Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, COM(2016) 237 final 2016/0126 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση και τη δίωξη ποινικών αδικημάτων EL EL

2 1. ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Η ομάδα επαφής υψηλού επιπέδου («ΟΕΥΕ»), η οποία αποτελείται από ανώτερους υπαλλήλους της Επιτροπής, της Προεδρίας του Συμβουλίου και των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, συστάθηκε τον Νοέμβριο του 2006 με σκοπό τη διερεύνηση τρόπων οι οποίοι θα επιτρέψουν στην ΕΕ και τις ΗΠΑ να συνεργαστούν στενότερα και αποτελεσματικότερα κατά την ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της επιβολής του νόμου, διασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής. Στην τελική έκθεσή της του Οκτωβρίου η ΟΕΥΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια διεθνής συμφωνία που να δεσμεύει τόσο την ΕΕ όσο και τις ΗΠΑ ώστε να εφαρμόζουν συμφωνημένες κοινές αρχές για την προστασία των δεδομένων κατά τις διατλαντικές διαβιβάσεις δεδομένων στο πλαίσιο της επιβολής του νόμου είναι η βέλτιστη λύση: προσφέρει το πλεονέκτημα του καθορισμού των βασικών στοιχείων για την αποτελεσματική προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς θα διέπει κάθε ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της επιβολής του νόμου, παρέχοντας το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφάλειας δικαίου. Στις 3 Δεκεμβρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε απόφαση με την οποία εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά τη διαβίβαση και την επεξεργασία αυτών για λόγους πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, στο πλαίσιο της αστυνομικής και της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (εφεξής «η συμφωνία-πλαίσιο») 2. Στις 28 Μαρτίου 2011, η Επιτροπή άρχισε τις διαπραγματεύσεις. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2015, τα μέρη μονογράφησαν το κείμενο. Η συμφωνία-πλαίσιο καθορίζει (για πρώτη φορά) ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αρχών για την προστασία των δεδομένων, καθώς και διασφαλίσεις όταν διαβιβάζονται πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα 3 για λόγους επιβολής του νόμου στο τομέα του ποινικού δικαίου μεταξύ των ΗΠΑ, αφενός, και της ΕΕ και των κρατών μελών της, αφετέρου. Ο διπλός στόχος είναι να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων και, συνεπώς, να ενισχυθεί Εκθέσεις της Ομάδας Επαφής Υψηλού Επιπέδου (ΟΕΥΕ) σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών και την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, Βρυξέλλες, 23 Νοεμβρίου 2009, 15851/09, JAI 822 DATAPROTECT 74 USA 102. Κατά την έγκριση της μεταρρύθμισης των κανόνων προστασίας δεδομένων στην ΕΕ και της νέας συμφωνίας «Ασπίδας Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ» όσον αφορά τη διαβίβαση δεδομένων στον εμπορικό τομέα, η σύναψη μιας ουσιαστικής και διεξοδικής συμφωνίας-πλαισίου αποτελεί τον πυρήνα της στρατηγικής που καθορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις ροές δεδομένων μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ [COM(2013) 846], της 27ης Νοεμβρίου 2013, που είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση όπως επιβεβαιώθηκε επίσης στις πολιτικές κατευθύνσεις του Προέδρου κ. Juncker, καθώς και στην ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο «Διατλαντικές Ροές Δεδομένων: Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μέσω ισχυρών διασφαλίσεων» [COM(2016) 117 final], της 29ης Φεβρουαρίου 2016, που είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση: Ο όρος «πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα», όπως χρησιμοποιείται στη συμφωνία-πλαίσιο είναι συνώνυμος με την έννοια της ΕΕ «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα». EL 2 EL

3 η συνεργασία μεταξύ των μερών. Ενώ η ίδια δεν αποτελεί τη νομική βάση για τη διαβίβαση πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα στις ΗΠΑ, η συμφωνία-πλαίσιο συμπληρώνει, κατά περίπτωση, τις διασφαλίσεις για την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο των υφισταμένων και των μελλοντικών συμφωνιών για τη διαβίβαση δεδομένων ή τις εθνικές διατάξεις που επιτρέπουν τις εν λόγω διαβιβάσεις. Αυτό αποτελεί πολύ σημαντική βελτίωση σε σχέση με την παρούσα κατάσταση κατά την οποία διαβιβάζονται πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα πέραν από τον Ατλαντικό με βάση νομικά μέσα (διεθνείς συμφωνίες ή εθνικοί νόμοι) που κατά κανόνα δεν περιέχουν καθόλου ή περιέχουν μόνον αδύναμες διατάξεις για την προστασία των δεδομένων. Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα μιας πολιτικής: Η συμφωνία-πλαίσιο θα ενισχύσει την προστασία που παρέχεται σε όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που ανήκουν σε υποκείμενα δεδομένων της ΕΕ κατά την ανταλλαγή με τις ΗΠΑ για σκοπούς επιβολής του ποινικού δικαίου. Με την καθιέρωση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου εγγυήσεων για την προστασία των δεδομένων, η συμφωνία θα συμπληρώσει τις υφιστάμενες συμφωνίες (τόσο τις διμερείς συμφωνίες μεταξύ κρατών μελών και των ΗΠΑ όσο και τις συμφωνίες ΕΕ-ΗΠΑ) βάσει των οποίων διαβιβάζονται στις ΗΠΑ δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για σκοπούς επιβολής του νόμου, εφόσον και στον βαθμό κατά τον οποίο οι εν λόγω συμφωνίες δεν διαθέτουν το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας και διασφαλίσεων. Επιπλέον, η συμφωνία θα αποτελέσει ένα «δίκτυ ασφαλείας» για μελλοντικές συμφωνίες μεταξύ ΕΕ/κρατών μελών της και ΗΠΑ, κάτω από το οποίο το επίπεδο προστασίας δεν θα είναι δυνατόν να μειωθεί. Πρόκειται για μια σημαντική εγγύηση για το μέλλον και μια σημαντική στροφή από τη σημερινή κατάσταση κατά την οποία οι διασφαλίσεις, η προστασία και τα δικαιώματα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων εκ νέου κάθε φορά που συνάπτεται μια νέα συμφωνία. Συνολικά, η συμφωνία-πλαίσιο θα προσδώσει σημαντική προστιθέμενη αξία από άποψη αύξησης του επιπέδου προστασίας των υποκειμένων των δεδομένων στην ΕΕ, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του πρωτογενούς και του παραγώγου δικαίου της ΕΕ. Για πρώτη φορά, η συμφωνία θα εισαγάγει ένα μέσο για την προστασία των δεδομένων που θα καλύπτει με ολοκληρωμένο και συνεκτικό τρόπο όλες τις διαβιβάσεις δεδομένων σε έναν συγκεκριμένο τομέα (δηλ. τις διατλαντικές ανταλλαγές δεδομένων στον τομέα της αστυνομικής και της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις). Επιπλέον, η συμφωνία-πλαίσιο θα τεκμηριώσει στο διατλαντικό πλαίσιο τις γενικές απαιτήσεις για τις διεθνείς διαβιβάσεις δεδομένων που προβλέπονται στη μελλοντική οδηγία σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων, και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (εφεξής «η οδηγία για την αστυνομία») 4 που εγκρίθηκε στις 14 Απριλίου Με βάση τα ανωτέρω, η συμφωνία-πλαίσιο δημιουργεί επίσης ένα σημαντικό προηγούμενο για πιθανές παρόμοιες συμφωνίες με άλλους διεθνείς εταίρους. 4 Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων, και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, COM/2012/010 final /0010 (COD), που είναι διαθέσιμη στην ακόλουθη διεύθυνση: EL 3 EL

4 Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης Η συμφωνία-πλαίσιο αναμένεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο για την αστυνομική συνεργασία και τη συνεργασία για την επιβολή του νόμου με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τη θέσπιση ενός κοινού και ολοκληρωμένου πλαισίου κανόνων και εγγυήσεων για την προστασία των δεδομένων, θα επιτραπεί στις αρχές επιβολής του ποινικού δικαίου της ΕΕ ή των κρατών μελών της, αφενός, και των ΗΠΑ, αφετέρου, να συνεργάζονται αποτελεσματικότερα μεταξύ τους. Επιπλέον, θα εξασφαλίσει ότι οι υφιστάμενες συμφωνίες περιέχουν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η συνέχεια της συνεργασίας για την επιβολή του νόμου, με παράλληλη κατοχύρωση μεγαλύτερης ασφάλειας δικαίου όταν πραγματοποιούνται διαβιβάσεις. Η συμφωνία θα διευκολύνει επίσης τη σύναψη μελλοντικών συμφωνιών με τις ΗΠΑ για τη διαβίβαση δεδομένων στον τομέα της επιβολής του ποινικού δικαίου, καθώς οι διασφαλίσεις για την προστασία των δεδομένων θα έχουν ήδη συμφωνηθεί και, ως εκ τούτου, δεν θα χρειάζεται να αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων κατ' επανάληψη. Τέλος, ο καθορισμός κοινών προτύπων σ' αυτόν τον κρίσιμης σημασίας αλλά και περίπλοκο τομέα συνεργασίας αποτελεί σημαντικό επίτευγμα που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις διατλαντικές ροές δεδομένων. 2. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ Νομική βάση Τη νομική βάση της παρούσας πρότασης αποτελεί το άρθρο 16 της ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ. Επικουρικότητα Η συμφωνία-πλαίσιο εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ. Συνεπώς, δεν έχει εφαρμογή η αρχή της επικουρικότητας. Αναλογικότητα Η συμφωνία-πλαίσιο προβλέπει εγγυήσεις για την προστασία των δεδομένων, οι οποίες απαιτούνται σύμφωνα με τις οδηγίες διαπραγμάτευσης του Συμβουλίου. Θεωρούνται αναγκαία στοιχεία ούτως ώστε να διασφαλίζεται το απαιτούμενο επίπεδο προστασίας κατά τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε τρίτη χώρα, τόσο βάσει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων όσο και στο πλαίσιο του εξελισσόμενου κεκτημένου της ΕΕ. Ούτε ένας σημαντικά βραχύτερος κατάλογος τέτοιων εγγυήσεων ούτε μια πράξη με λιγότερο δεσμευτική ισχύ θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι μπορεί να παράσχει ένα τέτοιο επίπεδο προστασίας. Ως εκ τούτου, η πρόταση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του πολιτικού στόχου της δημιουργίας ενός πλαισίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όταν αυτά διαβιβάζονται μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των κρατών μελών της, αφετέρου, στο πλαίσιο της επιβολής του νόμου. Επιλογή της νομικής πράξης Η θέσπιση ενός δεσμευτικού πλαισίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που θα συμπληρώνει τις υφιστάμενες συμφωνίες και θα αποτελεί βάση αναφοράς για μελλοντικές συμφωνίες, μπορεί να διασφαλιστεί μόνον μέσω διεθνούς συμφωνίας που θα συναφθεί μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών. EL 4 EL

5 Επιπλέον, όπως επισημαίνεται στην έκθεση της ΟΕΥΕ του Οκτωβρίου 2009, μια διεθνής συμφωνία διασφαλίζει τον μέγιστο βαθμό ασφαλείας δικαίου. 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας Άνευ αντικειμένου. Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη Η Επιτροπή υπέβαλε τακτικά εκθέσεις τόσο προφορικά όσο και γραπτά στην ειδική επιτροπή που έχει οριστεί από το Συμβούλιο για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώθηκε σε τακτική βάση, μέσω της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), τόσο προφορικά όσο και γραπτά. Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας Η πρωτοβουλία θέτει σε εφαρμογή τις οδηγίες διαπραγμάτευσης του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου Εκτίμηση αντίκτυπου Δεν χρειάστηκε να γίνει εκτίμηση αντίκτυπου. Η προτεινόμενη συμφωνία είναι σύμφωνη με τις διαπραγματευτικές οδηγίες του Συμβουλίου. Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση Δεν εφαρμόζεται. Θεμελιώδη δικαιώματα Οι διατάξεις της συμφωνίας-πλαισίου έχουν στόχο την προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του δικαιώματος δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, όπως αυτά κατοχυρώνονται, αντιστοίχως, στο άρθρο 8 και στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Η προτεινόμενη συμφωνία δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις. 5. ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθηση, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων Η εφαρμογή από τα κράτη μέλη θα είναι αναγκαία, αλλά καμία σημαντική αλλαγή στη νομοθεσία δεν θα πρέπει να αναμένεται, καθώς οι ουσιαστικές διατάξεις της συμφωνίαςπλαισίου αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό τους κανόνες που εφαρμόζονται ήδη από την ΕΕ και από τις εθνικές αρχές σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ και την εθνική νομοθεσία των κρατών μελών της. EL 5 EL

6 Αναλυτική επεξήγηση των ειδικών διατάξεων της πρότασης Τα άρθρα της συμφωνίας-πλαισίου, σύμφωνα με τις διαπραγματευτικές οδηγίες του Συμβουλίου, καλύπτουν πέντε κατηγορίες διατάξεων: (i) οριζόντιες διατάξεις (ii) αρχές προστασίας των δεδομένων και διασφαλίσεις (iii) ατομικά δικαιώματα (iv) πτυχές που σχετίζονται με την εφαρμογή της συμφωνίας και την εποπτεία της εφαρμογής και (v) τελικές διατάξεις. (i) Οριζόντιες διατάξεις (i) Σκοπός της συμφωνίας (Άρθρο 1) Για να επιτευχθεί ο σκοπός της συμφωνίας (δηλ. για να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα και να ενισχυθεί η συνεργασία στον τομέα της επιβολής του νόμου), η συμφωνία-πλαίσιο καθιερώνει πλαίσιο για την προστασία των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα όταν διαβιβάζονται μεταξύ των ΗΠΑ, αφενός, και της ΕΕ ή των κρατών μελών της, αφετέρου, για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση ή τη δίωξη ποινικών αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας. Η αναφορά στις έννοιες «της πρόληψης, της ανίχνευσης, της διερεύνησης και της δίωξης ποινικών αδικημάτων» (οι οποίες στο εξής αναφέρονται συλλογικά ως «επιβολή του νόμου») διασφαλίζει ότι η παρούσα συμφωνία θα είναι συμβατή με την αρχιτεκτονική του τρέχοντος και των μελλοντικών κεκτημένων της ΕΕ στον τομέα της προστασίας των δεδομένων (συγκεκριμένα, η οριοθέτηση μεταξύ του κανονισμού για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών («γενικός κανονισμός για την προστασία των δεδομένων» 5 ) και της «οδηγίας για την αστυνομία» όσον αφορά την αντίστοιχη κάλυψη). Με τη διευκρίνιση ότι η συμφωνία-πλαίσιο δεν πρέπει από μόνη της να αποτελέσει τη νομική βάση για οποιαδήποτε διαβίβαση πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα και ότι μια (χωριστή) νομική βάση θα πρέπει να πάντοτε να ζητείται, το άρθρο 1 καθιστά επίσης σαφές ότι η συμφωνία-πλαίσιο αποτελεί γνήσια συμφωνία θεμελιώδους δικαιώματος η οποία καθιερώνει σύνολο κανόνων προστασίας και διασφαλίσεων που ισχύουν για τις εν λόγω διαβιβάσεις. (ii) Ορισμοί (άρθρο 2) Οι βασικοί όροι της συμφωνίας-πλαισίου ορίζονται στο άρθρο 2. Οι ορισμοί των όρων «πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα», «επεξεργασία πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα», «μέρη», «κράτος μέλος» και «αρμόδια αρχή» συμφωνούν ουσιαστικά με τους ορισμούς οι οποίοι έχουν δοθεί στις έννοιες αυτές σε άλλες συμφωνίες ΕΕ-ΗΠΑ και/ή στο κεκτημένο της ΕΕ για την προστασία δεδομένων. (iii) Πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας (Άρθρο 3) Το άρθρο 3 της συμφωνίας-πλαισίου ορίζει το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας-πλαισίου. Προβλέπει ότι η προστασία και οι διασφαλίσεις που παρέχει η συμφωνία-πλαίσιο εφαρμόζονται σε όλες τις ανταλλαγές δεδομένων που διεξάγονται στο πλαίσιο της διατλαντικής συνεργασίας στον τομέα της επιβολής του νόμου σε ποινικές υποθέσεις. Αυτό 5 Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων) COM(2012) 11 final 2012/0011 (COD), που διατίθεται στη διεύθυνση: EL 6 EL

7 περιλαμβάνει τις διαβιβάσεις δεδομένων σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες, τις συμφωνίες ΕΕ-ΗΠΑ, (π.χ. Συνθήκη Αμοιβαίας Δικαστικής Συνδρομής ΕΕ-ΗΠΑ), τις συμφωνίες κρατών μελών-ηπα, (π.χ. Συνθήκες Αμοιβαίας Δικαστικής Συνδρομής, συμφωνίες σχετικά με την «ενίσχυση της συνεργασίας για την πρόληψη και την πάταξη σοβαρών εγκλημάτων», συμφωνίες ή ρυθμίσεις σχετικά με πληροφορίες για την ανίχνευση τρομοκρατών), καθώς και ειδικές συμφωνίες που προβλέπουν τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από ιδιωτικούς φορείς για σκοπούς επιβολής του νόμου [π.χ. συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ για τους φακέλους των ονομάτων επιβατών («PNR») 6 και συμφωνία για το πρόγραμμα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας («TFTP») 7 ]. Το πεδίο εφαρμογής είναι διατυπωμένο σε «βάση διαβίβασης δεδομένων», δηλαδή καλύπτει, κατ αρχήν, όλες τις διαβιβάσεις δεδομένων για σκοπούς επιβολής του ποινικού δικαίου μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια ή τον τόπο κατοικίας του συγκεκριμένου υποκειμένου των δεδομένων. Η συμφωνία-πλαίσιο δεν θα καλύπτει τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (ή άλλες μορφές συνεργασίας) μεταξύ των ΗΠΑ και των αρχών των κρατών μελών που είναι επιφορτισμένες με τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας. (iv) Απαγόρευση των διακρίσεων (Άρθρο 4) Το άρθρο 4 προβλέπει ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος εφαρμόζει την παρούσα συμφωνίαπλαίσιο χωρίς αυθαίρετες ή αδικαιολόγητες διακρίσεις μεταξύ των πολιτών του και των πολιτών του άλλου μέρους. Το εν λόγω άρθρο συμπληρώνει και ενισχύει άλλες διατάξεις της συμφωνίας (ιδίως, τα άρθρα που παρέχουν διασφαλίσεις σε φυσικά πρόσωπα, όπως τα δικαιώματα πρόσβασης, διόρθωσης και διοικητικής προσφυγής, βλ. κατωτέρω), καθώς διασφαλίζει ότι οι ευρωπαίοι πολίτες θα επωφελούνται, κατ αρχήν, ίσης μεταχείρισης με τους πολίτες των ΗΠΑ όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων από τις αρχές των ΗΠΑ. (v) Αποτέλεσμα της συμφωνίας (Άρθρο 5) Όσον αφορά τις υφιστάμενες συμφωνίες που έχουν συναφθεί μεταξύ της ΕΕ/των κρατών μελών και των ΗΠΑ, η συμφωνία-πλαίσιο θα τις συμπληρώνει, κατά περίπτωση, δηλαδή όταν και στο βαθμό που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες διασφαλίσεις για την προστασία των δεδομένων 8. Η αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου (και ιδίως των άρθρων της για τα ατομικά δικαιώματα) δημιουργεί τεκμήριο συμβατότητας με τους εφαρμοστέους διεθνείς κανόνες για τη διαβίβαση δεδομένων. Αυτό δεν είναι ούτε αυτόματo ούτε γενικό τεκμήριο και, όπως όλα τα τεκμήρια, μπορεί να ανατραπεί. Δεν πρόκειται για αυτόματο τεκμήριο διότι Συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χρήση και τη διαβίβαση των φακέλων ονομάτων επιβατών στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, ΕΕ L 215/5 της Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την επεξεργασία και τη διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών μηνυμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για σκοπούς του προγράμματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, ΕΕ L 195/5 της Στην τέταρτη αιτιολογική σκέψη, στο προοίμιο, διευκρινίζεται ότι η συμφωνία-πλαίσιο δεν τροποποιεί τις συμφωνίες ούτε τις θέτει υπό όρους ούτε παρεκκλίνει από αυτές, εφόσον έχει αποδειχθεί ότι παρέχουν επαρκές επίπεδο προστασίας των δεδομένων, με εξαίρεση τη διάταξη περί δικαστικής προσφυγής του άρθρου 19, η οποία ισχύει επίσης και γι' αυτές. Αυτό αφορά τις συμφωνίες PNR και TFTP. EL 7 EL

8 η εφαρμογή του εξαρτάται ρητώς από την αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίαςπλαισίου από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα όπως διευκρινίζεται ρητά στο άρθρο 5 παράγραφος 2 από την αποτελεσματική εφαρμογή των άρθρων σχετικά με τα ατομικά δικαιώματα (ιδίως, πρόσβαση, διόρθωση, διοικητική και δικαστική προσφυγή). Δεν πρόκειται για γενικό τεκμήριο: δεδομένου ότι η συμφωνία-πλαίσιο δεν είναι «αυτοτελής» πράξη σχετικά με τις διαβιβάσεις, καθώς ένα τέτοιο τεκμήριο ισχύει οπωσδήποτε «κατά περίπτωση», δηλαδή κατά την εκτίμηση εάν η συμφωνία-πλαίσιο και η ειδική νομική βάση για τη διαβίβαση παρέχουν επίπεδο προστασίας σύμφωνο με τους κανόνες της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων.. Με άλλα λόγια, διαφορετικά από μια διαπίστωση της επάρκειας της προστασίας, η ρήτρα αυτή δεν προβλέπει την αναγνώριση του επιπέδου της προστασίας που παρέχεται στις ΗΠΑ, καθεαυτού «ως συνόλου», ούτε μια γενική άδεια διεξαγωγής διαβιβάσεων. (ii) Αρχές προστασίας των δεδομένων και διασφαλίσεις Τα άρθρα που περιγράφονται κατωτέρω καλύπτουν σημαντικές αρχές που διέπουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και τις βασικές διασφαλίσεις και περιορισμούς. (i) Περιορισμοί σκοπού και χρήσης (Άρθρο 6) Σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το κεκτημένο της ΕΕ, το άρθρο 6 εφαρμόζει την αρχή του περιορισμού του σκοπού σε εκείνες τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που καλύπτονται από τη συμφωνία-πλαίσιο, τόσο σε περίπτωση διαβιβάσεων σε σχέση με συγκεκριμένες περιπτώσεις όσο και όταν οι ΗΠΑ και η ΕΕ/τα κράτη μέλη της συνάπτουν συμφωνία που επιτρέπει τη μαζική διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η επεξεργασία (συμπεριλαμβανομένης της διαβίβασης) μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον για ρητούς και νόμιμους σκοπούς εντός του πεδίου εφαρμογής της συμφωνίας-πλαισίου, δηλαδή για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση ή τη δίωξη ποινικών αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας. Επιπλέον, η περαιτέρω επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από άλλες αρχές (επιβολής του νόμου, κανονιστικές ή διοικητικές) εκτός από την πρώτη αποδέκτρια αρχή ενός μέρους επιτρέπεται υπό τον όρο ότι αυτή δεν είναι ασύμβατη με τους σκοπούς για τους οποίους τα δεδομένα είχαν διαβιβαστεί αρχικά και ότι κάθε άλλη αρχή συμμορφώνεται με όλες τις άλλες διατάξεις της συμφωνίας-πλαισίου. Η διαβιβάζουσα αρμόδια αρχή μπορεί επίσης να επιβάλλει πρόσθετες προϋποθέσεις (π.χ. σχετικά με τη χρήση των δεδομένων) σε ειδικές περιπτώσεις. Τέλος, οι πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία μόνον εάν «συνδέονται άμεσα με τους σκοπούς της επεξεργασίας αυτής και δεν τους υπερβαίνουν ούτε τους υπερκαλύπτουν». Το άρθρο 6 αποτελεί βασική διάταξη της συμφωνίας: εξασφαλίζει την εφαρμογή των διασφαλίσεων σε ολόκληρο τον «κύκλο ζωής» ενός ορισμένου συνόλου δεδομένων από την αρχική διαβίβαση από την ΕΕ έως την επεξεργασία του από αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και αντιστρόφως, καθώς και την πιθανή περαιτέρω διαβίβασή του σε μια άλλη αρχή των ΗΠΑ ή την επεξεργασία από αυτήν ή, σε περίπτωση διαβίβασης δεδομένων από τις ΗΠΑ σε αρμόδια αρχή της ΕΕ ή (ενός) των κρατών μελών της, την πιθανή περαιτέρω διαβίβαση/επεξεργασία σε/από άλλη αρχή της ΕΕ ή σε/από αρχή κράτους μέλους. EL 8 EL

9 (ii) Περαιτέρω διαβίβαση (άρθρο 7) Οι περιορισμοί της περαιτέρω διαβίβασης που καθορίζονται στο άρθρο 7 έχουν ως αποτέλεσμα ότι, σε περίπτωση που μια αρχή των ΗΠΑ προτίθεται να προβεί σε περαιτέρω διαβίβαση δεδομένων που έλαβε από την ΕΕ ή ένα κράτος μέλος της προς τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό που δεν δεσμεύεται από την συμφωνία, θα πρέπει πρώτα να λάβει τη συγκατάθεση της αρχής επιβολής του νόμου στην ΕΕ, η οποία διαβίβασε αρχικά τα δεδομένα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο κανόνας αυτός ισχύει επίσης σε περίπτωση που μια αρχή της ΕΕ ή ενός κράτους μέλους της προτίθεται να προβεί σε περαιτέρω διαβίβαση δεδομένων που έλαβε από τις ΗΠΑ προς τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό. Όταν αποφασίζει να δώσει τη συγκατάθεσή της, η αρχή η οποία διαβίβασε αρχικά τα δεδομένα θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη της όλους τους σχετικούς παράγοντες, μεταξύ άλλων τους σκοπούς για τους οποίους τα δεδομένα διαβιβάστηκαν αρχικά και εάν το τρίτο κράτος ή ο διεθνής οργανισμός παρέχει το κατάλληλο επίπεδο προστασίας των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα. Η εν λόγω αρχή μπορεί επίσης να υποβάλει τη διαβίβαση σε ειδικές προϋποθέσεις. Επιπλέον, όσον αφορά τα άρθρα σχετικά με τον περιορισμό του σκοπού (βλ. ανωτέρω άρθρο 6), τις περιόδους διατήρησης (βλ. κατωτέρω άρθρο 12) και τα ευαίσθητα δεδομένα (βλ. κατωτέρω άρθρο 13), το εν λόγω άρθρο λαμβάνει ρητώς υπόψη τον ειδικό ευαίσθητο χαρακτήρα της μαζικής διαβίβασης δεδομένων των προσώπων που δεν θεωρούνται ύποπτα (π.χ. τα δεδομένα PNR όλων των επιβατών που πραγματοποιούν πτήση, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε συγκεκριμένη υποψία), κατά την έννοια ότι απαιτεί να πραγματοποιείται κάθε περαιτέρω διαβίβαση προσωπικών πληροφοριών «άλλων από όσες έχουν σχέση με συγκεκριμένη υπόθεση» μόνον υπό ειδικές προϋποθέσεις που προβλέπονται στη συμφωνία κατά την οποία απαιτείται δέουσα αιτιολογία για την περαιτέρω διαβίβαση. Η ιδιαίτερη κατάσταση των περαιτέρω διαβιβάσεων σε άλλο κράτος εντός της ΕΕ (π.χ. η γαλλική αστυνομία ανταλλάσσει με τη γερμανική αστυνομία πληροφορίες που ελήφθησαν από την FBI των ΗΠΑ) εξετάζεται επίσης στο εν λόγω άρθρο (παράγραφος 4), το οποίο προβλέπει ότι, εφόσον σύμφωνα με ισχύοντες κανόνες οι διαβιβάσεις αυτές υπόκεινται σε προηγούμενη συγκατάθεση, η αρχή η οποία αρχικά διαβίβασε τις πληροφορίες (π.χ. η FBI των ΗΠΑ) δεν θα είναι σε θέση να αρνηθεί τη συγκατάθεση ή να επιβάλει όρους για λόγους προστασίας των δεδομένων (καθώς όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες δεσμεύονται από τη συμφωνία-πλαίσιο). (iii) Ποιότητα των δεδομένων και ακεραιότητα των πληροφοριών (Άρθρο 8) Τα μέρη λαμβάνουν κάθε εύλογο μέτρο για να εξασφαλίζεται ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάζονται διατηρούνται έτσι ώστε να είναι ακριβή, κατάλληλα, επίκαιρα και πλήρη, όπως απαιτείται και αρμόζει για την έννομη επεξεργασία των πληροφοριών. Σε περίπτωση που η παραλήπτρια ή η διαβιβάζουσα αρχή έχει σημαντικές αμφιβολίες ως προς την καταλληλότητα, την επικαιρότητα, την πληρότητα ή την ακρίβεια των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που λαμβάνει ή διαβιβάζει, πρέπει, εφόσον είναι εφικτό, να ενημερώνει την αντίστοιχη διαβιβάζουσα ή παραλήπτρια αρχή. (iv) Ασφάλεια των πληροφοριών (άρθρο 9) και κοινοποίηση συμβάντος ασφάλειας των πληροφοριών (άρθρο 10) Τα άρθρα αυτά συμβάλλουν στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων που ανταλλάσσονται από τα μέρη της συμφωνίας-πλαισίου. EL 9 EL

10 Πρώτον, σύμφωνα με το άρθρο 9, τα μέρη θεσπίζουν κατάλληλες ρυθμίσεις για την τεχνική, την ασφάλεια και την οργάνωση της προστασίας των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα από τυχαία ή παράνομη καταστροφή, τυχαία απώλεια και μη επιτρεπόμενη κοινολόγηση, αλλοίωση, πρόσβαση ή επεξεργασία. Οι ρυθμίσεις αυτές θα προβλέπουν επίσης ότι η πρόσβαση σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα θα επιτρέπεται μόνον σε εξουσιοδοτημένο προσωπικό. Δεύτερον, σύμφωνα με το άρθρο 10, σε περίπτωση συμβάντος ασφάλειας που ενέχει σημαντικό κίνδυνο ζημίας, λαμβάνονται άμεσα τα ενδεδειγμένα μέτρα για τον περιορισμό της ζημίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινοποίησης στη διαβιβάζουσα αρχή και κατά περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών του συμβάντος, στο ενδιαφερόμενο φυσικό πρόσωπο. Οι εξαιρέσεις από την υποχρέωση κοινοποίησης απαριθμούνται εξαντλητικά στην εν λόγω διάταξη και αντιστοιχούν σε εύλογους περιορισμούς (π.χ. εθνικής ασφάλειας). (v) Τήρηση αρχείων (Άρθρο 11) Τα μέρη καθιερώνουν αποτελεσματικές μεθόδους (όπως μητρώα καταχώρισης) για την απόδειξη της νομιμότητας της επεξεργασίας και της χρήσης των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα. Η απαίτηση αυτή αποτελεί σημαντική εγγύηση για τα φυσικά πρόσωπα, εφόσον θέτει στις αρχές επιβολής του νόμου το βάρος της απόδειξης ότι μια συγκεκριμένη ενέργεια επεξεργασίας δεδομένων πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τον νόμο. Η υποχρέωση τεκμηρίωσης των ενεργειών επεξεργασίας δεδομένων συνεπάγεται, ιδίως, ότι θα υπάρχει «ίχνος» σε περίπτωση παράνομης επεξεργασίας. Αυτό θα διευκολύνει τον χειρισμό των καταγγελιών και την προβολή των απαιτήσεων όσον αφορά τη νομιμότητα των πράξεων επεξεργασίας. (vi) Περίοδος διατήρησης (Άρθρο 12) Η επεξεργασία των δεδομένων θα υπόκειται σε ειδικές περιόδους διατήρησης των αρχείων με σκοπό να διασφαλίζεται ότι τα δεδομένα δεν διατηρούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι είναι αναγκαίο και σκόπιμο. Για τον προσδιορισμό της διάρκειας αυτών των περιόδων διατήρησης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ορισμένα στοιχεία, ιδιαίτερα ο σκοπός της επεξεργασίας ή της χρήσης, η φύση των δεδομένων και ο αντίκτυπος στα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εμπλεκόμενων υποκειμένων των δεδομένων. Διευκρινίζεται επίσης ότι, σε περίπτωση που τα μέρη συνάπτουν συμφωνία για τη διαβίβαση «μαζικών δεδομένων», η εν λόγω συμφωνία πρέπει να περιέχει ειδική διάταξη σχετικά με την εφαρμοστέα περίοδο διατήρησης. Με τη διάταξη αυτή, τα μέρη αποδέχονται την αρχή κατά την οποία οι συμφωνίες για μαζική διαβίβαση δεδομένων προβλέπουν ειδική περίοδο διατήρησης, η οποία, ως εκ τούτου, δεν θα χρειάζεται να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης εκ νέου. Οι περίοδοι διατήρησης θα υπόκεινται σε περιοδική επανεξέταση, ώστε να καθοριστεί κατά πόσον μια τυχόν αλλαγή των περιστάσεων απαιτεί περαιτέρω τροποποίηση της εφαρμοστέας περιόδου διατήρησης. Για την εξασφάλιση διαφάνειας οι περίοδοι διατήρησης δημοσιεύονται ή καθίστανται δημόσια διαθέσιμες με άλλο τρόπο. (vii) Ειδικές κατηγορίες δεδομένων (άρθρο 13) EL 10 EL

11 Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία αποκαλύπτουν τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, τις πολιτικές ιδέες ή τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση ή πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν την υγεία ή τη σεξουαλική ζωή, μπορεί να πραγματοποιείται μόνον εφόσον υφίστανται κατάλληλες διασφαλίσεις σύμφωνα με τον νόμο (π.χ., κάλυψη των πληροφοριών μετά την επίτευξη του σκοπού για τον οποίο τα δεδομένα υποβλήθηκαν σε επεξεργασία ή απαίτηση εποπτικής έγκρισης για την πρόσβαση στις πληροφορίες). Στις συμφωνίες που επιτρέπουν τη «μαζική διαβίβαση» δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα θα πρέπει να διευκρινίζονται περαιτέρω οι κανόνες και οι όροι υπό τους οποίους ειδικές κατηγορίες δεδομένων μπορούν να υποβάλλονται σε επεξεργασία. Οι διατάξεις για τις ειδικές κατηγορίες δεδομένων συνάδουν με την απαίτηση ότι η επεξεργασία πρέπει να είναι άμεσα συναφής προς τον σκοπό και να μην τον υπερβαίνει, σύμφωνα με το άρθρο 6 σχετικά με τους περιορισμούς σκοπού και χρήσης. (viii) Αυτοματοποιημένες αποφάσεις (Άρθρο 15) Η επεξεργασία δεδομένων που ενδέχεται να οδηγήσει σε αποφάσεις που έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα έννομα συμφέροντα ενός φυσικού προσώπου (π.χ. στο πλαίσιο του προσδιορισμού του προφίλ) δεν πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην αυτοματοποιημένη επεξεργασία πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα, εκτός αν αυτό επιτρέπεται βάσει του εθνικού δικαίου και ισχύουν κατάλληλες διασφαλίσεις που περιλαμβάνουν τη δυνατότητα ανθρώπινης παρέμβασης. (ix) Διαφάνεια (Άρθρο 20) Τα φυσικά πρόσωπα δικαιούνται να λαμβάνουν πληροφορίες (μέσω γενικής ανακοίνωσης ή επιμέρους κοινοποίησης που υπόκειται σε «εύλογους περιορισμούς») σχετικά με τον σκοπό της επεξεργασίας και την ενδεχόμενη περαιτέρω χρήση των προσωπικών δεδομένων τους, τους νόμους ή τους κανόνες βάσει των οποίων η εν λόγω επεξεργασία λαμβάνει χώρα, την ταυτότητα των τρίτων στους οποίους μπορούν να γνωστοποιηθούν οι πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και τους μηχανισμούς πρόσβασης, διόρθωσης και προσφυγής που διατίθενται. Η αύξηση της ευαισθητοποίησης των φυσικών προσώπων όσον αφορά το γιατί και από ποιον πραγματοποιείται η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων τους συμβάλλει στη δυνατότητα των φυσικών προσώπων να ασκούν τα δικαιώματά τους πρόσβασης, διόρθωσης ή προσφυγής (βλ. κατωτέρω άρθρα 16 έως 19). (iii) Ατομικά δικαιώματα Τα δικαιώματα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία για την προστασία των υποκειμένων των δεδομένων που θα είναι σε θέση, για πρώτη φορά, να ασκούν δικαιώματα γενικής εφαρμογής για κάθε διατλαντική διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα της επιβολής του ποινικού δικαίου. (i) Πρόσβαση και διόρθωση (άρθρο 16 και άρθρο 17) Το δικαίωμα πρόσβασης νομιμοποιεί κάθε φυσικό πρόσωπο να ζητήσει και να επιτύχει πρόσβαση στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν. Οι λόγοι περιορισμού της πρόσβασης απαριθμούνται εξαντλητικά και αντιστοιχούν σε εύλογους περιορισμούς (π.χ. EL 11 EL

12 διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, αποφυγή της παρεμπόδισης της διερεύνησης ή της δίωξης ποινικών αδικημάτων, προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών άλλων προσώπων). Δεν πρέπει να επιβάλλονται σε φυσικό πρόσωπο υπέρογκες δαπάνες ως όρος για την πρόσβαση στα δεδομένα του. Το δικαίωμα διόρθωσης νομιμοποιεί κάθε φυσικό πρόσωπο να ζητήσει τη διόρθωση ή την επανόρθωση των δικών του δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην περίπτωση που αυτά είναι ανακριβή ή έχουν υποβληθεί σε αντικανονική επεξεργασία. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται συμπλήρωση, διαγραφή, κλείδωμα ή άλλα μέτρα ή μεθόδους για την αντιμετώπιση των ανακριβειών ή της αντικανονικής επεξεργασίας. Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή της παραλήπτριας χώρας καταλήγει στο συμπέρασμα, σύμφωνα με αίτηση ενός φυσικού προσώπου, κοινοποίηση από τον πάροχο πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα ή δική της έρευνα, ότι οι πληροφορίες είναι ανακριβείς ή έχουν υποβληθεί σε αντικανονική επεξεργασία, λαμβάνει μέτρα για τη συμπλήρωση, τη διαγραφή, το κλείδωμα ή άλλα μέτρα για τη διόρθωση ή την επανόρθωση. Εάν επιτρέπεται από το εθνικό δίκαιο, ένα φυσικό πρόσωπο έχει το δικαίωμα να εξουσιοδοτεί μια εποπτική αρχή (δηλ. μια εθνική αρχή προστασίας δεδομένων για ένα υποκείμενο δεδομένων της ΕΕ) να ζητά πρόσβαση ή διόρθωση για λογαριασμό του. Αυτή η δυνατότητα έμμεσης άσκησης δικαιωμάτων, μέσω μιας αρχής και εντός ενός νομικού συστήματος με το οποίο τα υποκείμενα των δεδομένων είναι εξοικειωμένα, θα πρέπει συγκεκριμένα να τα βοηθά όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Σε περίπτωση απόρριψης εν όλω ή εν μέρει μιας αίτησης πρόσβασης ή διόρθωσης, η αρχή στην οποία απευθύνεται η αίτηση διαβιβάζει στο φυσικό πρόσωπο (ή στον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του) απάντηση στην οποία εκθέτει τους λόγους για την απαγόρευση ή τον περιορισμό της πρόσβασης ή της διόρθωσης. Η υποχρέωση παροχής στο φυσικό πρόσωπο αιτιολογημένης απάντησης αποσκοπεί στο να επιτρέψει και να διευκολύνει την άσκηση του δικαιώματός του για διοικητική και δικαστική προσφυγή σε περίπτωση που η πρόσβαση/διόρθωση έχει απαγορευτεί ή περιοριστεί από την αρμόδια αρχή επιβολής του νόμου. (ii) Διοικητική προσφυγή (Άρθρο 18) Εάν ένα φυσικό πρόσωπο δεν συμφωνεί με την έκβαση της αίτησής του για πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα του ή για διόρθωσή τους, δικαιούται να ασκήσει διοικητική προσφυγή. Όσον αφορά την πρόσβαση και τη διόρθωση, για να διευκολυνθεί η πραγματική άσκηση του δικαιώματος αυτού, το συγκεκριμένο υποκείμενο των δεδομένων νομιμοποιείται να εξουσιοδοτεί μια εποπτική αρχή (δηλ. μια εθνική αρχή προστασίας δεδομένων για ένα υποκείμενο δεδομένων της ΕΕ) ή άλλον αντιπρόσωπο, εφόσον αυτό επιτρέπεται από το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο. Η αρχή ενώπιον της οποίας ασκείται η προσφυγή διαβιβάζει στο συγκεκριμένο υποκείμενο των δεδομένων γραπτή απάντηση με την οποία αναφέρει τα μέτρα βελτίωσης ή διόρθωσης που έχουν ληφθεί κατά περίπτωση. (iii) Δικαστική προσφυγή (Άρθρο 19) Οι πολίτες κάθε μέρους έχουν το δικαίωμα να ασκούν δικαστική προσφυγή όσον αφορά i) την άρνηση πρόσβασης, ii) την άρνηση διόρθωσης ή iii) την παράνομη δημοσιοποίηση από τις αρχές του άλλου μέρους. EL 12 EL

13 Από πλευράς ΗΠΑ, το δικαίωμα αυτό αντικατοπτρίζεται στον αμερικανικό νόμο Judicial Redress Act που υπέγραψε ο πρόεδρος κ. Obama στις 24 Φεβρουαρίου Ο νόμος αυτός θα επεκτείνει στους πολίτες των «καλυπτόμενων χωρών» 9, τους τρεις αυτούς λόγους δικαστικής προσφυγής που προβλέπονται στον αμερικανικό νόμο Privacy Act του 1974, αλλά επί του παρόντος επιφυλάσσονται μόνον στους πολίτες και μόνιμους κατοίκους των ΗΠΑ. Η τέταρτη αιτιολογική σκέψη του προοιμίου της συμφωνίας-πλαισίου καθιστά σαφές ότι η επέκταση αυτή θα αφορά επίσης τα δεδομένα που ανταλλάσσονται στο πλαίσιο συμφωνιών όπως η PNR (συμφωνία για τις καταστάσεις με τα ονόματα των επιβατών) και το TFTP (πρόγραμμα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας). Συνεπώς, σε συνδυασμό με την έγκριση του «Judicial Redress Act», το άρθρο 19 θα βελτιώσει σημαντικά τη δικαστική προστασία των πολιτών της ΕΕ. Μολονότι ο «Judicial Redress Act» προβλέπει κάποιους περιορισμούς (ιδιαίτερα, εφαρμόζεται μόνον στα δεδομένα πολιτών από «καλυπτόμενες χώρες» των οποίων τα δεδομένα έχουν διαβιβαστεί από αρχές επιβολής του νόμου της ΕΕ, ιδίως, αλλά όχι μόνον στα δεδομένα πολιτών της ΕΕ), το άρθρο 19 της συμφωνίας-πλαισίου ικανοποιεί ένα από καιρό επιδιωκόμενο αίτημα της ΕΕ. Η διάταξη αυτή ανταποκρίνεται επίσης στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές του Προέδρου κ. Juncker, σύμφωνα με τις οποίες «Οι ΗΠΑ πρέπει [...] να εγγυηθούν ότι όλοι οι πολίτες της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν την εφαρμογή των δικαιωμάτων τους όσον αφορά την προστασία των δεδομένων στα δικαστήρια των ΗΠΑ, είτε κατοικούν στην επικράτεια των ΗΠΑ είτε όχι. Η εξάλειψη της εν λόγω διάκρισης θα είναι θεμελιώδους σημασίας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο πλαίσιο των διατλαντικών σχέσεων». Επίσης, ανταποκρίνεται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με το πρόγραμμα παρακολούθησης της υπηρεσίας NSA των ΗΠΑ, με την οποία το Κοινοβούλιο ζήτησε την άμεση επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ΗΠΑ σχετικά με τη «συμφωνία-πλαίσιο» ώστε «να παραχωρήσουν στους πολίτες της ΕΕ ισοδύναμα δικαιώματα με τα δικαιώματα των αμερικανών πολιτών (...)» και να καθιερώσουν «αποτελεσματικά και εφικτά (...) διοικητικά και ένδικα μέσα για όλους τους πολίτες της ΕΕ στις ΗΠΑ χωρίς διακρίσεις» 10. Η παράγραφος 3 του άρθρου 19 διευκρινίζει ότι η επέκταση των τριών προαναφερθέντων λόγων δικαστικής προσφυγής ισχύει με την επιφύλαξη κάθε άλλου διαθέσιμου ένδικου μέσου όσον αφορά την επεξεργασία δεδομένων (π.χ. σύμφωνα με τους νόμους Administrative Procedure Act, Electronics Communication Privacy Act ή Freedom of Information Act). Αυτές οι άλλες νομικές βάσεις δικαστικής προσφυγής είναι διαθέσιμες σε όλα τα υποκείμενα 9 10 «Καλυπτόμενη χώρα» σύμφωνα με τον αμερικανικό νόμο «Judicial Redress Act» είναι μια χώρα η οποία i) έχει συνάψει με τις ΗΠΑ συμφωνία για την κατάλληλη προστασία της ιδιωτικής ζωής όσον αφορά πληροφορίες που ανταλλάσσονται με σκοπό την επιβολή του νόμου (ή έχει προβεί σε αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών με σκοπό την επιβολή του νόμου και διαθέτει κατάλληλους μηχανισμούς προστασίας της ιδιωτικής ζωής για την εν λόγω ανταλλαγή πληροφοριών) ii) επιτρέπει τη μεταφορά δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για εμπορικούς σκοπούς μέσω συμφωνίας με τις ΗΠΑ ή με άλλο τρόπο iii) διαθέτει πολιτικές σχετικά με τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για εμπορικούς σκοπούς οι οποίες δεν παρεμποδίζουν ουσιωδώς τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο χαρακτηρισμός μιας χώρας ως «καλυπτόμενης χώρας» γίνεται από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ. Βλ. παράγραφο 57 και σημείο ΞΒ του ψηφίσματος της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με το πρόγραμμα παρακολούθησης της υπηρεσίας εθνικής ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ, τα όργανα παρακολούθησης σε διάφορα κράτη μέλη και τον αντίκτυπό τους στα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ, και με τη διατλαντική συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων [(2013/2188 (INI)], στη διεύθυνση TA DOC+XML+V0//EL EL 13 EL

14 των δεδομένων της ΕΕ τα οποία αφορά η διαβίβαση δεδομένων για σκοπούς επιβολής του νόμου, ανεξαρτήτως της ιθαγένειάς τους ή του τόπου κατοικίας τους. (iv) Πτυχές που σχετίζονται με την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου και την εποπτεία (i) Λογοδοσία (Άρθρο 14) Καθιερώνονται μέτρα για την προώθηση της υποχρέωσης λογοδοσίας προς τις αρχές οι οποίες προβαίνουν στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που καλύπτονται από τη συμφωνία-πλαίσιο. Ιδιαίτερα, όταν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα διαβιβάζονται περαιτέρω από την παραλήπτρια αρχή σε άλλες αρχές, οι τελευταίες πρέπει να λαμβάνουν κοινοποίηση σχετικά με τις διασφαλίσεις που ισχύουν δυνάμει της παρούσας συμφωνίας, καθώς και με ενδεχόμενους επιπλέον (περιοριστικούς) όρους όσον αφορά τη διαβίβαση σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3 (σχετικά με τους περιορισμούς σκοπού και χρήσης). Ένα σοβαρό παράπτωμα αντιμετωπίζεται μέσω κατάλληλων και αποτρεπτικών ποινικών, αστικών ή διοικητικών κυρώσεων. Τα μέτρα για την προώθηση της υποχρέωσης λογοδοσίας περιλαμβάνουν επίσης, κατά περίπτωση, τη διακοπή της περαιτέρω διαβίβασης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε φορείς των μερών οι οποίοι δεν καλύπτονται από τη συμφωνία-πλαίσιο, σε περίπτωση που δεν διασφαλίζουν αποτελεσματική προστασία των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα υπό το πρίσμα του αντικειμένου της συμφωνίας (και ιδίως των διατάξεων σχετικά με τον περιορισμό του σκοπού και την περαιτέρω διαβίβαση). Η διάταξη αυτή αφορά την περίπτωση κατά την οποία δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα διαβιβάζονται από μια αρχή της ΕΕ σε μια ομοσπονδιακή αρχή των ΗΠΑ (δηλ. μια αρχή που καλύπτεται από την παρούσα συμφωνία) και στη συνέχεια διαβιβάζονται περαιτέρω σε αρχή επιβολής του νόμου σε επίπεδο ομόσπονδου κράτους. Σύμφωνα με τους συνταγματικούς κανόνες των ΗΠΑ, υφίστανται περιορισμοί στην ικανότητα του ομοσπονδιακού κράτους να δεσμεύει τα ομόσπονδα κράτη (Πολιτείες) σε διεθνές επίπεδο 11. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί η συνέχεια της προστασίας των δεδομένων που διαβιβάζονται στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ και, στη συνέχεια, γνωστοποιούνται σε υπηρεσίες επιβολής του νόμου σε επίπεδο ομόσπονδου κράτους, το εν λόγω άρθρο: (i) περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής του και τις «άλλες αρχές» των μερών (δηλ. τις αρχές που δεν καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία, όπως οι αρχές των ομόσπονδων κρατών των ΗΠΑ) (ii) ορίζει ότι οι διασφαλίσεις που προβλέπονται στη συμφωνία-πλαίσιο κοινοποιούνται σ' αυτές τις αρχές και (iii) προβλέπει ότι, κατά περίπτωση, οι διαβιβάσεις στις εν λόγω αρχές διακόπτονται εάν αυτές δεν εξασφαλίζουν αποτελεσματική προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σύμφωνα με τον σκοπό της συμφωνίας-πλαισίου και ιδίως των άρθρων της σχετικά με τον περιορισμό του σκοπού και των περαιτέρω διαβιβάσεων. Με σκοπό να διασφαλίσει ότι οι αρμόδιες για την επιβολή του νόμου αρχές θα είναι υπεύθυνες για τη συμμόρφωση με τη συμφωνία πλαίσιο, το εν λόγω άρθρο αποτελεί σημαντικό στοιχείο ενός αποτελεσματικού συστήματος επιβολής του νόμου και της εποπτείας βάσει της συμφωνίας. Επίσης, θα διευκολυνθεί η υποβολή αιτήσεων από φυσικά πρόσωπα σε περίπτωση παραπτώματος (και η συνακόλουθη ευθύνη των δημόσιων αρχών). 11 Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία, υφίσταται επιμερισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και των κυβερνήσεων των ομόσπονδων κρατών (βλ. επίσης άρθρο 5 παράγραφος 2 της συμφωνίας-πλαισίου στον τομέα αυτό). EL 14 EL

15 Τέλος, οι αρχές της ΕΕ θα είναι σε θέση να επισημαίνουν θέματα ανησυχίας στους ομολόγους τους των ΗΠΑ και να λαμβάνουν κατάλληλες πληροφορίες από αυτούς σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο συμμορφώνονται στις υποχρεώσεις τους δυνάμει του άρθρου 14 (καθώς και σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται ως προς αυτό). Επίσης, στο πλαίσιο της από κοινού επανεξέτασης (βλ. κατωτέρω 23), θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αποτελεσματική εφαρμογή του παρόντος άρθρου. (ii) Αποτελεσματική εποπτεία (Άρθρο 21) Τα μέρη διαθέτουν μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές οι οποίες ασκούν ανεξάρτητα καθήκοντα εποπτείας και εξουσίες, όπως η επανεξέταση, η έρευνα και η παρέμβαση. Οι εν λόγω αρχές έχουν την εξουσία να δέχονται καταγγελίες εκ μέρους φυσικών προσώπων και να ενεργούν βάσει αυτών όσον αφορά τα εκτελεστικά μέτρα της συμφωνίας-πλαισίου και να επισημαίνουν τις παραβάσεις της νομοθεσίας που συνδέεται με την παρούσα συμφωνία για την άσκηση ποινικής ή πειθαρχικής δίωξης. Λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων του συστήματος των ΗΠΑ, ένα σύνολο εποπτικών αρχών [μεταξύ των οποίων ανώτεροι αξιωματούχοι αρμόδιοι για την προστασία της ιδιωτικής ζωής (Chief Privacy Officers), γενικοί επιθεωρητές (Inspector Generals), συμβούλιο εποπτείας για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των ατομικών ελευθεριών (Privacy and Civil Liberties Oversight Board)] ασκούν σωρευτικά τα καθήκοντα εποπτείας τα οποία στην ΕΕ ασκούν οι αρμόδιες για την προστασία των δεδομένων αρχές. Το άρθρο αυτό συμπληρώνει τις διασφαλίσεις που προβλέπονται στις διατάξεις για την πρόσβαση, τη διόρθωση και τη διοικητική προσφυγή. Ειδικότερα, επιτρέπει στα άτομα να υποβάλουν καταγγελίες ενώπιον ανεξάρτητων αρχών σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το άλλο συμβαλλόμενο μέρος έχει εφαρμόσει τη συμφωνία-πλαίσιο. (iii) Συνεργασία μεταξύ εποπτικών αρχών (Άρθρο 22) Οι εποπτικές αρχές συνεργάζονται ώστε να διασφαλίζεται αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίας, ιδίως όσον αφορά το σύστημα της έμμεσης άσκησης των δικαιωμάτων πρόσβασης, διόρθωσης και διοικητικής προσφυγής (βλ. ανωτέρω άρθρα 16-18). Επιπλέον, ιδρύονται εθνικά σημεία επαφής για να βοηθούν στην ταυτοποίηση της εποπτικής αρχής στην οποία πρέπει να απευθύνονται τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα σε μια συγκεκριμένη περίπτωση. Λόγω, ιδιαίτερα, της ύπαρξης πλειόνων εποπτικών αρχών στις ΗΠΑ, η ίδρυση ενός κεντρικού «σημείου εισόδου» για τις αιτήσεις συνδρομής και συνεργασίας πρέπει να συμβάλει στην αποτελεσματική διεκπεραίωση των εν λόγω αιτήσεων. (iv) Από κοινού επανεξέταση (Άρθρο 23) Τα μέρη διενεργούν περιοδική από κοινού επανεξέταση της εφαρμογής και της αποτελεσματικότητας της συμφωνίας-πλαισίου, αποδίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στην αποτελεσματική εφαρμογή των άρθρων σχετικά με τα ατομικά δικαιώματα (δικαίωμα πρόσβασης, διόρθωσης, διοικητικής και δικαστικής προσφυγής), καθώς και στο θέμα των διαβιβάσεων σε εδαφικές οντότητες που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία (δηλ. τα ομόσπονδα κράτη των ΗΠΑ). Η πρώτη από κοινού επανεξέταση θα πραγματοποιηθεί το αργότερο τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της συμφωνίας και, ακολούθως, σε τακτική βάση. Η σύνθεση των αντίστοιχων αντιπροσωπειών των δύο μερών θα περιλαμβάνει αντιπροσώπους των αρχών προστασίας δεδομένων και των αρχών επιβολής του EL 15 EL

16 νόμου/δικαστικών αρχών τα πορίσματα των από κοινού επανεξετάσεων θα δημοσιοποιούνται. (v) Τελικές διατάξεις Η συμφωνία-πλαίσιο περιλαμβάνει ορισμένες τελικές ρήτρες σχετικά με: την κοινοποίηση προς το άλλο μέρος τυχόν πράξεων που επηρεάζουν σημαντικά την εφαρμογή της συμφωνίας. Οι ΗΠΑ κοινοποιούν ειδικά στην ΕΕ κάθε μέτρο σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου Judicial Redress Act (άρθρο 24) τις διαβουλεύσεις στην περίπτωση που προκύπτουν διαφορές όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο η συμφωνία ερμηνεύεται ή εφαρμόζεται (άρθρο 25) τη δυνατότητα αναστολής της συμφωνίας από το ένα μέρος σε περίπτωση σημαντικής παράβασης της συμφωνίας από το άλλο μέρος (άρθρο 26) το εδαφικό πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας ώστε να λαμβάνεται υπόψη η ιδιαίτερη κατάσταση του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιρλανδίας και της Δανίας (άρθρο 27) την αόριστη διάρκεια της συμφωνίας (η οποία δικαιολογείται από τη φύση της συμφωνίας ως πλαισίου προστασίας και διασφαλίσεων, καθώς και με βάση τη δυνατότητα αναστολής και καταγγελίας της συμφωνίας) (άρθρο 28) τη δυνατότητα για κάθε μέρος να καταγγείλει τη συμφωνία με κοινοποίηση προς το άλλο μέρος, ενώ διευκρινίζεται ότι οι πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάζονται πριν από την καταγγελία εξακολουθούν να τυγχάνουν επεξεργασίας σύμφωνα με τους κανόνες της συμφωνίας-πλαισίου (άρθρο 29 παράγραφοι 2 και 3) την έναρξη ισχύος της συμφωνίας την πρώτη ημέρα του μήνα που έπεται της ημερομηνίας κατά την οποία τα μέρη ανταλλάσσουν κοινοποιήσεις στις οποίες δηλώνουν την ολοκλήρωση των εσωτερικών διαδικασιών τους έγκρισης (άρθρο 29 παράγραφος 1) τη γλωσσική ρήτρα (αμέσως πριν από τη γραμμή υπογραφής) η οποία προβλέπει: (i) την υπογραφή της συμφωνίας στα αγγλικά και την έκδοσή της από την ΕΕ στις υπόλοιπες 23 επίσημες γλώσσες της ΕΕ (ii) τη δυνατότητα επικύρωσης μετά την υπογραφή του κειμένου της συμφωνίας σε οποιαδήποτε από τις υπόλοιπες επίσημες γλώσσες της ΕΕ μέσω της ανταλλαγής διπλωματικών διακοινώσεων με τις ΗΠΑ (iii) ότι, σε περίπτωση απόκλισης μεταξύ διαφορετικών αυθεντικών γλωσσικών αποδόσεων της συμφωνίας, υπερισχύει η αγγλική έκδοση. EL 16 EL

17 2016/0126 (NLE) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφωνίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση και τη δίωξη ποινικών αδικημάτων ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 16 σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α), Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Έχοντας υπόψη την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 12, Κατόπιν διαβουλεύσεων με τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Σύμφωνα με την απόφαση [ ] της [ ] 13 του Συμβουλίου, η συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση και τη δίωξη ποινικών αδικημάτων (η «συμφωνία») υπογράφηκε στις XX XXXX 2016, με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία. (2) Η συμφωνία αποσκοπεί να καθιερώσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αρχών και διασφαλίσεων για την προστασία των δεδομένων κατά τη διαβίβαση πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα για λόγους επιβολής του νόμου στο τομέα του ποινικού δικαίου μεταξύ των ΗΠΑ, αφενός, και της ΕΕ ή των κρατών μελών της, αφετέρου. Στόχος είναι να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων και, κατ' αυτόν τον τρόπο, να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των μερών. Ενώ η ίδια δεν αποτελεί τη νομική βάση για τη διαβίβαση πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα στις ΗΠΑ, η συμφωνία-πλαίσιο συμπληρώνει, κατά περίπτωση, τις διασφαλίσεις για την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο των υφισταμένων και των μελλοντικών συμφωνιών για τη διαβίβαση δεδομένων ή τις εθνικές διατάξεις που επιτρέπουν τις εν λόγω διαβιβάσεις. (3) Όλες οι διατάξεις της συμφωνίας εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης. Συγκεκριμένα, η Ένωση εξέδωσε την οδηγία 2016/XXX/ΕΕ 14 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από Έγκριση της [ημερομηνία], ΕΕ C [ ] της [ ], σ. [ ]. ΕΕ... Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και την κατάργηση της απόφασης-πλαισίου 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου. EL 17 EL