ΗΠΑΤΙΤΙ Α C. Ερωτήσεις-Απαντήσεις (μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μια σωστές απαντήσεις, οι σωστές απαντήσεις είναι με bold)

Transcript

1 ΗΠΑΤΙΤΙ Α C Ερωτήσεις-Απαντήσεις (μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μια σωστές απαντήσεις, οι σωστές απαντήσεις είναι με bold) 1) Τι είναι λάθος σχετικά με την επιδημιολογία της HCV λοίμωξης: Α. Η μέση ηλικία των ασθενών είναι 80 έτη Β. Στην Αιγύπτιο είναι ο πιο υψηλός επιπολασμός της HCV λοίμωξης παγκοσμίως λόγο παλαιών ενέσεων για την θεραπεία της σχιστοσωμίασης Γ. 180 εκατομμύρια ασθενείς πάσχει από HCV λοίμωξη παγκοσμίως. Μόνο το 11% ασθενών με HCV λοίμωξη έχουν λάβει θεραπεία Ε. Η θνησιμότητα από τον HIV μειώνεται, από το HBV παραμένει στάσιμη λόγω των αντιικών φαρμάκων και από των HCV αυξάνει παγκοσμίως 2) Τι είναι σωστό σχετικά με την επιδημιολογία της HCV λοίμωξης: Α. Ο επιπολασμός στην Ελλάδα στους αιμοδότες ειναι 0,14-0,83% και στο γενικό πληθυσμό 1,8% Β. Η HCV έχει υψηλό επιπολασμό στην Ελλάδα στις ομάδες μεγάλου κινδύνου (5,77%) Γ. Η HCV έχει υψηλό επιπολασμό στην Ελλάδα στις ενδημικές περιοχές (7-12%). Οι ομάδες υψηλού κινδύνου είναι αιμορροφιλικοί πριν από 1990, τοξικομανείς, αιμοκαθαιρόμενοι και άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους Ε. Όλα είναι σωστά 3) Ποιοί είναι οι σύγχρονες παράγοντες που σχετίζονται με την μετάδοση του ΗCV: Α. Μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή μεταμόσχευση από μολυσμένο δότη Β. Ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών Γ. Αιμοκάθαρση. Τραυματισμοί με βελόνες, αιχμηρά αντικείμενα Ε. HIV θετικοί ασθενείς σε υψηλό ποσοστό (έως και 30%) είναι μολυσμένοι από HCV

2 4) Τι είναι λάθος σχετικά με την μετάδοση του ΗCV: Α. Στην οικογενειακή επαφή με αντι-hcv θετικό άτομο δεν πρέπει να γίνεται κοινή χρήση οδοντόβουρτσων και ξυραφιών, διότι ο HCV παραμένει ενεργός για αρκετό χρονικό διάστημα στο ξεραμένο αίμα Β. Ο μεγάλος αριθμός σεξουαλικών συντρόφων απαιτεί χρήση προφυλακτικού Γ. Το νεογνό έχει πιθανότητα 2% να μολυνθεί σε περίπτωση που ή μητέρα έχει θετικά αντισώματα για HCV και 4-7% αν η μητέρα έχει HCV-RNA στον ορό. Απαγορεύεται η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός στην HCV μολυσμένη μητέρα Ε. Ο έλεγχος αντισωμάτων στο νεογνό που γεννήθηκε από HCV μολυσμένη μητέρα πρέπει να γίνεται 15 μήνες μετά την γέννηση του 5) Τι είναι λάθος σχετικά με την ορολογική διάγνωση της ηπατίτιδας C: Α. Ο προσδιορισμός των αντι-hcv γίνεται με ανοσοενζυμική μέθοδος (ELISA) Β. Το θετικό αντι-hcv υποδηλώνει την έκθεση στον ιό Γ. Τα αντισώματα αντι-hcv είναι προστατευτικά. Η μέθοδος με ανοσοαποτύπωμα με ανασυνδυασμένα αντιγόνα (RIBA) μπορεί να βοηθήσει στον καθορισμό των ψευδοθετικών αποτελεσμάτων της ELISA Ε. Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα των αντι-hcv μπορεί να παρατηρηθούν στην αυτοάνοση ηπατίτιδα λόγω διάχυτης υπεργαμμασφαιριναιμίας ΣΤ. Τα ψευδώς αρνητικά αντι-hcv παρατηρούνται στους ανοσοκατασταλμένους 6) Τι είναι λάθος σχετικά με τον ποσοτικό προσδιορισμό του ιικού φορτίου Α. Το θετικό HCV-RNA υποδηλώνει ίαση Β. Ο ποσοτικός προσδιορισμός του ιικού φορτίου είναι χρήσιμος για παρακολούθηση της θεραπείας Γ. Ο ποσοτικός προσδιορισμός του ιικού φορτίου είναι χρήσιμος για τον καθορισμό της ίασης. Ο προσδιορισμός του γονοτύπου είναι χρήσιμος για τον καθορισμό της θεραπείας, 7) Τι είναι λάθος σχετικά με την οξεία ηπατίτιδα C: Α. Πρώτα αυξαίνει το HCV-RNA (μέσα σε 1-3 βδομάδες) Β. Τα αντισώματα αργούν να θετικοποιηθούν στην οξεία C Γ. Η ικτερική μορφή της οξείας ηπατιτιδας C είναι σπάνια (<10%). Η διάγνωση της οξείας ηπατιτιδας C πρέπει να γίνεται με αντισώματα

3 8) Τι είναι σωστό σχετικά με τη διάγνωση της HCV λοίμωξης: Α. αντι-hcv (ELISA) θετικό και HCV RNA αρνιτικό στον ορό υποδηλώνουν παλιά ιαθείσα λοίμωξη (αυτόματα ή μετά από θεραπεία) Β. αντι-hcv (ELISA) θετικό και HCV RNA θετικό στον ορό υποδηλώνουν κίρρωση ήπατος Γ. αντι-hcv (ELISA) θετικό, HCV RNA θετικό στον ορό και αυξημένες τρανσαμινάσες >10 πλάσιο της ανώτερης φυσιολογικής τιμής υποδηλώνουν οξεία ηπατίτιδα. αντι-hcv (ELISA) θετικό και HCV RNA θετικό στον ορό υποδηλώνουν χρόνια ηπατίτιδα 9) Τι είναι λάθος σχετικά με τη βιοψία ήπατος και ελαστογραφία: Α. εν χρειάζεται προσδιορισμός της ίνωσης με ελαστογραφία ή βιοψία πλέον για την ηπατίτιδα C, διότι όλοι ασθενείς πρέπει να λάβουν την θεραπεία για HCV Β. Η βιοψία είναι χρήσιμη για καθορισμό της φλεγμονής και της ίνωσης Γ. Η ελαστογραφία έχει πολύ υψηλή αρνητική προγνωστική αξία για τον αποκλεισμό της προχωρημένης ίνωσης και κίρρωσης. Η ελαστογραφία χρησιμοποιείται πλέον ευρέως για τον καθορισμό της ανάγκης για θεραπεία, αφού οι νέες θεραπείες δίνονται είτε σε πρωτοθεραπευόμενους με stiffness > 12,5 είτε σε ασθενείς που έχουν λάβει ιντερφερόνη στο παρελθόν με stiffness > 9 10) Τι είναι λάθος σχετικά με φυσική ιστορία της HCV λοίμωξης: Α. Η αυτόματη κάθαρση HCV συμβαίνει στο 15% περιπτώσεων Β. Η μετάπτωση σε χρονιότητα είναι 85% Γ. Η ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C σπανίως αναπτύσσουν κίρρωση ήπατος με την πάροδο ετών. Οι ασθενείς με την HCV κίρρωση έχουν πιθανότητα 1-3% το χρόνο είτε να αναπτύξουν ηπατοκυτταρικό καρκίνο είτε να κάνουν ρήξη της αντιρρόπησης 11) Παράγοντες κινδύνου στην εξέλιξη της ίνωσεως στη χρόνια HCV λοίμωξη είναι όλα εκτός από: Α. Προχωρημένη ηλικία Β. Βαθμός της ίνωσης κατά τη διάγνωση Γ. ιάρκεια λοίμωξης. Νεαρή ηλικία Ε. Κατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης >50 γρ/ημέρα ή/και συλλοίμωξη με άλλους ιούς (HBV, HDV, HIV)

4 12) Τι δεν ισχύει για το τρύπημα του ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού με μολυσμένη από ασθενή με χρόνια ηπατίτιδα C βελόνα: Α. Η πιθανότητα μόλυνσης είναι μικρή (περίπου 1,8% με βαθύ τρύπημα) Β. Μετά το τρύπημα, πρέπει άμεσα (εντός 24 ώρου) να χορηγείται γ- σφαιρίνη Γ. Η διάγνωση πρέπει να γίνεται με την μέτρηση HCV-RNA ένα μήνα μετά από το τρύπημα, διότι τα αντισώματα αργούν να θετικοποιηθούν. Σε περίπτωση μόλυνσης, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, διότι τότε η πιθανότητα εκρίζωσης του ιού με 3 μήνες θεραπείας με ιντερφερόνη είναι πολύ > 90% Ε. Προς αποφυγή τρυπήματος δεν πρέπει να ποτέ να γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί η βελόνα μετά την αιμοληψία με το καπάκι της, αλλά η βελόνα πρέπει να αποσύρεται αμέσως ακάλυπτη στο ειδικό κίτρινο κάδο απορριμμάτων 13) Τι ισχύει για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C: Α. Ο στόχος της θεραπείας είναι η μόνιμη (παρατεταμένη) ιολογική ανταπόκριση (SVR), δηλαδή μη ανεύρεση ιαιμίας με την πλέον ευαίσθητη τεχνική μοριακής βιολογίας > 6 μήνες μετά από θεραπεία με ιντερφερόνη ή 3 μήνες μετά από τις νέες θεραπείες Β. H λοίμωξη με τον HCV αφήνει ανοσία εφόρου ζωής Γ. Η HCV είναι η μοναδική χρόνια ιογενής νόσος που θεραπεύεται. H HCV δεν αφήνει ανοσία 14) Τι δεν ισχύει όταν παίρνουμε την απόφαση για θεραπεία: Α. Η μοναδική αντένδειξη είναι η εγκυμοσύνη (η ριμπαβιρήνη είναι τερατογόνους) Β. Αν ο ασθενείς δεν επιθυμεί θεραπεία πρέπει να την επιβάλλουμε Γ. Με τα νέα φάρμακα μπορούμε πλέον να θεραπεύουμε και ασθενείς με μη αντιρροπουμενη κίρρωση. Οι ασθενείς με προχωρημένη ίνωση ή κίρρωση μετά την εκρίζωση του ιού πρέπει εφόρου ζωής να επιτηρούνται (ανά 6 μήνο με υπέρηχο ήπατος) για ΗΚΚ, διότι ο κίνδυνος ανάπτυξης ΗΚΚ ελαττώνεται αλλά δε μηδενίζεται Ε. Ο ασθενής με χαμηλή ίνωση μετά από την εκρίζωση του ιού θεωρείται υγιής και δεν πρέπει να παρακολουθείται από τον ηπατολόγο. Γι αυτό, ο στόχος είναι να να θεραπεύουμε τους ασθενείς πριν αυτοί αναπτύξουν προχωρημένη ίνωση ή κίρρωση 15) Τι δεν ισχύει για τα νέα φάρμακα (θεραπείες χωρίς ιντερφερόνη): Α. Είναι αποτελεσματικά σε ειδικές ομάδες, όπως οι μη αντιρροπούμενοι κιρρωτικοί, οι μεταμοσχευμένοι, με ΗΙV συλλοίμωξη, οι αιμοκαθαιρόμενοι κλπ. Β. Η προσθήκη της ριμπαβιρήνης αυξάνει τα ποσοστά SVR Γ. Είναι πολύ ακριβά. εν χορηγούνται στους ανασφαλίστους ασθενείς που έχουν μόνο ΑΜΚΑ

5 16) Τι δεν ισχύει για την πρόληψη της μετάδοσης της HCV: Α. εν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη της HCV λοίμωξης και δεν υπάρχει προφύλαξη μετά την έκθεση στον ιό (η γ- σφαιρίνη δεν βοηθά) Β. εν υπάρχουν προφυλακτικά αντισώματα για HCV και είναι δυνατές οι επαναλοιμώξεις Γ. Συνίσταται χρήση προφυλακτικού σε ετεροφυλικά μονογαμικά ζευγάρια. Σε κλινική εκδήλωση οξείας ηπατίτιδας C πρέπει να γίνεται έλεγχος για αναιμία και να ξεκινάει άμεσα θεραπεία Ε. Τροποποίηση της συμπεριφοράς ατόμων που ανήκουν σε ομάδες μεγάλου κινδύνου βοηθά στην πρόληψη μετάδοσης του ιού