12.1 Εισαγωγή στο Swing

Transcript

1 12.1 Εισαγωγή στο Swing JFC είναι το ακρωνύµιο των λέξεων Java Foundation Classes το οποίο περιλαµβάνει µια οµάδα χαρακτηριστικών για την δηµιουργία γραφικής διασύνδεσης χρήστη (GUI). ύο από τα χαρακτηριστικά του JFC είναι τo Swing και το Look and Feel (εµφάνιση και αίσθηση). Το Swing είναι ουσιαστικά µια επέκταση του AWT. Περιλαµβάνει ότι και το AWT (κουµπιά, ετικέτες, πεδία κειµένου κ.α) αλλά µε νέα χαρακτηριστικά. Οι καινοτοµίες αυτές είναι νέα συστατικά, επεκταµένα χαρακτηριστικά συστατικών και καλύτερη αίσθηση και εµφάνιση. To Swing ενσωµατώθηκε στην Java στην έκδοση 2. Τα στοιχεία του Swing είναι µέρος του πακέτου javax.swing. Το Look and Feel δίνει την δυνατότητα σε ένα πρόγραµµα που χρησιµοποιεί στοιχεία Swing να διαλέξει την εµφάνιση και την αίσθησή του, δηλαδή αν θα µοιάζει οπτικά µε πρόγραµµα των Windows, Solaris ή θα έχει ένα στυλ της Java που ονοµάζεται Metal. Το Look and Feel αναλύεται στο υποκεφάλαιο Όπως έγινε αναφορά πιο πάνω, όλα τα συστατικά του ΑWT υπάρχουν και στο Swing. Η διαφορά στον ορισµό των αντικειµένων των κλάσεων είναι ότι τα συστατικά του Swing αρχίζουν από το γράµµα J. ηλαδή το αντίστοιχο συστατικό του Button στο AWT θα είναι στο Swing το JButton κ.ο.κ. Άλλες σηµαντικές διαφορές είναι: Τα κουµπιά και ετικέτες του Swing εκτός από κείµενο µπορούν να περιέχουν και εικονίδια. Εικονίδιο είναι ένα γραφικό µικρών διαστάσεων. Ένα ακόµα χαρακτηριστικό είναι η δυνατότητα πρόσθεσης ή αλλαγής περιθωρίων γύρω από τα περισσότερα συστατικά. 157

2 12.2 Γραφική διασύνδεση χρήστη µε το Swing Η δηµιουργία µιας γραφικής διασύνδεσης χρήστη µε Swing είναι περίπου ίδια µε αυτήν του AWT και δηµιουργείται µε τα παρακάτω βήµατα. Σύνθεση µιας γραφικής διασύνδεσης χρήστη προσθέτοντας συστατικά (components) στους ενδιάµεσους υποδοχείς (content pane τοµέας περιεχοµένων). Οι ενδιάµεσοι υποδοχείς τίθενται στους ανώτερους υποδοχείς. ηµιουργία χειριστών συµβάντων που ανταποκρίνονται στην αλληλεπίδραση χρήστη µε το GUI. Για την σύνθεση µιας γραφικής διασύνδεσης υπάρχει εκτενής αναφορά στα παρακάτω κεφάλαια. Για την δηµιουργία χειριστών συµβάντων δεν υπάρχει κάποιο ξεχωριστό κεφάλαιο, αλλά στα κεφάλαια των συστατικών υπάρχουν επιγραµµατικά οι ακροατές συµβάντων που ταιριάζουν µε αυτά. Γενικά για τους χειριστές συµβάντων ισχύουν οι έννοιες του κεφαλαίου 8.4 (AWT) και στο Swing Σύνθεση γραφικής διασύνδεσης µε χρήση Swing Η σύνθεση γραφικής διασύνδεσης µε Swing είναι ίδια µε την AWT µε την διαφορά ότι υπάρχουν δύο επίπεδα υποδοχέων. Η διαδικασία σύνθεσης είναι η εξής: Αρχικά τα συστατικά προστίθενται σε ένα ενδιάµεσο υποδοχέα που καλείται τοµέας περιεχοµένων (content pane). Ο τοµέας περιεχοµένων είναι υπεύθυνος για την διάταξη των συστατικών. Οι διαχειριστές διάταξης ορίζονται σε αυτόν. Για τους διαχειριστές διάταξης ισχύουν οι έννοιες που εξετάστηκαν στο κεφάλαιο Τέλος οι ενδιάµεσοι υποδοχείς προστίθενται στους κύριους (ανώτερους) υποδοχείς. Οι ανώτεροι υποδοχείς είναι οι κλάσεις JFrame, JApplet, JOptionPane. Οι ενδιάµεσοι υποδοχείς είναι οι JPanel, JScrollPane, JSplitPane, JTabbedPane, JToolBar. Οι ενδιάµεσοι υποδοχείς προστίθενται στους ανώτερους υποδοχείς µε την µέθοδο setcontentpane(...). Οι διαχειριστές διάταξης ορίζονται στους ενδιάµεσους υποδοχείς µε την µέθοδο setlayout( ). Τα συστατικά προστίθενται στους ενδιάµεσους υποδοχείς µε την µέθοδο add( ). Οι ενδιάµεσοι υποδοχείς µπορούν να προστεθούν σε άλλους ενδιάµεσους υποδοχείς. Οι ανώτεροι υποδοχείς έχουν προεπιλεγµένους τοµείς περιεχοµένων, δηλαδή σε ένα πρόγραµµα µπορεί να δείτε την εντολή getcontentpane() (δηλαδή επιστροφή του τοµέα περιεχοµένων) χωρίς να έχει οριστεί ενδιάµεσος υποδοχέας. 158

3 12.4 Συστατικά Στα ακόλουθα κεφάλαια θα αναλυθούν τα πιο σηµαντικά χαρακτηριστικά του Swing. Όλα τα συστατικά κληρονοµούν την κλάση JComponent. Επίσης κληρονοµούν και τις κλάσεις Component και Container όπως τα συστατικά του AWT. Στα παραδείγµατα που υπάρχουν στα κεφάλαια των συστατικών, ως ανώτερος υποδοχέας θεωρείται ένα αντικείµενο της κλάσης JApplet η οποία είναι δευτερεύουσα της κλάσης Applet. ιεξοδική αναφορά στην κλάση JApplet υπάρχει στο υποκεφάλαιο Σηµαντικές µέθοδοι που κληρονοµούνται από τα συστατικά του Swing είναι της κλάσης Component και της κλάσης JComponent της οποίας οι κυριότερες µέθοδοι επεξήγονται ακολούθως: setopaque(boolean bl): Θέτει πότε ένα συστατικό θα είναι αδιαφανές. ηλαδή ένα αδιαφανές συστατικό θέτει την έκταση που κατέχει σε ένα ενδιάµεσο υποδοχέα µε το χρώµα του παρασκηνίου του. isopaque(): Επιστρέφει τύπο boolean που προσδιορίζει πότε ένα συστατικό είναι αδιαφανές. settooltiptext(string str): Θέτει το κείµενο που θα εµφανίζεται σε ένα συστατικό σε ξεχωριστό κουτάκι πάνω από αυτό όταν το ποντίκι βρίσκεται πάνω από το συστατικό. Συνήθως χρησιµοποιείται σαν ετικέτα βοήθειας για την λειτουργία του συστατικού Κουµπιά και πλαίσια ελέγχου (κλάση JCheckBox) Αυτό το υποκεφάλαιο αναφέρεται στα συστατικά που είναι δευτερεύουσες κλάσεις της AbstractButton. Αυτές είναι οι JButton, JΤoggleButton. Υποκλάση της JToggleButton είναι η JCheckBox. Σηµαντικές µέθοδοι της κλάσης AbstractButton είναι: addactionlistener(actionlistener al): H µέθοδος αυτή συσχετίζει τα συµβάντα ενέργειας (ActionListener) µε ένα συστατικό JButton. additemlistener(itemlistener il): Προσθέτει έναν ακροατή στοιχείων (ItemListener) σε ένα συστατικό JCheckBox. setenabled(boolean bl): Ανάλογα µε την τιµή της µεταβλητής bl ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί ένα συστατικό. 159

4 sethorizontalalignment(int hl): Θέτει την οριζόντια διεύθυνση του κειµένου και του εικονιδίου (icon). Οι τιµές της µεταβλητής hl µπορεί να είναι CENTER, LEFT, RIGHT, LEADING ή TRAILING. Η προεπιλεγµένη τιµή είναι η CENTER. sethorizontaltextposition(int h): Θέτει την οριζόντια θέση του κειµένου σε σχέση µε το εικονίδιο. Οι τιµές της µεταβλητές h µπορεί να είναι RIGHT, LEFT, CENTER, LEADING ή TRAILING. H προεπιλεγµένη τιµή είναι η RIGHT. seticon(icon i): Θέτει ένα εικονίδιο σε ένα συστατικό. setmnemonic(char ch): Θέτει το κουµπί του πληκτρολογίου που µαζί µε το alt θα ενεργοποιούν το συστατικό. Η τιµή της µεταβλητής ch έχει την τύπο KeyEvent.VK_X όπου X οποιοδήποτε γράµµα. settext(string str): Θέτει το κείµενο του συστατικού. setverticalalignment(int va): Θέτει την κάθετη σύνταξη του κειµένου και του εικονιδίου. Οι τιµές της µεταβλητής va µπορεί να είναι CENTER, TOP, BOTTOM. Η προεπιλεγµένη τιµή είναι η CENTER. setverticaltextposition(int v): Θέτει την κάθετη θέση του κειµένου σε σχέση µε το εικονίδιο. Η µεταβλητή v µπορεί να πάρει της εξής τιµές: CENTER, TOP, BOTTOM. Η προεπιλεγµένη τιµή είναι η CENTER. Οι παραπάνω µέθοδοι κληρονοµούνται σε όλα τα αντικείµενα των υποκλάσεων της AbstractButton. Επιπρόσθετα κληρονοµούνται οι µέθοδοι της κλάσης Component που αναλύθηκαν στο κεφάλαιο Η κλάση JButton ορίζει ένα κουµπί του οποίου οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί είναι: JButton(String str): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της JButton µε κείµενο str. JButton(String str, Icon i): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της JButton µε κείµενο str και εικονίδιο i. Η κλάση JCheckBox ορίζει ένα πλαίσιο ελέγχου. Οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί του είναι: JCheckBox(String str, boolean bl): ηµιουργεί ένα πλαίσιο ελέγχου µε κείµενο str. Η µεταβλητή bl καθορίζει αν το πλαίσιο θα είναι επιλεγµένο. JCheckBox(String str, Icon i, boolean bl): Η ίδια µε την παραπάνω και επιπλέον έχει εικονίδιο i. Στο παρακάτω παράδειγµα ένα αντικείµενο JButton και ένα JChechBox προστίθενται στον ενδιάµεσο υποδοχέα JPanel. Το κουµπί ορίζεται έτσι ώστε να ενεργοποιείται και µε το ταυτόχρονο πάτηµα των πλήκτρων alt και J. 160

5 import javax.swing.*; import java.awt.event.*; public class AppJButton extends JApplet{ public void init() { JPanel jp=new JPanel(); JButton jb=new JButton("JButton"); JCheckBox jcb=new JCheckBox("CheckBox",true); jb.setmnemonic(keyevent.vk_j); jp.add(jb); jp.add(jcb); setcontentpane(jp); Παράδειγµα 12.1 AppJButton.java <APPLET CODE = "AppJButton.class" WIDTH = 200 HEIGHT= 100> </APPLET> Παράδειγµα 12.1 appjbuttonviewer.html Προσοχή: Το παραπάνω έγγραφο html τρέχει µόνο µε το εργαλείο appletviewer της Java. Ενώ στις µικροεφαρµογές του AWT το έγγραφο html µπορεί να φορτωθεί και από έναν εξεταστή, στις µικροεφαρµογές Swing δεν είναι δυνατό, χωρίς κάποια τροποποίηση του. Στο πρωτότυπο έγγρφο html πρέπει να προστεθεί κώδικας µέσω του εργαλείου html converter έτσι ώστε να µπορεί να φορτωθεί από έναν εξεταστή. Η χρήση του εργαλείου είναι απλή. Επιλέγουµε µε την βοήθεια του εργαλείου τον κατάλογο που βρίσκεται το έγγραφο html και στην συνέχεια πατώντας το κουµπί convert προστίθεται ο απαραίτητος κώδικας στο έγγραφο. Σε αυτό το κεφάλαιο τα πρωτότυπα έγγραφα html που τρέχουν µόνο µε το εργαλείο appletviewer έχουν κατάληξη viewer ενώ τα έγγραφα που έχουν επιπλεόν κώδικα έχουν το όνοµα του προγράµµατος. Π.χ. το παραπάνω πρόγραµµα AppJButton.java έχει πρωτότυπο έγγραφο html το appjbuttonviewer.html και τροποποιηµένο το appjbutton.html Επιλογέας χρωµάτων (κλάση JColorChooser) Η κλάση JColorChooser δηµιουργεί µια παλέτα χρωµάτων. Η παλέτα της JColorChooser περιλαµβάνει τρία πλαίσια µέσα από τα οποία µπορεί να επιλεχθεί ένα επιθυµητό χρώµα. Τα τρία 161

6 αυτά πλαίσια είναι το Swatches και τα µοντέλα χρωµάτων HSB και RGB. Τα αρχικά του µοντέλου RGB σηµαίνουν red, green, blue και εκφράζουν την αναλογία στην παρασκευή του τελικού χρώµατος. Οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί της κλάσης JColorChooser είναι: JColorChooser(): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JColorChooser µε προεπιλεγµένη τιµή το άσπρο χρώµα. JColorChooser(Color c): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JColorChooser µε προεπιλεγµένη τιµή το χρώµα c. Αξιοµνηµόνευτες µέθοδοι της JColorChooser είναι: getcolor(): Επιστρέφει το επιλεγµένο χρώµα της παλέτας. setcolor(color c): Θέτει το χρώµα της παλέτας. setcolor(int r, int g, int b): Θέτει το χρώµα της παλέτας. Κάθε ακέραιο όρισµα εκφράζει το ποσοστό του κόκκινου του πράσινου και του µπλε χρώµατος αντίστοιχα στις µεταβλητές r, g, b. Οι τιµές των µεταβλητών µπορεί να είναι από 0 έως Επιλογέας αρχείων (κλάση JFileChooser) Ο επιλογέας αρχείων παρέχει ένα περιβάλλον γραφικής διασύνδεσης στο χρήστη για την περιήγηση του στα αρχεία του υπολογιστή. Αυτή η διαδικασία µπορεί να περιλαµβάνει επιλογή αρχείου, αλλαγή καταλόγου, δηµιουργία καταλόγου κ.ο.κ.. Ο επιλογέας αρχείων υλοποιείται µε την κλάση JFileChooser της οποίας οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί είναι: JFileChooser(): ηµιουργεί ένα επιλογέα αρχείων µε επιλεγµένο κατάλογο τον default του συστήµατος. JFileChooser(String str): ηµιουργεί έναν επιλογέα αρχείων µε επιλεγµένο τον κατάλογο που υπάρχει στην γραµµατοσειρά str. Μια σηµαντική λεπτοµέρεια είναι ότι ένα αντικείµενο της κλάσης JFileChooser είναι υπεύθυνο µόνο για την παρουσίαση του επιλογέα αρχείων. Οι εντολές για το άνοιγµα ή το σώσιµο ενός αρχείου πρέπει να γίνουν από τον προγραµµατιστή. Ο επιλογέας αρχείων γίνεται ορατός µε τις µεθόδους: showdialog(component c, String str): Εµφανίζει τον επιλογέα αρχείων. Η µεταβλητή c είναι το όνοµα του αντικειµένου της κλάσης στο οποία θα εµφανιστεί ο επιλογέας αρχείων. Η µέθοδος αυτή επιστρέφει ακέραια τιµή, που µπορεί να είναι η CANCEL_OPTION ή APPROVE_OPTION. Για τις τιµές αυτές είναι υπεύθυνα δύο κουµπιά που βρίσκονται πάνω στο επιλογέα αρχείων. Το ένα έχει πάντα την τιµή Cancel και όταν επιλέγεται επιστρέφει την τιµή CANCEL_OPTION. Το δεύτερο έχει την τιµή που ορίζεται από την µεταβλητή str και όταν επιλέγεται η µέθοδος 162

7 επιστρέφει τον ακέραιο APPROVE_OPTION. showsavedialog(component c): Ισχύει ότι και στην παραπάνω µόνο που ως τιµή της µεταβλητής str είναι η τιµή Save. showopendialog(component c): Ισχύει ότι και στην πρώτη µε την διαφορά ότι η µεταβλητή str έχει την τιµή Open. Χρήσιµες µέθοδοι του επιλογέα αρχείων είναι: getfileselectionmode(): Επιστρέφει ένα ακέραιο µε την τρέχουσα κατάσταση του επιλογέα αρχείων, δηλαδή εάν θα εµφανίζονται µόνο τα αρχεία, µόνο οι κατάλογοι ή και τα δύο µαζί. Οι αντίστοιχες ακέραιες τιµές για κάθε κατάσταση είναι FILES_ONLY, DIRECTORIES_ONLY, FILES_AND_DIRECTORIES. getselectedfile(): Επιστρέφει το αρχείο που είναι επιλεγµένο. Ο τύπος επιστροφής δεν είναι String αλλά File. getselectedfiles(): Επιστρέφει τα επιλεγµένα αρχεία σε ένα πίνακα τύπου File. setfileselectionmode(int x): Είναι η συµπληρωµατική της getfileselectionmode(), δηλαδή θέτει την κατάσταση του επιλογέα αρχείων. Έτσι η µεταβλητή x µπορεί να πάρει τις τιµές FILES_ONLY, DIRECTORIES_ONLY, FILES_AND_DIRECTORIES. setselectedfile(file f): Θέτει ένα αρχείο f ως επιλεγµένο. setselectedfiles(file[] f): Θέτει έναν πίνακα αρχείων f ως πίνακα επιλεγµένων αρχείων. Για τον χειρισµό ενός γεγονότος που παράγεται από ένα αντικείµενο της κλάσης JFileChooser χρησιµοποιείται ο ακροατής συµβάντων ActionListener Ετικέτες (κλάση JLabel) Η ετικέτα είναι ένα συστατικό που περιέχει κείµενο ή κάποιο εικονίδιο. Η υπεύθυνη κλάση για αυτήν είναι η JLabel. Η κλάση JLabel κληρονοµεί απευθείας την JComponent. Οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί της είναι: JLabel(String str): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JLabel µε κείµενο str. JLabel(String str, Icon i, int x): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JLabel µε καθορισµένο κείµενο str, εικονίδιο i και στοίχιση x. Οι πιθανές τιµές του ακέραιου x είναι οι LEFT, CENTER, RIGHT, LEADING ή TRAILING. JLabel(String str, int x): Είναι ίδια µε την παραπάνω, απλώς δεν περιέχει κάποιο εικονίδιο. 163

8 Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JLabel είναι: geticon(): Επιστρέφει το εικονίδιο που εµφανίζει η ετικέτα. gettext(): Επιστρέφει το κείµενο που υπάρχει στην ετικέτα seticon(icon i): Θέτει το εικονίδιο i σε ένα αντικείµενο της JLabel. settext(string str): Θέτει το κείµενο str σε µια ετικέτα Λίστες (κλάση JList) Η λίστα είναι µια στήλη από στοιχεία τα οποία µπορεί να επιλέξει ο χρήστης. Αρµόδια κλάση για τις λίστες είναι η JList η οποία επιτρέπει την επιλογή περισσότερων τους ενός στοιχείων. Οι σηµαντικότεροι δηµιουργοί της JList είναι: JList(): ηµιουργεί µια άδεια λίστα. JList(ListModel lm): ηµιουργεί µια λίστα µε στοιχεία από το lm µοντέλο. Το lm µοντέλο περιέχει τα στοιχεία που προστίθενται στην λίστα. Όταν αρχικοποιείται µια λίστα ο κατασκευαστής δηµιουργεί το προεπιλεγµένο µοντέλο λίστας. Αυτό το µοντέλο λίστας είναι όµως αµετάβλητο. Στην θέση του µπορεί να χρησιµοποιηθεί ένα µοντέλο λίστας που επιτρέπει την αλλαγή της κατάστασης των στοιχείων, όπως είναι ένα αντικείµενο της κλάσης DefaultListModel. Χρήσιµές µέθοδοι της κλάσης JList είναι: addlistselectionlistener(listselectionlistener l): Η µέθοδος αυτή συσχετίζει µια λίστα µε έναν ακροατή συµβάντων ListSelectionListener. Αυτός ο ακροατής είναι υπεύθυνος για γεγονότα αλλαγής τιµής του επιλεγµένου στοιχείου της λίστας. Η µέθοδος του συγκεκριµένου ακροατή είναι η valuechanged(listselectionevent e). getselectedindex(): Επιστρέφει έναν ακέραιο που δείχνει την θέση του πρώτου επιλεγµένου στοιχείου στην λίστα. Αν δεν υπάρχει επιλεγµένο στοιχείο επιστρέφει την τιµή 1. getselectedindices(): Επιστρέφει έναν πίνακα ακεραίων µε την θέση των επιλεγµένων στοιχείων στην λίστα. getselectedvalue(): Επιστρέφει την τιµή του πρώτου επιλεγµένου στοιχείου στην λίστα. Αν δεν υπάρχει επιλεγµένο στοιχείο επιστρέφει την τιµή null. getselectedvalues(): Επιστρέφει τις τιµές των επιλεγµένων στοιχείων της λίστας. getselectionmode(): Επιστρέφει µια ακέραια τιµή που δείχνει αν επιτρέπεται η πολλαπλή επιλογή στοιχείων. setselectedindex(int x): Επιλέγει το στοιχείο που βρίσκεται στην 164

9 θέση x της λίστας setselectedindices(int[] x): Θέτει ως επιλεγµένα, τα στοιχεία που βρίσκονται στις θέσεις της λίστας που προσδιορίζονται από τον πίνακα x. setselectedvalue(object obj, boolean b): Θέτει την τιµή του επιλεγµένου στοιχείου. Το όρισµα b είναι υπεύθυνο για την εµφάνιση ή µη µιας λίστας κύλισης. setselectionmode(int x): Προσδιορίζει πότε θα είναι απλή ή πoλλαπλή η επιλογή στοιχείων. Το όρισµα x µπορεί να πάρει τις τιµές INGLE_SELECTION, SINGLE_INTERVAL_SELECTION, MULTIPLE_INTERVAL_SELECTION. Ως πρόθεµα των τιµών αυτών υπάρχει η ListSelectionModel. Στην συνέχεια αναφέρονται κάποιες µέθοδοι της κλάσης DefaultListModel. addelement(object obj): Προσθέτει ένα συστατικό στο τέλος της λίστας. getelementat(int x): Επιστρέφει το συστατικό που βρίσκεται στην θέση x του πίνακα. Ο τύπος επιστροφής της µεθόδου είναι Object. getsize(): Επιστρέφει τον αριθµό των στοιχείων στην λίστα. insertelementat(object obj, int x): Εισάγει ένα συστατικό στην θέση x της λίστας. remove(int x): Αφαιρεί το συστατικό που βρίσκεται στην θέση x της λίστας. tostring(): Επιστρέφει ένα String, το οποίο δείχνει και πιστοποιεί τις ιδιότητες του αντικειµένου που προσδιορίζει η µέθοδος. Στην συνέχεια υπάρχει ένα πρόγραµµα που χρησιµοποιεί µια λίστα για την πρόσθεση και την αφαίρεση ονοµάτων από αυτή. import java.awt.*; import java.awt.event.*; import javax.swing.*; import javax.swing.event.*; public class AppJList extends JApplet { JList list; DefaultListModel listmodel; static final String instring = "Εισαγωγή"; static final String delstring = " ιαγραφή"; JButton delbutton; JTextField friendname; Πρόγραµµα 12.2 AppJList.java (1 από 3) 165

10 public void init() { listmodel = new DefaultListModel(); listmodel.addelement("μιχάλης Παπαγιαννάκης"); listmodel.addelement("κώστας Τζιµόπουλος"); listmodel.addelement(" ηµήτρης Παπαδόπουλος"); listmodel.addelement("γιάννης Καραδήµος"); /* ηµιουργείται µια λίστα και τοποθετείται σε ένα πάνελ κύλισης. Ορίζονται δύο κουµπιά το inbutton και το delbutton. Το πρώτο συσχετίζεται µε την εσωτερική κλάση inlistener η οποία υλοποιεί την διασύνδεση ActionListener. Το κουµπί inbutton προσθέτει το όνοµα που βρίσκεται στο πεδίο κειµένου στην λίστα. Το δεύτερο κουµπί συσχετίζεται µε την κλάση delbutton που υλοποιεί την διασύνδεση ActionListener. Το κουµπί delbutton αφαιρεί το όνοµα που βρίσκεται επιλεγµένο στην λίστα από αυτή. */ list = new JList(listModel); list.setselectionmode(listselectionmodel.single_selection); list.setselectedindex(0); JScrollPane listscrollpane = new JScrollPane(list); JButton inbutton = new JButton(inString); inbutton.setactioncommand(instring); inbutton.addactionlistener(new inlistener()); delbutton = new JButton(delString); delbutton.setactioncommand(delstring); delbutton.addactionlistener(new dellistener()); friendname = new JTextField(10); friendname.addactionlistener(new inlistener()); String name = listmodel.getelementat( list.getselectedindex()).tostring(); friendname.settext(name); JPanel buttonpane = new JPanel(); buttonpane.add(friendname); buttonpane.add(inbutton); buttonpane.add(delbutton); getcontentpane().add(listscrollpane, BorderLayout.CENTER); getcontentpane().add(buttonpane, BorderLayout.SOUTH); /* Χειρισµός συµβάντων για το κουµπί delbutton. ιαγράφεται όποιο κουµπί είναι επιλεγµένο στην λίστα. Αν η λίστα δεν έχει κανένα στοιχείο τότε το κουµπί delbutton απενεργοποιείται. Αν το όνοµα που διαγραφεί είναι το τελευταίο στην σειρά της λίστας τότε ως επιλεγµένο (όνοµα) τίθεται το αµέσως προηγούµενο. */ class dellistener implements ActionListener { public void actionperformed(actionevent e) { int index = list.getselectedindex(); listmodel.remove(index); int size = listmodel.getsize(); if (size == 0) { delbutton.setenabled(false); else { if (index == listmodel.getsize()) index--; list.setselectedindex(index); Πρόγραµµα 12.2 AppJList.java (2από 3) 166

11 /* Χειρισµός συµβάντων για το κουµπί inbutton. Αν δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στην λίστα ή το επιλεγµένο στοιχείο είναι το τελευταίο, τότε προστίθεται το νέο όνοµα ως καινούργιο στοιχείο και επιλέγεται. ιαφορετικά, εισάγεται ένα στοιχείο µετά το τρέχον και επιλέγεται. */ class inlistener implements ActionListener { public void actionperformed(actionevent e) { int index = list.getselectedindex(); int size = listmodel.getsize(); if (index == -1 (index+1 == size)) { listmodel.addelement(friendname.gettext()); list.setselectedindex(size); else { listmodel.insertelementat(friendname.gettext(),index+1); list.setselectedindex(index+1); Πρόγραµµα 12.2 AppJList.java (3 από 3) <APPLET CODE = "AppJList.class" WIDTH = 330 HEIGHT = 200> </APPLET> Πρόγραµµα 12.2 appjlistviewer.html Το παραπάνω πηγαίο αρχείο µετά την µεταγλώττισή του, θα παράγει τα τρία αρχεία AppJList.class, AppJList$delListener.class, AppJList$inListener.class. Τα δύο τελευταία παράγονται από τις εσωτερικές κλάσεις της µικροεφαρµογής Μενού (κλάση JMenu) Τα µενού είναι συστατικά που παρέχουν την δυνατότητα στον χρήστη να διαλέξει µία από τις πολλές επιλογές τους. Tα µενού σώζουν χώρο του GUI του προγράµµατος, αφού δεν εµφανίζουν όλες τις επιλογές τους σε αυτό όπως οι λίστες. Για να γίνουν ορατές οι επιλογές ενός µενού πρέπει ο χρήστης να κάνει κλικ στην µπάρα του µενού. Οι σηµαντικότερες κλάσεις που είναι υπεύθυνες για την δηµιουργία ενός µενού είναι οι JMenuBar, JMenu, JMenuItem, JSeperator. Η κλάση JMenubar είναι η βάση για την δηµιουργία ενός µενού. Σε αυτήν προστίθενται αντικείµενα της κλάσης JMenu τα οποία δηµιουργούν µια αναδυόµενη λίστα από αντικείµενα της JMenuItem. Τα αντικείµενα JMenuItem είναι οι επιλογές του µενού. Επίσης στην JMenu 167

12 µπορεί να προστεθεί ένα αντικείµενο της κλάσης JSeperator το οποίο δηµιουργεί µια διαχωριστική γραµµή στο µενού. Οι πιο σηµαντικοί δηµιουργοί των παραπάνω κλάσεων είναι: JMenuBar(): ηµιουργεί µια µπάρα µενού. JMenu(): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JMenu χωρίς κείµενο. JMenu(String str): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JMenu µε κείµενο str. JMenuItem(): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JMenuItem χωρίς κείµενο. JMenuItem(String str): ηµιουργεί ένα αντικείµενο JMenuItem µε κείµενο str. JSeperator(): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JSeperator. Αξιοµνηµόνευτες µέθοδοι για τις παραπάνω κλάσεις είναι: Για την JMenuBar: Για την JMenu: add(jmenu menu): Προσθέτει ένα αντικείµενο JMenu στο τέλος της µπάρας. setjmenubar(jmenubar menubar): Αυτή η µέθοδος θέτει την µπάρα menubar σε ένα αντικείµενο των κλάσεων JApplet, JDialog, JFrame. εν ανήκει στην κλάση JMenuBar, αλλά υπάρχει στις κλάσεις JApplet, JDialog, JFrame. add(jmenuitem menuitem): Επισυνάπτει το αντικείµενο menuitem στο τέλος του µενού. addmenulistener(menulistener menul): Συσχετίζει ένα µενού µε τον ακροατή συµβάντων MenuListener που είναι υπεύθυνος για γεγονότα που προκαλούν τα µενού. Οι µέθοδοι του ακροατή συµβάντων είναι οι menucanceled(menuevent e), menudeselected(menuevent e), menuselected(menuevent e). addseperator(): Επισυνάπτει ένα διαχωριστή στο τέλος του µενού. Στο παρακάτω παράδειγµα ορίζεται µια µπάρα µενού που έχει δύο αντικείµενα της κλάσης JMenu. To πρώτο αντικείµενό της αποτελείται από 5 επιλογές, ενώ το δεύτερο από µία. Όταν ο χρήστης επιλέγει κάποιο στοιχείο, τότε στην περιοχή κειµένου υπάρχει αναφορά της ταυτότητάς του. Το πρώτο στοιχείο του πρώτου µενού µπορεί να επιλεχθεί και µε τον συνδυασµό των κουµπιών alt

13 import java.awt.*; import java.awt.event.*; import javax.swing.*; public class AppMenu extends JApplet implements ActionListener{ JTextArea textarea; JScrollPane scrollpane; JMenuItem it1,it2,it3,it4,it5,it6; /* Στην γραφική διασύνδεση της µικροεφαρµογής χρησιµοποιείται ο προεπιλεγµένος διαχειριστής διάταξης BorderLayout (διάταξη περιγράµµατος). */ public void init() { JMenuBar menubar; JMenu menu1,menu2; textarea = new JTextArea(5, 30); textarea.seteditable(false); scrollpane = new JScrollPane(textarea); getcontentpane().add(scrollpane, BorderLayout.CENTER); // ηµιουργία µενού µπάρας menubar = new JMenuBar(); setjmenubar(menubar); // ηµιουργία του πρώτου µενού menu1 = new JMenu( Πρώτο µενού ); menubar.add(menu1); // ηµιουργία στοιχείων µενού και πρόσθεση τους στο κυρίως µενού it1 = new JMenuItem( Πρώτη επιλογή ); it1.addactionlistener(this); it1.setaccelerator(keystroke.getkeystroke( KeyEvent.VK_1, ActionEvent.ALT_MASK)); menu1.add(it1); it2 = new JMenuItem( εύτερη επιλογή ); it2.addactionlistener(this); menu1.add(it2); it3 = new JMenuItem( Τρίτη επιλογή ); it3.addactionlistener(this); menu1.add(it3); menu1.addseparator(); it4 = new JMenuItem("Τέταρτη επιλογή"); it4.addactionlistener(this); menu1.add(it4); it5 = new JMenuItem("Πέµπτη επιλογή"); it5.addactionlistener(this); menu1.add(it5); Παράδειγµα 12.3 AppMenu.java (1 από 2) 169

14 // ηµιουργία του δεύτερου µενού menu2 = new JMenu(" εύτερο µενού"); menubar.add(menu2); it6 = new JMenuItem("Πρώτη επιλογή"); it6.addactionlistener(this); menu2.add(it6); /* Χειρισµός συµβάντων µενού. Το µήνυµα που εµφανίζεται στην περιοχή κειµένου προσδιορίζει το στοιχείο µενού που επιλέχθηκε. */ public void actionperformed(actionevent e){ Object source = e.getsource(); if(source==it1) textarea.settext("πρώτο µενού-πρώτο στοιχείο "); if(source==it2) textarea.settext("πρώτο µενού-δεύτερο στοιχείο "); if(source==it3) textarea.settext("πρώτο µενού-τρίτο στοιχείο "); if(source==it4) textarea.settext("πρώτο µενού-τέταρτο στοιχείο "); if(source==it5) textarea.settext("πρώτο µενού-πέµπτο στοιχείο "); if(source==it6) textarea.settext(" εύτερο µενού-πρώτο στοιχείο "); Παράδειγµα 12.3 AppMenu.java (2 από 2) <APPLET CODE = "AppMenu.class" WIDTH = 350 HEIGHT = 150> </APPLET> Παράδειγµα 12.3 appmenuviewer.html Γραµµή εξέλιξης (κλάση JProgressBar) Μερικές φορές ορισµένες εργασίες σε ένα πρόγραµµα χρειάζονται ορισµένη ώρα για να ολοκληρωθούν. Μια φιλική ένδειξη προς το χρήστη είναι να παρέχει το πρόγραµµα ένδειξη για το ποσοστό της εργασίας που έχει ολοκληρωθεί. Αυτό επιτυγχάνεται µε τις γραµµές εξέλιξης που δηµιουργούνται από την κλάση JProgressBar. Στις γραµµές εξέλιξης προσδιορίζονται δύο τιµές που δηλώνουν τα σηµεία που αρχίζει και τελειώνει η επιθυµητή εργασία. Οι κυριότεροι δηµιουργοί της JProgressBar είναι: JProgressBar(): ηµιουργεί µια οριζόντια γραµµή εξέλιξης 170

15 JProgressBar(int x): ηµιουργεί µια γραµµή εξέλιξης µε προσαναταλισµό που προσδιορίζεται από το όρισµα x το οποίο µπορεί να πάρει τις τιµές JProgressBar.VERTICAL, JProgressBar.HORIZONTAL για την κατακόρυφη και την οριζόντια περίπτωση αντίστοιχα. JProgrssBar(int x, int min, int max): ηµιουργεί µια γραµµή εξέλιξης µε min την αρχική και max την τελική τιµή της. Ο προσανατολισµός καθορίζεται από το όρισµα x. Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JProgressBar είναι: setmaximum(int x): Θέτει την τελική τιµή της γραµµής εξέλιξης. setminimum(int x): Θέτει την αρχική τιµή της γραµµής εξέλιξης. setorientation(int x): Θέτει τον προσανατολισµό της γραµµής εξέλιξης. Το όρισµα x µπορεί να πάρει τις τιµές JProgressBar.VERTICAL, JProgressBar.HORIZONTAL για κατακόρυφη και οριζόντια κατεύθυνση αντίστοιχα. setstringpainted(boolean bl): Αν το όρισµα bl είναι true θα εµφανίζεται ένα String επάνω στην γραµµή εξέλιξης µε το ποσοστό της εργασίας που έχει ολοκληρωθεί. setvalue(int x): Το όρισµα x θέτει την τιµή από όπου θα αρχίζει η γραµµή εξέλιξης. Ακολούθως δίνεται σχηµατικά ένα στιγµιότυπο της γραµµής εξέλιξης: Μηχανισµός ολίσθησης (κλάση JSlider) Ο µηχανισµός ολίσθησης επιτρέπει στον χρήστη να θέσει µία αριθµητική τιµή ανάµεσα σε µια µέγιστη και µια ελάχιστη. Με αυτόν τον τρόπο µειώνονται τα λάθη λόγω του περιορισµένου εύρους των τιµών. Ο µηχανισµός ολίσθησης υλοποιείται µε την κλάση JSlider. Οι σηµαντικότεροι δηµιουργοί της JSlider είναι: JSlider(int min, int max): ηµιουργεί ένα µηχανισµό ολίσθησης µε min ελάχιστη τιµή και max µέγιστη. JSlider(int min, int max, int v): Ίδια µε την παραπάνω αλλά µε αρχική τιµή v. JSlider(int x, int min, int max, int v): ηµιουργεί ένα µηχανισµό ολίσθησης µε ελάχιστη τιµή min, µέγιστη τιµή max, αρχική τιµή v και προσανατολισµό x. Το όρισµα x µπορεί να πάρει τις τιµές JSlider.VERTICAL, JSlider.HORIZONTAL για κάθετο και οριζόντιο προσανατολισµό αντίστοιχα. 171

16 Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JSlider είναι οι παρακάτω: addchangelistener(changelistener c): Συσχετίζει τον µηχανισµό ολίσθησης µε τον ακροατή συµβάντων ChangeListener που είναι υπεύθυνος να αντιλαµβάνεται αλλαγές τιµών στον µηχανισµό ολίσθησης. Η µοναδική µέθοδος του ακροατή συµβάντων είναι η statechanged(changeevent e). getvalue(): Επιστρέφει την τρέχουσα τιµή του µηχανισµού ολίσθησης setmajortickspacing(int x): Αυτή η µέθοδος θέτει µια απόσταση x µεταξύ των κύριων συµβόλων υποδιαίρεσης. ηλαδή, αν το πεδίο ορισµού του µηχανισµού ολίσθησης είναι από 0 έως 50 και το x=10 τότε τα κύρια σύµβολα υποδιαίρεσης θα υπάρχουν στις τιµές 0,10,20,30,40,50. setmaximun(int max): Θέτει την τιµή max µέγιστη τιµή του µηχανισµού ολίσθησης. setminimum(int min): Θέτει την τιµή min ελάχιστη τιµή του µηχανισµού ολίσθησης. setminortickspacing(int x): Θέτει µια απόσταση x µεταξύ των δευτερευόντων συµβόλων υποδιαίρεσης. setpaintticks(boolean bl): Αν το όρισµα bl είναι true θα εµφανίζονται τα σύµβολα υποδιαίρεσης. setpaintlabels(boolean bl): Αν το όρισµα bl είναι true θα εµφανίζεται η αριθµητική τιµή του µηχανισµού ολίσθησης. setvalue(int v): Θέτει την τιµή v ως τρέχουσα τιµή του µηχανισµού ολίσθησης. Στο ακόλουθο παράδειγµα ορίζονται δύο µηχανισµοί ολίσθησης και ένα πεδίο κειµένου. Για το πεδίο κειµένου υπάρχει αναφορά στο επόµενο κεφάλαιο. Ο πρώτος µηχανισµός ολίσθησης έχει περιοχή τιµών από 0 έως 100 µε αρχική τιµή 10. Ο δεύτερος µηχανισµός ολίσθησης έχει περιοχή τιµών από 0 έως 1000 µε αρχική τιµή 100. Το πεδίο κειµένου έχει το άθροισµα των τρεχόντων τιµών των µηχανισµών ολίσθησης. Για να επιτευχθεί αυτό το πρόγραµµα υλοποιεί την διασύνδεση ChangeListener. Ο ακροατής συµβάντων ChangeListener χειρίζεται την αλλαγή των τιµών των µηχανισµών ολίσθησης. Η µέθοδος String.valueOf(x+y) χρησιµοποιείται για να µετατρέψει το ακέραιο άθροισµα x+y σε τύπο String. Επίσης χρησιµοποιείται ο προεπιλεγµένος διαχειριστής διάταξης του ενδιάµεσου υποδοχέα της κλάσης JApplet που είναι ο BorderLayout. import java.awt.*; import javax.swing.*; import javax.swing.event.*; public class AppSlider extends JApplet implements ChangeListener{ // Ορισµός των συστατικών του προγράµµατος JSlider slide,slide1; JTextField textfield; int x=10,y=100; Παράδειγµα 12.4 AppSlider.java (1 από 2) 172

17 public void init(){ textfield=new JTextField(String.valueOf(x+y),50); // Ορισµός χαρακτηριστικών του πρώτου µηχανισµού ολίσθησης slide=new JSlider(JSlider.HORIZONTAL,0,100,10); slide.setmajortickspacing(10); slide.setminortickspacing(5); slide.setpaintticks(true); slide.setpaintlabels(true); slide.addchangelistener(this); // Ορισµός χαρακτηριστικών του δεύτερου µηχανισµού ολίσθησης slide1=new JSlider(JSlider.HORIZONTAL,0,1000,100); slide1.setmajortickspacing(100); slide1.setminortickspacing(50); slide1.setpaintticks(true); slide1.setpaintlabels(true); slide1.addchangelistener(this); // Τοποθέτηση των συστατικών σε κατάλληλη θέση στον ενδιάµεσο υποδοχέα getcontentpane().add(slide,borderlayout.north); getcontentpane().add(slide1,borderlayout.center); getcontentpane().add(textfield,borderlayout.south); // Χειρισµός συµβάντων της αλλαγής τιµής των µηχανισµών ολίσθησης public void statechanged(changeevent e){ if(slide==e.getsource()) { x=slide.getvalue(); textfield.settext(string.valueof(x+y)); if(slide1==e.getsource()) { y=slide1.getvalue(); textfield.settext(string.valueof(x+y)); Παράδειγµα 12.4 AppSlider.java (2 από 2) <APPLET CODE= AppSlider.class WIDTH=350 HEIGHT=150> </APPLET> Παράδειγµα 12.4 appsliderviewer.html 173

18 Συστατικά κειµένου Τα συστατικά κειµένου εµφανίζουν κείµενο το οποίο µπορεί ο χρήστης επιλεκτικά να το αλλάξει. Η υπερκλάση των συστατικών κειµένου είναι η JTextComponent του πακέτου javax.swing.text. Τα πιο σηµαντικά συστατικά κειµένου δηµιουργούνται από τις κλάσεις JTextArea, JTextField, JPasswordField. Οι κλάσεις JTextArea και JTextField κληρονοµούν απευθείας την JTextComponent, ενώ η JPasswordField κληρονοµεί την JTextField. Τα πεδία κειµένου υλοποιούνται από τις κλάσεις JTextField και JPasswordField. Έχουν µόνο µια γραµµή κειµένου. Η κλάση JTextField, αντίθετα µε την αντίστοιχη κλάση της στο AWT (TextField), δεν µπορεί να αποκρύψει χαρακτήρες. Για την δουλειά αυτή είναι υπεύθυνη η κλάση JPasswordField. Οι περιοχές κειµένου υλοποιούνται µε την κλάση JTextArea. Η κλάση αυτή µπορεί να εµφανίζει πολλές γραµµές. Οι δηµιουργοί των παραπάνω συστατικών κειµένου είναι: JTextField(): ηµιουργεί ένα κενό αντικείµενο της κλάσης JTextField. JTextField(String str): ηµιουργεί ένα πεδίο κειµένου µε το περιεχόµενο του ορίσµατος str. JTextField(String str, int x): ηµιουργεί ένα πεδίο κειµένου µε το περιεχόµενο του ορίσµατος str και µέγεθος x στήλες. JPasswordField(String str): ηµιουργεί ένα οµότυπο της JPasswordField µε κείµενο str. JPasswordField(String str, int x): ηµιουργεί ένα οµότυπο της JPasswordField µε κείµενο str και µέγεθος x στήλες. JTextArea(int x, int y): ηµιουργεί µια κενή περιοχή κειµένου µε x, y σειρές και στήλες αντίστοιχα. JTextArea(String str): ηµιουργεί µια περιοχή κειµένου µε κείµενο str. JTextArea(String str, int x, int y): ηµιουργεί µια περιοχή κειµένου µε x, y σειρές, στήλες και κείµενο str. Μέθοδοι της κλάσης JTextComponent που κληρονοµούνται από τις υποκλάσεις της είναι: gettext(): Επιστρέφει το κείµενο ενός συστατικού κειµένου. replaceselection(string str): Αντικαθιστά το επιλεγµένο κείµενο ενός συστατικού µε το περιεχόµενο του ορίσµατος str. seteditable(boolean bl): Αν το όρισµα bl είναι true τότε το κείµενο του συστατικού µπορεί να αλλάξει. setenabled(boolean bl): Ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί το συστατικό κειµένου ανάλογα µε την τιµή του ορίσµατος bl. settext(string str): Θέτει το περιεχόµενο του συστατικού 174

19 κειµένου. Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JTextField είναι: addactionlistener(actionlistener): Συσχετίζει ένα πεδίο κειµένου µε τον ακροατή συµβάντων ActionListener. Η µοναδική µέθοδος του ακροατή συµβάντων είναι η actionperformed(actionevent e). setcolumns(int x): Θέτει σε x τον αριθµό των στηλών του πεδίου κειµένου. Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JPasswordField είναι: getpassword(): Επιστρέφει έναν πίνακα τύπου char µε το κείµενο του JPasswordField. setechochar(char c): Θέτει σε c τον χαρακτήρα που θα εµφανίζεται στο πεδίο κειµένου, οτιδήποτε και αν πληκτρολογεί ο χρήστης. Χρήσιµες µέθοδοι της κλάσης JTextArea είναι: replacerange(string str, int x, int y): Αντικαθιστά το κείµενο από την θέση x έως την θέση y µε το κείµενο str. setcolumns(int x): Θέτει σε x τον αριθµό των στηλών της περιοχής κειµένου. setrows(int x): Θέτει σε x τον αριθµό των σειρών της περιοχής κειµένου. Στο παρακάτω πρόγραµµα υπάρχουν δύο πεδία κειµένου, δύο κουµπιά και µια περιοχή κειµένου. Το πρώτο πεδίο κειµένου χρησιµοποιείται για το όνοµα του χρήστη, ενώ το δεύτερο για τον κωδικό του. Το κουµπί µε τίτλο submit χρησιµοποιείται για να συγκρίνει τα δεδοµένα που υπάρχουν στα πεδία µε τα σωστά και, ανάλογα µε την ορθότητα τους, επιστρέφει κάποιο µήνυµα στην περιοχή κειµένου. Στο συγκεκριµένο πρόγραµµα οι µόνες σωστές τιµές είναι username για το όνοµα του χρήστη και kodikos για τον κωδικό του χρήστη. Ό,τι κείµενο εισάγεται στο πεδίο για τον κωδικό εµφανίζεται µε αστεράκια. Η εντολή JTextArea1.setLineWrap(true) κάνει το κείµενο να αλλάξει σειρά όταν γεµίσει αυτήν που είναι. Η µέθοδος setactioncommand(string str) θέτει ένα όνοµα εντολής σε ένα συστατικό για γεγονότα που θα συµβούν από αυτό. Αντίθετα, η getactioncommand() παίρνει το όνοµα της εντολής. 175

20 import java.awt.*; import javax.swing.*; import java.awt.event.*; public class AppJText extends JApplet implements ActionListener { JTextField text1; JLabel JLabel1; JLabel JLabel2; JPasswordField text2; JButton JButton1; JButton JButton2; JTextArea JTextArea1; public void init() { getcontentpane().setlayout(null); getcontentpane().setbounds(0,0,260,210); text1=new JTextField("username"); JLabel1= new JLabel("Ονοµα χρήστη"); JLabel2=new JLabel("Κωδικός χρήστη"); text2=new JPasswordField("kodikos"); text2.setechochar('*'); JButton1=new JButton("Submit"); JButton2=new JButton("Clear"); JTextArea1=new JTextArea(); JTextArea1.setLineWrap(true); getcontentpane().add(text1); text1.setbounds(110,12,121,24); getcontentpane().add(jlabel1); JLabel1.setBounds(12,12,95,26); getcontentpane().add(jlabel2); JLabel2.setBounds(12,48,100,21); getcontentpane().add(text2); text2.setbounds(110,48,120,24); JButton1.setActionCommand("ok"); JButton1.addActionListener(this); getcontentpane().add(jbutton1); JButton1.setBounds(48,96,76,27); JButton2.setActionCommand("clear"); JButton2.addActionListener(this); getcontentpane().add(jbutton2); JButton2.setBounds(144,96,79,26); getcontentpane().add(jtextarea1); JTextArea1.setBounds(12,132,240,72); Παράδειγµα 12.5 AppJText.java (1 από 2) 176

21 /* Στην µέθοδο χειρισµού συµβάντων συγκρίνονται τα ονόµατα εντολής γεγονότων των δύο κουµπιών. Αν το κουµπί που επιλέχθηκε είναι ίσο µε την ετικέτα clear τότε καθαρίζονται τα πεδία κειµένου, διαφορετικά συγκρίνονται οι τιµές των πεδίων µε τις προεπιλεγµένες τιµές username και kodikos. */ public void actionperformed(actionevent e){ String s=e.getactioncommand(); if (s.equals("ok")) { if(text1.gettext().equals("")) { JTextArea1.setText("To πεδίο όνοµα χρήστη είναι κενό. Παρακαλώ συµπληρώστε το."); text2.settext(""); else { if(text1.gettext().equals("username")) { if(string.valueof(text2.getpassword()).equals("kodikos")) JTextArea1.setText("Το όνοµα του χρήστη και ο κωδικός είναι έγκυρα."); else { JTextArea1.setText("Ο κωδικός είναι λάθος, παρακαλώ προσπαθήστε ξανά."); text2.settext(""); else JTextArea1.setText("Το όνοµα του χρήστη είναι λανθασµένο. Παρακαλώ προσπαθήστε ξανά."); if (s.equals("clear")) { text1.settext(""); text2.settext(""); Παράδειγµα 12.5 AppJText.java (2 από 2) <APPLET CODE="AppJText.class" WIDTH=260 HEIGHT=210> </APPLET> 177

22 έντρο (κλάση JTree) Σε ένα δέντρο τα δεδοµένα εµφανίζονται ιεραρχικά, όπως τα περιεχόµενα του σκληρού δίσκου µε τον windows explorer στο λειτουργικό σύστηµα Windows98. Ένα δέντρο δηµιουργείται από την κλάση JTree. Ένα αντικείµενο της JTree δεν περιέχει πραγµατικά τα δεδοµένα, αλλά περιέχει µια άποψη από αυτά. Ο προσανατολισµός του συστατικού JTree (δέντρο) συνήθως είναι κάθετος. Κάθε σειρά από αυτό το συστατικό περιέχει ένα στοιχείο δεδοµένων που καλείται κόµβος. Κάθε δέντρο έχει µια ρίζα κόµβου από όπου όλοι οι απόγονοι κόµβοι εξαρτώνται. Προεπιλεγµένα, τα δέντρα εµφανίζουν την ρίζα κόµβου. Οι κόµβοι που εξαρτώνται από έναν άλλο κόµβο είναι παιδιά του κόµβου αυτού ο οποίος λέγεται κλάδος (branch node), ή πατέρας τους. Οι κόµβοι που δεν έχουν απογόνους λέγονται φύλλα (leaf). Η λειτουργία ενός αντικειµένου της κλάσης JTree είναι απλή. Κάνοντας διπλό κλικ σε ένα κόµβο εµφανίζονται οι επόµενοι κόµβοι της ιεραρχίας. Αν γίνει πάλι διπλό κλικ στον ίδιο κόµβο οι απόγονοι του κόµβοι σταµατούν να είναι ορατοί. Σε ένα αντικείµενο της κλάσης JTree η ρίζα του και οι υπόλοιποι κόµβοι προστίθενται µε την κλάση DefaultMutableTreeNode. Οι κόµβοι προστίθενται σε άλλους κόµβους µε την µέθοδο add( ). Για την ρίζα, τους κλάδους και τα φύλλα υπάρχουν προεπιλεγµένα εικονίδια δίπλα στους κόµβους. Κάθε φορά που γίνεται δίπλο κλικ σε ένα κλάδο αυτός αλλάζει εικονίδιο ανάλογα αν κρύβει ή εµφανίζει τους απογόνους του. Η κλάση που αλλάζει τα προεπιλεγµένα εικονίδια είναι η DefaultTreeCellRenderer. Οι µέθοδοι της κλάσης αυτής είναι οι setleaficon(icon i), setopenicon(icon i), setclosedicon(icon i) που θέτουν τα εικονίδια σε ένα φύλλο, σε έναν κλάδο που εκτείνεται και σε έναν κλάδο που συρρικνώνεται αντίστοιχα. Η µέθοδος που ενεργοποιεί την αλλαγή εικονιδίων στο δέντρο είναι η setcellrender(defaulttreecellrenderer d). Οι δηµιουργοί των κλάσεων JTree και DefaultMutableTreeNode είναι: JTree(TreeNode tree): ηµιουργεί ένα δέντρο και σαν ρίζα έχει ένα αντικείµενο την κλάσης TreeNode. Η κλάση DefaultMutableTreeNode υλοποιεί τη διασύνδεση MutableTreeNode, η οποία κληρονοµεί τη διασύνδεση TreeNode. DefaultMutableTreeNode(Object obj): ηµιουργεί ένα κόµβο δέντρου. Χρήσιµες µέθοδοι των παραπάνω κλάσεων είναι: Για την JTree: addtreeselectionlistener(treeselectionlistener tree): Προσθέτει τον ακροατή συµβάντων TreeSelectionListener που είναι υπεύθυνος για την επιλογή ενός κόµβου. getlastselectedpathcomponent(): Επιστρέφει τον τελευταία επιλεγµένο κόµβο. Ο τύπος επιστροφής είναι Object. 178

23 getselectionmode(): Η µέθοδος αυτή ανήκει στην κλάση ThreeSelectionModel και επιστρέφει ένα ακέραιο. Η τιµές του ακέραιου µπορεί να είναι SINGLE_TREE_SELECTION και CONTIGUOUS_THREE_SELECION. Η πρώτη τιµή επιτρέπει µόνο την επιλογή ενός κόµβου ενώ η δεύτερη την πολλαπλή επιλογή. getselectionmodel(): Επιστρέφει το µοντέλο (TreeSelectionModel) που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της επιλογής των κόµβων. getselectionpath(): Επιστρέφει τον κατάλογο του πρώτου επιλεγµένου κόµβου. getselectionpaths(): Επιστρέφει τους καταλόγους των επιλεγµένων κόµβων. setselectionmode(int x): Είναι η αντίθετη της µεθόδου getselectionmode(). setselectionmodel(treeselectionmodel tree): Θέτει το µοντέλο που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της επιλογής των κόµβων. setselectionpath(threepath tree): Θέτει τον κατάλογο tree σε έναν κόµβο. setselectionpaths(threepath[] tree): Θέτει τον πίνακα καταλόγων tree σε ορισµένους κόµβους. Για την DefaultMutableTreeNode getparent(): Επιστρέφει τον πατρικό κόµβο ενός κόµβου. getroot(): Επιστρέφει την ρίζα του δέντρου. isleaf(): Επιστρέφει την τιµή true αν ο κόµβος είναι φύλλο Ενδιάµεσοι υποδοχείς (Intermediate Containers) Σε αυτή την ενότητα θα αναλυθούν οι ενδιάµεσοι υποδοχείς στους οποίους τοποθετούνται όλα τα συστατικά. Οι υποδοχείς που θα σχολιασθούν είναι οι πάνελ, πάνελ κύλισης, πάνελ καρτέλλας και µπάρα εργαλείων Πάνελ (κλάση JPanel) Η κλάση JPanel είναι ο πιο ευέλικτος και ο πιο συχνά χρησιµοποιούµενος ενδιάµεσος υποδοχέας. Η JPanel µπορεί να χρησιµοποιήσει οποιονδήποτε διαχειριστή διάταξης. Προεπιλεγµένα, η JPanel δεν χρωµατίζει τίποτα εκτός από το παρασκήνιο (background) και έχει σαν διαχειριστή διάταξης την διάταξη ροής (κλάση FlowLayout). Οι βασικοί δηµιουργοί της κλάσης JPanel είναι: 179

24 JPanel(): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JPanel. JPanel(LayoutManager layout): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JPanel µε διαχειριστή διάταξης το αντικείµενο layout. Τα συστατικά προστίθενται στον ενδιαµέσο υποδοχέα µε την µέθοδο add( ). Μέσα στην µέθοδο αυτή µπορεί να προσδιοριστεί και ο προσανατολισµός των συστατικών. Παράδειγµα... JButton button=new JButton(); pane.add(button,borderlayout.north); Η µέθοδος setlayout(layoutmanaget layout) θέτει τον διαχειριστή διάταξης σε ένα οµότυπο της JPanel. Ένα αντικείµενο της κλάσης JPanel όταν δηµιουργείται είναι αδιαφανές. Για να γίνει διαφανές χρησιµοποιείται η µέθοδος setopaque(boolean bl) µε τιµή ορίσµατος false Πάνελ κύλισης (κλάση JScrollPane) Ο ενδιάµεσος υποδοχέας κύλισης υλοποιείται µε την κλάση JScrollPane. Χρησιµοποιείται όταν ένα συστατικό που θέλουµε να βάλουµε σε ένα πρόγραµµα καταλαµβάνει περισσότερη από την προσφερόµενη επιφάνεια. Ένα αντικείµενο της κλάσης JScrollPane έχει µπάρες κύλισης στις άκρες του και έτσι είναι δυνατή η εµφάνιση όλων των σηµείων του συστατικού που περικλείει. Βασικά η JScrollPane αποτελείται από τα στοιχεία δύο κλάσεων της JScrollBar και της JViewport. Η κλάση JViewport είναι υπεύθυνη για το τι εµφανίζεται στην οθόνη όταν µετακινούνται οι λίστες κύλισης. Οι δηµιουργοί της κλάσης JScrollPane είναι: JScrollPane(): ηµιουργεί ένα άδειο αντικείµενο της κλάσης JScrollPane µε τις κυλιόµενες µπάρες να εµφανίζονται όταν χρειάζονται. JScrollPane(int x, int y): ηµιουργεί ένα άδειο αντικείµενο της κλάσης JScrollPane όπου µε x, y ορίζεται η κατάσταση των µπαρών. Το όρισµα x αναφέρεται στην οριζόντια µπάρα και µπορεί να πάρει τις τιµές HORIZONTAL_SCROLLBAR_ALWAYS,HORIZONTAL_SCROLL_NEVER, 180

25 Χρήσιµες µέθοδοι είναι : HORIZONTAL_SCROLLBAR_AS_NEEDED που αντιστοιχούν στην εµφάνιση της µπάρας, πάντα, όταν χρειάζεται και ποτέ αντίστοιχα. Τα ίδια ισχύουν και για το όρισµα y που ισχύει για τον κατακόρυφο άξονα, στην θέση όµως της λέξης HORIZONTAL µπαίνει η VERTICAL. gethorizontalscrollbarpolicy(): Επιστρέφει έναν ακέραιο µε την τρέχουσα κατάσταση της οριζόντιας µπάρας. getverticalscrollbarpolicy(): Επιστρέφει έναν ακέραιο µε την τρέχουσα κατάσταση της κάθετης µπάρας. getviewport(): Επιστρέφει ένα αντικείµενο JViewport. ηλαδή ό,τι µπορεί να µετακινείται από τις µπάρες κύλισης. sethorizontalscrollbarpolicy(int x): Το όρισµα x θέτει την κατάσταση της οριζόντιας µπάρας. setlayout(layoutmanager layout): Θέτει τον διαχειριστή διάταξης. setverticalscrollbarpolicy(int x): Το όρισµα x θέτει την κατάσταση της κάθετης µπάρας. Οι πιθανές τιµές του x είναι VERTICAL_SCROLLBAR_AS_NEEDED, VERTICAL_SCROLLBAR_ALWAYS, VERTICAL_SCROLLBAR_NEVER για εµφάνιση της µπάρας όταν χρειάζεται, πάντοτε και ποτέ αντίστοιχα. Στο παρακάτω παράδειγµα ορίζεται ένα πάνελ κύλισης πάνω στο οποίο προστίθεται µια περιοχή κειµένου είκοσι γραµµών και πενήντα στηλών. Επειδή η περιοχή κειµένου είναι µεγαλύτερη σε µέγεθος από το αντικείµενο της κλάσης JScrollPane (το οποίο έχει µέγεθος 300x100 pixels), όταν εκτελείται το πρόγραµµα εµφανίζονται οι µπάρες κύλισης σε αυτό. Η περιοχή κειµένου προστίθεται στο πάνελ κύλισης µε την εντολή scrollpane.getviewport().add(textarea). import java.awt.*; import javax.swing.*; public class AppJScrollPane extends Japplet { JScrollPane scrollpane; JTextArea textarea; public void init() { scrollpane=new JScrollPane(); textarea=new JTextArea(20,50); getcontentpane().add(scrollpane); scrollpane.setbounds(0,0,300,100); scrollpane.getviewport().add(textarea); Παράδειγµα 12.6 AppJScrollPane.java 181

26 <APPLET CODE = "AppJScrollPane.class" WIDTH = 300 HEIGHT= 100> </APPLET> Παράδειγµα 12.6 appjscrollpaneviewer.html Tabbed Pane (κλάση JTabbedPane) Με την κλάση JΤabbedPane διαφορετικά συστατικά µοιράζονται τον ίδιο χώρο. Ο χρήστης µπορεί να επιλέξει το επιθυµητό συστατικό επιλέγοντας την κατάλληλη καρτέλα tab. ηλαδή, ανάλογα µε το πόσα tabs έχει το αντικείµενό της JΤabbedPane είναι σαν να υπάρχουν τόσες διαφορετικές επιφάνειες οι οποίες µπορούν να εναλλάσσονται. Οι δηµιουργοί της JTabbedPane είναι: JTabbedPane(): ηµιουργεί ένα άδειο αντικείµενο της κλάσης JTabbedPane. JTabbedPane(int x): ηµιουργεί ένα αντικείµενο της κλάσης JTabbedPane όπου τα tabs έχουν τον προσανατολισµό του ορίσµατος x. To x µπορεί να πάρει τις τιµές TOP, BOTTOM, LEFT, RIGHT. Χρήσιµες µέθοδοι της JTabbedPane είναι: add(string str, Component c): Προσθέτει ένα συστατικό c σε µια καρτέλα tab µε τίτλο str. getselectedindex(): Επιστρέφει µια ακέραια τιµή που δείχνει πιο tab είναι επιλεγµένο. setselectedindex(int x): Θέτει ποίο tab θα είναι επιλεγµένο. Ένα σηµείο προσοχής είναι ότι σε κάθε tab µπορεί να υπάρχει µόνο ένα συστατικό το οποίο και καταλαµβάνει όλο το χώρο. Για να οριστούν περισσότερα συστατικά σε ένα tab αυτά πρέπει να προστεθούν σε ένα αντικείµενο της κλάσης JPanel και µετά αυτό το αντικείµενο να προστεθεί στο συγκεκριµένο tab. Στο ακόλουθο πρόγραµµα ο ενδιάµεσος υποδοχέας είναι ένα αντικείµενο της κλάσης JΤabbedPane µε τρία tabs. Στο πρώτο και στο δεύτερο tab υπάρχει από µία περιοχή κειµένου. Στο τρίτο tab υπάρχει ένα αντικείµενο της κλάσης JPanel το οποίο περιέχει τρία συστατικά, δύο κουµπιά και µια περιοχή κειµένου. Το τρίτο tab γίνεται προεπιλεγµένο µε την εντολή tabbed1.setselectedindex(2). Όπως φαίνεται η αρίθµηση των tabs αρχίζει από τον αριθµό µηδέν. 182

27 import java.awt.*; import javax.swing.*; public class AppJTabbed extends JApplet { JTabbedPane tabbed1; JPanel pane; JTextArea textarea1; JTextArea textarea2; JTextField textfield1; JButton button1; JButton button2; public void init() { tabbed1=new JTabbedPane(); pane=new JPanel(); textarea1=new JTextArea(); textarea2=new JTextArea(); textfield1=new JTextField(); textarea1.setlinewrap(true); textarea2.setlinewrap(true); button1=new JButton("Button"); button2=new JButton("Button2"); getcontentpane().setlayout(null); getcontentpane().add(tabbed1); tabbed1.setbounds(0,0,300,100); tabbed1.add("first tab",textarea1); tabbed1.add("second tab",textarea2); pane.setlayout(new GridLayout(2,2)); tabbed1.add("third tab",pane); pane.add(button1); pane.add(button2); pane.add(textfield1); tabbed1.setselectedindex(2); Παράδειγµα 12.7 AppJTabbed.java <APPLET CODE="AppJTabbed.class" WIDTH=300 HEIGHT=100> </APPLET> Παράδειγµα 12.7 appjtabbedviewer.html 183

28 Μπάρα εργαλείων (κλάση JToolBar) Η µπάρα εργαλείων είναι µια µπάρα που µπορεί να περιέχει περισσότερα από ένα συστατικά. Συνήθως περιέχει κουµπιά και µπορεί να είναι γραµµή ή στήλη. Ο χρήστης µπορεί να µετακινήσει τις µπάρες εργαλείων σε οποία πλευρά του προγράµµατος θέλει, ακόµα και εκτός της επιφάνειας του προγράµµατος. Η µπάρα εργαλείων υλοποιείται µε την κλάση JToolBar. Για να γίνεται σωστά η µετακίνηση της µπάρας πρέπει αυτή να βρίσκεται σε υποδοχέα που χρησιµοποιεί τον διαχειριστή διάταξης BorderLayout. Οι δηµιουργοί της JΤoolBar είναι: JToolBar(): ηµιουργεί µια µπάρα εργαλείων. JToolBar(int x): ηµιουργεί µια µπάρα εργαλείων µε προσανατολισµό που δίνεται από το όρισµα x που µπορεί να πάρει τις τιµές HORIZONTAL, VERTICAL. Χρήσιµες µέθοδοι είναι: addseperator(): Επισυνάπτει ένα προεπιλεγµένο διαχωριστή στο τέλος της µπάρας εργαλείων. getorientation(): Επιστρέφει έναν ακέραιο που δείχνει τον προσανατολισµό της µπάρας εργαλείων. setorientation(int x): Θέτει τον προσανατολισµό της µπάρας εργαλείων µε το όρισµα x το οποίο µπορεί να πάρει τις τιµές HORIZONTAL, VERTICAL Κύριοι υποδοχείς (Top-level container) Η βάση των προγραµµάτων GUI µε Swing είναι οι κύριοι υποδοχείς. Πάνω σε αυτούς µπαίνουν οι ενδιάµεσοι υποδοχείς µε τα συστατικά. Οι κλάσεις των κύριων υποδοχών είναι οι JFrame, JDialog, JApplet. Οι κύριοι υποδοχείς έχουν την δυνατότητα να περιέχουν και άλλους κύριους υποδοχείς. Οι κύριοι υποδοχείς έχουν, προεπιλεγµένα, έναν ενδιάµεσο υποδοχέα όταν ορίζονται. ηλαδή, µπορεί σε ένα πρόγραµµα να χρησιµοποιηθεί κατευθείαν η µέθοδος getcontentpane().add(component c) χωρίς να έχει προηγηθεί η µέθοδος που θέτει ένα ενδιάµεσο υποδοχέα (setcontentpane( )). Στην περίπτωση που επιθυµούµε την ακριβή τοποθέτηση των συστατικών σε έναν ενδιάµεσο υποδοχέα µε την µέθοδο setbounds(...) πρέπει πρώτα να απενεργοποιούµε τον προεπιλεγµένο διαχειριστή διάταξης του, διαφορετικά δεν θα αποδίδεται σωστά το αποτέλεσµα. Η απενεργοποίηση των διαχειριστών διάταξης γίνεται µε την εντολή getcontentpane().setlayout(null). 184

29 Πλαίσια (JFrame) Τα πλαίσια στο Swing υλοποιούνται µε την κλάση JFrame. Ένα αντικείµενο της JFrame έχει περιθώρια, τίτλο και κουµπιά για το κλείσιµο, την ελαχιστοποίηση και µεγιστοποίηση του παραθύρου. ηµιουργοί της κλάσης JFrame είναι: JFrame(): ηµιουργεί ένα πλαίσιο το οποίο είναι αόρατο. JFrame(String str): ηµιουργεί ένα αόρατο πλαίσιο µε τίτλο str. Η µέθοδος setvisible(boolean bl) είναι υπεύθυνη για την εµφάνιση ή µη ενός πλαισίου. Η setsize(int x, int y) θέτει σε x, y pixels το µέγεθος του πλαισίου. Τέλος, η µέθοδος settitle(string str) θέτει σε str τον τίτλο ενός πλαισίου Παράθυρα διαλόγου (κλάσεις JDialog, JOptionPane) Τα παράθυρα διαλόγου υλοποιούνται από τις κλάσεις JDialog και JOptionPane. Κάθε παράθυρο διαλόγου εξαρτάται από ένα πλαίσιο. Έτσι όταν τερµατίζεται ένα πλαίσιο το ίδιο συµβαίνει και για το παράθυρο διαλόγου που εξαρτάται από αυτό. Το παράθυρο διαλόγου που υλοποιείται από την κλάση JOptionPane είναι αποκλειστικό, ενώ της JDialog µπορεί να µην είναι αποκλειστικό. Αυτό σηµαίνει ότι σε ένα πρόγραµµα τα παράθυρα πίσω από το αποκλειστικό παράθυρο αγνοούνται µέχρι αυτό να κλείσει. Η JDialog είναι δευτερεύουσα της Dialog και η JOptionPane είναι δευτερεύουσα της JComponent. Η κλάση JOptionPane παρέχει υποστήριξη για τυποποιηµένα παράθυρα διαλόγου που περιέχουν εικονίδιο, τίτλο και κείµενο. Τα πρότυπα εικονίδιά της αντιστοιχούν στις περιπτώσεις ερώτησης, ενηµέρωσης, προειδοποίησης, λάθους και είναι τα ακόλουθα. ερώτηση πληροφορία προειδοποίηση λάθος Τα αποκλειστικά παράθυρα διαλόγου της JOptionPane υλοποιούνται µε µια από τις µεθόδους showmessagedialog, showoptiondialog, showconfirmdialog και 185

30 showinputdialog. Η πρώτη µέθοδος εµφανίζει µόνο ένα κουµπί (σε ένα παράθυρο διαλόγου) µε κείµενο OK. Εύκολα καθορίζονται σε αυτήν το εικονίδιο, το µήνυµα και ο τίτλος του παραθύρου. showmessagedialog(component c, Obgect obj, String str, int x): To όρισµα c καθορίζει το πλαίσιο από το οποίο εξαρτάται αυτό το παράθυρο. To όρισµα obj καθορίζει το µήνυµα του παραθύρου, η µεταβλητή str ορίζει τον τίτλο του παραθύρου και τέλος ο ακέραιος x εµφανίζει ένα από τα παραπάνω εικονίδια. Ο x µπορεί να πάρει τις τιµές ERROR_MESSAGE, INFORMATION_MESSAGE, WARNING_MESSAGE, QUESTION_MESSAGE. Ο κώδικας του παραπάνω στιγµιότυπου είναι: JOptionPane pane=new JOptionPane(); pane.showmessagedialog(frame, "The message dialog program", "Dialog", JOptionPane.INFORMATION_MESSAGE); Η µέθοδος showoptiondialog έχει αυξηµένη λειτουργικότητα σε σχέση µε την προηγούµενη µέθοδο. H σύνταξη της είναι: showoptiondialog(component c, Object obj, String str, int x, int y, Icon icon, Object[] obj1, Object obj2): Το όρισµα c είναι το πλαίσιο από το οποίο εξαρτάται το παράθυρο. Τα ορίσµατα οbj, str είναι το κείµενο και ο τίτλος του παραθύρου. Ο ακέραιος x µπορεί να πάρει τις τιµές YES_NO_OPTION, YES_NO_CANCEL_OPTION. Στην πρώτη περίπτωση εµφανίζονται δύο κουµπιά µε κείµενο YES, NO, ενώ στην δεύτερη τρία µε κείµενο YES, NO, CANCEL. Το όρισµα y είναι υπεύθυνο για το πρότυπο εικονίδιο που εµφανίζεται στο παράθυρο, ενώ η µεταβλητή icon εµφανίζει ένα εικονίδιο της αρεσκείας µας. Ο πίνακας obj1 περιέχει το κείµενο των κουµπιών που θα εµφανιστούν (υπερβαίνοντας τις προεπιλεγµένες τιµές) και η µεταβλητή obj2 θέτει το επιλεγµένο κουµπί. Η µέθοδος αυτή επιστρέφει έναν ακέραιο που δείχνει το κουµπί που επιλέχτηκε. 186

31 Ο κώδικας του παραπάνω στιγµιότυπου είναι: Object[] obj1={"yes, please", "No, thanks"; optionpane.showoptiondialog(this, "The option dialog program", "Dialog", JOptionPane.YES_NO_OPTION, JOptionPane.INFORMATION_MESSAGE, null, obj1, obj1[0]); Η µέθοδος showconfirmdialog µοιάζει αρκετά µε την παραπάνω µέθοδο και έχει σύνταξη: showconfirmdialog(component c, Object obj, String str, int x, int y): Τα ορίσµατα c, obj, str είναι για το πλαίσιο το κείµενο και τον τίτλο του παραθύρου αντίστοιχα. Το όρισµα x µπορεί να πάρει τις τιµές YES_NO_OPTION και YES_NO_CANCEL_OPTION. Η µεταβλητή y δείχνει κάποιο από το πρότυπα εικονίδια. Η µέθοδος επιστρέφει έναν ακέραιο που δείχνει ποιο κουµπί επιλέχτηκε. Ο κώδικας του παραπάνω στιγµιότυπου είναι: optionpane.showconfirmdialog(frame, "The confirm dialog program", "Dialog", JOptionPane.YES_NO_CANCEL_OPTION, JOptionPane.QUESTION_MESSAGE); 187

32 Η µέθοδος showinputdialog ζητάει από τον χρήστη να θέσει ένα κείµενο στο πεδίο κειµένου που εµφανίζει. Η σύνταξη της είναι: showinputdialog(component c, Object o, String str, int x): Τα ορίσµατα είναι ίδια µε τις προηγούµενες µεθόδους. Η µέθοδος αυτή επιστρέφει ένα String που είναι αυτό που εισάγει ο χρήστης. Ο κώδικας του παραπάνω στιγµιότυπου είναι: optionpane.showinputdialog(this, "The input dialog program", "Dialog", JOptionPane.QUESTION_MESSAGE); Μικροεφαρµογές (κλάση JApplet) Η κλάση JApplet είναι δευτερεύουσα κλάση της Applet και χρησιµοποιείται στην δηµιουργία µικροεφαρµογών. Με τον ίδιο τρόπο που δηµιουργείται µια µικροεφαρµογή µε την κλάση Applet, δηµιουργείται και µε την κλάση JApplet. ηλαδή, χρησιµοποιούνται οι µέθοδοι της κλάσης Applet init(), start(), stop(), destroy(), paint(). Ο προεπιλεγµένος διαχειριστής διάταξης του ενδιάµεσου υποδοχέα της κλάσης JApplet είναι ο BorderLayout Εµφάνιση και αίσθηση (Look and feel) Η εµφάνιση και η αίσθηση έχουν σχέση µε την απεικόνιση του προγράµµατος. ίνει την δυνατότητα σε ένα πρόγραµµα να έχει την εµφάνιση και την αίσθηση του συστήµατος. ηλαδή, κάποιος που χρησιµοποιεί τα λειτουργικά συστήµατα Windows98 ή Unix µπορεί να έχει στο πρόγραµµα του στην Java, το στυλ των Windows98 ή Unix αντίστοιχα. Επιπλέον, µπορεί το πρόγραµµα να έχει την αίσθηση και εµφάνιση του Swing, που ονοµάζεται Metal. Υπεύθυνη για την εµφάνιση και αίσθηση ενός προγράµµατος είναι η κλάση UIManager του πακέτου javax.swing. Η επιλογή της εµφάνισης και της αίσθησης ενός προγράµµατος επιλέγεται µε την µέθοδο setlookandfeel( ) της UIManager. ύο από τα ορίσµατα της 188

33 setlookandfeel( ) είναι οι παρακάτω µέθοδοι: getcrossplatformlookandfeelclassname(): Επιστρέφει την εµφάνιση και την αίσθηση Metal. getsystemlookandfeelclassname(): Επιστρέφει την εµφάνιση και την αίσθηση του συστήµατος. Η µέθοδος setlookandfeel( ) µπορεί να προκαλέσει την εξαίρεση UnsupportedLookAndFellException. Εν κατακλείδι ο κώδικας που θέτει την αίσθηση και την εµφάνιση ενός προγράµµατος είναι: try{ UIManager.setLookAndFeel(...); catch(exception e){ System.out.println( Error +e); Ακολούθως υπάρχουν δύο στιγµιότυπα του ίδιου προγράµµατος, το πρώτο µε αίσθηση και εµφάνιση Metal και το δεύτερο µε Windows98. Windows Look and Feel Metal Look and Feel (default) 189