OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH
|
|
- Εσδράς Πολίτης
- 8 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 πª º À π π À
2
3 Η τελετή Στις πρώτες τάξεις του δηµοτικού σχολείου η αδελφή µου κι εγώ αλλάξαµε σχολεία και οικογένειες. Χωρίς να το λέµε ο ένας στον άλλον, ήξερα ότι τις ηµέρες µάς παρηγορούσαν και τους δύο οι παρέες των φίλων, το άρωµα από τις τηγανητές πατάτες της γιαγιάς στη φωτιά, τα κοάσµατα των βατράχων στο ποτάµι, οι µικροσκοπικές σηµαίες από τα φύλλα των ελαιόδεντρων που λικνίζονταν ασηµένιες και σταχτοπράσινες όταν φυσούσε ο άνεµος, στην κοιλάδα και στα γύρω υψώµατα. Μόλις έπεφτε το σκοτάδι, µας κατέθλιβαν οι άδειοι δρόµοι του χωριού µε το ωχρό φως των λαµπτήρων ή το λεπτό στρώµα της πάχνης που καθόταν στους αγρούς τα πρωινά, θαµπώνοντας το τοπίο. Μόνο η αδελφή µου έβρισκε το θάρρος να το οµολογήσει στη µητέρα, µε τα χνότα της να αχνίζουν λευκά πάνω από τα κεφάλια µας. 11
4 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH Τροµαγµένος µήπως σπάσω κάτι, υποχρέωνα τον εαυτό µου να ισορροπεί ανάµεσα σε κρυστάλλινες νιφάδες και σιωπούσα από ένα φόβο που φάνταζε µεγαλύτερος από το σκοτάδι ή την πρωινή υγρασία. Από το κάδρο των οικογενειακών αποφάσεων απουσίαζα µονίµως, ίσως σε κάποια γωνία να φαινόταν τυχαία το πόδι ή η πλάτη µου. Εγώ θα παρέµενα µε τους γονείς µας στην Κρήτη, όπου είχαµε µετακοµίσει ένα χρόνο νωρίτερα, και η αδελφή µου θα επέστρεφε στην Αθήνα να µείνει µε τους θείους µου. Από την ηµέρα του αποχαιρετισµού µας στο αεροδρόµιο, θυµόµουν λεπτοµέρειες ασήµαντες στην πλειονότητά τους. Είχα εκµεταλλευτεί στο έπακρο την ασυνήθιστη, για τα οικονοµικά µας, γενναιοδωρία των δικών µου στο σταντ µε τα Κλασικά Εικονογραφηµένα και στις σοκολάτες που γυάλιζαν στο φως του κίτρινου διαφηµιστικού ταµπλό από το γραφείο ενοικιάσεως αυτοκίνητων. Η κοπέλα στη θυρίδα φορούσε ταγέρ στα χρώµατα της εταιρίας. Είχε τη θλίψη και την αυταρέσκεια των µοναχικών ανθρώπων που κάθονται στο παράθυρο του δρόµου και προσπαθούν να κερδίσουν τη συµπάθεια των περαστικών, ποντάροντας στη γάτα που χαϊδεύεται στο µανίκι τους. Κάθε τόσο από τις κυλιόµενες σκάλες κατέβαινε και κάτι διαφορετικό. Μια οµάδα νεαρών 12
5 H TEΛETH Βορειοευρωπαίων µε σακίδια στην πλάτη, ένας Γιαπωνέζος µε ρεπούµπλικα, χαρτοφύλακα και καµπαρντίνα στο χέρι που κοιτούσε το ρολόι του, ένας µεσήλικας µε λυµένο κορδόνι, ο οποίος πριν προλάβει να το σκεφτεί αντίκριζε µε ευγνωµοσύνη και φόβο την κατά πολύ νεότερη σύντροφό του να έχει χαµηλώσει στο πλάι του, για να του το δέσει. εν ξεχνούσα ακόµη, σαν να είχαν ηχογραφηθεί µέσα µου, τις ανακοινώσεις για τις αφίξεις και τις αναχωρήσεις των αεροπλάνων, σε αγγλικά και ελληνικά, και τη µειλίχια φωνή της υπαλλήλου που θύµιζε περισσότερο τη ζεστασιά της µητέρας όταν καλούσε την οικογένεια στο τραπέζι, για το µεσηµεριανό φαγητό. Είχα συγκρατήσει λιγότερα από τις στιγµές εκείνες που έπρεπε να διευθετηθούν οι τελευταίες εκκρεµότητες για την αναχώρηση της αδελφής µου. Πέρα από κάθε προσδοκία, τη θυµόµουν να βαδίζει µόνη της προς την έξοδο κι εµείς παρακολουθούσα- µε αδρανείς, σαν µάρτυρες ενός παράλογου συµβάντος που θα χρειαζόµασταν χρόνο να το συνειδητοποιήσουµε. Με τη ζεστασιά της παλάµης µας ακόµη πάνω στο µάγουλό της και τη µυρωδιά του µετώπου της στη µύτη µας, θα πρέπει να την παρατηρούσαµε αδιαµαρτύρητα να αποµακρύνεται ως µέρος ενός σοφού θεϊκού σχεδίου που ήταν αδύνατον να διακο- 13
6 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH πεί, υποθέτω. Φοβισµένη ή απορηµένη, θα είχε µάλλον στραφεί προς το µέρος µας µια τελευταία φορά, να χαιρετήσει, από όσα µπορούσα να φανταστώ, χωρίς πραγµατικά να θυµάµαι. εν είναι απίθανο ότι το βλέµµα της ίσως είχε προλάβει να περάσει από πάνω µας, σαν µια σκιά που έκτοτε όφειλε να µας συνοδεύει για πάντα. Ανακαλώ αµυδρά στη µνήµη µου την αεροσυνοδό που την είχε αναλάβει, το µεταξωτό της φουλάρι µε τους χρωµατιστούς κύκλους. Καθώς θα διέσχιζαν µόνες τους το διάδροµο, από την αίθουσα επιβίβασης µέχρι το αεροπλάνο, φαντάστηκα µέσα στην κοµψή τσάντα της λεπίδες και κοφτερά µαχαίρια και το χαµόγελό της να εκπέµπει µιαν απόκοσµη λάµψη. Στη δύση του ήλιου, η λευκή επιφάνεια του αεροσκάφους θα επέστρεφε ένα αδύναµο µελί χρώ- µα και η πόρτα θα θύµιζε το µαύρο στόµα ενός µηχανικού κήτους που κατάπινε τους ταξιδιώτες στην κοιλιά του. Ψηλά στη σκάλα, τα µαλλιά της αδελφής µου θα πρέπει να ανέµιζαν, µακριά και καστανά. Η παλάµη της συνοδού της ενός Αβραάµ µε κοντή φούστα και χυτές γάµπες θα ακουµπούσε ανάλαφρα στον λευκό λαιµό του κοριτσιού και θα το οδηγούσε. Θα προσπερνούσε τις φωτεινές σειρές των καθισµάτων, χαµογελώντας δεξιά κι αριστερά 14
7 H TEΛETH στους επιβάτες, και θα έβγαζε το µαχαίρι. Σκεφτό- µουν απελπισµένος αν έπρεπε να προσευχηθώ ή να συνεχίσω µε τρόµο να φαντάζοµαι την αδελφούλα µου σκυµµένη στο βωµό, τις εκκλήσεις οίκτου και τα αναφιλητά της να πνίγονται πίσω από τις σφραγισµένες πόρτες και τον ήχο των τουρµπίνων που δυνάµωνε. Αν αποσπούσα το βλέµµα µου από το αεροπλάνο, στην άκρη του αεροδιαδρόµου θα παρατηρούσα τη θάλασσα. Ίσως κάποιο πλοίο να έβγαινε από το λι- µάνι µε λευκό, αφρώδη γιακά γύρω από το ρευστό µπλε που το κρατούσε στην επιφάνεια. Μια βροντώδης, µπάσα φωνή βγαλµένη από τις χολιγουντιανές έκα Εντολές του Σεσίλ ντε Μιλ θα µιλούσε σε µια γλώσσα ακατανόητη και θα δυσκολευόµουν να ξεχωρίσω αν ακουγόταν από τον ουρανό ή από τα µεγάφωνα του αεροδροµίου. Με ρίγος θα παρατηρούσα την αδελφή µου να καθρεφτίζεται στο τζάµι και να πλησιάζει βιαστικά προς το µέρος µας, γιατί ένα απίθανο κριάρι θα είχε πάρει τη θέση του κοριτσιού στην τελετή και θα κατηγορούσα τον εαυτό µου που δεν είχε βρει νωρίτερα το θάρρος να πιστέψει στο θαύµα. Μετά την πρώτη έκπληξη, αντί για την αδελφή µου θα έβλεπα τελικά δίπλα µας ένα άγνωστο πρόσωπο, επειδή θα ήµουν µικρός και 15
8 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH ανόητος και δεν θα είχα διαβάσει ακόµη στον Εκκλησιαστή ότι η λύπη ήταν προτιµότερη από το γέλιο. Θα µου έδινε θλιµµένη όψη στο πρόσωπο και θα µου µάθαινε τη ζωή*. * Εκκλησιαστής,
9 Μεταµορφώσεις Μετά τα πενήντα, ο πατέρας µου άρχισε να υποδύεται όλα τα πρόσωπα της οικογένειάς µας, ανδρικά και γυναικεία, όπως ο Άλεκ Γκίνες στην κωµωδία των στούντιο του Ίλινγκ Ο δέκατος τρίτος κληρονόµος. Όσο περνούσαν τα χρόνια το κείµενο του προσώπου του έµοιαζε να σβήνεται και να γράφεται κατά περίσταση ένα παλίµψηστο από µικρές κωµικές εξάρσεις και δραµατικές υπερβολές που αναζητούσαν διέξοδο. Παλιά και στέρεα χαρακτηριστικά που τα είχαµε αποστηθίσει όλοι µέσα στο σπίτι έδιναν τη θέση τους σε καινούργια. Νέες σκιές εµφανίζονταν κάτω από τα µάτια του, ρυτίδες που λίγο πριν υπήρχαν στο µέτωπό του σβήνονταν µαγικά και µεταφέρονταν γύρω από το στόµα, αιφνιδιαστικές γραµµές κατέβαιναν από τη µύτη προς τα χείλη, δίνοντας διαφορετικό περίγραµµα στο θυµό του. Αρκούσε να παρατηρήσει 17
10 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH κανείς προσεκτικά τα στιγµιότυπα από το οικογενειακό µας άλµπουµ, ή τις επιχρωµατισµένες φωτογραφίες στα φαρδιά, βαθύχρωµα κάδρα του µεσοπολέ- µου. Τις διακυµάνσεις στα χείλη του πατέρα µου, τη σάρκα τους που λιγόστευε σταθερά, έτυχε να τις αναγνωρίσω σε φωτογραφία του νεαρού ένστολου θείου του που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ σε ενέδρα, στον Eµφύλιο, εξαιτίας προσωπικών διαφορών. Από τις δυο µικρές σακουλίτσες κάτω από τα µάτια του θυµόµασταν τη γιαγιά µου, χωρίς τις σπουδαίες επιδόσεις της στον δεκαπεντασύλλαβο ή τις γοητευτικές αφηγήσεις της από τη γερµανική κατοχή που µου έλειπαν. Ο πατέρας σκεφτόταν και τον παππού µου µε συγκίνηση, χτένιζε τα µαλλιά του προς τα πίσω, όπως εκείνος, και αναπολούσε τον ήχο του βιολιού του σε αυτοσχέδιες χοροεσπερίδες του 1950, στο φως του φεγγαριού, µε παρέες νέων χορευτών δίπλα στα στάχυα, µια εικόνα που αργότερα τη συνέδεσα συνειρµικά µε τους θεριστές του Βαν Γκογκ και τον µεσηµεριανό ύπνο κάτω απ τις θηµωνιές. Τίποτα στη συµπεριφορά του δεν προδίκαζε την επόµενη µεταµόρφωση, ούτε µας άφηνε µεγάλα περιθώρια να ερµηνεύσουµε όσα σκεφτόταν. Είχαµε δεχτεί σιωπηλά ότι άλλοτε θα έβγαινε από το δωµάτιο µε τη χοντρή µύτη της αδελφής του, κι άλλοτε θα µας ξάφνια- 18
11 ΜETAMOPΦΩΣEIΣ ζε µε το γενναιόδωρο χαµόγελο της µητέρας του. Ήταν φυσικό το πρόσωπο του πατέρα να κουραστεί γρήγορα ανάµεσα στους ρόλους. To καταλαβαίναµε από τις αργοπορηµένες απαντήσεις του, το µισοτελειωµένο µακιγιάζ στην έκφραση του προσώπου που θύµιζε γερασµένο ηθοποιό από περιπλανώµενο θίασο. Κάποτε σωριαζόταν κατάκοπος στην πολυθρόνα του µε ύφος σχεδόν τρυφερό ή, ίσως, µε ένα αδιόρατο µειδίαµα ικανοποίησης για την επινόηση της κω- µικοτραγικής κλοουνερί που απέδιδε τιµή στη µνήµη όσων αγάπησε, χωρίς λόγια, όπως στις παλιές ταινίες του βωβού κινηµατογράφου που στο τέλος ο φωτεινός κύκλος σβήνει, αργά αργά, µέσα στο µαύρο. 19
12
13 Κάτω από το τραπέζι Στο οικογενειακό µας άλµπουµ, οι φωτογραφίες της δεκαετίας του 1970 και λίγο µετά ξεχωρίζουν από τις πορτοκαλί αποχρώσεις τους, σαν να φωτίζονται σε απογευµατινό ήλιο ή σαν να έχουν γεράσει δίπλα σε φλούδες πορτοκαλιού. Η ψηφιακή τους µεγέθυνση σχεδόν µε απογοήτευσε. εν ανακάλυψα τίποτα σηµαντικό, όπως στο διήγηµα «Blow Up» (Μεγέθυνση) του Κορτάσαρ, που αργότερα έγινε ωραία ταινία από τον Αντονιόνι. εν υπήρχε πτώµα ή σασπένς, ούτε κάτι βαθύτερο που µέχρι τότε αγνοούσα, µόνο στιγµιότυπα µε τους γονείς, την αδελφή µου κι εµένα. Εδώ ο πατέρας µου επιλέγει µαγνητοταινίες για το µποµπινόφωνο, πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, αδιαφορώντας για το κλικ της απαθανάτισης, που θα είχε ακουστεί µερικά βήµατα µακριά του. Με ενδιέφεραν όσες είχαν ατέλειες υποφωτι- 21
14 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH σµένες γωνίες και θολές επιφάνειες, έκρυβαν πίσω τους ένα παιδικό χέρι που αναζητούσε το φακό, αγνοώντας όσα θα ακολουθούσαν ή τον εαυτό µου κρυµµένο κάτω από το τραπέζι, στο αριστερό άκρο µιας σκοτεινής φωτογραφίας. Συνήθιζα να κρύβοµαι εκεί και να παγιδεύω το χώρο µε τα µάτια µου. Οι άλλοι έµπαιναν ανυποψίαστοι να αφήσουν ένα σηµείωµα στο ψυγείο και έβγαιναν µασουλώντας φρυγανιές και κουλουράκια. Ο τακτικότερος επισκέπτης της κουζίνας ήταν η µητέρα µου, δίπλα στο νεροχύτη, που τον ονόµαζα πηγή. Στεκόταν αµίλητη και σκυφτή στα λίπη των πιάτων. Οι ακτίνες του ήλιου στο δυτικό παράθυρο φώτιζαν µε λεπτότητα και θέρµη το πρόσωπό της κάπως έτσι θυµάµαι ότι µεγάλωνα, απαρατήρητος, κάτω από το τραπέζι της κουζίνας ανταύγειες από ξεθωριασµένο φως έφταναν µέχρι το σηµείο που καθό- µουν και µελετούσα τις κινήσεις της. Το νερό στράγγιζε αφήνοντας παράξενους ήχους. Σίγουρος ότι θα µε δεχτεί, εγκατέλειπα το κρησφύγετο και παρουσιαζόµουν µπροστά της αλαζονικός σαν τρόπαιο. Στην αρχή υποκρινόταν την έκπληκτη, αλλά µετά χαµογελούσε. Σε άλλες περιπτώσεις, µε πρόδιδαν ανεπαίσθητα τριξίµατα ή ένα αδέξιο χτύπηµα του κεφαλιού στην 22
15 ΚATΩ AΠO TO TPAΠEZI καρέκλα, ενώ προσπαθούσα να δω καλύτερα. εν είχε νόηµα να κρύβοµαι, η θέση µου είχε αποκαλυφθεί στον εχθρό, και αποδεχόµουν τους όρους εν λευκώ. Άφηνα το πλαστικό µου πιστόλι στο έδαφος, σαν να το κατέθετα σε µνηµείο, και σηκωνόµουν µε µάτια που θύµιζαν τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, κινηµατογραφηµένους τον Φεβρουάριο του 1945 να παραδίδουν τα όπλα. Επέστρεφα στη µητέρα µου. Η γραµµή της σκιάς της κατέβαινε από τον τοίχο προς το δάπεδο, µε σκέπαζε, και στεκόµουν αµίλητος δίπλα της, στο µάρµαρο του νεροχύτη. Ο στιλπνός όγκος υψωνόταν επιβλητικός, κι όσο κι αν σηκωνόµουν στις µύτες των ποδιών το θέαµα των πλυµένων κουζινικών παρέµενε µια ηχητική εικόνα που γονιµοποιούσε τη φαντασία µου. Έπειτα, εκείνη θα µε σήκωνε ψηλά για να δω αυτό που ήθελα, αλλά µόλις οι γυµνές πατούσες µου αιωρούνταν, τίναζα τα πόδια στον αέρα και της φώναζα να µε αφήσει πάλι στο έδαφος και την έδιωχνα. εν την ήθελα πια κοντά µου µε το όπλο παρά πόδα γύριζα στο κρησφύγετό µου στο ηµίφως του δάσους, µε κορµούς από πόδια καρεκλών και φυλλώµατα υφασµάτινα. Συχνά δεν εµφανιζόταν κανείς στην κουζίνα και βυθιζόµουν στα µεγάλα σαλιγκάρια που ήταν τυπω- µένα στα πλακάκια του δαπέδου. Ακολουθούσα µε 23
16 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH το δάχτυλο ένα µυρµήγκι µέχρι που εγώ βαριόµουν κι εκείνο έβρισκε έναν απαλό θάνατο στο τραπεζο- µάντιλο. Όταν η µητέρα έπρεπε να λείπει, κλεινό- µουν µέσα στο ντουλάπι µε το σιφόνι του νεροχύτη και άκουγα λυπηµένος τις σταγόνες που στράγγιζαν και έπαιρναν το δρόµο προς τη θάλασσα. Σχηµατιζόταν στον οισοφάγο µου µια πικρή γεύση, και αργότερα άρχισα να υποπτεύοµαι ότι οι σταγόνες στο σκοτάδι και στη σιωπή του νοτισµένου ντουλαπιού θα πρέπει να έµοιαζαν µε το χυµό του σώµατος που ο αρχαίος γιατρός Γαληνός ονόµαζε µελανή χολή. Αν ο πατέρας ήταν στο σπίτι, και ήταν απόγευµα, οι συνήθειες άλλαζαν. Θα έβλεπα τα µοβ σκέλη της πιτζάµας του δίπλα στο νεροχύτη, έπειτα ο ήχος από το νερό της βρύσης και το κροτάλισµα του ποτηριού στον µαρµάρινο πάγκο. Το ξεφύλλισµα της εφηµερίδας ήταν το σύνθηµα για να περιεργαστώ στα κρυφά τις παντόφλες του, που έµεναν εκτεθει- µένες δίπλα στο τραπέζι, µε τα πόδια του να αναπαύονται στο σκαµπό. Με τα χρόνια, είχαν πάρει το σχήµα του ποδιού του και τίποτε δεν θα άλλαζε, παρά τις προσπάθειες να χωρέσω και τα δυο µου πόδια στην ίδια παντόφλα. Τον κατασκόπευα. Υπόκωφοι ήχοι από το λαιµό του υπογράµµιζαν την ικανοποίηση του πατέρα µου στο γύρισµα των σελίδων. Τα 24
17 ΚATΩ AΠO TO TPAΠEZI µάτια του ακολουθούσαν µε έξαψη τις περιγραφές από την πανηγυρική προέλαση του κινήµατος, σε όλη τη χώρα το ζεστό καλοκαίρι του Κάτω από το τραπέζι ανακάλυπτα πράγµατα. Θυµάµαι ότι ήταν καλοκαίρι και παρατηρούσα µε απορία ένα µικρό στρας που από τις γιορτές απέφευγε επιδέξια την επιµελή σκούπα της µητέρας. Πασπαλισµένο µε στρασάκια, το φελιζόλ θα έγραφε «Ευτυχές το 1980» ή «Ευτυχές το 1981», πάνω στο χριστουγεννιάτικο δέντρο του σαλονιού. Ήταν ένα αστραφτερό σύµβολο για το πέρασµα των παιδικών µου χρόνων. Μαζί µε τη µυρωδιά της γόµας στα σχολικά τετράδια, που στοιβάζονταν στο γραφείο µου κάθε Σεπτέµβρη, και το κουτί µε τα πλεϊµοµπίλ, το οποίο µε περίµενε στο πάνω ράφι της ντουλάπας την παραµονή πρωτοχρονιάς, µε έπειθαν ότι ο χρόνος περνούσε στ αλήθεια, ότι δεν ήταν µια ακόµα ανόητη εφεύρεση της µητέρας µου, για να µε υποχρεώνει να διαβάζω τα µαθήµατα. Εκείνο το απόγευµα, ο πατέρας είχε βήξει απότοµα και µε τις άκρες των δαχτύλων του άρχισε να αναζητά στα τυφλά τις παντόφλες, χωρίς να σηκώσει το κεφάλι από την εφηµερίδα. Με είχε αιφνιδιάσει µε το στρασάκι στο χέρι και αισθάνθηκα ένα µικρό κόψιµο στο µάτι. Καθώς µεγάλωνα, άρχισα να ξεχωρίζω τη µητέρα 25
18 OIKOΓENEIAKH ΠOPΣEΛANH στις σκάλες, µε το βιαστικό βήµα της επιστροφής, να συµµορφώνοµαι µε τον αναγκαστικό αποκλεισµό µου από το κρησφύγετο, όταν έπρεπε να καθαριστεί, να νιώθω ντροπή που κρυβόµουν ακόµα κάτω από το τραπέζι, παρακολουθώντας τους µεγάλους ή φοβισµένος για µια αναπόφευκτη τιµωρία µε διαβεβαίωναν πως είχα γίνει ολόκληρος άντρας. Τώρα, επισκέπτοµαι µηχανικά το νεροχύτη για να πιω νερό ή δοκιµάζω να αναβιώσω την ατµόσφαιρα µιας εποχής, να κρυφτώ ξανά κάτω από το τραπέζι, µε γελοία αποτελέσµατα. Κυρίως περιορίζοµαι στο να παρατηρώ τις φωτογραφίες που µεγεθύνω ή θυµάµαι την πικρή γεύση στον οισοφάγο από τη µελαγχολία του Γαληνού και το απρόσµενο εύρηµα, το καλοκαίρι του 1980, δίπλα στον πατέρα µου. Όποτε νιώθω µια µικρή ενόχληση, κάτι θολό στην όραση, αποµακρύνω το σκουπιδάκι από το µάτι µου. Σκέφτοµαι το ενδεχόµενο να συναντήσω και πάλι µια βλεφαρίδα, απότοµα βγαλµένη από το ύφος της µητέρας µου, που συνήθιζε να µπαίνει στην κουζίνα µε υπαινιγµούς και µε το καθρεφτάκι της, την εποχή που κρυβόµουν κάτω από το τραπέζι. Αν είµαι σε καλή µέρα ξαναπιάνω το µυστήριο µε το στρασάκι που κάποτε µε βεβαίωνε για τη διαδοχή των χρόνων. υσκολεύοµαι ακόµα να καταλάβω πώς 26
19 ΚATΩ AΠO TO TPAΠEZI είχε καταφέρει να αντισταθεί για µήνες στη µητέρα µου που σάρωνε µε φροντίδα τα πάντα. Ο πατέρας, ένας ορκισµένος εραστής της πολυθρόνας, είχε αναζητήσει ξαφνικά τις παντόφλες του πάνω στα πλακάκια, µε την παρόρµηση να βγει και εκείνος στο δρόµο για να συµβάλει στη νικηφόρο προέλαση του κινήµατος. 27
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν
Διαβάστε περισσότεραΣε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη
Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού
Διαβάστε περισσότεραΑν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Φύλλο εργασίας 1 Ερµηνεύουµε σύµβολα! Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; Επικοινωνούµε έτσι κι αλλιώς 26 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; Σύνολο: (Κάθε σωστή.
Διαβάστε περισσότεραΑγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή
Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη
Διαβάστε περισσότεραΔύο ιστορίες που ρωτάνε
...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος
Διαβάστε περισσότεραΑπό όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο
4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.
Διαβάστε περισσότεραΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.
ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,
Διαβάστε περισσότεραΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.
ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.
Διαβάστε περισσότεραΤα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο
Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,
Διαβάστε περισσότεραΜια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει
Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ
Διαβάστε περισσότεραΕκμυστηρεύσεις. Πετρίδης Σωτήρης.
Εκμυστηρεύσεις Πετρίδης Σωτήρης Email: sotospetridis@yahoo.gr 1 1.ΕΚΚΛΗΣΙΑ/ΕΣΩΤ-ΝΥΧΤΑ Η εκκλησία είναι κλειστή και ο µόνος φωτισµός που υπάρχει είναι από τα κεριά. Στα στασίδια δεν υπάρχει κόσµος. Ένας
Διαβάστε περισσότεραΜια φορά κι έναν καιρό
Χριστουγεννιάτικο παραμύθι; Μια φορά κι έναν καιρό Αλλά μήπως δεν ήταν μια φορά κι έναν καιρό, μα μόλις χτες; Ή μήπως όλα αυτά που θα σας αφηγηθώ γίνανε πριν από λίγα μόνο χρόνια; Τι να σας πω κι εγώ;
Διαβάστε περισσότεραμετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν
Διαβάστε περισσότεραA READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES.
A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES. 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα
Διαβάστε περισσότεραΣιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών
Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Διαβάστε περισσότεραΠριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.
1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό
Διαβάστε περισσότεραBίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας
ΘΥΜΑΜΑΙ; Πρόσωπα Ήρωας: Λούκας Αφηγητής 1: Φράνσις Παιδί 1: Ματθαίος Παιδί 2: Αιµίλιος Βασίλης (αγόρι):δηµήτρης Ελένη (κορίτσι): Αιµιλία Ήλιος: Περικλής Θάλασσα: Θεοδώρα 2 ΘΥΜΑΜΑΙ; CD 1 Ήχος Θάλασσας Bίντεο
Διαβάστε περισσότεραΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ. Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά Στη γιαγιά Φωτούλα, που δεν πρόλαβε να το διαβάσει, γιατί έφυγε ξαφνικά για τη γειτονιά των αγγέλων. Και στον παππού Γιώργο, που την υποδέχτηκε εκεί ψηλά,
Διαβάστε περισσότεραΈνα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία
Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε
Διαβάστε περισσότεραΚυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ
Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ Λεμεσός 1995-1998 2 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ 3 4 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Ένα τρελό αστέρι Εκείνη τη νύχτα του Μάη ο ουρανός ήταν ολοκάθαρος. Μια απαλή ομίχλη θόλωνε το φως των
Διαβάστε περισσότεραΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ. Για την ΗΜΕΡΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ και τη Δράση Saferinternet.gr
1 ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΙΝΔΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Για την ΗΜΕΡΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ 2016 και τη Δράση Saferinternet.gr Τα δύο ποιήματα που επιλέχθηκαν και στάλθηκαν στη δράση Στο διαδίκτυο Στο διαδίκτυο αν
Διαβάστε περισσότεραΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.
Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα
Διαβάστε περισσότεραΣχολικές αναμνήσεις. Η γιαγιά του Χάρη θυμάται
Η μαμά μου πήγαινε στο 26 ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας. Η καλύτερη ανάμνηση που έχει είναι οι φίλοι της και η τάξη που μύριζε κιμωλία. Ελευθερία Η γιαγιά μου την τάξη της είχε 87 παιδιά. Τα άτακτα παιδιά
Διαβάστε περισσότεραΗΧΟΣ 10-0133.indb 143 25/2/2013 3:35:01 μμ
ΗΧΟΣ 10-0133.indb 143 25/2/2013 3:35:01 μμ 144 ΦΕ1: ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ Ο ΗΧΟΣ Παρατήρησε τις εικόνες. Πώς παράγεται ο ήχος; 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Πείραμα Στήριξε με το χέρι σου στην άκρη του θρανίου
Διαβάστε περισσότεραΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμορφος κόσμος
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Όμορφος κόσμος Φροντίζουμε όλα τα πλάσματα Η Αγία Μελανγκέλ: η προστάτιδα του περιβάλλοντος Εξακόσια χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, γεννήθηκε στα καταπράσινα δάση της Ιρλανδίας μια
Διαβάστε περισσότεραΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους
ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση
Διαβάστε περισσότεραΠεριεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37
Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda
Διαβάστε περισσότεραΤοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών
Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης
Διαβάστε περισσότεραΤαξίδι στις ρίζες «Άραγε τι μπορεί να κρύβεται εδώ;»
Ταξίδι στις ρίζες Είχε φτάσει πια η μεγάλη ώρα για τα 6 αδέρφια Ήταν αποφασισμένα να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που τόσα χρόνια τα βασάνιζε! Η επιθυμία τους ήταν να μάθουν την καταγωγή τους και να συλλέξουν
Διαβάστε περισσότεραμετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η
Διαβάστε περισσότεραΗ Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.
Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.
Διαβάστε περισσότερα2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ»
2 ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΤΣΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΖΑΝΝΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Β ΤΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΑΙΡΗ» Δεν είχε καλά χαράξει και η κυρία Μαίρη άνοιξε το μαγαζί. Πέταξε τα
Διαβάστε περισσότερακι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος
14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα
Διαβάστε περισσότεραΌροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου.
Όροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου. Ενότητα 1: Το σπασμένο μπισκότο. Γιάννα Ροϊλού. Τμήμα: Θεατρικών Σπουδών. Σελίδα 1 1 Σκοποί ενότητας..3 2 Περιεχόμενα ενότητας
Διαβάστε περισσότεραλινη βάση του κουνιστού αλόγου την είχε μισοφάει
ταν παραμονή Χριστουγέννων και ο Θίοντορ πάλευε ν ανοίξει ένα χαρτόκουτο. Και το χαρτόκουτο τον κέρδιζε. Κάποιος είχε επιδείξει μεγάλο ζήλο χρησιμοποιώ ντας την κολλητική ταινία. Κάποιος ήθελε να είναι
Διαβάστε περισσότεραΌπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη
Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη Τούτη εδώ είναι μια ιστορία για ένα κοριτσάκι, τη Μαριόν, που ζούσε σ ένα βόρειο νησί, σε μια πόλη που την έλεγαν Νεμπγιαβίκ. Ήταν ένα μέρος με
Διαβάστε περισσότεραΧρήστος Τερζίδης: Δεν υπάρχει το συναίσθημα της αυτοθυσίας αν μιλάμε για πραγματικά όνειρα
Χρήστος Τερζίδης: Δεν υπάρχει το συναίσθημα της αυτοθυσίας αν μιλάμε για πραγματικά όνειρα 21/04/2015 Το φως της λάμπας πάνω στο τραπέζι αχνοφέγγει για να βρίσκουν οι λέξεις πιο εύκολα το δρόμο τους μέσα
Διαβάστε περισσότεραΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Παιδικό δωμάτιο Κάπου στην Αθήνα ΑΓΟΡΙ Ένα αγόρι ξανθό, με μάτια που αστράφτουν, στεκόταν όρθιο μπροστά στη βιβλιοθήκη του. Το αγόρι σήκωσε το βλέμμα του ψηλά. Ήξερε τι έψαχνε.
Διαβάστε περισσότεραΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)
http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ
Διαβάστε περισσότεραΗ τέχνη της συνέντευξης Martes, 26 de Noviembre de 2013 12:56 - Actualizado Lunes, 17 de Agosto de 2015 18:06
No hay traducción disponible. του Χουάν Μαγιόργκα 4 ΠΡΟΣΩΠΑ: 3 Γυναίκες (γιαγιά, μητέρα και εγγονή) και ένας άντρας γύρω στα 30. Το τελευταίο έργο του μεγάλου Ισπανού δραματουργού που ανέβηκε στο Εθνικό
Διαβάστε περισσότεραΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη
ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright
Διαβάστε περισσότεραΠοια είναι η ερώτηση αν η απάντηση είναι: Τι έχει τέσσερις τοίχους;
Τι έχει τέσσερις τοίχους; Ένα δωμάτιο. Τι υπάρχει απέναντι από το πάτωμα; Το ταβάνι η οροφή. Πού υπάρχουν λουλούδια και δέντρα; Στον κήπο. Πού μπορώ να μαγειρέψω; Στην κουζίνα. Πού μπορώ να κοιμηθώ; Στο
Διαβάστε περισσότερα«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011
Διαβάστε περισσότεραΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ
ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα
Διαβάστε περισσότεραΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΣ
1 ΦΩΣ Στο μικρόκοσμο θεωρούμε ότι το φως έχει δυο μορφές. Άλλοτε το αντιμετωπίζουμε με τη μορφή σωματιδίων που ονομάζουμε φωτόνια. Τα φωτόνια δεν έχουν μάζα αλλά μόνον ενέργεια. Άλλοτε πάλι αντιμετωπίζουμε
Διαβάστε περισσότεραΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ
ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα
Διαβάστε περισσότερα«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»
«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,
Διαβάστε περισσότεραΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ. Είμαι 8 χρονών κα μένω στον καταυλισμό μαζί με άλλες 30 οικογένειες.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ Είμαι 8 χρονών κα μένω στον καταυλισμό μαζί με άλλες 30 οικογένειες. Μέχρι πριν λίγες μέρες βρισκόμουν στο χωριό μου το Ριζοκάρπασο, αλλά μετά την εισβολή ήρθαμε με την μητέρα μου
Διαβάστε περισσότερατο θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης
το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.
Διαβάστε περισσότεραΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω.
Νήφο. Πεταλία; Εγώ, ναι. Σήκω. Δεν ξέρω αν µπορώ. Μπορείς. Είµαι κουρασµένος. Ήρθε η ώρα, όµως. Τα χέρια µου έχουν αίµατα. Τα πόδια µου είναι σαν κάποιου άλλου. Δεν έχουµε πολύ χρόνο. Ένα λεπτό µόνο, να
Διαβάστε περισσότεραΜια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,
Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους, μια γριά γυναίκα. Τ όνομά της ήταν Μαραλά. Κανένας δεν
Διαβάστε περισσότεραΟ εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»
Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.
Διαβάστε περισσότεραΓνωρίζω Δεν ξεχνώ Διεκδικώ
2014-2015 Γνωρίζω Δεν ξεχνώ Διεκδικώ Η τουρκική εισβολή μέσα από φωτογραφίες Εργασίες από τα παιδιά του Γ 2 Το πρωί της 20 ης Ιουλίου 1974, οι Κύπριοι ξύπνησαν από τον ήχο των σειρήνων. Ο ουρανός ήταν
Διαβάστε περισσότεραΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΑΤΥΧΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ Αν σας αρέσουν οι ιστορίες με καλό τέλος, είναι προτιμότερο να επιλέξετε να διαβάσετε κάποιο άλλο βιβλίο. Αυτό το βιβλίο όχι μόνο δεν έχει καλό τέλος αλλά δεν έχει ούτε καλή αρχή, ενώ έχει
Διαβάστε περισσότεραΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;
ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Μια χαρά είμαι. Εσύ; ΑΡΗΣ Κι εγώ πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά! ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Σε βλέπω
Διαβάστε περισσότεραΣΤΟ ΒΆΘΟΣ ΤΗΣ ΘΆΛΑΣΣΑΣ, κάτω από την επιφάνεια των αγριεμένων κυμάτων, βρίσκεται η κοινωνία των ψαριών. Εκεί, όλα παραμένουν ίδια για αιώνες.
ΣΤΟ ΒΆΘΟΣ ΤΗΣ ΘΆΛΑΣΣΑΣ, κάτω από την επιφάνεια των αγριεμένων κυμάτων, βρίσκεται η κοινωνία των ψαριών. Εκεί, όλα παραμένουν ίδια για αιώνες. Τίποτα δεν αλλάζει! Τα ψάρια αφήνουν τα αυγά τους στα ίδια
Διαβάστε περισσότεραΚώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα
Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει
Διαβάστε περισσότεραΠρόλογος. Καλή τύχη! Carl-Johan Forssén Ehrlin
Πρόλογος Νιώθουμε πολύ άσχημα όταν βλέπουμε ένα παιδί να κλαίει ή να πονάει χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι, ιδιαίτερα αν είμαστε γονείς. Ανάλογα με τις περιστάσεις τα παιδιά είναι άλλοτε χαρούμενα,
Διαβάστε περισσότεραΑ ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ
Α ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ Σε γέννησε η σιωπή και σ έθρεψε η δίψα, μα βρέθηκες γυμνός, γερτός και πονεμένος στα δίχτυα τού «γιατί». Ρυάκι ήταν ο λόγος σου τραγούδι στην ψυχή σαν βάλσαμο κυλούσε
Διαβάστε περισσότεραταν ήμουνα μικρή, σαν κι εσάς και πιο μικρή, ο παππούς μου μου έλεγε παραμύθια για νεράιδες και μάγισσες, στοιχειωμένους πύργους, δράκους και ξωτικά. Εγώ φοβόμουν πολύ και τότε εκείνος μου έσφιγγε το χέρι
Διαβάστε περισσότεραΚεφάλαιο 5. Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη
Κεφάλαιο 5 Κωνσταντινούπολη, 29 Μαίου 1453, Τρίτη μαύρη και καταραμένη Έφτασε μια μισάνοιχτη πόρτα, ένα μικρό κενό στο χώρο και το χρόνο, σαν ένα ασήμαντο λάθος της Ιστορίας για να πέσει η Πόλη. Εκείνο
Διαβάστε περισσότεραΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα
ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα βιβλίο. Υπάρχουν έξι βιβλία με τις ιστορίες μου, μα σε όλα
Διαβάστε περισσότεραΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.
Διαβάστε περισσότεραΜπουν τού υποσχόταν πως δε θα τα πήγαινε να δουλέψουν στις λιμνοθάλασσες του νότου ή στα ανθρακωρυχεία
Χουάνγκ-Σιάο Απόψε η Σελήνη λάμπει απόκοσμα στον φθινοπωρινό ουρανό. Οι ανάγλυφοι όγκοι του γρανιτένιου βουνού απέναντι μοιάζουν πελώριοι δράκοι, ακίνητοι μα απειλητικοί. Οι πρώτες πραγματικά ψυχρές ριπές
Διαβάστε περισσότερα9 Σεπτεμβρίου 2005, 12:45 μ.μ.
9 Σεπτεμβρίου 2005, 12:45 μ.μ. «Γιατί δε μου είπες ότι ο καινούριος μαθητής ήταν ο Κάμπελ Στρουμχέλερ;» ρωτάει η Κάρι. Η Τζέινι σηκώνει το κεφάλι της από το βιβλίο. Κάθεται στο συνηθισμένο τους τραπέζι,
Διαβάστε περισσότεραΤΟ ΣΠΊΤΙ μύριζε λιωμένο βούτυρο και καθαριότητα.
ΤΟ ΣΠΊΤΙ μύριζε λιωμένο βούτυρο και καθαριότητα. Είχε αρχίσει να νυχτώνει κι έξω έβρεχε. Πλατς. Πλατς. Πλατς. Σαν μουσική έφταναν στ αυτιά του οι σταγόνες που χτυπούσαν τα τζάμια. Του άρεσε ο χειμώνας.
Διαβάστε περισσότεραΗΜΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
ΗΜΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ Μερικές χρήσιµες συµβουλές στους γονείς για την αποφυγή των τροχαίων ατυχηµάτων Η πρόληψη του τροχαίου ατυχήµατος αφορά όλους µας
Διαβάστε περισσότεραΤα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''
1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να
Διαβάστε περισσότεραΓυμνάσιο Αγ. Βαρβάρας Λεμεσού. Τίτλος Εργασίας: Έμαθα από τον παππού και τη
Γυμνάσιο Αγ. Βαρβάρας Λεμεσού Σχολείο Ετος: 2013-2014 Τίτλος Εργασίας: Έμαθα από τον παππού και τη γιαγιά μου Όνομα Μαθήτριας: Νικολέττα Χρίστου Τάξη: Γ 4 Όνομα Καθηγήτριας: Σταυρούλας Ιωάννου Λεμεσός
Διαβάστε περισσότεραΑλεξάνδρα Μητσιάλη ΜΠΑΛΑ ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ. Εικόνες: Κατερίνα Χαδουλού
Ι σ τ ο ρ ί ε ς π ο υ ζ ε ι ς δ υ ν α τ ά Αλεξάνδρα Μητσιάλη ΜΠΑΛΑ ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ Εικόνες: Κατερίνα Χαδουλού Ο σχεδόν πρώτος Τον παρακολουθούσε να μιλάει όρθιος μπροστά στον πίνακα εξηγώντας στη δασκάλα τους
Διαβάστε περισσότεραTest Unit 1 Match 4 Match 3 Example: Complete: η, το 3 Example:
Test Unit 1 Σύνολο: /20 1 Match Βαθμοί: 4 2 Match Βαθμοί: 3 1. Μ κ 2. Α ω 3. Κ ε 4. Λ μ 5. Η α 6. Ω υ 7. Ν λ 8. Ε ν 9. Υ η Example: η μαμά 1. το νερό 2. το μήλο 3. το λεμόνι 4. η καρέκλα 5. η κότα 6. το
Διαβάστε περισσότεραΤην επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα.
Τ ην πρώτη μέρα, την είδα να χαμογελάει. Ήθελα αμέσως να τη γνωρίσω. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη γνώριζα. Δεν ήμουν ικανή να την πλησιάσω. Πάντα περίμενα τους άλλους να το κάνουν και ποτέ δεν ερχόταν κανείς.
Διαβάστε περισσότεραΑιγαίο πέλαγος. Και στην αρχή το απέραντο, το άπειρο που δεν το χωράει ο νους εγένετο αλήθεια όπως με ένα φως λευκό.
Αιγαίο πέλαγος Και στην αρχή το απέραντο, το άπειρο που δεν το χωράει ο νους εγένετο αλήθεια όπως με ένα φως λευκό. Και διάσπαρτα ήταν τα νησιά μέσα σε βαθύ γαλάζιο και τα σπίτια πλασμένα από το χέρι του
Διαβάστε περισσότεραΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Πήγα στην αγορά με τα πουλιά Κι αγόρασα πουλιά Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια Κι αγόρασα λουλούδια Για σένα αγάπη μου Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά
Διαβάστε περισσότεραΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt
ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους
Διαβάστε περισσότεραΠ Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ
Διαβάστε περισσότερατα βιβλία των επιτυχιών
Τα βιβλία των Εκδόσεων Πουκαμισάς συμπυκνώνουν την πολύχρονη διδακτική εμπειρία των συγγραφέων μας και αποτελούν το βασικό εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιούν οι μαθητές των φροντιστηρίων μας. Μέσα από
Διαβάστε περισσότεραΤζιορντάνο Μπρούνο
http://hallofpeople.com/gr/bio/bruno.php Τζιορντάνο Μπρούνο Αποσπάσματα από έργα του (Την εποχή που εκκλησία και επιστήμη θεωρούσε υποδεέστερο το γυναικείο φύλο, ο Μπρούνο έγραψε): Εξετάστε λίγο την αλήθεια,
Διαβάστε περισσότεραΕΝΑΣ ΤΟΙΧΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΝΟ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ...
ΕΝΑΣ ΤΟΙΧΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΝΟ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ... Είναι μεσημέρι και τα παιδιά του διπλανού σπιτιού βγαίνουν έξω για να παίξουν Μια στέλνουν την μπάλα από εδώ, μια από εκεί, στο τέλος όλο πάνω μου πέφτει.
Διαβάστε περισσότεραΑνδρέας Αρματάς Φραντσέσκα Ασσιρέλλι
Ανδρέας Αρματάς Φραντσέσκα Ασσιρέλλι Η Λελέκα δεν είναι μόνη Πολλά παιδιά ταλαιπωρούνται από φοβίες και νιώθουν ανήμπορα να τις αντιμετωπίσουν. Υπάρχουν όμως και πολλά παιδιά που ξεπερνούν τελικά τους
Διαβάστε περισσότεραO πιο. άγγελος. μικρός. Xίλντε Κέλερ-Τιμ. εικόνες: Στέφανι Ράιχ
O πιο μικρός Xίλντε Κέλερ-Τιμ εικόνες: Στέφανι Ράιχ άγγελος Ήταν ο πιο μικρός άγγελος απ όλους. Στεκόταν μπροστά μπροστά και τραγουδούσε με όλη του τη δύναμη. Βέβαια, την περισσότερη ώρα το μόνο που έλεγε
Διαβάστε περισσότεραΑδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών
Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Διαβάστε περισσότεραΤί είναι Δημοκρατία; Τί είναι Δικτατορία;
Τί είναι Δημοκρατία; Τί είναι Δικτατορία; Τί είναι Δημοκρατία; Τί είναι Δικτατορία; Πρόταση προσέγγισης του θέματος στο Νηπιαγωγείο, χρησιμοποιώντας τις ηρωίδες του παραμυθιού της Κων/νας Αρμενιάκου Η
Διαβάστε περισσότερα9 απλοί τρόποι να κάνεις μία γυναίκα να μην μπορεί να σε βγάλει από το μυαλό της
Όσο δύσκολα και μυστήρια πλάσματα κι αν είναι οι γυναίκες, πίστεψέ με θέλουν απλά πράγματα για να τις εντυπωσιάσεις. Και τις περισσότερες φορές αυτά τα απλά είναι και τα αυτονόητα. Τώρα γιατί οι άντρες
Διαβάστε περισσότεραΌταν η μαμά έχει στομία
Coloplast Όταν η μαμά έχει στομία Μια αληθινή ιστορία ζωής Εισαγωγή Αυτό το φυλλάδιο γράφτηκε από την Tina η οποία έχει κάνει επέμβαση στομίας. Η επέμβαση έγινε το 1994, τη στιγμή που ο γιος της ήταν ακόμα
Διαβάστε περισσότεραΦΙΟΝΤΟΡΙΚΟ: Ήρθαμε τόσο μακριά γιατί εδώ έχει δουλειά. (αναστενάζουν, με βαριά καρδιά).
«Ο ΡΙΚΟ ΚΟΚΟΡΙΚΟ» διασκευή της Αναστασία Γραμματίκα, δασκάλας του 46 ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου από το βιβλίο της Σοφίας Μαντουβάλου, εκδόσεις Μικρή ΜΙΛΗΤΟΣ. Όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος
Διαβάστε περισσότεραΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό
http://hallofpeople.com/gr/bio/roumi.php ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ Επιλεγμένα ποιήματα γλυκαίνει καθετί πικρό το χάλκινο γίνεται χρυσό το θολό κρασί γίνεται εκλεκτό ο κάθε πόνος γίνεται γιατρικό οι νεκροί θα αναστηθούν
Διαβάστε περισσότεραΑποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη
διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον
Διαβάστε περισσότεραΣακιδη Δανάη του Αλέξανδρου, 13 ετών
Σακιδη Δανάη του Αλέξανδρου, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Διαβάστε περισσότεραΡένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018
Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 by Rena Mavridou Αγαπητή Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή
Διαβάστε περισσότεραΜπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών
Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Διαβάστε περισσότεραΚωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών
Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».
Διαβάστε περισσότεραΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας.
ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) Λοιπόν παιδιά αυτό ήταν το σημερινό μας μάθημα. Για να ανακεφαλαιώσουμε. Ποιο είπαμε ότι είναι το σχήμα της Γης;
Διαβάστε περισσότεραΕνότητα: «Το σπίτι μου» Τάξεις Α -Α + και Β
Διδασκαλία γλώσσας στα Eλληνικά Παροικιακά Σχολεία Ενότητα: «Το σπίτι μου» Τάξεις Α -Α + και Β Θεοδώρα Μικκίδου Μαρία Χαραλάμπους Τι μέρα είναι σήμερα; Σήμερα είναι Τετάρτη. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Δραστηριότητα
Διαβάστε περισσότεραΕλισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία
Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, Αυτοβιογραφία Ποιά ηρωικά χαρακτηριστικά έχει η ηρωίδα κατά τη γνώμη σας; Κατά τη γνώμη μου και μόνο που χαρακτηρίζουμε την Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου ηρωίδα δείχνει ότι
Διαβάστε περισσότεραΤο παραμύθι της αγάπης
Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα
Διαβάστε περισσότεραTo τέλος αυτό το έδωσε η Αργυρώ
To τέλος αυτό το έδωσε η Αργυρώ Τα παιδιά κρατούσαν στα χέρια τους τη φωτογραφία που είχαν τραβήξει στην αίθουσα. Καθώς την εξέταζαν προσεκτικά είδαν κάτι περίεργο. Ήταν ένα φάντασμα, ψηλά στο ταβάνι.
Διαβάστε περισσότεραΔουλεύει, τοποθετώντας τούβλα το ένα πάνω στο άλλο.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ Παραδείγματα με συμπληρωμένα Φύλλα εργασίας Φύλλο εργασίας Α α. Συμπληρώστε τον παρακάτω πίνακα, χρησιμοποιώντας τη φαντασία σας. Δώστε ταυτότητα στο παιδί της φωτογραφίας. Όνομα Ίντιρα Ηλικία
Διαβάστε περισσότεραVAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.
VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλέφωνο: 210 3637867 e-mail: info@vakxikon.gr web site: ekdoseis.vakxikon.gr Τίτλος Βιβλίου: Στις ράγες της μνήμης Συγγραφέας: Ιωάννης
Διαβάστε περισσότεραΑπόστολος Θηβαίος - Παιδικές Ζωγραφιές
. 1 Απόστολος Θηβαίος - Παιδικές Ζωγραφιές Παιδικές Ζωγραφιές Απόστολος Θηβαίος. 3 Τίτλος: Παιδικές Ζωγραφιές Συγγραφέας: Απόστολος Θηβαίος ISBN: 978-618-81318-1-1 Επίλεκτες Ψηφιακές Εκδόσεις: 24grammata.com
Διαβάστε περισσότερα