Το παραμύθι και η παιδαγωγική του αξία

PROJECT A4 Β ΤΕΤΡΆΜΗΝΟ Μία φορά κι ένα καιρό Το παραμύθι και η παιδαγωγική του αξία Λαμία σχολικό έτος 2016-2017 Υπεύθυνη καθηγήτρια : Ευσταθίου Αικατερίνη ΠΕ01

Τα παραμύθια ιστορώ τους μύθους ξεδιαλέγω στολνώ το ψέμα όσο μπορώ μα την αλήθεια λέγω... Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δωσ της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινήσει και την καλή μας συντροφιά να την καλησπερίσει...

ΤΙ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΎΘΙ Τα παραμύθια αποτελούν για τη ζωή όλων μας ένα σημαντικό άνοιγμα για τη διαμόρφωση και τη διάπλαση του χαρακτήρα μας μέσα από την ταύτιση μας με τους ήρωες τους. Σαν ομάδα, πιο συγκεκριμένα, επικεντρωθήκαμε στην ιδιαιτερότητα που έχουν οι ήρωες τόσο για τα παιδιά όσο και για τους μεγαλύτερους. Η έρευνα μας βασίστηκε στη μελέτη και ταυτόχρονα στην κατανόηση παραμυθιών ευρύτερα στο σύνολο τους, αλλά κατά κύριο λόγο στη καταγραφή και ενημέρωση του κοινού σχετικά με τα χαρακτηριστικά καθώς επίσης και τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει ο κάθε ήρωας. Ως απόρροια όλων των παραπάνω στοιχείων οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι τους ήρωες τους κατατάσσουμε ανάλογα με την εποχή και τη χώρα προέλευσης του παραμυθιού.

ΔΟΜΉ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΎ Ένα παραμύθι δεν ξεκινά με το σπουδαιότερο σημείο της δράσης και δεν τελειώνει απότομα. Προηγείται μια ήρεμη εισαγωγή, ενώ η ιστορία συνεχίζεται και μετά την κορύφωση, για να κλείσει τον κύκλο σε ένα σημείο ηρεμίας και σταθερότητας. Οι επαναλήψεις είναι συχνές, όχι μόνο για να δώσουν ένταση στην πλοκή, αλλά και για να προσδώσουν όγκο στην ιστορία. Την ίδια στιγμή, παρόντα στο ίδιο επεισόδιο βρίσκονται συνήθως μόνο δύο πρόσωπα. Οι αντίθετοι χαρακτήρες βρίσκονται αντιμέτωποι. Αν εμφανίζονται στον ίδιο ρόλο δύο πρόσωπα, πρόκειται για μικρούς και αδύνατους. Συχνά είναι δίδυμοι και όταν δυναμώσουν γίνονται συχνά ανταγωνιστές. Ο χειρότερος ή πλέον αδύναμος μιας ομάδας αποδεικνύεται στο τέλος ο καλύτερος. Οι χαρακτηρισμοί είναι απλοί: αναφέρονται μόνο οι ιδιότητες που έχουν άμεση σχέση με την υπόθεση. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη για τη ζωή των προσώπων εκτός πλοκής. Η πλοκή είναι απλή και λέγεται μία ιστορία τη φορά. Όταν εκτυλίσσονται παράλληλα δύο ή περισσότερα επεισόδια, τότε πρόκειται για λόγιο προϊόν. Όλα θίγονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Παρόμοια αντικείμενα περιγράφονται όσο γίνεται πιο όμοια. H ποικιλομορφία δεν επιχειρείται καν.

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΊΑ Το παραμύθι είναι μία φανταστική προφορική διήγηση, που συνήθως αποτελείται από πολλά και διαδοχικά επεισόδια, τα λεγόμενα μοτίβα (το μοτίβο είναι μικρότερη αφηγηματική πρόταση που το συγκρατεί). Διαφέρει από το μύθο, γιατί αυτός είναι μια αλληγορική διήγηση, που έχει στόχο την ηθική διδασκαλία. Διαφέρει και από την παράδοση καθώς αυτή αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο γεγονός ή πρόσωπο, ή τόπο, και ο λαός την πιστεύει ως αληθινή. Το παραμύθι συγκινεί και ψυχαγωγεί όλους τους λαούς της γης από τα πανάρχαια χρόνια. Η υπόθεσή του δε δεσμεύεται από τόπο και χρόνο και τα πρόσωπά του είναι φανταστικά. Στα παραμύθια συναντάμε πλήθος από απίθανα και απίστευτα γεγονότα. Αυτά όμως που για το σημερινό άνθρωπο είναι φανταστικά, για τον πρωτόγονο αποτελούσαν τον αληθινό του κόσμο, όπως αυτός τον έβλεπε ή όπως τον εξηγούσε απλοϊκά. Όλος ο κόσμος του πρωτόγονου ανθρώπου, η θεωρία του για τη γέννηση του κόσμου, ο φόβος του για τα διάφορα φυσικά φαινόμενα, η πίστη του στη μαγεία, στη δεισιδαιμονία και στις υπερφυσικές ικανότητες των μάγων, η στενή του σχέση με τα ζώα, τα οποία θεωρούσε συντρόφους, τα όνειρα που τον μετέφεραν σε άγνωστους τόπους με τρόπο ανεξήγητο, πέρασε μέσα στα παραμύθια.

ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΏΝ Η μελέτη του παραμυθιού οδήγησε στην ένταξή τους σε κατηγορίες. Σύμφωνα με το Δ. Λουκάτο, τα ελληνικά παραμύθια χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες: 1) μαγικά παραμύθια: αναφέρονται σε γίγαντες, δράκους, μάγισσες κ.λπ. με έντονο το μαγικό στοιχείο. 2) διηγηματικά παραμύθια: ο κόσμος τους είναι η ανθρώπινη κοινωνία. Μοιάζουν πολύ με τα γνωστά μας μυθιστορήματα. 3) θρησκευτικά ή συναξαρικά παραμύθια: εμπνέονται από τους βίους αγίων. 4) ευτράπελα ή σατιρικά παραμύθια: Αναφέρονται σε παθήματα κουτών, ξεγελάσματα δράκων κ.λπ

ΛΑΪΚΆ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ Το λαϊκό παραμύθι είναι διήγηση φανταστική που κινείται στον κόσμο του υπερφυσικού και του μαγικού και έχει για σκοπό του την τέρψη των ακροατών. Το λαϊκό παραμύθι πριν την ανάπτυξη του μυθιστορήματος ήταν η προφορική λογοτεχνία των ενηλίκων, όπως βεβαιώνει η παρουσία σε αυτό άσεμνων και βίαιων σκηνών ή φιλοσοφικών νοημάτων, που δεν ενδιέφεραν ούτε γίνονταν κατανοητά από το παιδικό κοινό.

ΓΝΩΣΤΆ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ Πολλά από τα χαρακτηριστικά του Ελληνικού παραμυθιού είναι πως τα παραμύθια του κάθε λαού διαφέρουν, αυτό προκύπτει από την τοπική παραδοσιακή κοινωνία και την κουλτούρα της κάθε περιοχής. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλα τα παραμύθια ανεξαρτήτως καταγωγής. Στα ελληνικά παραμύθια υπάρχει μια διάθεση περιγραφής του χώρου και του περιβάλλοντος που μας δίνει στοιχεία πολιτιστικά των τοπικών κοινωνιών. Το ελληνικό παραμύθι χαρακτηρίζεται από διδακτική διάθεση καθώς πάντα υπάρχει αυστηρή τιμωρία των κακών. Σε κάθε παραμύθι έτσι και στο ελληνικό στο τέλος του υπάρχει μία πρόταση η οποία έχει σκοπό να επιδράσει στο υποσυνείδητο μας, το λεγόμενο ηθικό δίδαγμα. Σε κάθε παραμύθι το ηθικό δίδαγμα ποικίλει καθώς τα περισσότερα παραμύθια θέλουν να μας δώσουν διαφορετικά μηνύματα. Τα περισσότερα παραμύθια έχουν ηθικό δίδαγμα στο τέλος επιδρόντας στο υποσυνείδητο και αγγίζοντας τις ευαίσθητες πτυχές καθενός από εμάς.

ΣΎΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ Παραμύθι Χωρίς Όνομα (Πηνελόπη Δέλτα) Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου (Άλκη Ζέη) Ο Χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει Παραμύθι (Μάνος Κοντολέων) Νεράιδα πάνω στο Έλατο Παραμύθι (Μάνος Κοντολέων) Οι Τελευταίοι Ήρωες (Λίτσα Ψαραύτη) Η Λήδα στον κόσμο των Γραμμάτων Παραμύθι Ο Μικρός Πρίγκιπας Η Χρυσόκαρδη Ξανθομαλλούσα Παραμύθι

ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ ΑΠΌ ΌΛΟ ΤΟ ΚΌΣΜΟ Η Σοφία, το Φαγητό και ο Πλούτος - Μύθος από την Νιγηρία 2012-12-18 12:23 Μια ημέρα η σοφία, το φαγητό και ο πλούτος ξεκίνησαν να πάνε ένα ταξίδι. Καθώς προχωρούσαν συνάντησαν έναν άντρα να κάθεται κάτω από ένα δέντρο. «Που πηγαίνετε;» τους ρώτησε ο άνδρας. «Ψάχνουμε ένα μέρος να μείνουμε» απάντησαν και οι τρεις. Τότε ο άνδρας είπε: «Θα ήθελα ο πλούτος να μείνει μαζί... Οι Δύο Φίλοι - Ένας Μύθος από την Νιγηρία 2012-12-18 12:19 Μια φορά και έναν καιρό ήταν δυο ποντίκια ο Γιζούμ (ποντίκι των θάμνων) και ο Νκίνκι (ποντίκι του σπιτιού) οι οποίοι ήταν πολύ καλοί φίλοι. Μια μέρα ο Γιζούμ κάλεσε τον Νκίνκι στο σπίτι του για να περάσουν μαζί την ημέρα. Ο Νκίνκι δεν είχε ξαναπάει στο σπίτι του φίλου του και ήταν πολύ... "Η θεία Φτώχεια" - λαϊκό παραμύθι από την Πορτογαλία - (Από τις «Δεκαπέντε κλωστές δεμένες», 15 λαϊκά παραμύθια από τις χώρες της Ε.Ε, «Δελφίνι», 1994) 2012-12-18 12:11 Ζούσε κάποτε μια γριούλα τόσο φτωχή, που τη φώναζαν θεία Φτώχια. Το πρόσωπό της ήταν γεμάτο ρυτίδες και οι αρρώστιες βασάνιζαν το γερασμένο κορμί της. Ζούσε σε μια μικρή καλύβα, χτισμένη με πέτρα και σκεπασμένη με κλαδιά. Μοναδική της περιουσία ήταν μια γέρικη αχλαδιά που είχε φυτρώσει μπροστά... ΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΚΟΥΔΟΥΝΑΚΙ (Λαϊκό παραμύθι από την Ιαπωνία) 2012-12-18 12:09 Κάποτε σε ένα χωριό δίπλα στη θάλασσα ζούσε ένας σοφός γέροντας. Του άρεσε να κάθεται στη βεράντα του και να κοιτά τη θάλασσα. Για να μη νιώθει μοναξιά είχε κρεμάσει ένα ασημένιο κουδουνάκι στη σκεπή της βεράντας. Μόλις φυσούσε λίγο ο αέρας το ασημένιο κουδουνάκι χτυπούσε χαρούμενα. Ο γέροντας...

ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ ΑΠΌ ΌΛΟ ΤΟ ΚΌΣΜΟ Τα Νερά που γιατρεύουν (παραμύθι των Ινδιάνων Iroquois) 2012-12-18 11:34 Ο χειμώνας είχε έρθει παγωμένος και θλιβερός στο χωριό των Ινδιάνων, σέρνοντας μαζίτου μια βαριά, θανατηφόρα αρρώστια. Πολλοί άνθρωποι πέθαναν και τα μεγάλα ξύλινα σπίτια, που πριν ήταν γεμάτα από φωνές και γέλια, τώρα ήταν άδεια και σιωπηλά. Έτσι σιωπηλό ήταν και το σπίτι του Νεκουμόντα, του... Ο Άνεμος - Iνδιάνικο Παραμύθι 2012-12-18 10:35 Πριν πάρα πολλά χρόνια, σε μια μακρινή χώρα ζούσε μια φυλή Ινδιάνων. Ο Ινδιάνος αρχηγός της φυλής είχε μία πανέμορφη κόρη που όλοι θαύμαζαν αλλά κανένας δεν είχε αγγίξει ακόμη. Μια μέρα όπως καθόταν έξω από την σκηνή του ο μεγάλος αρχηγός, τον επισκέφτηκε ο Άνεμος και του είπε: - Μεγάλε... Τα πουλιά και το Ουράνιο Τόξο (ένα λαϊκό παραμύθι των Ινδιάνων της Νότιας Αμερικής) 2012-12-18 09:11 Όταν η Γη ήταν ακόμα φρεσκοπλασμένη, τα πυκνά δάση κάλυπταν μεγάλες εκτάσεις και ήταν γεμάτα από κάθε είδους άγρια ζώα και πουλιά. Ενώ όμως τα ζώα και τα φυτά είχαν το καθένα τα χρώματά του, τα πουλιά δεν είχαν χρώματα. Ήταν γκρίζα κι άχαρα. Αυτό τα στενοχωρούσε πολύ. Ήταν τόση η λαχτάρα τους να...

ΤΑ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΆ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΏΝ Η σταχτοπούτα Η ωραία κοιμωμένη Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι Ο Ρομπέν των δασών Η μικρή Γοργόνα Χάνσελ και Γκρέτελ Ραπουνζέλ Η πεντάμορφη και το τέρας Ο Αλαντίν και το μαγικό λυχνάρι Το ασχημόπαπο Ο Τζακ και η φασολιά Η τοσοδούλα Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα Η Κοκκινοσκουφίτσα Τα τρία γουρουνάκια Η Ελίζα και οι άγριοι κύκνοι Ο Πινόκιο Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων Ο βασιλιάς βάτραχος Ο κοντορεβιθούλης

ΣΎΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΜΎΘΙΑ Παραμύθι Χωρίς Όνομα(Πηνελόπη Δέλτα) Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου (Άλκη Ζέη) Ο Χιονάνθρωπος Που δεν ήθελε να λιώσει (Μάνος Κοντολέων) Νεράιδα πάνω στο Έλατο(Μάνος Κοντολέων) Οι Τελευταίοι Ήρωες(Λίτσα Ψαραύτη) Η Λήδα στον κόσμο των Γραμμάτων Ο Μικρός Πρίγκιπας Η Χρυσόκαρδη Ξανθομαλλούσα

ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ Η ΚΟΛΟΒΗ ΑΛΕΠΟΥ Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ Η ΑΛΚΥΟΝΑ ΤΑ ΑΓΡΙΟΚΑΤΣΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΔΟΒΟΣΚΟΣ Ο ΓΕΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΟΙ ΒΑΤΡΑΧΟΙ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΕΛΑΦΙ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΙ ΟΙ ΜΥΓΕΣ ΓΕΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΦΙΔΙ ΕΛΑΦΙ ΚΑΙ ΛΙΟΝΤΑΡΙ Η ΚΟΤΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΣΕ ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ ΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ Ο ΚΟΡΑΚΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΓΡΙΑ ΟΧΙΑ ΚΑΙ ΑΛΕΠΟΥ Ο ΓΑΊ ΔΑΡΟΣ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΕ ΑΛΑΤΙ Ο ΓΑΊ ΔΑΡΟΣ ΚΑΙ Η ΛΕΟΝΤΗ Ο ΧΩΡΑΤΑΤΖΗΣ ΒΟΣΚΟΣ Η ΧΕΛΩΝΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΓΟΣ Ο ΑΓΡΙΟΣ ΓΑΊ ΔΑΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΤΟ ΜΥΡΜΗΓΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΖΙΤΖΙΚΙ

ΓΝΩΣΤΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ Το έντεχνο παραμύθι γράφετε από επώνυμους παραμυθάδες ή συγγραφείς και φέρει περισσότερο προσωπικά βιώματα σε αντίθεση με τα συλλογικά βιώματα του λαϊκού παραμυθιού. Τέτοια παραμύθια έχουν γραφεί από πολλούς. Οι πιο χαρακτηριστικοί είναι ο Ευγένιος Τριβιζάς και η Ευγενία Φακίνου.

ΛΟΓΙΟ Ή ΕΝΤΕΧΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Το σύγχρονο έντεχνο( ή λόγιο) παραμύθι είναι: ρεαλιστικό δηλαδή οι σύγχρονοι παραμυθάδες εμπνέονται από τα προβλήματα της σύγχρονης ζωής και προσπαθούν να συνδυάσουν το μαγικό και φανταστικό στοιχείο με την πραγματικότητα. Η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει τα μαγικά φίλτρα, τα μαγικά χαλιά και τις σκούπες των μαγισσών με αντίστοιχες τεχνολογικές κατασκευές, αποφεύγονται οι αγριότητες, οι θηριωδίες, οι τερατουργίες και τερατογενέσεις του λαϊκού παραμυθιού. Η κοινωνία του σύγχρονου παραμυθιού είναι αταξική, συγκρινόμενη με την αντίστοιχη του λαϊκού παραμυθιού, παρά το γεγονός πως και εδώ θα συναντήσουμε βασιλιάδες και υποτελείς. Διατηρεί το ευτυχισμένο τέλος των ηρώων του και συνεχίζει να το κρατά άγνωστο στους αναγνώστες του. Ο χώρος είναι συνήθως ένα σύμβολο για τον χαρακτήρα.

ΞΕΝΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΟΓΡΑΦΟΙ Οι ξένοι παραμυθογράφοι που αποτελούν αυτή τη γενιά είναι πάρα πολλοί με πιο δημοφιλείς τους Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και Όσκαρ Ουάιλντ. Κατά τη γνώμη πολλών είναι γνωστοί αλλά και τα παραμύθια τα οποία έγραψαν ευρέως διαδεδομένα.

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Μέσω των παραμυθιών «Η Πριγκίπισσα και το Ρεβίθι» και «Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα» βλέπουμε την άποψη του συγγραφέα για τους άρχοντες και τους βασιλιάδες, πως είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν βλέπουν την αλήθεια και τους αρέσει να τους παινεύουν. Όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις σε ορισμένα παραμύθια. Για παράδειγμα στο παραμύθι «Οι έντεκα αγριόκυκνοι» βλέπουμε έντονα το στοιχείο της αδελφικής αγάπης, η οποία αδελφή παραλίγο να χάσει τα πάντα για να σώσει τα αδέλφια της από τα μάγια της μητριάς. Ακόμη μέσω του παραμυθιού «Το ασχημόπαπο» προβάλλει την προκατάληψη των ανθρώπων απέναντι στο διαφορετικό. Και ο Όσκαρ Ουάιλντ προσπαθεί να εκφράσει την μικρή αντιπάθεια του προς τους ανωτέρους μέσω των ηρώων του. Ακόμη μέσα από το παραμύθι «Ο Εγωιστής Γίγαντας» βλέπουμε διάφορα στοιχεία θρησκευτικά όπου αφορούν τη μετά θάνατον ζωή.

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Μπορούμε λοιπόν να πούμε πως ο τρόπος γραφής των δύο αυτών παραμυθογράφων είναι πανομοιότυπος και πως και οι δύο είναι άνθρωποι που θέλουν να μιλήσουν μέσα από τους ήρωες των πολύ γνωστών παραμυθιών τους. Προσπαθούν να προβάλουν τις δυσκολίες της ζωής στα παιδιά έστω και αν ακόμη αυτά αδυνατούν να τις κατανοήσουν, αλλά πάντα δίνουν ένα ευτυχισμένο και αισιόδοξο τέλος το οποίο παρηγορεί όσους έχουν καταπονηθεί από αυτές τις δυσκολίες της ζωής. Προσπαθούν να προειδοποιήσουν τον κόσμο να μην είναι αφελής ως προς τους άλλους και να μην κατακρίνει το διαφορετικό και πιθανότατα άσχημο. Να βάζει πάνω από όλα την αγάπη και να παίρνει δύναμη από αυτή για οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετωπίζει στη ζωή του. Να μην τα βάζει ποτέ κάτω, να μην υποχωρεί και να μην εγκαταλείπει την προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο και μια καλύτερη ζωή.

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ Πέρασαν πολλά χρόνια από την εποχή που οι γιαγιάδες κάθονταν δίπλα στο αναμμένο τζάκι και διηγούνταν παραμύθια στα εγγόνια μέχρι να φτάσει η νύχτα. Σήμερα οι έντονοι ρυθμοί κατακλύζουν την καθημερινότητα, οι συνήθειες έχουν αλλάξει, οι γιαγιάδες βλέπουν συνήθως τηλεόραση αντί να διηγούνται ιστορίες. Κι όμως όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες αναδεικνύουν τον σπουδαίο ρόλο του παραμυθιού στη διαπαιδαγώγηση και τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες, άνθρωποι με εμπειρίες, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, μπορούν να ασχοληθούν χωρίς άγχος με τα παιδιά και μέσα από τις αφηγήσεις τους, όπως εξηγούν οι ψυχολόγοι, να τα καθοδηγήσουν πιο αποτελεσματικά, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, να τα μάθουν να συναναστρέφονται με κάθε ηλικία και να ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους. Το παραμύθι ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, περνά μηνύματα για τη ζωή, βοηθά τα παιδιά να εκφράζουν καλύτερα τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους, γίνεται όχημα για μια πιο όμορφη ζωή.

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ Η μαγεία των παραμυθιών έγκειται στο γεγονός ότι, αν και η πλοκή τους είναι απλή και λιτή, έχουν την ικανότητα να μαγεύουν και να διδάσκουν πολλά στα παιδιά. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές θέλουν να τα διαβάζουν ξανά και ξανά, δίνοντάς τους κάθε φορά μια άλλη, νέα ερμηνεία, ανάλογα με το πως νιώθουν εκείνη τη στιγμή.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ Ας δούμε, όμως, αναλυτικότερα την παιδαγωγική σημασία των παραμυθιών: Ένας βασικός ρόλος των παραμυθιών είναι η ψυχαγωγία. Το παιδί μεταφέρεται σ ένα φανταστικό κόσμο, όπου διασκεδάζει και ξεχνιέται με τις περιπέτειες των ηρώων και έτσι ικανοποιείται και κοιμάται ήσυχο. Ένας ακόμη πιο σημαντικός ρόλος των παραμυθιών είναι η ηθική διαπαιδαγώγηση. Τα πλεονεκτήματα της ηθικής συμπεριφοράς δεν παρουσιάζονται σαν αφηρημένες ηθικές έννοιες, αντίθετα παρουσιάζονται έμμεσα δείχνοντας στο παιδί αυτό που είναι απτά σωστό. Παράλληλα, τα παραμύθια αντιμετωπίζουν με σοβαρό τρόπο τα υπαρξιακά άγχη και τα διλήμματα του παιδιού και απευθύνονται άμεσα σ αυτά. Με απλά λόγια, απευθύνονται στην ανάγκη να αγαπά, στην αγάπη για τη ζωή και στο φόβο του θανάτου. Η δομή των παραμυθιών προσφέρει στο παιδί εικόνες που προσφέρουν νέες διαστάσεις στη φαντασία του, τις οποίες στην πραγματικότητα θα ήταν δύσκολο να ανακαλύψει από μόνο του. Μ αυτές τις εικόνες το παιδί μπορεί να ονειροπολήσει και να προσανατολιστεί καλύτερα στη ζωή του. Το ευτυχές τέλος ευχαριστεί το παιδί και προβάλλει το αίσθημα της αισιοδοξίας και της νίκης. Έτσι, μαθαίνει ότι οτιδήποτε και αν συμβεί, όποιες απειλητικές δυνάμεις και αν εμφανιστούν, υπάρχουν άλλες δυνάμεις που μπορούν να βοηθήσουν, αν τους ζητηθεί. Το παιδί αντιλαμβάνεται τη διαφορά μεταξύ θάρρους και δειλίας και καταλαβαίνει ότι η εξυπνάδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο ενάντια στη δύναμη. Τα περισσότερα παραμύθια προσπαθούν να μεταδώσουν με διάφορους τρόπους το εξής μήνυμα: ο αγώνας εναντίον σοβαρών δυσκολιών στη ζωή είναι αναπόφευκτος, γιατί είναι ένα ουσιαστικό κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν, λοιπόν, κάποιος θέλει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια για να καταφέρει να στεφθεί νικητής, πρέπει να αγωνιστεί και να μη λιγοψυχήσει

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Πολλά ψέματα είπαμε, ας πούμε μια αλήθεια εδώ τελειώνουν, φίλοι μου αυτά τα παραμύθια. Όλο ψέματα κι αλήθεια έτσι είναι τα παραμύθια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1)Paramithi-paramithi.blogspot.gr/saerch/label/Λαικα%20 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ 2)paramithenenia.webnode.gr/παραμυθια/παραμυθια-απ ολο-τον-κοσμο/ 3)3holargou.wordgreff.com/κόκκινη-κλωδστη-δεμενη/μια-φορα-κι-ένανκαιρο 4)Laikow politismos.blogspot.gr 5)www.paidika-paramythia.yobsite.com 6)blogs.sch.gr/2luu-pat/files/2013/06/oi-iroes-ton-paramithion.pdf 7)www.600upress.gr/myltipress/teleutaia-nea/17-syggrafeis 8)Η Σταχτομάρω και άλλα παραμύθια της Δίβρης Συλλογή Γ.Δ.(Γεώργιος)Γεωργαμλής. Κηφισιά 1990 9)Βιβλίο Λαϊκά Παραμύθια της Ρούμελης. Καλομοίρα Γκρέκα Τσιλαλή.εκδόσεις Δρόμων Αθήνα 2016

ΟΜΑΔΕΣ ΟΜΑΔΑ Α:Σάπιος Νικόλαος ΟΜΑΔΑ Β:Σύρου Μαρίνα Χασιώτης Ελευθέριος Ρηγάκη Μαρία Τσαμουρτζή Ελένη Ρίζος Χαράλαμπος Χρόνη Αμαλία Πρέτζας Στυλιανός Τσαούση Κωνσταντίνα Χαλεπλής Βασίλειος Τσαμαδία Ελένη Χάσα Αρμονέλα Ρέτσιου Αλεξάνδρα Βέ Ελισάβετ ΟΜΑΔΑ Γ:Υφαντής Δημήτριος ΟΜΑΔΑ Δ:Χύσι Αγγελίνα Υφαντή Αλίκη Ρίζου Αθανασία Σιαφάκας Ιωάννης Τειοσάνου Χρίστος Φράγκος Μιχαήλ Στυλιανός Τσιγαρίδας Σπύρος Σπυρόπουλος Παναγιώτης Φλέσσας Άγγελος Τσαούσης Γεώργιος Χάψα Άννα Μαρία Τζούρα Αλίκη

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΎ!!!!