«Η σπουδαιότητα της παραμέτρου, της ισχύς, στο αγώνισμα της ξιφασκίας»

Transcript

1 ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ «Η σπουδαιότητα της παραμέτρου, της ισχύς, στο αγώνισμα της ξιφασκίας» Φοιτητές: Ζήκος Κωνσταντίνος Δούδος Παναγιώτης Α Θ Η Ν Α, Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ

2 C o p y r i g h t : Ζήκος Κωνσταντίνος Δούδος Παναγιώτης

3 Α Θ Η Ν Α, Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Σ Εγκρίθηκε από: 1. Επόπτης: Τσολάκης Χαρίλαος 2. Μέλος 1 ο : 3. Μέλος 2 ο :

4 Περίληψη: Η ξιφασκία είναι ένα άθλημα επιδεξιότητας, ταχύτητας και δύναμης. Στη διάρκεια του αγώνα, ο ξιφομάχος υποχρεώνεται σε μια ακολουθία αμυντικών και επιθετικών κινητικών συστημάτων και η ακρίβεια είναι καθοριστική για τη διεξαγωγή του. Δυναμικές κινήσεις, όπως βήματα και άλματα, διαφορετικών κατευθύνσεων, καθώς και αιφνιδιαστικά χτυπήματα στηρίζονται σε μυϊκή δύναμη και ισχύ και ειδικά στη νευρομυϊκή συναρμογή των κάτω άκρων. Μέχρι σήμερα ελάχιστες έρευνες υπάρχουν, που να συνδέουν παραμέτρους δύναμης με τις τεχνικές ειδικής επίδοσης, στην υψηλού επιπέδου ξιφασκία Ο σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να μελετήσει τη σχέση μιάς δοκιμασίας, η οποία σχετίζεται με την ισχύ των κάτω άκρων, με το παλίνδρομο τρέξιμο, με βήματα ξιφασκίας, το οποίο χρησιμοποιούν οι αθλητές ξιφασκίας για όλες τις βασικές μετακινήσεις, οι οποίες υποστηρίζουν τα αιφνίδια κτυπήματα των αθλητών ξιφασκίας. Για τη διεξαγωγή της παρούσης μελέτης 15 άτομα ηλικίας από 17 μέχρι 21 ετών, 13 αγόρια και 2 κορίτσια, μέσου αναστήματος ±7.56 εκ, μέσου σωματικού βάρους ± 7,45 κιλά προσφέρθηκαν εθελοντικά μετά από προφορική ενημέρωση για το σκοπό και τις διαδικασίες της μελέτης. Η σειρά των μετρήσεων ήταν τυχαία. Το κατακόρυφο άλμα με φόρα προσδιορίστηκε με το τέστ Ampalakov. Εγιναν τρείς μετρήσεις και κρατήθηκε η καλύτερη των τριών μετρήσεων. Μεταξύ των μετρήσεων μεσολάβησε χρονικό διάστημα 15 δευτ. Πέντε λεπτά μετά το τέλος των κατακόρυφων αλμάτων, τα εξεταζόμενα άτομα υποβλήθηκαν στη δοκιμασία παλίνδρομης κίνησης, τρία βήματα εμπρός, προβολή, τρία

5 βήματα πίσω, προβολή, η οποία συνδυάζει τις μετακινήσεις της ξιφασκίας με τα βασικά κινητικά πρότυπα του αθλήματος. Για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ των παραμέτρων χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης κατά Pearson. Η μέση τιμή του κατακόρυφου άλματος ήταν 32.56±11.34 εκ και η μέση τιμή του παλίνδρομου τρεξίματος ήταν 4.32±0.65 δευτ. Από την στατιστική ανάλυση φαίνεται ότι υπήρξε σημαντική και πολύ υψηλή συσχέτιση μεταξύ του κατακόρυφου άλματος και του χρόνου κίνησης στην συγκεκριμένη δοκιμασία (r = , p < 0.000). Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις των Tsolakis et al (2009), οι οποίοι σε αντίστοιχη μελέτη διερεύνησαν το σύνολο των αλτικών δοκιμασιών (κατακόρυφο άλμα χωρίς φόρα, με φόρα, με φόρα και ελεύθερα χέρια), τα οποία σχετίζονται την δύναμη και την ισχύ των ασκουμένων, διαπιστώνοντας ότι οι δοκιμασίες αυτές σχετιζόντουσαν και με επιλεγμένες δοκιμασίες των βασικών κινητικών προτύπων όπως οι βασικές μετακινήσεις και η προβολή των δοκιμαζομένων. Κατά τον τρόπο αυτό φαίνεται ότι η ισχύς των κάτω άκρων μπορεί να θεωρηθεί προαπαιτούμενη και βασική ικανότητα για τη λειτουργική απόδοση των αθλητών ξιφασκίας. Συμπερασματικά, η σχέση του κατακόρυφου άλματος με φόρα και της παλίνδρομης κίνησης σε νεαρούς αθλητές ξιφασκίας μετρίου επιπέδου, παρά το γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά των δύο κινήσεων δεν συνδέονται απόλυτα λειτουργικά (κάθετη αναπήδηση οριζόντια μετακίνηση) αποδεικνύουν ότι: α) το άθλημα της ξιφασκίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως μυοδυναμικό β) οι κινήσεις του κύκλου διάτασης σύσπασης χαρακτηρίζουν κάθε κίνηση ακόμα και όταν η διάρκεια και τα χαρακτηριστικά της διαφέρουν σημαντικά των επιλεγμένων δοκιμασιών, γ) οι πλειομετρικές ασκήσεις οι οποίες προσομοιάζουν με τα χαρακτηριστικά του αγωνίσματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση της απόδοσης.

6 Περιεχόμενα: 1. Εισαγωγή 2. Υλικό & Μέθοδος 3. Στατιστική Ανάλυση 4. Αποτελέσματα 5. Συζήτηση 6. Αναφορές

7 1. Εισαγωγή Η σύγχρονη ξιφασκία περιλαμβάνει 3 διαφορετικά όπλα: το φλερέ, το επεέ και τη σπάθη. Κάθε όπλο ακολουθεί διαφορετικούς κανόνες μάχης και καθένα απαιτεί εντελώς διαφορετικές στάσεις και λαβές. Οι αγώνες διεξάγονται με προκριματικά όπου κάθε ξιφομάχος αντιμετωπίζει τα άλλα μέλη ομίλων, πέντε (5) ή έξι (6), σε περιόδους πέντε (5) αγγιγμάτων, με κάθε περίοδο, η οποία σχετίζεται με το άγγιγμα, να διαρκεί από λίγα δευτερόλεπτα έως και ένα λεπτό, ενώ υπάρχουν μόνο μερικά δευτερόλεπτα ξεκούρασης στο διάστημα μεταξύ των αγγιγμάτων. Αν ο ξιφομάχος επιτύχει να προαχθεί από τις περιόδους των ομίλων, η επόμενη φάση είναι οι «νοκ-άουτ» αγώνες. Αυτή αποτελείται από δεκαπέντε (15) αγγίγματα, ωσότου ο ξιφομάχος να νικηθεί. Η συνήθης θέση φύλαξης ποικίλει με κάθε όπλο αλλά είναι γενικά μια θέση ημικαθίσματος με το μπροστά πόδι κάθετο στο πίσω πόδι. Οι συνηθέστερες επιθέσεις είναι βαλλιστικές κινήσεις από θέση φύλαξης, με το κυρίαρχο χέρι να εκτείνεται συστηματικά και επαναλαμβανόμενα για αιφνίδια χτυπήματα ή ξιφισμούς, ο αριθμός των οποίων εξαρτώνται από το όπλο. Προσθιοπίσθιες κινήσεις εκτελούνται διατηρώντας την θέση φύλαξης με ημικάθισμα. Η άμυνα επιτυγχάνεται με την αποφυγή, την υποχώρηση και αποκρούοντας το όπλο του αντιπάλου με επαφή και πίεση από το όπλο του αμυνόμενου. Η ξιφασκία είναι ένα άθλημα επιδεξιότητας, ταχύτητας και δύναμης. Η δεξιοτεχνία βελτιώνεται με χρόνια εξάσκηση και εμπειρία, με εξειδικευμένη προπόνηση. Παραδοσιακά οι ξιφομάχοι υποβάλλονται στο ίδιο είδος προπόνησης για την ανάπτυξη της ταχύτητας και της δύναμης. Παρ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια οι αθλητές εκτός της τεχνικής, ασκούνται συστηματικά βελτιώνοντας διάφορες παραμέτρους της φυσικής κατάστασης (ΦΚ).

8 Προπόνηση της αντοχής σε συνδυασμό με σωστά σχεδιασμένο πρόγραμμα με βάρη, είναι η επιλογή των αθλητών παγκοσμίως, ανεξάρτητα από τα αθλήματα, για την ανάπτυξη της δύναμης-ισχύος, που είναι αναγκαία για να διαγωνιστείς στο κορυφαίο επίπεδο. Τα χαμηλότερα επίπεδα των αθλητών, οι οποίοι προπονούνται ερασιτεχνικά δεν απαιτούν αυτού του είδους την προπόνηση. Καθώς ο αθλητής βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου, η προπόνηση τεχνικής μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί με ΦΚ. Κατά τον τρόπο αυτό, οι αθλητές προφυλάσσονται από τραυματισμούς, ενώ διευκολύνουν το φυσικό ταλέντο των αθλητών να αναπτυχθεί. Τελικά, ακόμα και οι πιο ταλαντούχοι φτάνουν το σημείο, που η πρόοδος προκύπτει μόνο από αυξανόμενη, έντονη προπόνηση, που προσεγγίζει τα όρια του δυναμικού. Το ποσοστό του δυναμικού που κατορθώνεται και η ταχύτητα των επιτευγμάτων του είναι λειτουργίες της προπονητικής αποδοτικότητας. Σύμφωνα με τους Τsolakis et al (2009) η ξιφασκία είναι ένα ανοικτών-δεξιοτήτων μαχητικό άθλημα, που απαιτεί τεχνική σωματικών κινήσεων και ένα σύμπλεγμα επιτυχημένων στρατηγικών παιχνιδιού. Χαρακτηρίζεται από σύντομες και επαναλαμβανόμενες περιόδους από υψηλής συγκέντρωσης κινήσεις, που διακόπτονται από αντίστοιχες χαμηλής συγκέντρωσης και αναπληρωματικές περιόδους 1. Στη διάρκεια του αγώνα, ο ξιφομάχος υποχρεώνεται σε μια ακολουθία αμυντικών και επιθετικών κινητικών συστημάτων και η ακρίβεια είναι καθοριστική για τη διεξαγωγή του. Δυναμικές κινήσεις, όπως βήματα και άλματα διαφορετικών κατευθύνσεων, καθώς και αιφνιδιαστικά χτυπήματα στηρίζονται σε μυϊκή δύναμη και ισχύ 2 και ειδικά στη νευρομυϊκή συναρμογή των κάτω άκρων 3. Με αυτές τις παραμέτρους απόδοσης, γενικά, οι ξιφομάχοι υψηλού επιπέδου μπορεί να ποικίλουν σωματικού τύπου και μεγέθους και να είναι ικανοί να αγωνιστούν ίδιες πιθανότητες επιτυχίας 4. Επιπρόσθετα, η επιτυχία στην

9 ξιφασκία είναι στενά συνδεδεμένη με την αλληλεπίδραση μεταξύ σωματικών ικανοτήτων 5 και διαρκούς ψυχοκινητικής ποιότητας 6. Οι σωματικές ικανότητες, κυρίως οι προερχόμενες από τη δύναμη και τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, έχουν χρησιμοποιηθεί σε πληθώρα αθλημάτων, για να αξιολογήσουν την επιρροή των προπονητικών προγραμμάτων 7, για να αναπτύξουν μεθόδους αναγνώρισης ταλέντων 8 και να διαφοροποιήσουν τα άτομα σε ποικίλα επίπεδα ανταγωνισμού 9. Από την άλλη πλευρά, η παρατηρούμενη στενή σχέση μεταξύ των παραμέτρων δύναμης και ισχύος και η αλτική ικανότητα ποικίλει ανάμεσα στα αθλήματα 10 και ανάμεσα στους αθλητές στα διάφορα επίπεδα ανταγωνισμού 11. Αυτοί οι συγκεντρωτικοί έλεγχοι επίδοσης, που συνήθως χρησιμοποιούνται σε αυτό το πεδίο έρευνας είναι το άλμα με ημικάθισμα (squat jump), το άλμα με αντίθετη κίνηση (counter movement jump) και το άλμα μετά από πτώση (drop jump), και περιλαμβάνουν ομόκεντρη ενεργοποίηση του μυός ή υψηλή μειομετρική συστολή, που μπορούν να είναι αργές ή γρήγορες ανά περίσταση 12. Μέχρι σήμερα ελάχιστες έρευνες υπάρχουν, που να συνδέουν παραμέτρους δύναμης με τις τεχνικές ειδικής επίδοσης στην υψηλού επιπέδου ξιφασκία. Η εκτέλεση αιφνίδιων χτυπημάτων (ξιφισμών), μια από τις πιο σημαντικές δεξιότητες της ξιφασκίας, η οποία ξεχωρίζει το υψηλό από το αρχάριο επίπεδο των ξιφομάχων 13, σχετίζεται με τη μυϊκή δύναμη και ισχύ των ποδιών και την υψηλής ταχύτητας επίδοση και είναι εντυπωσιακού ενδιαφέροντος για τους προπονητές 14. Πρόσφατα εντυπωσιακές αλλαγές, που υιοθετήθηκαν από τη Παγκόσμια Ομοσπονδία Ξιφασκίας, αναδεικνύουν την διατήρηση της απόστασης σαν μια από τις σπουδαιότερες μεταβλητές επίδοσης, με τους υψηλότερους αθλητές ξιφασκίας να φαίνεται ότι υπερέχουν σημαντικά των υπολοίπων 15. η διάρκεια αυτών των μετακινήσεων έχει γίνει μεγαλύτερη σε σχέση με το παρελθόν και με μεγαλύτερη ένταση, γεγονός

10 το οποίο επηρεάζει όχι μόνο τα κινητικά αλλά και τα κινηματικά κινητικά των αθλητών αλλοιώνοντας την ακρίβεια των κινήσεων 16. Κατά συνέπεια, το παλίνδρομο τρέξιμο έχει χρησιμοποιηθεί σα μέτρο απόδοσης των δεξιοτήτων, που αφορούν την ξιφασκία, και αποτελείται από πρόσθιο-οπίσθιες κινήσεις ολόκληρου του σώματος, που εκτελούνται από μια σειρά γρήγορων βημάτων για την εκτέλεση των οποίων απαιτείται δύναμη, ρυθμός και ως ένα βαθμό ικανοποιητική αναερόβια ικανότητα 17. Η σημασία του αιφνίδιου χτυπήματος στη λειτουργική επίδοση της ξιφασκίας είναι ξεκάθαρη, για αυτό η έλλειψη μελετών που αναφέρονται στη σχέση δεξιοτήτων και παραμέτρων ΦΚ, που σχετίζονται με την απόδοση (διάφορες μορφές δύναμης), είναι εντυπωσιακή. Ο σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να μελετήσει τη σχέση μιάς δοκιμασίας, η οποία σχετίζεται με την ισχύ των κάτω άκρων, με το παλίνδρομο τρέξιμο, με βήματα ξιφασκίας, τα οποία χρησιμοποιούν οι αθλητές ξιφασκίας για όλες τις βασικές μετακινήσεις οι οποίες υποστηρίζουν τα αιφνίδια κτυπήματα των αθλητών ξιφασκίας.

11 2. Υλικό & Μέθοδος Για τη διεξαγωγή της παρούσης μελέτης 15 άτομα ηλικίας από 17 μέχρι 21 ετών, 13 αγόρια και 2 κορίτσια, μέσου αναστήματος ±7.56 εκ, μέσου σωματικού βάρους ± 7,45 κιλά προσφέρθηκαν εθελοντικά μετά από προφορική ενημέρωση για το σκοπό και τις διαδικασίες της μελέτης. Ολες οι μετρήσεις έγιναν σε διάστημα 20 ημερών σε σταθερή πάντα ώρα μεταξύ και Τα άτομα ήταν όλα αθλητές ξιφασκίας και άτομα της ειδικότητας του ΣΕΦΑΑ Αθηνών, με προπονητική εμπειρία τουλάχιστον 3 ετών. Τα άτομα υποβλήθηκαν σε προθέρμανση 5 λεπτών, με δρομικές ασκήσεις σε προσωπική ένταση. Αμέσως μετά ακολούθησαν δυναμικές διατάσεις των μυών των κάτω άκρων και έγινε εξοικείωση με τις διαδικασίες των μετρήσεων Η σειρά των μετρήσεων ήταν τυχαία. Το κατακόρυφο άλμα με φόρα προσδιορίστηκε με το τέστ Ampalakov. Έγιναν τρείς μετρήσεις και κρατήθηκε η καλύτερη των τριών μετρήσεων. Μεταξύ των μετρήσεων μεσολάβησε χρονικό διάστημα 15 δευτ. Πέντε (5) λεπτά μετά το τέλος των κατακόρυφων αλμάτων τα εξεταζόμενα άτομα υποβλήθηκαν στη δοκιμασία παλίνδρομης κίνησης τρία (3) βήματα εμπρός, προβολή, τρία (3) βήματα πίσω, προβολή, η οποία συνδυάζει τις μετακινήσεις της ξιφασκίας με τα βασικά κινητικά πρότυπα του αθλήματος.

12 3. Στατιστική ανάλυση Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS v18. Για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ των παραμέτρων χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστής συσχέτισης κατά Pearson. Ως διάστημα σημαντικότητα έγινε δεκτό το Αποτελέσματα. Οι μετρήσεις εμφανίζονται ως μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις των μέσων τιμών. Η μέση τιμή του κατακόρυφου άλματος ήταν 32.56±11.34 εκ και η μέση τιμή του παλίνδρομου τρεξίματος ήταν 4.32±0.65 δευτ. Από την στατιστική ανάλυση φαίνεται ότι υπήρξε σημαντική και πολύ υψηλή συσχέτιση μεταξύ του κατακόρυφου άλματος και του χρόνου κίνησης στην συγκεκριμένη δοκιμασία (r = , p < 0.000).

13 5. Συζήτηση Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η σχέση του κατακόρυφου άλματος με φόρα και του χρόνου παλίνδρομης κίνησης με βήματα ξιφασκίας. Από τα αποτελέσματα της μελέτης φαίνεται ότι διαπιστώθηκε υψηλή σχέση μεταξύ των δύο δοκιμασίων. Η επιβεβαίωση της σχέσης αυτής αναδεικνύει τη σημασία των κινήσεων διάτασης-σύσπασης στην απόδοση της ξιφασκίας. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις των Tsolakis et al (2009), οι οποίοι σε αντίστοιχη μελέτη διερεύνησαν το σύνολο των αλτικών δοκιμασιών (κατακόρυφο άλμα χωρίς φόρα, με φόρα, με φόρα και ελεύθερα χέρια), τα οποία σχετίζονται με την εκρηκτικότητα, την δύναμη και την ισχύ των ασκουμένων, ενώ παράλληλα οι δοκιμασίες αυτές σχετιζόντουσαν και με επιλεγμένες δοκιμασίες των βασικών κινητικών προτύπων όπως οι βασικές μετακινήσεις και η προβολή των δοκιμαζομένων. Κατά τον τρόπο αυτό φαίνεται ότι η ισχύς των κάτω άκρων μπορεί να θεωρηθεί προαπαιτούμενη και βασική ικανότητα για τη λειτουργική απόδοση των αθλητών ξιφασκίας. Η παλίνδρομη κίνηση ξιφασκίας αποτελεί τη βάση όλων των αμυντικών και επιθετικών ενεργειών του αθλητή ξιφασκίας, αφού συνδέεται με τη διατήρηση της απόστασης. Ο ρυθμικός χαρακτήρας των κινήσεων και οι προσθιοπίσθιες αλλαγές πρέπει να υποστηρίζονται από ενέργειες κύκλου διάτασης σύσπασης, προκειμένου να δημιουργείται κάθε φορά το ιδανικό περιβάλλον για την επίτευξη των πόντων. Οι δοκιμασίες αυτές από τη στιγμή που αποδείχθηκε ότι συνδέονται στενά μεταξύ τους, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης είτε σαν δείκτες ελέγχου της προπόνησης είτε της αγωνιστικής ετοιμότητας των αθλητών. Επιπλέον, η σχέση αυτή αναδεικνύει την σημασία της βελτίωσης των μυοδυναμικών ικανοτήτων των αθλητών ξιφασκίας με τη βοήθεια

14 προγραμμάτων πλειομετρικών ασκήσεων. Η ισχύς και η δύναμη των κάτω άκρων είναι σημαντική παράμετρος απόδοσης στην ξιφασκία και έχει αποδειχθεί ως καθοριστική παράμετρος βελτίωσης όχι μόνο της κίνησης του σώματος του αθλητή ξιφασκίας αλλά και του χεριού του, αφού οι δυνάμεις των κάτω άκρων δημιουργούν ευνοϊκό υπόβαθρο για την ανάπτυξη της ταχύτητας των χεριών του και κατά συνέπεια του συστήματος πόδι-χέρι-ξίφος του αθλητή. Συμπερασματικά η σχέση του κατακόρυφου άλματος με φόρα και της παλίνδρομης κίνησης σε νεαρούς αθλητές ξιφασκίας μετρίου επιπέδου, παρά το γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά των δύο κινήσεων δεν συνδέονται απόλυτα ούτε χρονικά ούτε λειτουργικά αποδεικνύουν α) ότι το άθλημα της ξιφασκίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως μυοδυναμικό β) οι κινήσεις του κύκλου διάτασης σύσπασης χαρακτηρίζουν κάθε κίνηση ακόμα και όταν η διάρκεια και τα χαρακτηριστικά της διαφέρουν σημαντικά των επιλεγμένων δοκιμασιών, γ) οι πλειομετρικές ασκήσεις, οι οποίες προσομοιάζουν με τα χαρακτηριστικά του αγωνίσματος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση της απόδοσης.

15 6. Αναφορές: 1 Szabo, L. (1982) Fencing and the master. Budapest, Hungary: Franklin. 2 Barth, B., & Beck, E. (2007) The complete guide to fencing. Oxford, UK: Meyer and Meyer Sport. 3 Tsolakis, C., & Tsiganos, G. (2008) The influence of training on neuromuscular factors in elite and nonelite fencers. Servian Journals of Sport Sciences, 2, Poulis, J., Chatzis, S., Christopoulou, K., & Tsolakis, C., (2009) Isokinetic strength during knee flexion and extension in elite fencers, Perpetual and Motor Skills, 108, Tsolakis, C., Bogdanis, G. C., & Vagenas, G. (2006) Anthropometric profile and limb asymmetries in young male and female fencers. Journal of Human Movement Studies, 50, Sapega, A. A., Minkoff, J., Nickolas, J. A., & Valsamis, M. (1978) Sport-specific performance factor profiling: fencing as a prototype. American Journal of Sports Medicine, 6, Devienne, M. F., Audiffren, M., Ripoll, H., & Stein, J. F. (2000) Local muscular fatigue and attentional processes in a fencing task. Perpetual and Motor Skills, 90, Kukolj, M., Ropret, R., Ugarkovic, D., & Jaric, S. (1999) Anthropometric, strength, and power predictors of sprinting performance. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 39, Fry, A. C., Ciroslan, D., Fry, M. D., Leroux, C. D., Schilling, B. K., & Chiu, Z. F. (2006) Anthropometric and performance variables discrminating elite American junior me weightlifters. Journal of Strength and Conditioning Research, 20, Sheppard, J. M., Cronin, J. B., Gabbett, T. J., McGuican, M. R., Etxebarria, N., & Newton, R. U. (2008) Relative importance of strength, power, and anthropometric measures to jump performance of elite volleyball players. Journal of Strength and Conditioning Research, 22,

16 10Fry, A. C., Ciroslan, D., Fry, M. D., Leroux, C. D., Schilling, B. K., & Chiu, Z. F. (2006) Anthropometric and performance variables discrminating elite American junior me weightlifters. Journal of Strength and Conditioning Research, 20, Sheppard, J. M., Cronin, J. B., Gabbett, T. J., McGuican, M. R., Etxebarria, N., & Newton, R. U. (2008) Relative importance of strength, power, and anthropometric measures to jump performance of elite volleyball players. Journal of Strength and Conditioning Research, 22, Young, W., McLean, B., & Ardagna, J. (1995) Relationship between strength qualities and sprinting performance. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 53, Harmenberg, J., Geci, R. Barvestad, P., Hjerpe, K., & Nystrom, J. (1991) Comparison of different tests of fencing performance. International Journal of Sports Medicine, 12, Roi, G. S., & Bianchedi, D. (2008) The science of fencing: implications for performance and injury prevention. Sports Medicine, 38, Melrose, D. R., Spaniol, F. J., Bohling, M. E., && Bonnette, R. A. (2007) Psychological and performance characteristics of adolescent club volleyball players. Journal of Strength and Conditioning Research, 21, Czajkowski, Z., (2005) Understanding Fencing. Staten Island, NY: SKA Swordplay Books. 17 Iglesias, X., & Rodriguez, F. A. (2008) Psychological testing and bioenergetics in fencing. In the 1st International Congress on Science and Technology in Fencing: February, Barcelona, Spain. Pp