ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΛΙΩΝ. Φωτογραφική ομάδα Γυμνασίου Μαλίων. Ενότητες: Φωτογραφία. Ιστορία της φωτογραφίας. Ιστορική εξέλιξη φωτογραφικής μηχανής

Transcript

1 Φωτογραφική ομάδα Γυμνασίου Μαλίων Ενότητες: Φωτογραφία Ιστορία της φωτογραφίας Ιστορική εξέλιξη φωτογραφικής μηχανής Είδη φωτογραφίας ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Ορισμός της φωτογραφίας: Με τον όρο φωτογραφία εννοούμε την διαδικασία δημιουργίας οπτικών εικόνων μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, με την χρήση διαφόρων συσκευών π.χ. φωτογραφικές μηχανές. Η λέξη ''φωτογραφία'' ετυμολογικά είναι σύνθετη και χωρίζεται στις ελληνικές λέξεις ''φως'' και ''γραφή''. Φωτογραφία μπορεί να σημαίνει : 1. το υλικό αποτέλεσμα του φωτογραφίζω και 2. η τέχνη που ασκεί κάποιος με τη φωτογράφιση Η φωτογραφία αναγνωρίζεται ως μια μορφή τέχνης συγγενική με την ζωγραφική.

2 Διάσημοι φωτογράφοι Με την ανακάλυψη της φωτογραφικής μηχανής και με την ασχολία των ανθρώπων με αυτήν, αναδείχτηκαν μερικοί ταλαντούχοι φωτογράφοι. Μερικοί από αυτούς είναι οι εξής: 1. Άνσελ Άνταμς ( ) 2. Μπιλ Μπραντ ( ) 3. Μπρασάι (Gyula Halász) ( ) 4. Ρόμπερτ Κάπα ( ) 5. Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν ( ) 6. Γουόκερ Έβανς ( ) 7. Αντρέ Κερτέζ ( ) 8. Γιουτζήν Σμιθ ( ) 9. Αλεξάντερ Ροντσένκο ( ) 10. Άλφρεντ Στίγκλιτζ ( ) 11. Πωλ Στραντ ( ) 12. Έντουαρντ Γουέστον ( ) 13. Γκάρι Γουίνογκραντ ( ) Άνσελ Άνταμς ( ) : Ο Άνσελ Άνταμς ήταν σημαντικός φωτογράφος του 20ου αιώνα. Ήταν περισσότερο γνωστός για τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τοπίων και εθνικών πάρκων των ΗΠΑ. Ο Άνσελ Άνταμς ( Ansel Adams ) γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1902 στο Σαν Φρανσίσκο γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας. Το 1915 παράτησε το σχολείο και ασχολήθηκε με την μουσική. Για την φωτογραφία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον έπειτα από την επαφή του με τα έργα του Πωλ Στραντ. Ασχολήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του με την προστασία και εξερεύνηση του φυσικού περιβάλλοντος. Το 1952 υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού φωτογραφίας Aperture, ενώ το 1966 εκλέχτηκε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Ο Άνταμς πέθανε στις 22 Απριλίου του 1984 από ανακοπή καρδιάς και ενώ έπασχε από καρκίνο.

3 Άνσελ Άνταμς, The Tetons and the Snake River (1942) Εθνικό Πάρκο Μοντάνας Άνσελ Άνταμς, Church Taos Pueblo (Νέο Μεξικό, 1942)

4 Μπιλ Μπραντ ( ) : Ο Μπιλ Μπραντ γεννήθηκε στο Αμβούργο στις 2 Μαΐου Ο πατέρας του καταγόταν από την Αγγλία και μητέρα του από την Γερμανία. Ο Μπιλ Μπραντ ( ) υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς άγγλους φωτογράφους του 20ού αιώνα. Η φαντασία, η αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα άνθρωπο και το χιούμορ υπήρξαν κυρίαρχα συστατικά της δουλειάς του. Ο Ρόμπερτ Κάπα ( ) : Ο Ρόμπερτ Κάπα (Robert Capa), με πραγματικό όνομα γέννησης Endre Erno Friedmann γεννήθηκε στις 22 Οκτώβριου του 1913 στη Βουδαπέστη και πέθανε στις 25 Μαΐου του Ήταν Ούγγρος πολεμικός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ που κάλυψε πέντε διαφορετικούς πολέμους: τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, τον Β Σινοϊαπωνικό πόλεμο, τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο σε όλη την Ευρώπη, τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948, και τον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Κατέγραψε την πορεία του Β Παγκοσμίου Πολέμου στο Λονδίνο, την Βόρειο Αφρική, την Ιταλία, την Απόβαση της Νορμανδίας στην παραλία Όμαχα (Omaha Beach) και την απελευθέρωση του Παρισιού. Οι εν δράσει φωτογραφίες του, όπως εκείνες που ελήφθησαν κατά την απόβαση στη Νορμανδία το 1944, απεικονίζουν τη βία του πολέμου με μοναδικό τρόπο. Ο Ρόμπερτ σε ηλικία 18 ετών εγκατέλειψε την πατρίδα του, νομίζοντας ότι δεν θα είχε λαμπρό μέλλον στην Ουγγαρία. Αρχικά ήθελε να γίνει συγγραφέας, βρίσκοντας όμως δουλειά ως φωτογράφος στο Βερολίνο, αγάπησε αυτήν την τέχνη και τελικά ασχολήθηκε με αυτήν. Το 1933 μετακόμισε από την Γερμανία στη Γαλλία. Του ήταν δύσκολο όμως να βρει δουλειά ως ένας ανεξάρτητος φωτογράφος. Έτσι χρησιμοποίησε το όνομα "Ρόμπερτ Κάπα". Το όνομα "Κάπα " ήταν το παρατσούκλι του στο σχολείο, ενώ ταυτόχρονα ήταν παρόμοιο με αυτό του Αμερικανού σκηνοθέτη Φρανκ Κάπρα. Το 1947, ο Κάπα υπήρξε ο συνιδρυτής του Magnum Photos με, ανάμεσα σε άλλους, τον Γάλλο φωτογράφο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν. Ο οργανισμός αυτός υπήρξε το πρώτο συνεργατικό πρακτορείο για ανεξάρτητους φωτογράφους σε παγκόσμια κλίμακα.

5 Ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν ( ) : Ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν (Henri Cartier- Bresson),γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1908 και πέθανε στις 3 Αυγούστου Ήταν ένας γάλλος φωτογράφος και θεωρείτε ένας από τους διάσημους φωτογράφους τον 20ο αιώνα. Ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν άνηκε σε μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας. Σπούδασε ζωγραφική το 1920 και ασχολήθηκε με την φωτογραφία το Πήγε στην Ισπανία το 1937 κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην χώρα και το 1940 συνελήφθη από τους Γερμανούς όπου φυλακίστηκε για 3 χρόνια. Δραπετεύει το 1943, φθάνει στη Γαλλία και μπαίνει στην αντίσταση, όπου συμμετέχει σε φωτογραφικά επιτελεία και καθοδηγεί την κινηματογράφηση και φωτογράφηση της κατοχής και της απελευθέρωσης του Παρισιού. O Γουόκερ Έβανς (Walker Evans) ( ) : Ο Γουόκερ Έβανς γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1903 στο Σαιντ Λούις της πολιτείας του Μιζούρι και πέθανε στις 10 Απριλίου Ήταν Αμερικανός φωτογράφος που θεωρήθηκε μέ πολλούς άλλους ως ένας από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα. Παράλληλα με το φωτογραφικό του έργο, ο Έβανς εργάστηκε τη περίοδο ως συντάκτης του περιοδικού Time, γράφοντας κριτικές βιβλίων. Από το 1945 υπήρξε φωτογράφος για το περιοδικό Fortune, το οποίο εγκατέλειψε το 1956, όταν διορίστηκε καθηγητής γραφικών σχεδίου στο πανεπιστήμιο του Γεπλ. Ο Αντρέ Κερτέζ (Andor Kertész), ( ) : Ο Αντρέ Κερτέζ γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1894 στη Βουδαπέστη και πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1985 στη Νέα Υόρκη. Ήταν Ούγγρος φωτογράφος και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα. Ήταν αυτοδίδακτος στη φωτογραφία, και ασχολήθηκε με αυτήν από νεαρή ηλικία. Ο φωτογράφος μετανάστευσε στη Γαλλία το 1925, μετά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο, όπου το έργο του γνώρισε σημαντική αναγνώριση, τόσο στο

6 εμπορικό τομέα αλλά και στην κριτική. Το 1927, οργανώθηκε και ατομική έκθεση φωτογραφιών του στο Παρίσι. Το 1936 εγκαταστάθηκε στην Αμερική και εργάστηκε για διάφορα περιοδικά. Το 1964 το μουσείο μοντέρνας τέχνης φιλοξένησε μια σημαντική ατομική έκθεση του Κερτέζ, ενώ στη δεκαετία του 1970 το έργο του παρουσιαζώταν σε εκθέσεις που πραγματοποιούνταν σε διάφορες χώρες. Ο Αλε άντερ Μι αήλοβιτς Ροντσένκο ( ( ) : Ο Αλεξάντερ Ροντσένκο ( ) γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1891 στην αγία Πετρούπολη. Ο Αλεξάντερ ήταν ζωγράφος, φωτογράφος, γλύπτης και γραφίστας και μάλιστα ένας από τους ιδρυτές του κινήματος του Κονστρουκτιβισμού και του ρωσικού σχεδιασμού. Θεωρούνταν ως ένας από τους πιο ευφυείς καλλιτέχνες του Κονστρουκτιβισμού μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Αλεξάντερ μετακόμισε με την οικογένειά του στο Κερτέζ, όπου σπούδασε στην τοπική σχολή καλών τεχνών. Ο Ροντσένκο πέθανε στη Μόσχα στις 3 Δεκεμβρίου του Ο Γκάρι Γουίνογκραντ (Garry Winogrand ( ) : Ο Γκάρι Γουίνογκραντ (Garry Winogrand) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1928 και πέθανε στο Λος Άντζελες το 1984). Αρχικά σπούδασε ζωγραφική (City College) και κατόπιν ασχολήθηκε με την φωτογραφία στο πανεπιστήμιο Κολούμπια (Columbia University) στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1946, όταν υπηρετούσε την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ. Επηρεάστικε από τα φωτογραφικά έργα του Έβανς Γουόλκερ και Φρανκ Ρόμπερτ. Το 1970 είναι πια πολύ γνωστός φωτογράφος, με σημαντικές εκθέσεις και το πρώτο του βιβλίο "The Animals", αλλά και πολύ φημισμένος δάσκαλος φωτογραφίας. Δίδαξε σε πολλά πανεπιστήμια και εξέδωσε αρκετά ακόμη βιβλία όπως το "Public Relations", το "Stock Photographs" και το "Women Are Beautiful". Συνέχισε να φωτογραφίζει μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε από καρκίνο το 1984 στο Λος Άντζελες.

7 Ιστορική ε έλι η φωτογραφικής μη ανής Οι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σεκάποια επιφάνεια. Ως πρώτη φωτογραφική "μηχανή" μπορεί να θεωρηθεί ένα σκοτεινό δωμάτιο ή κουτί (camera obscura) που στη μία άκρη διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και στην απέναντι άοι πρώτες φωτογραφίες αποτελούν ουσιαστικά απλές προβολές εικόνων πάνω σε κρη μία πολύ μικρή οπή. Σε μία τέτοια κατασκευή, οι ακτίνες του φωτός διαδίδονται μέσα από την οπή και σχηματίζουν πάνω στην επιφάνεια ένα είδωλο των αντικειμένων έξω από το δωμάτιο ή κουτί. Οι μετέπειτα μεταβολές της πρωταρχικής camera obsura οδήγησαν κυρίως σε περισσότερο ελαφρές μηχανές. Παράλληλα ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την μόνιμη αποτύπωση της εικόνας σε μια φωτοευαίσθητη επιφάνεια, καθώς παρέμενε σημαντικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η απλή camera obscura δεν μπορούσε να διατηρήσει τα είδωλα των αντικειμένων. Η σύγχρονη φωτογραφική μηχανή είναι συνδυασμός εξειδικευμένων τεχνολογιών από τρεις τομείς, των λεπτοκατασκευών, της οπτικής και, αφενός της χημικής τεχνολογίας, αφετέρου της μικροηλεκτρονικής. Η ιστορία της, αν και ξεκινάει ουσιαστικά στα μέσα του 19ου αιώνα, έχει ρίζες στους αρχαίους πολιτισμούς, π.χ. της Κίνας και της Ελλάδας, και σχετίζεται με το σκοτεινό θάλαμο (camera obscura, pinhole camera) που περιγράφει ήδη ο Αριστοτέλης! Σε ένα σκοτεινό θάλαμο (κλειστό κουτί) με μια μικρή τρύπα σε επίπεδη επιφάνειά του, εισέρχεται το φως και απεικονίζει στην απέναντι από την τρύπα επιφάνεια ένα αντεστραμμένο είδωλο του εξωτερικού κόσμου. Αυτή η αρχή αξιοποιήθηκε κατά την Αναγέννηση για την καταγραφή εικόνων, όπου ο καλλιτέχνης «περνάει» με το μολύβι ή χρώματα τα ίχνη των προβαλλόμενων ειδώλων. Κατά το 16ο αιώνα τοποθετήθηκε στη μικρή οπή ένας συγκεντρωτικός φακός, ο οποίος βελτίωνε σημαντικά την οπτική ποιότητα του απεικονιζόμενου ειδώλου. Αναφέρεται ότι ο Κέπλερ σχεδίαζε τοπία με σημαντική ακρίβεια, αξιοποιώντας αυτή την αρχή. Το 17ο αιώνα κατασκευάστηκαν δε και φορητοί θάλαμοι, οι οποίοι έδωσαν ανεξαρτησία κινήσεων στους καλλιτέχνες. Η ιδέα της απεικόνισης του κόσμου σε μια επιφάνεια είναι λοιπόν παλιά, παρέμενε μόνο το πρόβλημα πώς θα αποτυπωθεί μόνιμα αυτή η εικόνα σε ένα χαρτί. Το έτος 1827 πέτυχε ο Γάλλος φυσικός Joseph Nicephore Niepce να δημιουργήσει με χρήση σκοτεινού θαλάμου και αρκετά μεγάλο χρόνο έκθεσης (περίπου 8 ώρες!) μια σταθερή εικόνα, την οποία ονόμασε heliographie (ηλιογραφία). Τελική επιτυχία είχε ο Νταγκέρ, μετά το θάνατο του Νιέπς, με πλάκες αργύρου και χλωριούχο νάτριο (μαγειρικό αλάτι) ως σταθεροποιητή, μια επινόηση των 'Αγγλων John Frederick Herschel (Χέρσελ, ) και William Henry Fox Talbot (Τάλμποτ, ). Οι εικόνες του Νταγκέρ ονομάστηκαν νταγκεροτυπίες, είχαν όμως το μειονέκτημα ότι κάθε μία αποτελούσε μοναδικό δείγμα, αφού στις πλάκες χαλκού και αργότερα γυαλιού εμφανιζόταν απ' ευθείας η λεγόμενη θετική εικόνα. Το έτος 1891 κατάφερε ο Gabriel Lippmann ( ), διάσημος επιστήμονας από το Λουξεμβούργο, να σταθεροποιήσει μια έγχρωμη φωτογραφία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 1883 επινόησε ο Αμερικάνος βιομήχανος George Eastman (Ήστμαν, ) το αρνητικό φιλμ σε μορφή ταινίας και ίδρυσε το έτος 1880 την εταιρία Kodak, η οποία εξειδικεύτηκε στην παραγωγή και το εμπόριο φιλμ τυλιγμένων σε καρούλι, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Τα φιλμ αυτά τοποθετούνταν σε ειδική κάμερα που είχε μορφή κιβωτίου, την οποία κατασκεύαζε επίσης η εταιρία αυτή. Με τη διάδοση του τυλιγμένου φιλμ άρχισε η εποχή της μαζικής χρήσης φωτογραφικών μηχανών και από ερασιτέχνες. Ο ίδιος κατασκεύασε έτσι και την πρώτη φωτογραφική μηχανήκουτί (box camera), την οποία και ονόμασε Kodak. Η μηχανή αυτή χαρακτηριζόταν από μικρό βάρος (περίπου ένα κιλό), είχε μικρές διαστάσεις και διέθετε ένα σταθερό διάφραγμα. Ήταν επιφορτισμένη με ένα ρολό φωτοευαίσθητου χαρτιού πάνω στο οποίο μπορούσαν να αποτυπωθούν πολλές φωτογραφίες, τις οποίες αναλάμβανε το εργοστάσιο της Kodak να εμφανίσει και να τυπώσει. Το σύνθημα με το οποίο

8 προωθήθηκε η νέα φωτογραφική μηχανή ήταν "εσείς πιέζετε το κουμπί, εμείς αναλαμβάνουμε τα υπόλοιπα". Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε ορόσημο για την μαζική χρήση της φωτογραφικής μηχανής, ενώ είχε συμβολή και στην εμπορική ανάπτυξη της φωτογραφίας. Από την περίοδο αυτή μέχρι σήμερα ελάχιστες σημαντικές τροποποιήσεις συντελέστηκαν στη χημική φωτογραφία, με κυριότερη ίσως την τεχνική της έγχρωμης φωτογραφίας. Φωτογραφική μηχανή 16ου αιώνα

9 έγχρωμη φωτογραφική μηχανή Σήμερα

10 Η ΧΑΡΑΥΓΗ 4ος αιώνας π.χ. (περίπου το 350): Ο Αριστοτέλης περιγράφει την πρώτη και απλούστερη φωτογραφική μηχανή, γνωστή ως camera obscura. Τι είναι αυτό; Ένα σκοτεινό κουτί στη μια του πλευρά οποίου υπάρχει μια πολύ μικρή τρύπα για να περνά το φως. Μπορεί να είναι μια φωτοστεγανή σκηνή, ένα μεταφερόμενο δωμάτιο που δεν αφήνει το φως να περάσει από πουθενά αλλού παρά μόνο από μια μικρή τρύπα. Οι ακτίνες του φωτός περνούν μέσα από την μικρή τρύπα, και επειδή ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή, σχηματίζουν στην απέναντι πλευρά μια αντιστραμμένη εικόνα των αντικειμένων που βρίσκονται έξω από το κουτί. Σήμερα, τη θέση της έχει πάρει η pin hole camera, δηλαδή ένα κλειστό, μαύρο και αδιαφανές κουτί στη μια πλευρά του οποίου έχουμε ανοίξει την απαραίτητη ελάχιστη σε διάμετρο τρύπα, για να εισέρχεται το φως. Απέναντι από την πλευρά αυτή το είδωλο προβάλλεται λίγο θολό και αρκετά σκοτεινό, ωστόσο μπορεί να καταγραφεί σε κάποιο φωτοευαίσθητο υλικό. Ο Giovanni Battista della Porta (1558) σε κειμενά του προτρέπει τους ζωγράφους να χρησιμοποιούν τη camera obscura, για να σχεδιάζουν πιο εύκολα πορτρέτα και τοπία. Στα επόμενα χρόνια έγιναν πολλές παρεμβάσεις στην camera obscura όπως: προσθήκη φακού στην τρύπα εισόδου του φωτός γεγονός που εξασφάλιζε καλύτερη εστίαση- νετάρισμα της εικόνας, προσθήκη καθρέφτη πίσω από το φακό υπό γωνία 45ο. Τότε αρχίζουν σιγά σιγά οι προσπάθειες αποτύπωσης της εικόνας της camera obscura σε κάποια φωτοευαίσθητη επιφάνεια. Από τότε και έως τις μέρες μας η τεχνολογική εξέλιξη της φωτογραφίας ακολουθεί τη πρόοδο που συντελείται στις άλλες επιστήμες: φυσική, χημεία. Όλες οι προσπάθειες αφορούσαν τη βελτίωση του φιλμ και της φωτογραφικής μηχανής. Η εξέλιξη από τότε στον χώρο της φωτογραφίας ήταν τεράστια αρκεί να αναφέρουμε ότι η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε με μια φωτογραφική μηχανή που ζύγιζε γύρω στα 20 κιλά και χρειάστηκαν 8 περίπου ώρες για να αποτυπωθεί ενώ σήμερα χρειάζονται εκατοστά ή χιλιοστά του δευτερολέπτου και η φωτογραφική μηχανή ζυγίζει περίπου 300gr. ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ 1816: Ο Niepce παίρνει τις πρώτες πειραματικές φωτογραφίες αντικειμένων, χωρίς φωτογραφική μηχανή. Είναι βραχύβιες, καθόσον δεν μπορεί να τις σταθεροποιήσει. 1826: Ο Niepce είναι ο πρώτος που κατορθώνει να καταγράψει εικόνες με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός και να τις διατηρήσει. Η πρώτη στην ιστορία φωτογραφία του χρειάστηκε χρόνο έκθεσης οκτώ ωρών. Η μέθοδός του ονομάστηκε "ηλιογραφία". Πέθανε, όπως όλοι οι πρωτοπόροι, φτωχός και άγνωστος.

11 ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ Από νωρίς ο Daguerre αλληλογραφεί με τον Niepce και αναπτύσσει τη μέθοδό του, που μας έδωσε τις θαυμάσιες δαγεροτυπίες. Επιτέλους, το λανθάνον είδωλο γίνεται φωτογραφία. 1829: Ο Niepce και ο Daguerre υπογράφουν ένα συμβόλαιο συνεργασίας και αρχίζουν να ενημερώνουν ο ένας τον άλλο για την πρόοδό τους στη φωτογραφία. 1833: Στην Αγγλία υπάρχει ακόμη ένας ανήσυχος μαθηματικός, o Talbot, που έχει τις ίδιες ιδέες με τον Daguerre και τον Niepce, αλλά αγνοεί τα επιτεύγματά τους. Καταφέρνει και αυτός να πάρει αρνητικές φωτογραφίες σε χαρτί και να τις σταθεροποιήσει. Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ 1839: Είναι η χρονιά κατά την οποία στη Γαλλία δημοσιοποιείται η εφεύρεση της φωτογραφίας. Η Ακαδημία των Επιστημών αναγνωρίζει επίσημα τη μέθοδο του Daguerre. 1847: Παρουσιάζεται η πρώτη φωτογραφική πλάκα, το πρώτο αρνητικό φιλμ σε τζάμι. Η παρουσίαση γίνεται στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών από τον Abel Niepce, ξάδελφο του πρωτοπόρου Niepce. Στην αρχή δεν είχε την υποδοχή που του άξιζε από τους φωτογράφους, γιατί ήταν εύθραυστο και βαρύ υλικό. Για τη συγκράτηση της ευαίσθητης στο φως επίστρωσης, χρησιμοποιούνταν λεύκωμα αβγού. Την ίδια χρονιά τελειοποιείται η μέθοδος της καλοτυπίας. 1856: Η πρώτη σειρά αεροφωτογραφιών από αερόστατο. Ο Nadar καταφέρνει να τραβήξει συνολικά 70 φωτογραφίες. Τα άτομα που βοήθησαν για την υλοποίηση της εργασίας με πληροφορίες είναι: Φωτογραφία: Γεωργία Λύτσικα & Ελπίδα Γεωργιακάκη Ιστορία της φωτογραφίας & είδη φωτογραφίας: Σοφία-Ιωάννα Περάκη Ιστορική ε έλι η φωτογραφικής μη ανής: Κοντονάσιος Νίκος & Κοκολάκης Γιώργος Την παρούσα παρουσίαση την έκαναν οι: Πετράκη Αντωνία Πηδηκτάκη Πελαγία Οι καθηγήτριες που ανέλαβαν το πρόγραμμα της φωτογραφικής ομάδας είναι: Ευδοξία Ροβίθη, Μαθηματικός Νίκη Σφακιανάκη, Καθ. Φυσικής Αγωγής