ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Transcript

1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

2 ΚΕΦΑΛΑΙΟ : ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.1. Περιγραφή φυσικού περιβάλλοντος.1.1. Γεωμορφολογία Η γεωμορφολογία μιας περιοχής οφείλεται σε πολλά αίτια. Μεταξύ αυτών των αιτιών, εκτός από τις καιρικές συνθήκες της περιοχής ( θερμοκρασία, βροχοπτώσεις, άνεμος κτλ), σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της μορφολογίας έχουν η γεωλογία, η τεκτονική και η γεωτεκτονική εξέλιξη. Η μορφολογία της Κρήτης χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη τριών βασικών ζωνών: την ζώνη με υψόμετρο 00 μ. και άνω (υψηλή ή ορεινή), τη ζώνη από μ. (μέση) και την χαμηλή ζώνη που αφορά τις περιοχές που εκτείνονται από την επιφάνεια της θάλασσας έως τα 00 μ. υψόμετρο. Οι δύο πρώτες ζώνες καταλαμβάνουν σχεδόν τα / της νήσου και αποτελούν μια συνεχή οροσειρά από τα δυτικά προς τα ανατολικά, διακοπτόμενη από μικρές κοιλάδες και φαράγγια. Η οροσειρά αυτή έχει έξι κορυφές που ξεπερνούν τα.000 μ. Τα βασικά ορεινά συγκροτήματα του νησιού είναι προς τα δυτικά τα Λευκά όρη (. μ.), στο κεντρικό τμήμα ο Ψηλορείτης ή Ίδη (. μ.) και προς τα ανατολικά το όρος ίκτη (.1 μ.) και τα όρη Σητείας (1. μ.). Προς τα δυτικά και νότια οι υπώρειες των ορέων είναι απότομες και φθάνουν με μεγάλη κλίση προς τη θάλασσα ενώ προς τα βόρεια του νησιού το ανάγλυφο είναι πιο ήπιο και λοφώδες σχηματίζοντας τις πεδιάδες Χανίων, Ρεθύμνου και Μαλλίων. Η μεγαλύτερη πεδιάδα του νησιού της Μεσσαράς βρίσκεται στο νότιο-κεντρικό τμήμα του ενώ στο νότιο ανατολικό αναπτύσσεται η πεδιάδα της Ιεράπετρας. Υπάρχουν τέλος αρκετά οροπέδια τα κυριότερα των οποίων είναι του Λασιθίου και του Ομαλού. Το υδρογραφικό δίκτυο είναι πυκνό στο δυτικό τμήμα του νησιού, ενώ στο ανατολικό δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο. Το απότομο ανάγλυφο και η συχνή εναλλαγή διαπερατών και αδιαπέρατων γεωλογικών σχηματισμών σε συνδυασμό με το μικρό εύρος του νησιού έχει ευνοήσει το σχηματισμό χειμάρρων και την εμφάνιση πηγών και όχι τον σχηματισμό μεγάλων ποταμών. Η ευρύτερη περιοχή του Βόρειου Οδικού Άξονα πλησίον του τμήματος Βρύσες Ατσιπόπουλο χαρακτηρίζεται από πεδινό έως ημιορεινό και τοπικά ορεινό ανάγλυφο, ενώ η άμεση περιοχή των υπό μελέτη έργων του ομώνυμου οδικού τμήματος χαρακτηρίζεται από πεδινό έως λοφώδες ανάγλυφο. Η μορφολογία της περιοχής έχει επηρεαστεί έντονα από τη δράση της τεκτονικής στην περιοχή κατά το παρελθόν καθώς και τη δράση των θαλασσίων κυμάτων. Στην ευρύτερη περιοχή μελέτης δεσπόζουν τα υψώματα αφνοκορφή (υψόμετρο κορυφής +,0m), Κουρνάς (υψόμετρο κορυφής +,0m), Καστελλοχαλέπα (υψόμετρο κορυφής +,00m). Βόρεια του υπο μελέτη οδικού έργου το ανάγλυφο απολήγει σε ακτογραμμή, η οποία περιλαμβάνει τόσο αμμώδη πεδινά τμήματα όσο και βραχώδη λοφώδη Έδαφος Η περιοχή από όπου διέρχεται η χάραξη χαρακτηρίζεται από μορφολογία πεδινού -λοφώδους τύπου και τοπικά από μορφολογία ημιορεινού τύπου. Το υψόμετρο της μορφολογίας στον άξονα της χάραξης κυμαίνεται από +,m (Χ.Θ. 1+0) έως +10,m (Χ.Θ.+00). Η χάραξη κατά μήκος της τέμνεται από ρέματα ποτάμια εποχικής απορροής, με συνέπεια το υψόμετρο να αυξομειώνεται συνεχώς. Στην περιοχή από την αρχή της χάραξης έως τη Γεωργιούπολη το έδαφος είναι λοφώδες με άγρια βλάστηση παραπλεύρως της οδού και καλλιεργούμενες εκτάσεις κυρίως κατάντη. Κεφάλαιο -1

3 Η χάραξη στη περιοχή που δεν έχει κοινή ζώνη διέλευσης με την υφιστάμενη οδό αρχικά και μέχρι τη Χ.Θ. +00 διέρχεται από έδαφος λοφώδες με καλλιεργούμενες εκτάσεις και διάσπαρτη δόμηση. Από τη ΧΘ +00 και για 00 μ το έδαφος είναι έντονο και άγονο, ενώ στη συνέχεια και ειδικότερα από τη διασταύρωση με την οδό προς Κουρνά και μέχρι τη Χ.Θ.+000 περίπου είναι πεδινό με καλλιεργούμενες εκτάσεις (κυρίως ελαιώνες). Ακολούθως γίνεται λοφώδες με εδαφικές εξάρσεις και ταπεινώσεις με καλλιεργούμενες εκτάσεις και διάσπαρτη δόμηση μέχρι και την συναρμογή της χάραξης με τη διέλευση της υφιστάμενης, πριν το ποταμό Πετρέ. Από τη ΧΘ 1+00 το ανάγλυφο γίνεται βραχώδες και άγονο έως το ρέμα Παγκάλου. Στο τμήμα αυτό περί την ΧΘ 1+ διέρχεται ο ποταμός Πετρές. Περί τις ΧΘ 1+0 και ΧΘ 1+00, δεξιά της χάραξης εντοπίζονται ανενεργά λατομεία. Περί τη ΧΘ 1+0 σχηματίζεται κοιλάδα όπου διέρχεται το ρέμα Γερανίου ενώ πλησίον της ΧΘ 1+00 υφίσταται το καρστικό σπήλαιο του Γερανίου. Μετά τη γέφυρα Ζουρίδας και έως το τέλος του τμήματος, στην περιοχή του υπάρχοντος Α/Κ Ατσιπόπουλου, η υφισταμένη οδός κινείται σε απόσταση περί τα 00μ. από την ακτή σε ηπιότερο εδαφικό ανάγλυφο. Η περιοχή παρουσιάζει ανάπτυξη παρόδιας δόμησης τοπικά, που αφορά κυρίως εγκαταστάσεις εμπορικών χρήσεων, ενώ το πέρας του οδικού έργου βρίσκεται σε αστικοποιημένη πλέον περιοχή. Αναλυτικότερα το ανάγλυφο κατά μήκος της χάραξης παρουσιάζει την μορφή που αναφέρεται στον πιο κάτω πίνακα. Χ.Θ. Πίνακας Υψόμετρο φυσικού εδάφους κατά μήκος του οδικού τμήματος Ανάγλυφο ΧΘ ΧΘ ,0m έως +,m. Λοφώδες ΧΘ 0+0 ΧΘ 1+0 +,0m έως +,1m Λοφώδες έως ημιορεινό ΧΘ 1+0 ΧΘ ,1m έως +,m Λοφώδες έως ημιορεινό ΧΘ 1+00 ΧΘ +00 +,0m έως +10,m Λοφώδες έως ημιορεινό ΧΘ +00 ΧΘ +0 +,m έως +,0m Λοφώδες ΧΘ +0 ΧΘ +0 ΧΘ +0 ΧΘ +0 ΧΘ +0 ΧΘ ,m έως +,m +,m έως +,m +,1m έως +1,m Λοφώδες έως Ημιορεινό.Περί τη ΧΘ +0 διέρχεται το ρέμα Τραβαδά Πεδινό έως λοφώδες. Περί τη ΧΘ +00 διέρχεται το ρέμα Χάνδακας το οποίο τροφοδοτείται από την λίμνη Κουρνά. Περί τη ΧΘ +0 διέρχεται ο ποταμός ελφίνος. Λοφώδες έως Ημιορεινό. Η περιοχή παρουσιάζει περί τη Χ.Θ. +00 βύθισμα όπου διέρχεται ρέμα εποχικής ροής. Στην Χ.Θ. +00 υφίσταται κοιλάδα όπου διέρχεται το ρέμα Καβρού. Κεφάλαιο -

4 Χ.Θ. ΧΘ +0 ΧΘ Υψόμετρο φυσικού εδάφους κατά μήκος του οδικού τμήματος +,m έως +,1m Ανάγλυφο Η περιοχή παρουσιάζει βύθισμα όπου διέρχεται το ποταμό Μουσέλα. ΧΘ ΧΘ ,m έως +1,1m Λοφώδες έως Ημιορεινό ΧΘ 11+0 ΧΘ ,m έως +10,1m Η χάραξη διέρχεται από ευρεία κοιλάδα. ΧΘ 11+0 ΧΘ ,m έως +10,m Λοφώδες έως Ημιορεινό ΧΘ 1+0 ΧΘ ,m έως +,m Πεδινό έως λοφώδες. Περί την ΧΘ 1+0 διέρχεται ο ποταμός Πετρές. Κατάντη της οδού ο ποταμός εκβάλλει στη θάλασσα σε μικρή απόσταση από τη γέφυρα. Περί την ΧΘ 1+0, δεξιά της χάραξης εντοπίστηκε ανενεργό λατομείο ΧΘ 1+00 ΧΘ ,m έως +10,1m Λοφώδες ΧΘ 1+00 ΧΘ 1+0 +,0m έως +,m Λοφώδες έως Ημιορεινό ΧΘ 1+0 ΧΘ 1+0 ΧΘ 1+0 ΧΘ ΧΘ ΧΘ +1 +,m έως +,0m +0,m έως +1,m +,1m έως +1,m Λοφώδες Περί την ΧΘ 1+00 δεξιά της χάραξης εντοπίστηκε ανενεργό λατομείο. Ημιορεινό. Περί τη ΧΘ 1+00 σχηματίζεται κοιλάδα όπου διέρχεται το ρέμα Γερανίου. Στη περιοχή υφίσταται το καρστικό σπήλαιο του Γερανίου. Λοφώδες. Περί τη ΧΘ 0+1 διέρχεται ρέμα Παγκάλου..1. Στρωματογραφία Η Κρήτη αποτελείται από ένα αυτόχθονο έως παραυτόχθονο σύστημα πετρωμάτων που περιλαμβάνει την ημιμεταμορφωμένη ενότητα των πλακωδών ασβεστολίθων και τους υποκείμενους ασβεστολίθους, δολομίτες, με παρεμβολές σχιστολίθων, ένα αλλόχθονο σύστημα αποτελούμενο από διάφορα επιμέρους καλύμματα επωθημένο πάνω στο αυτόχθονο και από τα νεότερα ιζήματα του Νεογενούς και του Τεταρτογενούς. ΑΥΤΟΧΘΟΝΗ ΣΕΙΡΑ - ΙΟΝΙΟΣ ΖΩΝΗ Περιλαμβάνει την ενότητα των πλακωδών ασβεστολίθων που χαρακτηρίζεται από την λεπτοστρωματώδη ανάπτυξη ισχυρά ανακρυσταλλωμένων ασβεστολίθων - μαρμάρων στους οποίους παρεμβάλλονται πυριτόλιθοι με μορφή λεπτών στρώσεων, κονδύλων ή φακών, σχιστόλιθοι κυρίως πυριτικοί που βρίσκονται με μορφή ένστρωσης στη βάση των πλακωδών κρυσταλλικών ασβεστολίθων, και παχυστρωματώδεις ασβεστόλιθοι έως μάρμαρα και δολομίτες. Κεφάλαιο -

5 Τα ανθρακικά της Ιονίου ζώνης αναπτύσσονται κυρίως στα κεντρικά τμήματα των ορεινών όγκων (Λευκά Όρη, Ψηλορείτης, Ταλαία Όρη, ίκτη, Σελένα και Θριπτή) και σποραδικά σε άλλα τμήματα ιδιαίτερα στο Ν. Ρεθύμνου. ΑΛΛΟΧΘΟΝΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΟΜΑΛΟΥ ΤΡΥΠΑΛΙΟΥ Αποτελεί το κατώτερο τεκτονικό κάλυμμα της νήσου Κρήτης και βρίσκεται επωθημένο επάνω στην αυτόχθονη σειρά των λεπτοπλακωδών κρυσταλλικών ασβεστολίθων. Εμφανίζει μεγάλη εξάπλωση στη υτική Κρήτη και αναπτύσσεται σε μεγάλο τμήμα των Λευκών Ορέων. ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΦΥΛΛΙΤΩΝ - ΧΑΛΑΖΙΤΩΝ Ο σχηματισμός αυτός αποτελείται από φυλλίτες, μεταψαμμίτες, χαλαζίτες και σχιστόλιθους, κροκαλοπαγή, ποικίλης σύστασης. Συχνά παρεμβάλλονται μαύροι λεπτοστρωματώδεις και κατακερματισμένοι κρυσταλλικοί ασβεστόλιθοι, χαλαζιτικές φλέβες και δολομίτες. ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΖΩΝΗΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ Το τεκτονικό κάλυμμα της ζώνης Τρίπολης συναντάται επωθημένο είτε απευθείας πάνω στους πλακώδεις ασβεστολίθους της Ιονίου ζώνης, είτε και κυρίως πάνω σε υπολείμματα της φυλλιτικής - χαλαζιτικής σειράς, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει έντονο κερματισμό στη βάση του. Περιλαμβάνει τους σχηματισμούς του φλύσχη και τους μεσο-παχυστρωματώδεις ασβεστόλιθους και δολομίτες που είναι έντονα τεκτονισμένοι. Τα ανθρακικά πετρώματα της Τρίπολης παρουσιάζουν μεν μεγάλο πάχος, έχουν όμως εξαιτίας των επωθήσεων και των ρηγμάτων κατατμηθεί και συναντώνται πολλές φορές ως τεκτονικά ράκη πάνω στους υποκείμενους τεκτoνικά σχηματισμούς. Εξαιτίας της θέσης τους ως υπερκείμενοι των φυλλιτών και λεπτοπλακωδών ασβεστολίθων διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη διαμόρφωση των υδρογεωλογιών λεκανών της Κρήτης. ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΖΩΝΗΣ ΠΙΝ ΟΥ Το τεκτονικό κάλυμμα της Πίνδου συναντάται με μικρές γενικά ανθρακικές εμφανίσεις λεπτοπλακωδών ασβεστολίθων με ενστρώσεις πυριτιολίθων, στρώματα κερατολίθων και μεγαλύτερα αναπτύγματα του φλύσχη. Η ενότητα της Πίνδου συναντάται κυρίως επωθημένη πάνω στην αντίστοιχη της Τρίπολης και τοπικά πάνω στους φυλλίτες. ΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΚΑΛΥΜΜΑΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΖΩΝΩΝ Η ενότητα των οφιολίθων-κρυσταλλοσχιστωδων είναι ένα σύνθετο πολύμεικτο τεκτονικό κάλυμμα με μεγάλη ποικιλία λιθολογικών σχηματισμών διαφόρου ηλικίας. Στην ενότητα αυτή συμμετέχουν οφιόλιθοι (σερπεντινίτες, βασάλτες, περιδοτίτες, γάβροι κ.α.), μεταμορφωμένα πετρώματα (γνεύσιοι, αμφιβολίτες), ανθρακικά πετρώματα ηλικίας Α.Τριαδικού έως Α.Κρητιδικού, φλυσχοειδή ιζήματα, γρανίτες κ.α. Στο σύνολο της ενότητας αυτής καταγράφονται διάφορες υποενότητες με χαρακτηριστικές ονομασίες όπως καλύμματα Αρβης, Μιαμού, Βάτου, Αστερουσίων, Οφιολιθικό κάλυμμα. ΝΕΟΓΕΝΕΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Τα νεογενή και πλειοπλειστοκαινικά ιζήματα αναπτύσσονται σε μεγάλες εκτάσεις στο σύνολο της Κρήτης. Επικάθονται ασύμφωνα στους αλπικούς σχηματισμούς. Αποτελούνται από ιζήματα χερσαίας, ποτάμιας, υφάλμυρης και θαλάσσιας φάσης. Παρουσιάζουν ανομοιομορφία τόσο ως προς την ηλικία τους όσο και ως προς τη λιθολογία τους. Αποτελούνται από εκτεταμένες αποθέσεις μαργών, κροκαλών και μαργαϊκών ασβεστολίθων. Βιβλιογραφικά Κεφάλαιο -

6 ανάλογα κυρίως από τη θέση εμφάνισης τους έχουν δοθεί διαφορετικές ονοματολογίες των διαφόρων φάσεων τους (π.χ. σχηματισμοί Αγ. Βαρβάρας, Φοινικιάς κλπ). Στη δυτική Κρήτη στο βόρειο τμήμα αναπτύσσονται λατυποκροκαλοπαγή των Τοπολίων που αποτελούνται από ισχυρά συγκολλημένες με ασβεστιτικό συνδετικό υλικό ανθρακικές κυρίως λατύπες προερχόμενες μόνο από τους σχηματισμούς των ζωνών Τρίπολης και Πίνδου. Παρόμοιες αποθέσεις μεγάλου πάχους συναντώνται και στην περιοχή Παλαιόχωρας - Στομίου. Οι αποθέσεις αυτές συμπεριφέρονται ως καρστικοί σχηματισμοί. ΤΕΤΑΡΤΟΓΕΝΕΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Τα τεταρτογενή ιζήματα είναι τοποθετημένα πάνω σε όλους τους σχηματισμούς τόσο του αλπικού υποβάθρου όσο και των νεογενών αποθέσεων και αποτελούνται από χερσαίες, θαλάσσιες έως λιμνοθαλάσσιες αποθέσεις, άμμων, κροκαλών, αργίλων και χαλίκων ασύνδετων έως ελαφρά συγκολλημένων..1.. Γεωλογικές συνθήκες Η γεωλογία της Κρήτης χαρακτηρίζεται από τα αλλεπάλληλα επωθημένα τεκτονικά καλύμματα των Ελληνίδων ζωνών τα οποία συνωθούνται στο μικρό σχετικά γεωγραφικό χώρο του νησιού με γενική κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο. Γενικά η Κρήτη δομείται από ένα σχετικά αυτόχθονο σύστημα που είναι η ενότητα Ταλέα Όρη των πλακώδων ασβεστολίθων, πάνω στο οποίο τοποθετούνται, με λεπιοειδή τεκτονική διάταξη, οι σειρές των πετρωμάτων των άλλων ζωνών και ενοτήτων. Η ενότητα Ταλέα Όρη Πλακώδης ασβεστόλιθοι (Plattenkalk) περιλαμβάνει κυρίως τυπικούς πλακώδεις ασβεστόλιθους με πυριτικές ενστρώσεις και κερατολιθικούς κονδύλους, αλλά και μαζώδεις ασβεστολίθους, δολομίτες, ασβεστολιθικά κροκαλοπαγή και φυλλιτικές χαλαζιτικές παρεμβολές. Η σειρά αυτή είναι ημιμεταμορφωμένη και χαρακτηρίζεται ως σχετικά αυτόχθονη διότι θεωρείται πιθανότατα πως ανήκει στην Ιόνια ζώνη. Αποτελεί το σχετικά αυτόχθονο υπόβαθρο της Κρήτης και αποκαλύπτεται σε πολλές περιοχές του νησιού υπό μορφή πολλαπλού τεκτονικού παραθύρου κάτω από τα αλλεπάλληλα επωθημένα καλύμματα. Μεγάλες μάζες των Λευκών Ορέων και της Ίδης, δομούνται από τη σειρά των πλακώδων ασβεστολίθων. Πάνω στην σειρά των πλακωδών ασβεστολίθων βρίσκεται μια σειρά κροκαλοπαγών λατυποπαγών ασβεστολίθων που ονομάζεται σειρά Τρυπαλίου. Η ηλικία της θεωρήθηκε Άνω Τριαδική Κάτω Ιουρασική αν και δεν αποκλείεται και πολύ νεώτερη ηλικία. Επωθημένη πάνω στην ενότητα Ταλέα όρη και στη σειρά Τρυπαλίου βρίσκεται μια φυλλιτική χαλαζιτική σειρά ηλικίας Περμίου Τριαδικού που αποτελείται από φυλλίτες, χαλαζίτες μετα-κροκαλοπαγή, μετα-ψαμμίτες, φακοειδής ανακρυσταλλομένους ασβεστόλιθους, μεταβασίτες και μεταανδεσίτες. Η μεταμόρφωση έγινε σε συνθήκες υψηλής πίεσης. Πάνω στη φυλλιτική σειρά τοποθετείται η ζώνη Γαβρόβου Τριπόλεως με τους γνωστούς νηριτικούς ασβεστόλιθους και σε ανώτερη τεκτονική θέση βρίσκεται επωθημένο το τεκτονικό κάλυμμα της ζώνης της Πίνδου. Εκτός από τα παραπάνω τεκτονικά καλύμματα στην περιοχή της Κρήτης βρίσκονται σε ακόμη ανώτερη τεκτονική θέση και αλλόχθονα τεκτονικά λέπια των εσωτερικών ζωνών. Τέτοια είναι η ενότητα Άρβης με οφειολιθικά πετρώματα και άλλες διάσπαρτες οφειολιθικές εμφανίσεις που θεωρούνται ότι έχουν επωθηθεί από το χώρο της Υποπελαγωνικής ζώνης όπως επίσης και κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα Πελαγονικής προέλευσης. Τέλος πάνω σε αυτούς τους σχηματισμούς κάθονται με στρωματογραφική ασυμφωνία ιζήματα του Νεογενούς και Τεταρτογενούς τα οποία έχουν μεγάλη εξάπλωση και πάχος στις παραλιακές περιοχές της Κρήτης. Κεφάλαιο -

7 .1..1 Γεωλογία Περιοχής Χαράξεων Με βάση τη χαρτογράφηση του ΙΓΜΕ και την εκπονηθείσα Γεωλογική Μελέτη, στην άμεση περιοχή ενδιαφέροντος, απαντούν οι εξής σχηματισμοί: Η χάραξη του οδικού έργου διέρχεται από τους ακόλουθους σχηματισμούς, στους οποίους από τους νεώτερους προς τους αρχαιότερους περιλαμβάνονται : ΤΕΤΑΡΤΟΓΕΝΕΣ Αλλουβιακές αποθέσεις (al) : ποταμοχειμμάριες αποθέσεις αργιλοαμμούχων υλικών με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων ασβεστολιθικής και φυλλιτικής σύστασης που καλύπτουν ποταμοκοιλάδες, πεδινές περιοχές και εσωτερικές μικρές κοιλάδες. Το πάχους τους εκτιμάται στα 0μ..Η χάραξη διέρχεται από τους τεταρτογενείς σχηματισμούς κατά ποσοστό 11, %. ΤΡΙΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΙΟΚΑΙΝΟ Θαλάσσιες αποθέσεις (Pl): κροκαλοπαγή της βάσης πάχους - μέτρων και αργιλομαργαϊκές αποθέσεις άστρωτες έως ψευδοστρωμένες, χρώματος λευκού κιτρινόφαιου, ερυθρού, κυανού με παρεμβολές από στρώσεις άμμου. Κατά θέσεις μέσα στις αποθέσεις αυτές διακρίνονται διάσπαρτα ασβεστολιθικά χαλίκια και τρόχμαλοι (Pl.gr). Οι αργιλομαργαϊκές αποθέσεις εξελίσσονται στα ανώτερα μέλη τους σε λευκούς στρωμένους οργανογενείς ασβεστολίθους ή σε έναν ορίζοντα χαλίκων και τροχμάλων. Βρέθηκε μικροπανίδα του Κατώτερου Μέσου Πλειοκαίνου από Globorotalia puncticulata καθώς και μικροαπολιθώματα από Μαλάκια και θραύσματα από Εχινόδερμα. Έχουν πάχος 0m περίπου.η χάραξη διέρχεται από τους πλειοκαινικούς σχηματισμούς κατά ποσοστό,0 %. ΜΕΙΟΚΑΙΝΟ Κροκαλοπαγή, μάργες, άργιλοι, οργανογενείς ασβεστόλιθοι: υπέρκεινται ασύμφωνα των αλπικών σχηματισμών και διακρίνονται λιθοστρωματογραφικά σε τρεις ορίζοντες : Ορίζοντας Μ1 : Λευκότεφρες, τεφροκίτρινες έως κυανότεφρες μάργες με ιλυόλιθους, ψαμμίτες και καστανές άργιλοι με μικρές διάσπαρτες κροκάλες.η χάραξη διέρχεται από τους σχηματισμούς του ορίζοντα Μ1 κατά ποσοστό 1, %. Ορίζοντας Μ : Οργανογενείς ασβεστόλιθοι : παχυστρωματώδεις έως άστρωτοι, λευκοί λευκοκίτρινοι, υφαλογενείς ασβεστόλιθοι με φακούς μικρολατυποπαγών. Η χάραξη διέρχεται από τους σχηματισμούς του ορίζοντα Μ κατά ποσοστό 1,00 %. Ορίζοντας Μ : Κροκαλοπαγή : αποθέσεις γλυκού νερού από αδιαβάθμητα κροκαλοπαγή ποικίλης λιθολογικής σύστασης, ασύνδετες έως ελαφρά συνεκτικές, με αργιλικές διαστρώσεις και φακούς. Η χάραξη διέρχεται από τους σχηματισμούς του ορίζοντα Μ κατά ποσοστό, %. Το συνολικό πάχος των ανωτέρω σχηματισμών εκτιμάται αθροιστικά στα 00m. ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΖΩΝΗΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ ΑΝΩΤΕΡΟ ΙΟΥΡΑΣΙΚΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΡΗΤΙ ΙΚΟ Ασβεστόλιθοι και δολομίτες (Js-Ks): δολομιτιωμένοι ασβεστόλιθοι μελανώτεφρου χρώματος μεσοστρωματώδεις που στη βάση τους είναι λευκοί έως τεφροί ανακρυσταλλωμένοι έως δολομιτιωμένοι κατά τόπους ωολιθικοί ταινιώδους μορφής. Κατά θέσεις στα κατώτερα μέλη Κεφάλαιο -

8 τους απαντούν δολομίτες άστρωτοι έως παχυστρωματώδεις που κατά θέσεις είναι λατυποπαγείς. Είναι γενικά τεκτονισμένοι και παρουσιάζουν σχετική καρστικότητα. Μικρά υπολείμματα (μη χαρτογραφηθέντων) μελανώτεφρων δολομιτιωμένων ασβεστολίθων με οστρακώδη και ελασματοβράγχια του Ανώτερου Ιουρασικού Κατώτερου Κρητιδικού βρίσκονται επωθημένα πάνω στα ανθρακικά πετρώματα της Ιονίου ζώνης Β-Β του χωριού Ασή Γωνία και Ν-Ν της λίμνης Κουρνά. Στους κατώτερους ορίζοντες προσδιορίστηκε πανίδα του Ανώτερου Ιουρασικού Κατώτερου Κρητιδικού. Πάχος 10m περίπου. Η χάραξη διέρχεται από τους εν λόγω σχηματισμούς κατά ποσοστό 1,1 %. ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΡΙΑ ΙΚΟ-ΜΕΣΟ ΙΟΥΡΑΣΙΚΟ ολομιτιωμένοι ασβεστόλιθοι ολομίτες (Ts-Jm): βρίσκονται επωθημένοι πάνω στη «φυλλιτική - χαλάζιτική σειρά». Είναι έντονα τεκτονισμένοι κατά θέσεις κατακερματισμένοι ελαφρά πτυχωμένοι σπηλαιώδεις με γκαιτίτη, βιτουμενούχοι. Τα ανώτερα μέλη αποτελούνται συνήθως από ανοικτόχρωμους δολομιτικούς ασβεστολίθους μεσοστρωματώδεις που στην βάση τους έχουν σκοτεινόχρωμους έως τεφρόχρωμους παχυστρωματώδεις δολομίτες ή κρυσταλλικούς δολομιτιωμένους ασβεστολίθους μαύρου χρώματος, λεπτο-μεσοστρωματώδεις με ενδιάμεσες κατά θέσεις φυλλιτικές λεπτοενστρώσεις ή τεκτονικά λατυποπαγή. Εξωτερικά παρουσιάζουν χαρακτηριστική καρστικότητα. Το μέγιστο πάχος τους εκτιμάται στα 10μ. Η χάραξη διέρχεται από τους εν λόγω σχηματισμούς κατά ποσοστό,1 %. ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΦΥΛΛΙΤΙΚΗΣ ΧΑΛΑΖΙΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΜΕΣΟ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΟΦΟΡΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΡΙΑ ΙΚΟ Φυλλίτες, χαλαζίτες και σχιστόλιθοι (P-T) ποικίλης σύστασης. Μικρές εμφανίσεις επωθημένες μαζί με την τεκτονικά υπερκείμενη της σειρά Τριπόλεως πάνω στους ανθρακικούς σχηματισμούς της Ιονίου ζώνης. Αποτελούν ενότητα πετρωμάτων χαμηλής μεταμόρφωσης. Το μέγιστο πάχος τους εκτιμάται στα 00μ.Η χάραξη διέρχεται από τους εν λόγω σχηματισμούς κατά ποσοστό, %. ΠΑΡΑ ΑΥΤΟΧΘΟΝΗ ΣΕΙΡΑ ΙΟΝΙΟΣ ΖΩΝΗ ΑΝΩΤ. ΤΡΙΑ ΙΚΟ ΚΑΤΩΤ. ΙΟΥΡΑΣΙΚΟ ολομίτες και δολομιτικοί ασβεστόλιθοι (Ts Ji) ρηχής θάλασσας με χρώμα λευκό, λευκόφαιο, κυανό και κατά θέσεις σκοτεινόχρωμο. Στα κατώτερα μέλη διακρίνονται δολομίτες και δολομιτικοί ασβεστόλιθοι, άστρωτοι έως παχυστρωματώδεις, έντονα ανακρυσταλλωμένοι. Αντίθετα προς τα πάνω το δολομιτικό υλικό υποχωρεί με αντίστοιχη αύξηση του ασβεστιτικού. Στα μεσαία και ανώτερα μέλη τους παρεμβάλλονται συνήθως ορίζοντες από αδρομερή συνετικτικά λατυποπαγή. Μέγιστο πάχος : 00μ. περίπου. Οι σχηματισμοί της Ιονίου Ζώνης συναντώνται σε περιορισμένη έκταση δεξιά του άξονα περί την ΧΘ +00. Η χάραξη διέρχεται από τους εν λόγω σχηματισμούςκατά ποσοστό 0,%. Εκτεταμένη και εμπεριστατωμένη περιγραφή τόσο των γεωλογικών όσο και των εδαφικών χαρακτηριστικών της περιοχής έχει πραγματοποιηθεί στην εκπόνηθείσα Γεωλογική Μελέτη..1. Τεκτονική Σεισμικότητα Η Κρήτη χαρακτηρίζεται από αλλεπάλληλα επωθημένα τεκτονικά καλύμματα των Ελληνίδων ζωνών. Τα αλλεπάλληλα αυτά τεκτονικά καλύμματα και λέπια επωθούνται το ένα πάνω στο άλλο με γενική κατεύθυνση από το Βορρά προς Νότο. Στην ευρύτερη περιοχή του έργου οι σχηματισμοί της ζώνης Γαβρόβου Τρίπολης είναι επωθημένοι πάνω στη Φυλλιτική Κεφάλαιο -

9 Χαλαζιτική σειρά. Εκτός από τα παραπάνω τεκτονικά καλύμματα στην περιοχή της νήσου Κρήτης βρίσκονται σε ακόμη ανώτερη τεκτονική θέση και αλλόχθονα τεκτονικά λέπια των εσωτερικών ζωνών. Η ευρύτερη περιοχή μελέτης βρίσκεται εντός τεκτονικής λεκάνης στην οποία έχουν αποτεθεί Νεογενή και Τεταρτογενή ιζήματα. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία στην εν λόγω περιοχή εμφανίζονται τρεις ομάδες ρηγμάτων. Η πρώτη με διεύθυνση Β-Ν όπου απαντώνται πολλά ρήγματα μικρού μήκους κυρίως στο βόρειο τμήμα της περιοχής μελέτης από την γέφυρα Πετρέ μέχρι το τέλος του τμήματος Βρύσες Ατσιπόπουλο και τα οποία αναπτύσσονται κατά βάση στους αλπικούς σχηματισμούς. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει ρήγματα Β -ΝΑ διεύθυνσης, μεγάλου μήκους. Η τρίτη ομάδα ρηγμάτων έχει διεύθυνση ΒΑ-Ν και παρουσιάζει την μικρότερη συχνότητα εμφάνισης. Τα ρήγματα της πρώτης ομάδας φαίνεται να είναι τα παλαιότερα με αποτέλεσμα να έχουν συμβάλει ελάχιστα στην τεκτονική εξέλιξη της λεκάνης. Στη ΧΘ +0 εντοπίζεται επώθηση μεταξύ των σχηματισμών δολομιτιωμένων ασβεστόλιθων δολομιτών (Ts-Jm) και φυλλιτών, χαλαζιτών και σχιστόλιθων (P-T). Περί τη ΧΘ + η χάραξη τέμνεται από πιθανή προέκταση ρήγματος και μετά τη ΧΘ 1+00 έως το τέλος της χάραξης τέμνεται από πολλά ρήγματα. Τα ρήγματα εκτιμάται ότι είναι αβέβαια ανενεργά έως ανενεργά Ισχυροί Σεισμοί Ο ευρύτερος χώρος του έργου έχει πληγεί κατά το παρελθόν από ισχυρούς σεισμούς, που προκάλεσαν σημαντικές ζημιές σε κατασκευές. Με βάση τα στοχεία της βιβλιογραφίας, ακολούθως παρουσιάζονται μερκοί από τους ισχυρότερους ιστορκούς κα πρόσφατους σεισμούς οι οποίοι εκδηλώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του έργου : 1, Ιούλιος 1,.0οΝ,.οΕ, h=n, M=(.), Κρήτη ( ΙΧ, Ηράκλειο) Πρόκειται για επιφανειακό σεισμό (h=n, όπου n<0km) το επίκεντρο του οποίου εντοπίζεται 0,km περίπου ΝΝΑ/κα της θέσης του έργου στον υποθαλάσσιο χώρο του Λιβυκού Πελάγους. Η μέγιστη σεισμική ένταση (ΙΧ) βαθμοί της κλίμακας Mercalli εντοπίζεται στο Ηράκλειο όπου ο περιηγητής της εποχής Pietro Casola αναφέρει ότι ο σεισμός έγινε στις το απόγευμα και ήταν τόσο ισχυρός ώστε τον έριξε στο έδαφος. Το μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου στο Ηράκλειο έπαθε σοβαρές ζημιές, ενώ προκλήθηκαν μεγάλες ζημιές ιδιαίτερα στα κωδωνοστάσια εκκλησιών και στα ιδιωτικά έργα. Στο λιμάνι του Ηρακλείου μεγάλα κύματα προξένησαν βίαιες συγκρούσεις αγκυροβολημένων πλοίων. Την επόμενη μέρα οι δονήσεις συνεχίστηκαν, ενώ στον κυβερνήτη της πόλης του Ηρακλείου έφθασαν μηνύματα από διάφορα μέρη του νησιού τα οποία ανάφεραν ότι ο σεισμός είχε καταστρέψει πολλές περιοχές της Κρήτης. 11, Ιανουάριος 10,.οΝ,.οΕ, h=n, M=(.0), Κρήτη (ΙΧ, Ηράκλειο) Επιφανειακός σεισμός με επίκεντρο,1km περίπου ΝΑ της περιοχής του έργου στον υποθαλάσσιο χώρο του Λιβυκού Πελάγους. Για τρεις ημέρες σεισμοί συγκλόνισαν το νησί της Κρήτης και καταστράφηκε το ένα τρίτο της πόλης του Ηρακλείου. Στα Χανιά έγιναν αισθητές δύο δονήσεις από ανατολικά προς τα δυτικά, οι οποίες έγιναν αντιληπτές και στα πλοία. 10, Ιούλιος, 0:,.1οΝ,.0οΕ, h=n, M=(.), (IΧ, Χανιά) Επιφανειακός σεισμός με επίκεντρο,km περίπου Ν της περιοχής του έργου, στον υποθαλάσσιο χώρο του Λιβυκού Πελάγους. Με την ανατολή του ηλίου, ισχυρές σεισμικές δονήσεις έγιναν αισθητές στα Χανιά σε διάστημα λεπτών. Τις μεγαλύτερες βλάβες έπαθαν τα Χανιά και το Ρέθυμνο. Σε ολόκληρη την Κρήτη καταστράφηκαν πολλά σπίτια, τζαμιά και Κεφάλαιο -

10 επαύλεις στις πόλεις και στα χωριά της. Σύμφωνα με πληροφορίες της εποχής ο σεισμός έγινε αισθητός και στη Νάπολη. 110, Φεβρουάριος 1, 0:0:1,.οΝ,.0οΕ, h=0km, M=., Κρήτη (VIII, Χανιά) Ενδιάμεσου βάθους σεισμός μεγέθους, με επίκεντρο,km περίπου βορειοδυτικά της περιοχής του έργου, στον υποθαλάσσιο χώρο του Κρητικού Πελάγους. Ο σεισμός προκάλεσε καταστροφές στα Χανιά και στην γύρω περιοχή. Έξι άτομα έχασαν τη ζωή τους στο χωριό Καλίπετρο (ή Βαρύπετρο). Προκάλεσε ρωγμές και καταρρεύσεις σε αρκετά σπίτια μερικών πόλεων και χωριών, ενώ έγινε αισθητός σ ολόκληρο το νησί της Κρήτης καθώς και στις Κυκλάδες, στην Πελοπόννησο, τη Χαλκίδα, το Αργοστόλι, την Κέρκυρα αλλά και τη Σικελία. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του αστεροσκοπείου Αθηνών, από το 1 έως σήμερα, εκδηλώθηκαν αρκετοί ισχυροί σεισμοί μεγέθους Μ> στην ευρύτερη περιοχή του έργου εκ των οποίων οι σημαντικότεροι παρουσιάζονται ακολούθως: 1, 1 Μαΐου. Επιφανειακός σεισμός μεγέθους,, με επίκεντρο σε απόσταση,km περίπου νότια του έργου, στον υποθαλάσσιο χώρο του Λιβυκού Πελάγους. 1, 1 Ιουνίου. Επιφανειακός σεισμός μεγέθους,1, με επίκεντρο σε απόσταση,km περίπου ΝΝ /κατης περιοχής του έργου. 1, 1 Μαρτίου. Σεισμός μεγέθους,, εστιακού βάθους km, με επίκεντρο σε απόσταση 1,km περίπου Ανατολικά της περιοχής του έργου. 00, Μαρτίου. Σεισμός μεγέθους,1, εστιακού βάθους 0km, με επίκεντρο σε απόσταση,km περίπου ΑΝΑ/κα της περιοχής του έργου..1.. Σεισμική Επικινδυνότητα Σύμφωνα με τον ισχύοντα Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (EAK) 000 και τις τροποποιήσεις του με βάση το ΦΕΚ 11/1--00, από την άποψη της γεωγραφικής κατανομής της σεισμικής επικινδυνότητας στην Ελλάδα, η θέση του έργου, κατατάσσεται στη ζώνη Σεισμικής Επικινδυνότητας ΙI. Η μέγιστη οριζόντια σεισμική επιτάχυνση του εδάφους (Α), δίνεται από τη σχέση Α = α x g, όπου α είναι η εδαφική επιτάχυνση ανηγμένη στην επιτάχυνση της βαρύτητας g. Γ ια τη Ζώνη Ι, α = 0, και συνεπώς η μέγιστη σεισμική επιτάχυνση εδάφους είναι Α = 0,g, με πιθανότητα υπέρβασης 10% στα 0 χρόνια..1.. Υδρογεωλογικές και Υδρολογικές συνθήκες Γενικά Το ισχυρό ανάγλυφο του Υδατικού ιαμερίσματος, οι μεγάλες ποσότητες ατμοσφαιρικών κατάκρημνισμάτων, η έκταση του νησιού και η πολύπλοκη γεωλογική δομή του δημιουργούν ποικιλία στη διακίνηση του νερού τόσο του επιφανειακού όσο και του υπόγειου. Ως αποτέλεσμα αυτών παρατηρείται η ανάπτυξη πολλών μικρών υδρολογικών λεκανών που η έκταση του όμως δεν ξεπερνά τα 00 km. Το πυκνό υδρογραφικό δίκτυο, χειμαρρώδους χαρακτήρα, παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση των παροχών του. Λίγα είναι τα ρέματα που διατηρούν ροή σε όλη τη διάρκεια του χρόνου (Γεροπόταμος, Πλατανιάς Χανίων και Κουρταλιώτης Ρεθύμνου) και τροφοδούνται κυρίως από πηγαία νερά. Η συνολική απορροή που διακινείται ετησίως επιφανειακά και προέρχεται από πηγαία νερά ή από απευθείας απορροή των υδατορευμάτων για τα κυριότερα υδατορεύματα του νησιού (αυτά στα οποία υφίσταται ή προγραμματίζεται για το μέλλον κάποιας μορφής εκμετάλλευση) ανέρχεται σε 00 χ 10 m /ετησίως. Υπολογίζεται δε ότι μια επιπλέον ποσότητα 0x10 m διακινούνται ετησίως μέσω των τριών πηγών αλμυρού του νησιού. Κεφάλαιο -

11 Οι δύο μεγαλύτερες υδρολογικές λεκάνες του νησιού, του Γεροπόταμου και του Αναποδιάρη έκτασης και 00, km αντίστοιχα, βρίσκονται στο νότιο τμήμα του νησιού στην περιοχή της Μεσσαράς. Οι δύο λεκάνες αναπτύσσονται κατά κύριο λόγο σε νεογενείς και σύγχρονες αποθέσεις. Εξ αιτίας του πεδινού τμήματος των εκτεταμένων καλλιεργειών, και των υψηλών θερμοκρασιών που συναντώνται εκτιμάται ως μικτή απορροή των δύο λεκανών το 10-1 % των βροχοπτώσεων που σημαίνει περίπου x 10 m /ετησίως για το Γεροπόταμο και x 10 m /ετησίως για τον Αναποδιάρη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο υδατικό διαμέρισμα της Κρήτης, από υδρογεωλογική άποψη, παρουσιάζουν οι τρεις μεγάλες σε έκταση ανθρακικές ενότητες που αναπτύσσονται στους ορεινούς όγκους των Λευκών Ορέων, του Ψηλορείτη και της ίκτης- Σελενας στα ανατολικά και δευτερευόντως οι καρστικές ενότητες Σητείας. Οι ασβεστολιθικοί αυτοί όγκοι τροφοδοτούν μεγάλο αριθμό αξιόλογων πηγών στην περίμετρο τους. Εκτός από τις ενότητες αυτές υπάρχουν πολλές μικρότερες, υψηλού πάντα δυνα-μικού, που αναπτύσσονται σε μικρότερες ανθρακικές εμφανίσεις. Η τεκτονική δομή και η στρωματογραφία συμμετέχουν στη διαμόρφωση και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των υδρογεωλογικών λεκανών. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην Κρήτη αποτελεί η ύπαρξη μεγάλων παράκτιων και υποθαλάσσιων καρστικών πηγών αυξημένης περιεκτικότητας σε χλωριόντα (Cl-), μαζί με τις αντίστοιχα μεγάλες καρστικές πηγές με καλής ποιότητας υπόγειο νερό. Η ανυπαρξία γεωλογικών φραγμών στις εκτεταμένες ανθρακικές εμφανίσεις προς τη θάλασσα οδηγεί στην εκτεταμένη υφαλμύρινση των υπόγειων υδροφορέων με μηχανισμούς που ποικίλουν από υδροφορέα σε υδροφορέα. Αντίθετα οι πηγές που εμφανίζονται προς το εσωτερικό του νησιού, όπου τοποθετούνται γεωλογικοί φραγμοί στην κίνηση του υπόγειου νερού προς τη θάλασσα, προσφέρουν δυνατότητες πλήρους αξιοποίησης των εκρεόντων ποσοτήτων. Με βάση, αρχικά, την υδρολιθολογική ταξινόμηση των γεωλογικών σχηματισμών και σε συνδυασμό με τις γεωλογικές - τεκτονικές συνθήκες γίνεται ο διαχωρισμός της νήσου Κρήτης σε υδρογεωλογικές ενότητες. Όσον αφορά στον διαχωρισμό των υδρογεωλογικών ενοτήτων των νεογενών και τεταρτογενών σχηματισμών λήφθηκε υπόψη, εκτός της υδρολιθολογικής τους συμπεριφοράς και η κατανομή των υδροληπτικών έργων σε αυτές. Συγκεντρωτικός Πίνακας Υδρογεωλογικών Ενοτήτων Κεφάλαιο -10

12 Για το σύνολο της Κρήτης στις ανωτέρω εμφανίσεις των.0 km διακινούνται υπογείως. x 10 m /έτος. Από τις καρστικές λεκάνες ένα τμήμα των ανωτέρω διακινούμενων υπογείως ποσοτήτων αναφέρεται σε υφάλμυρα νερά. Οι κύριες υφάλμυρες πηγές στις οποίες παρακολουθείται η παροχή τους διακινούν ετησίως περί τα 0*10 m /έτος. Εκτιμάται ότι η συνολική ποσότητα υφάλμυρου νερού μαζί με τις υποθαλάσσιες εκφορτίσεις ανέρχεται σε x 10 m /έτος. Η συνολική έκταση της Κρήτης που περιλαμβάνει και τα μικρά νησιά ανέρχεται σε.1,1 km. Η υπόλοιπη έκταση των περίπου.000 km που υπολείπεται με βάση το άθροισμα των υδρο-γεωλογικών λεκανών αναφέρεται κυρίως στα αναπτύγματα των φυλλιτών - χαλαζιτών και φλύσχη αλλά και σε μικρές εμφανίσεις ανθρακικών και κοκκωδών σχηματισμών (νεογενή - τεταρτογενή) που δεν συνδέονται με τις ανωτέρω λεκάνες. Στον επόμενο πίνακα παρουσιάζεται το υδατικό ισοζύγιο του Υδατικού ιαμερίσματος, για χαρακτηριστικές συχνότητες εμφάνισης υδρολογικών συνθηκών (κανονικό-μέσο υδρολογικό έτος (Υ.Ε.), ξηρό Υ.Ε. και υγρό Υ.Ε.) Πίνακας ετήσιου υδατικού ισοζυγίου Κρήτης σε mm.1... Υδρογεωλογία περιοχής έργου Η υδρογεωλογία και η ανάπτυξη του υδρογραφικού δικτύου σχετίζεται άμεσα με την λιθολογία και την τεκτονική της ευρύτερης περιοχής του έργου. Στο τμήμα Βρύσες-Ατσιπόπουλο το υδρογραφικό δίκτυο αποτελείται από ρέματα τα οποία αναπτύσσονται στους νεογενείς σχηματισμούς και οφείλονται στην ύπαρξη του ορεινού όγκου των Λευκών ορέων. Τα ρέματα εντοπίζονται στην περιοχή μεταξύ Γεωργιούπολης και Γέφυρας Πετρέ. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν στην περιοχή της Γεωργιούπολης πηγές μεγάλης παροχής με υφάλμυρο νερό καθώς το μέτωπο διείσδυσης της θάλασσας είναι εκτεταμένο με αρκετές διαφοροποιήσεις σε ότι αφορά την περιεκτικότητα των χλωριόντων. Συγκεκριμένα δυτικά της πόλης αναβλύζει η πηγή Αλμυρού, νότια δε και βόρειο-ανατολκά οι πηγές Αγ. Κυριακή και Περαστικό. Η υδρογεωλογική συμπεριφορά των γεωλογικών σχηματισμών είναι συνάρτηση της λιθολογικής τους σύστασης, του βαθμού διαγένεσης, του τεκτονισμού, του βαθμού καρστικοποίησης (για τους ανθρακικούς σχηματισμούς) και αποσάθρωσης που έχουν υποστεί. Έτσι ανάλογα με την τιμή του συντελεστή περατότητας τους (k) κα τον τύπο του πορώδους τους, οι γεωλογικοί σχηματισμοί από υδρογεωλογική άποψη κατατάσσονται σε : Κεφάλαιο -11

13 (1) Περατούς α) μακροπερατούς σχηματισμούς, με συντελεστή περατότητας k > 10- m/sec και δευτερογενές πορώδες, κυρίως διακλάσεις και έγκοιλα (καρστ) β) μικροπερατούς σχηματισμούς, με συντελεστή περατότητας k > 10 - m/sec και πρωτογενές πορώδες (κοκκώδες σχηματισμό). () Ημιπερατούς σχηματισμούς, με συντελεστή περατότητας 10 - < k < 10 - m/sec () Πρακτικώς αδιαπέρατους σχηματισμούς, με συντελεστή περατότητας k < 10 - m/sec. Βάσει της ανωτέρω κατάταξης, ακολουθεί για κάθε Λύση ο χαρακτηρισμός των γεωλογικών ανάλογα με την υδρολιθική τους συμπεριφορά. Υδρολιθική Συμπεριφορά Σχηματισμών Α. Περατοί - Μακροπερατοί Σχηματισμοί Ορίζοντας Μ : Οργανογενείς ασβεστόλιθοι : παχυστρωματώδεις έως άστρωτοι, λευκοί - λευκοκίτρινοι, υφαλογενείς ασβεστόλιθοι με φακούς μικρολατυποπαγών. Παρουσιάζουν μεγάλη εξάπλωση. Ορίζοντας Μ : Κροκαλοπαγή : αποθέσεις γλυκού νερού από αδιαβάθμητα κροκαλοπαγή ποικίλης λιθολογικής σύστασης, ασύνδετες έως ελαφρά συνεκτικές, με αργιλικές διαστρώσεις και φακούς. Παρουσιάζουν πολύ μικρή εξάπλωση. Ασβεστόλιθοι και δολομίτες (Js-Ks). Παρουσιάζουν μικρή εξάπλωση. ολομιτωμένο ασβεστόλιθο - ολομίτες (Ts-Jm). Παρουσιάζουν πολύ μικρή εξάπλωση. ολομίτες και δολομιτικό ασβεστόλιθο (Ts -Ji) ρηχής θάλασσας. Παρουσιάζουν περιορισμένη εξάπλωση και βρίσκονται εκτός της χάραξης. Β. Περατοί - Μικροπερατοί Σχηματισμοί Αλλουβιακές αποθέσεις. Παρουσιάζουν μικρή εξάπλωση. Η υδροπερατότητά τους μειώνεται όσο περισσότερο αυξάνεται το ποσοστό των λεπτομερών υλικών. Γ. Ημιπερατοί σχηματισμοί Πλειοκαινικές θαλάσσιες αποθέσεις (ΡΙ). Παρουσιάζουν πολύ μεγάλη εξάπλωση στη Λύση 1. Η υδροπερατότητα τους μειώνεται όσο περισσότερο αυξάνεται το αργιλικό κλάσμα.. Αδιαπέρατοι σχηματισμοί Ορίζοντας Μ1 : Λευκότεφρες, τεφροκίτρινες έως κυανότεφρες μάργες με λυόλιθους, ψαμμίτες και καστανές άργιλοι με μικρές διάσπαρτες κροκάλες. Παρουσιάζουν μεγάλη εξάπλωση. Φυλλίτες, χαλαζίτες κα σχιστόλιθοι (Ρ-Τ) ποικίλης σύστασης. Παρουσιάζουν ελάχιστη εξάπλωση. Ως αδιαπέρατοι σχηματισμοί μπορούν να χαρακτηριστούν ο αργιλομάργες των θαλάσσιων αποθέσεων οι οποίες περιέχουν μεγάλο ποσοστό αργιλικού κλάσματος. Κεφάλαιο -1

14 .1... Επιφανειακή απορροή Η περιοχή μελέτης χαρακτηρίζεται από πυκνό υδρογραφικό δίκτυο. Τα σημαντικότερα υδατορέματα που διασχίζουν τη περιοχή και διασταυρώνονται με το νέο οδικό άξονα αναφέρονται κατωτέρω. Η χάραξη διέρχεται πλησίον του ποταμού Αλμυρού περί τη ΧΘ 1+0. Ο ποταμός Αλμυρός εκβάλλει στη Γεωργιούπολη, ενώ λίγο πριν σχηματίζει μια μικρή λίμνη που φιλοξενεί πολλά πουλιά και ζώα. Η λίμνη προσφέρει ιδανικές συνθήκες για αναπαραγόμενα, διαβατικά και διαχειμάζοντα υδρόβια και στρουθιόμορφα πτηνά. ιευθέτηση απαιτείται στην κοίτη του ποταμού, σε τμήμα μήκους περίπου 1,0μ, από Χ.Θ. 1+0,00 έως Χ.Θ. 1+, της Αρτηρίας. Η μετάθεση της κοίτης γίνεται σε απόσταση περίπου,0μ. Η ανάγκη της διευθέτησης προκύπτει από τη κατασκευή τοίχου εντός της κοίτης του ποταμού λόγω τροποποίησης χάραξης της παράπλευρης οδού SR1. Περί τη ΧΘ +0 η χάραξη διέρχεται από το ρέμα Τραβαδά. Περί τη ΧΘ +00 περίπου, ο οδικός άξονας συναντά το υδατόρεμα Χάνδακα, προερχόμενο από τη Λίμνη Κουρνά, που καταλήγει στο ελφίνο Ποταμό ενώ περί τη ΧΘ +0 περίπου συναντά τον ελφίνο Ποταμό. Η Λίμνη Κουρνά είναι μία, εν μέρει, τεχνητή λίμνη με τη σημερινή της μορφή. (υπέστη ανύψωση της στάθμης της από την κατασκευή του φράγματος στο Β τμήμα της) στην οποία υπερχειλίζει και εκβάλλει στο υδατόρεμα Χάνδακα. Αποτελεί το ελεύθερο τμήμα του ευρύτερου καρστικού υδροφορέα, ο οποίος εκτιμάται ότι επεκτείνεται υπόγεια έως και τη γεώτρηση της κοινότητας Ασή Γωνιά, σε απόσταση,- Km. Η δίαιτα της λίμνης εξασφαλίζεται από υπόγειες μεταγγίσεις δια σιφώνων και καρστικών αγωγών εκφορτίσεων στο Ν τμήμα στη θέση Αμάτι. Ακολούθως διασταυρώνεται με το ρέμα Καβρός περί τη ΧΘ +. Πρόκειται για ένα μικρό ρύακα που διατηρεί εποχιακά νερό στην εκβολή του. Στο παρελθόν πρέπει να καταλάμβανε μεγαλύτερη έκταση, η έντονη τουριστική ανάπτυξη όμως τον έχει συρρικνώσει και έχει μειώσει την φυσικότητα του. Περί τη ΧΘ +00 η χάραξη συναντά το Μουσέλα ποταμό. Ο ποταμός Μουσέλας αποτελεί διοικητικό όριο των νομών Χανίων και Ρεθύμνης και των δήμων Γεωργιούπολης και Λαππαίων. Πρόκειται για ένα σύστημα που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την φυσικότητα του λόγω του ότι δεν υπάρχει έντονη τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή. Εκατέρωθεν της κοίτης υπάρχουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις και περιφράξεις ιδιοκτησίας, αλλά μια μικρή ζώνη από καλάμια προστατεύει τον ποταμό από περαιτέρω συρρίκνωση. Η παρουσία νερού είναι μόνιμη στην εκβολή, ενώ η πρόσχωση στην κροκαλώδη παραλία υπονοεί ότι ανάλογα με την εποχή η ροή του νερού μπορεί να είναι πολύ μεγάλη. Περί την ΧΘ 1+ διέρχεται ο ποταμός Πετρές. Κατάντη της οδού ο ποταμός εκβάλλει στη θάλασσα σε μικρή απόσταση από τη γέφυρα. Περί την Χ.Θ. 1+. έχει σχεδιαστεί νέα γέφυρα, ανάντη της υφιστάμενης, στην εκβολή του ποταμού Πετρέ, η οποία βρίσκεται εντός του θεσμοθετημένου νησιωτικού υγρότοπου με κωδ ΥΚΡ1- ΕΚΒΟΛΕΣ ΠΟΤΑΜΟΥ ΠΕΤΡΕ. Η εκβολή του ποταμού Πετρέ εντοπίζεται περίπου, χιλιόμετρα βόρεια βορειοδυτικά του οικισμού Καρωτή και ανήκει στο νομό Ρεθύμνης, ενώ αποτελεί και διοικητικό όριο των δήμων Λαππαίων και Νικηφόρου Φωκά. Ο ποταμός παλαιότερα διατηρούσε ροή καθ όλη την διάρκεια του χρόνου, σήμερα όμως η επιφανειακή ροή περιορίζεται μόνο τους μήνες με βροχοπτώσεις. Περί τη ΧΘ 1+0 διέρχεται το ρέμα Γερανίου, ενώ τέλος περί τη ΧΘ 0+1 διέρχεται το ρέμα Παγκάλου. Κεφάλαιο -1

15 Από τα αναφερόμενα υδατορέματα μόνο ο Μουσέλας ποταμός έχει ροή καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Από τις επισκέψεις που πραγματοποίησαν τα μέλη της ομάδας μελέτης διαπιστώθηκε ότι η κοίτη των ρεμάτων εξαφανίζεται σε κάποιες περιπτώσεις, ανάντη της εκβολής τους στη θάλασσα, λόγω ανθρωπογενών παρεμβάσεων. Η ρήψη μπάζων δημιουργεί πρόβλημα στη ροή αρκετών ρεμάτων και ο καθαρισμός τους με ευθύνη των ήμων της περιοχής είναι απαραίτητος. Από την έρευνα που έγινε στις αρμόδιες υπηρεσίες των Νομαρχιών Χανίων και Ρεθύμνης δεν εντοπίστηκαν εγκεκριμένες ή μη οριογραμμές των ανωτέρω ρεμάτων και ποταμών. Σύμφωνα με το ΤΕΥΧΟΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟ ΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ (ΦΕΚ 1/-1-00) στο οποίο περιέχεται η απόφαση έγκρισης του ΣΧΟΟΑΠ ήμου Γεωργιούπολης, στο άρθρο για τις περιοχές ειδικής προστασίας αναφέρεται: «.. Πενήντα (0) ή είκοσι (0) μέτρα εκατέρωθεν της κοίτης των ποταμών και των κύριων ρεμάτων, όπως φαίνεται στο Χάρτη Π. Η ζώνη προστασίας των ρεμάτων που εμπίπτουν στη ΖΟΕ, προεκτεινόμενα μέχρι τα προτεινόμενα όρια πολεοδόμησης των οικισμών Κουρνά, Κάστελλου και Φυλακής ορίζεται σε 0μέτρα, καθώς και για το υδατόρεμα που κινείται από την επαρχιακή οδό Γεωργιούπολης Κουρνά (περίπου στο ύψος του προτεινόμενου ΒΙΟΠΑ) νοτιοδυτικά μέχρι πριν τα όρια του οικισμού Μαθές. Για τα υπόλοιπα ρέματα που φαίνονται στο Χάρτη Π. προτείνεται ζώνη προστασίας πλάτους 0μέτρων.» Όσον αφορά την ποιοτική κατάσταση των επιφανειακών υδάτων του υδατικού διαμερίσματος της Κρήτης δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία Εξατμισοδιαπνοή Η εξατμισοδιαπνοή εκφράζει τον όγκο του νερού, που διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα λόγω της εξάτμισης των επιφανειακών νερών του εδάφους και της διαπνοής των φυτών και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η υγρασία του αέρα και του εδάφους, το είδος της βλάστησης, τη θερμοκρασία του αέρα, το ποσοστό της ηλιοφάνειας, το ύψος και τον τρόπο κατανομής των βροχοπτώσεων κ.α. Για αυτά τα στοιχεία υπάρχουν διάσπαρτα και σπάνια δεδομένα. Ο υπολογισμός της εξατμισοδιαπνοής γίνεται με την εφαρμογή εμπειρικών εξισώσεων και αποδίδεται με τους όρους δυνητική (ΕΤρ) και πραγματική (ΕΤr) εξατμισοδιαπνοή Υπόγεια νερά Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Κρήτης είναι η ανάπτυξη εκτεταμένων ανθρακικών καρστικών συστημάτων σε ποσοστό % της όλης της έκτασης. Στα καρστικά αυτά συστήματα το επίπεδο καρστικοποίησης βρίσκεται σε αρκετές δεκάδες μέτρα κάτω από τη σημερινή επιφάνεια της θάλασσας εξαιτίας γεωλογικών - παλαιογεωγραφικών δεδομένων. Για το λόγο αυτό στα τρία κύρια καρστικά συστήματα των Λευκών Ορέων, Ψηλορείτη - Ταλαίων, και ίτκης Σελένας όπως και σε άλλα μικρότερα συναντώνται μεγάλες υφάλμυρες πηγές. Από τα τρία αυτά μεγάλα καρστικά συστήματα μόνο σε αυτό των Λευκών Ορέων συναντώνται μεγάλου δυναμικού και καλής ποιότητας καρστικές πηγές επειδή η γεωλογία και η τεκτονική απομονώνουν επιμέρους υδρογεωλογικές λεκάνες από την επιρροή της θάλασσας (πηγές Αγιάς, Καλαμιώνα, Μεσκλών, Στύλου και Αρμένων). Πέραν των καρστικών συστημάτων υφαλμύρινση συναντάται και στους παράκτιους κοκκκώδεις υδροφορείς εξαιτίας της υπεράντλησης του υπόγειου νερού. Στις αποθέσεις τέλος των νεογενών σχηματισμών όπως και στο φυλλιτικό κάλυμμα συναντώνται, εκτεταμένα κατά θέσεις, στρώματα γύψων. Η υψηλή διαπερατότητα των γύψων τους καθιστά αξιόλογους υδροφορείς με προβλήματα όμως ποιότητας εξαιτίας της διάλυσης των και της τροφοδοσίας του υπόγειου νερού με θειϊκά άλατα. Κεφάλαιο -1

16 Κατά θέσεις επίσης στα νεογενή στρώματα (περιοχή Μεσαράς) συναντώνται εβαπορίτες (ορυκτό άλας) που έχει ως αποτέλεσμα τις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Cl των υπογείων νερών χωρίς αυτό να συνδέεται με διείσδυση της θάλασσας. Αναφέρονται στη συνέχεια οι περιοχές με υφάλμυρα και γυψούχα υπόγεια νερά: Ζώνες υφαλμύρινσης Καρστικές υδροφορίες A1. Καρστικό σύστημα Ψηλορείτη - Ταλαίων (Πηγές Αλμυρού Ηρακλείου και Μπαλίου) Οι σημαντικότερες εκφορτίσεις λαμβάνουν χώρα μέσω των πηγών Αλμυρού Ηρακλείου που εκφορτίζει κύρια το ανατολικό τμήμα του (μέση ετήσια εκφόρτιση 1 x 10 m) και μέσω των υποθαλάσσιων πηγών Μπαλίου που εκφορτίζει κύρια το δυτικό τμήμα του. Και οι δύο αυτές πηγές είναι έντονα υφάλμυρες. Η περιεκτικότητα σε Cl κυμαίνεται από 100 ppm τη χειμερινή περίοδο μέχρι 00 ppm το καλοκαίρι. Καρστικό σύστημα ίκτης Σελένα Οι πηγές Αλμυρού Αγ. Νικολάου εκδηλώνονται σε ένα μέτωπο εμφανίσεων μήκος 00 μ, με μέση ετήσια εκφόρτιση x 10 m. Η περιεκτικότητα σε χλώρια κυμαίνεται από 00 μέχρι 00 ppm. Το καρστικό σύστημα εκφορτίζεται επίσης μέσω παράκτιων και υποθαλάσσιων πηγών στον όρμο Μαλίων (000 ppm Cl). Καρστικό σύστημα Ελούντα Φουρνή Εκφορτίζεται μέσω των παράκτιων πηγών Ελούντας - Φουρνή με περιεκτικότητα σε χλωριόντα 000 ppm. Καρστικό σύστημα Λευκών Ορέων. Ανατολικό τμήμα. Πηγή Αλμυρός Γεωργιούπολης - Λίμνη Κουρνά Το νοτιοανατολικό τμήμα των Λευκών Ορέων εκφορτίζεται μέσω των πηγών Γεωργιούπολης - λίμνης Κουρνά μέσης ετήσιας παροχής ~10 x 10 m. Η περιεκτικότητα σε χλωριόντα στη μεν λίμνη ανέρχεται στα 0 ppm στις δε τρείς διακριτές πηγές του μετώπου Γεωργιούπολης παρατηρούνται τιμές 1000, 000 και ppm. Το νότιο τμήμα των Λευκών Ορέων εκφορτίζεται, μέσω παράκτιων και υποθαλάσσιων πηγών άγνωστης δυναμικότητας, στο Λυβικό πέλαγος. Καρστικό σύστημα Ορνού - Πηγή Μαλαύρας Το καρστικό αυτό σύστημα εκφορτίζεται κυρίως μέσω της παράκτιας πηγής Μαλαύρας σε υψόμετρο 0,-1.μ. Εκτός των παραπάνω κύριων περιπτώσεων όπου παρατηρείται υφαλμύρινση σημαντικών καρστικών υδροφοριών - πηγών της Κρήτης, το φαινόμενο τη υφαλμύρινσης εμφανίζεται σε όλες τις παράκτιες καρστικές υδροφορίες. Καρστική υδροφορία Πετρέ Καρστικές υδροφορίες που αναπτύσσονται στις ανθρακικές εμφανίσεις μεταξύ Αλικαρνασσού, Γουβών, Μαλλίων, Σισσίου Καρστική λεκάνη Κερατόκαμπου Ανατολικό τμήμα Ζάκρου Καρστική πηγή Πλατάνου Κισσάμου A. Κοκκώδεις υδροφορίες Η υπερεκμετάλλευση παράκτιων υδροφοριών που αναπτύσσονται σε νεογενείς και τεταρτογενείς σχηματισμούς έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις στην είσοδο της θάλασσας και στη δημιουργία μετώπου υφαλμύρινσης. Κεφάλαιο -1

17 Ιδιαίτερα προβλήματα από υφαλμύρινση κοκκωδών υδροφορέων παρουσιάζεται στις παρακάτω περιοχές : Στο νομό Χανίων παρατηρείται μέτωπο υφαλμύρινσης στους κοκκώδεις υδροφορείς Γραμβούσας, Φαλάσαρνας, στη προσχωματική και νεογενή υδροφορία του κάμπου Χανίων. Λεκάνη Πλατανιά, ανατολικά της πόλης του Ρεθύμνου με περιοδικό χαρακτήρα. Στην περιοχή Γουβών - Χερσονήσου. Στη παραλιακή ζώνη των Μαλίων, Στην περιοχή Παχιάς Αμμου. Στη παραλιακή ζώνη του Τυμπακίου ιδιαίτερα στο βορειότερο τμήμα της Στην παραλιακή ζώνη - προσχωματική υδροφορία στη περιοχή του Κερατόκαμπου. Στη περιοχή βόρειοδυτικά της πολης της Σητείας. Στη περιοχή Γούδουρα Λασιθίου. B. Υφαλμύρινση από παρουσία εβαποριτών Υφαλμύρινση που δεν συνδέεται με την επικοινωνία με τη θάλασσα αλλά οφείλεται στην ύπαρξη ορυκτού άλατος (άλατος) σε νεογενείς σχηματισμούς, συναντάται, στο νομό Ηρακλείου στη λεκάνη της Μεσσαράς - περιοχή Βαγιωνιάς, στην περιοχή Σκοινιά-Ινι, καθώς και στο νομό Ρεθύμνου σε υδροφορίες των νεογενών στο βόρειο τμήμα της λεκάνης του Περάματος (γεωτρήσεις, πηγή Κατσιρίδι). Γ. Γύψοι Στους νεογενείς σχηματισμούς καθώς και στο φυλλιτικό κάλυμμα συναντώνται γύψοι στους οποίους αναπτύσσεται υψηλού δυναμικού υπόγεια υδροφορία εξαιτίας της διάλυσης τους ( ψευδοκαρστ ) με έντονο πρόβλημα ποιότητας, λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε θειϊκά ιόντα. Η ύπαρξη των γύψων επηρεάζει επίσης και παραπλήσιες σε αυτά υδροφορίες. Τα νερά των υδροφοριών αυτών είναι ακατάλληλα για ύδρευση λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε θειϊκά ιόντα, αλλά κατάλληλα για άρδευση αρκετών καλλιεργειών. Περιοχές που συναντώνται υδροφορίες με πρόβλημα ποιότητας που οφείλεται στη παρουσία γύψων είναι : Η νεογενής λεκάνη του Ηρακλείου. Στη λεκάνη Φοινικιας, λεκάνες Γαζανού -Ξεροποτάμου και Γιόφυρου. Η περιοχή Αμπελούζου-Μορονίου στο.γόρτυνας. Η νεογενής λεκάνη στη περιοχή Πηγής-Αδελε. Οι νεογενείς αποθέσεις του Ταυρωνίτη Περιοχή Στόμιο, Πλοκαμιανά στο νοτιοδυτικό τμήμα Ν.Χανίων (γύψοι σε φυλλίτες) Περιοχή καρστικής πηγής Κουφού Χανίων (πιθανή διασύνδεση με γύψους φυλλιτών) Πηγή Καλαμιώνα Αγιάς (πιθανή διασύνδεση με γύψους φυλλιτών). Ιδιαίτερες περιπτώσεις επιβαρυμένης ποιότητας υπόγειας υδροφορίας Η νεογενής λεκάνη Λευκόγειας - Πλακιά όπου στο κεντρικό της τμήμα υπάρχουν στρώματα λιγνίτη και η αυξημένη περιεκτικότητα σε θειϊκά και HS που εντοπίσθηκε κατά τη διάνοιξη γεώτρησης στη περιοχή Μπαλέ - Κοξαρέ και που προέρχεται πιθανά από πυρίτες..1. Τεχνικογεωλογικές Συνθήκες κατά μήκος της χάραξης Ακολούθως παρουσιάζονται πινακοποιημένα τα λιθολογικά και τεχνικογεωλογικά χαρακτηριστικά των σχηματισμών στη θέση κατάληψης του έργου. Κεφάλαιο -1

18 Στην πρώτη στήλη, η προτεινόμενη χάραξη υποδιαιρείται σε τμήματα αναλόγως του συναντώμενου γεωλογικού σχηματισμού. Στη δεύτερη στήλη περιγράφονται οι γεωλογικοί σχηματισμοί αποθέσεις οι οποίες συναντώνται στο κάθε τμήμα. Στην τρίτη στήλη πραγματοποιείται χαρακτηρισμός των αποθέσεων και περιγραφή των γεωμηχανικών τους ιδιοτήτων ενώ στην τέταρτη στήλη καταγράφονται οι μακροσκοπικές παρατηρήσεις που εντοπίζονται σε κάθε τμήμα της χάραξης. Τέλος, στην πέμπτη στήλη αναφέρεται η πιθανότητα ή μη συνάντησης του υδροφόρου ορίζοντα κατά την εκτέλεση του έργου. Πίνακας.1.. Χ.Θ ΑΠΟΘΕΣΕΙΣ Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ1) λευκότεφρες, τεφροκίτρινες έως κυανότεφρες μάργες με ιλυόλιθους, ψαμμίτες και καστανές άργιλοι με μικρές διάσπαρτες κροκάλες. Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ) Συνίστανται από αδιαβάθμητα κροκαλοπαγή ποικίλης λιθολογικής σύστασης, ασύνδετα έως ελαφρά συνεκτικά, με αργιλικές διαστρώσεις και φακούς. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟΘΕΣΕΩΝ Οι μειοκαινικές αποθέσεις Μ1 χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως αδιαπέρατοι σχηματισμοί. Τα κροκαλοπαγή χαρακτηρίζονται ως περατοί μακροπερατοί σχηματισμοί. ΜΑΚΡΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ εν εντοπίζονται φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών. Περί την ΧΘ 1+0 εντοπίστηκε καρστικό έγκοιλο στο αριστερό πρανές υφιστάμενου ορύγματος της οδού. Υ ΡΟΦΟΡΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΧΙ ΟΧΙ Κεφάλαιο -1

19 Αλλουβιακές αποθέσεις. Πρόκειται για ποταμοχειμάρριες αποθέσεις αργιλοαμμούχων υλικών με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκαλών ασβεστολιθικής και φυλλιτικής σύστασης, με εκτιμώμενο πάχος έως 0m. εξιά της χάραξης εμφανίζονται κροκαλοπαγή βάσης (Μ) καθώς και οργανογενείς ασβεστόλιθοι (Μ) Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ). Συνίστανται από οργανογενείς ασβεστόλιθους, παχυστρωματώδεις έως άστρωτους, λευκούς λευκοκίτρινους, υφαλογενείς ασβεστόλιθους με φακούς μικρολατυποπαγών Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ1) Οι αλλουβιακές αποθέσεις χαρακτηρίζονται ως περατοί μικροπερατοί σχηματισμοί. Οι γεωμηχανικές παράμετροι των ασβεστολίθων κρίνονται γενικώς ικανοποιητικές. Οι ασβεστόλιθοι χαρακτηρίζονται ως περατοί μακροπερατοί σχηματισμοί εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα αστοχιών στα βραχώδη πρανή ούτε ετοιμόρροποι επικρεμάμενοι ογκόλιθοι βραχώδεις εξάρσεις. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΠΙΘΑΝΟΝ ΟΧΙ ΟΧΙ Κεφάλαιο -1

20 Από ΧΘ +0 - ΧΘ + ολομιτιωμένοι ασβεστόλιθοι - δολομίτες(ts-jm). του τεκτονικού καλύμματος της Ζώνης Τριπόλεως. Εμφανίζονται κατακερματισμένοι, πολύ αποσαθρωμένοι, με πλήρωση των ρωγμών με ερυθρό αργιλικό υλικό. Το μέγιστο πάχος τους εκτιμάται στα 10μ. Ως σχηματισμοί χαρακτηρίζονται ως περατοί μακροπερατοί σχηματισμοί εν εντοπίστηκαν φαινόμενα αστοχιών στα βραχώδη πρανή ούτε ετοιμόρροποι επικρεμάμενοι ογκόλιθοι βραχώδεις εξάρσεις. ΟΧΙ Από ΧΘ + έως ΧΘ +0 Αλλουβιακές αποθέσεις Τεκτονικό κάλυμμα φυλλιτικής χαλαζιτικής σειράς (P-T.ph) αποτελείται από φυλλίτες, χαλαζίτες και αργιλικούς σχιστόλιθους.το μέγιστο πάχος τους εκτιμάται σ τα 00μ. Πλειοκαινικές αποθέσεις(pl), κροκαλοπαγή της βάσης πάχους - μέτρων και αργιλομαργαϊκές αποθέσεις άστρωτες έως ψευδοστρωμένες χρώματος λευκού κιτρινόφαιου, ερυθρού, κυανού με παρεμβολές από στρώσεις άμμου. Αλλουβιακές αποθέσεις(al) Ως σχηματισμοί στο σύνολό τους χαρακτηρίζονται ως αδιαπέρατοι σχηματισμοί. Οι πλειοκαινικές θαλάσσιες αποθέσεις, αναλόγως του λεπτόκοκκου κλάσματος που περιέχουν, χαρακτηρίζονται συνήθως ως ημιπερατοί σχηματισμοί. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα αστοχιών στα βραχώδη πρανή ούτε ετοιμόρροποι επικρεμάμενοι ογκόλιθοι βραχώδεις εξάρσεις. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΟΧΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΠΙΘΑΝΟΝ Κεφάλαιο -1

21 Πλειοκαινικές αποθέσεις(pl) Αλλουβιακές αποθέσεις εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΟΧΙ ΝΑΙ Πλειοκαινικές αποθέσεις. Από ΧΘ +0 έως ΧΘ + διακρίνονται διάσπαρτα ασβεστολιθικά χαλίκια και λίθοι (Pl.gr). Αλλουβιακές αποθέσεις(al) Πλειοκαινικές αποθέσεις Αλλουβιακές αποθέσεις εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑΙ Πλειοκαινικές αποθέσεις εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΠΙΘΑΝΟΝ Κεφάλαιο -0

22 Αλλουβιακές αποθέσεις Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ1) Αλλουβιακές αποθέσεις Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ1) Ασβεστόλιθοι και δολομίτες(js-ks) του τεκτονικού καλύμματος της Ζώνης Τριπόλεως. Είναι γενικά τεκτονισμένοι και παρουσιάζουν σχετική καρστικότητα Μειοκαινικές αποθέσεις (Μ1). Ως σχηματισμοί χαρακτηρίζονται ως περατοί μακροπερατοί σχηματισμοί Περί την ΧΘ 1+ διέρχεται ο ποταμός Πετρές. Η θέση του ρέματος καθορίζεται από τη ρηξιγενή τεκτονική. Στη θέση αυτή υφίσταται πιθανή προέκταση ρήγματος. Το ρήγμα εκτιμάται ως ανενεργό έως αβέβαια ανενεργό. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. εν εντοπίστηκαν φαινόμενα αστοχιών, ούτε ετοιμόρροποι επικρεμάμενοι ογκόλιθοι βραχώδεις εξάρσεις στο φυσικό ανάγλυφο. Βάσει των μακροσκοπικών παρατηρήσεων της παρούσας μελέτης δεν εντοπίστηκαν έντονα φαινόμενα ερπυσμού ή ολισθήσεως εδαφών κατά μήκος του υπόψη τμήματος. ΝΑΙ ΟΧΙ ΝΑΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ Κεφάλαιο -1