ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Περιοδοντική θεραπεία:

Transcript

1 ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Μετά τη μελέτη του παρόντος κεφαλαίου και το πέρας της εργαστηριακής άσκησης ο φοιτητής θα πρέπει να είναι ικανός να: Αναφέρει τα στάδια προετοιμασίας των δοντιών για ενδοδοντική θεραπεία Εξηγεί την αναγκαιότητα κάθε σταδίου Αναφέρει και αναγνωρίζει τα εργαλεία και τα υλικά που χρησιμοποιούνται σε κάθε στάδιο Απαριθμεί και περιγράφει τους τρόπους αποκατάστασης της μύλης των δοντιών στα οποία θα γίνει η ενδοδοντική θεραπεία Αναφέρει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δακτυλίων χαλκού και ορθοδοντικής που χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση των προς θεραπεία δοντιών με μεγάλη απώλεια οδοντικών ουσιών. Η ενδοδοντική θεραπεία είναι ένα σύνολο διαδικασιών που επιβάλλεται να πραγματοποιηθεί σε εντελώς άσηπτο περιβάλλον το οποίο ονομάζεται και χειρουργικό. Επομένως, βασική προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί μια ενδοδοντική θεραπεία είναι η τοποθέτηση του απομονωτήρα με τον οποίο απομονώνεται το υπό θεραπεία δόντι από το στοματικό περιβάλλον, γεγονός που συμβάλλει στην τήρηση της άσηπτης τεχνικής. Η ενέργεια αυτή είναι επιβεβλημένη και γίνεται πριν από την έναρξη της θεραπείας και στη συνέχεια σε όλα τα στάδια αυτής 1,2 (Εικ. 3-1). Για να διασφαλισθεί η σωστή εφαρμογή του απομονωτήρα αφενός και η ποιότητα της ενδοδοντικής θεραπείας αφετέρου, απαιτούνται προκαταρκτικές ενέργειες, που συνιστούν το στάδιο προετοιμασίας του δοντιού για ενδοδοντική θεραπεία. 3,4 Η προετοιμασία αυτή αποτελεί το πρώτο στάδιο της ενδοδοντικής θεραπείας, μετά από την κλινική και ακτινογραφική εξέταση και διάγνωση και συμπεριλαμβάνει τα ακόλουθα: 5,6 1. Περιοδοντική θεραπεία 2. Αφαίρεση τερηδόνας και επισφαλών εμφράξεων και 3. Αποκατάσταση ελλειπόντων τοιχωμάτων του δοντιού. 1. Περιοδοντική θεραπεία: Σκοπός της θεραπείας αυτής είναι η ευχερέστερη τοποθέτηση της αρπάγης και η συγκράτηση του απομονωτήρα, καθώς και η εργασία κάτω από άσηπτες συνθήκες. Η περιοδοντική θεραπεία περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: Αφαίρεση μικροβιακών πλακών και τρυγίας από τις επιφάνειες του δοντιού: Όπως είναι γνωστό οι μικροβιακές πλάκες βρίθουν από μικροοργανισμούς. Κατ αυτόν τον τρόπο, κατά τη διάρκεια της ενδοδοντικής θεραπείας θα υπάρχει μόνιμη παρουσία μικροβιακού παράγοντα σε άμεση επαφή με το πεδίο εργασίας, με κίνδυνο επιμόλυνσης των ριζικών σωλήνων. Επιπλέον, πιθανόν να παρεμποδίζεται η σωστή εφαρμογή του απομονωτήρα, λόγω της τρυγίας, με αποτέλεσμα να διαρρέουν υγρά του στοματικού περιβάλλοντος εντός της πολφικής κοιλότητας 6 (Εικ. 3-2). Ουλεκτομή: Όταν υπάρχει τοπική υπερπλασία των ούλων επιβάλλεται η αφαίρεσή τους, 7 έτσι ώστε να υπάρχει καλύτερη οπτική επαφή με το πεδίο εργασίας, καλύτερος καθαρισμός της κοιλότητας, ευχερέστερη τοποθέτηση και συγκράτηση του απομονωτήρα και άσηπτες συνθήκες εργασίας (Εικ. 3-3). Ουλοβλεννογόνια χειρουργική (χειρουργική επιμήκυνση μύλης): Επιδιώκεται όταν τα όρια της μύλης βρίσκονται χαμηλότερα από το επίπεδο των ούλων ή την κορυφή της φατνιακής

2 απόφυσης. 8 Τούτο παρατηρείται μετά από κάταγμα της μύλης ή μετά από την αφαίρεση μεγάλου τερηδονισμένου τμήματος ή/και μεγάλων επισφαλών εμφράξεων (Εικ. 3-4). Επιπλέον, η χειρουργική επιμήκυνση της μύλης συμβάλλει στην καλύτερη αποκατάσταση του θεραπευμένου δοντιού. 2. Αφαίρεση τερηδόνας και επισφαλών εμφράξεων: Σκοπός είναι η απομάκρυνση του μικροβιακού παράγοντα από το πεδίο εργασίας και η επίτευξη υγιούς σκληρής οδοντικής επιφάνειας όπου θα τοποθετηθούν τα υλικά αποκατάστασης της μύλης του δοντιού. Για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού χρησιμοποιούνται: Εξεταστικά εργαλεία (κάτοπτρο, κοχλιάριο οδοντίνης, ανιχνευτήρας κ.ά.) Οδοντογλύφανο υψηλών ταχυτήτων με στρογγύλες και αυλακωτές εγγλυφίδες Οδοντογλύφανο χαμηλών ταχυτήτων με στρογγύλες εγγλυφίδες Ενδοδοντικό κοχλιάριο οδοντίνης Με τα προαναφερθέντα εργαλεία αφαιρούνται: Τερηδόνα, σύμφωνα με τις αρχές της οδοντικής χειρουργικής με οξύαιχμο κοχλιάριο οδοντίνης και στρογγύλες εγγλυφίδες στο οδοντογλύφανο χαμηλών ταχυτήτων Τυχόν ανυποστήρικτα τμήματα οδοντικών ουσιών με εγγλυφίδες στο οδοντογλύφανο υψηλών ταχυτήτων (Εικ. 3-5). Εμφράξεις που επιτρέπουν τη μυλική μικροδιείσδυση με εγγλυφίδες στο οδοντογλύφανο υψηλών ταχυτήτων, π.χ. εμφράξεις που δεν εφαρμόζουν ή που δεν συγκρατούνται σωστά στο υπό θεραπεία δόντι ή που συνέχονται με δευτερογενή τερηδόνα 9 (Εικ. 3-6). Η αφαίρεση των προαναφερθέντων στοιχείων πριν από την έναρξη της ενδοδοντικής θεραπείας είναι απαραίτητη και στοχεύει: α) στην πρόληψη της αναμόλυνσης της πολφικής κοιλότητας και της θραύσης της μύλης, η οποία, αν συμβεί, ενδέχεται να οδηγήσει σε: 1. αναμόλυνση των ριζικών σωλήνων, 2. απόπτωση του προσωρινού εμφρακτικού υλικού και 3. απώλεια των σημείων αναφοράς, εφόσον επιλεγούν ως τέτοια, σημεία πάνω σε τμήματα που είναι επικίνδυνο να σπάσουν β) διασφάλιση καλού οπτικού και άσηπτου χειρουργικού πεδίου. Σημεία προσοχής Κατά τη χρήση οδοντογλύφανου υψηλών ή χαμηλών ταχυτήτων δεν ασκούνται πιέσεις επί των σκληρών οδοντικών ουσιών, ώστε να μη δημιουργηθούν ρωγμές, που είναι πιθανόν να εξελιχθούν σε κάταγμα μύλης. Εάν μετά την αφαίρεση της τερηδόνας ή των επισφαλών εμφράξεων αποκαλυφθεί ο μυλικός θάλαμος, τοποθετείται, μόνο στο σημείο της αποκάλυψης ένα σφαιρίδιο βάμβακος και Cavit ή τεμάχιο ραβδίου γουταπέρκας που έχει θερμανθεί. Έτσι, παρεμποδίζεται η είσοδος στο μυλικό θάλαμο, κονίας ή εμφρακτικών υλικών, που θα χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση του δοντιού (Εικ. 3-7). Εφόσον ο πολφός του δοντιού είναι ζωντανός και η ενδοδοντική θεραπεία πρόκειται να αρχίσει σε δεύτερο χρόνο, το βύσμα βάμβακος εμποτίζεται με μια μικρή σταγόνα ευγενόλης για την πρόληψη του πολφικού πόνου. Εναλλακτικά ή σε περιπτώσεις δοντιών όπου η ενδοδοντική θεραπεία πρόκειται να αρχίσει αμέσως, τοποθετείται στο σημείο της αποκάλυψης στρώμα υδροξειδίου του ασβεστίου αρκετού πάχους, π.χ. Dycal, πραγματοποιείται η έμφραξη της κοιλότητας με σύνθετη ρητίνη και αμέσως μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία της ενδοδοντικής θεραπείας (Εικ. 3-8). 3. Αποκατάσταση ελλειπόντων τοιχωμάτων του δοντιού: Η ποιότητα της έμφραξης της μύλης του υπό θεραπεία δοντιού έχει μεγάλη σημασία για την αποφυγή της διείσδυσης υγρών και μικροβίων από το στοματικό περιβάλλον προς την πολφική κοιλότητα κατά τη διάρκεια της ενδοδοντικής θεραπείας αλλά και μετά το τέλος αυτής. Έτσι, μετά την αφαίρεση της τερηδόνας και των επισφαλών εμφράξεων, γίνεται εκτίμηση αφενός της κατά-

3 στασης των τοιχωμάτων του δοντιού που απομένουν, αφετέρου της δυνατότητας ασφαλούς απομόνωσης. Ανάλογα με την έκταση του ελλείμματος και την ευχέρεια για σωστή τοποθέτηση του απομονωτήρα είναι δυνατόν να προκύψουν οι ακόλουθες καταστάσεις: όντια όπου εφαρμόζεται ασφαλώς ο απομονωτήρας: Στις περιπτώσεις αυτές, το αυχενικό τμήμα της κοιλότητας που προκύπτει μετά την αφαίρεση της τερηδόνας βρίσκεται ψηλότερα από την παρυφή των ούλων (Εικ. 3-9). όντια όπου η τοποθέτηση του απομονωτήρα είναι προβληματική: Όταν το αυχενικό τμήμα της κοιλότητας που προκύπτει βρίσκεται χαμηλότερα από την παρυφή των ούλων (Εικ. 3-10). Στις περιοχές αυτές εφαρμόζεται μια από τις ακόλουθες μεθόδους για την πλήρωση του ελλείμματος: Άμεση τοποθέτηση εμφρακτικού υλικού: Σε κοιλότητα όπου το υλικό μπορεί να συγκρατηθεί, π.χ. όμορη επιφάνεια δοντιού, αυχενική περιοχή γλωσσικά ή παρειακά κ.ά. Το υλικό αυτό μπορεί να είναι κονία (υαλοϊονομερής ή άλλη), σύνθετη ρητίνη ή αμάλγαμα 10 (Εικ. 3-11) Προκατασκευασμένες στεφάνες: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν στεφάνες αλουμινίου ή στεφάνες από σελλολουΐτη όπου, μετά την επιλογή του κατάλληλου μεγέθους, την προσαρμογή και τη συγκόλληση των στεφανών με κονία, ακολουθεί η τοποθέτηση του απομονωτήρα και η διάνοιξη των δοντιών μέσω αυτών. Όμως, απαραίτητη είναι η αποκοπή και απομάκρυνση όλης της μασητικής επιφάνειας της στεφάνης ώστε να φανούν τα ανατομικά οδηγά σημεία για τη σωστή διάνοιξη του μυλικού θαλάμου 5,6 (Εικ. 3-12). Στα πρόσθια δόντια αναφέρεται η τοποθέτηση στεφανών από σελλολουΐτη μαζί με σύνθετη ρητίνη για αισθητικούς λόγους Ανασύσταση της μύλης με καρφίδες: Πραγματοποιείται σε περιπτώσεις πλήρους έλλειψης τοιχωμάτων της μύλης και αδυναμίας συγκράτησης του δακτυλίου, ειδικά σε οπίσθια δόντια με σημαντική θέση στο φραγμό. Επισημαίνεται όμως η πιθανότητα δημιουργίας ρωγμών της οδοντίνης κατά την εφαρμογή αυτής της τεχνικής Ορθοδοντική μετακίνηση ρίζας προς την κορυφή της φατνιακής απόφυσης: Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται όταν απομένει ανεπαρκής οδοντική ουσία τόσο για την τοποθέτηση του απομονωτήρα, όσο και για την τελική αποκατάσταση, στην περίπτωση που η κλινική επιμήκυνση μύλης δεν αποτελεί ένδειξη 11,12 (Εικ. 3-13). Στην κλινική πράξη απαιτούνται τουλάχιστον 3 χιλ. υγιούς οδοντικής ουσίας πάνω από την κορυφή της φατνιακής απόφυσης και η οριακή αναλογία μύλης/ρίζας να είναι 1/ (Εικ. 3-14) Μέθοδος προβολής των ριζικών σωλήνων στη μασητική επιφάνεια: Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου παρατηρείται μεγάλη απώλεια της μύλης προκειμένου να αποφευχθεί η τοποθέτηση καρφίδων και δακτυλίου ή σε περιπτώσεις πλήρους καταστροφής της όπου το δόντι θεωρείται μη θεραπεύσιμο. Μετά την αφαίρεση της τερηδόνας, τον εντοπισμό και προετοιμασία των στομίων των ριζικών σωλήνων τοποθετούνται σε αυτούς ειδικοί σωληνίσκοι, ανάλογου μεγέθους (root canal projector core system CIM Engineering Santa Barbara, CA), που προβάλλουν μασητικά και στη συνέχεια συμπυκνώνεται σύνθετη ρητίνη η οποία συμπληρώνει το κενό μεταξύ των σωληνίσκων αλλά και όλου του οδοντικού ελλείμματος κατά τέτοιον τρόπο που αποκαθιστά τον όγκο του δοντιού (Εικ. 3-15). Μετά τον πολυμερισμό της ρητίνης αφαιρούνται οι σωληνίσκοι, τοποθετείται ο απομονωτήρας και αρχίζει η ενδοδοντική θεραπεία. 16,17 Πλεονεκτήματα της μεθόδου Αποφεύγεται η τοποθέτηση καρφίδων και δακτυλίου στο υπό θεραπεία δόντι και διευκολύνεται η άμεση τοποθέτηση της αρπάγης του απομονωτήρα. Μεγαλώνει το μήκος των ριζικών σωλήνων και προβάλλουν τα στόμιά τους από το υποπολφικό τοίχωμα στη μασητική επιφάνεια αυξάνοντας την ορατότητα και τη δυνατότητα

4 εύκολης πρόσβασης σε αυτούς. Επιπλέον, αποκτώνται σταθερά και ορατά σημεία αναφοράς, γεγονός που διευκολύνει τη διαδικασία της ενδοδοντικής θεραπείας. Προστατεύεται το υποπολφικό τοίχωμα από τυχαία διάτρηση, λόγω μεγάλης λέπτυνσης αυτού, αλλά και σε περιπτώσεις διάτρησής του προστατεύεται το υλικό αποκατάστασης που χρησιμοποιήθηκε, π.χ. το ΜΤΑ. Ελαττώνεται σημαντικά η πιθανότητα μυλικής μικροδιείσδυσης. Ενδυναμώνεται το δόντι, οπότε μειώνεται η πιθανότητα κατάγματός του κατά τη διάρκεια της ενδοδοντικής θεραπείας. ιευκολύνεται η μετέπειτα τοποθέτηση αξόνων, λόγω της «οπτικής επαφής» με τους ριζικούς σωλήνες από τη μασητική επιφάνεια. 17,18 Μειονεκτήματα της μεθόδου Χρονοβόρα διαδικασία και ως προς την προετοιμασία αλλά και ως προς την προσωρινή έμφραξη, η οποία γίνεται στις διανοίξεις όλων των ριζικών σωλήνων. Υψηλό κοστολόγιο 3.6. Τοποθέτηση δακτυλίου από χαλκό ή δακτυλίου ορθοδοντικής και συγκόλλησή του με κονία: Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται όταν η απώλεια της οδοντικής ουσίας είναι μεγάλη και το υλικό δεν μπορεί να συγκρατηθεί διαφορετικά. Άλλη σοβαρή ένδειξη για την τοποθέτηση δακτυλίων πριν την έναρξη της ενδοδοντικής θεραπείας είναι η παρουσία μικρής ρωγμής στη μύλη του δοντιού με σκοπό την πρόληψη της επέκτασής της προς το ακρορρίζιο (Εικ. 3-16). Αποκατάσταση μύλης με τοποθέτηση δακτυλίου χαλκού Ο δακτύλιος χαλκού εμφανίζει μεγάλη ελαστικότητα που του επιτρέπει να προσαρμοσθεί ανάλογα με το σχήμα κάθε δοντιού ειδικά στον αυχένα όπου παρατηρείται μεγάλη μικροδιείσδυση στα υπό θεραπεία δόντια. Στην Ενδοδοντία εφαρμόζεται επιτυχώς για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. 5,19-21 Απαιτούμενα εργαλεία: Εξεταστικά εργαλεία (κάτοπτρο, κοχλιάριο οδοντίνης, ανιχνευτήρας, λαβίδα κ.λπ.) Οδοντογλύφανο υψηλών και χαμηλών ταχυτήτων Εγγλυφίδες στρογγύλες και αυλακωτές Ψαλίδι, λίμα, τροχόλιθοι, δίσκοι υαλοχάρτου Πένσες Εργαλείο γουταπέρκας Γυάλινη πλάκα και σπάθη ανάμειξης. Απαιτούμενα υλικά: ακτύλιοι χαλκού διαφόρων μεγεθών Προσωρινό εμφρακτικό υλικό (τύπου (Cavit) Κονία (οξυφωσφορική, υαλοϊονομερής κ.ά.) Λυχνία οινοπνεύματος (δεν είναι πάντοτε απαραίτητη) Βαμβάκι, φύλλο κασσιτέρου ακτινογραφικού πλακιδίου, μολύβι Στάδια εργασίας για την τοποθέτηση δακτυλίου 5,22,23 Αφαιρέστε τερηδόνα, ανυποστήρικτα τμήματα οδοντικής ουσίας και επισφαλείς εμφράξεις. Επιλέξτε το κατάλληλο μέγεθος δακτυλίου χαλκού έτσι ώστε να εφαρμόζει στον αυχένα του δοντιού. Σημειώστε πάνω στον επιλεγμένο δακτύλιο με μολύβι:

5 Τα αυχενικά όρια του δακτυλίου, που πρέπει να υπολείπονται από τα ούλα, για να μην τραυματίζονται αυτά, τουλάχιστον κατά 1 χιλ. εκτός από την περιοχή που αντιστοιχεί στην τερηδονισμένη επιφάνεια του δοντιού. Εκεί, τα όρια μπορεί να είναι πιο χαμηλά, ανάλογα με το βάθος της κοιλότητας που προέκυψε μετά την αφαίρεση της τερηδόνας, έτσι ώστε η κοιλότητα να υπερκαλύπτεται. Το μασητικό όριο του δακτυλίου, το οποίο πρέπει να είναι κατά 2 χιλ. κάτω από τη μασητική επιφάνεια για να μην παρεμβάλλεται στη σύγκλειση. Αφαιρέστε και κόψτε το δακτύλιο στα προαναφερθέντα όρια και λειάνετε τα χείλη του με λίμα χρυσού. Με διάφορες πένσες προσαρμόστε τα όρια του δακτυλίου στον αυχένα του δοντιού ώστε να αφήνει το μικρότερο δυνατό χώρο. Μετατρέψτε το δακτύλιο σε στεφάνη, τοποθετώντας στο μυλικό ή ανώτερο τμήμα του ένα κομμάτι από φύλλο κασσιτέρου έτσι ώστε, ελαφρώς, να υπερκαλύπτει τα μασητικά όριά του. Προστατέψτε το μυλικό θάλαμο αν αποκαλυφθεί με σφαιρίδιο βάμβακος και Cavit ή με ένα κομμάτι γουταπέρκας στο σημείο της αποκάλυψης. Αναμείξτε οξυφωσφορική κονία ανακατεύοντας σε γυάλινη πλάκα σκόνη και υγρό σε αναλογία σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή και σε λεπτόρρευστη σύσταση. Γεμίστε το διαμορφωμένο δακτύλιο-στεφάνη με κονία και τοποθετείστε τον στην προκαθορισμένη θέση του με ελαφρά πίεση με το δείκτη σας. Ο δακτύλιος χρησιμεύει ως συγκρατητικό μέσο για το υλικό της αποκατάστασης του ελλείμματος, που είναι η κονία. Πριν την πήξη της κονίας, αφαιρέστε το φύλλο κασσιτέρου και συμπυκνώστε την κονία στα σημεία του οδοντικού ελλείμματος. Μετά την πήξη της αφαιρέστε τα περισσεύματα από τη μασητική επιφάνεια του δοντιού και από τα αυχενικά όρια του δακτυλίου. Λειάνετε την κονία και τα όρια του δακτυλίου στη μασητική επιφάνεια (Εικ. 3-17). Στην κλινική πράξη: Αν υπάρχει δυσκολία στη δίοδο του δακτυλίου από τα σημεία επαφής του υπό θεραπεία δοντιού με τα παρακείμενα δόντια, δημιουργείστε χώρο απομακρύνοντας τα παρακείμενα δόντια με τοποθέτηση σφηνών ή λάστιχων ορθοδοντικής ή τροχίζοντας με πολύ λεπτό διαμάντι τις όμορες επιφάνειες του δοντιού, αν πρόκειται να τοποθετηθεί μελλοντικά σε αυτό στεφάνη. 6 Ελέγχετε τις κινήσεις σύγκλεισης, όταν ο δακτύλιος είναι κολλημένος στο στόμα του ασθενούς. Ο δακτύλιος δεν πρέπει να εμποδίζει τη λειτουργία της μάσησης. Ο δακτύλιος δεν πρέπει να τραυματίζει την παρειά και τη γλώσσα. Μετά από αυτή τη διαδικασία μπορεί να αρχίσει η ενδοδοντική θεραπεία με την τοποθέτηση του απομονωτήρα (Εικ. 3-17). Ο δακτύλιος παραμένει καθόλη τη διάρκεια της ενδοδοντικής θεραπείας κολλημένος στο δόντι. Πλεονεκτήματα δακτυλίων Συμβάλλουν στη σωστή απομόνωση του υπό θεραπεία δοντιού με την εύκολη τοποθέτηση και συγκράτηση της αρπάγης και του ελαστικού απομονωτήρα. Επιτυγχάνεται στεγανό πεδίο εργασίας. Παρέχουν χώρο συγκράτησης των διαλυμάτων διακλυσμού κατά τη διάρκεια της συνεδρίας και των αντισηπτικών φαρμάκων και του υλικού της προσωρινής έμφραξης στα μεσοδιαστήματα των συνεδριών. Προστατεύουν τα εναπομείναντα τοιχώματα της μύλης από τα κατάγματα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τεχνητό τοίχωμα για τη μόνιμη ανασύσταση της μύλης μετά το τέλος της ενδοδοντικής θεραπείας. 7,24-26

6 Μειονεκτήματα δακτυλίων Αδυναμία πλήρους προστασίας από τη μυλική μικροδιείσδυση. Πιθανότητα απόφραξης των στομίων των ριζικών σωλήνων από κομμάτια της κονίας κατά τη διάνοιξη και επεξεργασία των ριζικών σωλήνων. Πιθανότητα περιοδοντικού προβλήματος, αν δεν τοποθετηθούν σωστά. 19 Αποκατάσταση μύλης με τοποθέτηση δακτυλίου ορθοδοντικής Οι δακτύλιοι ορθοδοντικής είναι κατασκευασμένοι από ανοξείδωτο ατσάλι και ελάχιστα μπορούν να προσαρμοσθούν ανάλογα με τη μορφολογία της μύλης ειδικά στον αυχένα του δοντιού. Έτσι, μετά την αφαίρεση της τερηδόνας επιλέγεται το πιο κατάλληλο μέγεθος δακτυλίου με την καλύτερη δυνατή εφαρμογή στον αυχένα του δοντιού και συγκολλάται με κάποια κονία (Εικ. 3-18). Η διαδικασία αυτή θεωρείται εύκολη συγκριτικά με εκείνη του χάλκινου δακτυλίου, όμως, λόγω της προβληματικής εφαρμογής του δακτυλίου ορθοδοντικής στον αυχένα, ειδικά σε περιπτώσεις βαθιάς τερηδόνας σε όμορη επιφάνεια, μπορεί να εμφανισθεί μυλική μικροδιείσδυση. Επιπλέον, βασική προϋπόθεση για την τοποθέτησή του δακτυλίου ορθοδοντικής είναι η παρουσία αρκετής οδοντικής μάζας όπου και θα στηριχθεί. Οι δακτύλιοι ορθοδοντικής κατασκευάζονται για γομφίους και προγομφίους, άνω και κάτω γνάθου, δεξιού ή αριστερού ημιμορίου και στην αγορά υπάρχουν χωρίς brackets. 26,27