είναι 470 εκ. ευρώ), αλλά και με την αποζημίωση των παρόχων του ΕΟΠΥΥ στο 100% με βάση το νέο σύστημα τυχαιοποιημένων ελέγχων, προβλέπεται στις αρχές του 2017 να μην παράγονται πλέον

4 ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις στη Υγεία. Αυτό αποτελεί τεράστιας σημασίας εξέλιξη για τον ομαλό εφοδιασμό των νοσοκομείων και των ασφαλισμένων με τα αναγκαία υλικά και φάρμακα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο ΕΟΠΥΥ για πρώτη φορά καλύπτει ένα μεγάλο μέρος των υποχρεώσεων του προς το ΕΣΥ ( φέτος θα αποδοθούν περίπου 400 εκ. ευρώ προς τα νοσοκομεία, όταν τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσαν τα 90 εκ. ). Αυτό πρακτικά σημαίνει αύξηση των δεδουλευμένων εσόδων των νοσοκομείων, σημαίνει αναπροσανατολισμό δημόσιων πόρων προς τις δημόσιες δομές και αποτελεί, επίσης για 1η φορά, την έμπρακτη συνέργεια πόρων ( pool funding) μεταξύ Κράτους και Κοινωνικής Ασφάλισης για τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ. Και αυτό δεν είναι νεοφιλελεύθερη αλλά αριστερή πολιτική υγείας, βασισμένη στην κοινωνική αναδιανομή. Συμπληρωματικά σ αυτό το σχέδιο, έρχεται το ΕΣΠΑ , με το οποίο επιδιώκουμε να καλύψουμε ένα μέρος των αναγκών του ΕΣΥ σε υποδομές και εξοπλισμό, αλλά κυρίως να διασφαλίσουμε τη βιώσιμη χρηματοδότηση της μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ, τη στήριξη των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων και Δημόσιας Υγείας. Από την αποσπασματικότητα, τον κατακερματισμό και την πελατειακή λογική των δράσεων και των έργων των προηγούμενων χρηματοδοτικών περιόδων, δρομολογούμε την ορθολογική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων για να στηριχθεί ένα συνεκτικό σχέδιο αναβάθμισης της δημόσιας περίθαλψης και μεταρρυθμίσεων στο Σύστημα Υγείας. Με το νέο μοντέλο ΠΦΥ αναμένεται μέσα στο 2017 να αναπτυχθούν 260 Τοπικές Μονάδες Υγείας ( ΤΟΜΥ) σε 64 αστικά κέντρα όλης της χώρας, στελεχωμένες περίπου με 3200 οικογενειακούς γιατρούς-νοσηλευτές-κοινωνικούς λειτουργούς-επισκέπτες υγείας που θα προσφέρουν τομεοποιημένη, ολιστική και κοινοτικά προσανατολισμένη φροντίδα υψηλής ποιότητας. Το βασικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν οι δημόσιες δομές είναι υποχρηματοδοτούμενες και υποστελεχωμένες. Παρά την αντιστροφή της συνεχούς περικοπής των προϋπολογισμών του ΕΣΥ φέτος, οι πόροι είναι ανεπαρκείς και οι ελλείψεις προσωπικού εξακολουθούν να υπάρχουν. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν υπάρχει τάση βελτίωσης της κατάστασης και σταδιακής κάλυψης των αυξημένων αναγκών. Αν η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή της καθολικής πρόσβασης των πολιτών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και της προτεραιότητας στην ενίσχυση του ΕΣΥ και της Δημόσιας Υγείας. Η κριτική όμως για βραδείς ρυθμούς και καθυστέρηση του κυβερνητικού έργου, είναι άλλης τάξης από την κριτική για συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής διάλυσης της δημόσιας περίθαλψης. Οι ψευδολογίες ότι καμιά πρόσληψη δεν έχει γίνει, ότι μειώνεται ο προϋπολογισμός, ότι καμιά προετοιμασία δεν έχει γίνει για τη γρίπη, ότι κινδυνεύουν οι πολίτες από την αποδιοργάνωση του ΕΣΥ, εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές τους. Η πολιτική του Υπουργείου Υγείας αποτελεί την πρώτη σοβαρή παρέμβαση κοινωνικής ανακούφισης στο χώρο της Υγείας και ταυτόχρονα στήριξης του ΕΣΥ από την αρχή της κρίσης. Όσοι δεν το αναγνωρίζουν αυτό μιλώντας από τη σκοπιά της Αριστεράς και των συνδικάτων, απλώς χαρακτηρίζονται από πολιτική υποκρισία και στείρο αντικυβερνητικό καταγγελτισμό. Όσοι όμως μιλούν από τη σκοπιά του «λιγότερου Κράτους», της ελεύθερης αγοράς και της προτεραιότητας στον

5 ανταγωνισμό Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα δεν μπορούν να εγκαλούν το Υπουργείο Υγείας για τις αδιαμφισβήτητες ελλείψεις και δυσλειτουργίες του ΕΣΥ, χωρίς ταυτόχρονα να παρουσιάζουν ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο στήριξης του ΕΣΥ συμβατό με τις ιδεολογικές τους αναφορές. Χωρίς να μας πούν αν θα διαθέσουν παραπάνω πόρους, αν θα κάνουν περισσότερες προσλήψεις, αν θα στηρίξουν και πως την υγειονομική φροντίδα των προσφύγων. Αυτοί είναι απλώς προκλητικοί και προσβλητικοί για τη νοημοσύνη των ανθρώπων λαϊκιστές, που το μόνο που τους ενδιαφέρει δεν είναι φυσικά τα προβλήματα της δημόσιας περίθαλψης και οι ανάγκες των φτωχών ανθρώπων, αλλά η «επένδυση» στη χυδαία καταστροφολογία και στη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας στην κοινωνία. Υπάρχει όμως και ένα σοβαρό πολιτικό ερώτημα που χρειάζεται απάντηση : είναι επαρκή τα όρια αγορών στο Σύστημα Υγείας ; «Βγαίνει» το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης και του Υπουργείου Υγείας για αισθητή αναβάθμιση της δημόσιας περίθαλψης εντός του μνημονιακού πλαισίου; Η απάντηση είναι ναι, υπό 4 κρίσιμες προϋποθέσεις : 1. Αποτελεσματικός έλεγχος της ζήτησης με «κλειδωμένα» διαγνωστικά-θεραπευτικά πρωτόκολλα, «φίλτρα» στη συνταγογράφηση και μηχανισμό αξιολόγησης τεχνολογίας υγείας ( ΗΤΑ) 2. Κεντρικοποίηση των προμηθειών υγείας 3. Μέτρα για τον περιορισμό της σπατάλης και διαφθοράς στο Σύστημα Υγείας 4. Συστηματική διαπραγμάτευση βιώσιμων τιμών αποζημίωσης στα φάρμακα, ιδιαίτερα στα καινοτόμα-φυκ. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε τις προτεραιότητες και να πάμε από την τεκμηριωμένη υγειονομική ανάγκη στην πολιτική οικονομία της Υγείας. Η κοινωνία, παρά την απογοήτευση της, τη δυσαρέσκεια και το θυμό της, περιμένει, υπομένει, ευελπιστεί, προσδοκά μια θετική διέξοδο από την κρίση και στην πλειονότητα της όχι μόνο δεν επενδύει σε εκλογές και πολιτική ανατροπή αλλά εύχεται να τα καταφέρουμε. Γιατί ξέρει ότι η δική μας αποτυχία θα είναι ήττα για κάθε πολιτική προσπάθεια που αμφισβητεί την κυρίαρχη «συνταγή» της λιτότητας, που επηρεάζει θετικά τις διεργασίες για το μετασχηματισμό της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, που επιδιώκει δικαιότερη και εντιμότερη διαχείριση μιας συμφωνίας επώδυνης και ετεροβαρούς, με παράλληλη προώθηση κοινωνικά αντισταθμιστικών μέτρων όπως οι ρυθμίσεις για την ανθρωπιστική κρίση, το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, την περίθαλψη των ανασφάλιστων, τη στήριξη του ΕΣΥ, της Δημόσιας Εκπαίδευσης και του Κοινωνικού Κράτους. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι η ενδεχόμενη δική μας αποτυχία να αντιπαρέλθουμε τη σκληρή «γραμμή» των δανειστών, θα αφήσει χώρο στην επάνοδο μιας αμετανόητης συντηρητικής παράταξης που αντί για μετριοπάθεια και εκσυγχρονισμό- υιοθετεί ακροδεξιά, ξενοφοβική και μισαλλόδοξη ρητορική, που εμφανίζει συμπτώματα «στερητικού συνδρόμου» λόγω της απομάκρυσης από την εξουσία και

6 ευαγγελίζεται την επαναφορά του πιο αναχρονιστικού και χρεωκοπημένου πελατειακού μοντέλου για το Κράτος και το πολιτικό σύστημα, την επιστροφή στην «κρυφή γοητεία» της ρουσφετοκρατίας, της ημετεροκρατίας, της ψηφοθηρικής συναλλαγής, του τοπικισμού, του «κατόπιν ενεργειών μου», του αφόρητου αναγκαλισμού με τα πιο ιδιοτελή και παρασιτικά τμήματα της κοινωνίας. Ακριβώς για όλους τους παραπάνω λόγους, εξ αιτίας της δομικής ανυποληψίας της αντιπολίτευσης, αλλά και εξ αιτίας του αποθέματος ηθικού πλεονεκτήματος που διαθέτουμε ακόμα, στηριζόμενοι στις πιο έντιμες, δυναμικές και παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, με διαρκή προσπάθεια αλλαγής συσχετισμών στο ρευστό ευρωπαϊκό τοπίο, με πείσμα και αποφασιστικότητα, με ευαισθησία απέναντι στις αγωνίες και στις ανάγκες του λαού μας, με απεριόριστο σεβασμό στον αγώνα του ανθρώπινου δυναμικού του ΕΣΥ να κρατήσει όρθια τη δημόσια περίθαλψη, δίνουμε μάχη με το χρόνο και τις αντοχές των ανθρώπων. Εκτός από την αξιολόγηση των δανειστών που πρέπει φυσικά να ολοκληρωθεί, μας ενδιαφέρει πρωτίστως η αξιολόγηση της κοινωνίας. Κρινόμαστε καθημερινά όχι πια από τα λόγια μας αλλά από τις πράξεις μας, από τις αξίες που πρεσβεύουμε και από το ήθος διακυβέρνησης μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση των πολιτών και γι αυτό θα συνεχίσουμε με σθένος, με συνέπεια, με σχέδιο, χωρίς «εκπτώσεις» στο επίπεδο της κοινωνικής «μεροληψίας» και της πολιτικής ηθικής. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και γι αυτό θα τα καταφέρουμε!