Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Δευτ. 8/η 11-17, Φιλιπ. 2/β 3,4, Α Κορ. 15/ιε 51,52, Αποκ. 22/κβ 1-5, Ματθ. 22/κβ 39, Γέν. 2/β

Transcript

1 Μελέτη 11: Για το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ Σάββατο 8 Δεκεμβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Εκ τούτου γνωρίζοµεν την αγάπην, ότι εκείνος υπέρ ηµών την ψυχήν αυτού έβαλε. Και ηµείς χρεωστούµεν υπέρ των αδελφών να βάλλωµεν τας ψυχάς ηµών.» Α Ιωάν. 3/γ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Δευτ. 8/η 11-17, Φιλιπ. 2/β 3,4, Α Κορ. 15/ιε 51,52, Αποκ. 22/κβ 1-5, Ματθ. 22/κβ 39, Γέν. 2/β Βασική Σκέψη: Καθένας µπορεί να ισχυριστεί ότι είναι Χριστιανός. Τι σηµαίνει όµως έµπρακτα το να είσαι Χριστιανός; «Τι το όφελος, αδελφοί µου, εάν λέγη τις ότι έχει πίστιν, και έργα δεν έχη; µήπως η πίστις δύναται να σώση αυτόν;» (Ιακ. 2/β 14). Η Αγία Γραφή δίνει έµφαση στην «υγιαίνουσα διδασκαλία», στα πλαίσια όµως µίας ενάρετης ζωής (Α Τιµ. 1/α 10, Τίτο 2/β 1-5), δείχνοντας τον πραγµατικό στόχο της Βιβλικής διδασκαλίας. Για την ακρίβεια, εάν κοιτάξετε προσεκτικά τα εδάφια στις επιστολές Τιµοθέου και Τίτου, θα δείτε ότι συνδέουν την σωστή διδασκαλία και τον σωστό τρόπο ζωής. Όταν ο Χριστιανός λαµβάνει την σωτηρία, γίνεται στρατιώτης του Θεού για τη σωτηρία και το καλό των άλλων, στα πλαίσια της Μεγάλης Διαµάχης µεταξύ του καλού και του κακού. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να έχουν το νου τους στα επουράνια και να αγνοούν το επίγειο καλό. Σίγουρα ο ουρανός είναι το σπίτι µας, αλλά τώρα που βρισκόµαστε στη γη πρέπει να ξέρουµε πώς να ζούµε όσο είµαστε ακόµη εδώ. Αυτή την εβδοµάδα θα δούµε κάποια πρακτικά στοιχεία που πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί στη ζωή τους. 76

2 Μελέτη 11: Κυριακή 9 Δεκεμβρίου ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ Όταν σκεφτόµαστε τη σωτηρία σε σχέση µε την υπηρεσία προς τον συνάνθρωπο, δεν µπορούµε να αποφύγουµε τον Χριστιανικό όρο, διαχείριση. Η Εγκυκλοπαίδεια των Αντβεντιστών της Εβδόµης Ηµέρας ορίζει τη διαχείριση ως, «την ευθύνη του λαού του Θεού για τη χρήση όλων όσων µας έχει εµπιστευθεί ο Θεός τη ζωή, τη φυσική µας κατάσταση, τον χρόνο, τα χαρίσµατα και τις ικανότητές µας, τα υλικά αγαθά, τις ευκαιρίες για υπηρεσία στους άλλους, και τη γνώση τους για την αλήθεια.» Διαβάστε τα παρακάτω εδάφια. Πώς µπορούµε να εκδηλώσουµε στη ζωή µας τις υπέροχες αρχές που µας διδάσκουν; Πώς µπορούν αυτές οι αλήθειες να επηρεάσουν τον τρόπο που ζείτε, τις σχέσεις σας µε τους συνανθρώπους σας, τον Θεό, και τα δώρα που σας έχει δώσει; Δευτ. 8/η Ψαλµ. 24/κδ 1. Φιλιπ. 2/β 3,4.. Α Ιωάν. 3/γ 16 Η Αγία Γραφή µάς διδάσκει ότι ο κύριος σκοπός όλης της δηµιουργίας του Θεού είναι η δόξα προς Αυτόν. Η αµαρτία έχει αλλάξει κατά πολύ αυτή την πραγµατικότητα, αλλά ο Θεός µάς προσφέρει τη σωτηρία Του για να µας επαναφέρει, και µαζί µε όλη τη δηµιουργία, να Του αποδώσουµε την πρέπουσα δόξα και τιµή. Ο Χριστός µάς εξαγόρασε για τη δόξα του Θεού (Εφεσ. 1/α 11-14). Όταν µε τα λόγια και τις πράξεις µας αναγνωρίζουµε την απόλυτη κυριαρχία του Χριστού στη ζωή µας, δίνουµε τη δόξα στον Θεό. Η έκφραση της απόλυτης κυριαρχίας του Χριστού στη ζωή µας, προϋποθέτει την υπηρεσία µας στους άλλους, καθώς χρησιµοποιούµε τον χρόνο, τα χαρίσµατα, τις ικανότητες, και τα υλικά µας αγαθά. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε ξανά τα σηµερινά εδάφια. Ποιο σας άγγιξε περισσότερο, και γιατί; Τι είναι εκείνο που σας παρακινεί να ζείτε επιδιώκοντας το καλό των άλλων, όσο και το δικό σας; Γιατί είναι τόσο σηµαντικό, για την πνευµατικότητά σας, το να ζείτε για τους άλλους; 77

3 Μελέτη 11: Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου ΔΕΚΑΤΑ: ΑΠΛΩΣ ΠΕΝΤΑΡΟΔΕΚΑΡΕΣ Νεεµίας 10/ι 38,39 Σκεφτείτε πόσο σύντοµη είναι η ζωή σας και πως ο θάνατος είναι κάτι το αναπόφευκτο (εκτός φυσικά εάν ζείτε µέχρι τη Δευτέρα Παρουσία). Σκεφτείτε πώς θα ήταν η ζωή σας εάν, όπως οι περισσότεροι, πιστεύατε ότι ο θάνατος είναι το τέλος. Δεν είµαστε τίποτε άλλο παρά µόνο ένας κυτταρικός µεταβολισµός που λειτουργεί συχνά µε πόνο, δυσκολίες και φόβο µέχρι τη στιγµή που τα κύτταρά µας πεθαίνουν και µένει µόνο ένα κουφάρι. Αυτή θα έπρεπε να ήταν η κατάληξη όλων µας εφόσον ο κόσµος µας δεν είναι τίποτα µπροστά στο απέραντο σύµπαν, και η ζωή µας είναι εντελώς άσκοπη. Ωστόσο, αυτή η εκδοχή αλλάζει λόγω των όσων µας προσφέρονται µέσω του Χριστού. Προσέξτε ποια είναι η αξία µας, σύµφωνα µε το σχέδιο της σωτηρίας, και τι έχει γίνει για να µην έχουµε την παραπάνω κατάληξη. Τι µας έχει δοθεί µέσω του Χριστού; Α Κορ. 15/ιε 51,52, Αποκ. 21/κα 4, Γαλ. 3/γ 13, Εφεσ. 1/α 6,7, Αποκ. 22/κβ 1-5. Ποια είναι η σηµασία τους στη ζωή µας; Πώς πρέπει αυτές ο υποσχέσεις να επηρεάσουν την ύπαρξή µας; «Όταν αναφέροµαι στο σύστηµα των δεκάτων, σκέφτοµαι πόσο φτωχό είναι! Πόσο µικρό είναι το ποσοστό! Πόσο µάταιο είναι να υπολογίσουµε µε µαθηµατικούς κανόνες τον χρόνο, το χρήµα και την αγάπη, απέναντι στην αγάπη και τη θυσία που δεν µπορούν να υπολογιστούν! Δέκατά για τον Χριστό! Τι µικρή, φτωχή και επαίσχυντη ανταπόδοση για κάτι που είχε τόσο µεγάλο κόστος! Από τον σταυρό του Γολγοθά, ο Χριστός καλεί για µία δίχως όρους υποταγή.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τοµ. 4, σ.119,120. ΣΚΕΨΗ: Μετά από όλα όσα έκανε ο Χριστός για σένα, δεν µπορείς να δείξεις τόση πίστη, ώστε να Του επιστρέψεις µερικές πενταροδεκάρες; 78

4 Μελέτη 11: Τρίτη 11 Δεκεμβρίου Η ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ Ο Ιησούς λέει, «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. 22/κβ 39). Αυτό το εδάφιο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον καθώς συχνά βλέπουµε την αγάπη στον εαυτό µας σαν κάτι το αντίθετο προς τον Χριστιανισµό και την ανιδιοτέλεια. Τι ήθελε να πει ο Ιησούς; Πώς ερµηνεύουµε τα λόγια Του και πώς τα εφαρµόζουµε, µε τρόπο που να αντικατοπτρίζεται ο πραγµατικός Χριστιανικός τρόπος ζωής; Το να αγαπάς τον εαυτό σου, µε τη Χριστιανική έννοια, δεν είναι κάτι το εγωιστικό ούτε έχει να κάνει µε το ότι βάζεις τον εαυτό σου πάνω απ όλα. Αντιθέτως, όταν αγαπάς τον εαυτό σου αναγνωρίζεις την αξία που σου έχει δώσει ο Θεός, και επιδιώκεις να ζεις όσο το δυνατόν καλύτερα, γνωρίζοντας ότι έτσι δεν θα ωφεληθείς µόνο εσύ αλλά και οι γύρω σου. Πώς θα σχετίζατε αυτήν την εντολή του Ιησού µε τα παρακάτω εδάφια; Φιλιπ. 2/β 5,8.. Β Κορ. 5/ε 14,15 Α Κορ. 10/ι Α Πέτρ. 1/α Η σωτηρία που αποκτά ο αµαρτωλός µέσω του Χριστού, τον φέρνει σε ένωση µαζί Του (Γαλ. 2/β 20) γεννώντας του την επιθυµία να ζήσει σύµφωνα µε τις παροτρύνσεις του Χριστού. Ο αµαρτωλός επιθυµεί πλέον να σκέφτεται όπως ο Χριστός, να µη ζει για τον εαυτό του αλλά για Εκείνον, και να ακούει την κλήση για αγιοσύνη (να αποχωριστεί τα πάθη, τις αµαρτωλές τάσεις της εποχής και την ανηθικότητα). Εάν αγαπάς τον εαυτό σου, θέλεις το καλύτερο για σένα. Και το καλύτερο είναι µία ζωή αφιερωµένη στον Θεό που θα αντανακλά τον χαρακτήρα και την αγάπη Του, ζώντας για το καλό των άλλων και όχι του εαυτού σου. Εάν θέλεις εγγυηµένα µία δυστυχισµένη ζωή, τότε ζήσε µόνο για τον εαυτό σου αγνοώντας το καλό των άλλων. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε τι σηµαίνει, στα Χριστιανικά πλαίσια, να αγαπάς τον εαυτό σου. Πόσο εύκολα αυτή η αγάπη µπορεί να εκφυλιστεί και να γίνει εγωκεντρική και αυτοκαταστροφική; Πώς µπορείτε να προστατευτείτε απ αυτήν την παγίδα; 79

5 Μελέτη 11: Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα, και καθηµερινά εµπλέκονται σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Η υπεύθυνη Χριστιανική συµπεριφορά πρέπει να ξεχωρίζει σε όλα τα επίπεδα, και γι αυτό το λόγο υπάρχουν στην Αγία Γραφή οι σχετικές αρχές. Μελετήστε τα ακόλουθα Βιβλικά αποσπάσµατα για να βρείτε τον βιβλικό ορισµό για τον γάµο. Γέν. 2/β 21-25, Μαλ. 2/β 14, Εφεσ. 5/ε Για να ορίσουµε κάτι, πρέπει να αναφέρουµε τη σηµασία του. Σήµερα λέγεται ότι ο γάµος είναι δύσκολο να οριστεί, επειδή η έννοια του γάµου διαφέρει ανάλογα τους ανθρώπους, τις εποχές, και τους πολιτισµούς. Η Αγία Γραφή ωστόσο, δεν είναι τόσο ελαστική όσον αφορά τον γάµο. Σύµφωνα µε τις Βιβλικές αρχές, ο γάµος θεσπίστηκε από τον Θεό, όπου δύο άτοµα διαφορετικού φύλου συνάπτουν µία διαθήκη για να έχουν µόνιµη, στενή, προσωπική σχέση. Στην Αγία Γραφή, ο γάµος σηµατοδοτείται από την αναγνώριση της ισότητας µεταξύ του άνδρα και της γυναίκας, σε έναν στενό δεσµό ενότητας, µε πίστη, εµπιστοσύνη και κοινούς στόχους. Όπως η σχέση µε τον Θεό, έτσι και η σχέση ανάµεσα στο ζευγάρι πρέπει να φυλάσσεται µε ιερότητα. Όπως γνωρίζουµε, ο γάµος ακόµη και µέσα στην εκκλησία δεν αντιµετωπίζεται µε σοβαρότητα. Οι άνθρωποι έρχονται σε σχέση γάµου, νοµίζοντας ότι ο Θεός την δηµιούργησε, και όταν τα πράγµατα δυσκολεύουν, βρίσκονται ενώπιον του δικαστή, και βάση των ανθρώπινων νόµων και κανόνων διαχωρίζουν εκείνο το οποίο ο Θεός ένωσε. Όλοι γνωρίζουµε αυτή την άσχηµη κατάσταση, και ως εκκλησία αγωνιζόµαστε για το τι θα κάνουµε σε αυτές τις περιπτώσεις. Τι προκλήσεις δέχεται η ανθρώπινη σεξουαλικότητα στη σηµερινή κοινωνία από την πολυγαµία, την συµβίωση, το διαζύγιο, τους πολλαπλούς γάµους και την οµοφυλοφιλία; Ποιες είναι οι αρχές της Αγίας Γραφής όσον αφορά αυτά τα ζητήµατα;.... Η πορνεία, η µοιχεία, και η πορνογραφία, αφθονούν στην εποχή µας όπως και πολλά άλλα ακόµη χειρότερα. Παρόλα αυτά, ο Θεός εξακολουθεί να δείχνει έλεος στα ανθρώπινα παραπτώµατα, χωρίς όµως να σηµαίνει ότι δεν είναι αµαρτίες, και ότι µπορούν να ξεπεραστούν µόνο µε τη χάρη του Χριστού. Για να φτάσουµε το ιδανικό του Θεού, πρέπει να στοχεύουµε ψηλά και να µην προσπαθούµε να δικαιώσουµε τις αµαρτίες µας επικαλούµενοι τις συνήθειες της κοινωνίας. 80

6 Μελέτη 11: Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ Πέρα από την οικογένεια, ο Χριστιανός έχει και άλλες κοινωνικές και επαγγελµατικές σχέσεις γεγονός που είναι σύµφωνο µε την Βιβλική άποψη ότι οι Χριστιανοί είναι στον κόσµο, αλλά δεν είναι του κόσµου (Ιωάν. 17/ιζ 14-18). Δείτε παρακάτω τα τρία πεδία της καθηµερινής ζωής, και ποιες είναι οι ευθύνες του Χριστιανού όσον αφορά τη συµπεριφορά του και τον τρόπο ζωής: 1. Σχέσεις Εργαζόµενου Εργοδότη (Ιακ. 5/ε 4-6, Εφεσ. 6/ς 5-9). Πέρα του ότι όλοι οι εργαζόµενοι είναι ίσοι ως προς τον Χριστό, ο Χριστιανός εργοδότης πρέπει να ακολουθεί την αρχή ότι, η επαρκής εργασία απαιτεί και επαρκή αµοιβή. Από την άλλη, ο Χριστιανός εργαζόµενος οφείλει να µην είναι οκνηρός. «Οι γονείς δεν µπορούν να κάνουν µεγαλύτερη αµαρτία από το να ανεχτούν τα παιδιά τους να ζουν στη ραθυµία. Αυτά γρήγορα θ αγαπήσουν την οκνηρία και µεγαλώνοντας θα γίνουν νωθροί, ανώφελοι άντρες και γυναίκες. Όταν φτάσουν σε ηλικία που πρέπει να εργαστούν για να ζήσουν, και βρίσκουν δουλειά, εργάζονται νωχελικά και µονότονα αλλά περιµένουν να πληρωθούν σαν να δούλευαν ευσυνείδητα.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ Υποχρεώσεις ως πολίτες (Ρωµ. 13/ιγ 1-7). Για τον Χριστιανό, ο Θεός είναι πάνω από όλα, και έτσι οι πράξεις και οι υποχρεώσεις του καθορίζονται βάση αυτής της αρχής. Γι αυτόν το λόγο, ο Χριστιανός αντιτίθεται σε οποιαδήποτε µορφή διάκρισης µεροληψίας, ακόµη κι αν είναι κοινωνικά αποδεκτή. Συγχρόνως, «η αφοσίωση στον Θεό δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωµα της αυτονοµίας, δηµιουργώντας κοινωνικό χάος και ταραχή. Οι Χριστιανοί πληρώνουν τους φόρους τους, συµµετέχουν στις υποχρεώσεις τους ως πολίτες, σέβονται τους νόµους και τους κανόνες, και πρέπει να συνεργάζονται µε τις αρχές για την αποτροπή του εγκλήµατος και της βίας.» Handbook of Seventh-day Adventist Theology, σ Κοινωνική Ευθύνη (Ησ. 61/ξα 1-3, Ματθ. 25/κε 31-46). Συζητήστε την ακόλουθη δήλωση σε σχέση µε τα παραπάνω αποσπάσµατα: «Ο Χριστιανός µπορεί να ανταποκριθεί στην κλήση του να ζητά τη βασιλεία του Θεού, εάν αγαπάει τον γείτονά του, εργάζεται και παραµένει ηθικός σε οικογενειακά, εθνικά, και πολιτικά ζητήµατα Μόνο εάν συµµετέχει στο κοινωνικό έργο για το κοινό καλό, και µένει πιστός στην κλήση του, θα µπορέσει να είναι πραγµατικό παράδειγµα του Χριστού.» H. Richard Niebuhr, Christ and Culture, σ.97. ΣΚΕΨΗ: Μπορούν οι άλλοι να δουν τις Χριστιανικές σας αξίες στην εργασία σας, καθώς και σε άλλες κοινωνικές δραστηριότητες; Ποια σηµεία της ζωής σας ελκύουν τους ανθρώπους στην πίστη σας; Τι δείχνει η απάντησή σας για τον τρόπο που ζείτε; 81

7 Μελέτη 11: Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου Δύση ηλίου: 17:06 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Οι πράξεις γενναιοδωρίας και καλοσύνης δόθηκαν από τον Θεό για να διατηρήσουν την καρδιά των ανθρώπων ευγενική και να ενθαρρύνουν την συµπόνια προς τον πλησίον, µιµούµενοι έτσι τον Κύριο που για χάρη µας έγινε φτωχός, για να πλουτίσουµε εµείς. Ο νόµος των δεκάτων βασίζεται σε µία αιώνια αρχή και προορίστηκε να είναι µία ευλογία για τον άνθρωπο. Το σύστηµα αυτό της καλοσύνης δηµιουργήθηκε µε σκοπό να αποτρέψει το µεγάλο κακό της ζηλοφθονίας. Ο Χριστός είδε ότι η αγάπη για τα πλούτη θα ήταν η κύρια αιτία εξάλειψης της ευσέβειας από την ανθρώπινη καρδιά. Είδε ότι η αγάπη για το χρήµα θα εισχωρούσε βαθιά στην καρδιά των ανθρώπων και θα εµπόδιζε την ανάπτυξη της γενναιοδωρίας, καθώς θα τους έκανε σκληρούς µπροστά στη θλίψη.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τοµ. 3, σ.547. «Εάν κάποιος είναι υγιής και δυνατός, οφείλει να αξιοποιήσει σωστά τις δυνάµεις του. Εάν περνά ώρες άπραγος, και σε άσκοπες επισκέψεις και συζητήσεις, τότε θα είναι νωθρός και στην εργασία του, κάτι το οποίο απαγορεύει ο Θεός. Πρέπει να εργάζεται για να παρέχει στην οικογένειά του, και στη συνέχεια να βοηθάει τους συνανθρώπους του όπως ο Θεός βοηθάει τον ίδιο. Δεν είµαστε σ αυτόν τον κόσµο για να νοιαζόµαστε µόνο για τον εαυτό µας, αλλά για να κάνουµε ένα σπουδαίο έργο σωτηρίας. Γι αυτό ας απαρνηθούµε τον εαυτό µας και ας γίνουµε χρήσιµοι για τον Χριστό.» Ε. Χουάιτ, Testimonies for the Church, τοµ. 1, σ.325 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Ο γάµος και το διαζύγιο είναι θέµατα που µάς απασχολούν ιδιαίτερα κυρίως καθώς βλέπουµε την δραµατική αύξηση των διαζυγίων σε ορισµένες χώρες. Ποια είναι η ξεκάθαρη διδασκαλία της Αγίας Γραφής όσον αφορά αυτό το θέµα; Εάν εφαρµόζαµε σωστά τις οδηγίες του Ιησού, θα υπήρχαν λιγότερα διαζύγια; 2. Συζητήστε πάνω στο θέµα των δεκάτων. Ορισµένοι ισχυρίζονται ότι θα έπρεπε να δίνουν τα δέκατά τους όπου επιλέγουν, και όχι µε τον οργανωµένο τρόπο της εκκλησίας στην οποία είναι µέλη. Ποιος είναι ο κίνδυνος αυτής της συµπεριφοράς; 3. Ως εκκλησία δεν µπορούµε να αγνοήσουµε τις Βιβλικές προτροπές όσον αφορά την φροντίδα των φτωχών και των απόρων. Κανένας Χριστιανός δεν µπορεί να τις αγνοήσει. Ποιος είναι όµως ο κίνδυνος όταν η φροντίδα των φτωχών γίνεται ο πρωταρχικός στόχος µας, και όχι το µέσο ενός µεγαλύτερου σκοπού; 82