Του..., κατοίκου Πάγου Σύρου Κυκλάδων, ο οποίος παραστάθηκε μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Παραδείση.

Transcript

1 (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Υπάλληλοι ΟΤΑ. Αμοιβή για υπερωριακή εργασία. Προϋποθέσεις. Παραγραφή σχετικών αξιώσεων. Επιδίκαση αμοιβής υπερωριών σε μόνιμο υπάλληλο με την ιδιότητα εργάτη κοιμητηρίου. Αριθμός απόφασης: 54/2015 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 24 Φεβρουάριου 2014, με δικαστή το Νικόλαο Κωτάκη, Πρωτόδικη Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα τη Βασιλική Γρυπάρη, δικαστική υπάλληλο. Για να δικάσει την αγωγή με αριθμό καταχώρησης 223/2009. Του..., κατοίκου Πάγου Σύρου Κυκλάδων, ο οποίος παραστάθηκε μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Παραδείση. Κατά του Δήμου Ερμούπολης και ήδη Σύρου-Ερμούπολης, που εκπροσωπείται από το Δήμαρχό του, ο οποίος παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ευάγγελο Δεμέστιχα. Κατά τη συζήτηση οι διάδικοι ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο μελέτησε τα σχετικά έγγραφα και σκέφτηκε κατά το νόμο. Η κρίση του είναι η εξής: Με την κρινόμενη αγωγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο δικαστικό ένσημο (βλ. το 1514/ διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Σύρου), επιδιώκεται παραδεκτώς να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να καταβάλει στον ενάγοντα ποσό 6.541,25 ευρώ, ως αποζημίωση για υπερωριακή απασχόλησή του ως εργάτης του Δημοτικού Κοιμητηρίου Ερμούπολης σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά τα έτη Η αγωγή νομίμως φέρεται σε νέα συζήτηση μετά την έκδοση της 280/2012 προδικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της παρούσας. Με την παραπάνω απόφαση, διατάχθηκε: α) να προσκομισθεί από τον εναγόμενο Δήμο πλήρης διοικητικός φάκελος με έκθεση απόψεών του, και β) να κληθεί η προταθείσα από τον ενάγοντα μάρτυρας... για να καταθέσει ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου όσα γνωρίζει σχετικά με τυχόν υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος στον εναγόμενο σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά τα έτη Σε εκτέλεση της απόφασης αυτής αφενός προσκομίστηκαν από τον εναγόμενο Δήμο τα διαταχθέντα, αφετέρου προσήλθε και κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου η παραπάνω μάρτυρας. Στο άρθρο 16 του Ν. 3205/2003 (ΦΕΚ 297 Α) ορίζεται ότι: «1. Η καθιέρωση με αμοιβή εργασίας πέρα από τις ώρες της υποχρεωτικής απασχόλησης των υπαλλήλων του Δημοσίου, των Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. επιτρέπεται μόνο για την αντιμετώπιση εποχικών, έκτακτων ή επειγουσών υπηρεσιακών αναγκών. Η υπερωριακή απασχόληση του προσωπικού εγκρίνεται με απόφαση του καθ` ύλην αρμόδιου Υπουργού στην οποία αναφέρονται σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία που δικαιολογούν την ανωτέρω εργασία πέρα από το κανονικό ωράριο Η ωριαία αμοιβή των υπαλλήλων που απασχολούνται σύμφωνα με τις διατάξεις των παραπάνω παραγράφων ορίζεται ως εξής: α... γ. Για εργασία ημερήσια ή νυκτερινή, που παρέχεται Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες πέραν της υποχρεωτικής: i. Από την 6η πρωινή μέχρι την 22η ώρα, ίση με το ωρομίσθιο αυξημένο κατά είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). ii... δ Το ωρομίσθιο ορίζεται στο ένα διακοσιοστό (1/200) του βασικού μισθού του μισθολογικού κλιμακίου της κατηγορίας του κάθε υπαλλήλου. Το ίδιο ωρομίσθιο ισχύει και για υπαλλήλους αποσπασμένους σε υπηρεσίες του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α., με βάση το μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί στα έτη υπηρεσίας τους, σε συνάρτηση και με τα τυπικά τους προσόντα. 6...». Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει ότι οι

2 υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. επιτρέπεται να παρέχουν υπερωριακή εργασία με αμοιβή, μετά από απόφαση του αρμόδιου για το διορισμό τους οργάνου, με τους ίδιους όμως όρους και περιορισμούς που ισχύουν κάθε φορά για τους δημοσίους υπαλλήλους. Ειδικότερα, οι εν λόγω υπάλληλοι δικαιούνται αμοιβή για υπερωριακή εργασία, πέρα από το κανονικό τους ωράριο, μόνον όταν η παροχή της είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση εποχικών, έκτακτων ή όλως απρόβλεπτων υπηρεσιακών αναγκών. Εκτακτες και απρόβλεπτες είναι οι ανάγκες που αναφύονται ξαφνικά, οφειλόμενες σε απολύτως εξαιρετικά αίτια, με συνέπεια να μην είναι σε καμία περίπτωση εφικτός ο εκ των προτέρων σχεδιασμός για την αντιμετώπισή τους, απαιτούν δε άμεση και δραστική διευθέτηση, προκαλώντας πρόσθετα κατά ποσότητα καθήκοντα για το προσωπικό, τα οποία δεν μπορούν να εκτελεστούν μέσα στο τακτικό ωράριο εργασίας της δημόσιας υπηρεσίας. Οι ανωτέρω έκτακτες ή απρόβλεπτες υπηρεσιακές ανάγκες που δικαιολογούν την παροχή υπερωριακής εργασίας απαιτείται, περαιτέρω, να αποδεικνύονται από σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία μνημονεύονται υποχρεωτικά στην απόφαση έγκρισης της εργασίας αυτής. Σε περίπτωση παροχής υπερωριακής εργασίας χωρίς τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων αυτή δεν είναι νόμιμη (βλ. 3/2011 Πράξη I Τμ. Ε.Σ.). Περαιτέρω, η άσκηση των καθηκόντων εργάτη κοιμητηρίου, ως εκ της φύσης της, δεν μπορεί να αποκλειστεί τις Κυριακές και τις εξαιρέσιμες ημέρες. Συνεπώς, ενόψει του ειδικού καθεστώτος που διέπει την παροχή εργασίας του εργάτη κοιμητηρίου, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η απασχόληση του υπαλλήλου που ασκεί τέτοιου είδους καθήκοντα περιλαμβάνει όλες τις ημέρες της εβδομάδας (πρβλ. 28/2011 Πράξη I Τμ. Ε.Σ.). Εξάλλου, στο άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού (Κ.Δ.Α.), ο οποίος κυρώθηκε με το Ν. 2362/1995 (ΦΕΚ 247 Α), ορίζεται ότι: «3. Η απαίτηση οποιουδήποτε των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου, πολιτικών ή στρατιωτικών, κατ αυτού, που αφορά σε αποδοχές ή άλλες κάθε φύσεως απολαβές αυτών ή αποζημιώσεις, έστω και αν βασίζεται σε παρανομία των οργάνων του Δημοσίου ή στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις παραγράφεται μετά διετία από της γενέσεώς της» και στο άρθρο 91 του ίδιου Κώδικα ότι: «Επιφυλασσομένης κάθε άλλης ειδικής διατάξεως του παρόντος, η παραγραφή οποιασδήποτε απαιτήσεως κατά του Δημοσίου αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξη αυτής...». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών: α) οι οιασδήποτε φύσεως μισθολογικές αξιώσεις των με οποιαδήποτε έννομη σχέση υπαλλήλων του Ελληνικού Δημοσίου, έστω και αν αυτές βασίζονται σε παρανομία των οργάνων αυτού ή στις διατάξεις από αδικαιολόγητο πλουτισμό, δηλαδή είτε πρόκειται για ευθεία αγωγή κατά του Δημοσίου λόγω αρνήσεως ή καθυστερήσεως καταβολής των αποδοχών για οποιοδήποτε λόγο κατά την έννοια που προσδίδουν τα όργανα αυτού στο νόμο, είτε πρόκειται για αγωγή αποζημιώσεως κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, εξ αιτίας παραλείψεως οφειλομένης νόμιμης ενέργειας των οργάνων του Δημοσίου, ως προϋποθέσεως για την θεμελίωση των σχετικών αξιώσεων, υπόκεινται σε διετή παραγραφή (βλ. Α.Ε.Δ. 1/2012), και β) χρονικό σημείο ενάρξεως της παραγραφής των αξιώσεων του άρθρου 90 παρ. 3 Κ.Δ.Λ. είναι η γένεσή τους και όχι το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκαν και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξή τους (βλ. Α.Ε.Δ. 32/2008). Επίσης, στο άρθρο 93 Κ.Δ.Λ. ορίζονται οι τρόποι διακοπής της παραγραφής των απαιτήσεων κατά του Δημοσίου, μεταξύ των οποίων η υποβολή της υποθέσεως στο δικαστήριο, ενώ στο άρθρο 94 ορίζεται ότι η παραγραφή κατά του Δημοσίου λαμβάνεται υπόψη αυτεπάγγελτα από τα δικαστήρια. Εξάλλου, οι διατάξεις των ανωτέρω άρθρων εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις αντίστοιχων αξιώσεων των υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθότι αφενός κατά το άρθρο 3 του Ν.Δ. 31/1968 (ΦΕΚ 281 Α) τα προνόμια ή οι ειδικές προστατευτικές διατάξεις που αναγνωρίζονται στο Δημόσιο με βάσει τους αστικούς γενικά νόμους και τις ουσιαστικές διατάξεις περί δικών του Δημοσίου εφαρμόζονται αναλόγως και για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εφόσον τα τυχόν υφιστάμενα αντίστοιχα για τους Οργανισμούς αυτούς προνόμια δεν είναι ευρύτερα ή ευνοϊκότερα από εκείνα που ισχύουν για το Δημόσιο, αφετέρου το ζήτημα της παραγραφής των ανωτέρω αξιώσεων δε ρυθμίζεται από το Αογιστικό των Ο.Τ.Α. (Β.Δ. της 17ης Μαίου/15ης Ιουνίου 1959, ΦΕΚ 114 Α, διόρθ. ΦΕΚ 145 και 197 Α), ούτε από κάποια άλλη διάταξη (βλ. Α.Π. 354/1980). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων, ο οποίος είναι μόνιμος υπάλληλος του εναγομένου Ο.Τ.Α. με την ειδικότητα του εργάτη κοιμητηρίου (βλ. ΦΕΚ 53/2000 τ. ΝΠΔΔ), προβάλλει με την αγωγή του ότι κατά τα έτη υποχρεώθηκε, κατόπιν εντολής του Προϊσταμένου του Δημοτικού Κοιμητηρίου Ερμούπολης, να απασχοληθεί, πέραν της ημερήσιας υποχρεωτικής εργασίας του, υπερωριακώς σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες. Ειδικότερα, σύμφωνα με τους

3 ισχυρισμούς του, κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, λόγω εξαιρετικών και έκτακτων αναγκών, υποχρεώθηκε πέραν του νομίμου ωραρίου του να εργασθεί σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες, απασχολούμενος με την ταφή νεκρών, κατά το έτος 2009 σε 14 περιπτώσεις, κατά το έτος 2008 σε 37 περιπτώσεις, κατά το έτος 2007 σε 30 περιπτώσεις, κατά το έτος 2006 σε 32 περιπτώσεις και κατά το έτος 2005 σε 43 περιπτώσεις. Περαιτέρω, προβάλλει ότι: 1) Σε κάθε κηδεία αντιστοιχούν 8 ώρες υπερωριακής εργασίας, εφόσον το άνοιγμα κάθε τάφου, η ταφή κάθε νεκρού και το κλείσιμο κάθε τάφου είναι σκληρή και χειρωνακτική) εργασία, για την οποία απαιτείται μίας ημέρας εργασία (δηλαδή 8ωρο, συμπεριλαμβανομένου του χρόνο αναμονής κατά τη διάρκεια της Ιερής Ακολουθίας της κηδείας). 2) Κάθε κηδεία έλαβε χώρα πέραν του εβδομαδιαίου ωραρίου του, σε εξαιρετέες ήμερες και σε ώρες μεταξύ της ανατολής και της δύσης του ηλίου (ήτοι πάντοτε μεταξύ 6 π.μ. και 22 μ.μ.), άρα το ωρομίσθιο προσαυξάνεται κατά 25%. 3) Το προκύπτον ωρομίσθιο πολλαπλασιάζεται με 8 ώρες ανά ταφή-κηδεία και εξευρίσκεται έτσι η συνολική αμοιβή που δικαιούται ανά έτος, την οποία προσδιορίζει για το έτος 2009 σε 661,50 ευρώ, για το έτος 2008 σε 1.694,60 ευρώ, για το έτος 2007 σε 1.270,50 ευρώ, για το έτος 2006 σε 1.265,60 ευρώ και για το έτος 2005 σε 1.694,05 ευρώ. Για τον υπολογισμό των ποσών αυτών χρησιμοποιεί τα εξής μεγέθη: βασικός μισθός κλιμακίου, ωρομίσθιο (βασικός μισθός X 1/200), προσαύξηση 25% εξαιρετέων ημερών, συνολικό ωρομίσθιο εξαιρετέων ημερών, αριθμός ημερών εργασίας (αριθμός κηδειών - ταφών). Τέλος, υποστηρίζει ότι η τακτική) του Δήμου, αφενός μεν να υποχρεώνει υπαλλήλους όπως αυτόν να παρέχουν υπερωριακή εργασία, αφετέρου δε να μην προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για την έκδοση της από το νόμο προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης προκειμένου να καταβληθούν οι σχετικώς οφειλόμενες αποδοχές, αποτελεί καταστρατήγηση των διατάξεων που προαναφέρθηκαν και αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου. Ενόψει δε του ότι, όπως ισχυρίζεται, ουδεμία αμοιβή του καταβλήθηκε για την εν λόγω υπερωριακή του απασχόληση, ζητά να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 6.541,25 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έως εξοφλήσεως. Προς απόδειξιν των ισχυρισμών του αυτών επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων: α) βεβαιώσεις αποδοχών μηνός Δεκεμβρίου ετών , από τις οποίες προκύπτει ο βασικός μισθός και το μισθολογικό κλιμάκιό του κατ έτος, και β) πλήθος αγγελτηρίων θανάτου με κηδεία στο Δημοτικό Κοιμητήριο Ερμούπολης σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά τα έτη Επίσης, επικαλείται τη μαρτυρία της..., η οποία κατά την ένορκη εξέτασή της στο ακροατήριο του Δικαστηρίου κατέθεσε, μεταξύ άλλων, ότι μετά το θάνατο της κόρης της, η οποία κηδεύτηκε την , επισκεπτόταν επί τρία χρόνια τον τάφο της αλλά και στη συνέχεια τα λείψανά της καθημερινά, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα και τις ημέρες αργίας, οπότε και έβλεπε τον ενάγοντα να εκτελεί χειρωνακτικές εργασίες ταφής, εκταφής κ.λ.π., ότι κάποια στιγμή που τον είδε να αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας με τη μέση του και τον ρώτησε γιατί δεν παίρνει άδεια και αν υπάρχει άλλος που θα μπορούσε να τον βοηθήσει, ο ενάγων απάντησε «βλέπεις κανέναν άλλο;» και ότι συναντούσε σπάνια τον έτερο εργάτη κοιμητηρίου... Εξάλλου, στην έκθεση απόψεών του προς το Δικαστήριο, ο εναγόμενος Δήμος ισχυρίζεται ότι κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ετών στο Δημοτικό Κοιμητήριο Ερμούπολης απασχολείτο ένας ακόμη υπάλληλος με την ίδια ειδικότητα, ο οποίος εκτελούσε τα ίδια καθήκοντα με τον ενάγοντα, ότι το ωράριο κανονικής εργασίας του ενάγοντος είναι 32 ώρες της εβδομάδα, ήτοι 6 ώρες και 20 λεπτά καθημερινά για πενθήμερη εργασία, ότι όπως είναι σαφές, λόγω της ιδιαιτερότητας του αντικειμένου, οι υπάλληλοι αυτής της ειδικότητας δεν συμπληρώνουν το κανονικό τους ωράριο κατά τη διάρκεια του πενθημέρου και συνεπώς οι προφανείς ανάγκες που προκύπτουν κατά τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας καλύπτονται από τους υπαλλήλους προς συμπλήρωση του κανονικού τους ωραρίου, και ότι για την υπερωριακή του απασχόληση, όπου αυτή χρειάστηκε, ο ενάγων έχει αποζημιωθεί: α. Για το έτος 2007 με 308,56 (100 ώρες υπερωριακής απασχόλησης), β. Για το έτος 2008 με 62,96 (20 ώρες υπερωριακής απασχόλησης), γ. Για το έτος 2009 με 245,52 (73 ώρες υπερωριακής απασχόλησης). Επίσης, ισχυρίζεται ότι όπως προκύπτει από τον επικαλούμενο και προσκομιζόμενο υπηρεσιακό του φάκελο, για το έτος 2008 ο ενάγων εργάστηκε για 7 περίπου μήνες, ενώ για το έτος 2009 εργάστηκε για 8 περίπου μήνες. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στη μείζονα σκέψη, λαμβάνοντας υπ όψιν ότι οι υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. επιτρέπεται να παρέχουν υπερωριακή εργασία με αμοιβή μόνον όταν η παροχή της είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση εποχικών, έκτακτων ή όλως απρόβλεπτων υπηρεσιακών αναγκών, η δε

4 άσκηση των καθηκόντων εργάτη κοιμητηρίου, όπως ο ενάγων, ενόψει του ειδικού καθεστώτος που διέπει την παροχή εργασίας του, δεν μπορεί να αποκλειστεί τις Κυριακές και τις εξαιρέσιμες ημέρες, αλλά αντιθέτως περιλαμβάνει όλες τις ημέρες της εβδομάδας, το Δικαστήριο κρίνει καταρχήν ότι η υπερωριακή εργασία της συγκεκριμένης ειδικότητας σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες είναι αμειβόμενη. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η ενεργοποίηση της υποχρεώσεως του εναγομένου Δήμου για καταβολή αποδοχών λόγω δεδουλευμένων υπερωριών εξαρτάται από την πλήρωση της αναβλητικής αιρέσεως ότι θα εκδοθεί απόφαση του καθ` ύλην αρμόδιου Υπουργού, στην οποία θα αναφέρονται σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία που να δικαιολογούν την ανωτέρω εργασία πέρα από το κανονικό ωράριο, ωστόσο, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει κάποια ενέργεια του Δήμου προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία έκδοσης της εν λόγω υπουργικής απόφασης, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να πληρωθεί η κρίσιμη αναβλητική αίρεση, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ακολουθούμενη τακτική του Δήμου, αφενός μεν να υποχρεώνει υπαλλήλους όπως ο ενάγων να παρέχουν υπερωριακή εργασία, αφετέρου δε να μην προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για την έκδοση της από το νόμο προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης προκειμένου να καταβληθούν οι σχετικώς οφειλόμενες αποδοχές, πράγματι αποτελεί καταστρατήγηση των διατάξεων που προαναφέρθηκαν και αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου, διότι φαλκιδεύει τα δικαιώματα υπαλλήλων όπως ο ενάγων, ο οποίος αφενός μεν ευλόγως ανέμενε ότι θα του καταβληθούν τα ποσά που αντιστοιχούν στις υπερωρίες που κατ εντολήν της Υπηρεσίας του πραγματοποίησε, αφετέρου δε δεν είχε τη δυνατότητα να αρνηθεί την εκτέλεσή τους, δεδομένου ότι σχετική άρνησή του θα αποτελούσε πειθαρχικό παράπτωμα κατά τον Υπαλληλικό Κώδικα (βλ. ΣτΕ 1599/1996). Κατόπιν των ανωτέρω, λαμβάνοντας υπ` όψιν τα αποδεικτικά στοιχεία που προσάγονται από αμφοτέρους τους διαδίκους και συνεκτιμώντας την κατάθεση της πιο πάνω μάρτυρος, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων εργάσθηκε σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά τα έτη και δικαιούται ανάλογης αμοιβής. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα επίσης έγιναν ερμηνευτικός δεκτά στη μείζονα σκέψη, ενόψει του ότι η παραγραφή της ένδικης αξίωσης του ενάγοντος είναι διετής, αρχομένη από τη γένεση της αξίωσης, δηλαδή από τον επόμενο μήνα της παροχής της υπερωριακής εργασίας, και ότι ο ενάγων κατέθεσε την αγωγή του την (βλ. σχετική πράξη κατάθεσης), η αξίωση του ενάγοντος για το χρονικό διάστημα ετών έχει υποπέσει σε παραγραφή. Επίσης, λαμβάνοντας υπ όψιν: α) τα αγγελτήρια θανάτου, σύμφωνα με τα οποία οι ιστορούμενες στο δικόγραφο της αγωγής κηδείες σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά τα έτη (37 και 14, αντιστοίχως) πράγματι τελέστηκαν, β) την κατάθεση της πιο πάνω μάρτυρος, από την οποία σχηματίστηκε δικανική πεποίθηση περί απασχόλησης του ενάγοντος τις περισσότερες από τις ημέρες αυτές, γ) τις αναρρωτικές άδειες του ενάγοντος κατά τα έτη , όπως προκύπτουν από τον υπηρεσιακό του φάκελο, δ) τις προσκομιζόμενες βεβαιώσεις αποδοχών του ενάγοντος, ε) το χρόνο που απαιτείται για το σύνολο των εργασιών που πρέπει να εκτελέσει ένας εργάτης κοιμητηρίου προκειμένου να ολοκληρωθεί μία κηδεία, περιλαμβανομένης της αναμονής κατά τη διάρκεια της Ιερής Ακολουθίας, ο οποίος ευλόγως ανέρχεται σε πέντε (5) ώρες, και στ) το γεγονός ότι από τον υπηρεσιακό φάκελο του ενάγοντος δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι κατά τα έτη ο ενάγων έχει αποζημιωθεί για την ένδικη και όχι για τυχόν άλλη υπερωριακή του απασχόληση, όπως απογευματινή σε εργάσιμες ημέρες, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων εργάστηκε σε είκοσι έξι (26) κηδείες σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά το έτος 2008 και σε εννέα (9) κηδείες σε ημέρες εκ του νόμου εξαιρέσιμες κατά το έτος 2009, χωρίς να λάβει τη δικαιούμενη αμοιβή. Ενόψει τούτου, ο ενάγων δικαιούται να λάβει ποσό 744,90 ευρώ για το έτος 2008 (βασικός μισθός κλιμακίου: 916,00 ευρώ, ωρομίσθιο = βασικός μισθός X 1/200: 4,58 ευρώ, προσαύξηση ωρομισθίου εξαιρετέων ημερών κατά 25% [4,58 ευρώ X 25%]: 1,15 ευρώ, συνολικό ωρομίσθιο εξαιρετέων ημερών [4,58 ευρώ + 1,15 ευρώ]: 5,73 ευρώ, σύνολο (ΰρών υπερωριακής εργασίας έτους [αριθμός κηδειών X ώρες υπερωριακής εργασίας ανά κηδεία = 26 X 5]: 130, σύνολο υπερωριακής αμοιβής έτους [σύνολο ωρών υπερωριακής εργασίας έτους X συνολικό ωρομίσθιο εξαιρετέων ημερών = 130 X 5,73 ευρώ]: 744,90 ευρώ) και ποσό 265,95 ευρώ για το έτος 2009 (βασικός μισθός κλιμακίου: 945,00 ευρώ, ωρομίσθιο = βασικός μισθός X 1/200: 4,73 ευρώ, προσαύξηση ωρομισθίου εξαιρετέων ημερών κατά 25% [4,73 ευρώ X 25%]: 1,18 ευρώ, συνολικό ωρομίσθιο εξαιρετέων ημερών [4,73 ευρώ + 1,18 ευρώ]: 5,91 ευρώ, σύνολο ωρών υπερωριακής εργασίας έτους [αριθμός κηδειών X ώρες υπερωριακής εργασίας ανά κηδεία = 9X5]: 45, σύνολο υπερωριακής αμοιβής έτους [σύνολο ωρών υπερωριακής εργασίας έτους X συνολικό ωρομίσθιο εξαιρετέων ημερών = 45 X 5,91 ευρώ]: 265,95 ευρώ), ήτοι συνολικά ποσό

5 1.010,85 ευρώ. Κατ ακολουθίαν, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να καταβάλει στον ενάγοντα ποσό 1.010,85 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έως εξοφλήσεως. Περαιτέρω, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν ανάμεσα στους διαδίκους, λόγω της μερικής νίκης και ήττας αυτών, κατ εφαρμογήν του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ Δέχεται εν μέρει την αγωγή. Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα ποσό χιλίων δέκα ευρώ και ογδόντα πέντε λεπτών (1.010,85), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έως εξοφλήσεως. Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα. Η απόφαση δημοσιεύθηκε στη Σύρο στις σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου. Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ