Euripides, Medea 1 ΕΥΡΙΠΙ ΟΥ ΜΗ ΕΙΑ

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Euripides, Medea 1 ΕΥΡΙΠΙ ΟΥ ΜΗ ΕΙΑ"

Transcript

1 1 ΕΥΡΙΠΙ ΟΥ ΜΗ ΕΙΑ Τρ. Εἴθ ὤφελ Αργοῦς µὴ διαπτάσθαι σκάφος Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συµπληγάδας, 5 µηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε τµηθεῖσα πεύκη, µηδ ἐρετµῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας Πελίᾳ µετῆλθον. οὐ γὰρ ἂν δέσποιν ἐµὴ Μήδεια πύργους γῆς ἔπλευσ Ιωλκίας 10 ἔρωτι θυµὸν ἐκπλαγεῖσ Ιάσονος οὐδ ἂν κτανεῖν πείσασα Πελιάδας κόρας πατέρα κατῴκει τήνδε γῆν Κορινθίαν ξὺν ἀνδρὶ καὶ τέκνοισιν, ἁνδάνουσα µὲν φυγῇ πολιτῶν ὧν ἀφίκετο χθόνα, 15 αὐτή τε πάντα ξυµφέρουσ Ιάσονι ἥπερ µεγίστη γίγνεται σωτηρία, ὅταν γυνὴ πρὸς ἄνδρα µὴ διχοστατῇ. νῦν δ ἐχθρὰ πάντα, καὶ νοσεῖ τὰ φίλτατα. προδοὺς γὰρ αὑτοῦ τέκνα δεσπότιν τ ἐµὴν 20 γάµοις Ιάσων βασιλικοῖς εὐνάζεται, γήµας Κρέοντος παῖδ, ὃς αἰσυµνᾷ χθονός Μήδεια δ ἡ δύστηνος ἠτιµασµένη βοᾷ µὲν ὅρκους, ἀνακαλεῖ δὲ δεξιάς, πίστιν µεγίστην, καὶ θεοὺς µαρτύρεται 25 οἵας ἀµοιβῆς ἐξ Ιάσονος κυρεῖ. κεῖται δ ἄσιτος, σῶµ ὑφεῖσ ἀλγηδόσι, τὸν πάντα συντήκουσα δακρύοις χρόνον, ἐπεὶ πρὸς ἀνδρὸς ἤισθετ ἠδικηµένη, οὔτ ὄµµ ἐπαίρουσ οὔτ ἀπαλλάσσουσα γῆς 30 πρόσωπον ὡς δὲ πέτρος ἢ θαλάσσιος κλύδων ἀκούει νουθετουµένη φίλων ἢν µή ποτε στρέψασα πάλλευκον δέρην αὐτὴ πρὸς αὑτὴν πατέρ ἀποιµώξῃ φίλον καὶ γαῖαν οἴκους θ, οὓς προδοῦσ ἀφίκετο 35 µετ ἀνδρὸς ὅς σφε νῦν ἀτιµάσας ἔχει. ἔγνωκε δ ἡ τάλαινα συµφορᾶς ὕπο οἷον πατρῴας µὴ ἀπολείπεσθαι χθονός. στυγεῖ δὲ παῖδας οὐδ ὁρῶσ εὐφραίνεται. δέδοικα δ αὐτὴν µή τι βουλεύσῃ νέον 40 βαρεῖα γὰρ φρήν, οὐδ ἀνέξεται κακῶς πάσχουσ ἐγὦιδα τήνδε, δειµαίνω τέ νιν µὴ θηκτὸν ὤσῃ φάσγανον δι ἥπατος, σιγῇ δόµους εἰσβᾶσ, ἵν ἔστρωται λέχος, ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήµαντα κτάνῃ, 45 κἄπειτα µείζω συµφορὰν λάβῃ τινά. δεινὴ γάρ οὔτοι ῥᾳδίως γε συµβαλὼν ἔχθραν τις αὐτῇ καλλίνικον οἴσεται. ἀλλ οἵδε παῖδες ἐκ τρόχων πεπαυµένοι στείχουσι, µητρὸς οὐδὲν ἐννοούµενοι 50 κακῶν νέα γὰρ φροντὶς οὐκ ἀλγεῖν φιλεῖ. Παιδ. παλαιὸν οἴκων κτῆµα δεσποίνης ἐµῆς, τί πρὸς πύλαισι τήνδ ἄγουσ ἐρηµίαν ἕστηκας, αὐτὴ θρεοµένη σαυτῇ κακά; πῶς σοῦ µόνη Μήδεια λείπεσθαι θέλει; 55 Τρ. τέκνων ὀπαδὲ πρέσβυ τῶν Ιάσονος, χρηστοῖσι δούλοις ξυµφορὰ τὰ δεσποτῶν

2 2 κακῶς πίτνοντα, καὶ φρενῶν ἀνθάπτεται. ἐγὼ γὰρ ἐς τοῦτ ἐκβέβηκ ἀλγηδόνος, ὥσθ ἵµερός µ ὑπῆλθε γῇ τε κοὐρανῷ 60 λέξαι µολούσῃ δεῦρο δεσποίνης τύχας. Πα. οὔπω γὰρ ἡ τάλαινα παύεται γόων; Τρ. ζηλῶ σ ἐν ἀρχῇ πῆµα κοὐδέπω µεσοῖ. Πα. ὦ µῶροσεἰ χρὴ δεσπότας εἰπεῖν τόδε ὡς οὐδὲν οἶδε τῶν νεωτέρων κακῶν. 65 Τρ. τί δ ἔστιν, ὦ γεραιέ; µὴ φθόνει φράσαι. Πα. οὐδέν µετέγνων καὶ τὰ πρόσθ εἰρηµένα. Τρ. µή, πρὸς γενείου, κρύπτε σύνδουλον σέθεν σιγὴν γάρ, εἰ χρή, τῶνδε θήσοµαι πέρι. Πα. ἤκουσά του λέγοντος, οὐ δοκῶν κλύειν, 70 πεσσοὺς προσελθών, ἔνθα δὴ παλαίτατοι θάσσουσι, σεµνὸν ἀµφὶ Πειρήνης ὕδωρ, ὡς τούσδε παῖδας γῆς ἐλᾶν Κορινθίας 1 σὺν µητρὶ µέλλοι τῆσδε κοίρανος χθονὸς Κρέων. ὁ µέντοι µῦθος εἰ σαφὴς ὅδε 75 οὐκ οἶδα βουλοίµην δ ἂν οὐκ εἶναι τόδε. Τρ. καὶ ταῦτ Ιάσων παῖδας ἐξανέξεται πάσχοντας, εἰ καὶ µητρὶ διαφορὰν ἔχει; Πα. παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευµάτων, κοὐκ ἔστ ἐκεῖνος τοῖσδε δώµασιν φίλος. 80 Τρ. ἀπωλόµεσθ ἄρ, εἰ κακὸν προσοίσοµεν νέον παλαιῷ, πρὶν τόδ ἐξηντληκέναι. Πα. ἀτὰρ σύ γ οὐ γὰρ καιρὸς εἰδέναι τόδε δέσποινανἡσύχαζε καὶ σίγα λόγον. Τρ. ὦ τέκν, ἀκούεθ οἷος εἰς ὑµᾶς πατήρ; 85 ὄλοιτο µὲν µή δεσπότης γάρ ἐστ ἐµός ἀτὰρ κακός γ ὢν ἐς φίλους ἁλίσκεται. Πα. τίς δ οὐχὶ θνητῶν; ἄρτι γιγνώσκεις τόδε, ὡς πᾶς τις αὑτὸν τοῦ πέλας µᾶλλον φιλεῖ, οἳ µὲν δικαίως, οἳ δὲ καὶ κέρδους χάριν, 90 εἰ τούσδε γ εὐνῆς οὕνεκ οὐ στέργει πατήρ. Τρ. ἴτ εὖ γὰρ ἔσταιδωµάτων ἔσω, τέκνα. σὺ δ ὡς µάλιστα τούσδ ἐρηµώσας ἔχε καὶ µὴ πέλαζε µητρὶ δυσθυµουµένῃ. ἤδη γὰρ εἶδον ὄµµα νιν ταυρουµένην 95 τοῖσδ, ὥς τι δρασείουσαν οὐδὲ παύσεται χόλου, σάφ οἶδα, πρὶν κατασκῆψαί τινα... ἐχθρούς γε µέντοι, µὴ φίλους, δράσειέ τι. Μη. ιἔνδοθενι ἰώ, δύστανος ἐγὼ µελέα τε πόνων, 100 ἰώ µοί µοι, πῶς ἂν ὀλοίµαν; Τρ. τόδ ἐκεῖνο, φίλοι παῖδες µήτηρ κινεῖ κραδίαν, κινεῖ δὲ χόλον. σπεύσατε θᾶσσον δώµατος εἴσω καὶ µὴ πελάσητ ὄµµατος ἐγγύς, 105 µηδὲ προσέλθητ, ἀλλὰ φυλάσσεσθ ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν φρενὸς αὐθάδους. ἴτε νῦν, χωρεῖθ ὡς τάχος εἴσω. δῆλον δ ἀρχῆς ἐξαιρόµενον 110 νέφος οἰµωγῆς ὡς τάχ ἀνάψει µείζονι θυµῷ τί ποτ ἐργάσεται µεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος

3 3 ψυχὴ δηχθεῖσα κακοῖσιν; Μη. αἰαῖ, 115 ἔπαθον τλάµων ἔπαθον µεγάλων ἄξι ὀδυρµῶν ὦ κατάρατοι παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς µατρὸς σὺν πατρί, καὶ πᾶς δόµος ἔρροι. Τρ. ἰώ µοί µοι, ἰὼ τλήµων. 120 τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀµπλακίας µετέχουσι; τί τούσδ ἔχθεις; οἴµοι, τέκνα, µή τι πάθηθ ὡς ὑπεραλγῶ. δεινὰ τυράννων λήµατα καί πως ὀλίγ ἀρχόµενοι, πολλὰ κρατοῦντες 125 χαλεπῶς ὀργὰς µεταβάλλουσιν. τὸ γὰρ εἰθίσθαι ζῆν ἐπ ἴσοισιν κρεῖσσον ἐµοὶ γοῦν ἐν µὴ µεγάλοις ὀχυρῶς γ εἴη καταγηράσκειν. τῶν γὰρ µετρίων πρῶτα µὲν εἰπεῖν 130 τοὔνοµα νικᾷ, χρῆσθαί τε µακρῷ λῷστα βροτοῖσιν τὰ δ ὑπερβάλλοντ οὐδένα καιρὸν δύναται θνητοῖς µείζους δ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ δαίµων οἴκοις, ἀπέδωκεν. 135 Χο. ἔκλυον φωνάν, ἔκλυον δὲ βοὰν τᾶς δυστάνου Κολχίδος, οὐδέ πω ἤπιος ἀλλ ὦ γηραιά, λέξον ἐπ ἀµφιπύλου γὰρ ἔσω µελάθρου βοὰν ἔκλυον οὐδὲ συνήδοµαι, ὦ γύναι, ἄλγεσιν 140 δώµατος ἐπεί µοι φίλον κέκρανται. Τρ. οὐκ εἰσὶ δόµοι φροῦδα τάδ ἤδη. τὸν µὲν γὰρ ἔχει λέκτρα τυράννων, ἃ δ ἐν θαλάµοις τάκει βιοτὰν δέσποινα, φίλων οὐδενὸς οὐδὲν 145 παραθαλποµένα φρένα µύθοις. Μη. αἰαῖ ιὦ Ζεῦ καὶ Γᾶ καὶ Φῶς ι διά µου κεφαλᾶς φλὸξ οὐρανία βαίη τί δέ µοι ζῆν ἔτι κέρδος; φεῦ φεῦ θανάτῳ καταλυσαίµαν 150 βιοτὰν στυγερὰν προλιποῦσα. Χο. ἄιες ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς στρ. ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος µέλπει νύµφα; τίς σοί ποτε τᾶς ἀπλάτου 155 κοίτας ἔρος, ὦ µαταία; σπεύσει θανάτου τελευτά µηδὲν τόδε λίσσου. εἰ δὲ σὸς πόσις καινὰ λέχη σεβίζει, 160 κείνῳ τόδε µὴ χαράσσου Ζεύς σοι τάδε συνδικήσει. µὴ λίαν τάκου δυροµένα σὸν εὐνάταν. Μη. ὦ µεγάλα Θέµι καὶ πότνι Αρτεµι λεύσσεθ ἃ πάσχω, µεγάλοις ὅρκοις 165 ἐνδησαµένα τὸν κατάρατον πόσιν; ὅν ποτ ἐγὼ νύµφαν τ ἐσίδοιµ αὐτοῖς µελάθροις διακναιοµένους, οἷ ἐµὲ πρόσθεν τολµῶσ ἀδικεῖν.

4 4 ὦ πάτερ, ὦ πόλις, ὧν ἀπενάσθην 170 αἰσχρῶς τὸν ἐµὸν κτείνασα κάσιν. Τρ. κλύεθ οἷα λέγει κἀπιβοᾶται Θέµιν εὐκταίαν Ζῆνά θ, ὃς ὅρκων θνητοῖς ταµίας νενόµισται; οὐκ ἔστιν ὅπως ἔν τινι µικρῷ 175 δέσποινα χόλον καταπαύσει. Χο. πῶς ἂν ἐς ὄψιν τὰν ἁµετέραν ἀντ. ἔλθοι µύθων τ αὐδαθέντων δέξαιτ ὀµφάν; εἴ πως βαρύθυµον ὀργὰν 180 καὶ λῆµα φρενῶν µεθείη, µήτοι τό γ ἐµὸν πρόθυµον φίλοισιν ἀπέστω. ἀλλὰ βᾶσά νιν δεῦρο πόρευσον οἴκων 185 ἔξω φίλα καὶ τάδ αὔδα. σπεῦσον πρίν τι κακῶσαι τοὺς εἴσω πένθος γὰρ µεγάλως τόδ ὁρµᾶται. Τρ. δράσω τάδ ἀτὰρ φόβος εἰ πείσω δέσποιναν ἐµήν 190 µόχθου δὲ χάριν τήνδ ἐπιδώσω. καίτοι τοκάδος δέργµα λεαίνης ἀποταυροῦται δµωσίν, ὅταν τις µῦθον προφέρων πέλας ὁρµηθῇ. σκαιοὺς δὲ λέγων κοὐδέν τι σοφοὺς 195 τοὺς πρόσθε βροτοὺς οὐκ ἂν ἁµάρτοις, οἵτινες ὕµνους ἐπὶ µὲν θαλίαις ἐπί τ εἰλαπίναις καὶ παρὰ δείπνοις ηὕροντο βίου τερπνὰς ἀκοάς στυγίους δὲ βροτῶν οὐδεὶς λύπας 200 ηὕρετο µούσῃ καὶ πολυχόρδοις ᾠδαῖς παύειν, ἐξ ὧν θάνατοι δειναί τε τύχαι σφάλλουσι δόµους. καίτοι τάδε µὲν κέρδος ἀκεῖσθαι µολπαῖσι βροτούς ἵνα δ εὔδειπνοι 205 δαῖτες, τί µάτην τείνουσι βοήν; τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ αὑτοῦ δαιτὸς πλήρωµα βροτοῖσιν. Χο. ἰαχὰν ἄιον πολύστονον γόων, λιγυρὰ δ ἄχεα µογερὰ βοᾷ 210 τὸν ἐν λέχει προδόταν κακόνυµφον θεοκλυτεῖ δ ἄδικα παθοῦσα τὰν Ζηνὸς ὁρκίαν Θέµιν, ἅ νιν ἔβασεν Ελλάδ ἐς ἀντίπορον 215 δι ἅλα νύχιον ἐφ ἁλµυρὰν πόντου κλῇδ ἀπέραντον. Μη. Κορίνθιαι γυναῖκες, ἐξῆλθον δόµων, µή µοί τι µέµφησθ οἶδα γὰρ πολλοὺς βροτῶν σεµνοὺς γεγῶτας, τοὺς µὲν ὀµµάτων ἄπο, 220 τοὺς δ ἐν θυραίοις οἱ δ ἀφ ἡσύχου ποδὸς δύσκλειαν ἐκτήσαντο καὶ ῥᾳθυµίαν. δίκη γὰρ οὐκ ἔνεστ ἐν ὀφθαλµοῖς βροτῶν, ὅστις πρὶν ἀνδρὸς σπλάγχνον ἐκµαθεῖν σαφῶς στυγεῖ δεδορκώς, οὐδὲν ἠδικηµένος....

5 5 225 χρὴ δὲ ξένον µὲν κάρτα προσχωρεῖν πόλει.. οὐδ ἀστὸν ἤινεσ ὅστις αὐθάδης γεγὼς πικρὸς πολίταις ἐστὶν ἀµαθίας ὕπο. ἐµοὶ δ ἄελπτον πρᾶγµα προσπεσὸν τόδε ψυχὴν διέφθαρκ οἴχοµαι δὲ καὶ βίου 230 χάριν µεθεῖσα κατθανεῖν χρῄζω, φίλαι. ἐν ὧι γὰρ ἦν µοι πάντα γιγνώσκειν καλῶς, κάκιστος ἀνδρῶν ἐκβέβηχ οὑµὸς πόσις. πάντων δ ὅσ ἔστ ἔµψυχα καὶ γνώµην ἔχει γυναῖκές ἐσµεν ἀθλιώτατον φυτόν 235 ἃς πρῶτα µὲν δεῖ χρηµάτων ὑπερβολῇ πόσιν πρίασθαι, δεσπότην τε σώµατος λαβεῖν κακοῦ γὰρ τοῦτ ἔτ ἄλγιον κακόν. κἀν τῷδ ἀγὼν µέγιστος, ἢ κακὸν λαβεῖν ἢ χρηστόν. οὐ γὰρ εὐκλεεῖς ἀπαλλαγαὶ 240 γυναιξίν, οὐδ οἷόν τ ἀνήνασθαι πόσιν. ἐς καινὰ δ ἤθη καὶ νόµους ἀφιγµένην δεῖ µάντιν εἶναι, µὴ µαθοῦσαν οἴκοθεν, ὅτῳ µάλιστα χρήσεται ξυνευνέτῃ. κἂν µὲν τάδ ἡµῖν ἐκπονουµέναισιν εὖ 245 πόσις ξυνοικῇ µὴ βίᾳ φέρων ζυγόν, ζηλωτὸς αἰών εἰ δὲ µή, θανεῖν χρεών. ἀνὴρ δ, ὅταν τοῖς ἔνδον ἄχθηται ξυνών, ἔξω µολὼν ἔπαυσε καρδίαν ἄσης ἢ πρὸς φίλον τιν ἢ πρὸς ἥλικα τραπείσ 250 ἡµῖν δ ἀνάγκη πρὸς µίαν ψυχὴν βλέπειν. λέγουσι δ ἡµᾶς ὡς ἀκίνδυνον βίον ζῶµεν κατ οἴκους, οἳ δὲ µάρνανται δορί κακῶς φρονοῦντες ὡς τρὶς ἂν παρ ἀσπίδα στῆναι θέλοιµ ἂν µᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ. 255 ἀλλ οὐ γὰρ αὑτὸς πρὸς σὲ κἄµ ἥκει λόγος σοὶ µὲν πόλις θ ἥδ ἐστὶ καὶ πατρὸς δόµοι βίου τ ὄνησις καὶ φίλων συνουσία, ἐγὼ δ ἔρηµος ἄπολις οὖσ ὑβρίζοµαι πρὸς ἀνδρός, ἐκ γῆς βαρβάρου λελῃσµένη, 260 οὐ µητέρ, οὐκ ἀδελφόν, οὐχὶ συγγενῆ µεθορµίσασθαι τῆσδ ἔχουσα συµφορᾶς. τοσοῦτον οὖν σου τυγχάνειν βουλήσοµαι, ἤν µοι πόρος τις µηχανή τ ἐξευρεθῇ πόσιν δίκην τῶνδ ἀντιτείσασθαι κακῶν, 265 τὸν δόντα τ αὐτῷ θυγατέρ ἥ τ ἐγήµατο σιγᾶν. γυνὴ γὰρ τἄλλα µὲν φόβου πλέα κακή τ ἐς ἀλκὴν καὶ σίδηρον εἰσορᾶν ὅταν δ ἐς εὐνὴν ἠδικηµένη κυρῇ, οὐκ ἔστιν ἄλλη φρὴν µιαιφονωτέρα. 270 Χο. δράσω τάδ ἐνδίκως γὰρ ἐκτείσῃ πόσιν, Μήδεια. πενθεῖν δ οὔ σε θαυµάζω τύχας. ὁρῶ δὲ καὶ Κρέοντα, τῆσδ ἄνακτα γῆς, στείχοντα, καινῶν ἄγγελον βουλευµάτων. Κρ. σὲ τὴν σκυθρωπὸν καὶ πόσει θυµουµένην, 275 Μήδειαν, εἶπον τῆσδε γῆς ἔξω περᾶν φυγάδα, λαβοῦσαν δισσὰ σὺν σαυτῇ τέκνα καὶ µή τι µέλλειν ὡς ἐγὼ βραβεὺς λόγου τοῦδ εἰµί, κοὐκ ἄπειµι πρὸς δόµους πάλιν, πρὶν ἄν σε γαίας τερµόνων ἔξω βάλω. 280 Μη. αἰαῖ πανώλης ἡ τάλαιν ἀπόλλυµαι.

6 6 ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων, κοὐκ ἔστιν ἄτης εὐπρόσοιστος ἔκβασις. ἐρήσοµαι δὲ καὶ κακῶς πάσχουσ ὅµως τίνος µ ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις, Κρέον; 285 Κρ. δέδοικά σ οὐδὲν δεῖ παραµπίσχειν λόγουσ µή µοί τι δράσῃς παῖδ ἀνήκεστον κακόν. συµβάλλεται δὲ πολλὰ τοῦδε δείµατος σοφὴ πέφυκας καὶ κακῶν πολλῶν ἴδρις, λυπῇ δὲ λέκτρων ἀνδρὸς ἐστερηµένη. 290 κλύω δ ἀπειλεῖν σ, ὡς ἀπαγγέλλουσί µοι, τὸν δόντα καὶ γήµαντα καὶ γαµουµένην δράσειν τι. ταῦτ οὖν πρὶν παθεῖν φυλάξοµαι. κρεῖσσον δέ µοι νῦν πρός σ ἀπεχθέσθαι, γύναι, ἢ µαλθακισθένθ ὕστερον µέγα στένειν. 295 Μη. φεῦ φεῦ. οὐ νῦν µε πρῶτον, ἀλλὰ πολλάκις, Κρέον, ἔβλαψε δόξα µεγάλα τ εἴργασται κακά. χρὴ δ οὔποθ ὅστις ἀρτίφρων πέφυκ ἀνὴρ παῖδας περισσῶς ἐκδιδάσκεσθαι σοφούς 300 χωρὶς γὰρ ἄλλης ἧς ἔχουσιν ἀργίας φθόνον πρὸς ἀστῶν ἀλφάνουσι δυσµενῆ. σκαιοῖσι µὲν γὰρ καινὰ προσφέρων σοφὰ δόξεις ἀχρεῖος κοὐ σοφὸς πεφυκέναι τῶν δ αὖ δοκούντων εἰδέναι τι ποικίλον 305 κρείσσων νοµισθεὶς ἐν πόλει λυπρὸς φανῇ. ἐγὼ δὲ καὐτὴ τῆσδε κοινωνῶ τύχης. σοφὴ γὰρ οὖσα, τοῖς µέν εἰµ ἐπίφθονος, τοῖς δ ἡσυχαία, τοῖς δὲ θατέρου τρόπου, τοῖς δ αὖ προσάντης εἰµὶ δ οὐκ ἄγαν σοφή. 310 σὺ δ οὖν φοβῇ µε µὴ τί πληµµελὲς πάθῃς; οὐχ ὧδ ἔχει µοιµὴ τρέσῃς ἡµᾶς, Κρέον ὥστ ἐς τυράννους ἄνδρας ἐξαµαρτάνειν. σὺ γὰρ τί µ ἠδίκηκας; ἐξέδου κόρην ὅτῳ σε θυµὸς ἦγεν. ἀλλ ἐµὸν πόσιν 315 µισῶ σὺ δ, οἶµαι, σωφρονῶν ἔδρας τάδε. καὶ νῦν τὸ µὲν σὸν οὐ φθονῶ καλῶς ἔχειν νυµφεύετ, εὖ πράσσοιτε τήνδε δὲ χθόνα ἐᾶτέ µ οἰκεῖν. καὶ γὰρ ἠδικηµένοι σιγησόµεσθα, κρεισσόνων νικώµενοι. 320 Κρ. λέγεις ἀκοῦσαι µαλθάκ, ἀλλ ἔσω φρενῶν ὀρρωδία µοι µή τι βουλεύσῃς κακόν, τόσῳ δέ γ ἧσσον ἢ πάρος πέποιθά σοι γυνὴ γὰρ ὀξύθυµος, ὡς δ αὔτως ἀνήρ, ῥᾴων φυλάσσειν ἢ σιωπηλὸς σοφός. 325 ἀλλ ἔξιθ ὡς τάχιστα, µὴ λόγους λέγε ὡς ταῦτ ἄραρε, κοὐκ ἔχεις τέχνην ὅπως µενεῖς παρ ἡµῖν οὖσα δυσµενὴς ἐµοί. Μη. µή, πρός σε γονάτων τῆς τε νεογάµου κόρης. Κρ. λόγους ἀναλοῖς οὐ γὰρ ἂν πείσαις ποτέ. 330 Μη. ἀλλ ἐξελᾷς µε κοὐδὲν αἰδέσῃ λιτάς; Κρ. φιλῶ γὰρ οὐ σὲ µᾶλλον ἢ δόµους ἐµούς. Μη. ὦ πατρίς, ὥς σου κάρτα νῦν µνείαν ἔχω. Κρ. πλὴν γὰρ τέκνων ἔµοιγε φίλτατον πολύ. Μη. φεῦ φεῦ, βροτοῖς ἔρωτες ὡς κακὸν µέγα. 335 Κρ. ὅπως ἄν, οἶµαι, καὶ παραστῶσιν τύχαι. Μη. Ζεῦ, µὴ λάθοι σε τῶνδ ὃς αἴτιος κακῶν.

7 7 Κρ. ἕρπ, ὦ µαταία, καί µ ἀπάλλαξον πόνων. Μη. πονοῦµεν ἡµεῖς κοὐ πόνων κεχρήµεθα. Κρ. τάχ ἐξ ὀπαδῶν χειρὸς ὠσθήσῃ βίᾳ. 340 Μη. µὴ δῆτα τοῦτό γ, ἀλλά σ αἰτοῦµαι, Κρέον.. Κρ. ὄχλον παρέξεις, ὡς ἔοικας, ὦ γύναι. Μη. φευξούµεθ οὐ τοῦθ ἱκέτευσα σοῦ τυχεῖν. Κρ. τί δαὶ βιάζῃ κοὐκ ἀπαλλάσσῃ χερός; Μη. µίαν µε µεῖναι τήνδ ἔασον ἡµέραν 345 καὶ ξυµπερᾶναι φροντίδ ἧι φευξούµεθα, παισίν τ ἀφορµὴν τοῖς ἐµοῖς, ἐπεὶ πατὴρ οὐδὲν προτιµᾷ µηχανήσασθαι τέκνοις. οἴκτιρε δ αὐτούς καὶ σύ τοι παίδων πατὴρ πέφυκας εἰκὸς δ ἐστὶν εὔνοιάν σ ἔχειν. 350 τοὐµοῦ γὰρ οὔ µοι φροντίς, εἰ φευξούµεθα, κείνους δὲ κλαίω συµφορᾷ κεχρηµένους. Κρ. ἥκιστα τοὐµὸν λῆµ ἔφυ τυραννικόν, αἰδούµενος δὲ πολλὰ δὴ διέφθορα καὶ νῦν ὁρῶ µὲν ἐξαµαρτάνων, γύναι, 355 ὅµως δὲ τεύξῃ τοῦδε προυννέπω δέ σοι, εἴ σ ἡ πιοῦσα λαµπὰς ὄψεται θεοῦ καὶ παῖδας ἐντὸς τῆσδε τερµόνων χθονός, θανῇ λέλεκται µῦθος ἀψευδὴς ὅδε. νῦν δ, εἰ µένειν δεῖ, µίµν ἐφ ἡµέραν µίαν 360 οὐ γάρ τι δράσεις δεινὸν ὧν φόβος µ ἔχει. Χο. δύστανε γύναι, φεῦ φεῦ, µελέα τῶν σῶν ἀχέων. ποῖ ποτε τρέψῃ; τίνα πρὸς ξενίαν; ἦ δόµον ἢ χθόνα σωτῆρα κακῶν 365 ἐξευρήσεις; ὡς εἰς ἄπορόν σε κλύδωνα θεός, Μήδεια, κακῶν ἐπόρευσε. Μη. κακῶς πέπρακται πανταχῇ τίς ἀντερεῖ; ἀλλ οὔτι ταύτῃ ταῦτα, µὴ δοκεῖτέ πω. 370 ἔτ εἴσ ἀγῶνες τοῖς νεωστὶ νυµφίοις καὶ τοῖσι κηδεύσασιν οὐ σµικροὶ πόνοι. δοκεῖς γὰρ ἄν µε τόνδε θωπεῦσαί ποτε, εἰ µή τι κερδαίνουσαν ἢ τεχνωµένην; οὐδ ἂν προσεῖπον οὐδ ἂν ἡψάµην χεροῖν. 375 ὃ δ ἐς τοσοῦτον µωρίας ἀφίκετο, ὥστ ἐξὸν αὐτῷ τἄµ ἑλεῖν βουλεύµατα γῆς ἐκβαλόντι, τήνδ ἀφῆκεν ἡµέραν µεῖναί µ, ἐν ἧι τρεῖς τῶν ἐµῶν ἐχθρῶν νεκροὺς θήσω, πατέρα τε καὶ κόρην πόσιν τ ἐµόν. 380 πολλὰς δ ἔχουσα θανασίµους αὐτοῖς ὁδούς, οὐκ οἶδ ὁποίᾳ πρῶτον ἐγχειρῶ, φίλαι πότερον ὑφάψω δῶµα νυµφικὸν πυρί, ἢ θηκτὸν ὤσω φάσγανον δι ἥπατος, σιγῇ δόµους ἐσβᾶσ, ἵν ἔστρωται λέχος. 385 ἀλλ ἕν τί µοι πρόσαντες εἰ ληφθήσοµαι δόµους ὑπεσβαίνουσα καὶ τεχνωµένη, θανοῦσα θήσω τοῖς ἐµοῖς ἐχθροῖς γέλων. κράτιστα τὴν εὐθεῖαν, ἧι πεφύκαµεν σοφαὶ µάλιστα, φαρµάκοις αὐτοὺς ἑλεῖν. 390 εἶἑν καὶ δὴ τεθνᾶσι τίς µε δέξεται πόλις; τίς γῆν ἄσυλον καὶ δόµους ἐχεγγύους

8 8 ξένος παρασχὼν ῥύσεται τοὐµὸν δέµας; οὐκ ἔστι. µείνασ οὖν ἔτι σµικρὸν χρόνον, 395 ἢν µέν τις ἡµῖν πύργος ἀσφαλὴς φανῇ, δόλῳ µέτειµι τόνδε καὶ σιγῇ φόνον ἢν δ ἐξελαύνῃ ξυµφορά µ ἀµήχανος, αὐτὴ ξίφος λαβοῦσα, κεἰ µέλλω θανεῖν, κτενῶ σφε, τόλµης δ εἶµι πρὸς τὸ καρτερόν. 400 οὐ γὰρ µὰ τὴν δέσποιναν ἣν ἐγὼ σέβω µάλιστα πάντων καὶ ξυνεργὸν εἱλόµην, Εκάτην, µυχοῖς ναίουσαν ἑστίας ἐµῆς, χαίρων τις αὐτῶν τοὐµὸν ἀλγυνεῖ κέαρ. πικροὺς δ ἐγώ σφιν καὶ λυγροὺς θήσω γάµους, 405 πικρὸν δὲ κῆδος καὶ φυγὰς ἐµὰς χθονός. ἀλλ εἶα φείδου µηδὲν ὧν ἐπίστασαι, Μήδεια, βουλεύουσα καὶ τεχνωµένη ἕρπ ἐς τὸ δεινόν νῦν ἀγὼν εὐψυχίας. ὁρᾷς ἃ πάσχεις οὐ γέλωτα δεῖ σ ὀφλεῖν 410 τοῖς Σισυφείοις τοῖς τ Ιάσονος γάµοις, γεγῶσαν ἐσθλοῦ πατρὸς Ηλίου τ ἄπο. ἐπίστασαι δέ πρὸς δὲ καὶ πεφύκαµεν γυναῖκες, ἐς µὲν ἔσθλ ἀµηχανώταται, κακῶν δὲ πάντων τέκτονες σοφώταται. 415 Χο. ἄνω ποταµῶν ἱερῶν χωροῦσι παγαί, στρ. καὶ δίκα καὶ πάντα πάλιν στρέφεται. ἀνδράσι µὲν δόλιαι βουλαί, θεῶν δ οὐκέτι πίστις ἄραρε τὰν δ ἐµὰν εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶµαι 420 ἔρχεται τιµὰ γυναικείῳ γένει οὐκέτι δυσκέλαδος φάµα γυναῖκας ἕξει. µοῦσαι δὲ παλαιγενέων λήξουσ ἀοιδῶν ἀντ. τὰν ἐµὰν ὑµνεῦσαι ἀπιστοσύναν. οὐ γὰρ ἐν ἁµετέρᾳ γνώµᾳ λύρας 425 ὤπασε θέσπιν ἀοιδὰν Φοῖβος, ἁγήτωρ µελέων ἐπεὶ ἀντάχησ ἂν ὕµνον ἀρσένων γέννᾳ. µακρὸς δ αἰὼν ἔχει πολλὰ µὲν ἁµετέραν ἀνδρῶν τε µοῖραν εἰπῖν. σὺ δ ἐκ µὲν οἴκων πατρίων ἔπλευσας στρ. 430 µαινοµένᾳ κραδίᾳ, διδύµους ὁρίσασα πόντου πέτρας ἐπὶ δὲ ξένᾳ ναίεις χθονί, τᾶς ἀνάνδρου κοίτας ὀλέσασα λέκτρον, τάλαινα, φυγὰς δὲ χώρας 435 ἄτιµος ἐλαύνῃ. βέβακε δ ὅρκων χάρις, οὐδ ἔτ αἰδὼς ἀντ. Ελλάδι τᾷ µεγάλᾳ µένει, αἰθερία δ ἀνέπτα. σοὶ δ οὔτε πατρὸς δόµοι, δύστανε, µεθορµίσασθαι 440 µόχθων πάρα, τῶν τε λέκτρων ἄλλα βασίλεια κρείσσων δόµοισιν ἐπέστα. Ια. οὐ νῦν κατεῖδον πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις τραχεῖαν ὀργὴν ὡς ἀµήχανον κακόν. 445 σοὶ γὰρ παρὸν γῆν τήνδε καὶ δόµους ἔχειν κούφως φερούσῃ κρεισσόνων βουλεύµατα, λόγων µαταίων οὕνεκ ἐκπεσῇ χθονός. κἀµοὶ µὲν οὐδὲν πρᾶγµα µὴ παύσῃ ποτὲ

9 9 λέγουσ Ιάσον ὡς κάκιστός ἐστ ἀνήρ 450 ἃ δ ἐς τυράννους ἐστί σοι λελεγµένα, πᾶν κέρδος ἡγοῦ ζηµιουµένη φυγῇ. κἀγὼ µὲν αἰεὶ βασιλέων θυµουµένων ὀργὰς ἀφῄρουν καί σ ἐβουλόµην µένειν σὺ δ οὐκ ἀνίεις µωρίας, λέγουσ ἀεὶ 455 κακῶς τυράννους τοιγὰρ ἐκπεσῇ χθονός. ὅµως δὲ κἀκ τῶνδ οὐκ ἀπειρηκὼς φίλοις ἥκω, τὸ σὸν δὲ προσκοπούµενος, γύναι, ὡς µήτ ἀχρήµων σὺν τέκνοισιν ἐκπέσῃς µήτ ἐνδεής του πόλλ ἐφέλκεται φυγὴ 460 κακὰ ξὺν αὑτῇ. καὶ γὰρ εἰ σύ µε στυγεῖς, οὐκ ἂν δυναίµην σοὶ κακῶς φρονεῖν ποτε. Μη. ὦ παγκάκιστε, τοῦτο γάρ σ εἰπεῖν ἔχω, γλώσσῃ µέγιστον εἰς ἀνανδρίαν κακόν ἦλθες πρὸς ἡµᾶς, ἦλθες ἔχθιστος γεγώς; 465 θεοῖς τε κἀµοὶ παντί τ ἀνθρώπων γένει; οὔτοι θράσος τόδ ἐστὶν οὐδ εὐτολµία, φίλους κακῶς δράσαντ ἐναντίον βλέπειν, ἀλλ ἡ µεγίστη τῶν ἐν ἀνθρώποις νόσων πασῶν, ἀναίδει εὖ δ ἐποίησας µολών 470 ἐγώ τε γὰρ λέξασα κουφισθήσοµαι ψυχὴν κακῶς σε καὶ σὺ λυπήσῃ κλύων. ἐκ τῶν δὲ πρώτων πρῶτον ἄρξοµαι λέγειν. ἔσῳσά σ, ὡς ἴσασιν Ελλήνων ὅσοι ταὐτὸν συνεισέβησαν Αργῷον σκάφος, 475 πεµφθέντα ταύρων πυρπνόων ἐπιστάτην ζεύγλῃσι καὶ σπεροῦντα θανάσιµον γύην δράκοντά θ, ὃς πάγχρυσον ἀµπέχων δέρας σπείραις ἔσῳζε πολυπλόκοις ἄυπνος ὤν, κτείνασ ἀνέσχον σοὶ φάος σωτήριον. 480 αὐτὴ δὲ πατέρα καὶ δόµους προδοῦσ ἐµοὺς τὴν Πηλιῶτιν εἰς Ιωλκὸν ἱκόµην σὺν σοί, πρόθυµος µᾶλλον ἢ σοφωτέρα Πελίαν τ ἀπέκτειν, ὥσπερ ἄλγιστον θανεῖν, παίδων ὑπ αὐτοῦ, πάντα τ ἐξεῖλον δόµον. 485 καὶ ταῦθ ὑφ ἡµῶν, ὦ κάκιστ ἀνδρῶν, παθὼν προύδωκας ἡµᾶς, καινὰ δ ἐκτήσω λέχη παίδων γεγώτων εἰ γὰρ ἦσθ ἄπαις ἔτι, συγγνώστ ἂν ἦν σοι τοῦδ ἐρασθῆναι λέχους. ὅρκων δὲ φρούδη πίστις, οὐδ ἔχω µαθεῖν 490 ἦ θεοὺς νοµίζεις τοὺς τότ οὐκ ἄρχειν ἔτι, ἢ καινὰ κεῖσθαι θέσµι ἀνθρώποις τὰ νῦν, ἐπεὶ σύνοισθά γ εἰς ἔµ οὐκ εὔορκος ὤν. φεῦ δεξιὰ χείρ, ἧς σὺ πόλλ ἐλαµβάνου, καὶ τῶνδε γονάτων, ὡς µάτην κεχρῴσµεθα 495 κακοῦ πρὸς ἀνδρός, ἐλπίδων δ ἡµάρτοµεν. ἄγ ὡς φίλῳ γὰρ ὄντι σοι κοινώσοµαι δοκοῦσα µὲν τί πρός γε σοῦ πράξειν καλῶς; ὅµως δ ἐρωτηθεὶς γὰρ αἰσχίων φανῇ νῦν ποῖ τράπωµαι; πότερα πρὸς πατρὸς δόµους, 500 οὓς σοὶ προδοῦσα καὶ πάτραν ἀφικόµην; ἢ πρὸς ταλαίνας Πελιάδας; καλῶς γ ἂν οὖν δέξαιντό µ οἴκοις ὧν πατέρα κατέκτανον. ἔχει γὰρ οὕτω τοῖς µὲν οἴκοθεν φίλοις ἐχθρὰ καθέστηχ, οὓς δέ µ οὐκ ἐχρῆν κακῶς

10 δρᾶν, σοὶ χάριν φέρουσα πολεµίους ἔχω. τοιγάρ µε πολλαῖς µακαρίαν Ελληνίδων ἔθηκας ἀντὶ τῶνδε θαυµαστὸν δέ σε ἔχω πόσιν καὶ πιστὸν ἡ τάλαιν ἐγώ, εἰ φεύξοµαί γε γαῖαν ἐκβεβληµένη, 510 φίλων ἔρηµος, σὺν τέκνοις µόνη µόνοις καλόν γ ὄνειδος τῷ νεωστὶ νυµφίῳ, πτωχοὺς ἀλᾶσθαι παῖδας ἥ τ ἔσῳσά σε. ὦ Ζεῦ, τί δὴ χρυσοῦ µὲν ὃς κίβδηλος ἦι τεκµήρι ἀνθρώποισιν ὤπασας σαφῆ, 515 ἀνδρῶν δ ὅτῳ χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι, οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐµπέφυκε σώµατι; Χο. δεινή τις ὀργὴ καὶ δυσίατος πέλει, ὅταν φίλοι φίλοισι συµβάλωσ ἔριν. Ια. δεῖ µ, ὡς ἔοικε, µὴ κακὸν φῦναι λέγειν, 520 ἀλλ ὥστε ναὸς κεδνὸν οἰακοστρόφον ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις ὑπεκδραµεῖν τὴν σὴν στόµαργον, ὦ γύναι, γλωσσαλγίαν. ἐγὼ δ, ἐπειδὴ καὶ λίαν πυργοῖς χάριν, Κύπριν νοµίζω τῆς ἐµῆς ναυκληρίας 525 σώτειραν εἶναι θεῶν τε κἀνθρώπων µόνην. σοὶ δ ἔστι µὲν νοῦς λεπτόσἀλλ ἐπίφθονος λόγος διελθεῖν, ὡς Ερως σ ἠνάγκασε τόξοις ἀφύκτοισ τοὐµὸν ἐκσῷσαι δέµας. ἀλλ οὐκ ἀκριβῶς αὐτὸ θήσοµαι λίαν 530 ὅπῃ γὰρ οὖν ὤνησας, οὐ κακῶς ἔχει. µείζω γε µέντοι τῆς ἐµῆς σωτηρίας εἴληφας ἢ δέδωκας, ὡς ἐγὼ φράσω. πρῶτον µὲν Ελλάδ ἀντὶ βαρβάρου χθονὸς γαῖαν κατοικεῖς καὶ δίκην ἐπίστασαι 535 νόµοις τε χρῆσθαι µὴ πρὸς ἰσχύος χάριν πάντες δέ σ ἤισθοντ οὖσαν Ελληνες σοφὴν καὶ δόξαν ἔσχες εἰ δὲ γῆς ἐπ ἐσχάτοις ὅροισιν ὤικεις, οὐκ ἂν ἦν λόγος σέθεν. εἴη δ ἔµοιγε µήτε χρυσὸς ἐν δόµοις 540 µήτ Ορφέως κάλλιον ὑµνῆσαι µέλος, εἰ µὴ πίσηµος ἡ τύχη γένοιτό µοι. τοσαῦτα µέν σοι τῶν ἐµῶν πόνων πέρι ἔλεξ ἅµιλλαν γὰρ σὺ προύθηκας λόγων. ἃ δ ἐς γάµους µοι βασιλικοὺς ὠνείδισας, 545 ἐν τῷδε δείξω πρῶτα µὲν σοφὸς γεγώς, ἔπειτα σώφρων, εἶτα σοὶ µέγας φίλος καὶ παισὶ τοῖς ἐµοῖσινἀλλ ἔχ ἥσυχος. ἐπεὶ µετέστην δεῦρ Ιωλκίας χθονὸς πολλὰς ἐφέλκων συµφορὰς ἀµηχάνους, 550 τί τοῦδ ἂν εὕρηµ ηὗρον εὐτυχέστερον ἢ παῖδα γῆµαι βασιλέως φυγὰς γεγώς; οὐχ, ἧι σὺ κνίζῃ, σὸν µὲν ἐχθαίρων λέχος, καινῆς δὲ νύµφης ἱµέρῳ πεπληγµένος, οὐδ εἰς ἅµιλλαν πολύτεκνον σπουδὴν ἔχων 555 ἅλις γὰρ οἱ γεγῶτες οὐδὲ µέµφοµαι ἀλλ ὡς, τὸ µὲν µέγιστον, οἰκοῖµεν καλῶς καὶ µὴ σπανιζοίµεσθα, γιγνώσκων ὅτι πένητα φεύγει πᾶς τις ἐκποδὼν φίλος, παῖδας δὲ θρέψαιµ ἀξίως δόµων ἐµῶν 560 σπείρας τ ἀδελφοὺς τοῖσιν ἐκ σέθεν τέκνοις

11 11 ἐς ταὐτὸ θείην, καὶ ξυναρτήσας γένος εὐδαιµονοῖµεν. σοί τε γὰρ παίδων τί δεῖ; ἐµοί τε λύει τοῖσι µέλλουσιν τέκνοις τὰ ζῶντ ὀνῆσαι. µῶν βεβούλευµαι κακῶς; 565 οὐδ ἂν σὺ φαίης, εἴ σε µὴ κνίζοι λέχος. ἀλλ ἐς τοσοῦτον ἥκεθ ὥστ ὀρθουµένης εὐνῆς γυναῖκες πάντ ἔχειν νοµίζετε, ἢν δ αὖ γένηται ξυµφορά τις ἐς λέχος, τὰ λῷστα καὶ κάλλιστα πολεµιώτατα 570 τίθεσθε. χρῆν γὰρ ἄλλοθέν ποθεν βροτοὺς παῖδας τεκνοῦσθαι, θῆλυ δ οὐκ εἶναι γένος χοὕτως ἂν οὐκ ἦν οὐδὲν ἀνθρώποις κακόν. Χο. Ιᾶσον, εὖ µὲν τούσδ ἐκόσµησας λόγους ὅµως δ ἔµοιγε, κεἰ παρὰ γνώµην ἐρῶ, 575 δοκεῖς προδοὺς σὴν ἄλοχον οὐ δίκαια δρᾶν. Μη. ἦ πολλὰ πολλοῖς εἰµι διάφορος βροτῶν. ἐµοὶ γὰρ ὅστις ἄδικος ὢν σοφὸς λέγειν πέφυκε, πλείστην ζηµίαν ὀφλισκάνει γλώσσῃ γὰρ αὐχῶν τἄδικ εὖ περιστελεῖν, 580 τολµᾷ πανουργεῖν ἔστι δ οὐκ ἄγαν σοφός. ὡς καὶ σὺ µή νυν εἰς ἔµ εὐσχήµων γένῃ λέγειν τε δεινός. ιν γὰρ ἐκτενεῖ σ ἔπος χρῆν σ, εἴπερ ἦσθα µὴ κακός, πείσαντά µε γαµεῖν γάµον τόνδ, ἀλλὰ µὴ σιγῇ φίλων. 585 Ια. καλῶς γ ἄν, οἶµαι, τῷδ ὑπηρέτεις λόγῳ, εἴ σοι γάµον κατεῖπον, ἥτις οὐδὲ νῦν τολµᾷς µεθεῖναι καρδίας µέγαν χόλον. Μη. οὐ τοῦτό σ εἶχεν, ἀλλὰ βάρβαρον λέχος πρὸς γῆρας οὐκ εὔδοξον ἐξέβαινέ σοι. 590 Ια. εὖ νῦν τόδ ἴσθι, µὴ γυναικὸς οὕνεκα γῆµαί µε λέκτρα βασιλέων ἃ νῦν ἔχω, ἀλλ, ὥσπερ εἶπον καὶ πάρος, σῷσαι θέλων σέ, καὶ τέκνοισι τοῖς ἐµοῖς ὁµοσπόρους φῦσαι τυράννους παῖδας, ἔρυµα δώµασι. 595 Μη. µή µοι γένοιτο λυπρὸς εὐδαίµων βίος µηδ ὄλβος ὅστις τὴν ἐµὴν κνίζοι φρένα. Ια. οἶσθ ὡς µέτευξαι, καὶ σοφωτέρα φανῇ; τὰ χρηστὰ µή σοι λυπρὰ φαίνεσθαι ποτέ, µηδ εὐτυχοῦσα δυστυχὴς εἶναι δοκεῖν. 600 Μη. ὕβριζ, ἐπειδὴ σοὶ µὲν ἔστ ἀποστροφή, ἐγὼ δ ἔρηµος τήνδε φευξοῦµαι χθόνα. Ια. αὐτὴ τάδ εἵλου µηδέν ἄλλον αἰτιῶ. Μη. τί δρῶσα; µῶν γαµοῦσα καὶ προδοῦσά σε; Ια. ἀρὰς τυράννοις ἀνοσίους ἀρωµένη. 605 Μη. καὶ σοῖς ἀραία γ οὖσα τυγχάνω δόµοις. Ια. ὡς οὐ κρινοῦµαι τῶνδέ σοι τὰ πλείονα. ἀλλ, εἴ τι βούλῃ παισὶν ἢ σαυτῆς φυγῇ προσωφέληµα χρηµάτων ἐµῶν λαβεῖν, λέγ ὡς ἕτοιµος ἀφθόνῳ δοῦναι χερὶ 610 ξένοις τε πέµπειν σύµβολ, οἳ δράσουσί σ εὖ. καὶ ταῦτα µὴ θέλουσα µωρανεῖς, γύναι λήξασα δ ὀργῆς κερδανεῖς ἀµείνονα. Μη. οὔτ ἂν ξένοισι τοῖσι σοῖς χρησαίµεθ ἄν, οὔτ ἄν τι δεξαίµεσθα, µηδ ἡµῖν δίδου 615 κακοῦ γὰρ ἀνδρὸς δῶρ ὄνησιν οὐκ ἔχει. Ια. ἀλλ οὖν ἐγὼ µὲν δαίµονας µαρτύροµαι,

12 12 ὡς πάνθ ὑπουργεῖν σοί τε καὶ τέκνοις θέλω σοὶ δ οὐκ ἀρέσκει τἀγάθ, ἀλλ αὐθαδίᾳ φίλους ἀπωθῇ τοιγὰρ ἀλγυνῇ πλέον. 620 Μη. χώρει πόθῳ γὰρ τῆς νεοδµήτου κόρης αἱρῇ χρονίζων δωµάτων ἐξώπιος. νύµφευ ἴσως γάρσὺν θεῷ δ εἰρήσεται γαµεῖς τοιοῦτον ὥστε σ ἀρνεῖσθαι γάµον. Χο. ἔρωτες ὑπὲρ µὲν ἄγαν στρ. 625 ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν οὐδ ἀρετὰν παρέδωκαν ἀνδράσιν εἰ δ ἅλις ἔλθοι Κύπρις, οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως. µήποτ, ὦ δέσποιν, ἐπ ἐµοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης 630 ἱµέρῳ χρίσασ ἄφυκτον οἰστόν. στέργοι δέ µε σωφροσύνα, ἀντ. δώρηµα κάλλιστον θεῶν µηδέ ποτ ἀµφιλόγους ὀργὰς ἀκόρεστά τε νείκη 635 θυµὸν ἐκπλήξασ ἑτέροις ἐπὶ λέκτροις προσβάλοι δεινὰ Κύπρις, ἀπτολέµους δ εὐνὰς σεβίζουσ ὀξύφρων κρίνοι λέχη γυναικῶν. ὦ πατρίς, ὦ δώµατα, µὴ στρ. 640 δῆτ ἄπολις γενοίµαν τὸν ἀµηχανίας ἔχουσα δυσπέρατον αἰῶν, οἰκτροτάτων ἀχέων. θανάτῳ θανάτῳ πάρος δαµείην 645 ἁµέραν τάνδ ἐξανύσασα µό χθων δ οὐκ ἄλλος ὕπερθεν ἢ γᾶς πατρίας στέρεσθαι. εἴδοµεν, οὐκ ἐξ ἑτέρων ἀντ. µῦθον ἔχω φράσασθαι 650 σὲ γὰρ οὐ πόλις, οὐ φίλων τις ὤικτισεν παθοῦσαν δεινότατον παθέων. ἀχάριστος ὄλοιθ, ὅτῳ πάρεστιν µὴ φίλους τιµᾶν καθαρᾶν ἀνοί 655 ξαντα κλῇδα φρενῶν ἐµοὶ µὲν φίλος οὔποτ ἔσται. Αι. Μήδεια, χαῖρε τοῦδε γὰρ προοίµιον κάλλιον οὐδεὶς οἶδε προσφωνεῖν φίλους. Μη. ὦ χαῖρε καὶ σύ, παῖ σοφοῦ Πανδίονος, 660 Αἰγεῦ. πόθεν γῆς τῆσδ ἐπιστρωφᾷ πέδον; Αι. Φοίβου παλαιὸν ἐκλιπὼν χρηστήριον. Μη. τί δ ὀµφαλὸν γῆς θεσπιῳδὸν ἐστάλης; Αι. παίδων ἐρευνῶν σπέρµ ὅπως γένοιτό µοι. Μη. πρὸς θεῶνἄπαις γὰρ δεῦρ ἀεὶ τείνεις βίον; 665 Αι. ἄπαιδές ἐσµεν δαίµονός τινος τύχῃ. Μη. δάµαρτος οὔσης, ἢ λέχους ἄπειρος ὤν; Αι. οὐκ ἐσµὲν εὐνῆς ἄζυγες γαµηλίου. Μη. τί δῆτα Φοῖβος εἶπέ σοι παίδων πέρι; Αι. σοφώτερ ἢ κατ ἄνδρα συµβαλεῖν ἔπη. 670 Μη. θέµις µὲν ἡµᾶς χρησµὸν εἰδέναι θεοῦ; Αι. µάλιστ, ἐπεί τοι καὶ σοφῆς δεῖται φρενός. Μη. τί δῆτ ἔχρησε; λέξον, εἰ θέµις κλύειν.

13 13 Αι. ἀσκοῦ µε τὸν προύχοντα µὴ λῦσαι πόδα Μη. πρὶν ἂν τί δράσῃς ἢ τίν ἐξίκῃ χθόνα; 675 Αι. πρὶν ἂν πατρῴαν αὖθις ἑστίαν µόλω. Μη. σὺ δ ὡς τί χρῄζων τήνδε ναυστολεῖς χθόνα; Αι. Πιτθεύς τις ἔστι, γῆς ἄναξ Τροζηνίας.... Μη. παῖς, ὡς λέγουσι, Πέλοπος, εὐσεβέστατος. Αι. τούτῳ θεοῦ µάντευµα κοινῶσαι θέλω. 680 Μη. σοφὸς γὰρ ἁνὴρ καὶ τρίβων τὰ τοιάδε. Αι. κἀµοί γε πάντων φίλτατος δορυξένων. Μη. ἀλλ εὐτυχοίης καὶ τύχοις ὅσων ἐρᾷς. Αι. τί γὰρ σὸν ὄµµα χρώς τε συντέτηχ ὅδε; Μη. Αἰγεῦ, κάκιστός ἐστί µοι πάντων πόσις. 685 Αι. τί φῄς; σαφῶς µοι σὰς φράσον δυσθυµίας. Μη. ἀδικεῖ µ Ιάσων οὐδὲν ἐξ ἐµοῦ παθών. Αι. τί χρῆµα δράσας; φράζε µοι σαφέστερον. Μη. γυναῖκ ἐφ ἡµῖν δεσπότιν δόµων ἔχει. Αι. οὔ που τετόλµηκ ἔργον αἴσχιστον τόδε; 690 Μη. σάφ ἴσθ ἄτιµοι δ ἐσµὲν οἱ πρὸ τοῦ φίλοι. Αι. πότερον ἐρασθεὶς ἢ σὸν ἐχθαίρων λέχος; Μη. µέγαν γ ἔρωτα πιστὸς οὐκ ἔφυ φίλοις. Αι. ἴτω νυν, εἴπερ, ὡς λέγεις, ἐστὶν κακός. Μη. ἀνδρῶν τυράννων κῆδος ἠράσθη λαβεῖν. 695 Αι. δίδωσι δ αὐτῷ τίς; πέραινέ µοι λόγον. Μη. Κρέων, ὃς ἄρχει τῆσδε γῆς Κορινθίας. Αι. συγγνωστὰ µέν τἄρ ἦν σε λυπεῖσθαι, γύναι. Μη. ὄλωλα καὶ πρός γ ἐξελαύνοµαι χθονός. Αι. πρὸς τοῦ; τόδ ἄλλο καινὸν αὖ λέγεις κακόν. 700 Μη. Κρέων µ ἐλαύνει φυγάδα γῆς Κορινθίας. Αι. ἐᾷ δ Ιάσων; οὐδὲ ταῦτ ἐπῄνεσα. Μη. λόγῳ µὲν οὐχί, καρτερεῖν δὲ βούλεται. ἀλλ ἄντοµαί σε τῆσδε πρὸς γενειάδος γονάτων τε τῶν σῶν ἱκεσία τε γίγνοµαι, 705 οἴκτιρον οἴκτιρόν µε τὴν δυσδαίµονα καὶ µή µ ἔρηµον ἐκπεσοῦσαν εἰσίδῃς, δέξαι δὲ χώρᾳ καὶ δόµοις ἐφέστιον. οὕτως ἔρως σοὶ πρὸς θεῶν τελεσφόρος γένοιτο παίδων, καὐτὸς ὄλβιος θάνοις. 710 εὕρηµα δ οὐκ οἶσθ οἷον ηὕρηκας τόδε παύσω δέ σ ὄντ ἄπαιδα καὶ παίδων γονὰς σπεῖραί σε θήσω τοιάδ οἶδα φάρµακα. Αι. πολλῶν ἕκατι τήνδε σοι δοῦναι χάριν, γύναι, πρόθυµός εἰµι, πρῶτα µὲν θεῶν, 715 ἔπειτα παίδων ὧν ἐπαγγέλλῃ γονάς ἐς τοῦτο γὰρ δὴ φροῦδός εἰµι πᾶς ἐγώ. οὕτω δ ἔχει µοι σοῦ µὲν ἐλθούσης χθόνα, πειράσοµαί σου προξενεῖν δίκαιος ὤν. τόσον γε µέντοι σοι προσηµαίνω, γύναι 720 ἐκ τῆσδε µὲν γῆς οὔ σ ἄγειν βουλήσοµαι, αὐτὴ δ ἐάνπερ εἰς ἐµοὺς ἔλθῃς δόµους, µενεῖς ἄσυλος κοὔ σε µὴ µεθῶ τινι. ἐκ τῆσδε δ αὐτὴ γῆς ἀπαλλάσσου πόδα ἀναίτιος γὰρ καὶ ξένοις εἶναι θέλω. 725 Μη. ἔσται τάδ ἀλλὰ πίστις εἰ γένοιτό µοι τούτων, ἔχοιµ ἂν πάντα πρὸς σέθεν καλῶς. Αι. µῶν οὐ πέποιθας; ἢ τί σοι τὸ δυσχερές; Μη. πέποιθα Πελίου δ ἐχθρός ἐστί µοι δόµος

14 14 Κρέων τε. τούτοις δ ὁρκίοισι µὲν ζυγεὶς 730 ἄγουσιν οὐ µεθεῖ ἂν ἐκ γαίας ἐµέ λόγοις δὲ συµβὰς καὶ θεῶν ἀνώµοτος φίλος γένοι ἂν τἀπικηρυκεύµατα οὐκ ἂν πίθοιο τἀµὰ µὲν γὰρ ἀσθενῆ, τοῖς δ ὄλβος ἐστὶ καὶ δόµος τυραννικός. 735 Αι. πολλὴν ἔλεξας ἐν λόγοις προµηθίαν ἀλλ, εἰ δοκεῖ σοι, δρᾶν τάδ οὐκ ἀφίσταµαι. ἐµοί τε γὰρ τάδ ἐστὶν ἀσφαλέστατα, σκῆψίν τιν ἐχθροῖς σοῖς ἔχοντα δεικνύναι, τὸ σόν τ ἄραρε µᾶλλον ἐξηγοῦ θεούς. 740 Μη. ὄµνυ πέδον Γῆς, πατέρα θ Ηλιον πατρὸς τοὐµοῦ, θεῶν τε συντιθεὶς ἅπαν γένος. Αι. τί χρῆµα δράσειν ἢ τί µὴ δράσειν; λέγε. Μη. µήτ αὐτὸς ἐκ γῆς σῆς ἔµ ἐκβαλεῖν ποτε, µήτ ἄλλος ἤν τις τῶν ἐµῶν ἐχθρῶν ἄγειν 745 χρῄζῃ, µεθήσειν ζῶν ἑκουσίῳ τρόπῳ. Αι. ὄµνυµι Γαῖαν ι Ηλίου θ ἁγνὸν σέβαςι θεούς τε πάντας ἐµµενεῖν ἅ σου κλύω. Μη. ἀρκεῖ τί δ ὅρκῳ τῷδε µὴ µµένων πάθοις; Αι. ἃ τοῖσι δυσσεβοῦσι γίγνεται βροτῶν. 750 Μη. χαίρων πορεύου πάντα γὰρ καλῶς ἔχει. κἀγὼ πόλιν σὴν ὡς τάχιστ ἀφίξοµαι, πράξασ ἃ µέλλω καὶ τυχοῦσ ἃ βούλοµαι. Χο. ἀλλά σ ὁ Μαίας ποµπαῖος ἄναξ πελάσειε δόµοις, ὧν τ ἐπίνοιαν 755 σπεύδεις κατέχων πράξειας, ἐπεὶ γενναῖος ἀνήρ, Αἰγεῦ, παρ ἐµοὶ δεδόκησαι. Μη. ὦ Ζεῦ ίκη τε Ζηνὸς Ηλίου τε φῶς, νῦν καλλίνικοι τῶν ἐµῶν ἐχθρῶν, φίλαι, 760 γενησόµεσθα κεἰς ὁδὸν βεβήκαµεν νῦν δ ἐλπὶς ἐχθροὺς τοὺς ἐµοὺς τείσειν δίκην. οὗτος γὰρ ἁνὴρ ἧι µάλιστ ἐκάµνοµεν λιµὴν πέφανται τῶν ἐµῶν βουλευµάτων ἐκ τοῦδ ἀναψόµεσθα πρυµνήτην κάλων, 765 µολόντες ἄστυ καὶ πόλισµα Παλλάδος. ἤδη δὲ πάντα τἀµά σοι βουλεύµατα λέξω δέχου δὲ µὴ πρὸς ἡδονὴν λόγους. πέµψασ ἐµῶν τιν οἰκετῶν Ιάσονα ἐς ὄψιν ἐλθεῖν τὴν ἐµὴν αἰτήσοµαι 770 µολόντι δ αὐτῷ µαλθακοὺς λέξω λόγους, ὡς καὶ δοκεῖ µοι ταὐτά, καὶ καλῶς ἔχειν γάµους τυράννων οὓς προδοὺς ἡµᾶς ἔχει καὶ ξύµφορ εἶναι καὶ καλῶς ἐγνωσµένα. παῖδας δὲ µεῖναι τοὺς ἐµοὺς αἰτήσοµαι, 775 οὐχ ὡς λιποῦσ ἂν πολεµίας ἐπὶ χθονὸς ἐχθροῖσι παῖδας τοὺς ἐµοὺς καθυβρίσαι, ἀλλ ὡς δόλοισι παῖδα βασιλέως κτάνω. πέµψω γὰρ αὐτοὺς δῶρ ἔχοντας ἐν χεροῖν, νύµφῃ φέροντας, τήνδε µὴ φυγεῖν χθόνα, 780 λεπτόν τε πέπλον καὶ πλόκον χρυσήλατον κἄνπερ λαβοῦσα κόσµον ἀµφιθῇ χροΐ, κακῶς ὀλεῖται πᾶς θ ὃς ἂν θίγῃ κόρης τοιοῖσδε χρίσω φαρµάκοις δωρήµατα. ἐνταῦθα µέντοι τόνδ ἀπαλλάσσω λόγον

15 ὤιµωξα δ οἷον ἔργον ἔστ ἐργαστέον τοὐντεῦθεν ἡµῖν τέκνα γὰρ κατακτενῶ τἄµ οὔτις ἔστιν ὅστις ἐξαιρήσεται δόµον τε πάντα συγχέασ Ιάσονος ἔξειµι γαίας, φιλτάτων παίδων φόνον 790 φεύγουσα καὶ τλᾶσ ἔργον ἀνοσιώτατον. οὐ γὰρ γελᾶσθαι τλητὸν ἐξ ἐχθρῶν, φίλαι. ἴτω τί µοι ζῆν κέρδος; οὔτε µοι πατρὶς οὔτ οἶκος ἔστιν οὔτ ἀποστροφὴ κακῶν. ἡµάρτανον τόθ ἡνίκ ἐξελίµπανον 795 δόµους πατρῴους, ἀνδρὸς Ελληνος λόγοις πεισθεῖσ, ὃς ἡµῖν σὺν θεῷ τείσει δίκην. οὔτ ἐξ ἐµοῦ γὰρ παῖδας ὄψεταί ποτε ζῶντας τὸ λοιπὸν οὔτε τῆς νεοζύγου νύµφης τεκνώσει παῖδ, ἐπεὶ κακῶς κακὴν 800 θανεῖν σφ ἀνάγκη τοῖς ἐµοῖσι φαρµάκοις. µηδείς µε φαύλην κἀσθενῆ νοµιζέτω µηδ ἡσυχαίαν, ἀλλὰ θατέρου τρόπου, βαρεῖαν ἐχθροῖς καὶ φίλοισιν εὐµενῆ τῶν γὰρ τοιούτων εὐκλεέστατος βίος. 805 Χο. ἐπείπερ ἡµῖν τόνδ ἐκοίνωσας λόγον, σέ τ ὠφελεῖν θέλουσα, καὶ νόµοις βροτῶν ξυλλαµβάνουσα, δρᾶν σ ἀπεννέπω τάδε. Μη. οὐκ ἔστιν ἄλλως σοὶ δὲ συγγνώµη λέγειν τάδ ἐστί, µὴ πάσχουσαν, ὡς ἐγώ, κακῶς. 810 Χο. ἀλλὰ κτανεῖν σὸν σπέρµα τολµήσεις, γύναι; Μη. οὕτω γὰρ ἂν µάλιστα δηχθείη πόσις. Χο. σὺ δ ἂν γένοιό γ ἀθλιωτάτη γυνή. Μη. ἴτω περισσοὶ πάντες οὑν µέσῳ λόγοι. ἀλλ εἶα χώρει καὶ κόµιζ Ιάσονα 815 ἐς πάντα γὰρ δὴ σοὶ τὰ πιστὰ χρώµεθα. λέξῃς δὲ µηδὲν τῶν ἐµοὶ δεδογµένων, εἴπερ φρονεῖς εὖ δεσπόταις γυνή τ ἔφυς. Χο. Ερεχθεΐδαι τὸ παλαιὸν ὄλβιοι στρ. καὶ θεῶν παῖδες µακάρων, ἱερᾶς 820 χώρας ἀπορθήτου τ ἄπο, φερβόµενοι κλεινοτάταν σοφίαν, αἰεὶ διὰ λαµπροτάτου βαίνοντες ἁβρῶς αἰθέρος, ἔνθα ποθ ἁγνὰς ἐννέα Πιερίδας Μούσας λέγουσι ξανθὰν Αρµονίαν φυτεῦσαι 825 τοῦ καλλινάου τ ἐπὶ Κηφισοῦ ῥοαῖς ἀντ. τὰν Κύπριν κλῄζουσιν ἀφυσσαµέναν χώραν καταπνεῦσαι µετρίας ἀνέµων ἡδυπνόους αὔρας αἰεὶ δ ἐπιβαλλοµέναν χαίταισιν εὐώδη ῥοδέων πλόκον ἀνθέων 830 τᾷ Σοφίᾳ παρέδρους πέµπειν Ερωτας, παντοίας ἀρετᾶς ξυνεργούς. πῶς οὖν ἱερῶν ποταµῶν στρ. ἢ πόλις; ἦ φίλων πόµπιµός σε χώρα 835 τὰν παιδολέτειραν ἕξει, τὰν οὐχ ὁσίαν µετ ἄλλων; σκέψαι τεκέων πλαγάν, σκέψαι φόνον οἷον αἴρῃ. µή, πρὸς γονάτων σε πάντη 840 πάντως ἱκετεύοµεν,

16 16 τέκνα φονεύσῃς. πόθεν θράσος ἢ φρενὸς ἢ ἀντ. χειρὶ τέκνων σέθεν καρδίᾳ τε λήψῃ 845 δεινὰν προσάγουσα τόλµαν; πῶς δ ὄµµατα προσβαλοῦσα τέκνοις ἄδακρυν µοῖραν σχήσεις φόνου; οὐ δυνάσῃ, παίδων ἱκετᾶν πιτνόντων, 850 τέγξαι χέρα φοινίαν τλάµονι θυµῷ. Ια. ἥκω κελευσθείς καὶ γὰρ οὖσα δυσµενὴς οὔ τἂν ἁµάρψτοις τοῦδέ γ, ἀλλ ἀκούσοµαι τί χρῆµα βοψύλῃ καινὸν ἐξ ἐµοῦ, γύναι. 855 Μη. Ιᾶσον, αἰτοῦµαί σε τῶν εἰρηµένων συγγνώµον εἶναι τὰς δ ἐµὰς ὀργὰς φέρειν εἰκός σ, ἐπεὶ νῷν πόλλ ὑπείργασται φίλα. ἐγὼ δ ἐµαυτῇ διὰ λόγων ἀφικόµην κἀλοιδόρησα Σχετλία, τί µαίνοµαι 860 καὶ δυσµεναίνω τοῖσι βουλεύουσιν εὖ, ἐχθρὰ δὲ γαίας κοιράνοις καθίσταµαι πόσει θ, ὃς ἡµῖν δρᾷ τὰ συµφορώτατα, γήµας τύραννον καὶ κασιγνήτους τέκνοις ἐµοῖς φυτεύων; οὐκ ἀπαλλαχθήσοµαι 865 θυµοῦτί πάσχω; θεῶν ποριζόντων καλῶς; οὐκ εἰσὶ µέν µοι παῖδες, οἶδα δὲ χθόνα φεύγοντας ἡµᾶς καὶ σπανίζοντας φίλων; ταῦτ ἐννοήσασ ᾐσθόµην ἀβουλίαν πολλὴν ἔχουσα καὶ µάτην θυµουµένη. 870 νῦν οὖν ἐπαινῶ σωφρονεῖν τ ἐµοὶ δοκεῖς κῆδος τόδ ἡµῖν προσλαβών, ἐγὼ δ ἄφρων, ἧι χρῆν µετεῖναι τῶνδε τῶν βουλευµάτων, καὶ ξυγγαµεῖν σοι, καὶ παρεστάναι λέχει νύµφην τε κηδεύουσαν ἥδεσθαι σέθεν. 875 ἀλλ ἐσµὲν οἷόν ἐσµεν, οὐκ ἐρῶ κακόν, γυναῖκες οὔκουν χρῆν σ ὁµοιοῦσθαι κακοῖς, οὐδ ἀντιτείνειν νήπι ἀντὶ νηπίων. παριέµεσθα, καί φαµεν κακῶς φρονεῖν τότ, ἀλλ ἄµεινον νῦν βεβούλευµαι τάδε 880 ὦ τέκνα τέκνα, δεῦτε, λείπετε στέγας, ἐξέλθετ, ἀσπάσασθε καὶ προσείπατε πατέρα µεθ ἡµῶν, καὶ διαλλάχθηθ ἅµα τῆς πρόσθεν ἔχθρας ἐς φίλους µητρὸς µέτα σπονδαὶ γὰρ ἡµῖν καὶ µεθέστηκεν χόλος. 885 λάβεσθε χειρὸς δεξιᾶς οἴµοι, κακῶν ὡς ἐννοοῦµαι δή τι τῶν κεκρυµµένων. ἆρ, ὦ τέκν, οὕτω καὶ πολὺν ζῶντες χρόνον φίλην ὀρέξετ ὠλένην; τάλαιν ἐγώ, ὡς ἀρτίδακρύς εἰµι καὶ φόβου πλέα. 890 χρόνῳ δὲ νεῖκος πατρὸς ἐξαιρουµένη ὄψιν τέρειναν τήνδ ἔπλησα δακρύων. Χο. κἀµοὶ κατ ὄσσων χλωρὸν ὡρµήθη δάκρυ καὶ µὴ προβαίη µεῖζον ἢ τὸ νῦν κακόν. Ια. αἰνῶ, γύναι, τάδ, οὐδ ἐκεῖνα µέµφοµαι 895 εἰκὸς γὰρ ὀργὰς θῆλυ ποιεῖσθαι γένος γάµου παρεµπολῶντος ἀλλοίου πόσει.

17 17 ἀλλ ἐς τὸ λῷον σὸν µεθέστηκεν κέαρ, ἔγνως δὲ τὴν νικῶσαν, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ, βουλήν γυναικὸς ἔργα ταῦτα σώφρονος. 900 ὑµῖν δέ, παῖδες, οὐκ ἀφροντίστως πατὴρ πολλὴν ἔθηκε σὺν θεοῖς σωτηρίαν οἶµαι γὰρ ὑµᾶς τῆσδε γῆς Κορινθίας τὰ πρῶτ ἔσεσθαι σὺν κασιγνήτοις ἔτι. ἀλλ αὐξάνεσθε τἄλλα δ ἐξεργάζεται 905 πατήρ τε καὶ θεῶν ὅστις ἐστὶν εὐµενής ἴδοιµι δ ὑµᾶς εὐτραφεῖς ἥβης τέλος µολόντας, ἐχθρῶν τῶν ἐµῶν ὑπερτέρους. αὕτη, τί χλωροῖς δακρύοις τέγγεις κόρας, στρέψασα λευκὴν ἔµπαλιν παρηίδα; 910 κοὐκ ἀσµένη τόνδ ἐξ ἐµοῦ δέχῃ λόγον; Μη. οὐδέν. τέκνων τῶνδ ἐννοουµένη πέρι. Ια. θάρσει νυν εὖ γὰρ τῶνδ ἐγὼ θήσω πέρι. Μη. δράσω τάδ οὔτοι σοῖς ἀπιστήσω λόγοις γυνὴ δὲ θῆλυ κἀπὶ δακρύοις ἔφυ. 915 Ια. τί δῆτα λίαν τοῖσδ ἐπιστένεις τέκνοις; Μη. ἔτικτον αὐτούς ζῆν δ ὅτ ἐξηύχου τέκνα, ἐσῆλθέ µ οἶκτος εἰ γενήσεται τάδε. ἀλλ ὧνπερ οὕνεκ εἰς ἐµοὺς ἥκεις λόγους, τὰ µὲν λέλεκται, τῶν δ ἐγὼ µνησθήσοµαι. 920 ἐπεὶ τυράννοις γῆς µ ἀποστεῖλαι δοκεῖ κἀµοὶ τάδ ἐστὶ λῷστα, γιγνώσκω καλῶς, µήτ ἐµποδὼν σοὶ µήτε κοιράνοις χθονὸς ναίειν δοκῶ γὰρ δυσµενὴς εἶναι δόµοισ ἡµεῖς µὲν ἐκ γῆς τῆσδ ἀπαίροµεν φυγῇ, 925 παῖδες δ ὅπως ἂν ἐκτραφῶσι σῇ χερί, αἰτοῦ Κρέοντα τήνδε µὴ φεύγειν χθόνα. Ια. οὐκ οἶδ ἂν εἰ πείσαιµι, πειρᾶσθαι δὲ χρή. Μη. σὺ δ ἀλλὰ σὴν κέλευσον αἰτεῖσθαι πατρὸς γυναῖκα παῖδας τήνδε µὴ φεύγειν χθόνα. 930 Ια. µάλιστα, καὶ πείσειν γε δοξάζω σφ ἐγώ. Μη. εἴπερ γυναικῶν ἐστι τῶν ἄλλων µία. συλλήψοµαι δὲ τοῦδέ σοι κἀγὼ πόνου 1 πέµψω γὰρ αὐτῇ δῶρ ἃ καλλιστεύεται τῶν νῦν ἐν ἀνθρώποισιν, οἶδ ἐγώ, πολύ, 935 λεπτόν τε πέπλον καὶ πλόκον χρυσήλατον παῖδας φέροντας. ἀλλ ὅσον τάχος χρεὼν κόσµον κοµίζειν δεῦρο προσπόλων τινά. εὐδαιµονήσει δ οὐχ ἕν, ἀλλὰ µυρία, ἀνδρός τ ἀρίστου σοῦ τυχοῦσ ὁµευνέτου 940 κεκτηµένη τε κόσµον ὅν ποθ Ηλιος πατρὸς πατὴρ δίδωσιν ἐκγόνοισιν οἷς. λάζυσθε φερνὰς τάσδε, παῖδες, ἐς χέρας καὶ τῇ τυράννῳ µακαρίᾳ νύµφῃ δότε φέροντες οὔτοι δῶρα µεµπτὰ δέξεται. 945 Ια. τί δ, ὦ µαταία, τῶνδε σὰς κενοῖς χέρας; δοκεῖς σπανίζειν δῶµα βασίλειον πέπλων, δοκεῖς δὲ χρυσοῦ; σῷζε, µὴ δίδου τάδε. εἴπερ γὰρ ἡµᾶς ἀξιοῖ λόγου τινὸς γυνή, προθήσει χρηµάτων, σάφ οἶδ ἐγώ. 950 Μη. µή µοι σύ πείθειν δῶρα καὶ θεοὺς λόγος χρυσὸς δὲ κρείσσων µυρίων λόγων βροτοῖς. κείνης ὁ δαίµων, κεῖνα νῦν αὔξει θεός,

18 18 νέα τυραννεῖ τῶν δ ἐµῶν παίδων φυγὰς ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίµεθ, οὐ χρυσοῦ µόνον. 955 ἀλλ, ὦ τέκν, εἰσελθόντε πλουσίους δόµους πατρὸς νέαν γυναῖκα, δεσπότιν δ ἐµήν, ἱκετεύετ, ἐξαιτεῖσθε µὴ φυγεῖν χθόνα, κόσµον διδόντεστοῦδε γὰρ µάλιστα δεῖ ἐς χεῖρ ἐκείνης δῶρα δέξασθαι τάδε. 960 ἴθ ὡς τάχιστα µητρὶ δ ὧν ἐρᾷ τυχεῖν εὐάγγελοι γένοισθε πράξαντες καλῶς. Χο. νῦν ἐλπίδες οὐκέτι µοι παίδων ζόας, στρ. οὐκέτι στείχουσι γὰρ ἐς φόνον ἤδη. δέξεται νύµφα χρυσέων ἀναδεσµῶν 965 δέξεται δύστανος ἄταν ξανθᾷ δ ἀµφὶ κόµᾳ θήσει τὸν Αιδα κόσµον αὐτὰ χεροῖν. λαβοῦσα. πείσει χάρις ἀµβρόσιός τ αὐγὰ πέπλων ἀντ. χρυσέων τευκτὸν στέφανον περιθέσθαι 970 νερτέροις δ ἤδη πάρα νυµφοκοµήσει. τοῖον εἰς ἕρκος πεσεῖται καὶ µοῖραν θανάτου δύστανος ἄταν δ οὐχ ὑπεκφεύξεται. σὺ δ, ὦ τάλαν, ὦ κακόνυµφε κηδεµὼν τυράννων, στρ. 975 παισὶν οὐ κατειδὼς ὄλεθρον βιοτᾷ προσάγεις ἀλόχῳ τε σᾷ στυγερὸν θάνατον. δύστανε µοίρας ὅσον παροίχῃ. µεταστένοµαι δὲ σὸν ἄλγος, ὦ τάλαινα παίδων ἀντ. 980 µᾶτερ, ἃ φονεύσεις τέκνα νυµφιδίων ἕνεκεν λεχέων, ἅ σοι προλιπὼν ἀνόµως ἄλλᾳ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ. Πα. δέσποιν, ἀφεῖνται παῖδες οἵδε σοὶ φυγῆς, 985 καὶ δῶρα νύµφη βασιλὶς ἀσµένη χεροῖν ἐδέξατ εἰρήνη δὲ τἀκεῖθεν τέκνοις. ἔα. τί συγχυθεῖσ ἕστηκας ἡνίκ εὐτυχεῖς; τί σὴν ἔστρεψας ἔµπαλιν παρηίδα 990 κοὐκ ἀσµένη τόνδ ἐξ ἐµοῦ δέχῃ λόγον; Μη. αἰαῖ. Πα. τάδ οὐ ξυνῳδὰ τοῖσιν ἐξηγγελµένοις. Μη. αἰαῖ µάλ αὖθις. Πα. µῶν τιν ἀγγέλλων τύχην οὐκ οἶδα, δόξης δ ἐσφάλην εὐαγγέλου; 995 Μη. ἤγγειλας οἷ ἤγγειλας οὐ σὲ µέµφοµαι. Πα. τί δαὶ κατηφεῖς ὄµµα καὶ δακρυρροεῖς; Μη. πολλή µ ἀνάγκη, πρέσβυ ταῦτα γὰρ θεοὶ κἀγὼ κακῶς φρονοῦσ ἐµηχανησάµην. Πα. θάρσει κάτει τοι καὶ σὺ πρὸς τέκνων ἔτι Μη. ἄλλους κατάξω πρόσθεν ἡ τάλαιν ἐγώ. Πα. οὔτοι µόνη σὺ σῶν ἀπεζύγης τέκνων κούφως φέρειν χρὴ θνητὸν ὄντα συµφοράς. Μη. δράσω τάδ. ἀλλὰ βαῖνε δωµάτων ἔσω καὶ παισὶ πόρσυν οἷα χρὴ καθ ἡµέραν ὦ τέκνα τέκνα, σφῷν µὲν ἔστι δὴ πόλις καὶ δῶµ, ἐν ὧι, λιπόντες ἀθλίαν ἐµέ, οἰκήσετ αἰεὶ µητρὸς ἐστερηµένοι ἐγὼ δ ἐς ἄλλην γαῖαν εἶµι δὴ φυγάς,

19 19 πρὶν σφῷν ὀνάσθαι κἀπιδεῖν εὐδαίµονας, 1010 πρὶν λέκτρα καὶ γυναῖκα καὶ γαµηλίους εὐνὰς ἀγῆλαι λαµπάδας τ ἀνασχεθεῖν. ὦ δυστάλαινα τῆς ἐµῆς αὐθαδίας. ἄλλως ἄρ ὑµᾶς, ὦ τέκν, ἐξεθρεψάµην, ἄλλως δ ἐµόχθουν καὶ κατεξάνθην πόνοις, 1015 στερρὰς ἐνεγκοῦσ ἐν τόκοις ἀλγηδόνας. ἦ µήν ποθ ἡ δύστηνος εἶχον ἐλπίδας πολλὰς ἐν ὑµῖν, γηροβοσκήσειν τ ἐµὲ καὶ κατθανοῦσαν χερσὶν εὖ περιστελεῖν, ζηλωτὸν ἀνθρώποισι νῦν δ ὄλωλε δὴ 1020 γλυκεῖα φροντίς. σφῷν γὰρ ἐστερηµένη λυπρὸν διάξω βίοτον ἀλγεινόν τ ἐµοί. ὑµεῖς δὲ µητέρ οὐκέτ ὄµµασιν φίλοις ὄψεσθ, ἐς ἄλλο σχῆµ ἀποστάντες βίου. φεῦ φεῦ τί προσδέρκεσθέ µ ὄµµασιν, τέκνα; 1025 τί προσγελᾶτε τὸν πανύστατον γέλων; αἰαῖ τί δράσω; καρδία γὰρ οἴχεται, γυναῖκες, ὄµµα φαιδρὸν ὡς εἶδον τέκνων. οὐκ ἂν δυναίµην χαιρέτω βουλεύµατα τὰ πρόσθεν ἄξω παῖδας ἐκ γαίας ἐµούς τί δεῖ µε πατέρα τῶνδε τοῖς τούτων κακοῖς λυποῦσαν αὐτὴν δὶς τόσα κτᾶσθαι κακά; οὐ δῆτ ἔγωγε. χαιρέτω βουλεύµατα. καίτοι τί πάσχω; βούλοµαι γέλωτ ὀφλεῖν ἐχθροὺς µεθεῖσα τοὺς ἐµοὺς ἀζηµίους; 1035 τολµητέον τάδ. ἀλλὰ τῆς ἐµῆς κάκης, τὸ καὶ προσέσθαι µαλθακοὺς λόγους φρενί. χωρεῖτε, παῖδες, ἐς δόµους. ὅτῳ δὲ µὴ θέµις παρεῖναι τοῖς ἐµοῖσι θύµασιν, αὐτῷ µελήσει χεῖρα δ οὐ διαφθερῶ ἆ ἆ. µὴ δῆτα, θυµέ, µὴ σύ γ ἐργάσῃ τάδε ἔασον αὐτούς, ὦ τάλαν, φεῖσαι τέκνων ἐκεῖ µεθ ἡµῶν ζῶντες εὐφρανοῦσί σε. µὰ τοὺς παρ Αιδῃ νερτέρους ἀλάστορας, 1045 οὔτοι ποτ ἔσται τοῦθ ὅπως ἐχθροῖς ἐγὼ παῖδας παρήσω τοὺς ἐµοὺς καθυβρίσαι. πάντως σφ ἀνάγκη κατθανεῖν ἐπεὶ δὲ χρή, ἡµεῖς κτενοῦµεν οἵπερ ἐξεφύσαµεν. πάντως πέπρακται ταῦτα κοὐκ ἐκφεύξεται καὶ δὴ πὶ κρατὶ στέφανος, ἐν πέπλοισι δὲ νύµφη τύραννος ὄλλυται, σάφ οἶδ ἐγώ. ἀλλ, εἶµι γὰρ δὴ τληµονεστάτην ὁδόν, καὶ τούσδε πέµψω τληµονεστέραν ἔτι, παῖδας προσειπεῖν βούλοµαι. δότ, ὦ τέκνα, 1055 δότ ἀσπάσασθαι µητρὶ δεξιὰν χέρα. ὦ φιλτάτη χείρ, φίλτατον δέ µοι στόµα καὶ σχῆµα καὶ πρόσωπον εὐγενὲς τέκνων, εὐδαιµονοῖτον, ἀλλ ἐκεῖ τὰ δ ἐνθάδε πατὴρ ἀφείλετ. ὦ γλυκεῖα προσβολή, ὦ µαλθακὸς χρὼς πνεῦµά θ ἥδιστον τέκνων. χωρεῖτε χωρεῖτ οὐκέτ εἰµὶ προσβλέπειν οἵα τε πρὸς ὑµᾶσ, ἀλλὰ νικῶµαι κακοῖς. καὶ µανθάνω µὲν οἷα δρᾶν µέλλω κακά, θυµὸς δὲ κρείσσων τῶν ἐµῶν βουλευµάτων,

20 ὅσπερ µεγίστων αἴτιος κακῶν βροτοῖς. Χο. πολλάκις ἤδη διὰ λεπτοτέρων µύθων ἔµολον καὶ πρὸς ἁµίλλας ἦλθον µείζους ἢ χρὴ γενεὰν θῆλυν ἐρευνᾶν 1070 ἀλλὰ γὰρ ἔστιν µοῦσα καὶ ἡµῖν, ἣ προσοµιλεῖ σοφίας ἕνεκεν πάσαισι µὲν οὔ παῦρον δὲ δὴ γένος ἐν πολλαῖς εὕροις ἂν ἴσως κοὐκ ἀπόµουσον τὸ γυναικῶν καί φηµι βροτῶν οἵτινές εἰσιν πάµπαν ἄπειροι µηδ ἐφύτευσαν παῖδας, προφέρειν εἰς εὐτυχίαν τῶν γειναµένων. οἱ µὲν ἄτεκνοι δι ἀπειροσύνην 1080 εἴθ ἡδὺ βροτοῖς εἴτ ἀνιαρὸν παῖδες τελέθουσ οὐχὶ τυχόντες πολλῶν µόχθων ἀπέχονται οἷσι δὲ τέκνων ἔστιν ἐν οἴκοις γλυκερὸν βλάστηµ, ὁρῶ µελέτῃ 1085 κατατρυχοµένους τὸν ἅπαντα χρόνον, πρῶτον µὲν ὅπως θρέψουσι καλῶς βίοτόν θ ὁπόθεν λείψουσι τέκνοις ἔτι δ ἐκ τούτων εἴτ ἐπὶ φλαύροις εἴτ ἐπὶ χρηστοῖς 1090 µοχθοῦσι, τόδ ἐστὶν ἄδηλον. ιν δὲ τὸ πάντων λοίσθιον ἤδη πᾶσιν κατερῶ θνητοῖσι κακόν καὶ δὴ γὰρ ἅλις βίοτόν θ ηὗρον σῶµά τ ἐς ἥβην ἤλυθε τέκνων 1095 χρηστοί τ ἐγένοντ εἰ δὲ κυρήσαι δαίµων οὕτως, φροῦδος ἐς Αιδην θάνατος προφέρων σώµατα τέκνων. πῶς οὖν λύει πρὸς τοῖς ἄλλοις τήνδ ἔτι λύπην ἀνιαροτάτην 1100 παίδων ἕνεκεν θνητοῖσι θεοὺς ἐπιβάλλειν; Μη. φίλαι, πάλαι τοι προσµένουσα τὴν τύχην καραδοκῶ τἀκεῖθεν οἷ προβήσεται. καὶ δὴ δέδορκα τόνδε τῶν Ιάσονος 1105 στείχοντ ὀπαδῶν πνεῦµα δ ἠρεθισµένον δείκνυσιν ὥς τι καινὸν ἀγγελεῖ κακόν. Αγγ. ὦ δεινὸν ἔργον παρανόµως εἰργασµένη, Μήδεια, φεῦγε φεῦγε, µήτε ναί αν λιποῦσ ἀπήνην µήτ ὄχον πεδοστιβῆ Μη. τί δ ἄξιόν µοι τῆσδε τυγχάνει φυγῆς; Αγ. ὄλωλεν ἡ τύραννος ἀρτίως κόρη Κρέων θ ὁ φύσας φαρµάκων τῶν σῶν ὕπο. Μη. κάλλιστον εἶπας µῦθον, ἐν δ εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐµοῖς ἔσῃ Αγ. τί φῄς; φρονεῖς µὲν ὀρθὰ κοὐ µαίνῃ, γύναι, ἥτις, τυράννων ἑστίαν ᾐκισµένη, χαίρεις κλύουσα κοὐ φοβῇ τὰ τοιάδε; Μη. ἔχω τι κἀγὼ τοῖς γε σοῖς ἐναντίον λόγοισιν εἰπεῖν ἀλλὰ µὴ σπέρχου, φίλος, 1120 λέξον δέ πῶς ὤλοντο; δὶς τόσον γὰρ ἂν

21 21 τέρψειας ἡµᾶς, εἰ τεθνᾶσι παγκάκως. Αγ. ἐπεὶ τέκνων σῶν ἦλθε δίπτυχος γονὴ σὺν πατρί, καὶ παρῆλθε νυµφικοὺς δόµους, ἥσθηµεν οἵπερ σοῖς ἐκάµνοµεν κακοῖς 1125 δµῶες δι ὤτων δ εὐθὺς ἦν πολὺς λόγος σὲ καὶ πόσιν σὸν νεῖκος ἐσπεῖσθαι τὸ πρίν. κυνεῖ δ ὃ µέν τις χεῖρ, ὃ δὲ ξανθὸν κάρα παίδων ἐγὼ δὲ καὐτὸς ἡδονῆς ὕπο στέγας γυναικῶν σὺν τέκνοις ἅµ ἑσπόµην δέσποινα δ ἣν νῦν ἀντὶ σοῦ θαυµάζοµεν, πρὶν µὲν τέκνων σῶν εἰσιδεῖν ξυνωρίδα, πρόθυµον εἶχ ὀφθαλµὸν εἰς Ιάσονα ἔπειτα µέντοι προὐκαλύψατ ὄµµατα λευκήν τ ἀπέστρεψ ἔµπαλιν παρηίδα, 1135 παίδων µυσαχθεῖσ εἰσόδους πόσις δὲ σὸς ὀργάς τ ἀφῄρει καὶ χόλον νεάνιδος λέγων τάδ Οὐ µὴ δυσµενὴς ἔσῃ φίλοις, παύσῃ δὲ θυµοῦ καὶ πάλιν στρέψεις κάρα, φίλους νοµίζουσ οὕσπερ ἂν πόσις σέθεν, 1140 δέξῃ δὲ δῶρα καὶ παραιτήσῃ πατρὸς φυγὰς ἀφεῖναι παισὶ τοῖσδ, ἐµὴν χάριν; ἣ δ ὡς ἐσεῖδε κόσµον, οὐκ ἠνέσχετο, ἀλλ ἤινεσ ἀνδρὶ πάντα, καὶ πρὶν ἐκ δόµων µακρὰν ἀπεῖναι πατέρα καὶ παῖδας, σέθεν 1145 λαβοῦσα πέπλους ποικίλους ἠµπέσχετο, χρυσοῦν τε θεῖσα στέφανον ἀµφὶ βοστρύχοις λαµπρῷ κατόπτρῳ σχηµατίζεται κόµην, ἄψυχον εἰκὼ προσγελῶσα σώµατος. κἄπειτ ἀναστᾶσ ἐκ θρόνων διέρχεται 1150 στέγας, ἁβρὸν βαίνουσα παλλεύκῳ ποδί, δώροις ὑπερχαίρουσα, πολλὰ πολλάκις τένοντ ἐς ὀρθὸν ὄµµασι σκοπουµένη. τοὐνθένδε µέντοι δεινὸν ἦν θέαµ ἰδεῖν χροιὰν γὰρ ἀλλάξασα λεχρία πάλιν 1155 χωρεῖ τρέµουσα κῶλα καὶ µόλις φθάνει θρόνοισιν ἐµπεσοῦσα µὴ χαµαὶ πεσεῖν. καί τις γεραιὰ προσπόλων, δόξασά που ἢ Πανὸς ὀργὰς ἤ τινος θεῶν µολεῖν, ἀνωλόλυξε, πρίν γ ὁρᾷ διὰ στόµα 1160 χωροῦντα λευκὸν ἀφρόν, ὀµµάτων τ ἄπο κόρας στρέφουσαν, αἷµά τ οὐκ ἐνὸν χροί εἶτ ἀντίµολπον ἧκεν ὀλολυγῆς µέγαν κωκυτόν. εὐθὺς δ ἣ µὲν ἐς πατρὸς δόµους ὥρµησεν, ἣ δὲ πρὸς τὸν ἀρτίως πόσιν, 1165 φράσουσα νύµφης συµφοράν ἅπασα δὲ στέγη πυκνοῖσιν ἐκτύπει δροµήµασιν. ἤδη δ ἀνέλκων κῶλον ἔκπλεθρον δρόµου ταχὺς βαδιστὴς τερµόνων ἂν ἥπτετο, ἣ δ ἐξ ἀναύδου καὶ µύσαντος ὄµµατος 1170 δεινὸν στενάξασ ἡ τάλαιν ἠγείρετο. διπλοῦν γὰρ αὐτῇ πῆµ ἐπεστρατεύετο χρυσοῦς µὲν ἀµφὶ κρατὶ κείµενος πλόκος θαυµαστὸν ἵει νᾶµα παµφάγου πυρός, πέπλοι δὲ λεπτοί, σῶν τέκνων δωρήµατα, 1175 λεπτὴν ἔδαπτον σάρκα τῆς δυσδαίµονος. φεύγει δ ἀναστᾶσ ἐκ θρόνων πυρουµένη,

22 22 σείουσα χαίτην κρᾶτά τ ἄλλοτ ἄλλοσε, ῥῖψαι θέλουσα στέφανον ἀλλ ἀραρότως σύνδεσµα χρυσὸς εἶχε, πῦρ δ, ἐπεὶ κόµην 1180 ἔσεισε, µᾶλλον δὶς τόσως ἐλάµπετο. πίτνει δ ἐς οὖδας συµφορᾷ νικωµένη, πλὴν τῷ τεκόντι κάρτα δυσµαθὴς ἰδεῖν οὔτ ὀµµάτων γὰρ δῆλος ἦν κατάστασις οὔτ εὐφυὲς πρόσωπον, αἷµα δ ἐξ ἄκρου 1185 ἔσταζε κρατὸς συµπεφυρµένον πυρί, σάρκες δ ἀπ ὀστέων ὥστε πεύκινον δάκρυ γναθµοῖς ἀδήλοις φαρµάκων ἀπέρρεον, δεινὸν θέαµα πᾶσι δ ἦν φόβος θιγεῖν νεκροῦ τύχην γὰρ εἴχοµεν διδάσκαλον πατὴρ δ ὁ τλήµων συµφορᾶς ἀγνωσίᾳ ἄφνω προσελθὼν δῶµα προσπίτνει νεκρῷ ὤιµωξε δ εὐθύς, καὶ περιπτύξας χέρας κυνεῖ προσαυδῶν τοιάδ Ω δύστηνε παῖ, τίς σ ὧδ ἀτίµως δαιµόνων ἀπώλεσε; 1195 τίς τὸν γέροντα τύµβον ὀρφανὸν σέθεν τίθησιν; οἴµοι, συνθάνοιµί σοι, τέκνον. ἐπεὶ δὲ θρήνων καὶ γόων ἐπαύσατο, χρῄζων γεραιὸν ἐξαναστῆσαι δέµας προσείχεθ ὥστε κισσὸς ἔρνεσιν δάφνης 1200 λεπτοῖσι πέπλοις, δεινὰ δ ἦν παλαίσµατα ὃ µὲν γὰρ ἤθελ ἐξαναστῆσαι γόνυ, ἣ δ ἀντελάζυτ. εἰ δὲ πρὸς βίαν ἄγοι, σάρκας γεραιὰς ἐσπάρασσ ἀπ ὀστέων. χρόνῳ δ ἀπέσβη καὶ µεθῆχ ὁ δύσµορος 1205 ψυχήν κακοῦ γὰρ οὐκέτ ἦν ὑπέρτερος. κεῖνται δὲ νεκροὶ παῖς τε καὶ γέρων πατὴρ πέλας, ποθεινὴ δακρύοισι συµφορά. καί µοι τὸ µὲν σὸν ἐκποδὼν ἔστω λόγου γνώσῃ γὰρ αὐτὴ ζηµίας ἀποστροφήν τὰ θνητὰ δ οὐ νῦν πρῶτον ἡγοῦµαι σκιάν, οὐδ ἂν τρέσας εἴποιµι τοὺς σοφοὺς βροτῶν δοκοῦντας εἶναι καὶ µεριµνητὰς λόγων τούτους µεγίστην ζηµίαν ὀφλισκάνειν. θνητῶν γὰρ οὐδείς ἐστιν εὐδαίµων ἀνήρ 1215 ὄλβου δ ἐπιρρυέντος εὐτυχέστερος ἄλλου γένοιτ ἂν ἄλλος, εὐδαίµων δ ἂν οὔ. Χο. ἔοιχ ὁ δαίµων πολλὰ τῇδ ἐν ἡµέρᾳ κακὰ ξυνάπτειν ἐνδίκως Ιάσονι. ὦ τλῆµον, ὥς σου συµφορὰς οἰκτίροµεν, 1220 κόρη Κρέοντος, ἥτις εἰς Αιδου δόµους οἴχῃ γάµων ἕκατι τῶν Ιάσονος. Μη. φίλαι, δέδοκται τοὔργον ὡς τάχιστά µοι παῖδας κτανούσῃ τῆσδ ἀφορµᾶσθαι χθονός, καὶ µὴ σχολὴν ἄγουσαν ἐκδοῦναι τέκνα 1225 ἄλλῃ φονεῦσαι δυσµενεστέρᾳ χερί. πάντως σφ ἀνάγκη κατθανεῖν ἐπεὶ δὲ χρή, ἡµεῖς κτενοῦµεν, οἵπερ ἐξεφύσαµεν. ἀλλ εἶ ὁπλίζου, καρδία. τί µέλλοµεν τὰ δεινὰ κἀναγκαῖα µὴ πράσσειν κακά; 1230 ἄγ, ὦ τάλαινα χεὶρ ἐµή, λαβὲ ξίφος, λάβ, ἕρπε πρὸς βαλβῖδα λυπηρὰν βίου, καὶ µὴ κακισθῇς µηδ ἀναµνησθῇς τέκνων,

23 23 ὡς φίλταθ, ὡς ἔτικτες ἀλλὰ τήνδε γε λαθοῦ βραχεῖαν ἡµέραν παίδων σέθεν, 1235 κἄπειτα θρήνει καὶ γὰρ εἰ κτενεῖς σφ, ὅµως φίλοι γ ἔφυσανδυστυχὴς δ ἐγὼ γυνή. Χο. ἰὼ Γᾶ τε καὶ παµφαὴς στρ. ἀκτὶς Αελίου, κατίδετ ἴδετε τὰν ὀλοµέναν γυναῖκα, πρὶν φοινίαν 1240 τέκνοις προσβαλεῖν χέρ αὐτοκτόνον τεᾶς γὰρ ἀπὸ χρυσέας γονᾶς ἔβλαστεν, θεοῦ δ αἷµά τι πίτνειν φόβος ὑπ ἀνέρων. ἀλλά νιν, ὦ φάος διογενές, κάτειρ 1245 γε κατάπαυσον, ἔξελ οἴκων φονίαν τάλαινάν τ Ερινὺν ὑπ ἀλαστόρων. µάταν µόχθος ἔρρει τέκνων, ἀντ. ἆρα µάταν γένος φίλιον ἔτεκες, ὦ κυανεᾶν λιποῦσα Συµπληγάδων 1250 πετρᾶν ἀξενωτάταν ἐσβολάν; δειλαία, τί σοι φρενῶν βαρὺς χόλος προσπίτνει καὶ δυσµενὴς φόνος; ἀµείβεται χαλεπὰ γὰρ βροτοῖς ὁµογενῆ µιά σµατα ἐπὶ γαῖαν αὐτοφόνταις ξυνῳ δὰ θεόθεν πίτνοντ ἐπὶ δόµοις ἄχη. ι ΠΑΙ ΕΣ ἔνδοθεν. αἰαῖ.ι Χο. ἀκούεις βοὰν ἀκούεις τέκνων; στρ. ἰὼ τλᾶµον, ὦ κακοτυχὲς γύναι Πα. οἴµοι, τί δράσω; ποῖ φύγω µητρὸς χέρας; οὐκ οἶδ, ἄδελφε φίλτατ ὀλλύµεσθα γάρ. Χο. παρέλθω δόµους; ἀρῆξαι φόνον δοκεῖ µοι τέκνοις. Πα. ναί, πρὸς θεῶν, ἀρήξατ ἐν δέοντι γάρ ὡς ἐγγὺς ἤδη γ ἐσµὲν ἀρκύων ξίφους. Χο. τάλαιν, ὡς ἄρ ἦσθα πέτρος ἢ σίδαρος, ἅτις τέκνων ὃν ἔτεκες ἄροτον αὐτόχειρι µοίρᾳ κτενεῖς. µίαν δὴ κλύω µίαν τῶν πάρος ἀντ γυναῖκ ἐν φίλοις χέρα βαλεῖν τέκνοις Ινὼ µανεῖσαν ἐκ θεῶν, ὅθ ἡ ιὸς δάµαρ νιν ἐξέπεµψε δωµάτων ἄλῃ πίτνει δ ἁ τάλαιν ἐς ἅλµαν φόνῳ τέκνων δυσσεβεῖ, 1275 ἀκτῆς ὑπερτείνασα ποντίας πόδα, δυοῖν τε παίδοιν συνθανοῦσ ἀπόλλυται. τί δῆτ οὖν γένοιτ ἂν ἔτι δεινόν; ὦ γυναικῶν λέχος πολύπονον, ὅσα βροτοῖς ἔρεξας ἤδη κακά Ια. γυναῖκες, αἳ τῆσδ ἐγγὺς ἕστατε στέγης, ἆρ ἐν δόµοισιν ἡ τὰ δείν εἰργασµένη Μήδεια τοῖσδ ἔτ, ἢ µεθέστηκεν φυγῇ; δεῖ γάρ νιν ἤτοι γῆς γε κρυφθῆναι κάτω, ἢ πτηνὸν ἆραι σῶµ ἐς αἰθέρος βάθος, 1285 εἰ µὴ τυράννων δώµασιν δώσει δίκην πέποιθ ἀποκτείνασα κοιράνους χθονὸς ἀθῷος αὐτὴ τῶνδε φεύξεσθαι δόµων; ἀλλ οὐ γὰρ αὐτῆς φροντίδ ὡς τέκνων ἔχω

24 24 κείνην µὲν οὓς ἔδρασεν ἔρξουσιν κακῶς, 1290 ἐµῶν δὲ παίδων ἦλθον ἐκσῴσων βίον, µή µοί τι δράσωσ οἱ προσήκοντες γένει, µητρῷον ἐκπράσσοντες ἀνόσιον φόνον. Χο. ὦ τλῆµον, οὐκ οἶσθ οἷ κακῶν ἐλήλυθας, Ιᾶσον οὐ γὰρ τούσδ ἂν ἐφθέγξω λόγους Ια. τί δ ἔστιν; ἦ που κἄµ ἀποκτεῖναι θέλει; Χο. παῖδες τεθνᾶσι χειρὶ µητρῴᾳ σέθεν. Ια. οἴµοι τί λέξεις; ὥς µ ἀπώλεσας, γύναι. Χο. ὡς οὐκέτ ὄντων σῶν τέκνων φρόντιζε δή. Ια. ποῦ γάρ νιν ἔκτειν ; ἐντὸς ἢ ἔξωθεν δόµων; 1300 Χο. πύλας ἀνοίξας σῶν τέκνων ὄψῃ φόνον. Ια. χαλᾶτε κλῇδας ὡς τάχιστα, πρόσπολοι, ἐκλύεθ ἁρµούς, ὡς ἴδω διπλοῦν κακόν, τοὺς µὲν θανόνταστὴν δὲ τείσωµαι δίκην. Μη. τί τάσδε κινεῖς κἀναµοχλεύεις πύλας, 1305 νεκροὺς ἐρευνῶν κἀµὲ τὴν εἰργασµένην; παῦσαι πόνου τοῦδ. εἰ δ ἐµοῦ χρείαν ἔχεις, λέγ, εἴ τι βούλῃ, χειρὶ δ οὐ ψαύσεις ποτέ. τοιόνδ ὄχηµα πατρὸς Ηλιος πατὴρ δίδωσιν ἡµῖν, ἔρυµα πολεµίας χερός Ια. ὦ µῖσος, ὦ µέγιστον ἐχθίστη γύναι θεοῖς τε κἀµοὶ παντί τ ἀνθρώπων γένει, ἥτις τέκνοισι σοῖσιν ἐµβαλεῖν ξίφος ἔτλης τεκοῦσα, κἄµ ἄπαιδ ἀπώλεσας καὶ ταῦτα δράσασ ἥλιόν τε προσβλέπεις 1315 καὶ γαῖαν, ἔργον τλᾶσα δυσσεβέστατον ὄλοι ἐγὼ δὲ νῦν φρονῶ, τότ οὐ φρονῶν, ὅτ ἐκ δόµων σε βαρβάρου τ ἀπὸ χθονὸς Ελλην ἐς οἶκον ἠγόµην, κακὸν µέγα, πατρός τε καὶ γῆς προδότιν ἥ σ ἐθρέψατο τὸν σὸν δ ἀλάστορ εἰς ἔµ ἔσκηψαν θεοί κτανοῦσα γὰρ δὴ σὸν κάσιν παρέστιον τὸ καλλίπρῳρον εἰσέβης Αργοῦς σκάφος. ἤρξω µὲν ἐκ τοιῶνδε νυµφευθεῖσα δὲ παρ ἀνδρὶ τῷδε καὶ τεκοῦσά µοι τέκνα, 1325 εὐνῆς ἕκατι καὶ λέχους σφ ἀπώλεσας. οὐκ ἔστιν ἥτις τοῦτ ἂν Ελληνὶς γυνὴ ἔτλη ποθ, ὧν γε πρόσθεν ἠξίουν ἐγὼ γῆµαι σέ, κῆδος ἐχθρὸν ὀλέθριόν τ ἐµοί, λέαιναν, οὐ γυναῖκα, τῆς Τυρσηνίδος 1330 Σκύλλης ἔχουσαν ἀγριωτέραν φύσιν. ἀλλ οὐ γὰρ ἄν σε µυρίοις ὀνείδεσι δάκοιµι τοιόνδ ἐµπέφυκέ σοι θράσος ἔρρ, αἰσχροποιὲ καὶ τέκνων µιαιφόνε ἐµοὶ δὲ τὸν ἐµὸν δαίµον αἰάζειν πάρα, 1335 ὃς οὔτε λέκτρων νεογάµων ὀνήσοµαι, οὐ παῖδας οὓς ἔφυσα κἀξεθρεψάµην ἕξω προσειπεῖν ζῶντας, ἀλλ ἀπώλεσα. Μη. µακρὰν ἂν ἐξέτεινα τοῖσδ ἐναντίον λόγοισιν, εἰ µὴ Ζεὺς πατὴρ ἠπίστατο 1340 οἷ ἐξ ἐµοῦ πέπονθας οἷά τ εἰργάσω σὺ δ οὐκ ἔµελλες τἄµ ἀτιµάσας λέχη τερπνὸν διάξειν βίοτον ἐγγελῶν ἐµοί οὐδ ἡ τύραννος, οὐδ ὁ σοὶ προσθεὶς γάµους Κρέων ἀνατεὶ τῆσδέ µ ἐκβαλεῖν χθονός.

25 πρὸς ταῦτα καὶ λέαιναν, εἰ βούλῃ, κάλει καὶ Σκύλλαν ἣ Τυρσηνὸν ὤικησεν πέδον τῆς σῆς γὰρ ὡς χρὴ καρδίας ἀνθηψάµην. Ια. καὐτή γε λυπῇ καὶ κακῶν κοινωνὸς εἶ. Μη. σάφ ἴσθι λύει δ ἄλγος, ἢν σὺ µὴ γγελᾷς Ια. ὦ τέκνα, µητρὸς ὡς κακῆς ἐκύρσατε. Μη. ὦ παῖδες, ὡς ὤλεσθε πατρῴᾳ νόσῳ. Ια. οὔτοι νυν ἡµὴ δεξιά σφ ἀπώλεσεν. Μη. ἀλλ ὕβρις, οἵ τε σοὶ νεοδµῆτες γάµοι. Ια. λέχους σφε κἠξίωσας οὕνεκα κτανεῖν Μη. σµικρὸν γυναικὶ πῆµα τοῦτ εἶναι δοκεῖς; Ια. ἥτις γε σώφρων σοὶ δὲ πάντ ἐστὶν κακά. Μη. οἵδ οὐκέτ εἰσί τοῦτο γάρ σε δήξεται. Ια. οἵδ εἰσίν, οἴµοι, σῷ κάρᾳ µιάστορες. Μη. ἴσασιν ὅστις ἦρξε πηµονῆς θεοί Ια. ἴσασι δῆτα σήν γ ἀπόπτυστον φρένα. Μη. στύγει πικρὰν δὲ βάξιν ἐχθαίρω σέθεν. Ια. καὶ µὴν ἐγὼ σήν ῥᾴδιον δ ἀπαλλαγαί. Μη. πῶς οὖν; τί δράσω; κάρτα γὰρ κἀγὼ θέλω. Ια. θάψαι νεκρούς µοι τούσδε καὶ κλαῦσαι πάρες Μη. οὐ δῆτ, ἐπεί σφας τῇδ ἐγὼ θάψω χερί, φέρουσ ἐς Ηρας τέµενος Ακραίας θεοῦ, ὡς µή τις αὐτοὺς πολεµίων καθυβρίσῃ, τύµβους ἀνασπῶν γῇ δὲ τῇδε Σισύφου σεµνὴν ἑορτὴν καὶ τέλη προσάψοµεν 1370 τὸ λοιπὸν ἀντὶ τοῦδε δυσσεβοῦς φόνου. αὐτὴ δὲ γαῖαν εἶµι τὴν Ερεχθέως, Αἰγεῖ συνοικήσουσα τῷ Πανδίονος. σὺ δ, ὥσπερ εἰκός, κατθανῇ κακὸς κακῶς, Αργοῦς κάρα σὸν λειψάνῳ πεπληγµένος, 1375 πικρὰς τελευτὰς τῶν ἐµῶν γάµων ἰδών. Ια. ἀλλά σ Ερινὺς ὀλέσειε τέκνων φονία τε ίκη. Μη. τίς δὲ κλύει σοῦ θεὸς ἢ δαίµων, τοῦ ψευδόρκου καὶ ξειναπάτου; 1380 Ια. φεῦ φεῦ, µυσαρὰ καὶ παιδολέτορ. Μη. στεῖχε πρὸς οἴκους καὶ θάπτ ἄλοχον. Ια. στείχω, δισσῶν γ ἄµορος τέκνων. Μη. οὔπω θρηνεῖς µένε καὶ γῆρας. Ια. ὦ τέκνα φίλτατα. Μη. µητρί γε, σοὶ δ οὔ Ια. κἄπειτ ἔκανες; Μη. σέ γε πηµαίνουσ. Ια. ὤµοι, φιλίου χρῄζω στόµατος παίδων ὁ τάλας προσπτύξασθαι. Μη. νῦν σφε προσαυδᾷς, νῦν ἀσπάζῃ, τότ ἀπωσάµενος. Ια. δός µοι πρὸς θεῶν 1390 µαλακοῦ χρωτὸς ψαῦσαι τέκνων. Μη. οὐκ ἔστι µάτην ἔπος ἔρριπται. Ια. Ζεῦ, τάδ ἀκούεις ὡς ἀπελαυνόµεθ, οἷά τε πάσχοµεν ἐκ τῆς µυσαρᾶς καὶ παιδοφόνου τῆσδε λεαίνης; 1395 ἀλλ ὁπόσον γοῦν πάρα καὶ δύναµαι τάδε καὶ θρηνῶ κἀπιθεάζω, µαρτυρόµενος δαίµονας ὥς µοι τέκνα κτείνασ ἀποκωλύεις ψαῦσαί τε χεροῖν θάψαι τε νεκρούς, 1400 οὓς µήποτ ἐγὼ φύσας ὄφελον

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 11. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 576-626 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 10. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 520-575 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 6. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 267-323 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 5. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 204-266 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 1. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 1-48 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο)

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης (Φροντιστήριο) Ενότητα: 3. Γραμματικός και συντακτικός σχολιασμός στίχων 96-147 Καράμπελας Σωτήριος Τμήμα Φιλολογίας Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται

Διαβάστε περισσότερα

Εἴθ ὤφελ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος 1. Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας, μηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε. τμηθεῖσα πεύκη, μηδ ἐρετμῶσαι χέρας

Εἴθ ὤφελ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος 1. Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας, μηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε. τμηθεῖσα πεύκη, μηδ ἐρετμῶσαι χέρας Τρ. Εἴθ ὤφελ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος 1 Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας, μηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε τμηθεῖσα πεύκη, μηδ ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας 5 Πελίᾳ μετῆλθον.

Διαβάστε περισσότερα

σιγῇ δόμους εἰσβᾶσ ἵν ἔστρωται λέχος ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνῃ κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβῃ τινά. δεινὴ γάρ οὔτοι ῥᾳδίως γε συμβαλὼν ἔχθραν

σιγῇ δόμους εἰσβᾶσ ἵν ἔστρωται λέχος ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνῃ κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβῃ τινά. δεινὴ γάρ οὔτοι ῥᾳδίως γε συμβαλὼν ἔχθραν Εὐριπίδης Μήδεια ΤΡΟΦΟΣ Εἴθ ὤφελ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας μηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε τμηθεῖσα πεύκη μηδ ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας

Διαβάστε περισσότερα

P. Cornelio Tacito - Dialogus de oratoribus. Euripide. Medea. a cura di Emilio Piccolo. Classici Latini e Greci Senecio

P. Cornelio Tacito - Dialogus de oratoribus. Euripide. Medea. a cura di Emilio Piccolo. Classici Latini e Greci Senecio P. Cornelio Tacito - Dialogus de oratoribus Euripide Medea a cura di Emilio Piccolo Classici Latini e Greci Senecio 1 Senecio: Classici Latini e Greci Classici Latini e Greci Senecio emiliopiccolo@mclink.it

Διαβάστε περισσότερα

Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν

Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις³ καὶ κινδύνοις οὐ λείπει. Τοῖς τῶν φίλων λόγοις ἀεὶ πιστεύομεν. Εἰ κινδυνεύετε, ὦ φίλοι, τοὺς τῶν ἀνθρώπων

Διαβάστε περισσότερα

1st and 2nd Person Personal Pronouns

1st and 2nd Person Personal Pronouns 1st and 2nd Person Personal Pronouns Case First Person Second Person I You () Nominative ἐγώ σύ Accusative ἐμέ or με σέ Genitive ἐμοῦ or μου σοῦ Dative ἐμοί or μοι σοί We You () Nominative ἡμεῖς ὑμεῖς

Διαβάστε περισσότερα

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται Τὸ πρῶτον κεφαλαῖον ὁ Δημοσθένης ἐστὶ ἀνήρ. ὁ Ἰφιμεδεία ἐστὶ γυνή. ὁ Στέφανός ἐστι παῖς. ὁ Φίλιππός ἐστι παῖς. ἡ

Διαβάστε περισσότερα

πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern

πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern VERTAALHULP BIJ 31.2 πῶς οῦν ἂν μετριώτατα σκοποίμεθα αὐτά; < --predicaat-- > compl. (obj.) πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern

Διαβάστε περισσότερα

Εισαγωγή στη Φιλοσοφία

Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Ενότητα 3: Είναι - Συνειδέναι Κωνσταντίνος Μαντζανάρης Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό

Διαβάστε περισσότερα

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει. 1 Άκλιτα μέρη Μόρια Λέγονται οι άκλιτες λέξεις, οι περισσότερες μονοσύλλαβες, που δεν ανήκουν κανονικά σ ένα ορισμένο μέρος του λόγου. Αυτά έχουν κυρίως επιρρηματική σημασία και χρησιμοποιούνται στο λόγο

Διαβάστε περισσότερα

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται Τὸ πρῶτον κεφαλαῖον ὁ οἶκος τοῦ Δημοθένους ὁ Δημοσθένης ἐστὶν ἀνήρ. ἡ Ἰφιμεδεία ἐστὶ γυνή. ὁ Στέφανός ἐστι παῖς.

Διαβάστε περισσότερα

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Παῦσαι, πρὶν ὀργῆς εἰσορᾷς θεούς; Μονάδες 30

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Παῦσαι, πρὶν ὀργῆς εἰσορᾷς θεούς; Μονάδες 30 ΘΕΜΑ 101 ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ. 280-294 Παῦσαι πρὶν ὀργῆς κἀμὲ μεστῶσαι λέγων μὴ φευρεθῇς ἄνους τε καὶ γέρων ἅμα. Λέγεις γὰρ οὐκ ἀνεκτὰ δαίμονας λέγων πρόνοιαν ἴσχειν τοῦδε τοῦ νεκροῦ πέρι. Πότερον

Διαβάστε περισσότερα

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Ὦ κοινὸν αὐτάδελφον τῶν ἐχθρῶν κακά; Μονάδες 30

1. Να μεταφραστεί το τμήμα: Ὦ κοινὸν αὐτάδελφον τῶν ἐχθρῶν κακά; Μονάδες 30 ΘΕΜΑ ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ. -9 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ὦ κοινὸν αὐτάδελφον Ἰσμήνης κάρα ἆρ οἶσθ ὅ τι Ζεὺς τῶν ἀπ Οἰδίπου κακῶν ὁποῖον οὐχὶ νῷν ἔτι ζώσαιν τελεῖ; Οὐδὲν γὰρ οὔτ ἀλγεινὸν οὔτ ἄτης ἄτερ οὔτ

Διαβάστε περισσότερα

Euripides Medea EM663. Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Euripides Medea EM663. Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Euripides Passage: Third episode: Aegeus arrives on his way back from Delphi. He sympathises with Medea's plight and offers her safe haven in Athens. Medea announces her plans to kill Creon's wife and

Διαβάστε περισσότερα

Jo Willmott Euripides Passage: EM214 First Episode: Medea enters and bewails the lot of women. Creon enters and banishes her, fearing that she will do

Jo Willmott Euripides Passage: EM214 First Episode: Medea enters and bewails the lot of women. Creon enters and banishes her, fearing that she will do First Episode: Medea enters and bewails the lot of women. Creon enters and banishes her, fearing that she will do something terrible. Medea pleads with him and he gives in. Medea plots her revenge. Μήδεια

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3

ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μὴ συνῄδη ὦ βουλή τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τς κατηγορίας

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 3 Θεωρητικά στοιχεία 1. Παρατακτική σύνδεση α. Ασύνδετη παράταξη ή ασύνδετο σχήμα Είναι ο αρχικός και απλοϊκός τρόπος σύνδεσης όμοιων προτάσεων ή όρων. Κατ αυτόν τα συνδεόμενα μέρη διαδέχονται

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 151 ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ. 441-457 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ

ΘΕΜΑ 151 ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ. 441-457 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ 151 ον οφοκλέους, Αντιγόνη, στ. 441-457 Σὲ δή σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον κάρα φῄς ἢ καταρνῇ μὴ δεδρακέναι τάδε; Καὶ φημὶ δρᾶσαι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή. Σὺ μὲν κομίζοις ἂν σεαυτὸν ᾗ θέλεις ἔξω βαρείας

Διαβάστε περισσότερα

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γεγραμμένον

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γεγραμμένον ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γεγραμμένον Revision 0.03a 2014-10-25 Τὸ πρῶτον κεφαλαῖον ὁ οἶκος τοῦ Δημοθένους ὁ Δημοσθένης ἐστὶν ἀνήρ. ἡ Ἰφιμεδεία ἐστὶ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ [ΜΗΔΕΙΑ] Ἀποσπάσματα

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ [ΜΗΔΕΙΑ] Ἀποσπάσματα ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ [ΜΗΔΕΙΑ] Ἀποσπάσματα ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ [ΜΗΔΕΙΑ] Ἀποσπάσματα Ἐπιλογὴ - ἀπόδοση Θοδωρὴς Βοριᾶς Θεσσαλονίκη 2010 ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ [ΜΗΔΕΙΑ] Ἀποσπάσματα Ἐπιλογὴ - ἀπόδοση: Θοδωρὴς Βοριᾶς Copyright: Θοδωρὴς Βοριᾶς

Διαβάστε περισσότερα

Αὕτη δ ἐστίν ἡ καλουμένη πόλις καί ἡ κοινωνία ἡ πολιτική.

Αὕτη δ ἐστίν ἡ καλουμένη πόλις καί ἡ κοινωνία ἡ πολιτική. ΑΡΙΟΣΕΛΟΤ «ΠΟΛΙΣΙΚΑ» Κ ε ί μ ε ν ο Ενότητα 11η Επειδή ὁρῶμεν πᾶσαν πόλιν οὖσαν κοινωνίαν τινά και συνεστηκυῖαν ἕνεκα ἀγαθοῦ τινος (πάντες γάρ πράττουσι πάντα χάριν τοῦ δοκοῦντος εἶναι ἀγαθόν), δῆλον ὡς

Διαβάστε περισσότερα

Η ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας.

Η ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας. 1. (α.ε) σκέφτομαι, ενεργώ Αυτός και ζω που κατά τρόπο απελευθερώνει. ελεύθερο. 2. (ν.ε) παραβαίνω τους Αυτός ηθικούς νόμους. που κάνει κάποιον ελεύθερο. 1. Η ειλικρίνεια. 2. Η αυθάδεια. Ο δούλος που απέκτησε

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 12 Τέταρτο επεισόδιο (173d-175a): Έκτος ορισμός της σωφροσύνης (ἐπιστήμη ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ) και η ανασκευή της Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείμενο από το πρωτότυπο (στίχοι )

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείμενο από το πρωτότυπο (στίχοι ) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Β ΤΑΞΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΜΑΪΟΥ 2003 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Γ ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Γ ΓΥΜΝΑΙΟΥ ΕΝΟΣΗΣΑ 2 1. Να συμπληρώσετε τα κενά με τα παραθετικά των επιθέτων και των επιρρημάτων που βρίσκονται στην παρένθεση. - Τὸ σῴζειν τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι (χαλεπόν, συγκρ.). - Τῶν ἀνδρῶν ἐπολέμησαν αἱ γυναῖκες

Διαβάστε περισσότερα

Antistrophe ( ) Strophe ( ) πῶς ἂν ἐς ὄψιν τὰν ἁμετέραν. ἄιες, ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς, ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος. ἔλθοι μύθων τ αὐδαθέντων

Antistrophe ( ) Strophe ( ) πῶς ἂν ἐς ὄψιν τὰν ἁμετέραν. ἄιες, ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς, ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος. ἔλθοι μύθων τ αὐδαθέντων Strophe (148-159) ἄιες, ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς, ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος μέλπει νύμφα; τίς σοί ποτε τᾶς ἀπλάτου κοίτας ἔρος, ὦ ματαία; σπεύσει θανάτου τελευτά μηδὲν τόδε λίσσου. εἰ δὲ σὸς πόσις καινὰ λέχη σεβίζει,

Διαβάστε περισσότερα

εἰ δὲ μή, παῦσαι ἤδη, ὦ θαυμάσιε, πολλάκις μοι λέγων τὸν αὐτὸν λόγον, bepaling cmpl. attribuut complement (object)

εἰ δὲ μή, παῦσαι ἤδη, ὦ θαυμάσιε, πολλάκις μοι λέγων τὸν αὐτὸν λόγον, bepaling cmpl. attribuut complement (object) VERTAALHULP BIJ 32.2 Σω. σκοπῶμεν, ὦ ἀγαθέ, κοινῇ, καὶ εἴ πῃ ἔχεις ἀντιλέγειν ἐμοῦ λέγοντος, gesubst. ἀντίλεγε καί σοι πείσομαι.

Διαβάστε περισσότερα

Πρόσληψη του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Πρόσληψη του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος Πρόσληψη του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος Ενότητα 3: Πρόσληψη στην αρχαιότητα: Ο Αἴαντας του Σοφοκλή και της Επικής Παράδοσης. Ευφημία Δ. Καρακάντζα Τμήμα Φιλολογίας Σκοποί ενότητας Ανάγνωση - άξονες ερμηνείας

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΜΑΪΟΥ 2004 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΜΑΪΟΥ 2004 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΜΑΪΟΥ 2004 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Κείµενο διδαγµένο από το πρωτότυπο Λυσίου Ὑπέρ Μαντιθέου, 19-21

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑ 4η 15. Bούλομαι δὲ καὶ ἃς βασιλεῖ πρὸς τὴν πόλιν συνθήκας ὁ Λυκοῦργος ἐποίησε διηγήσασθαι: μόνη γὰρ δὴ αὕτη ἀρχὴ διατελεῖ οἵαπερ ἐξ ἀρχῆς κατεστάθη: τὰς δὲ ἄλλας πολιτείας εὕροι

Διαβάστε περισσότερα

Κείμενο διδαγμένο από το πρωτότυπο Δημοσθένους, Ὑπὲρ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας, 17-18

Κείμενο διδαγμένο από το πρωτότυπο Δημοσθένους, Ὑπὲρ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας, 17-18 ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Κείμενο διδαγμένο από το πρωτότυπο Δημοσθένους,

Διαβάστε περισσότερα

1. ιδαγµένο κείµενο από το πρωτότυπο Θουκυδίδου Ἱστοριῶν Β 36

1. ιδαγµένο κείµενο από το πρωτότυπο Θουκυδίδου Ἱστοριῶν Β 36 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΡΙΤΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2002 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ) ΣΥΝΟΛΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 61ο Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 9-11

ΘΕΜΑ 61ο Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 9-11 ΘΕΜΑ 61ο Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 9-11 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΡΤΥΡΙΑ Περὶ μὲν τοίνυν αὐτῆς τῆς αἰτίας οὐκ οἶδ ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν δοκεῖ δέ μοι ὦ βουλή ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις ἀγῶσι περὶ αὐτῶν

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Διδαγμένο κείμενο: Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια (Β3 1-2

Διαβάστε περισσότερα

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ 2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ Κείμενο: Λυσίου «Υπέρ Μαντιθέου» ( 18-21) ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Α. Από το κείμενο που

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΓΝΩΣΤΟ)

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΓΝΩΣΤΟ) ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΓΝΩΣΤΟ) ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 1: Ἴσως οὖν εἴποιεν ἂν πολλοὶ τῶν φασκόντων φιλοσοφεῖν, ὅτι οὐκ ἄν ποτε ὁ δίκαιος ἄδικος γένοιτο, οὐδὲ ὁ σώφρων

Διαβάστε περισσότερα

Πῶς σὺ Ιουδαῖος ὢν παρ ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος οὔσης;

Πῶς σὺ Ιουδαῖος ὢν παρ ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος οὔσης; Johannesevangelium 4,1-42 4,1 Ως οὖν ἔγνω ὁ Ιησοῦς ὅτι ἤκουσαν οἱ φαρισαῖοι ὅτι Ιησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ιωάννης 4,2 καίτοιγε Ιησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 4,3 ἀφῆκεν

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 481ο: Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 2, 4,

ΘΕΜΑ 481ο: Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 2, 4, ΘΕΜΑ 481ο: Ξενοφῶντος Ἑλληνικά, 2, 4, 42-43. 2. Να κατατάξετε κατά χρονική σειρά τα ακόλουθα βιογραφικά στοιχεία του Ξενοφώντα: α) Εγκαταστάθηκε στον Σκιλλούντα, όπου ασχολήθηκε με το συγγραφικό του έργο.

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4)

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4) 53 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά,

Διαβάστε περισσότερα

αὐτόν φέρω αὐτόν τὸ φῶς τὸ φῶς αὐτόν τὸ φῶς ὁ λόγος ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω αὐτόν

αὐτόν φέρω αὐτόν τὸ φῶς τὸ φῶς αὐτόν τὸ φῶς ὁ λόγος ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω αὐτόν ἐγένετο ἄνθρωπος, ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός.

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 2o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3

ΘΕΜΑ 2o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 ΘΕΜΑ 2o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μὴ συνῄδη ὦ βουλή τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τς κατηγορίας

Διαβάστε περισσότερα

EDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen

EDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen EDU IT i Ny Testamente på Teologi Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen teojmo@cas.au.dk Ny Testamente som fag Tekstfortolkning Originaltekster på græsk Udfordring: at nå diskussion, fortolkning og perspektivering

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗΣ Αµυραδάκη 20, Νίκαια (210-4903576) ΤΑΞΗ... Γ ΛΥΚΕΙΟΥ... ΜΑΘΗΜΑ...ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ... Α] ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ : 3 Διδαγμένο κείμενο Ἀριστοτέλους Πολιτικά (Α1,1/Γ1,2/Γ1,3-4/6/12)

Διαβάστε περισσότερα

50 ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ ἀπώλετο, πρὸς αὐτοφώρων ἀµπλακηµάτων διπλᾶς ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί ἔπειτα µήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος,

50 ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ ἀπώλετο, πρὸς αὐτοφώρων ἀµπλακηµάτων διπλᾶς ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί ἔπειτα µήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος, ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΑΝ. Ω κοινὸν αὐτάδελφον Ισµήνης κάρα, ἆρ οἶσθ ὅ τι Ζεὺς τῶν ἀπ Οἰδίπου κακῶν ὁποῖον οὐχὶ νῷν ἔτι ζώσαιν τελεῖ; Οὐδὲν γὰρ οὔτ ἀλγεινὸν οὔτ ἄτης ἄτερ 5 οὔτ αἰσχρὸν οὔτ ἄτιµόν ἐσθ ὁποῖον οὐ τῶν σῶν

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ - Δ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Δ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 08 Δεύτερο επεισόδιο (163e-165a7): Κριτίου ρήσις και τέταρτος ορισμός της σωφροσύνης (τὸ γιγνώσκειν αὐτὸν ἑαυτόν) Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

ΜΗΔΕΙΑ. 5 ἀριστέων Wakefield : ἀρίστων codd. 10 post h.v. Kovacs lacunam indicavit ac 2 vss. supplevit

ΜΗΔΕΙΑ. 5 ἀριστέων Wakefield : ἀρίστων codd. 10 post h.v. Kovacs lacunam indicavit ac 2 vss. supplevit ΜΗΔΕΙΑ ΤΡΟΦΟΣ Εἴθ ὤφελ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας, μηδ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε τμηθεῖσα πεύκη, μηδ ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀριστέων οἳ τὸ πάγχρυσον δέρος 5 Πελίᾳ

Διαβάστε περισσότερα

Hexaemeron. Orientalia Christiana Analecta 278. Rome 2007.

Hexaemeron. Orientalia Christiana Analecta 278. Rome 2007. CORRIGENDA created by Thesaurus Linguae Graecae, September 2010 for Kuehn, Clement A., and John D. Baggarly, S.J. Anastasius of Sinai: Hexaemeron. Orientalia Christiana Analecta 278. Rome 2007. 1.58 ὥσπερ

Διαβάστε περισσότερα

Δ ι α γ ω ν ί ς μ α τ α π ρ ο ς ο μ ο ί ω ς η σ 1

Δ ι α γ ω ν ί ς μ α τ α π ρ ο ς ο μ ο ί ω ς η σ 1 Δ ι α γ ω ν ί ς μ α τ α π ρ ο ς ο μ ο ί ω ς η σ 1 2 s c h o o l t i m e. g r Ο Άρης Ιωαννίδης Γεννήθηκε το 1973 στο Βόλο. Το 1991 εισήχθη στο Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ όπου έλαβε

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2005 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ H ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ H ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ H ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 03: Πρόλογος (153a-154c). Ο Σωκράτης γυρίζει από τον πόλεμο - Ο Χαρμίδης εμφανίζεται στην παλαίστρα του Ταυρέα. Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου με διαγραμματική παρουσίαση και χρήση της τεχνολογίας

Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου με διαγραμματική παρουσίαση και χρήση της τεχνολογίας ΓΕΛ Ελευθερούπολης, Πέμπτη 7-2-2013 3 ο ΓΕΛ Καβάλας, Πέμπτη 14-2-2013 Δρ Κωνσταντίνα Κηροποιού Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Καβάλας Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου

Διαβάστε περισσότερα

ιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους Πολιτικά Θ 2.1-4

ιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους Πολιτικά Θ 2.1-4 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2006 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ http://edu.klimaka.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ http://edu.klimaka.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑ ΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ ΑΣ Β ) ΠΕΜΠΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Διαβάστε περισσότερα

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ)

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ) Σύνδεση προτάσεων Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ) Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις; Οι προτάσεις

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Κείµενο ιδαγµένο: ηµοσθένους, Υπέρ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας, (18-20) 18 Ὥστ ἔγωγ οὐκ ἄν ὀκνήσαιµ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΡΕΙΣ (3) Διδαγμένο

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 29 ΜΑΪΟΥ 2006 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους

Διαβάστε περισσότερα

ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΕ -τὸς και -τέος

ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΕ -τὸς και -τέος ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΣΕ -τὸς και -τέος 1. Ρηματικά επίθετα σε -τός Σημαίνουν: α) ό,τι και η μετοχή του παρακειμένου ή ενεστώτα ή αορίστου ενεργητικής ή μέσης φωνής (γραπτός=γεγραμμένος, ἀστράτευτος=ὁ μὴ στρατευθεὶς)

Διαβάστε περισσότερα

Η απρόσωπη σύνταξη στα ν.ε. Απρόσωπα ρήματα είναι : α) τα ρήματα που σχηματίζονται μόνο στο γ' ενικό πρόσωπο: πρέπει, πρόκειται, επείγει κ.ά.

Η απρόσωπη σύνταξη στα ν.ε. Απρόσωπα ρήματα είναι : α) τα ρήματα που σχηματίζονται μόνο στο γ' ενικό πρόσωπο: πρέπει, πρόκειται, επείγει κ.ά. Η απρόσωπη σύνταξη στα ν.ε. Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Προτού μιλήσουμε για την απρόσωπη σύνταξη στα αρχαία ελληνικά (α.ε.), ας την δούμε πρώτα στα νέα ελληνικά (ν.ε.). Υπάρχουν άραγε απρόσωπα

Διαβάστε περισσότερα

Το υποκείμενο. Όλα τα υποκείμενα: ρημάτων / απαρεμφάτων / μετοχών μεταφράζονται με Ονομαστική. 1. Ονομαστική: όταν είναι υποκείμενο ρήματος

Το υποκείμενο. Όλα τα υποκείμενα: ρημάτων / απαρεμφάτων / μετοχών μεταφράζονται με Ονομαστική. 1. Ονομαστική: όταν είναι υποκείμενο ρήματος Το υποκείμενο ΟΡΙΣΜΟΣ: Υποκείμενο είναι ο όρος της πρότασης που εκφράζει το πρόσωπο ή το πράγμα το οποίο κάνει ή υφίσταται ό,τι δηλώνει το ρήμα. Είναι εκείνο για το οποίο γίνεται λόγος στην πρόταση. Όλα

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Αισχύλος - Σοφοκλής

Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Αισχύλος - Σοφοκλής Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Αισχύλος - Σοφοκλής Ενότητα 11. Ο Αἴας του Σοφοκλή - Στίχοι 756-779 του Γ επεισοδίου Ευφημία Καρακάντζα Τμήμα Φιλολογίας 1. Σκοποί ενότητας... 3 2. Περιεχόμενα ενότητας... 3 3. Στίχοι

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο (στ.471-490) ΧΟΡΟΣ ηλοῖ τὸ γέννηµ' ὠµὸν ἐξ ὠµοῦ πατρὸς 471 τῆς παιδὸς εἴκειν δ'οὐκ ἐπίσταται κακοῖς.

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο (στ.471-490) ΧΟΡΟΣ ηλοῖ τὸ γέννηµ' ὠµὸν ἐξ ὠµοῦ πατρὸς 471 τῆς παιδὸς εἴκειν δ'οὐκ ἐπίσταται κακοῖς. ΑΡΧΗ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Β ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 1999 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο

Διαβάστε περισσότερα

ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΛΕΑΣ Σχολική χρονιά Ονοματεπώνυμο: Τμήμα:

ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΛΕΑΣ Σχολική χρονιά Ονοματεπώνυμο: Τμήμα: ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΛΕΑΣ Σχολική χρονιά 2008-2009 ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2009 ΤΑΞΗ: Β ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (κατεύθυνσης) ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 5 Ιουνίου 2009 ΩΡΑ: 07:45-10:15 Βαθμός: Ολογράφως: Υπογραφή:

Διαβάστε περισσότερα

ΜΑΡΤΙΟΣ Θ 2014 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

ΜΑΡΤΙΟΣ Θ 2014 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ Πρπρευμένων τῶν Ἱερπαίδων μετὰ εἰκόνων καὶ θυμιατῦ, ὁ Ἱερεὺς ἐξέρχεται τῦ Ἱερῦ μετὰ τῦ Τιμίυ Σταυρῦ καὶ γίνεται λιτανεία πέριξ τῦ ἐσωτερικῦ τῦ Ναῦ εἰς τέσσαρες στάσς. Εἰς

Διαβάστε περισσότερα

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται

ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται written by Seumas Macdonald Τὸ δεύτερον κεφαλαῖον πόλεις καὶ χώραι Λονδόνιον ἐστι πόλις. καὶ Ῥώμη καὶ Ἀθῆναί εἰσι

Διαβάστε περισσότερα

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΧΗ 1 ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Πλάτων, «Πρωταγόρας» Κείμενο «Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας,

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους, Ἠθικὰ Νικομάχεια Β 6, 9-13

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους, Ἠθικὰ Νικομάχεια Β 6, 9-13 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΜΑΪΟΥ 2007 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Αρχαία ελληνική γλώσσα Κορίνα Τσιτσιρίκου ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Οι αντωνυμίες που δηλώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου, πρώτο, δεύτερο και τρίτο, λέγονται προσωπικές. Το πρώτο πρόσωπο είναι εκείνο που μιλά:

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτων, Πολιτεία 615C-616Α Αρδιαίος ο τύραννος

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτων, Πολιτεία 615C-616Α Αρδιαίος ο τύραννος ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους

Διαβάστε περισσότερα

ἐκτὸς ἐπ ἀσπαλάθων κνάµπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σηµαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐµπεσούµενοι ἄγοιντο.» Α. Από το κείµενο που

ἐκτὸς ἐπ ἀσπαλάθων κνάµπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σηµαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐµπεσούµενοι ἄγοιντο.» Α. Από το κείµενο που ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 29 ΜΑÏΟΥ 2007 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) ιδαγµένο κείµενο Πλάτωνος

Διαβάστε περισσότερα

Στο απόσπασμα που ακολουθεί αναφέρεται στην αξιοκρατική επιλογή των αρχόντων κατά το παρελθόν.

Στο απόσπασμα που ακολουθεί αναφέρεται στην αξιοκρατική επιλογή των αρχόντων κατά το παρελθόν. ΚΕΙΜΕΝΟ: Ισοκράτης, Αρεοπαγιτικός, 25-27 Ο λόγος γράφτηκε γύρω στο 354 π. Χ. Στο λόγο του αυτό ο ρήτορας γίνεται κήρυκας μιας αναδιοργάνωσης του εσωτερικού της αθηναϊκής δημοκρατίας. Προσπαθεί να εξηγήσει

Διαβάστε περισσότερα

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε

α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε Ἦχος Νη α κα ρι ι ο ος α α νηρ ος ου ουκ ε πο ρε ε ευ θη εν βου λη η η α α σε ε ε βων και εν ο δω ω α α µαρ τω λω ων ουουκ ε ε ε στη η και ε πι κα α θε ε ε ε δρα α λοι οι µων ου ουκ ε ε κα θι ι σε ε ε

Διαβάστε περισσότερα

ὑφ οὗ κενοῦται δῶμα Καδμεῖον, μέλας δ Ἅιδης στεναγμοῖς καὶ γόοις πλουτίζεται. 30 Θεοῖσι μέν νυν οὐκ ἰσούμενός σ ἐγὼ οὐδ οἵδε παῖδες ἑζόμεσθ ἐφέστιοι,

ὑφ οὗ κενοῦται δῶμα Καδμεῖον, μέλας δ Ἅιδης στεναγμοῖς καὶ γόοις πλουτίζεται. 30 Θεοῖσι μέν νυν οὐκ ἰσούμενός σ ἐγὼ οὐδ οἵδε παῖδες ἑζόμεσθ ἐφέστιοι, ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ὦ τέκνα, Κάδμου τοῦ πάλαι νέα τροφή, τίνας ποθ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε ἱκτηρίοις κλάδοισιν ἐξεστεμμένοι; Πόλις δ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ Γ ΓΕΛ 29 / 04 / 2018 Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους Πολιτικά (Α 1, 1 & Γ 1, 1-2) Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Αριστοτέλους «Πολιτικά» Τῷ περί πολιτείας

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο (701-718)

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από το πρωτότυπο (701-718) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Β ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2000 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κείµενο από

Διαβάστε περισσότερα

Αἰσχύλου Προμηθεὺς Δεσμώτης

Αἰσχύλου Προμηθεὺς Δεσμώτης ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1-127 ΠΑΡΟΔΟΣ 128-195 ΠΡΩΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 196-398 ΠΡΩΤΟ ΣΤΆΣΙΜΟ 399-435 ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 436-525 ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΆΣΙΜΟ 526-560 ΤΡΙΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 561-; ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ ;-1092 ΕΞΟΔΟΣ 907-1093 Αἰσχύλου Προμηθεὺς

Διαβάστε περισσότερα

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη.

Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον. Ἕτερον. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη. Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου, Ὀ Ν Ψαλµός. Μέλος Ἰωάννου Ἀ. Νέγρη. Κυ ρι ε ε λε η σον Ἦχος Πα Α µην Π α σα πνο η αι νε σα τω τον Κυ ρι ον Ἕτερον. Π α σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ υ ρι ι ον 1 ΙΩΑΝΝΟΥ Α. ΝΕΓΡΗ

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους:

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους: ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους: με το ασύνδετο σχήμα παρατακτικά / κατά παράταξη υποτακτικά / καθ' υπόταξη ΑΣΥΝΔΕΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου Περικλέους Ἐπιτάφιος (ΙΙ, 41)

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου Περικλέους Ἐπιτάφιος (ΙΙ, 41) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 6 IOYΝIOY 2005 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ : ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου

Διαβάστε περισσότερα

Christus patiens. Ερευνητικό έργο: ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ.

Christus patiens. Ερευνητικό έργο: ΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ. Christus patiens Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ θεολόγου ὑπόθεσις δραματικὴ κατ' Εὐριπίδην περιέχουσα τὴν δι' ἡμᾶς γενομένην σάρκωσιν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ ἐν αὐτῷ κοσμοσωτήριον

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς,

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς, 54 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2014 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Διαβάστε περισσότερα

Πόλις γάρ, ὥσπερ καὐτὸς εἰσορᾷς, ἄγαν ἤδη σαλεύει, κἀνακουφίσαι κάρα βυθῶν ἔτ οὐχ οἵα τε φοινίου σάλου, φθίνουσα μὲν κάλυξιν ἐγκάρποις χθονός, 25

Πόλις γάρ, ὥσπερ καὐτὸς εἰσορᾷς, ἄγαν ἤδη σαλεύει, κἀνακουφίσαι κάρα βυθῶν ἔτ οὐχ οἵα τε φοινίου σάλου, φθίνουσα μὲν κάλυξιν ἐγκάρποις χθονός, 25 ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ὦ τέκνα, Κάδμου τοῦ πάλαι νέα τροφή, τίνας ποθ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε ἱκτηρίοις κλάδοισιν ἐξεστεμμένοι; Πόλις δ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Α ΓΥΜΝΑΙΟΥ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Α ΓΥΜΝΑΙΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 4 Ετυμολογικά 1. Να κατατάξετε τα παρακάτω παράγωγα ουσιαστικά στην κατηγορία στην οποία ανήκουν (υποκοριστικά, περιεκτικά, τοπικά): κυνηγέσιον, πευκών, σφηκιά, κηπάριον, χαλκεῖον, πυργίσκος, ξιφίδιον,

Διαβάστε περισσότερα

44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης

44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης 44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης ΣΑΒΒΑΪ Η ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Χρυσοστόµου Σµύρνης 3 : 210/76.01.470 210/76.00.179 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους,

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ... ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ........................ Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ............................ Διδακτική ενότητα : Αριστοτέλους «Πολιτικά», Ενότητα

Διαβάστε περισσότερα

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε)

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ

Διαβάστε περισσότερα

Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1, 1-2. απόσπασμα α

Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1, 1-2. απόσπασμα α ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΚΠ. ΕΤΟΥΣ 2017-2018 ΜΑΘΗΜΑ /ΤΑΞΗ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥMΟ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10/2/2018 ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΑ» Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (519C-D, 520Α) Ἡμέτερον δὴ ἔργον, ἦν δ' ἐγώ, τῶν οἰκιστῶν τάς τε βελτίστας

Διαβάστε περισσότερα

Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (ed. Sir Richard Jebb, Cambridge 1889)

Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (ed. Sir Richard Jebb, Cambridge 1889) Σοφοκλῆς, ἐπὶ Κολωνῷ (ed. Sir Richard Jebb, Cambridge 1889) τέκνον τυφλοῦ γέροντος, τίνας χώρους ἀφίγμεθ ἢ τίνων ἀνδρῶν πόλιν; τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν;

Διαβάστε περισσότερα

Το κατηγορούμενο. Ασκήσεις συντακτικού

Το κατηγορούμενο. Ασκήσεις συντακτικού Το κατηγορούμενο Ασκήσεις συντακτικού ΑΣΚΗΣΗ 1 Να εντοπίσετε τα κατηγορούμενα στις παρακάτω προτάσεις και να αναγνωρίσετε το είδος τους: 1.1. Τὰ μὲν κατηγορημένα οὕτως ἐστὶ πολλὰ καὶ δεινὰ (= Οι κατηγορίες

Διαβάστε περισσότερα