Transcript

1 986 EKK H IA εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11 KPIΣH KAI A Π O - KO ΛO K Y N Θ Ω Σ H ; TΩN IAΛO ΓΩN * «Σ ς ε χοµαι τώρα πο τελειώνουν ο π λεµοι ν ε στε ε τυχισµένοι µέσα σ ε ρήνη. Oλοι ο θνητο π δ κα πέρα ν ζήσουν σ ν νας λα - ς, µονιασµένος γι τ ν κοιν προκοπή. N χετε τ ν O κουµένη γι πατρίδα σας, µ ν µους κοι - ν ο ς, που θ κυβερνήσουν ο ριστοι νεξάρτη - τα π τ φυλή. ν χωρίζω το ς νθρώπους, πως κάνουν ο στεν µυαλοι, σ Eλληνες κα β α ρ β ά ρ ο υ ς. ν µ νδιαφέρει καταγωγ τ ν πολιτ ν ο τε ράτσα πο γεννήθηκαν. Tο ς κα - Tο Σεβ. Mητροπολίτου Hλιουπ λεως κα Θείρων ρος κ. Aθανασίου Παπ ταµερίζω µ µοναδικ κριτήριο τ ν ρετή... A ν ποτ σ ς παρουσιασθο ν διαφορές, δ ν θ κατα - φ γετε στ πλα, παρ θ τ ς λ σετε ε ρηνικά... τ Θε δ ν πρέπει ν τ ν χετε σ ν α ταρχικ κυ - β ε ρ ν ή τ η, λλ σ ν κοιν πατέρα λων, στε διαγωγή σας ν µοιάζει µ τ ζω πο κάνουν τ δέλφια µέσα στ ν ο κογένεια... ( Aπ τ ν ρκο το Mεγαλέξανδρου, O Π I Σ, 324 π.x.). Παναγιώτατε Πάτερ κα έσποτα, Σεβασµία τ ν Iεραρχ ν χορεία, Aγαπητο A δ ε λ φ ο ί, H Aγία το Xριστο Mεγάλη Eκκλησία ορτάζει σήµερον, ν πάσ η σεµν τητι κα ν µέσ ω Aποκαλυπτικ ς σηµαδολογίας συµπαντικ ν γ ε γ ο ν τ ω ν, τ ν Θρονική Tης πέτειο πρ ς τιµ ν το Iδρυτο A τ ς Aγίου Aποστ λου A ν δ ρ έ ο υ το Πρωτοκλήτου. Tο µαίµονος δελφο κα Iδρυτο τ ς πρεσβυτέρας Pώµης Πέτρου το * Λ γος κφωνηθε ς τ ν 30 ν Nοεµβρίου 2001, κατ τ ν ορτ ν το Aγίου Aνδρέου το Πρωτοκλήτ ο υ, στ ν Πάνσεπτο Πατριαρχικ Nα το Aγίου Γεω ρ γ ί ο υ. Π ρ ω τ ο κ ο ρ υ φ α ί ο υ.kα νδ µυχος A τ ς χαρά, παυξάνονται π τ ν παρουσία κα πάλιν τ ς πισήµου Aντιπροσωπείας τ ς Π ρ ο κ α θ η µ έ ν η ς τ ς Aγάπης στ ν Roma aeterna. H παρουσία µως α τή, ε δικ σήµερον, δ ν πληρο µ ς µ νον χαρ ς, λλ κα λπίδος, κ α θ τι κφράζει, ρ α τ ς, τ ν σταθερ πιµον κα τ ς πρεσβυγενο ς Aδελφ ς στ ν πορεία το ιαλ γ ο υ. Tί κα ν δηγε τ ν Πανίερον το τον A µ β ω- να ν προβληµατισθε π ν ς καιρίου θέµατος, τ πο ον διασαλε ει π καιρο τ ς διαχριστιανικ ς κα διαθρησκειακ ς σχέσεις: T ν κρίση τ ν Θεολογικ ν ιαλ γων κα τ ν π ο - κ ο λ ο κ ν θ ω- ση; (κατ Σενέκα) α τ ν, τ.. τ ν προσπάθεια περβάσεώς της. E π ι τ ρ έ ψ α τ ε, π ά ν τ ω ς, προτο τεθε ρεαλιστικ ς κα ν πάσ η ε λικρινεί α, δάκτυλος π το τ που τ ν λων, ν γίνει σ ντοµος κα διαχρονικ ναφορ στ ς διαχριστιανικ ς κα διαθρησκειακ ς ξελίξεις. Γνωστ ς τυγχάνουν στ ν στορία τ ς O κουµενικ ς Kινήσεως α Πατριαρχικα κα Συνοδικα Eγκ κλιοι το 1902 κα Λογικ δ συνέχεια κα συνέπεια τ ν πρωτοβο λων το των νεργει ν τ ς Πρωτοθρ νου Eκκλησίας, ς παραδοσιακο Kέντρου ιακονίας κα Eν τητος, π ρξεν Eγκ κλιος το 1920 πρ ς τ ς πανταχο Eκκλησίας το Xριστο. E ναι σ ν ν σπείροντο τ τε, π ρ ο φ η τ ι κ ς, ο σπ ροι µι ς νέας ποχ ς στ ν στορία τ ς E κ κ λ η σ ί α ς, ποία προσέδωσε στ ν K α ώνα τ ν χαρακτηρισµ α ν το ο κουµενισµο, µ παράµετρες σφαλ ς παγκ σµιες κα διαθρησ κ ε ι α κ έ ς. Γνωστ ς πίσης ε ναι ο παφ ς το O κουµενικο Πατριαρχείου µ το ς γέτες τ ς π δρυσιν Kινήσεως Πίστις κα T ά ξ ι ς, πως µ το ς τ ς Zω ς κα Eργασίας. Kα τ θέµατα α τ προχωρο σαν γενικ µ

2 εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11 EKK H IA 987 τ συµβολ κα συνεργασία τ ν κατ τ πους Xριστιανικ ν Eκκλησι ν κα Oµολογι ν, π α ρ τ µφιλοχωρο ντα ποικίλα µπ δια. Στ χρονικ µως διάστηµα µέχρι τ ν µέσων το K α ώνα, ξέσπασαν δ ο βασικ στορικ γεγ ο ν τ α : O A κα B Παγκ σµιος Π λεµος, µ συνέπειες τροµακτικ ς γι το ς πληθυσµο ς τ ς γηραι ς πείρου, κα χι µ νον. Mετ δέ, ς συνήθως, νεφανίσθησαν προσπάθειες µεταµελείας γι τ γεν µενα, π ο σ χ έ σ ε ι ς περ µ παναλήψεως το βροτολοιγο το του κα µελανοκηλιδικο γι τ ν στορία τ ς νθρωπ τητος παρελθ ντος, κα τ τοια τα. Kα τ παρ µοια σενάρια φαίνεται τι θ παναλαµβάνοντ α ι, να πληρωθε τ ρηθ ν π το Hροδ του: Πατ ρ τ ν πάντων π λεµος. Συγχρ νως µως παρουσιάσθησαν, πάλιν ς σ υ ν ή θ ω ς, κα φων ς ραµατιστ ν κα δεολ γων, γι τ δ µηση ν ς νέου κ σµου ε ρήνης κα δελφοσ νης µεταξ τ ν λα ν, κα τ ν Xριστιανικ ν Eκκλησι ν. Eτσι δηγήθηµεν στ ν κατ τ 1948 δρυση το ΠΣE. Mεγάλος σφαλ ς π ρξε, τ τ ε, νθουσιασµ ς γι τ ν κοιν προσπάθεια να π ά ν - τες ν σιν ( I ω. 17, 21 ). Mεγάλοι π ρξαν ο ο κ ο υ µ ε ν ι σ τ έ ς,ο πο οι τ τε ξ ε κ κ ο λ ά φ θ η σ α ν πωσδήποτε κα κ το κλίµατος τ ς ποχ ς. K α µεγάλη ναµφιβ λως π ρξε συµβολ το διεκκλησιαστικο το του O ρ γ α ν ι σ µ ο, στ ς διαχριστιανικ ς σχέσεις, κα πο ος πετ πωσεν νεξίτηλα τ ν σφραγίδα του στ ν στορία κα τ θεολογία τ ν Eκκλησι ν κα Oµολογι ν κατ τ ν K α ώνα. Mέσα σ α τ µπορο ν ν ναφερθο ν: H λληλογνωριµία µεταξ τ ν διαλεγοµένων µ ε ρ ν, θεολογικ ργασία, ποία χι σπάνια δήγησε στ ν ρση παρεξηγήσεων κα παρερµηνει ν, στ ν ποσαφήνιση θέσεων, στ σ γκλιση π ψεων κα σ θετικ ς λληλοεπιδράσεις µεταξ τ ν Xριστιανικ ν Eκκλησι ν κα Oµολογι ν κα ποία ς κ το του δ ν µπορε ν µ ν µολ ο γ η θ ε, προσπάθεια πίλυσης κοινωνικ ν προβ λ η µ ά τ ω ν, διεκκλησιαστικ βοήθεια κα συνεργασία κ.. Eκτοτε παρ λθον πεντήκοντα τη. E σ β έ σ θ η- σαν ο πρ τοι νθουσιασµοί. A π ε θ α ν α τ ί σ θ η σ α ν ο µεγάλοι ο κουµενιστές. Aρχισε ν πικρατε µία προσγείωση κα νας ρεαλισµ ς π µέρους λ ω ν. Kα χι µ νον το το. Πολλο πεγοητε θησαν π τ ν πορεία τ ν ιαλ γων, ο πο οι δ ν µπ ρεσαν ν παρουσιάσουν ε σέτι µία δυνατ χειρονοµία ρατ ς ν τητος, ρχισαν ν νυποµονο ν κα ν διακατέχονται π νευρικ τητα, ν µιλο ν κ µη περ τ ς πάρξεως θεολογικ ν τ ρ ο µ ο κ ρ α τ ν, παραθεωρο ντες τι τ Σχίσµα µεταξ Aνατολ ς κα σεως λαβε χώραν πρ 1000 τ ν. Eπ πλέον δ ρισµένοι διετ πωσαν κα γι τ ν σ γχρονη O κουµενικ Kίνηση χαρακτηρισµο ς κιστα κολακευτικο ς, πλ ν µως ο χ παντελ ς τέκµαρτους, π ω ς : Aπώλεια τ ς ο κουµενικ ς µνήµης, ο κουµενικ ρχαιολογία, ο κουµενικ ς χειµών, ο κουµενικ κρίση, ο κ ο υ µ ε- νικ ς κάµατος κ.. Iδο π.χ. τ νέφερε πρ τ ν Pωµαιοκαθολικ ς Eπίσκοπος ν A στρί α π το προκειµέν ο υ : Σήµερον δ ν α ξάνει πιθυµία πρ ς ν τ η τ α, λλ φ βος πρ το λλου... A γ ω ν ί α,φ - β ο ς, ποµ νωσις ε ς τ δια, περιορισµ ς ναντι το λλου, το ξωτερικο, το ξένου, λ λ ε ι ψ ι ς ν ο χ ς, π ο κ λ ε ι σ τ ι κ τ η ς, ν τ ι ο ι κ ο υ µ ε ν ι σ µ ς,φ ο ν- τ α µ ε ν τ α λ ι σ µ ς, σ κ ο τ α δ ι σ µ ς, συνιστο ν τ ν βασικ διάθεση, ποία περ τ τέλη το K α νος, ε ναι ε ρέως διαδεδοµένη µεταξ τ ν Eκκλησ ι ν. Kα ρωτ κανε ς δικαίως: ιατί α τ στροφ ή ; T θέµα δ ν ε ναι πλο ν. Kα ο λ γοι πολλο κα ποικίλοι. Kα ο µ ν Oρθ δοξοι κα ρισµένες Προτεσταντικ ς Παραφυάδες, π ρ ο β ά λ λ ο υ ν, τι τ ΠΣE πεµακρ νθη το ρχικο προορισµο α το, πο ος το ν της τ ν Eκκλησι ν κα στράφη πρ ς κοινωνικά, πολιτικ κα πρακτικ προβλή- µ α τ α, µ µίαν ντονη τάση πρ ς συγκρητισµ, λληλοεξάρτηση π διαµφισβητο µενους συνασ π ι σ µ ο ς, κα διαπλοκ µ συµφέροντα κα συνδιασµο ς λλοτρίους τ ς φ σεώς του, τ.. τ ν διεθνοποίηση τ ς O κουµενικ ς Kινήσεως κα τ ν παγκοσµιοποίηση τ ς ο κουµενικ ς δέας. K α ε ναι γνωστ ς ο δυνηρ ς συνέπειες πο κολο θ η σ α ν.

3 988 EKK H IA εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11 Ως κ το του δ χουν, δη π πολλ ν τ ν, ρισµένα α τήµατα (Desiderata) µ τ πο α σή- µερον σχολε ται σοβαρ E δικ Eπιτροπή γι τ ν πρ σκοπτο συµµετοχ τ ν O ρ θ ο δ ξ ω ν Eκκλησι ν στ ΠΣE. Πρέπει µως στ συνάφεια α τ ν λάβουµε π ψιν, τι κατ τ τελευτα α τη κα ο O ρ θ - δοξοι ρχισαν ν σχολο νται µ τ κ α υ τ κοινωνικ προβλήµατα τ ς σήµερον, πως τ ς ε ρ ή ν η ς, τ ς δικαιοσ νης, τ ς διατηρήσεως, τ ς δ η µ ι ο υ ρ γ ί α ς, τ ν νθρωπίνων δικαιωµάτων, τ ς β ί α ς, τ ν προβληµάτων τ ν γυναικ ν, κ µη δ κα τ ν χ ντων δ θεν α τ νοµον χαρακτ ρα, ς τ ν τ ς Bιοηθικ ς, το θ περ δ ν ε ναι ρνητ ι κ ν, φ σον προκ πτει κ τ ς θεολογικ ς ρε ν η ς, κα στηρίζεται π τ ς Xριστιανικ ς πίστεως κα παραδ σεως. Eπίσης τι ο Θεολογικο ιάλογοι γίνονται κατ πιν ποφάσεων Πανορθοδ ξων ιασκέψεων, κτ ς το τι κάστη Eκκλησία ε σ λθεν λευθέρως κα βιάστως ε ς τ ΠΣE. E ν δ κα στ ς διαθρησκειακ ς ιασκέψεις θεµατολογία παρουσιάζει µµέσως κάποιαν κ ρ ί- σ ι ν, το το σφαλ ς φείλεται κα στ θεολογικ π βαθρο κ το ποίου κκινο ν ο διαλεγ µενοι κα τ πο ο το ς πιβάλλει ρισµένους, σ ω ς κα νυπερβλήτους, π ε ρ ι ο ρ ι σ µ ο ς. Πάντως κανε ς δ ν πρέπει ν παριθωριοποιε τ ν πίδρασιν τ ν ποικίλων µ θεολογικ ν παραγ ντων ε ς τ ν δηµιουργίαν τ ς κρίσεως. Kα ν µ ν το το προέρχεται κ λ γων πλ ς συνειδησιακ ν κα δεολογικ ν, τ τε ε ναι το λάχιστον σ υ γ γ ν ω σ τ ν. E ν µως π τ πρ σχηµα το το κρ πτονται λλοι σκοποί, ς σωτερικ προβλή- µ α τ α, τάσεις γεµονισµο, προσωπικ συµφέροντα κα πιδιώξεις, τ τε τ θέµα λαµβάνει τελείως λλας διαστάσεις. Kα το το σφαλ ς πρέπει ν χουν π ψει ο φονταµενταλιστα κα ο κπρ σωποι τ ς Aντι-O κουµενικ ς Θεολογίας, τ κάποια ντισώµατα α τ τ ς O ρ θ ο δ ο ξ ί α ς, κ α τ σ γχρονον Γέροντα Iεράρχην. Eπίσης δ ν πρέπει ν λησµον µεν, τι κα ο ιαµαρτυρ µενοι µ τ ν σειράν τους χουν κα α το τ προβλήµατα, τ ς νησυχίας κα τ α τή- µατά τους. Mετ λοιπ ν π λα α τ τίθεται τ ρώτη- µ α : Tί σηµαίνει τέλος πάντων κρίσις α τή; Tο τ ο σ η µ α ί ν ε ι, ν χι τίποτε λλο, το λάχιστον τ ν µετ π τ ση συνεργασία κα τ σας προσπαθεία ς, νάγκην ε συνείδητης προβολ ς τ ς ταυτ τητος κάστου. Tώρα γίνεται περισσ τερο κατανοητ ν, τι πάρχουν ρια, τι ρνησις τ ς ταυτ τητος δι τ ν πλειον τητα, δ ν ε ναι ο τε συγγνωσ τ ή, ρα ο τε ε κτέα. Kα το το πίσης πρέπει ν χουν π ψει τους ο δελφοί µας θεµελιοκράται. Kα τώρα ρχ µεθα ε ς τ πι γωνι δες ρώτ η µ α : E ναι δυνατ πέρβασις τ ς κρίσεως τ ν ι α λ γ ω ν ;Kα ν χι, καίτοι το το λως πελπι, τί θ πράξωµεν; Θ παγοποιήσωµεν το ς ιαλ γους θ το ς διακ ψωµεν; T µ νον το το µέσον νθρωπίνης µαρτυρίας κα πικοινωνίας. Θ πορευθ µεν πρ ς τ πίσω, ντ πρ ς τ µπρ ς; Kα πο ος θ ναλάβει τ ν ε θ νην α τήν; E ν µως ε ναι δυνατή, π ς θ πιτευχθε τ ο τ ο ;Kα χουν βέβαια π το προκειµένου π τ ν πολλ λεχθε, γραφε κα παναλαµβάνονται π ο κ α ρ δ ι ω τ ι κ ά,δίκην θεολογίας τ ς µαστίχας νευ δυστυχ ς βασικο ποτελέσµατος, ξ ε νοήτων ν πολλο ς ξωθεολογικ ν λ γων, τ ο θέµατος µοιάζοντος φαινοµενικ ς πρ ς τ τ ς συγχρ νου ατρικ ς, ποία πολλάκις διαγιγνώσκεται µ ν τ ς ν σου, µως δυνατε ε σέτι ν τ ν θ ε ρ α π ε σ ε ι. Oµως τελευταίως χουν ριφθε π το πεδίου το του ρισµέναι θέσεις, α πο αι φαίνεται, τ ι µπορο ν ν βοηθήσουν τ ν λην π θεσιν ς: ν της ν τ ποικιλί α κα συµπεφιλιωµένη διαφ ο ρ ε τ ι κ τ η ς. Λέγοµεν δ τι µπορο ν, δ ι τ ι µφ τεραι ναφέρονται ε ς τ θέµα τ ς µολογ ι α κ ς, θνικ ς κα πολιτισµικ ς ταυτ τητος, κ α χι τ ς κλωνοποιηµένης θεολογίας. Kαλ ν ν πάσ η περιπτώσει θ ε ναι, Iερ ς Aµβων ν παναλάβει µερικ π κε να πο λέχθησαν π το θέµατος το του µ τ ν παράκληση το λάχιστον τµηµατικο πο-βερµπαλισµο τους, κα δή: E ς κάθε φάσιν τ ς πικοινωνίας κα το ιαλ γου µεταξ τ ν Eκκλησι ν, δέον ν δεσπ ζουν α ρχα τ ς τιµι τητος, τ ς πευθυν τητος κα το µοιβαίου σεβασµο. ν πρέπει, κατ τα τα, ν πάρχει ε ς α τ ς καµία θέση γι διπλωµατία, µοιβα ες φιλοφρονήσεις κα µεσοβέζικες λ σεις.

4 εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11 EKK H IA 989 E ναι πολ τως ναγκα ον α Eκκλησίαι, π ρ παντ ς λλου, τ πο ον σχετίζεται µ τ ν ιάλογ ο ν, ν καθαρίσουν τ ν ρίζοντα πάνω ε ς το ς τοµε ς τ ς ννοίας τ ν χρησιµοποιουµένων ρων. N καθορίσουν πακριβ ς τ ν θέσιν τους ς πρ ς τ ς σχέσεις α τ ν πρ ς τ ς λοιπ ς Eκκλησίας κα Oµολογίας. N διατυπώσουν σαφ ς τ ς θεολογικ ς τοποθετήσεις κα π ψεις τους π τ ν πιµάχων προβληµάτων, ναντι λων κείνων µ το ς ποίους διαλέγονται. E ς τ ν O κουµενικ ν Kίνησιν κα ε ς το ς ιαλ γους πρέπει ν λαµβάνονται προσεκτικ ς π ψιν α προϋποθέσεις, τ α τήµατα κα α νάγκαι τ ν π µέρους πλευρ ν, κα ν µελετ νται συστηµατικ ς, το θεολογικο προβληµατισµο τ ς Aγίας Γραφ ς κα τ ς Παραδ σεως διακατεχ ντων, ς κα λλοτε, τ ν πρώτην βαθµίδα ε ς λας τ ς διαδικασίας, κα µ περιθωρ ι ο π ο ι ο υ µ έ ν ω ν. A Eκκλησίαι κα Oµολογίαι, δέον ν ποφε γουν νεργείας, α πο αι τυγχάνουν νάδελφοι πέναντι τ ν λλων, ν µ προβαίνουν ε ς προβλη- µατικ ς µεταξ τους ρυθµίσεις, κα ν µ παναχωρο ν κ τ ν π κοινο ποφασισθέντων, δ ι τ ι πάντα τα τα συνιστο ν νασταλτικο ς, π ο λ λ ά κ ι ς µάλιστα νατρεπτικο ς παράγοντας ε ς τ ν πορείαν τ ν ιαλ γων. Kατ τα τα ε ναι παραίτητον ν διορθώνουν τ λάθη το παρελθ ντος. Πρέπει ν πα σει τ ε κολον πνε µα το κοσµικο γεµονισµο, τ ς κηδεµονε σεως, τ ς παγορε σεως κα τ ν ποικίλων συµφερ ντων, νοοτροπία τ ς α τάρκειας κα α ταρέσκειας µεταξ τ ν Eκκλησι ν κα Oµολογι ν, γ ε ν ι κ ώ τ ε ρ ο ν δ τ ν Θρησκει ν, κα ν πικρατήσουν α δέαι τ ς ε ρήνης, δ ι κ α ι ο σ ν η ς, γάπης κα ν τητος, στε ν δίδουν α τα τ παράδειγµα ε ς τ ν λλοπρ σαλλο κ σµο µας. A Eκκλησίαι φείλουν ν κ α τ α ν ο ή σ ο υ ν, τι ε ναι πλέον ναγκασµέναι ν ζο ν µία µ τ ν λλην, µάλιστα δ µία γι τ ν λ λ η ν, φο κοιν ς ε ναι σκοπ ς των, π ε ρ ι ο ρ ι ζ ο- µέναι κυρίως ε ς τ ν πνευµατικήν τους ποστολή, κα τ ς ποχρεώσεις τους, α πο αι πορρέουν π α τ ή ν. Oφείλουν χι µ νον ν διδάσκουν, λλ κα ν κο ουν το ς λλους, κα ν σταµατήσουν τ ν διάλογον τ ν κωφ ν. Kατ τ ν διεξαγωγ ν τ ν ιαλ γων δέον ν καταβάλλεται προσπάθεια πρ ς διαφώτισιν το πιστο λαο το Θεο, στε ο τε κ ν ν δ ναταί τις ν διανοηθε, τι κάποιοι το λάχιστον ιάλογ ο ι, µπορο ν ν ποβο ν π α ρ ε λ θ ο ν τ ο λ ο γ ι κ ο κα φηρηµένου χαρακτ ρα φληναφήµατα διαπρεπ ν κα µ κπροσώπων τ ς Θεολογίας κα µ ν ο ν, τοσο τω µ λλον φ σον ποσκοπο ν ε ς τ ν πραγµάτωσιν τ ς ντολ ς το Kυρίου ν α πάντες ν σιν, ποία προϋποθέτει τ ν ποδοχ τ ν ποτελεσµάτων (Reception) τ ν ιαλ γ ω ν. Eπ π σι δ το τοις κα πάλιν θ µπορο σε κανε ς ν ρωτήση: Mήπως ε ς τ ν O κουµενικ ν K ί ν η σ ι ν,ε ς το ς ιαλ γους κα ε ς τ ΠΣE χρειαζ µεθα νέα ράµατα; Kα το το, δι τι στέρεψαν α τ κατ πιν ν ς πεντηκονταετο ς ργώδους µ χ θ ο υ! Kατώρθωσε Γ Γενικ Συνέλευσις το Π Σ E ν H a r a r e, µετ π τ ς µακροχρονίους προετοι- µ α σ ί α ς, κα τ ς νέας δοµ ς τ ς ποίας προσεπάθησαν ν δώσουν ε ς τ ν Oργανισµ ν α τ ν, ν δηµιουργήσει να νέο ραµα; Π α ν α γ ι ώ τ α τ ε, H O κουµενικ Kίνησις κα ο Θεολογικο ιάλογοι πιτραπήτω ν παροµοιωθο ν σχηµατ ι κ ς,µ δ ο παραλλήλους γραµµάς, α πο αι κινο νται δι µέσου τ ς στορίας. A παράλληλαι µως γραµµα ς κ τ ς φ σεως των, κινο νται πρ ς τ πειρον, τ ν α ωνι τητ α. Σ υ µ π ο ρ ε ο ν τ α ι,σ υ ν υ π ά ρ χ ο υ ν,σ υ ζ ο ν. K ά π ο- τε συγκλίνουν πρ ς λλήλας περισσ τερον λιγ τ ε ρ ο ν, νδεχοµένως µως κα τελείως, περ κα π ε υ χ µ ε θ α. Oπως κριβ ς κα ο νθρωποι ε ς τ ς σχέσεις τους, κα ο πο οι δηµιο ργησαν το ς ιαλ γους. «Hδη δ κατανηλωµένων κα διαγεγραµµένων σχεδ ν πάντων τ ν Bασιλικ ν Περδίκκας Σεαυτ δέ ε πεν Bασιλε, τί καταλείπεις; το δ φήσαντος τι τ ς λπίδας ο κο ν φη κα µε ς το των κοινωνήσοµεν ο µετ σο στρατευ µενοι (Πλουτάρχου, Bίοι Παράλληλοι, A λ έ ξ α ν δ ρ ο ς ). A µ ή ν.

5 990 EKK H IA εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11

6 εκέµβριος 2001, Aριθµ. 11 EKK H IA 991