ΤΟ Η Τ Α Α Τ Ι Ο Τ Ο ΜΙΑ Τ. Γυμνάσιο Ερέτριας Erasmus «ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΦΥΛΙ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ»

Transcript

1 Μ Μ Θ ἈΘ ΠἈ Π Λ Λ Υ Υ ΣΣ Γ Γ Σ Σ Μ Μ Χ Χ Π Π + Γυμνάσιο ρέτριας Erasmus «Π ΣΦΥΛ Σ Σ»

2 ΜΣ ΠΛΛ Χ ΠΣΩ, Σ Υ 4Υ ΠΧ., Σ Μ ΠΛ ΠΛΥΣ ΔΥ, ΠΥ Χ ΜΓΛ ΣΛ, Γ Χ, ΜΦ ΣΠ, ΥΣ Γ ΥΣ ΘΥΣ, Γ Θ Γ ΥΣ ΘΩΠΥΣ Σ. ΖΥΣ ΠΛΛ ΛΣ Υ Υ ΠΛΛ ΠΓΩΓ ΠΥ ΛΛΓΥΣ ΜΠΛ ΥΣ ΣΥΣ ΓΥΣ ΓΥΩ Π ΠΛ. ΜΣ ΥΣ ΛΣ, Σ ΦΜΣΜΣ ΠΓΩΓΣ, ΓΩΣΣ Χ Μ Σ Λ ΛΛ Σ Θ Σ ΠΛΛΣ ΛΛΣ ΠΛΣ. ΛΓ Λ ΠΩΣ ΦΧ Π Ω ΠΥ ΜΠΥΣ ΓΥ Π Σ. Σ ΛΣ Σ ΓΣ ΠΣ Μ Υ ΘΥ ΔΥΣΥ, Χ Σ Μ Υ, ΘΩΣ Σ Υ Χ ΞΧΥΣ ΘΣ ΣΥΖ ΠΛΥ Σ ΜΓΛ ΠΖ ΠΥ ΜΖ Σ ΠΛΥΣ ΣΠ Σ ΠΛΣ. Σ» «Π ΣΦΥΛ Σ Σ Π Μ Σ Γ Χ Σενάριο: ητής υαγγελικής Σχολής ωμανός Πετρίδης, μαθ ίου ρέτριας νασ Γυμ ς φίλο ς, ρνη. Σμύ ς: ορία ιστ ξη πτυ ανά οι, Διάλογ Γυμνασίου ρέτριας) Σοφία ανάκη (μαθήτριαδιαλ όγων: πιμέλεια σεναρίου και Γυμνασίου ρέτριας ρια δ/ντ, ώλη ατσ αμπ αρ Άννα : λικά γγ στα ση πόδο Γυμνασίου ρέτριας Έλενα ρκάδη, εκπαιδευτικός η: φησ γρά ικονο ηγητής αλλιτεχνικών. Γιάννης Δημουλάς, καθήτρ ιες Σοφία ανάκη, μαθ οι ν ηκα άστ Συνεργ ππά (Γυμνάσιο ρέτριας) Πα τα βί ερ, πάχ Λιμ ίνα μνάσιο ανήθου) (Γυ η αϊτ ολ α ιώτ ναγ Πα και

3 ικία ινοκλή Βρισκόμαστε στο σπίτι του ινοκλή στη δυτική συνοικία της πόλης, μόλις τρεις μέρες πριν τη γιορτή, όταν έρχεται η ώρα να δοκιμάσει το κρασί της νέας χρονιάς: Δυτική Συνοικία της Πόλης ινοκλής: ίναι η ώρα για την πρώτη δοκιμή του ίνου. ινοκλής: (γεύεται τον οίνο) ι ωραίος που είναι!!! ίναι ο πιο ωραίος οίνος που έχει δοκιμάσει ποτέ άνθρωπος!! ινοκλής όμως από τον μεγάλο ενθουσιασμό του έκανε ένα μεγάλο σφάλμα ινοκλής: οίνος μου είναι ο καλύτερος από όλους ξεπερνάει ακόμα και τον οίνο που γεύεται ο Διόνυσος με την ακολουθία του στις εξορμήσεις τους Θεός όμως, κάπου ψηλά.. αλλά όχι πολύ μακριά, όπως πάντα, άκουσε αυτά τα λόγια και άρχισε να μηχανεύεται μία σκληρή τιμωρία για τον ινοκλή. Σύντομα ο ινοκλής θα πλήρωνε το τίμημα των πράξεών του. Θεός Διόνυσος: ι ατίμωση...πώς τόλμησε να συγκριθεί μαζί μου ένας θνητός...θα πληρώσει πίκρα για αυτό που έκανε.

4 ικία Άρχοντα αλλίστρατου ικία με Ψηφιδωτά Ήρθε η ημέρα της γιορτής και ήταν ώρα να προσφέρει ο ινοκλής το περίφημο κρασί του στους εκλεκτούς καλεσμένους του άρχοντα αλλίστρατου στην πιο όμορφη οικία της πόλης. Όλοι δοκίμασαν το κρασί και έδειξαν μεγάλη ευχαρίστηση. Όταν όμως ο ινοκλής δοκίμασε το κρασί του κοκάλωσε... ο κρασί του ήταν άγευστο!! Ξαναδοκίμασε... Πάλι άγευστο... ου φαινόταν περίεργο. Γιατί το κρασί του έχασε τη γεύση του; Άσπρισε από τον φόβο του! Ξεροκατάπινε ισθανόταν πως είχε αποτύχει οικτρά εκείνη τη χρονιά. Θα διαδίδονταν τα νέα από στόμα σε στόμα. Θα έχαναν όλοι κάθε εκτίμηση που είχαν στο πρόσωπό του, η φήμη του και το όνομά του θα συνδέονταν πια με μια αποτυχία... οίταζε παραξενεμένος τους καλεσμένους στα ανάκλιντρα να πίνουν, να τρώνε και να γελούν και δεν καταλάβαινε τι γινόταν. Ζαλίστηκε. Όλα γύριζαν γύρω του Δεν είχε όμως ακόμα αντιληφθεί πως αυτή ήταν η τιμωρία του για την ύβρη που είχε διαπράξει ότε εμφανίστηκε μπροστά του ο Διόνυσος. Διόνυσος: νόητε, το κρασί σου δεν έχασε τη γεύση του! σύ την έχασες! Tο κρασί σου είναι πολύ ωραίο, αλλά εσύ δεν μπορείς να το γευτείς όπως και τίποτε άλλο μαζί με αυτό!!!. Διόνυσος: Πολύ καλά! λλά από δω και πέρα στις γιορτές θα προσφέρεις τον οίνο σου δωρεάν σε όλους στην ρέτρια και δυο φορές το μήνα θα δίνεις από την παραγωγή σου στο ναό μου για τις ανάγκες των τελετών. ινοκλής: Σε εκλιπαρώ, πέφτω στα πόδια σου. Σε παρακαλώ! πάλλαξέ με από την τιμωρία μου και σου υπόσχομαι πως θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις. σύ είσαι ο θεός του κρασιού, ο θεός των συμποσίων, ο θεός της χαράς και της γιορτής της ζωής! σύ αποφασίζεις! ο βράδυ μετά τη γιορτή γυρίζει σπίτι του. πιστός υπηρέτης του τον είχε συνεφέρει και τώρα, κρατώντας το λυχνάρι για το φως, δεν έχανε από τα μάτια του το αφεντικό του. Πρώτη φορά τον έβλεπε τόσο αναστατωμένο, τόσο αδύναμο.. ινοκλής: Ω Θεέ Διόνυσε συγχώρεσέ με για το σφάλμα που έκανα και λυπήσου με! Δώσε στο κρασί μου πάλι πίσω τη γεύση του, το άρωμά του. ινοκλής: Ξενοκλή, από αύριο το πρωί θα πηγαίνεις στο ναό του Διόνυσου τις καλύτερες προσφορές. Γέμισε τα καλάθια μας και πρόσφερε στο θεό όποιο αγαθό κρύβουμε στο κελάρι μας!!! αλέ μου υπηρέτη βοήθησέ με να ξαναδώσω στο κρασί μου τη γεύση του και το άρωμά του. Στο δρόμο για το σπίτι του οντά στο Θέατρο της πόλης Ξενοκλής (ο υπηρέτης του): Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι άρχοντά μου.. Σκέψου λογικά! ο κρασί σου το δοκίμασες προχτές μπροστά μου κι ήταν..θεϊκό, είπες.. ι μπορεί να χει συμβεί; ότε άρχισε να καταλαβαίνει.. Ίσως αυτό το αποψινό συνέβη εξαιτίας της ύβρης προς το πρόσωπο του Θεού του κρασιού. Πώς δεν το αντιλήφθηκε νωρίτερα;;;; ΔΥΣ ΛΣ ΥΠΥΣ ΓΥΣ Σ Π ΠΣΩ.. Υ! ΜΘ, Χ Μ Ζ ΠΣ ΛΛ Μ ΥΣ Μ Λ Υ ΣΥΘΩΠΥΣ Υ. Π Σ Δ Υ ΣΠ ΩΘ Χ Μ Σ Σ ΠΓΩΓΣ, ΛΛ ΩΣ ΘΩΠΣ!

5 Σ ΠΪ ΜΥΘΠΛΣΣ. ΥΛΣΣ Σ Χ ΠΛ Σ Σ Σ ΠΥΣ Π ΥΣ ΓΩΣΥΣ ΧΛΓΥΣ ΧΩΥΣ Σ COPYRIGHT ΓΥΜΣ Σ ΠΔΓΩΓ ΜΔ ERASMUS