Θεραπευτικές ενδείξεις και αντενδείξεις και μηχανισμός δράσης

Transcript

1 Θεραπευτικές ενδείξεις και αντενδείξεις και μηχανισμός δράσης 1.Κατηγοριές Χρήσης 1.Η υδροθεραπεία πρόκειται για μια κατηγορία με πολλές και διαφορετικές μορφές θεραπευτικής αγωγής που ανακάλυψε και χρησιμοποιεί ο άνθρωπος από παλιά για να φροντίσει τη σωματική και ψυχική του υγεία. Η υδροθεραπεία ανάλογα με τη μορφή χρήσης του νερού χαρακτηρίζεται ως : α)εσωτερική υδροθεραπεία. Οι σπουδαιότεροι τρόποι εφαρμογής της εσωτερικής υδροθεραπείας είναι ποσιθεραπεία, η εισπνοθεραπεία και οι πλύσεις. 1.Ποσιθεραπεία : Τα νερά των ιαματικών πηγών που είναι κατάλληλα για ποσιθεραπεία είναι όξινα ανθρακικά, υδροθειούχα και χλωριονατριούχα υποτονικά. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του πόσιμου ιαματικού νερού είναι η διουρητική του δράση. Θεωρείται ευεργετικό για το ουροποιητικό και το γαστρεντερικό σύστημα. Από εμπειρικές παρατηρήσεις φαίνεται ότι το ιαματικό νερό διαλύει τις πέτρες στα νεφρά και στη χολή, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο στην αποβολή από τον οργανισμό. Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι το ιαματικό νερό έχει την ιδιότητα να λειαίνει τις πέτρες του ουροποιητικού, οι οποίες έχουν ακίδες και κυριολεκτικά γδέρνουν το βλεννογόνο του ουρητήρα. Επιπλέον ιαματικό νερό αποτρέπει τη δημιουργία κρυστάλλων ασβεστίου στα ούρα. 2. Εισπνοθεραπεία : Η εισπνοθεραπεία είναι η αποκλειστική μορφή υδροθεραπείας που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος. Βασίζεται στην μετατροπή των ιαματικών νερών σε μικροσταγονίδια και στην εκμετάλλευση των αερίων που εμπεριέχονται σε αυτά. Ενδείκνυται για την αντιμετώπιση παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος. Βασίζεται στη μετατροπή των Ιαματικών Νερών σε μορφή σταγονιδίων και στην εκμετάλλευση των αερίων τα οποία περιέχονται σ αυτά. Οι εισπνοές γίνονται με τη βοήθεια ειδικών συσκευών. 3. Πλύσεις : Σε αυτές περιλαμβάνονται οι ρινικές, οι στοματικές και οι γυναικολογικές. Οι ρινικές πλύσεις γίνονται χρησιμοποιώντας ιαματικά νερά με μικρή η μέση πίεση. Οι στοματικές πλύσεις χρησιμοποιείτε ιαματικό νερό θερμοκρασίας βαθμούς Κελσίου, με πίεση 1,2-2 atm. Καθημερινά και για 5-15 λεπτά της ώρας κυρίος στις παραδοντοπάθειες. Βιομηχανική χρήση. Με την έννοια βιομηχανική χρήση αναφερόμαστε στην εμφιάλωση ιαματικού νερού για χρήση εκτός τόπου, εμφάνισης ή παραγωγής του.

2 β) Εξωτερική υδροθεραπεία Οι σπουδαιότεροι τρόποι εφαρμογής της εξωτερικής υδροθεραπείας είναι τα ιαματικά λουτρά, οι υδρομαλάξεις, οι καταιονήσεις και η υδροκινησιοθεραπεία. 1. Ιαματικά λουτρά : Γίνονται με την εμβάπτιση του σώματος σε ατομικό λουτήρα ή πισίνα με Ιαματικό Νερό. Συνιστάται να πραγματοποιούνται μετά από ολοκληρωμένη πέψη. Ένας κύκλος θεραπείας διαρκεί συνήθως 2 εβδομάδες, με ένα λουτρό ανά ημέρα. Μετά το λουτρό ακολουθεί ανάπαυση των λουομένων για 30 περίπου λεπτά. Τα λουτρά ασκούν βιολογικές επιδράσεις μέσω των διαφόρων χαρακτηριστικών των Ιαματικών Νερών. 2. Υδρομαλάξεις : Στηρίζονται στη εφαρμογή πίεσης στο ανθρώπινο σώμα, ενώ αυτό βρίσκεται μέσα στο Ιαματικό Νερό. 3. Καταιονήσεις : Οι καταιονήσεις μπορεί να είναι ψυχρές, χλιαρές, θερμές και υπέρθερμες. Αυτές που χρησιμοποιούνται για τις ρευματικές παθήσεις είναι μόνο οι θερμές και οι υπέρθερμες καταιονήσεις, που είναι διεγερτικές όταν είναι σύντομες και καταπραϋντικές όταν παρατείνονται Ως προς τον τρόπο εφαρμογής χωρίζονται σε καταιονήσεις υψηλής πίεσης (1,5-5 atm ) και σε καταιονήσεις χαμηλής πίεσης (0,5-1,5 atm). 4. Υδροκινησιοθεραπεία : Ο συνδυασμός της λουτροθεραπείας και της κινησιοθεραπείας μέσα στο νερό αναφέρεται ως υδροκινησιοθεραπεία. Είναι μία χρήσιμη συμπληρωματική μέθοδος θεραπευτικής αγωγής για τις ρευματικές παθήσεις και τις παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος. Η αγωγή αυτή μπορεί να διαρκέσει από 5 έως 30 λεπτά. Η πρώτη συνεδρία είναι σύντομη και συνήθως δεν ξεπερνά τα 5 λεπτά. Καθώς όμως ο ασθένης εξοικειώνεται με το νερό, η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση του ασθενούς. Η βύθιση στο νερό γίνεται σταδιακά και υπό την παρακολούθηση του φυσιοθεραπευτή. Μετά την έξοδο από το νερό ο λουόμενος κάνει ντουζ με νερό θερμοκρασίας βαθμούς Κελσίου ώστε να επανέλθει η θερμοκρασία του σώματος στα φυσιολογικά επίπεδα. Ο λουόμενος στη συνέχεια αναπαύεται για 20 λεπτά τουλάχιστον. Διάρκεια παραμονής 20 λεπτών στην πισίνα είναι αρκετά ασφαλής για επισκέπτες χωρίς καρδιακά ή αναπνεύστηκα προβλήματα.

3 Κατηγορίες χρήσης των ιαματικών πηγών Ποσιθεραπεία: Είναι γνωστή η χρησιμότητα του νερού για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Με τον όρο «φυσικό μεταλλικό νερό» ορίζεται ένα νερό μικροβιολογικά υγιές που έχει σαν καταγωγή έναν υπόγειο υδροφορέα και προέρχεται από μια πηγή που αξιοποιείται από μια ή περισσότερες φυσικές διεξόδους ή κατόπιν γεωτρήσεων. Το φυσικό μεταλλικό νερό διακρίνεται από το συνηθισμένο πόσιμο νερό από τη φύση του, που χαρακτηρίζεται από την περιεκτικότητά του σε ιχνοστοιχεία και ανόργανα άλατα και από την αρχική καθαρότητά του που οφείλεται στην υπόγεια καταγωγή του. i Ποσιθεραπεία είναι χρήση με πόση ιαματικού νερού για θεραπευτικούς σκοπούς. Με αυτήν εισάγονται στον οργανισμό όλα τα διαλυμένα στο νερό μεταλλικά στοιχεία, δηλαδή άλατα κολλοειδή και ιόντα και μεταφέρονται σε όλα τα όργανα και τους ιστούς όπου ασκούν φαρμακοδυναμική και βιολογική δράση. Είναι γνωστό ότι και το απλό νερό επιδρά στο πεπτικό σύστημα όταν εισέρχεται σε αυτό. Αυτή η επίδραση γίνεται ιδιαίτερα αισθητή αν το νερό έχει θερμοκρασία διαφορετική από τη θερμοκρασία του σώματος. Η επίδραση του μεταλλικού νερού είναι ακόμη μεγαλύτερη γιατί είναι πλούσιο σε περιεκτικότητα σε μέταλλα και χημικές ουσίες. Εκεί που επιδρά αρχικά το μεταλλικό νερό κατά την εσωτερική χρήση είναι ο βλεννογόνος του πεπτικού συστήματος και οι πολυάριθμοι νευρικοί υποδοχείς μηχανικού, χημικού και θερμικού τύπου που βρίσκονται σε αυτόν καθώς και στους υποδοχείς των τοπικών ενδοκρινικών κυττάρων που βρίσκονται διασκορπισμένα στο πεπτικό σύστημα και παράγουν ειδικές ορμόνες. Τα μεταλλικά νερά και τα ιόντα που περιέχονται σε αυτά απορροφώνται από το βλεννογόνο κυρίως στην άνω περιοχή του λεπτού εντέρου και καταλήγουν στο αίμα, το οποίο τα μεταφέρει σε όλο τον οργανισμό. Ένα σημαντικό σημείο αποθήκευσης του μεταλλικού νερού είναι το ήπαρ το οποίο αυξάνεται σε όγκο κατά την εισαγωγή μεγάλης ποσότητας μεταλλικού νερού στον οργανισμό. Ένα άλλο σημαντικό σημείο αποθήκευσης του εισαχθέντος νερού είναι το αίμα. Άλλα σημεία είναι οι μυς, ο συνδετικός ιστός, τα εσωτερικά όργανα και το δέρμα. Η πλεονάζουσα ποσότητα μεταλλικού νερού κρατιέται στον οργανισμό μέχρι που οι μηχανισμοί ρύθμισης του νερού να αποβάλλουν το περίσσευμα από τον οργανισμό. Η νεφρική λειτουργία αποτελεί το κύριο μέσο αποβολής του νερού. Η αναπνευστική λειτουργία και η εφίδρωση του δέρματος υποβοηθούν στην αποβολή του πλεονάζοντος νερού.

4 Πηλοθεραπεία : Ως μορφή θεραπευτικής αγωγής πραγματοποιείται με βιολογικά ώριμο πηλό. Η εφαρμογή του πηλού στο ανθρώπινο σώμα είναι δυνατόν να είναι ολική ή μερική. Συγκεκριμένα με εμβάπτιση του σώματος σ αυτόν ή με τοπική επάλειψη (επιθέματα). Ο τρόπος εφαρμογής και η διάρκεια του κύκλου της θεραπείας καθορίζεται από το γιατρό του πηλοθεραπευτηρίου. Η αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει από 10 έως 15 εφαρμογές, με διακοπή 1-2 ημερών. Το πάχος του πηλού που τοποθετείται στο σώμα του επισκέπτη δεν πρέπει να είναι λιγότερο από 4-5 εκατοστά και η θερμοκρασία του πηλού πρέπει να είναι γύρω στους 44 βαθμούς Κελσίου. Ο ασθενής καλύπτεται με πλαστικοποιημένα σεντόνια και κουβέρτα, έτσι ώστε να μειώνεται η απώλεια της θερμοκρασίας του πηλού κατά τη διάρκεια της εφαρμογής. Ο χρόνος που διαρκεί η αγωγή με πηλό είναι περίπου 10 έως 20 λεπτά. Ο επισκέπτης λουόμενος μετά την εφαρμογή του πηλού καθαρίζεται σε λουτήρα ή ντους, και παραμένει σε ύπτια θέση, καλυμμένος για περίπου 30 με 60 λεπτά. Ο χώρος στον οποίο πραγματοποιείται η πηλοθεραπεία πρέπει να αερίζεται καλά έτσι ώστε να που μακρύνετε η υγρασία που δημιουργείται. Οι συνθήκες του μικροκλίματος στους χώρους οφείλουν να είναι ιδανικές για την αποβολή του ιδρώτα από το σώμα του λουόμενου. Η πηλοθεραπεία επιδρά στον οργανισμό γενικευμένα, αλλά και τοπικά. Η αντίδραση του οργανισμού στη θερμοκρασία, κατά τη διάρκεια εφαρμογής του πηλού στο σώμα, διαφέρει από την αντίδραση της λουτροθεραπείας. Ο πηλός προκαλεί ευρύτερες μεταβολές στην κυκλοφορία του αίματος. Την αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος, ακολουθεί γενική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, η όποια προκαλεί αύξηση της εφίδρωσης με αποτέλεσμα ο οργανισμός να χάνει, σε 1-2 ώρες περίπου ένα λίτρο υγρών και ηλεκτρολύτες.αυτό μεταβάλλει την ισορροπία του κυκλοφορικού συστήματος και των ηλεκτρολυτών.

5 Σπηλοθεραπεία : Η σπηλαιοθεραπεία είναι η εναλλακτική θεραπευτική αντιμετώπιση ορισμένων ασθενειών μέσα στο χώρο των σπηλαίων, εκμεταλλευόμενη τις φυσικο-χημικές ιδιότητες κυρίως της ατμόσφαιρας τους και των υπόγειων νερών τους. Θεωρείται ιδανική σε περιπτώσεις χρονίων βρογχοπνευμονικών παθήσεων, άσθμα με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα στα πάσχοντα μικρά παιδιά καθώς και σε δερματικές νόσους αλλεργικής κυρίως αιτιολογίας. Βέβαια θεωρείται ιδανική και για την αναζωογόνηση ολόκληρου του οργανισμού. Στα ιαματικά σπήλαια επικρατούν συνθήκες ειδικού μικροκλίματος. Μ ένα απόλυτα φυσικό μηχανισμό η ατμόσφαιρα των σπηλαίων, ειδικά δε των λιμναίων, που βρίσκονται σε υπερκορεσμό υδρατμών, είναι απαλλαγμένη από κάθε αιωρούμενο σωματίδιο είτε αυτό αποτελείται από ανόργανα στοιχεία, είτε από οργανικές ενώσεις και βιολογικά υλικά (π.χ. γύρις). Εκτός των άλλων το περιβάλλον στα ιαματικά σπήλαια παρουσιάζει απουσία όζοντος, ραδιενεργά σωματίδια (προϊόντα ραδίου και ακτίνες Γάμα) και όξινη αντίδραση, γεγονός που από μικροβιολογικής πλευράς σημαίνει ότι οι χώροι των σπηλαίων είναι απολύτως ακατάλληλοι για πολλαπλασιασμό - ανάπτυξη βακτηριδίων. Κάτω απ αυτές τις μικρο-κλιματολογικές συνθήκες, ο ασθενής εισπνέει αέρα με υδρατμούς, στείρους μικροοργανισμών και άλλων αλλεργιογόνων (οργανικών) παραγόντων, που, σε συνδυασμό με την αυξημένη θερμοκρασία, που παρουσιάζεται στο περιβάλλον πολλών σπηλαίων, λειτουργούν θεραπευτικά στην απέκκριση των κολλωδών βρογχικών εκκριμάτων, δηλαδή στην ταχεία απόχρεμψη. Αν συνυπολογίσουμε δε, ότι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή γενικότερα οι χρόνιες βρογχοπνευμονικές παθήσεις έχουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό αλλεργική αιτιολογία, τότε είναι εύκολο να κατανοήσουμε τον θεραπευτικό μηχανισμό του μικροκλίματος των ιαματικών σπηλαίων. Επίσης, μέσω της λουτροθεραπείας, το θείο του υδρόθειου, που υπάρχει σε ορισμένα σπήλαια, επιδρά και τοπικά στο δέρμα με συχνά αξιόλογα θεραπευτικά αποτελέσματα στις περισσότερες δερματοπάθειες, έστω κι αν δεν έχει γίνει ακόμα τελείως γνωστός ο θεραπευτικός μηχανισμός τους. Η σπηλαιοθεραπεία διαρκεί περίπου 21 ημέρες και γίνεται για 4 ώρες ημερησίως. Η ίδια θεραπεία εφαρμόζεται επίσης σε ορυχεία και σε αλατωρυχεία. Μπορεί κάλλιστα να εφαρμοστεί και σε παιδιά ηλικίας 5 έως 15 ετών, πάντα όμως με την παρακολούθηση κάποιου ειδικού.

6 Κλιματοθεραπεία : Είναι γεγονός ότι η κλιματοθεραπεία είτε ως αυτόνομη σε κέντρα κλιματοθεραπείας που δημιουργήθηκαν κυρίως στην κεντρική Ευρώπη κατά τα μέσα της βιομηχανικής περιόδου, είτε ως ενσωματωμένη κοινωνική δράση σε ένα θερμαλιστικό κέντρο αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την φροντίδα της ανθρώπινης υγείας ευεξίας. Το κλίμα, επηρεάζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο οικολογικό στοιχείο, την ανθρώπινη υγεία. Μία ορισμένη κλιματική μεταβολή μπορεί σε κάποια άτομα να είναι ευχάριστη, σε άλλα αδιάφορη και σε άλλα να προσκαλεί ένταση (stress). Οφείλουμε πάντα να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας, ότι τα άτομα που επισκέπτονται τις λουτροπόλεις για μία ή περισσότερες εβδομάδες, συνήθως έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Σε αρκετά άτομα είναι δυνατόν να δημιουργηθούν προβλήματα προσαρμογής στις νέες κλιματικές συνθήκες. Είναι βέβαιο πως η αλλαγή των συνηθειών συνδυασμένοι με το κλίμα της λουτρόπολης και το γεγονός ότι ορισμένες ασθένειες έχουν καιροτρόπο χαρακτήρα η είναι καθαρά εποχιακές, δημιουργεί στα συγκεκριμένα άτομα μια νέα κλιματική κατάσταση. Είναι επομένως σημαντικό να γνωρίσουμε με λεπτομέρεια τις κλιματικές συνθήκες της λουτρόπολης και τα στοιχεία να δίνονται στον ιατρικό τομέα προκειμένου να βοηθήσουν τους επισκέπτες να εγκλιματισθούν, δηλαδή να πετύχουν την αποκατάσταση της νέας βιοκλιματικής τους ισορροπίας. Πρέπει να γνωρίζουμε βέβαια ότι το ιδανικό κλίμα δεν έχει ορισθεί, ούτε και μπορεί να καθορισθεί λόγο τόσο του πλήθους των κλιματικών στοιχείων και παραγόντων, όσο και της μεταβολής αυτών μέσα στους βιολογικούς χρονικούς κύκλους. Από πολλούς κλιματολόγους και άλλους ερευνητές έχει επιχειρηθεί ο καθορισμός ατμοσφαιρικών συνθηκών άνεσης για τον άνθρωπο. Για το λόγο αυτό επινοήθηκαν βιοκλιματικοί δείκτες που περιγράφουν την αίσθηση άνεσης η δυσφορίας, αποτέλεσμα της συνδυασμένης επίδρασης της θερμοκρασίας και της υγρασίας. Ο υπολογισμός ενός τέτοιου βιοκλιματικού δείκτη προκειμένου να δοθεί από τον γιατρό ένας οδηγός συμπεριφοράς στους επισκέπτες του θερμαλιστικού κέντρου απαιτεί την γνώση της θερμομετρικής και υγρομετρικής κατάστασης όλο το 24ωρο.

7 Θαλασσοθεραπεία : Με τον όρο θαλασσοθεραπεία εννοούμε τη θεραπευτική δράση του παραθαλάσσιου κλίματος και των θαλάσσιων λουτρών. Η θαλασσοθεραπεία είναι λοιπόν μία μορφή κλιματοθεραπείας, κατά την οποία γίνεται χρήση θαλασσινού νερού κ και άλλων φυσικών πόρων για θεραπευτικούς η αισθητικούς σκοπούς, με μεθόδους της σύγχρονης ιατρικής. Γενικά η θεραπεία στα παραθαλάσσια θεραπευτήρια, όπως και στα ιαματικά λουτρά, είναι μία γενική συστηματική θεραπεία, μέσω της οποίας ενισχύονται η αυτοάμυνα και η αποκατάσταση του οργανισμού. Η θαλασσοθεραπεία, όπως έδειξαν οι έρευνες, δρα στον οργανισμό διαμέσου του συνδυασμού δύο αντίθετων μεταξύ τους ιδιοτήτων: αφενός των διεγερτικών και αφετέρου των προστατευτικών (προφυλακτικών) παραγόντων του κλίματος. Στους διεγερτικούς, οι οποίοι παρέχονται σε δόσεις κατά την διάρκεια της θεραπείας, συγκαταλέγονται οι ακτινοβολία του ήλιου, η κολύμβηση, τα αερολύματα, ο κυματισμός της θάλασσας και οι ισχυροί άνεμοι. Στους προστατευτικούς παράγοντες συγκαταλέγονται οι καθαρότητα του αέρα, η έλλειψη αλλεργιογόνων παραγόντων, η απουσία ακραίων φαινομένων όπως καύσωνες η κρύο, η εξισορροπημένες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Τα ψυχρά θαλάσσια λουτρά έχουν σύμφωνα με τους ειδικούς διεγερτική επίδραση στον γενικό τόνο του οργανισμού και στην ανάπτυξη και ευνοούν την ανάρρωση, βελτιώνοντας την κατάσταση αναιμικών, λυμφατικών και ασθενικών ατόμων. Είναι αναγκαίο να διαθέτει κανείς αρκετό χρόνο, πράγμα που παραγνωρίζετε. Μία πλήρης προσαρμογή του οργανισμού στο διεγερτικό κλίμα την θάλασσας είναι δυνατή μόνο μετά από 28 ημέρες. Για ασθενή άτομα πιθανόν και περισσότερες. Έτσι θεραπείες κάτω των 28 ημερών δεν μπορούν να θεωρηθούν σύμφωνα με τους ειδικούς κανονικές θεραπείες. Τα τελευταία χρόνια λειτουργούν και στην χώρα μας θαλασσοθεραπευτικά κέντρα, ενσωματωμένα σε πολυτελή ξενοδοχεία. Η βασική αρχή της θαλασσοθεραπείας για κάθε είδους αγωγή στα ελληνικά και στα κέντρα θαλασσοθεραπείας εξωτερικού είναι η θέρμανση του θαλασσινού νερού γύρω στους βαθμούς Κελσίου. Στην θερμαινόμενη πισίνα ο λουόμενος υφίσταται τη μηχανική και θερμική δράση του νερού, όπως άλλωστε συμβαίνει καις τα ιαματικά λουτρά των μεταλλικών θερμοπηγών. Είναι αναγκαίο ένα κέντρο θαλασσοθεραπείας: α) Να έχει άμεση γειτνίαση με τη θάλασσα. β) Το θαλασσινό νερό να αντλείται σε απόσταση τουλάχιστον 400 μέτρα από την ακτή και από βάθος 2.5 μέτρα. Οφείλουμε επίσης να διατηρούμε την αλατότητα του νερού σταθερή. γ) Η όλη αγωγή να γίνεται με την επίβλεψη γιατρού και άλλου εξειδικευμένου προσωπικού.

8 Λουτροθεραπεία: Λουτροθεραπεία είναι η εμβύθιση ολοκλήρου του σώματος ή μέρους του σώματος σε κάποιο υλικό (νερό, λάσπη) για θεραπευτικούς σκοπούς. Η λουτροθεραπεία είναι ο απλούστερος τρόπος χρησιμοποίησης των ιαματικών νερών και χρησιμοποιείται κυρίως το νερό όπως εξέρχεται από την πηγή, αν η θερμοκρασία του είναι ανεχτή από τον οργανισμό, ή μετά από θέρμανση ή ψύξη ανάλογα με τη θερμοκρασία του.

9 3.Παθήσεις και υδροθεραπεία πού συνιστάται η κάθε μέθοδος Σε κάθε περίπτωση: Πριν την όποιας μορφής θεραπεία απαιτείται γνωμάτευση ειδικού γιατρού. Ποσιθεραπεία Συνιστάται σε: Παθήσεις των ουροφόρων οδών (π.χ. υπεριουριχαιμία, λιθιάσεις των νεφρών, ουρητήρων και κύστεως). Παθήσεις καλοήθους ηπατογενούς διαβήτη Παχυσαρκίας Παθήσεων του ήπατος και των χοληφόρων οδών(π.χ. χρόνια χολοκυστίτιδα, λιθίαση της χοληδόχου κύστεως, μικρή ηπατική ανεπάρκεια Παθήσεων του πεπτικού συστήματος Λιθιάσεων μετά την πάροδο ενός μηνός από τον τελευταίο κολικό Έλκος γαστροδωδεκαδακτυλικού και ουλοποιημένου όχι σε ενεργό φάση. Δεν συνιστάται σε ασθενείς με προηγηθείσες φλεγμονές ή συμφύσεις. Εισπνοθεραπεία Συνιστάται σε: Παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος Βρογχικό άσθμα και χρόνιες βρογχίτιδες Χρόνιες φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος Δεν συνιστάται σε : Φυματίωση Αρτηριακή υπέρταση όταν δεν ρυθμίζεται Σακχαρώδη διαβήτη Νεφρική, ηπατική και καρδιακή ανεπάρκεια Καρκίνο Οξείες λοιμώξεις Λουτρά Συνιστάται σε περιπτώσεις : Χρόνιων ρευματικών παθήσεων(π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, εκφυλιστικές σπονδυλοαρθροπάθειες) Παθήσεων του δέρματος Γυναικολογικών παθήσεων Παθήσεων του νευρικού συστήματος Δεν συνιστάται σε περιπτώσεις: Όταν οι ανωτέρω παθήσεις βρίσκονται σε στάδιο παρόξυνσης Καταστάσεων πυρετού Σοβαρών καρδιακών παθήσεων Αιμορραγιών Πηλοθεραπεία Συνιστάται σε : Παθήσεις δερματικές Αρθροπάθειες Γυναικολογικές παθήσεις Ουρική αρθρίτιδα Έκζεμα Ψωρίαση κ.α

10