Překlad: Andrea Bednářová 1. místo

Transcript

1 Překlad: Andrea Bednářová 1. místo Δημήτρης Ποταμίτης Iθάκη Dimitris Potamitis Ithaka Δεν μούμεινε παρά μια γεύση αρμύρας στα χείλη Nezbylo mi víc než pachuť soli na mých rtech, když vstříc Ithace putoval jsem dvacet let. Ποιες προσδοκίες λευκές ασβεστωμένες Στα περγιάλια όπου κατοίκησα μονάχος Μες στις παμπάλαιες ώρες των φθινοπωρινών παραισθήσεων Ποιες προσδοκίες άκαρπες Εδώ στις Συμπληγάδες Πέτρες Έθρεψαν τούτο το ταξίδι που το λεν «Κλιμακωτή αγωνία μελλοντικών καιρών» Ποιες προσδοκίες; Jaké bílé, vápnem potřísněné naděje na březích moře, kde přebýval jsem sám za pradávných časů podzimních iluzí Jaké neúrodné naděje zde na Symplegádských skalách nasytily tuto pouť, které říkají Stupňovaná nejistota budoucích dnů Jaké naděje? 1

2 Ξέκρινα πολλά γκριζοπράσινα λιμάνια Πολλές πολιτείες άδειες από ανθρώπους Όπου μονάχος φώλιασα τόσα χρόνια Μαζεύοντας σμάρι τις μικρές χειρονομίες του άλλου Ιούδα Αγκαλιάζοντας το δίκοπο φιλί του Σαν άσκηση λησμονιάς Τα βουνά Παίρνοντας χίλια σχήματα Σαν να τα έπλασαν τα χέρια του Θεού μέσα στην άβυσσο Τα διάβηκα ένα-ένα Με την ανάμνηση πάντα του αναμμένου τζακιού στο αρχοντικό μου Když vstříc Ithace putoval jsem dvacet let, poznal jsem mnohé, šedí a zelení zahalené přístavy, mnohé liduprázdné země, v jejichž náručí jsem sám prodléval řadu let a schraňoval příval nepatrných gest gest nového Jidáše a v objetí svíral jeho dvojbřitý polibek Abych dokázal zapomenout, hory, jež na sebe berou tisíce podob, jako by je uvnitř propasti stvořily Boží ruce, jsem jednu po druhé překročil vždy se vzpomínkou na krb plápolající uvnitř mého paláce Když vstříc Ithace putoval jsem dvacet let. 2

3 Ύστερα θάρθει η ώρα Που οι σύντροφοι θα εγκαταλείψουν το τιμόνι για τις ωραίες Σειρήνες Και θα πρέπει να ξαναρχίσεις από το τέλος Και να τελειώσεις μέσα στην αρχή Αφήνοντας για πάντα πίσω σου το σπίτι που γεννήθηκες Και θα πρέπει να φορτωθείς τη ζωή σου στην πλάτη Και να την περιφέρεις στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς σου Και ναυαγός δε θάχεις ντύμα πια για το κορμί σου Και ναυαγός δε θάχεις ντύμα πια για τ όνειρό σου Θάρθει η ώρα ν αποχαιρετήσεις τους συντρόφους Později nadejde chvíle, kdy tví druzi pro půvabné Sirény opustí kormidlo A ty budeš muset znovu začít od konce a skončit na začátku, navždy za sebou zanechat rodný dům a na svá bedra budeš muset naložit svůj vlastní život a donést jej na trh, co se koná v sousedství a jako trosečník už nebudeš mít úkryt pro své tělo a jako trosečník už nebudeš mít úkryt pro své sny. Nadejde čas dát sbohem všem blízkým. 3

4 Θυμάσαι που κρατούσαμε στα χέρια μας τις μέρες του αποχωρισμού Ποια στιγμή δεν χωράει έναν αποχωρισμό Πηνελόπη; Κι ύστερα οι ψίθυροι που ακούγαμε τα χόρτα «Θα κάνουμε το γύρο του κόσμου»α! μην ξεχάσετε την Μαδαγασκάρη»Αντίο Καλό ταξίδι... Καληνύχτα»Καλώς ωρίσατε!»χαίρω πολύ...»τι νέα;»μας φέρατε τα δαχτυλίδια που ζητήσαμε;»πότε θα ξαναφύγετε;» Vzpomínáš, jak jsme v rukách třímali dny odloučení jaký okamžik v sobě neskrývá odloučení, Pénelopé? a pak šepot, co slyšeli jsme v trávě Podnikneme cestu kolem světa A nezapomeňte na Madagaskar Sbohem, šťastnou cestu! Dobrou noc Buďte vítáni! Moc mne těší Nějaké novinky? Přivezli jste nám ty vytoužené prstýnky? Kdy se opět vydáte na cestu? 4

5 Δημήτρης Ποταμίτης, Ποιήματα , Αθήνα 2007,