Τü ðíåõµáôéêü óôüäéï ôïῦ

Transcript

1 ΤΟ ΤΡΙΩ ΙΟ «Τ ς µετανοίας νοιξον µοί πύλας ζωοδότα». Τü ðíåõµáôéêü óôüäéï ôïῦ Ôñéù äßïõ ἀíïßãåé êáôü ôü µþíá áὐôü êáß ἡ Ἁãßá µáò Ἐêêëçóßá ðñï óêáëåῖ ôïýò ðéóôïýò íü ἀñ ßóïõí ἐíôáôéêü ôüí êáëü ἀãῶíá ôῆò Ðßóôåùò, ãéü íü µðïñýóïõí íü öôüóïõí µý ἐðéôõ ßá óôü ôýñµá ôïῦ óôáäßïõ áὐôïῦ, ðïý åἶ íáé ôü ÓåðôÜ ÐÜèç êáß ἡ ἔíäïîç ἈíÜóôáóç ôïῦ Êõñßïõ. Ôü Ôñéþäéï åἶ - íáé ἕíá ἀðü ôü µåãüëá ëåéôïõñãéêü âéâëßá ôῆò Ἐê - êëçóßáò µáò, ðå - ñéý åé ὕµíïõò, ôñïðüñéá êáß ἱå - ñü ἀíáãíþóµáôá ôῆò Ἁãßáò Ãñáöῆò. Êáëýðôåé äý µéü µåãüëç, ðýíèéµç êáß êáôáíõêôéêþ, ôþí óðïõ - äáéüôåñç ëåéôïõñãéêþ ðåñßïäï ôῆò Ἐêêëç óéá óôéêῆò µáò æùῆò. Ãé áὐôü ἀêñéâῶò êáß ὅëç áὐôþ ἡ ἐêêëçóéáóôéêþ ðåñßïäïò ὀíïµüóôçêå Ôñéþäéï. Ἀñ ßæåé ἀðü ôþí ÊõñéáêÞ ôïῦ Ôåëþíïõ êáß ôïῦ Öáñéóáßïõ ðïý åἶíáé êáß ἡ ðñþôç ÊõñéáêÞ ôïῦ Ôñéùäßïõ êáß ôåëåéþíåé ôþ Íý ôá ôïῦ ÌåãÜëïõ ÓáââÜôïõ, ðñßí ἀðü ôþí ἈíÜóôáóç ôïῦ Êõñßïõ. Ἡ ἀñ Þ ôïῦ Ôñéù äßïõ öáßíåôáé åὔêïëç óôïýò ðéóôïýò, ãéáôß ôü ἔ - èéµá ἐðý âáëáí êá - ôüëõóç óý ὅëá ôü öáãçôü ôþí ÔåôÜñ ôç êáß ôþí ÐáñáóêåõÞ ôῆò Ðñþôçò ἙâäïµÜäáò êáß ἐðéðëýïí ôü öáãïðüôéá áὐôü ôßò ðåñéóóüôåñåò öïñýò óõíïäåýïíôáé êáß ἀðü ôü ðáíôüò åἴäïõò «êáñíáâüëéá» (ðïý äýí åἶíáé ôßðïôå ἄëëï ðáñü ΤΕΥΧΟΣ 5 - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2005

2 êáôüëïéðá ðáëáéῶí åἰäùëïëáôñéêῶí óõíçèåéῶí), óôü ὁðïῖá, äõóôõ ῶò, ëáµâüíïõí µýñïò êáß ðüñá ðïëëïß ñéóôéáíïß. Ὅëá áὐôü âýâáéá êáµéü ó Ýóç äýí µðïñïῦí íü ἔ ïõí µý ôþí ðåñßïäï ôïῦ Ôñéù äßïõ, ðïý åἶíáé ðåñßïäïò ἀãþ íùí ðíåõµáôéêῶí êáß ἄóêçóçò. ÓôÞí ðñáãµáôéêüôçôá ôü Ôñéþäéï µᾶò åἰóüãåé óôáäéáêü óôüí ðåñéïñéóµü ôῶí ôñïöῶí µý ñé íü öôüóïõµå óôþ íçóôåßá. Ἔôóé µåôü ôþí ÊõñéáêÞ ôῆò Ἀðïêñéᾶò ðáýåé ἡ êñåïöáãßá êáß µåôü ôþí ÊõñéáêÞ ôῆò Ôõñéíῆò ïἱ ðéóôïß åἰóýñ ïíôáé óôþ ÌåãÜëç ÔåóóáñáêïóôÞ µý ôþí áὐóôçñþ íçóôåßá. Íçóôåßá âýâáéá äýí óçµáßíåé ἀëëáãþ ἀñôõóßµùí öáãçôῶí µý ἄëëá ðïý ὀíïµüæïíôáé íçóôßóéµá. Íçóôåßá óç- µáßíåé íü µþí ôñþåé êáíåßò ôßðïôå. ἈëëÜ ἐðåéäþ áὐôü äýí åἶíáé åὔêïëï, ãé áὐôü ἐêåῖíïé ðïý èýëïõí íü íçóôýøïõí ðåñéïñßæïõí ôþí ôñïöþ ôïõò óôáäéáêü, ôüóï ðïéïôéêü ὅóï êáß ðïóïôéêü. Êáß âýâáéá ἡ íçóôåßá óý êáµéü ðåñßðôùóç äýí ðåñéïñßæåôáé µüíï óôü öáãçôü. ÊáôÜ ôþí µáêñü ðåñßïäï ôïῦ Ôñéùäßïõ êáëïýµåèá íü íçóôýøïõµå ὄ é µüíï ôü öáãçôü, ἀëëü ãåíéêüôåñá íü ἀðý ïõµå ἀð ὅëåò ôßò óõíþèåéåò ἐêåῖíåò ðïý µᾶò ùñßæïõí ἀðü ôüí Êýñéü µáò êáß áñáêôçñßæïíôáé ὡò ἁµáñôßåò. Ἀöïῦ ἁµáñôßá åἶíáé êüèå ôß ðïý µáò ùñßæåé ἀðü ôüí ñéóôü. ÐÝñá ὅµùò ἀðü ôþ íçóôåßá, ôü Ôñéþäéï µᾶò åἰóüãåé, êëéµáêùôü, óôü óôüäéï ôῶí ἀñå ôῶí. Ãé áὐôü êáß ἀñ ßæåé µý ôþí ðáñáâïëþ ôïῦ «Ôåëþíïõ êáß Öáñéóáßïõ» ðïý åἶíáé ἀñ Þ µåôáíïßáò ãéü ὅëïõò µáò. Ἀêïëïõèåῖ ἡ ðáñáâïëþ ôïῦ «Ἀóþôïõ», ôþí äåýôåñç ÊõñéáêÞ ôïῦ Ôñéùäßïõ, ðïý óêïðü ἔ åé íü µᾶò ὑðåíèõµßóåé ôþí äßêç µáò ἐðéóôñïöþ óôþí Ἐêêëçóßá ôïῦ ñéóôïῦ. Ἔôóé êëéµáêþíåôáé ἡ ðïñåßá µáò µý ôßò óõíå åῖò êáß êáôáíõêôéêýò ἀêïëïõèßåò ôïῦ Ôñéùäßïõ (ôï Ì. Ἀðüäåéðíï, ôßò ðñïçãéáóµýíåò È. Ëåéôïõñãßåò, ôïýò êáôáíõêôéêïýò ἑóðåñéíïýò, ôïýò áéñåôéóµïýò) µý ñé ôü ÓåðôÜ ÐÜèç ôïῦ Äåóðüôç ñéóôïῦ ὅðïõ ἔ ïõµå êáß ôþí êïñýöùóç ôῆò ëåéôïõñãéêῆò áὐôῆò ðåñéüäïõ, ôïῦ Ôñéùäßïõ. Ôü Ôñéþäéï ëïéðüí äýí åἶíáé ôßðïôå ἄëëï ðáñü ἕíá óôüäéï ðíåõµáôéêῶí ἀãþíùí. Ὅðïéïò äéáíýóåé µý ἐðéôõ ßá ôü óôüäéï ôïῦ Ôñéùäßïõ èü ἀîéùèåῖ íü öôüóåé íü ðñïóêõíþóåé ôü ÓåðôÜ ÐÜèç ôïῦ Êõñßïõ, íü óõóôáõñùèåῖ µáæß Ôïõ ὡò ðñüò ôþí ἁµáñôßá, ἀëëü êáß íü ἀíáóôçèåῖ µáæß Ôïõ óôþ íýá æùþ. Áὐôïß ðïý èü äéáíýóïõí µý ἐðéôõ ßá, µý ôñüðï èåüñåóôï ôü ðíåõµáôéêü áὐôü óôüäéï ἀðü ἀãüðç óôüí Êýñéï, áὐôïß áἰóèüíïíôáé ôþí êáñäéü ôïõò íü ðëçµµõñßæåé µý áñü êáß ἐíèïõóéáóµü. ÁὐôÞ ἡ ἀíåêëüëçôç áñü ðïý ðçãüæåé ἀðü ôþí ἈíÜóôáóç ôïῦ Êõñßïõ, ἀðü ôü Êåíü Ìíçµåῖï, ἀðü ôüí Æùïãüíï ÔÜöï ôïῦ ÓùôÞñá ñéóôïῦ, êõñéåýåé ὅëç ôþí ὕðáñîþ ôïõò µý ἀðïôýëåóµá íü µåôáâüëïõí ὅëç ôþ æùþ ôïõò óý óôüäéï ἀñåôῶí.

3 Áὐôü ôü äßäáãµá µᾶò äßíåé ôü Ôñéþ äéï. Åἶíáé ðåñßïäïò ðýíèïõò ãéü ôßò ἁµáñôßåò µáò, µåôáíïßáò, íçóôåßáò, ðñïóåõ ῆò, êáß ἀóêþóåùò êüèå ἀñåôῆò êáß ὄ é îåöáíôùµüôùí, ἠèéêῶí ðáñåêôñïðῶí êáß ἁµáñôùëῶí äéáóêåäüóåùí. ÁὐôÞ ôþí ðåñßïäï ëïéðüí µý ὅëç µáò ôþí êáñäéü ἄò ἱêåôåýóïõµå ôüí Êýñéï: «τ ς µετανοίας νοιξον µοί πύλας, ζωοδότα». Ãéáôß µåôüíïéá ùñßò ôþí Üñç ôïῦ Èåïῦ äýí ãßíåôáé. ÄéÜêïíïò ÃåñÜóéµïò Öáêéþëáò Øõ ïóüââáôï Τό Σάββατο πρίν ἀπό τήν Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω, λέγεται «Σάββατο τῶν ψυχῶν» ἤ «Ψυχοσάββατο». Ὁ λόγος πού τό καθιέρωσε ἡ Ἐκκλησία μας, ἄν καί κάθε Σάββατο εἶναι ἀφιερωμένο στούς κεκοιμημένους, εἶναι ὁ ἑξῆς: Ἐπειδή πολλοί κατά καιρούς πέθαναν στήν ξενιτειά ἤ στή θάλασσα ἤ στά ὄρη καί στούς γκρεμούς ἤ καί μερικοί ἐπειδή δέν εἶχαν συγγενεῖς ἤ λόγω φτώχειας δέν ἀξιώθηκαν τῶν διατεταγμένων μνημοσύνων, «οἱ θεῖοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι ἐθέσπισαν τό μνημόσυνο αὐτό ὑπέρ πάντων τῶν ἀπ αἰῶνος εὐσεβῶς τελευτησάντων χριστιανῶν». Ἐπειδή τήν Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω θυμόμαστε τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου καί τήν μετά ταῦτα γενική Κρίση τῶν ψυχῶν καί οἱ κεκοιμημένοι μας δέν κρίθηκαν ἀκόμη, τούς μνημονεύουμε σήμερα καί, ἐπικαλούμενοι τό ἄπειρο ἔλεός Του, παρακαλοῦμε τόν Θεό μέ τό μνημόσυνο πού κάνουμε νά τούς ἀναπαύσει. Εἶναι ὅμως ταυτόχρονα καί μία εὐκαιρία γιά ἐμᾶς νά θυμηθοῦμε τόν θάνατο, νά «ξυπνήσουμε» τήν συνείδησή μας καί νά τραποῦμε σέ μετάνοια κατά τούς Πατέρες. Βέβαια δέν πρέπει νά προσευχόμαστε γιά τούς κεκοιμημένους μας μόνο αὐτές τίς ἡμέρες. Οἱ μόνοι πού μποροῦμε νά προσφέρουμε κάποια βοήθεια σ αὐτούς εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ζῶντες. Τοῦτο μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε μέ πολλούς τρόπους. Κυρίως μέ τήν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας καί τήν προσευχή. Ἀλλά καί μέ τήν ἐλεημοσύνη βοηθοῦμε μιά ψυχή καί τήν ἀναπαύουμε, ὅσο εἶναι δυνατόν. 3

4 Εἶναι μερικά πράγματα στά ὁποῖα ὁρισμένοι ἀπό ἐμᾶς τούς ἐκκλησιαζόμενους πιστούς δέν δίνουμε δυστυχῶς τήν ἁρμόζουσα καί πρέπουσα σημασία, κυρίως σέ ὅσα ἀφοροῦν στό πώς συμμετέχουμε στήν Θεία Λειτουργία καί τίς Ἱερές Ἀκολουθίες. Ἕνα ἀπό τά πρῶτα, τό ὁποῖο ὀφείλουμε νά προσέχουμε, εἶναι πώς πρέπει νά διατηροῦμε τήν ψυχική μας εἰρήνη ὅση ὥρα διαρκεῖ ἡ Θ. Λειτουργία ἤ ἀκολουθία, στήν ὁποία συμμετέχουμε. Θά πρέπει νά διώξουμε τό ἄγχος πού μᾶς καταλαμβάνει ὅταν, παρακολουθώντας τό ρολόι μας, διαπιστώνουμε ὅτι ἡ θεία Λατρεία διήρκεσε κάπως περισσότερο ἀπό τό συνηθισμένο στήν Ἐνορία μας. Κάτι ἄλλο πού δυστυχῶς παθαίνουμε οἱ περισσότεροι εἶναι ἡ διάσπαση τῶν λογισμῶν μας ὅταν προσευχόμαστε. Ἐνῶ εἴμαστε ἐντός τοῦ Ναοῦ, τό μυαλό μας «ταξιδεύει» εἴτε στίς οἰκογενειακές μας ὑποχρεώσεις, εἴτε στά ἐργασιακά καί ἐπαγγελματικά προβλήματα ἤ καί ἀλλοῦ. Οἱ Πατέρες μάλιστα εἶναι περισσότερο αὐστηροί καί ἐπιτιμητικοί μέ ἐκείνους πού συνομιλοῦν, φλυαροῦν, συζητοῦν, γελοῦν καί καγχάζουν στό Ναό ἐν ὥρᾳ Λατρείας. Μά περισσότερο ἀξιοκατάκριτο εἶναι τό νά περιεργαζόμαστε τούς ἄλλους καί ἰδιαιτέρως τήν ἀμφίεσή τους ἤ τά κάλλη τους! Ἀντί νά προσέχουμε στή Λατρεία καί στόν Κτίστη, προσέχουμε τά κτίσματα... Ὀφείλουμε ὅμως νά προσέχουμε καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο προσευχόμαστε. Καί αὐτός πρέπει νά εἶναι τέτοιος, ὥστε νά μήν τραβᾶ τήν προσοχή τῶν ἄλλων. Δέν κάνουμε ἐπιδεικτικά τόν σταυρό μας, δέν προσκυνοῦμε στό τέμπλο ἀλλά στά προσκυνητάρια κοντά στήν εἴσοδο τοῦ Ναοῦ. Δέν κάνουμε ἐδαφιαῖες καί μεγάλες μετάνοιες στίς ἱερές εἰκόνες καί δέν ἐμποδίζουμε τούς ἄλλους στήν θέα τῶν τελουμένων στεκόμενοι προκλητικά μπροστά τους. Πρέπει νά στεκόμαστε σαφῶς μέ εὐλάβεια στό Ναό, ἀλλά νά περνοῦμε ὅσο τό δυνατόν ἀπαρατήρητοι. Βεβαίως παραμένουμε μέχρι τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας στό Ναό καί δέν φεύγουμε ἐνδιάμεσα. Ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος δέν διστάζει νά παρομοιάσει αὐτούς πού φεύγουν πρίν τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας μέ τόν Ἰσκαριώτη Ἰούδα. Τέλος παίρνουμε τό ἀντίδωρο ἀπό τά χέρια τοῦ λειτουργήσαντος Ἱερέα, ἐντολή ἄλλωστε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου καί Ποιμενάρχου μας. Ὁ Ἅγ. Νικόλαος ὁ Καβάσιλας γράφει: «οἱ δέ (πιστοί) σύν εὐλαβεία πάση δέχονται (τό ἀντίδωρον) καί καταφιλοῦσι τήν δεξιάν, ὡς ἄν προσφάτως ἁψαμένην τοῦ Παναγίου Σώματος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, καί τόν ἐκεῖθεν ἁγιασμόν, καί δεξαμένην καί μεταδοῦναι τοῖς ψαύουσι δυναμένην». Στήν Ἐκκλησία λοιπόν, ὅπως λέγει ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δέν πηγαίνουμε γιά νά πηγαίνουμε ἀλλά γιά νά ὠφεληθοῦμε. Ἄν πηγαίνουμε χωρίς νά ὠφελούμαστε τότε εἴμαστε πιό ἀξιοκατάκριτοι. Δέν ἀρκεῖ λοιπόν νά παρακολουθοῦμε τή Θεία Λειτουργία (καί ὁ διάβολος ἄλλωστε τήν παρακολουθεῖ). Πρέπει νά συμμετέχουμε ἐνεργά καί νά προσπαθοῦμε νά ὠφελούμαστε ἀπό αὐτήν. 4 Μερικές μικρές ἐπισημάνσεις

5 ΣΤΕΓΗ ΓΕΡΟΝΤΩΝ H έ ἐντατικούς ρυθµούς συνεχίζεται ἡ προσπάθεια γιά τήν ἀποπληρωµή τοῦ µεγάλου χρέους τῆς Στέγης Γερόντων πρός τό ΙΚΑ. Ἤδη στίς ἀρχές τοῦ νέου ἔτους, ὁπότε ζητήθηκε ἡ ρύθµιση αὐτῶν τῶν παλαιῶν χρεών (καί µέ τακτική ἐξόφληση τῶν ἐν τῷ µεταξύ µηνιαίων) ἀνερχόταν σέ ,92 εὐρώ. Ὅταν τήν 1η Αὐγούστου ἀνελάµβανε ἡ νέα ιεύθυνση τῆς Στέγης Γερόντων ἡ ὀφειλή πρός τό ΙΚΑ ἀνερχόταν σέ ,70 εὐρώ. Ὕστερα ἀπό τήν σχετική λοιπόν ρύθµιση ἡ Στέγη µας θά καταβάλλει κάθε µήνα 1.500,00 εὐρώ, ἀρχῆς γενοµένης ἀπό 15ης Φεβρουαρίου. Ἀρωγός σπουδαῖος καί σηµαντικός ἐξακολουθεῖ νά παραµένει ὁ πιστός λαός τῆς Ἐνορίας µας, ὁ ὁποῖος συµβάλλει πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση καί ἔχει περιβάλλει καί πάλι µέ τήν ἐµπιστοσύνη του τήν Στέγη µας, πού µοναδικό της σκοπό ἔχει νά ἁπαλύνει καί νά ἀνακουφίσει τόν ἀνθρώπινο πόνο. Τοῦτο καταφαίνεται καί ἀπό τίς πολλές δωρεές πού κάθε µήνα καταγράφονται στό ἐνοριακό µας φυλλάδιο καί γιά ἄλλη µιά φορά εἶναι πολλές οἱ εὐχαριστίες µας. Χρέος τῆς ιευθύνσεως ἀποτελεῖ καί ἡ ἐνηµέρωση τῶν ἐνοριτῶν γιά τό συντελούµενο ἔργο. Στά πλαίσια αὐτά δηµοσιεύουµε ἐδῶ καί τόν ἐτήσιο Ἀπολογισµό Χρήσεως ΕΣΟ Α ΕΞΟ Α Ὑπόλοιπο 31/12/ ,27 Γενικά Ἔσοδα ,36 Τόκοι καταθέσεων 127,05 Ἔρανος Ἀγάπης 6.199,83 Σύνολο Ἐσόδων ,51 Βοηθήµατα ἔτους ,85 Ποσοστό 5% 828,00 ιάφορα (µισθοί, ΙΚΑ κ.λπ.) ,14 Ἔξοδα συντηρήσεως ,92 Σύνολο ἐξόδων ,91 Ὑπόλοιπο 31/12/04: ,60 ἐκ τῶν ὁποίων 8.849,73 κατατεθιµµένα στήν Ἐθνική Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος. Τόν µήνα Ἰανουάριο κατατέθηκαν στήν Στέγη µας τά ἑξῆς χρηµατικά ποσά ἀπό ἐνορίτες µας καί µή, τούς ὁποίους εὐχαριστοῦµε: ναγνωστοπούλου µαλία...300,00 νώνυµος...50,00 Βαρβιτσιώτης ωάννης...100,00 Βελτσίδου Φωτεινή...100,00 Βέρρος θανάσιος...500,00 Βλάσσης Χρῆστος...150,00 Γκάντη Παναγούλα...60,00 ήµου µέρισσα...120,00 ιαµαντή Αἰκατερίνη...150,00 ιαµαντής Νικόλαος...70,00 ρόση ρετή...150,00 Ε.Φ.Τ.. Ν. γ. Χαραλάµπους Πολυγώνου...150,00 λένη Καλλινίκου...50,00 Καβουλάκου Νταίνη...100,00 Καρτερούλη Παναγιώτα...60,00 Κέφου Εὐαγγελία...180,00 Κιντής Γεώργιος...50,00 Κοτρότσου Νάνσυ...50,00 Κράουζε Μπρένεκε λενα...200,00 Κυρώζης ηµήτριος...100,00 Λαγκαδάκης ηµήτριος...300,00 Λάµπρου Εὐσταθία...50,00 Λάσκος ηµήτριος...100,00 Λουµπιέ νδρέας...100,00 Οἰκογ. Λουµπιέ Βασιλείου...50,00 Μανωλά Θεοδώρα...200,00 Μαριάτου Γεωργία...100,00 Μαυροβουνιώτου Μαρία...70,00 Μέντη Παναγούλα...50,00 Μίχου Ζωή...50,00 Μόσχος Χρῆστος...50,00 Μπαντουδάκη Μαρία...90,00 Μπούκη Κονδυλία...150,00 Παπαγεωργάκη Βασιλική...300,00 Παπαδόπουλος Παῦλος...50,00 Παπαδούλη Γιολάντα...50,00 Παπαζαχαρίου Εὐθύµιος...50,00 Παπαζαχαρίου Κυριακή...100,00 Παπασπύρου παµεινώνδας...80,00 Πολυχρονοπούλου λέξανδρος & Ξένη...600,00 Πρωτόπαππα ρση...50,00 Ροµπόκου Τούλα...50,00 Σακελλάρης Εὐάγγελος...100,00 Σαµοΐλης Παναγιώτης...75,00 Σκαρλάτου λίκη...50,00 Σούτσου Σοφία...50,00 Σπυροπούλου Χριστίνα...120,00 Στύλογλου Παῦλος...100,00 Τίγκας Πέτρος...100,00 Τόγια Μαρία...50,00 Τριανταφυλλίδου Νίκη...200,00 Τριανταφύλλου Μαρία...50,00 Τριανταφύλλου Πηνελόπη...200,00 Τριχόπουλος Κων/νος...100,00 Χριστοδούλου Μάριος...50,00 κ πωλήσεως µερολογίων...895,00 Προσκύνηµα εἰς. Μ. γ. εροθέου Μεγάρων...490,00 ίσκοι. Ν. γ. Γεωργίου...741,10 ίσκοι. Παρεκκλ. γ. ποστόλων...244,40 5

6 ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Βοήθεια πρός τούς σεισµοπλήκτους Στά πλαίσια τῆς προσπάθειας τῆς Ἐκκλησίας µας γιά βοήθεια πρός τούς σεισµο - πλήκτους καί πληµµυροπαθεῖς τῆς Νοτιοανατολικῆς Ἀσίας ἡ Ἐνορία µας ἀπέστειλε, ὅλα ὅσα ἡ ἀγάπη τῶν ἐνοριτῶν µας προσέφερε. Αὐτά ἦταν: 40 κουβέρτες 4 φλοκάτες 2 παπλώµατα 1 δέµα µέ πετσέτες σεντόνια 15 κιβώτια µέ ροῦχα 140 ζευγάρια παπούτσια 1065 κουτιά γάλα ἐβαπορέ 40 κιλά ὄσπρια 81 πακέτα µπισκότα 59 κιλά ζάχαρη 268 κιλά ρύζι 65 κονσέρβες 1 δέµα µέ φάρµακα, βαµβάκι, οἰνόπνευµα 18 λίτρα νερό Ὅλη αὐτή ἡ ἀνθρωπιστική βοήθεια, πού συγκεντρώθηκε ἀπό τήν Μή Κυβερνητική Ὀργάνωση «Ἀλληλεγγύη» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στάλθηκε µέ πλοῖο στίς πληγεῖσες περιοχές. Ἐπίσης στάλθηκαν 9 σάκκοι µέ χειµερινά ροῦχα στό φιλανθρωπικό κατάστηµα µέ ροῦχα γιά ἀστέγους «Ταβιθά» τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, τά ὁποῖα δέν χρειάστηκαν γιά τούς σεισµοπλήκτους. Ἑορτή Ὁσ. Φιλοθέης Μνηµόσυνο Κτιτόρων τᾱς Στέγης Γερόντων Τό Σάββατο 19 Φεβρουαρίου, ἑορτή τῆς Ὁσίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, ἑορτάζουν τά Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταµεῖα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν τήν προστάτιδά τους. Ἔτσι λοιπόν καί τό δικό µας Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταµεῖο καί ἡ Στέγη Γερόντων θά ἑορτάσει τήν ἡµέρα µέ Θεία Λειτουργία στό Ἱ. Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Νεκταρίου καί µέ Ἀρτοκλασία ὑπέρ τῶν µελῶν τοῦ.σ. του, τῶν Εὐεργετῶν, ωρητῶν, τοῦ Προσωπικοῦ καί τῶν στεγαζοµένων κυριῶν τῆς Στέγης. Ἐπίσης θά τελεσθεῖ Μνηµόσυνο ὑπέρ τῶν ἀειµνήστων Κτιτόρων, Εὐεργετῶν, ωρητῶν, τροφίµων ἀλλά καί µελῶν τοῦ.σ. του. Μετά τό πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας θά ἀκολουθήσει δεξίωση στήν ἰσόγειο αἴθουσα τῆς Στέγης. Μαλλιοπούλειο Ἵδρυµα Τό ἐτήσιο Μνηµόσυνο τῶν ἀειµνήστων Ἱδρυτῶν, Προέδρων, µελῶν τοῦ.σ. καί Εὐεργετῶν τοῦ Μαλλιοπουλείου Ἱδρύµατος τελέσθηκε στίς 2 Φεβρουαρίου, ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς καί ἑορτή τῆς Μητέρας γιά τήν Ἐκκλησία µας στόν ἐνοριακό µας Ναό τοῦ Ἁγ. Γεωργίου. Ἐπίσης τελέσθηκε Ἀρτοκλασία ὑπέρ ὑγείας τῶν µελῶν του.σ., τῶν ἐργαζοµένων καθώς καί τῶν καθ οἰονδήποτε τρόπο ἐνισχυόντων τό Ἵδρυµα. Εἶναι γνωστή σέ ὅλους τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς µας ἡ πολυετής ἀπό τοῦ 1917 ὡς «Εὐαγές Ἵδρυµα Κυψέλης» προσφορά τοῦ Ἱδρύµατος αὐτοῦ, πού πραγµατικά ἐργάστηκε σέ χρόνους ζοφερούς καί δύσκολους γιά τήν κοινωνία καί τήν Πατρίδα µας. Ἐµεῖς εὐχόµαστε ὁ Κύριος διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγ.Γεωργίου νά ἐνισχύει τά µέλη του, ὥστε νά συνεχίζουν τήν µεγάλη προσφορά τους στήν τοπική µας κοινωνία. Ἀπογευµατινό Προσκύνηµα Μέ ἐπιτυχία ὁλοκληρώθηκε τό προγραµµατισµένο ἀπογευµατινό µας προσκύνηµα στίς Ἱ. Μονές Ἁγ. Ἱεροθέου καί Ἁγ. Βαρβάρας Μεγάρων. Ξεκινήσαµε στίς 2.30 µ.µ. ἀπό τήν Κυψέλη µέ 50 ἐνορίτες µας καί φθάσαµε στήν Ἱ. Μονή Ἁγ. Ἱεροθέου περίπου στίς 3.30 µ.µ. Ἔπειτα ἀπό τήν ξενάγησή µας καί τήν προσκύνηση τῆς Τ. Κάρας ἡ ὁποία πραγµατικά εὐωδιάζει καί τοῦ τάφου τοῦ Ἁγ. Ἱεροθέου, πρώτου Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν καί τό φιλόξενο κέρασµα ἀπό τίς εὐλαβεῖς µοναχές, ἀκολούθησε ὁ Ἑσπερινός στό κατανυκτικό Καθολικό τοῦ 6

7 Μοναστηριοῦ µετά τό πέρας τοῦ ὁποίου ἀναχωρήσαµε γιά τό Μετόχι τῆς Μονῆς, τήν Ἱ. Μ. Ἁγ. Βαρβάρας, ὅπου ἐγκαταβιώνουν δυό µοναχές ἀπό τόν Ἅγ. Ἱερόθεο. Ἐπιστρέψαµε περίπου στίς 8 τό ἀπόγευµα ἔχοντας δεχθεῖ τήν εὐλογία καί τῶν Ἁγίων πού προσκυνήσα- µε ἀλλά καί τῶν εὐλαβῶν µοναχῶν. Νά ἐπισηµάνουµε ὅτι τά ἔσοδα ἀπό τό προσκύνηµα ἀνήλθαν σέ 490,00 εὐρώ καί κατατέθηκαν στήν Στέγη Γερόντων τῆς Ἐνορίας µας. Ἱερά Ἀγρυπνία Τήν Παρασκευή 25 πρός Σάββατο 26 Φεβρουαρίου, ἑορτή τῆς Ἁγ. Φωτεινῆς τῆς Σαµαρείτιδος, θά τελεσθεῖ στό Ναό µας Ἱερά Ἀγρυπνία. Ὥρα ἐνάρξεως: 8.30 µ.µ. Συνεστίαση Τήν Κυριακή 6 Μαρτίου, Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω καί ὥρα 6.00 µ.µ. θά γίνει µία ἀκόµη ἀπογευµατινή συνεστίαση στήν ἰσόγειο αἴθουσα τῆς Στέγης Γερόντων ἐπί τῆς ὁδοῦ Κεφαλληνίας 19. Ἡ ἐκδήλωσή µας αὐτή ἐντάσσεται στά πλαίσια τῆς προσπάθειάς µας πρός ἐνίσχυση τῶν οἰκονοµικῶν τῆς Στέγης µας, στό ταµεῖο τῆς ὁποίας θά κατατεθοῦν τά ὅποια ἔσοδα. Θερµή ἡ παράκλησή µας πρός ὅλους ὅσοι ἀγαποῦν τήν Στέγη µας νά ἔλθουν γιά ἄλλη µιά φορά ἀρωγοί στήν ἐκδήλωση αὐτή εἴτε προσφέροντας, εἴτε συγκεντρώνοντας κάποια δῶρα γιά τήν λαχειοφόρο ἀγορά πού θά συνοδεύσει τήν ἐκδήλωση ἤ ἀκόµη προσφέροντας κάποια ἀπό τά γλυκίσµατα καί τά ἐδέσµατα πού θά χρειασθοῦµε. Στήν ἐκδήλωσή µας θά πάρει µέρος καί τό χορευτικό τῆς Ἐνορίας µας. Τιµή προσκλήσεως: 10,00 εὐρώ. ΕΥΧΕΛΑΙΟ Τήν Τετάρτη 9 Μαρτίου καί ὥρα 5.30 µ.µ. θά τελεσθεῖ στό Ναό µας τό Ἱερό Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, γιά τήν ἐπερχόµενη ἔναρξη τῆς Μεγ.Τεσσαρακοστῆς τοῦ Πάσχα. Εἶναι µιά ἀκόµη εὐκαιρία νά ἐνισχυθοῦµε γιά νά ἀρχίσουµε τόν πνευµατικό µας ἀγῶνα στήν µεγάλη καί κοπιαστική αὐτή περίοδο γιά τόν ἀγωνιζόµενο χριστιανό. Μετά τήν τέλεση τοῦ Εὐχελαίου θά λάβει χώρα καί τό ἑβδοµαδιαῖο ἑσπερινό κήρυγµα. Α ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Τήν Κυριακή 13 Μαρτίου καί ὥρα 6.00 µ.µ. θά τελεσθεῖ στό Ναό µας ὁ πρῶτος Κατανυκτικός Ἑσπερινός. Εἶναι ὁ λεγόµενος Ἑσπερινός τῆς συγγνώµης, µιά καί µετά τό τέλος του οἱ χριστιανοί συγχωροῦνται µεταξύ τους γιά ὁ,τιδήποτε ἔχουν τυχόν στενοχωρήσει ἤ λυπήσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὥστε, ἔχοντας αὐτή τή συγγνώµη, νά µπορέσουν νά ξεκινήσουν τόν πνευµατικό ἀγῶνα τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς. Ἄς παρευρεθοῦµε ὅλοι στόν Ἑσπερινό αὐτό καί δραττόµενοι τῆς εὐκαιρίας ἄς πάρουµε τήν εὐλογία τοῦ κλήρου τῆς Ἐνορίας µας καί τή συγγνώµη ἀπό τούς ἀδελφούς µας γιά νά µπορέσουµε νά δεχθοῦµε τόν Κύριό µας, πού ὁδεύει πρός τό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση, µέ ἀνάλαφρη τή συνείδηση. ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÅÍÏÑÉÁÓ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê ÊõøÝëç, Ôçë ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ 7

8 Βοήθεια στούς σεισμοπλήκτους τῆς Ἀσίας. Μέ τούς τιμηθέντες καί ἀπερχομένους ἀπό τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο κ. Ν. Σαλαπάτα (δεξιά) καί ἀπό τό Ε.Φ.Τ. κ. Χρυσούλα Κατσούρη (ἀριστερά). Ἀπό τήν κοπή τῆς βασιλόπιττας τοῦ Κατηχητικοῦ.