ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΟΔΗΓΙΑ Ε.Ο.Κ ΕΝ 835. Ημερομηνία : 14 / 04 / 1.994

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΟΔΗΓΙΑ Ε.Ο.Κ ΕΝ 835 Ημερομηνία : 14 / 04 /

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος..4 1.) Παρουσίαση ) Σκοπός και γενικοί όροι. 4 3.) Αρχή λειτουργίας..5 4.) Ορισμός ) Όροι σύστασης 6 4.2) Σύσταση θερμοκρασίας μετρούμενου υγρού.7 4.3) Θερμοκρασία εισαγωγής και εξαγωγής, μετρίων θερμοκρασιών, θερμοκρασία μετρούμενου υγρού.7 4.4) Ανάγνωση συσκευών ) Κλίμακα ανάγνωσης συσκευών ) Ονομαστική εξάτμιση ) Κλίμακα εξάτμισης ) Κλίμακα μέτρησης ) Χαρακτηριστικά μεγέθη ) Μετρούμενη κλίμακα ) Κλίμακα κατανάλωσης ) Κλίμακα μονάδων ) Εξάτμιση ) Περίοδος μέτρησης ) Τιμή c ) Κλίμακα συντελεστών ) Κατασκευαστές ) Απαιτήσεις κατανεμητών ) Θήκη ) Αμπούλα ) Μετρούμενο υγρό ) Υπερπλήρωση αμπούλας για ιδανική εξάτμιση ) Σφράγισμα ) Κλίμακα συστήματος ) Κλίμακα κατανάλωσης ) Κλίμακα μονάδων ) Απαιτήσεις για χρήση και τοποθέτηση ) Όρια θερμοκρασίας ) Τοποθέτηση σε θερμαντικό σώμα ) Σημεία τοποθέτησης ) Καταλληλότητα εργαλείων ) Απαιτήσεις για τοποθέτηση σε συστήματα μονοσωληνίου ) Απαιτήσεις κλίμακας ) Συντελεστής K ) Συντελεστής K Q..17 2

3 7.3) Συντελεστής K c ) Τιμή c ) Συντελεστής K T.18 8.) Απαιτήσεις για συντήρηση και διατήρηση συσκευών.18 9.) Έλεγχος ) Γενικά ) Έγγραφα ελέγχου ) Αναφορά ελέγχου )Πρωτόκολλο ελέγχου ) Διαδικασία ελέγχου ) Κατασκευή ) Σφράγισμα ) Θερμική αντοχή ) Αμπούλα ) Αγνότητα μετρούμενου υγρού και επιπτώσεις στην υγεία ) Χαρακτηριστικά μετρούμενου υγρού και υγροσκοπία ) Ανώτερο θερμοκρασιακό όριο ) Υπερπλήρωση αμπούλας για ιδανική εξάτμιση ) Κλίμακα συστήματος ) Τιμή c, διαδικασία ελέγχου ) Κλίμακα διαδικασιών της τιμής του c ) Ποσοστιαίος συντελεστής K q ) Ποσοστιαίος συντελεστής K c ) Κωδικοποίηση.23 Παράρτημα Α (πληροφοριακό) Πληροφορίες και συστάσεις 24 Α.1) Συστήματα θέρμανσης Α.2) Προτεινόμενο πεδίο εφαρμογής.24 Α.3) Εκπομπή θερμότητας, μη ελεγχόμενη από τον καταναλωτή..24 Α.4) Συμπληρωματικές ρυθμίσεις..24 3

4 Πρόλογος Αυτό το Ευρωπαϊκό έγγραφο έχει συγγραφεί από την τεχνική επιτροπή CEN / TC 171 «Κατανεμητές θερμαντικών σωμάτων», η οποία συνεδρίασε στην Γερμανία. Το έγγραφο αυτό περιλαμβάνει δύο ενημερωτικά παραρτήματα Α και Β. Τα παραρτήματα αυτά δεν ανήκουν στην βιβλιογραφία του εγγράφου. Σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς όρους της ένωσης CEN / CENELEC οι κάτωθι χώρες υποχρεούνται να υπακούουν το παρών έγγραφο. 1.) Παρουσίαση Το έγγραφο αυτό ορίζει τους κατανεμητές θερμαντικών σωμάτων χωρίς ηλεκτρική παροχή, η οποία βασίζεται στην αρχή της εξάτμισης ώστε να υπολογίζεται η αξία κατανάλωσης ενός οικιακού θερμαντικού σώματος. Ορίζει επίσης τις ελάχιστες απαιτήσεις για την κατασκευή, το υλικό κατασκευής, την τοποθέτηση, την λειτουργία και τον υπολογισμό των ενδείξεων των μηχανημάτων αυτών. Αυτό το έγγραφο παρουσιάζει τις διαδικασίες ελέγχου και συμμόρφωσης με βάση τα κατασκευαστικά στάνταρντς και δίνει συμβουλές για τον τρόπο χρήσης και το μέγεθος υπολογισμού. 2.) Σκοπός και γενικοί όροι Οι κατανεμητές θερμαντικών σωμάτων με βάση το έγγραφο αυτό, είναι εργαλεία για την καταγραφή τις εξωτερικής θερμότητας του σώματος, σε μονάδες κατανάλωσης. Οι καταναλωτές είναι διαμερίσματα, γραφεία, επαγγελματικά κτήρια και εργοστασιακές εγκαταστάσεις, στα οποία η θέρμανση παρέχεται από κεντρικό λεβητοστάσιο ή από κοινό κολλεκτέρ. Ένα ολοκληρωμένο σύνολο καταναλωτών ονομάζεται καταναλωτική μονάδα. Είναι πιθανόν απαραίτητο να διαχωρίσουμε μία καταναλωτική μονάδα σε σύνολα χρηστών, εάν τα μέλη τις καταναλωτικής μονάδας παρουσιάζουν μεταξύ τους σημαντικές διαφορές (π.χ τεχνολογικές διαφορές στον τρόπο θέρμανσης ή διαφορές στον τρόπο κατανάλωσης π.χ. βιομηχανικά εργοστάσια που αντιτάσσονται στα ιδιωτικά διαμερίσματα). Οι κατανεμητές επιτρέπουν μόνο την επιλογή της θερμικής κατανάλωσης κάθε θερμαντικού σώματος μιας καταναλωτικής μονάδας, όπως διαμοιράζεται από την συνολική θερμική κατανάλωση της καταναλωτικής μονάδας ή του καταναλωτικού συνόλου (βλέπε κεφάλαιο 3). Είναι προαπαιτούμενος ο ορισμός της συνολικής θερμικής κατανάλωσης είτε μετρώντας την ποσότητα της κατανάλωσης του καυσίμου είτε μετρώντας το συνολικό ποσό θερμότητας που μεταφέρεται (με χρήση κεντρικού θερμιδομετρητή). 4

5 Για την σωστή λειτουργία των κατανεμητών με βάση το σχετικό έγγραφο, πρέπει το σύστημα κεντρικής θέρμανσης να πληρεί τις κάτωθι προδιαγραφές: - Κατά την τοποθέτηση των κατανεμητών, το λεβητοστάσιο να ανταποκρίνεται στους σχετικούς κανονισμούς - Να λειτουργεί με βάση τους σχετικούς κανονισμούς Οι κατανεμητές με βάση αυτό το έγγραφο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συστήματα θέρμανσης όπου τα όρια θερμοκρασίας ξεπερνιούνται, όπου ο συντελεστής της θερμικής ισχύς, K Q, δεν είναι καθορισμένος, ή η θερμαινόμενη επιφάνεια δεν είναι αποδεκτή. Αυτό αναφέρεται στα παρακάτω θερμικά συστήματα : Ενδοδαπέδια θέρμανση Επιτοίχια θέρμανση Σώματα με ρυθμιζόμενα πτερύγια Θερμαντικά σώματα με ανεμιστήρα Fan coils Convectors μπάνιου Συστήματα θέρμανσης όπου τα θερμαντικά σώματα είναι συνδεδεμένα και λειτουργούν με ατμό και συστήματα θέρμανσης μονού σωλήνα ο οποίος εκτείνετε σε περισσότερες από μία καταναλωτική μονάδα. 3.) Αρχή λειτουργίας Οι κατανεμητές με βάση το παρών έγγραφο είναι μετρητικές συσκευές για την καταγραφή της συγκεκριμένης θερμοκρασίας σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η θερμοκρασία είναι η βάση για την καταγραφή της θερμότητας εξόδου των σωμάτων στα οποία έχουν τοποθετηθεί κατανεμητές. Οι κατανεμητές, με βάση το παρών έγγραφο, χωρίς ηλεκτρική παροχή, βασίζεται στην αρχή της εξάτμισης και χρησιμοποιεί τις χαρακτηριστικές θερμοκρασίες τις θερμικής ισχύος που εκπέμπει η επιφάνεια του σώματος (ή τη θερμοκρασία της μέσης θέρμανσης). Η ανάγνωση των της μη κλιμακούμενης οθόνης είναι η προσεγγιστική αξία του χρόνου λειτουργίας της μετρούμενης χαρακτηριστικής θερμοκρασίας του σώματος. Αυτός ο τύπος κατασκευής αναγνωρίζεται σαν μέθοδος μονού αισθητήρα. Αυτός ο τρόπος ανάγνωσης, επιτυγχάνεται από τον υπολογισμό συντελεστών που δεν εμφανίζονται στην οθόνη, ιδιαίτερα από αυτούς για την ονομαστική ισχύ του σώματος και της μετάδοσης θερμότητας μεταξύ της επιφάνειας του σώματος και του κατανεμητή (βλέπε Η ανάγνωση των ενδείξεων μπορεί να γίνει άμεσα από την κλίμακα του κατανεμητή (βλέπε 4.11) ή έμμεσα μετά από επεξεργασία μη αναγνώσιμων ενδείξεων (βλέπε 4.12). Οι ενδείξεις είναι προσέγγιση της θερμότητας εκπομπής της επιφάνειας του σώματος για την μετρούμενη χρονική περίοδο σε σχέση με την κατανάλωση του χρήστη. 5

6 Έτσι, οι ενδείξεις είναι το μετρητικό αποτέλεσμα το οποίο επηρεάζεται από τα χαρακτηριστικά των κατανεμητών, των σωμάτων, των επιπρόσθετων συνθηκών και των συντελεστών αβέβαιων κλιμακωτών συντελεστών και της τοποθέτησης. Συνεπώς οι μετρούμενες παρεκτροπές ( μετρητικά λάθη) της καταγεγραμμένης κατανάλωσης δεν εξαρτώνται από έναν μεμονωμένο κατανεμητή. Έτσι, οι κατανεμητές δεν μπορούν να υπολογίσουν με τον ίδιο τρόπο όπως οι θερμιδομετρητές. Εξαιτίας των περιγραφομένων χαρακτηριστικών, το μετρητικό αποτέλεσμα δεν συνδέεται με καμία φυσική ενεργειακή μονάδα. Είναι μόνο μία τιμή η οποία σχετίζεται με το άθροισμα των ενδεικτικών τιμών του συνόλου των κατανεμητών. Μία σχετική τιμή των μετρούμενων ενδείξεων, η οποία έχει ορισθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται αντιληπτή σαν κομμάτι της συνολικής θερμότητας, που καταναλώνεται από το καταναλωτικό σύνολο (χρήστες συστήματος). Στο τέλος της περιόδου μέτρησης, η τιμή υπολογίζεται ξεχωριστά για κάθε έναν κατανεμητή. Από την άθροιση των ενδεικτικών τιμών των θερμαντικών σωμάτων, η παραπάνω σχετική τιμή της κατανάλωσης ενός χρήστη σχετίζεται με την συνολική κατανάλωση ολόκληρου του κτηρίου. Οι κατανεμητές πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον μία θήκη, μία αμπούλα με πτητικό υγρό, μία κλίμακα ανάγνωσης, την βάση τοποθέτησης και μία σφραγίδα. Η σφραγίδα προφυλάσσει από τις εκούσιες υποκλοπές. Κάθε κατανεμητής είναι μία λειτουργική μονάδα. Κάθε ξεχωριστό κομμάτι είναι κατασκευασμένο με βάση τις δεδομένες αντοχές. Έτσι, κάθε κομμάτι συγκεκριμένου κατανεμητή (τύπος) λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο υπό τις ίδιες συνθήκες. Το υγρό μέτρησης σε ανοιχτή και διαφανή αμπούλα εξατμίζεται σε συνάρτηση με τη θερμοκρασία και την διάρκεια της επιρροής της θερμοκρασίας. Μετά από κάθε περίοδο μέτρησης (κανονικά 12 μήνες) η παλιά αμπούλα πρέπει να αντικαθίσταται από μία νέα και γεμάτη αμπούλα. 4.) Ορισμός Για τον σκοπό του εγγράφου αυτού, παρέχονται οι κάτωθι ορισμοί : 4.1) Όροι σύστασης Για τον σκοπό της οριστικοποίησης των συντελεστών και της αξίας C, πρέπει να οριστούν οι παρακάτω έννοιες. Οι όροι σύστασης πρέπει να επιλέγονται ελεύθερα μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια. Οι όροι σύστασης ενός θερμαντικού σώματος είναι οι εξής : - ανώτερη παροχή εισόδου - έννοια μέσης θερμοκρασίας θέρμανσης : t m = 50 0 C έως 65 ο C - Συνιστώμενη θερμοκρασία αέρα t l = (20 ± 2) o C. Θα πρέπει η θερμοκρασία αυτή να υπολογίζεται 0,75 μέτρα πάνω από το πάτωμα και σε απόσταση 1,5 μέτρα μακριά από τη θερμαντική επιφάνεια - Μέση θερμοκρασία παροχής ( θερμοκρασία μέσα στο θερμαντικό σώμα) σε 6

7 t v / t R / t L = 90 o C / 70 o C / 20 o C όπου : t v θερμοκρασία εισόδου t R θερμοκρασία εξόδου 4.2 ) Σύσταση θερμοκρασίας μετρούμενου υγρού Η σύσταση της θερμοκρασίας του μετρούμενου υγρού χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του συντελεστή K C (βλέπε ). Η σύσταση της θερμοκρασίας υπολογίζεται σε συνιστώμενες συνθήκες. 4.3) Θερμοκρασία εισαγωγής και εξαγωγής, μετρίων θερμοκρασιών, θερμοκρασία μετρούμενου υγρού Οι θερμοκρασίες εισαγωγής και επιστροφής ενός μέσου συστήματος θέρμανσης σωμάτων έχουν υπολογιστεί έτσι ώστε να φθάνει το σώμα στην επιθυμητή εσωτερική θερμοκρασία υπό σταθερές συνθήκες και με θερμικό φορτίο ανάλογο των κλιματολογικών απαιτήσεων. Η κύρια τιμή της θερμοκρασίας εισόδου t v και εξόδου t R είναι υπολογισμένες για μία μέση θερμοκρασία αέρα t m,a. Αυτή η θερμοκρασία προκύπτει από την λογαριθμική τιμή των θερμοκρασιών ώστε ο αέρας του χώρου να έχει θερμοκρασία 20 o C. Η θερμοκρασία του μετρούμενου υγρού υπό αυτές τις συνθήκες έχει τιμή t FL,A. 4.4) Ανάγνωση συσκευών Οι ενδείξεις του κατανεμητή είναι αντίστοιχη με την μείωση της στάθμης του υγρού, μετρούμενες από το μηδέν 0 της κλίμακας. Η κλίμακα μέτρησης μπορεί να βρίσκεται δίπλα στην αμπούλα ή να μην υπάρχει καθόλου (βλέπε 4.5). Επιτρέπονται παρεμβολές. 4.5) Κλίμακα ανάγνωσης συσκευών Η ανάγνωση των συσκευών είναι ανάλογη της κλίμακας σε σχέση με τους αντίστοιχους συντελεστές (βλέπε 4.16). 4.6) Ονομαστική εξάτμιση Η ονομαστική εξάτμιση είναι η ένδειξη ανάγνωσης (βλέπε 4.4 και 4.5) μετά από 210 ημέρες με θερμοκρασία υγρού 50 o C. 4.7) Κλίμακα εξάτμισης Η κλίμακα εξάτμισης v είναι η κλίμακα της μείωσης της επιφάνειας του υγρού. Είναι μια λειτουργία της θερμοκρασίας και του επιπέδου του υγρού. Δίδεται σε χιλιοστόμετρα ανά μονάδα χρόνου. 7

8 4.8) Κλίμακα μέτρησης. Η κλίμακα μέτρησης R είναι η κλίμακα αλλαγής της ένδειξης η οποία εκφράζεται σαν κλίμακα με υποδιαιρέσεις ανά μονάδα χρόνου. Μία μη γραμμική βαθμονόμηση αντιστοιχεί στις απαιτήσεις του εγγράφου αυτού ώστε η κλίμακα της μέτρησης να είναι ανεξάρτητη από τη στάθμη του υγρού. 4.9) Χαρακτηριστικά μέτρησης Τα χαρακτηριστικά μέτρησης είναι η σχέση του μετρούμενου μεγέθους και της θερμοκρασίας του υγρού. 4.10) Ποσοστό μέτρησης Το ποσοστό μέτρησης είναι το πηλίκο του μετρούμενου μεγέθους στους 50 o C προς τους 20 o C. 4.11) Κλίμακα κατανάλωσης Όταν χρησιμοποιείται η κλίμακα κατανάλωσης, κάθε θερμαντικό σώμα εκχωρεί μια κλίμακα η οποία λαμβάνει υπόψη της συγκεκριμένους συντελεστές (βλέπε 4.16). ώστε να λαμβάνεται κατευθείαν η ένδειξη της κατανάλωσης. 4.12) Κλίμακα μονάδων Αν η ίδια κλίμακα χρησιμοποιείται σε όλα τα θερμαντικά σώματα που έχουν τοποθετηθεί κατανεμητές, τότε θα αναφερόμαστε σε αυτήν σαν «κλίμακα μονάδας». Ακριβώς όμοιες ενδείξεις λαμβάνονται από διαφορετικά σώματα όταν το μετρητικό υγρό εκτίθεται στην ίδια θερμοκρασία για την ίδια χρονική περίοδο. Η τιμή των ενδείξεων μετατρέπεται μέσω υπολογισμού χρησιμοποιώντας τους αντίστοιχους συντελεστές (βλέπε 4.16) σε κατανάλωση. 4.13) Ιδανική εξάτμιση Ιδανική εξάτμιση ονομάζεται η εξάτμιση του μετρούμενου υγρού σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς εκπομπή θερμοκρασίας από το θερμαντικό σώμα. 4.14) Περίοδος μέτρησης Η περίοδος μέτρησης ονομάζεται το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της τοποθέτησης της αμπούλας και της ανάγνωσής της, πρίν την αλλαγή της. 8

9 4.15) Τιμή c Η τιμή C εκφράζει τον βαθμό του θερμικού δεσμού μεταξύ της θερμοκρασίας του μετρητικού υγρού και της θερμοκρασίας μέσης θέρμανσης. Ορίζεται σαν το ποσοστό διαφοράς θερμοκρασίας σύμφωνα με τον κάτωθι υπολογισμό : C = t m - t FI / t m t L ή C = 1 (Δt FI Δt) Όπου : t m μέση θερμοκρασία συστήματος θέρμανσης t FI θερμοκρασία υγρού t L συνιστώμενη θερμοκρασία αέρα Δt FI = t FI - t L επιπρόσθετη θερμοκρασία υγρού Δt = t m t L επιπρόσθετη θερμοκρασία μέσου συστήματος θέρμανσης 4.16) Κλίμακα συντελεστών Οι ακόλουθοι συντελεστές μετατρέπουν τις ενδείξεις του κάθε κατανεμητή σε αναγνώσιμες τιμές σε κατάλληλη φόρμα για τον υπολογισμό της κατανάλωσης ) Κλίμακα συντελεστών K Q για την θερμική ισχύ εξόδου θερμαντικού σώματος Ο συντελεστής K Q είναι (μη διαστασιολογιμένος ) ένας φυσικός αριθμός της θερμικής ισχύς εξόδου του σώματος ο οποίος δίνεται σε Watt. Η ονομαστική θερμική ισχύς εξόδου είναι η θερμική ισχύς εξόδου ενός σώματος με θερμοκρασία προσαγωγής νερού 90 o C, θερμοκρασία επιστροφής 70 o C και θερμοκρασία αέρα 20 o C υπό σταθερές συνθήκες. Η θερμοκρασία αέρα πρέπει να υπολογίζεται 0,75 μέτρα πάνω από το δάπεδο και τουλάχιστον 1,5 μέτρα μακριά από την θερμαντική επιφάνεια. Αν η ονομαστική θερμική ισχύς εξόδου του θερμαντικού σώματος έχει εκδοθεί υπό άλλες θερμοκρασιακές συνθήκες, τότε πρέπει να ανάγεται στις άνωθι συνθήκες ) Συντελεστής K C για μετάδοση θερμότητας στο υγρό. Ο συντελεστής K C λαμβάνεται στον υπολογισμό όταν η θερμότητα μετάδοσης μεταξύ της μέσης θερμοκρασίας και του υγρού μεταβάλλεται ανάλογα με τους τύπους των επιφανειών των σωμάτων. K C ονομάζεται το πηλίκο του μετρούμενου μεγέθους στην συνιστώμενη θερμοκρασία του υγρού προς τη θερμοκρασία λειτουργίας του σώματος σε συνιστώμενες συνθήκες. K C = R R προτεινόμενο / R R (2) 9

10 4.16.3) Συντελεστής Κ Τ για δωμάτια με μικρή εσωτερική θερμοκρασία χώρου διαφορετική από την προτεινόμενη θερμοκρασία αέρα. Ο συντελεστής Κ Τ λαμβάνει υπόψη του την διαφορά της θερμικής ισχύς εξόδου και την διαφορά θερμοκρασίας του υγρού, όταν η εσωτερική θερμοκρασία χώρου είναι μικρότερη από την προτεινόμενη θερμοκρασία αέρα σε κανονικές συνθήκες ) Τελική τιμή συντελεστή Κ Η τελική τιμή του συντελεστή Κ είναι το αποτέλεσμα του γινομένου των επιμέρους συντελεστών : K = K Q x K C x K T (3) 4.17 ) Κατασκευαστές Ο κατασκευαστής σύμφωνα με το παρών έγγραφο είναι ένα άτομο ή μία εταιρία υπεύθυνη για την παροχή και εγκατάσταση του συστήματος των κατανεμητών. 5.) Απαιτήσεις του συστήματος κατανεμητών 5.1) Θήκη (πλάτη) Η μηχανική αντοχή και η θερμική διαπερατότητα της θήκης θα πρέπει είναι τέτοια ώστε να εμποδίζεται κάθε παραμόρφωση κατά την τοποθέτηση και την λειτουργία. Η μετάδοση θερμότητας λόγω επαφής, από τη θήκη στο υγρό της αμπούλας πρέπει να είναι ίδια σε όλη την κλίμακα της συσκευής. Η θήκη δεν πρέπει να μειώνει τον ρυθμό εξάτμισης περισσότερο από 15%. Η αμπούλα και η κλίμακα θα πρέπει να τοποθετούνται στη θήκη με τέτοιο τρόπο ώστε η στάθμη του υγρού να βρίσκεται το πολύ 0,75 mm παραπάνω από το 0 της κλίμακας. Η αμπούλα θα πρέπει να εισχωρεί στην θήκη με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επηρεάζεται από τις εξωτερικές συνθήκες. 5.2) Αμπούλα Το υλικό κατασκευής της αμπούλας θα πρέπει να είναι ανθεκτικό ως προς το υγρό και ως προς την μεταφερόμενη θερμοκρασία ώστε να επιτρέπετε η ανάγνωση του επιπέδου της στάθμης του υγρού. Κατά την λειτουργία θα πρέπει η αμπούλα να είναι ανοιχτή ώστε να επιτρέπετε η εξάτμιση του υγρού. Ο όγκος του υγρού, εμπεριέχοντας την παραπανίσια ποσότητα για την ιδανική εξάτμιση (βλέπε 4.13 και 5.4) δεν πρέπει να ξεπερνά τα 5 cm 3. 10

11 Η αμπούλα θα πρέπει να σχεδιάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε η κλίμακα της εξάτμισης από το σημείο 0 να μην παραπάνω από το τετραπλάσιο της υψηλότερης τιμής της κλίμακας. Οι αμπούλες πρέπει να κατασκευάζονται με ανοχές τέτοιες ώστε η στάνταρντ διαφορά κατά την ανάγνωση να μην είναι πάνω από 2%. 5.3) Μετρούμενο υγρό Όταν γεμίζεται μία αμπούλα με υγρό εξάτμισης, επιτρέπετε διαφορά μέχρι ± 0,5mm, με θερμοκρασία υγρού 20 o C. Το υγρό εξάτμισης δεν περιέχει νερό, και πρέπει να έχει βαθμό καθαρότητας τουλάχιστον 98%. Το υγρό μπορεί να απορροφήσει μέχρι 2% νερό, όταν διαβρέχεται από NaCl ( σχετική υγρασία 77% ) στους 20 o C σε κατάσταση ισορροπίας. Το μετρούμενο ποσοστό (βλέπε 4.10) θα πρέπει να είναι μικρότερο από 7. Υγρά με υψηλότερα ποσοστά απορρόφησης νερού επιτρέπονται εάν οι απαιτήσεις του μετρούμενου ποσοστού ακολουθούν την κάτωθι εξίσωση και το ποσοστό του νερού 6% δεν βρίσκεται σε ισορροπία. R 50 / R r w για 2 r w 6 (4) r w είναι η ισορροπία του όγκου του νερού, σε ποσοστό, σε αέρα σχετικής υγρασίας 77% Οι ατμοί της εξάτμισης του υγρού δεν θα πρέπει να επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία. Το μετρούμενο ποσοστό εξάτμισης του υγρού το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί μία ολόκληρη περίοδο θέρμανσης, σε κανονικές συνθήκες, μειώνεται από το μη χρησιμοποιημένο υγρό το πολύ 5%. 5.4) Υπερπλήρωση αμπούλας για ιδανική εξάτμιση Για να επιτύχουμε μια ιδανική εξάτμιση, η αμπούλα θα πρέπει να γεμίζει με υγρό πάνω από το 0 της κλίμακας. Το παραπάνω υγρό στην αμπούλα για την ιδανική εξάτμιση θα πρέπει να είναι αρκετό τουλάχιστον για 120 ημέρες ιδανικής εξάτμισης, με θερμοκρασία υγρού 20 o C. Για συστήματα θέρμανσης με μέση θερμοκρασία λιγότερη των 60 o C, το παραπάνω υγρό θα πρέπει να είναι αρκετό για 220 ημέρες με την ίδια θερμοκρασία υγρού. Το ύψος της στάθμης του υγρού θα πρέπει να σημειώνεται, εμπεριέχοντας το παραπάνω υγρό για την ιδανική εξάτμιση, στην κλίμακα ή πάνω στην αμπούλα. Το επίπεδο της στάθμης του υγρού, εμπεριέχοντας το παραπάνω υγρό για την ιδανική εξάτμιση, πρέπει να είναι ορατό. 11

12 5.5) Σφράγισμα Η συσκευή πρέπει να παρέχεται με σφραγίδα, η οποία πρέπει να είναι κατασκευασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίζεται η πρόσβαση στην αμπούλα, ή να είναι αδύνατη η απομάκρυνσή της χωρίς να καταστρέφεται ο κατανεμητής. 5.6) Κλίμακα συστήματος Η απόσταση από το μηδέν της κλίμακας από οποιαδήποτε διαβάθμιση θα πρέπει να περιγράφεται από την κάτωθι σχέση : h 1 = K a 2 +( h ς 2 + 2K a x h ς ) x (n i /n ς ) - K a όπου: h 1 : n i : K a h ς η απόσταση σε mm από το σημείο μηδέν της κλίμακας εως τις διαβαθμίσεις η τυχαία διαβάθμιση της κλίμακας : διάρκεια αμπούλας : ύψος κλίμακας σε mm n ς : ένδειξη κατανεμητή σε απόσταση h ς Έκδοση 1 Κυλινδρική αμπούλα χωρίς λαιμό Έκδοση 2 Κυλινδρική αμπούλα με λαιμό Σχήμα 1 : Σχεδιασμός κυλινδρικής αμπούλας 12

13 Η διάρκεια της αμπούλας K a μπορεί να υπολογισθεί πειραματικά ή με βάση την ακόλουθη σχέση : Κ α = h 1 + h 2 x (A 1 / A 2 ) (6) Όπου : h 1 : η απόσταση σε mm μεταξύ της κλίμακας και του λαιμού ή του τέλους της αμπούλας h 2 : το ύψος του λαιμού σε mm Α 1 : κάθετη επιφάνεια της αμπούλας σε mm 2 A2 : κάθετη επιφάνεια λαιμού σε mm 2 Η απόσταση μεταξύ των διαβαθμίσεων δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,7mm. Η μείωση των διαβαθμίσεων από την υπολογισμένη θέση δεν πρέπει να ξεπερνά τα ± 0,3 mm. Η μηχανική αντοχή και η θερμική διαπερατότητα της θήκης θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να εμποδίζεται κάθε παραμόρφωση κατά την τοποθέτηση και την λειτουργία, κάθε παραμόρφωση επηρεάζει το σωστό αποτέλεσμα της μέτρησης. 5.7) Κλίμακα κατανάλωσης Εάν χρησιμοποιείται κλίμακα κατανάλωσης, θα πρέπει να σημειώνεται με ένα νούμερο (κλίμακα με νούμερα) που είναι προαπαιτούμενη για τον τελικό συντελεστή και πρέπει να είναι αναγνώσιμη τιμή και παραμένει ίδια για όλη την κλίμακα. 5.8) Κλίμακα μονάδων Εάν χρησιμοποιείται κλίμακα μονάδων, κάθε κατανεμητής πρέπει να έχει serial number ή με έναν χαρακτήρα προαπαιτούμενο για το αποτέλεσμα του συντελεστή. 6.) Απαιτήσεις για χρήση και τοποθέτηση 6.1) Όρια θερμοκρασίας 6.1.1) Κατώτατο όριο θερμοκρασίας Το κατώτατο όριο θερμοκρασίας t min σαν μικρότερη επιτρεπτή αξία για σύστημα θέρμανσης με μέση θερμοκρασία t m,a (βλέπε 4.3). Για κατανεμητές με βάση το παρών έγγραφο, οι τιμές αυτές είναι : 13

14 t min = 60 o C με ελάχιστο λόγο 12 ή μείωση του επιπέδου της στάθμης του υγρού λιγότερο από 60 mm σε ονομαστική εξάτμιση. t min = 55 o C με ελάχιστο λόγο μεγαλύτερο ίσο 12 και ποσότητα νερού μέσα στο υγρό μικρότερο ίσο του 4% (βλέπε 5.3) και μείωση της στάθμης του υγρού όχι μεγαλύτερη των 60 mm. Σε ονομαστική εξάτμιση. 6.12) Ανώτερο όριο θερμοκρασίας Το ανώτερο όριο θερμοκρασίας t max ορίζεται σαν μέγιστη επιτρεπτή τιμή για συστήματα θέρμανσης με μέση θερμοκρασία t m,a (βλέπε 4.3). Για κατανεμητές με βάση το παρών έγγραφο, το ανώτερο όριο για t max είναι 120 o C σε συνάρτηση με μέγιστη θερμοκρασία υγρού t FL,A (βλέπε 4.3) των 105 o C. Συνίσταται η πυκνότητα του υγρού να είναι τουλάχιστον 50% μεγαλύτερη από την πυκνότητα σε κανονικές συνθήκες. Το ανώτερο όριο θερμοκρασίας t max θα πρέπει να υπολογίζεται για κάθε τύπο κατανεμητή. Η t max μπορεί να υπολογισθεί μετά την επίτευξη της επιτρεπόμενης θερμοκρασίας του υγρού από το σχήμα 2 ή με έναν πρόχειρο υπολογισμό (στο σχήμα 2) από τον τύπο (1) με c = 1,15 και t L = 20 o C. Το μέγεθος της κλίμακας του συντελεστή SF στο σχήμα 2 είναι ο λόγος της αναγνώσιμης ένδειξης n 1 (σχήμα 1) προς την ένδειξη μετά την ονομαστική εξάτμιση. 6.2) Τοποθέτηση σε θερμαντικό σώμα Η τοποθέτηση ενός κατανεμητή πάνω σε ένα θερμαντικό σώμα πρέπει να είναι αξιόπιστη και ασφαλείς απέναντι στις υποκλοπές. Κόλλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο αν η απομάκρυνση του κατανεμητή μπορεί να γίνει χωρίς να καταστραφεί ο κατανεμητής και αν η ομοιομορφία του συντελεστή c δεν είναι σταθερή. 6.3) Σημεία τοποθέτησης Το σημείο τοποθέτησης θα πρέπει να επιλέγεται πάνω στο σώμα, έτσι ώστε να υπάρχει επαρκής σχέση μεταξύ των αναγνώσιμων ενδείξεων και τις μετάδοσης θερμότητας η οποία πρέπει να έχει μεγαλύτερη τιμή κατά τη λειτουργία. Γενικά επιλέγουμε ένα σημείο όπου να έχει περάσει στο σώμα το 25 % του όγκου του ζεστού νερού. Σε θερμαντικά σώματα με κάθετη παροχή (τμηματικά σώματα, σωληνωτά θερμαντικά στοιχεία και επίπεδα σώματα) το μέσο σημείο τοποθέτησης βρίσκεται στο 66% - 80% του συνολικού ύψους του σώματος, μετρώντας το από κάτω. Αν χρησιμοποιείται θερμοστατική βαλβίδα συνίσταται το ύψος τοποθέτησης να είναι στο 75 % του συνολικού ύψους. Το οριζόντιο σημείο τοποθέτησης πρέπει να επιλέγεται στο κέντρο ή κοντά στο κέντρο του θερμαντικού σώματος. Αν η είσοδος στο θερμαντικό σώμα βρίσκεται στη μέση από τον πυθμένα, η οριζόντια θέση τοποθέτησης θα πρέπει να είναι 25%. Σε 14

15 μεγάλα θερμαντικά σώματα ( μεγάλη απόδοση ή συνολικό μήκος) είναι επιτρεπτό να χρησιμοποιούμε περισσότερους από έναν κατανεμητές. Εξαιρέσεις είναι επιτρεπτές μόνο σε ιδιαίτερες περιπτώσεις π.χ σε σώματα μικρού μήκους. Τα σημεία τοποθέτησης όλων των κατανεμητών ενός χρήστη, πρέπει να είναι ομοιόμορφο (π.χ ομοιομορφία σε ύψος 75% του συνολικού ύψους του σώματος). Διαφοροποιήσεις στο ύψος τοποθέτησης δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 10 mm. 6.4) Καταλληλότητα εργαλείων Σε έναν χρήστη (ή αν τοποθετηθεί επιπρόσθετος κατανεμητής, σε έναν χρήστη) πρέπει όλοι οι κατανεμητές να είναι ίδιας κατασκευής, με τις ίδιες κλίμακες και τις ίδιες μονάδες μέτρησης. Είναι πιθανό να αναγνωρίζεται κάθε τύπος κατανεμητή. 15

16 Σχήμα 2 : Κλίμακα μεγέθους συντελεστή 16

17 6.5) Απαιτήσεις για τοποθέτηση σε μονοσωλήνια συστήματα Τα μονοσωλήνια συστήματα θέρμανσης μπορούν να χρησιμοποιήσουν κατανεμητές με βάση το παρών έγγραφο, εάν οι θερμοκρασίες προσαγωγής και επιστροφής είναι γνωστές, τόσο στο σύστημα θέρμανσης όσο και σε κάθε σώμα ξεχωριστά. Με βάση τις τιμές αυτές θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα όριο θερμοκρασίας θα πρέπει να συμβαδίζουν με αυτά που έχουν συγκεκριμενοποιηθεί στην παράγραφο 6.1. Αν η θερμοκρασία της παροχής του συστήματος θέρμανσης είναι μεγαλύτερη των 95 o C και η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ προσαγωγής και επιστροφής όλου του κόμβου δεν ξεπερνά τους 20 Κ χρησιμοποιούμε κατάλληλο συντελεστή όπως στην παράγραφο ) Απαιτήσεις κλίμακας Η κλίμακα των συντελεστών Κ c και K T πρέπει να ορίζεται στο ελάχιστο δύο δεκαδικών ψηφίων. 7.1) Τελικός συντελεστής Κ Ο συντελεστής K Q πρέπει πάντα να εμπεριέχει τις τελικές τιμές των συντελεστών Κ, Κ c και K T θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Κάθε κατανεμητής θα πρέπει να εμπεριέχει ευδιάκριτα την κλίμακα διαβάθμισης ή ένα νούμερο σχετικό με αυτό για κάθε χρήστη και θα πρέπει να παρέχεται ένα σημείωμα με αυτή την πληροφορία. Κάθε κατανεμητής πρέπει να παρέχεται με συγκεκριμένο κωδικό ή με έναν σχετικό αριθμό με την τελική κλίμακα του συντελεστή. Για κάθε κατανεμητή, απαιτείται συγκεκριμένος συντελεστής Κ. Αυτό θα πρέπει να δίνεται εγγράφως ανάλογα με την θερμαντική ισχύ του σώματος μέχρι 60 W ή 5% σε κλίμακα θερμικής ισχύος από 300 W έως W και 3% σε θερμική ισχύ μεγαλύτερη των W. Εάν χρησιμοποιείται κλίμακα κατανάλωσης (βλέπε 4.11) θα πρέπει να υπάρχουν κατάλληλες κλίμακες ώστε ένα θερμαντικό σώμα με K C x K T = 1και K Q = μπορεί να υπολογισθεί χρησιμοποιώντας μία μόνο κλίμακα. 7.2) Συντελεστής K Q Η τιμή του συντελεστή K Q πρέπει να βασίζεται στο θερμαντικό σώμα που πραγματικά τοποθετείται. 7.3) Συντελεστής K C Ο συντελεστής K C θα πρέπει να χρησιμοποιείται εάν αυτός ο συντελεστής δίνει διαφορά μεγαλύτερη του 3% σε έναν χρήστη. 17

18 7.4) Τιμή C Η τιμή C σε σχέση με τις διευκρινήσεις της παραγράφου 4.15 θα πρέπει να είναι ορισμένη. Συνδυασμοί θερμαντικών σωμάτων και κατανεμητών με τιμή C μεγαλύτερη από 0,3 μετρημένη σε κανονικές συνθήκες γενικά δεν επιτρέπονται. Εξαίρεση αποτελεί εάν η τιμή C είναι μεγαλύτερη από 0,4 επιτρέπεται η χρήση σε έναν καταναλωτή που το πάγιο κόστος λειτουργίας δεν ξεπερνά το 25% των συνολικών εξόδων θέρμανσης, ή αν η μέση θερμοκρασία του συστήματος είναι μεγαλύτερη των 80 o C. Η τοποθέτηση επιτρέπεται μόνο σε σώματα για τα οποία είναι γνωστός ο συντελεστής C κατά την ώρα υπογραφής του συμβολαίου. Η τιμή C πρέπει να βασίζεται σε διαφορετικές διευκρινήσεις από εκείνες της παραγράφου 4.15, αυτές οι διευκρινήσεις πρέπει να είναι έγγραφες και λεπτομερείς. Όλες οι διαδικασίες πρέπει να υπολογίζονται για τοποθέτηση ίδιου τύπου κατανεμητών και πρέπει να σχετίζονται με την τιμή C όπως δίδεται στην παράγραφο ) Απαιτήσεις για συντήρηση και ανάγνωση Σαν κομμάτι της διαδικασίας ανάγνωσης, ο κατανεμητής πρέπει να ελέγχεται με σεβασμό της γενικής του κατάστασης, της αντοχής της τοποθέτησης εγκυρότητα της ασφάλειας και κάθε ζημία. Το ενδεικτικό χρώμα του υγρού ή της αμπούλας θα πρέπει να ελέγχεται. Το ενδεικτικό χρώμα πρέπει να αντικαθίσταται μετά από κάθε περίοδο θέρμανσης. Όταν αντικατασταθεί η αμπούλα, πρέπει να σφραγίζεται με νέα σφραγίδα. Η κανονική περίοδος μέτρησης είναι 12 μήνες. Αν κατά τη διάρκεια του ελέγχου, δεν είναι εφικτό να παραμένει ομοιογενής η θερμοκρασία του υγρού σε έναν καταναλωτή ή αν καμία μετατροπή δεν γίνει στην θερμοκρασία του δωματίου μπορεί να μετατραπεί σε ισοδύναμη θερμοκρασία δωματίου. Κατά την καταγραφή των ενδείξεων, πρέπει να σημειώνεται το χρώμα του παλαιού και του νέου υγρού ή το χρώμα της αμπούλας. Αν χρησιμοποιείται κλίμακα κατανάλωσης, πρέπει να σημειώνεται ο αριθμός της κλίμακας. Αν χρησιμοποιείται κλίμακα μονάδων, πρέπει να καταγράφεται ο κωδικός του κατανεμητή. 18

19 9.) Έλεγχος 9.1) Γενικά Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται σε σχέση με τον όρο 10, επίσης έλεγχος των απαιτήσεων όπως στον όρο 5,7 και 8 οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στον όρο 10. Οι έλεγχοι πρέπει να γίνονται από εξουσιοδοτημένα εργαστήρια. 9.2) Έγγραφα ελέγχου Τα έγγραφα που είναι απαραίτητα για τους ελέγχους, τα πιστοποιητικά ελέγχου, υπολογισμοί, σχέδια κατασκευής και οδηγίες τοποθέτησης, κ.α πρέπει να συνοδεύουν την συσκευή. 9.3) Αναφορά ελέγχου Η τελική αναφορά των ελέγχων πρέπει να περιλαμβάνουν και τα παρακάτω έγγραφα με βάση τον όρο 10. Α.) Εργαστηριακοί έλεγχοι Β.) Αίτηση Γ.) Κατασκευαστής Δ.) Περιγραφή της συσκευής, πιστοποίηση της συσκευής σε σχέση με τον τύπο του ελέγχου. Ε.) Πεδίο εφαρμογής Στ.) Αποτελέσματα ελέγχου Ζ.) Ημερομηνία Η.) Υπογραφή του αρμόδιου κατά τον έλεγχο. 9.4) Πρωτόκολλο ελέγχου Το πρωτόκολλο ελέγχου πρέπει να εξηγεί την ποικιλία των ελέγχων και τα αποτελέσματα που προκύπτουν. Πρέπει να συνοδεύει την αναφορά ελέγχου. 10.) Διαδικασία ελέγχου 10.1) Κατασκευή Η συμβατότητα του εξοπλισμού με την παραγωγή πρέπει να ελέγχονται οπτικά ή με μετρήσεις εάν είναι απαραίτητο. 19

20 Υπολογισμοί βασισμένοι στα σχέδια της παραγωγής πρέπει να ιδρύονται, λαμβάνοντας υπόψη την αντοχή κάθε εξαρτήματος, υπάρχει μια συμβατότητα μεταξύ του σημείου μηδέν της κλίμακας και του σχεδιασμού της τιμής του μηδέν στην αμπούλα, με σχετική απόκλιση όπως περιγράφεται στην παράγραφο 5.1. Η συμμόρφωση με τις ανοχές θα πρέπει να ελέγχονται με το να λαμβάνεται ένα μέρος πέντε δειγμάτων για κάθε τύπο. 10.2) Σφράγισμα Η λειτουργία και κατασκευή της σφραγίδας θα πρέπει είναι αντιληπτή με οπτική επιθεώρηση. 10.3) Θερμική αντοχή Ένα σκέλος από 5 κατανεμητές κάθε τύπου πρέπει να ελέγχεται για 24 ώρες σε ένα θερμαινόμενο θάλαμο σε θερμοκρασία 5 Κ πάνω από την επιτρεπόμενη θερμοκρασία του υγρού. 10.4) Αμπούλα Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παραγράφου 5.2 (παράγραφός 1 έως 3) θα ελέγχονται με αναφορά στα σχέδια κατασκευής (με χρήση ενός πειραματικού συντελεστή αμπούλας Κ α, εάν είναι απαραίτητο). Η κανονική απόκλιση των ενδείξεων σε σχέση με το 5.2 θα πρέπει να λάβει χώρα σε 100 αμπούλες οι οποίες έχουν εκτεθεί στις ίδιες συνθήκες, κατά την ίδια χρονική περίοδο και από όπου ένα ποσό του υγρού ανταποκρίνεται σε 30% εξάτμιση. 10.5) Αγνότητα υγρού εξάτμισης και επιπτώσεις στην υγεία Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις στην 5.3 αφορά την καθαρότητα και τις επιπτώσεις στην υγεία πρέπει να εξετάζεται και να βασίζεται σε ένα έγγραφο το οποίο πρέπει να παρέχεται από τον κατασκευαστή. 10.6) Χαρακτηριστικά μεγέθη του υγρού και υγροσκοπία Σε μία θερμοκρασιακή κλίμακα από 20 o C εώς την επιτρεπόμενη θερμοκρασία του υγρού (βλέπε 6.1.2) τα χαρακτηριστικά μεγέθη θα πρέπει να πιστοποιούνται από εργαστηριακά τεστ ή να παρέχονται από τον κατασκευαστή. Στην τελευταία περίπτωση τα εργαστηριακά τεστ θα πρέπει να ελέγχουν τα επιτρεπόμενα χαρακτηριστικά στους 20 o C και 50 o C. Στην θερμοκρασία 50 o C, αποκλίσεις των ± 5% από τις τιμές που δίνει ο κατασκευαστής επιτρέπονται. Τα εργοστασιακά πειράματα εξάτμισης πρέπει να γίνονται σε 5 αμπούλες. Τα χαρακτηριστικά μεγέθη πρέπει να μετρούνται το λιγότερο στους 80 o C ή αν το ανώτερο θερμοκρασιακό όριο του κατανεμητή είναι μεγαλύτερο, τουλάχιστον στους 90 o C. 20

21 Οι εργοστασιακοί έλεγχοι θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ποσοστό του νερού που υπάρχει στην αμπούλα, με βάση το 5.3 παράγραφος 3. Από αυτό και χρησιμοποιώντας τα χαρακτηριστικά μεγέθη, οι έλεγχοι θα πρέπει να γίνονται με βάση το 5.3 παράγραφος 3. Η συμβατότητα με τις απαιτήσεις του 5.3 παράγραφος 5, θα πρέπει να γίνονται έλεγχοι εξάτμισης στους 50 o C. Το μετρούμενο υγρό θα πρέπει να λαμβάνεται από αμπούλες που έχει εξατμιστεί τουλάχιστον το 50% της ποσότητάς του. 10.7) Ανώτερο θερμοκρασιακό όριο Το ανώτερο θερμοκρασιακό όριο έχει οριστικοποιηθεί για έναν κατανεμητή και βασίζεται στην ονομαστική εξάτμιση και λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά μεγέθη. 10.8) Υπερπλήρωση αμπούλας για ιδανική εξάτμιση Υπολογισμοί βασιζόμενοι στα χαρακτηριστικά μεγέθη πρέπει να βασίζονται στις απαιτήσεις όπως δίνονται στην παράγραφο ) Κλίμακα συστήματος Η συμβατότητα με τις απαιτήσεις στο 5.6 πρέπει να ελέγχονται και να υπολογίζονται με βάση ένα δείγμα που περιέχει έναν μεγάλο αριθμό αριθμών κλίμακας ) Τιμή C, διαδικασία ελέγχου Οι έλεγχοι της τιμής C των κατανεμητών πρέπει να γίνονται κάτω από τις προτεινόμενες συνθήκες. Τρεις κατανεμητές για κάθε θερμαντικό σώμα πρέπει να εξετάζονται σε ακριβώς ίδιες συνθήκες. Η μέτρηση της θερμοκρασίας του μετρούμενου υγρού θα πρέπει να γίνονται όταν φθάσει στο 1/3 του μήκους της κλίμακας κάτω από το μηδέν, άξονα της αμπούλας. Επαφή μεταξύ του αισθητήρα και της αμπούλας πρέπει να εμποδίζεται. Η διαφορά μεταξύ της ανεξάρτητης τιμής C του κατανεμητή δεν πρέπει να ξεπερνά το 0,02. Η αμπούλα πρέπει να γεμίζει μέχρι το σημείο μηδέν, σε θερμοκρασία δωματίου, πριν ξεκινήσει η διαδικασία της μέτρησης. 21

22 10.11) Κλίμακα δοκιμασιών της τιμής C. Η τιμή C για τους ακόλουθους τύπους θερμαντικών σωμάτων θα πρέπει να διεξάγεται μετά από μετρήσεις: α.) μαντεμένια θερμαντικά σώματα β.) αλουμινένια θερμαντικά σώματα γ.) κάθετος τύπος θερμαντικού σώματος Panel δ.) θερμαντικό σώμα Panel Plan ε.) σωληνωτό θερμαντικό σώμα στ.) καταγεγραμμένο θερμαντικό σωληνωτό σώμα ζ.) θερμαντικά σώματα με οριζόντια παροχή νερού. Αν ο κατασκευαστής έχει καταγράψει τις τιμές C για αυτούς τους τύπους των θερμαντικών σωμάτων τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων πρέπει να συγκρίνονται με τις τιμές αυτές. Για την τοποθέτηση σε άλλους τύπους θερμαντικών σωμάτων, των οποίων ο C δεν έχει πιστοποιηθεί από τις μετρήσεις των επτά βασικών τύπων σωμάτων, οι τιμές θα πρέπει να εξάγονται από τον κατασκευαστή στα εργαστήρια για επιβεβαίωση. Οι εργαστηριακοί έλεγχοι θα πρέπει να πιστοποιούν την ακρίβεια της τιμής του C με περαιτέρω ελέγχους, η οποία πρέπει να είναι 3%. Οι τιμές του C που παρέχονται από τον κατασκευαστή πρέπει, μη συστηματικά, να διαφοροποιούνται το πολύ ± 0,02 από τις τιμές που προέκυψαν κατά τους εργαστηριακούς ελέγχους. Επιπροσθέτως συστηματικές διαφοροποιήσεις, είναι επιτρεπτές, μόνο όταν ο ποσοστιαίος συντελεστής K c δεν διαφοροποιείται περισσότερο από ±3% ) Ποσοστιαίος συντελεστής K Q Οι έλεγχοι πρέπει να γίνονται με αναφορά σε έναν πίνακα, που παρέχεται από τον κατασκευαστή, περιέχοντας την υπάρχουσα τιμή των συντελεστών και της κλίμακας που χρησιμοποιείται. Η βαθμονόμηση του πίνακα θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό εάν η θερμική εκπομπή των θερμαντικών σωμάτων έχει καταγραφεί με ακρίβεια όπως περιγράφεται στον όρο 7. Η πιστοποίηση των ποσοστιαίων συντελεστών K Q πρέπει να ελέγχονται και να βασίζονται σε κατάλληλο έγγραφο από τον κατασκευαστή. 22

23 10.13) Ποσοστιαίος συντελεστής Κ c Τα αποδεικτικά που αφορούν την γνώση και την εφαρμογή του ποσοστιαίου συντελεστή Κ c πρέπει να παρέχονται από τον κατασκευαστή. 11.) Κωδικοποίηση Οι κατανεμητές πρέπει να είναι εμφανώς κωδικοποιημένοι με τα παρακάτω χαρακτηριστικά : - τύπος κατανεμητή - κωδικός ή τελικός ποσοστιαίος συντελεστής ή ένας σχετικός αριθμός (βλέπε 7.1). 23

24 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α Πληροφορίες και συστάσεις Αυτό το παράρτημα δίνει πληροφορίες και συστάσεις για την κατάσταση του συστήματος θέρμανσης (Α.1) για το πεδίο εφαρμογών των ποικίλων αρχών των κατανεμητών (Α.2) και συστάσεις για προβλήματα που δεν μπορεί να λύσει ο καταναλωτής (Α.3). Α.1 Συστήματα θέρμανσης Συστήνουμε τα συστήματα θέρμανσης να εξοπλίζονται με κατανεμητές, να έχουν τις παρακάτω ιδιότητες : α.) Τα θερμαντικά σώματα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με συστήματα χειρισμού ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ο καταναλωτής (π.χ θερμοστατικοί διακόπτες). β.) Θα πρέπει να χρησιμοποιείται εξωτερικό αισθητήριο καιρού, το οποίο θα ρυθμίζει την θερμοκρασία προσαγωγής του νερού στα σώματα. γ.) Το σύστημα θέρμανσης θα πρέπει να συνδέεται υδραυλικά με βάση τις παραμέτρους σχεδιασμού δ.) Το μέγεθος των θερμαντικών σωμάτων θα πρέπει να υπολογίζεται με σεβασμό στην τρέχουσα μείωση της θέρμανσης των δωματίων και των καταναλώσεων. Η σύσταση στο α.) πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη και θεωρείται απαραίτητο όταν γίνεται μέτρηση της κατανάλωσης. Οι συστάσεις στο β.) και γ.) προτείνονται ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα λάθους στον υπολογισμό του κόστους κατανάλωσης. Η σύσταση στο δ.) εξασφαλίζει την καλή ποιότητα θέρμανσης. Α.2 Προτεινόμενο πεδίο εφαρμογών Ο πίνακας Α.1 δίνει πληροφορίες πάνω στο προτεινόμενο πεδίο εφαρμογών περισσότερο, ώστε να ελαχιστοποιείται το επίπεδο λανθασμένων χρήσεων. Έχει βασισθεί σε έρευνες όπως 4.7 και θα πρέπει να σημειώνονται οι επιλεγμένες συνθήκες λειτουργίας. Α.3 Εκπομπή θερμότητας μη ελεγχόμενη από τον καταναλωτή Η εκπομπή θερμότητας από τις σωληνώσεις που περνούν από το χώρο του καταναλωτή, η οποία δεν ελέγχεται από τον καταναλωτή πρέπει να υπολογίζεται στον υπολογισμό του κόστους θέρμανσης, αν το ποσό της θέρμανσης διασκορπίζεται με αυτόν τον τρόπο, επηρεάζοντας την ακρίβεια της μέτρησης. Αυτός ο υπολογισμός είναι ίδιος με αυτόν που αναφέρεται στις συστάσεις στο Α.1. 24

25 Α.4 Συμπληρωματικές ρυθμίσεις Α.4.1 Σε αυτή την πλοκή της τιμολόγησης του κόστους θέρμανσης, οι επιπρόσθετες ρυθμίσεις των συντελεστών οι οποίες είναι σύμφωνες με την εθνική νομοθεσία επιτρέπονται, ιδιαίτερα αν δεν είναι μετρολογικής φύσης. Α.4.2 Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις οι επιπρόσθετοι ποσοστιαίοι συντελεστές Κ Ε πρέπει να παρέχονται για κάθε θερμαντικό σώμα. Κ Ε = (Κ E,AL 1) x 0, (7) Όπου K E,AL = (V AN / V HK )x ( Δt HK / Δt AN ) n Όπου : V HK ποσοστό εξάτμισης σε συγκεκριμένες συνθήκες σε συνάρτηση με το επίπεδο του υγρού που ανταποκρίνεται στο μηδέν της κλίμακας V AN είναι το ποσοστό εξάτμισης όπως παραπάνω, υπολογισμένο σε ένα θερμαντικό σώμα ίδιου τύπου, με τις θερμοκρασίες εισαγωγής και επιστροφής της παροχής του νερού του συστήματος θέρμανσης. Δt HK είναι η υπερβολική θερμοκρασία ενός συστήματος θέρμανσης μέσης θερμοκρασίας Δt AN η υπολογισμένη με βάση τις θερμοκρασίες εισαγωγής και επιστροφής του νερού θέρμανσης. η ο δείκτης των χαρακτηριστικών του θερμαντικού σώματος Για μονοσωλήνια συστήματα, όπου τα θερμαντικά σώματα βρίσκονται σε σειρά είανι διαστασιολογιμένα για απαιτήσεις θέρμανσης με διαφορά μεγαλύτερη από 50% είναι επιτρεπτό να ελέγχονται τα όρια θερμοκρασιών με βάση το 6.1 και τις τελικές τιμές V HK και t HK υπολογίζοντας μια γραμμική διανομή θερμοκρασίας μεταξύ των σωμάτων σε όλο τον βρόγχο (βλέπε παράρτημα Β;). 25

26 1 Σύστημα θέρμανσης α β Παράρτημα Α.1 : Συστινόμενο πεδίο εφαρμογών των κατανεμητών που βασίζονται στην αρχή της εξάτμισης (HKVV) και βασίζονται σε ηλεκτρική παροχή (HKVE). Κλίμακα χαμηλής θερμοκρασίας Κλίμακα κάτω της χαμηλής θερμοκρασίας μονοσωλήνιο + : κατάλληλο - : ακατάλληλο Χρήστες σε κόμβο Τοποθέτηση σωληνώσεων Θερμοκρασία HKVV HKVE o C Τάξη 3 μονού πολλαπλού 2 Α Β αισθητήρα αισθητήρα Komp FF Komp FF 4 t m,a, t m,a t m,a t m,a οριζόντια t V,A >1 και Δ t A 20 κάθετα t V,A > ή Δ t A >20 δισωλήνιο ) Οι απαιτήσεις α και β πρέπει να ικανοποιούνται 2) t m,a μέση θερμοκρασία θερμαντικού σώματος Δ t A μέση θερμοκρασία μονοσωληνίου συστήματος θέρμανσης t V,A θερμοκρασία παροχής συστήματος θέρμανσης 3.) HKVV τάξη Α : μετρούμενο ποσοστό <12 ή ονομαστική εξάτμιση <60 HKVV τάξη Β : μετρούμενο ποσοστό 12 και ποσοστό νερού στο υγρό 4% και ονομαστική εξάτμιση 60 mm 4.) Komp = compact κατανεμητής, FF = κατανεμητής με απομακρυσμένα αισθητήρια 5.) Συσκευή με χαμηλό όριο θερμοκρασίας πρέπει να παρατηρηθεί 6.) Συσκευή με ανώτερο όριο θερμοκρασίας πρέπει να παρατηρηθεί 7.) Κ Ε μπορεί να χρησιμοποιηθεί 8.) Κ Ε μπορεί να χρησιμοποιηθεί 26