ΤΕΥΧΟΣ 3 - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2004
2 Τό Ἅγιο ωδεκαήµερο «Ἰδών ὁ κτίστης ὀλλύµενον τόν ἄνθρωπον......κλίνας τούς οὐρανούς κατέρχεται...» «... καί ἔκλινας κορυφήν τῷ Προδρόµῳ ὁ τόν οὐρανόν µετρήσας σπιθαµή ἵνα ἐπιστρέψης κόσµον ἐκ πλάνης καί σώσης τάς ψυχάς ἡµῶν». Τίς ἡμέρες τοῦ ἁγίου ωδεκαημέρου, πού ἀρχίζει μέ τήν Γέννηση καί τελειώνει μέ τήν Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ, θά ζήσουμε τήν ἄκρα ταπείνωση τοῦ Θεα νθρώπου. Θά προσκυνήσουμε Αὐτόν πού ἐκούσια σαρκώθηκε. Θά δοξολογήσουμε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους Αὐτόν πού χωρίς νά πάψει νά εἶναι Θεός, ἔγινε μέτοχος τῆς ἀνθρώπινης φύσης. Θά ὁδηγηθοῦμε πρός τό φῶς τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ. Θά δοῦμε στό πρόσωπο κάθε ἀδελφοῦ μας τόν γεννηθέντα Κύριο, ἐπειδή οἱ δικές μας γιορτές «εἶναι σεμνές, πνευματικές...» ὅπως ἔγραψε ὁ Φώτης Κόντογλου. Ἔτσι πρέπει νά γίνει. Ἀλλά πῶς θά τό κατορθώσουμε; Ἡ ἀπάντηση πρέπει νά βρίσκεται στίς ἴδιες αὐτές τίς γιορτές καί στό πῶς ἡ Ἐκκλη - σία μας ζεῖ αὐτές τίς ἡμέρες. Ἄς εἶναι ἡ ταπείνωση καί ἡ κένωση τοῦ Θεανθρώπου ἀφορμή γιά τή δική μας μετάνοια. Καί μέ φόβο Θεοῦ ἄς ζήσουμε τά Χριστούγεννα, τή γιορτή τῆς Παναγίας Θεοτόκου στίς 26 τοῦ μηνός, τόν Ἅγιο Στέφανο στίς 27. Ἄς θυμηθοῦμε τήν Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα ἐκεῖνα τά πρόσωπα πού τονίζουν τήν ἱστορικότητα τοῦ Χριστοῦ, τόν Ἰωσήφ τόν Μνήστορα, τόν αυίδ πού εἶναι προπάτωρ τοῦ Κυρίου, τόν ἅγιο Ἰάκωβο τόν ἀδελφόθεο. Ἀκόμα τούς ἁγίους ισμυρίους πού ἐκάησαν στήν Νικομήδεια ἀπό τό Μαξιμιανό ἀνήμερα Χριστούγεννα καί τά 14.000 νήπια πού θανάτωσε ὁ Ἡρώδης. Καί στίς 31 τοῦ μηνός θά ἀποδώσουμε τή γιορτή. Τήν 1η Ἰανουαρίου ἡ Περιτομή τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Μ. Βασίλειος. Ὁ Κύριος «οὐκ ἐβδελύξατο σαρκός τήν περιτομήν...» μπαίνοντας κατά πάντα στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, γιά τή σωτηρία μας. Ἀπό τίς 2 τοῦ μηνός προεορτάζουμε τά Θεοφάνεια, «... αὐτός πάλιν ὁ Χριστός, ἄλλο νῦν μυστήριον τελέσων ἔρχεται...». Τό μυστήριο τῆς φανερώσεως τῆς Ἁγίας Τριάδος πού συντελεῖται μέ τόν Κύριο νά κλίνει «τήν κορυφήν τῷ Προδρόμῳ». Αὐτός, «ὁ μετρήσας τόν οὐρανόν σπιθαμή» πάλι ταπεινώνεται γιά νά μᾶς προετοιμάσει γιά τήν ἕως θανάτου ταπείνωσή Του πού θά ζήσουμε ἀργότερα. Πού ὁδηγεῖ στήν Ἀνάσταση. Αὐτές τίς μέρες ἄς μή μείνουμε μόνο στήν κατάλυση κάθε νηστείας πού ἔχουμε ὡς τήν παραμονή τῶν Φώτων. Ἄς βιώσουμε τό μυστήριο τῆς ταπεινώσεως τοῦ Θεοῦ, τή φανέρωσή Του στή ζωή μας, τήν ἀπαρχή μιᾶς καινῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Πρεσβ. Παναγιώτης Χαβάτζας
Ὁ Μεγάλος Ἁγιασµός πού τελεῖται καί τίς δυό ἡµέρες (δυστυχῶς κάποιοι ὀνοµάζουν τόν Ἁγιασµό τῆς παραµονῆς «Μικρό» καί τῆς κυριωνύµου «Μεγάλο») ἔχει τήν καταγωγή του στήν εὐλογία τοῦ νεροῦ τῆς Βαπτίσεως τῶν Κατηχουµένων καί εἶναι ἡ ἴδια ἀκολουθία καί γιά τίς δυό ἡµέρες, ἦταν µάλιστα λαµπρότερος ὁ ἑορτασµός τῆς παραµονῆς ἀπό τήν κυριώνυµο, τουλάχιστον ἀρχικά, ὅταν ὑπῆρχαν Κατηχούµενοι. Ἰδιαίτερη νηστεία γιά τήν πόση του δέν χρειάζεται. Δέν ὑπάρχει κάποιος ἱερός κανόνας ὁ ὁποῖος νά ἀναφέρεται σ αὐτό τό ζήτηµα. Ἡ µόνη νηστεία προετοιµασία γιά τόν Μεγάλο Ἁγιασµό εἶναι, ὅσοι τόν πιοῦν, νά εἶναι τελείως νηστικοί ἐκεῖνο τό πρωί. Πολλοί συγχέουν τή νηστεία τῆς παραµονῆς τῶν Θεοφανείων µέ τήν πόση τοῦ Μεγ. Ἁγιασµοῦ. Ἡ νηστεία αὐτή καθιερώθηκε µετά τόν διαχωρισµό τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων ἀπό τήν τῶν Θεοφανείων. Μέχρι τόν 5ο µ.χ. αἰῶνα οἱ δυό αὐτές ἑορτές ἑορτάζονταν µαζί κατά τήν 6η Ἰανουαρίου καί φυσικά ἡ προπαρασκευή διά νηστείας γιά συµµετοχή σ αὐτές ἦταν µία καί κοινή. Ὅταν γιά διάφορους λόγους µετατέθηκε ὁ ἑορτασµός τῶν Χριστουγέννων στήν 25η Δεκεµβρίου καί ἡ ἀρχική προπαρασκευή τῶν ἑπτά τότε ἡµερῶν ἔγινε τεσσαρακονθήµερη, οἱ Πατέρες, φιλανθρώπως σκεπτόµενοι, δέν θέλησαν µετά ἀπό µιά τόσο µακρά νηστεία νά προσθέσουν καί µία ἀκόµη γιά τά Θεοφάνεια. Ἔτσι καθιέρωσαν τήν µονοήµερη αὐτή νηστεία γιά τόν ἑορτασµό τῶν Φώτων, θεωρώντας ὅτι ἡ προπαρασκευή γιά τά Χριστούγεννα ἦταν ἀρκετή καί γιά τά Φῶτα. Ἐάν χρειαζόταν ἰδιαίτερη νηστεία γιά τόν Μεγ. Ἁγιασµό τότε θά ἔπρεπε νά καθιερωθεῖ κι ἄλλη µιά νηστεία, τήν 4η Ἰανουαρίου, γιατί στά νεώτερα χρόνια µετατοπίσθηκε ὁ ἑορτασµός τῆς παραµονῆς ἀπό τό βράδυ στό πρωί καί τελεῖται τό πρωί τῆς παραµονῆς. Ἐάν βεβαίως κάποιοι γιά διαφόρους λόγους (π.χ. ὑγείας) δέν µποροῦν νά περιµένουν µέχρι τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας καί τοῦ Μεγ. Ἁγιασµοῦ καί δέν θά κοινωνήσουν, τότε µποροῦν νά πιοῦν ἀπό τόν Μεγ. Ἁγιασµό τῆς παραµονῆς. Σηµειωτέον ὅτι πρῶτα µεταλαµβάνουµε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, στήν συνέχεια τόν Μεγάλο Ἁγιασµό καί στό τέλος τό ἀντίδωρο. Τέλος, ἀπαντῶντας στό ἐρώτηµα ἐάν µποροῦµε νά κρατοῦµε στό σπίτι µας Μεγ. Ἁγιασµό, θά πρέπει νά ποῦµε ὅτι δέν ὑπάρχει καί πάλι κάποιος ἀπαγορευτικός πρός τοῦτο ἱερός κανόνας. Μάλιστα ὁ ἱερός Χρυσόστοµος ἀναφέρει πώς οἱ χριστιανοί τῆς ἐποχῆς του τόν κρατοῦσαν πρός χρήση καί εὐλογία γιά ἕνα, δυό ἤ ἀκόµη καί περισσότερα χρόνια, χωρίς βεβαίως ποτέ νά ἀλλοιωθεῖ (Χρυσοστ. Εἰς τό ἅγιον Βάπτισµα, παρ. 2, PG 49,366). Ὁ Μεγ. Ἁγιασµός λοιπόν εἶναι πρός ἁγιασµό τῶν πιστῶν καί µπορεῖ νά διατηρεῖται στό σπίτι, ἀνάµεσα στά εἰκονίσµατα καί νά πίνεται ὅπως καί τήν ἡµέρα τῶν Φώτων ἀπό νηστικούς. Ἁγιάζει τήν φύση, τήν δηµιουργία ὁλόκληρη ἀλλά κυρίως τήν κορωνίδα τῶν δηµιουργηµάτων τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο. 3
Τü Ἀíôßäùñï êáèéåñþèçêå ἀñêåôü íùñßò óôþí ἈíáôïëéêÞ Ὀñèüäïîï Ἐêêëçóßá ãéü ἐêåßíïõò ðïý äýí èü ἔðáéñíáí µýñïò óôþí Èåßá Ëåéôïõñãßá, äçëáäþ äýí èü µåôåëüµâáíáí ôïῦ Ðáíáãßïõ Óþµáôïò êáß Áἵµáôïò ôïῦ Êõñßïõ, ὥóôå íü µþí öýãïõí ἀðü ôü Íáü ùñßò êáµéü åὐëïãßá. ÓÞµåñá âëýðïõµå íü ðáßñíïõí ἀíôßäùñï êé ἐêåῖíïé ðïý êïéíþíçóáí êáß ðñüêåéôáé µᾶëëïí ãéü ðëåïíáóµü. Ôïýò äßäåôáé ὅµùò ὥóôå íü «îåðëýíïõí» ôü óôüµá ôïõò ἀðü ôïýò µáñãáñßôåò, ãéü ôþí ôåëåßá äçëáäþ êáôüðïóç ôῆò Èåßáò Êïéíùíßáò. ÐñÝðåé íü óçµåéùèåῖ êáß ἰäéáéôýñùò íü ôïíéóèåῖ ὅôé ôõã Üíåé ἀäéáíüçôï ãéü ôïýò ðñþôïõò ñéóôéáíïýò íü ðáñßóôáíôáé óôþí Èåßá Ëåéôïõñãßá êáß íü µþí êïéíùíïῦí. Óýµöùíá µý ôïýò 8ï êáß 69ï Êáíüíåò ôῶí Ἁã. Ἀðïóôüëùí ἀöïñßæïíôáé ïἱ ñéóôéáíïß ðïý äýí ðáñáµýíïõí µý ñé ôýëïõò ôῆò Èåßáò Ëåéôïõñãßáò ἤ ðïý äýí êïéíùíïῦí. ÃéÜ íü ἀðïöåõ èåῖ ἡ ðïéíþ êáôü ôῶí µþ êïéíùíïýíôùí ἡ Ἐêêëçóßá êáèéåñþíåé ôü ἀíôßäùñï: «ὥóôå êáñôåñåῖí ἐî ἀíüãêçò êáß áὐôïýò ôïýò µþ äõíáµýíïõò µåôáëáâåῖí ôῶí ἀ ñüíôùí µõóôçñßùí µý ñé ôῆò åὐ ῆò ôῆò ἀðïëýóåùò, ἵíá ëüâùóéí ἐê ôῶí åéñῶí ôïῦ ἱåñáôåýóáíôïò ôþí åὐëïãßáí ôïῦ ἡãéáóµýíïõ êëüóµáôïò (ἀíôéäῶñï)». ÓÝ êáµéü ðåñßðôùóç ôü ἀíôßäùñï äýí èåùñåῖôáé ἰóüôéµï êáß ἰóüîéï µý ôþí Èåßá Êïéíùíßá. Åἶíáé µéü åὐëïãßá ἐî ἀãüðçò ôῆò Ἐêêëçóßáò ðñüò ôïýò ðéóôïýò, «åὐëïãßá Êõñßïõ êáß ἔëåïò ἔëèïé ἐðß óý» åὔ åôáé ὁ ἹåñÝáò óôüí ðéóôü äßäïíôüò ôïõ ôü ἀíôßäùñï. Ãé áὐôü êáß êáíýíáò ðéóôüò äýí ðñýðåé íü öåýãåé ἀðü ôþí Ἐêêëçóßá µåôü ôü ôýëïò ôῆò Èåßáò Åὐ áñéóôßáò ùñßò íü ðüñåé ôü ἀíôßäùñï ἀðü ôü Ýñé ôïῦ ëåéôïõñãïῦ ἹåñÝùò. Åἶíáé êáêþ ἡ óõíþèåéá íü äéáíýµåôáé ôü ἀíôßäùñï óôü ðáãêüñé ἀðü ôïýò ἐðéôñüðïõò, ðïý åἶíáé ëáúêïß, åἴôå íü ëáµâüíåôáé äé áὐôïåîõðçñåôþóåùò ἀðü ôïýò ἴäéïõò ôïýò ðéóôïýò. Ðáßñíïíôáò êáíåßò ôü ἀíôßäùñï ἀðü ôü ðáãêüñé óôåñåῖôáé ôῆò åὐêáéñßáò íü ëüâåé ôþí Tü Ἀíôßäùñï åὐëïãßá ôïῦ ëåéôïõñãïῦ ἹåñÝùò öéëþíôáò ôïõ ôü Ýñé. ÃñÜöåé ὁ Ἅã. Íéêüëáïò ÊáâÜóéëáò, óðïõäáῖïò ἑñµçíåõôþò ôῆò Èåßáò Ëåéôïõñãßáò: «ïἱ äý (ðéóôïß) óýí åὐëáâåßᾳ ðüóῃ äý- ïíôáé (ôü Ἀíôßäùñï) êáß êáôáöéëïῦí ôþí äåîéüí, ὡò ἄí ðñïóöüôùò ἁøáµýíçí ôïῦ Ðáíáãßïõ Óþµáôïò ôïῦ Óùôῆñïò ñéóôïῦ êáß ôüí ἐêåῖèåí ἁãéáóµüí êáß äåîáµýíçí êáß µåôáäïῦíáé ôïῖò øáýïõóé äõíáµýíçí». Ἡ óùóôþ ëïéðüí ôüîç ôῶí Ὀñèïäüîùí åἶíáé íü ðåñíïῦí µý ôþ óåéñü ἐµðñüò ἀðü ôüí ëåéôïõñãþóáíôá ἹåñÝá êáß ἔ ïíôáò ôßò äõü ðáëüµåò ôùí ἀíïéêôýò óý ó ῆµá óôáõñïῦ, ἀóðáæüµåíïé ôü Ýñé ôïõ íü ðáßñíïõí ôü ἀíôßäùñï. Ìåñéêïß âåâáßùò ðéóôïß äýí ἔ ïõí óõíçèßóåé íü ἀóðüæïíôáé ôü Ýñé ôïῦ ἹåñÝùò ôùí ðáßñíïíôáò ôü ἀíôßäùñï. ÊÜíïõí ëüèïò êáß µüëéóôá óïâáñü äéüôé ôü Ýñé ἐêåῖíï ðñßí ëßãï ἔøáõóå ôþí ἀêþñáôï êïñõöþí ôïῦ Äåóðüôïõ ñéóôïῦ, Ôüí ôåµü éóå êëð. ÅὐëáâÞò åἶíáé êáß ἡ óõíþèåéá ὁñéóµýíùí ñéóôéáíῶí íü ðáßñíïõí ἀíôßäùñï µáæß ôïõò ὥóôå íü ôü ôñþãïõí ôßò ἡµýñåò ðïý äýí èü ἐêêëçóéáóèïῦí, ὅðùò ἐðßóçò êáß ἡ åὐëüâåéá êõñßùò ôῶí µåãáëõôýñùí íü ðñïóý ïõí ὥóôå íü µþí ðýóåé êüôù êáß ðáôçèåῖ ïὔôå ἕíá µéêñü øß ïõëü ôïõ, ἀöïῦ óõµâïëßæåé ôþí Ðáíáãßá µáò, ἔ åé äý åὐëïãçèåῖ ἰäéáéôýñùò. ÐÜíôùò ôü ἀíôßäùñï ôñþãåôáé ἀðáñáéôþôùò ἀðü íçóôéêïýò êáß äýí óõíïäåýåé ãéü ðáñüäåéãµá ôüí êáöý ἤ ôü öáãçôü µáò. Åἶíáé êñῖµá äý íü öåýãïõí êüðïéïé ἀðü ôü Íáü ùñßò ïὔôå êáß áὐôþí ôþí åὐëïãßá ôïῦ ἀíôéäþñïõ êáß ôïῦ ἀóðáóµïῦ ôῶí åéñῶí ôïῦ ëåéôïõñãþóáíôïò ἹåñÝùò, ðñïâüëëïíôáò ὡò äéêáéïëïãßá ôþí ôýëåóç ôῶí Ìíçµïóýíùí ἤ ôü ðñï ùñçµýíï ôῆò ὥñáò êáß ôþí ðëçèþñá ôïῦ êüóµïõ. Äõóôõ ῶò µüíïí óôüí ἐêêëçóéáóµü µᾶò ðéüíïõí âéáóýíåò êáß äýí äéáèýôïõµå 10-15 ëåðôü ðáñáðüíù ðïý èü äéáñêýóåé ἴóùò ἡ ôýëåóç ôïῦ Ìíçµïóýíïõ µáæß êáß ἡ äéáíïµþ ôïῦ ἀíôéäþñïõ. Ἡ ôüîç ëïéðüí êáß ἡ åὐðñýðåéá ðñýðåé íü áñáêôçñßæåé ðñùôßóôùò ôïýò Ὀñèïäüîïõò ðïý ὀöåßëïõí êáß íü ὀñèïðñáêôïῦí! 4
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Ω ΕΚΑΗΜΕΡΟΥ 2004-2005 ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Παρασκευή 24/12 - Παραμονή Χριστουγέννων Ἁγίας Εὐγενίας 5.00 π.μ. Α Θεία Λειτουργία. Ἡ Θεία Κοινωνία μέχρι τίς 7.30 π.μ. 6.00 π.μ. Ὄρθρος, Μεγάλες Ὧρες Χριστουγέννων, Ἑσπερινός καί ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγ. Βασιλείου. Σάββατο 25/12 - Ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 5.00 π.μ. Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία. 8.30 π.μ. Β Θεία Λειτουργία. Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα 26/12 Ἡ Σύναξις τῆς Θεοτόκου Δευτέρα 27/12 - Ἁγ. Στεφάνου Σάββατο 1/1/2003 - Περιτομή Κυρίου - Μέγ.Βασιλείου 7.00 π.μ. Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία Εὐλογία Κοπή Βασιλόπιττας. Κυριακή 2/1 Τετάρτη 5/1 - Παραμονή Θεοφανείων 6.00 π.μ. Ὄρθρος, Μεγ. Ὧρες, Ἑσπερινός, Θ. Λειτουργία Μεγ. Βασιλείου καί ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Πέμπτη 6/1 - Τά Ἅγια Θεοφάνεια 7.00 π.μ. Ὄρθρος, Θ. Λειτουργία καί ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Παρασκευή 7/1 - Ἁγ. Ἰωάννου Προδρόμου ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Σάββατο 25/12 - Ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 5.00 π.μ. Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία. Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα 26/12 Ἡ Σύναξις τῆς Θεοτόκου Σάββατο 1/1/2003 - Περιτομή Κυρίου, Μεγ. Βασιλείου 7.00 π.μ. Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία Εὐλογία Κοπή Βασιλόπιττας. Κυριακή 2/1 Πέμπτη 6/1 - Τά Ἅγια Θεοφάνεια 7.00 π.μ. Ὄρθρος, Θ. Λειτουργία καί ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Ἡ θεία Κοινωνία τῶν κατ οἶκον ἀσθενῶν θά γίνει κατόπιν συνεννοήσεως μόνον κατά τήν Δευτέρα, Τρίτη καί Τετάρτη 20, 21 καί 22 Δεκεμβρίου. 19., 19 5
Ἀπό τήν πανήγυρη τῆς Ἁγίας Βαρβάρας στό παρεκκλήσιο τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἀπό τήν πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στό παρεκκλήσιο τῆς Στέγης Γερόντων. 6
ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ ÍÅÁ Σύλλογος Προστασίας Ἀγέννητου Παιδιοῦ Τήν ευτέρα 20 εκεμβρίου ὁ Σύλλογος Προστασίας Ἀγέννητου Παιδιοῦ διοργανώνει τήν Χριστουγεννιάτικη γιορτή του στό Πνευματικό μας Κέντρο, στήν αἴθουσα τοῦ 1ου ὀρόφου τοῦ κτιρίου τῆς ὁδοῦ Κεφαλληνίας. Ἔναρξη: 5.00μ.μ. Ἱερό Εὐχέλαιο Τρίτη 21 εκεμβρίου: Ἱ. Παρεκκλήσιο Ἁγ. Νεκταρίου Στέγης Γερόντων Τετάρτη 22 εκεμβρίου: Ἱ. Παρεκκλήσιο Ἁγ. Ἀποστόλων. Ἔναρξη: 5.00μ.μ. Ἑσπερινά Κηρύγµατα Τά ἑσπερινά κηρύγματα τῆς Ἐνορίας μας διακόπτονται τήν Τετάρτη 22 εκεμβρίου καί θά ἐπαναληφθοῦν ἀπό τήν Τετάρτη 12 Ἰανουαρίου. Χριστουγεννιάτικη γιορτή τῶν νέων τῆς Ἐνορίας µας Τήν Κυριακή 19 Ἰανουαρίου θά γίνει ἡ Χριστουγεννιάτικη γιορτή τῶν νέων τῆς Ἐνορίας μας στό Πνευματικό μας Κέντρο, στόν 1ο ὄροφο τοῦ κτιρίου τῆς ὁδοῦ Κεφαλληνίας. Ὅλοι οἱ ἐνορίτες μας εἶναι καλεσμένοι. Ἔναρξη: 6.30μ.μ. ΣΤΕΓΗ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ O ἱ μέρες τῶν ἑορτῶν πλησιάζουν καί εἰδικά αὐτήν τήν περίοδο, κατά τήν ὁποία ἔχουμε καί κάποια σχετική οἰκονομική ἄνεση λόγω τοῦ πολυπόθητου καί ἀναγκαίου 14ου μισθοῦ, ὅλοι σκεπτόμαστε πῶς θά ἀξιοποιήσουμε καλύτερα τό μικρό ἤ μεγάλο ποσό πού θά διαθέσουμε γιά τόν πάσχοντα ἀδελφό μας. Εὐκαιρίες τέτοιες βέβαια δίνονται. Ἀφ ἑνός μέν μέ τόν ἐτήσιο Ἔρανο Ἀγάπης πού διενεργήθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί ἀφ ἑτέρου εἰδικά στήν Ἐνορία μας δραστηριοποιεῖται ἐνεργῶς τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταμεῖο μας. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι καθημερινῶς σιτίζονται στήν Στέγη μας ἐκτός ἀπό τίς πολλές μας τροφίμους καί 25 ἀναξιοπαθοῦντες συνάνθρωποί μας, ἐνῶ ἀρκετοί λαμβάνουν χρηματικά βοηθήματα πού γιά τά Χριστούγεννα θά πρέπει νά εἶναι τό ποσό λίγο μεγαλύτερο λόγω τῶν ἑορτῶν. Ἄς ἀδράξουμε λοιπόν τήν εὐκαιρία καί ἄς συμπαρασταθοῦμε στόν ἀδελφό μας πού ἔχει πραγματικά τήν ἀνάγκη μας. Ἔργα ἄλλωστε ἀγάπης δίνουν πνοή καί ἀνάσα ζωῆς στήν χριστιανική κοινωνία μας πού δέν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά ἀποδεικνύει καθημερινά ὅτι νοιάζεται πραγματικά γιά τόν συνάνθρωπο, στό πρόσωπο τοῦ ὁποίου βλέπει τόν ἴδιο τόν Κύριό μας. 7
Θ ερµῶς εὐχαριστοῦµε ὅλους ἐκείνους πού προσέφεραν στό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταµεῖο µας καί στήν Στέγη Γερόντων τά κάτωθι ποσά κατά τόν µήνα Νοέµβριο: Χρῆστος Πατάλας... 110,00 Χρῆστος Μήλας... 100,00 Φιλόπτωχο Ταµεῖο Ἱ.Ν. Προφ. Ἠλιοῦ Ριζουπόλεως... 300,00 π. Σωτήριος Δεληγιάννης... 160,00 Παρασκευή Μπλάτσιου... 100,00 Μαρία Μόσχου... 50,00 Σταυρούλα Αὐγερινοπούλου... 100,00 Βάντα Καραµαγκιώλη... 100,00 Παναγιώτα Παπαϊωάννου... 130,00 Αἰκατερίνη Σαρρή... 100,00 Μαρία Βλάχου... 50,00 Ἀφροδίτη Παπανδρέου... 150,00 Ἰφιγένεια Μανώλου... 150,00 Ἑλένη Χολέβα... 50,00 Γεώργιος Κουρεµπανᾶς... 100,00 Νταίζη Καβουλάκου... 150,00 Ἀνώνυµος... 120,00 Φωτεινή Σκιαδά... 50,00 Ἰωάννα Δηµάκη... 500,00 Μαρία Πελέκη... 100,00 Λεωνίδας Κοντογιάννης... 50,00 Φωτεινή & Μαρία Κωστοπούλου... 100,00 Ἄγγελος Τατάκης... 500,00 Νικόλαος Τατάκης... 300,00 Μαρία Βασιλείου... 50,00 Ἰωάννης Ἀδαµόπουλος... 250,00 Ἄννα Δηµητρίου... 190,00 Ἰωάννης Χατζής... 50,00 Ἀγγελική Χαπαλόγλου... 250,00 Ἀνώνυµος... 150,00 Ἀγγελική Κατσούφη... 100,00 Ἑλένη Διγενοπούλου... 200,00 Ἀλίκη Ἀλεξανδράτου... 100,00 Αἰκατερίνη Τσιµποπούλου... 50,00 Κων/νος Μιχαλόπουλος... 210,00 Ἰωάννης Παπαδόπουλος... 130,00 Σταῦρος Περτέσης... 250,00 Μαρία Κατσιµάρδου... 50,00 Ἀλεξάνδρα Μάµαλη... 50,00 Ἰωάννης Ἀδαµόπουλος... 200,00 Νικόλαος Δαφνοµήλης... 120,00 Κων/νος Καζαντζής-Ζαµανίκος... 200,00 Ἑλένη Γιαννακάκη... 50,00 Σταυρούλα Αὐγερινοπούλου... 150,00 Εὐγενία Γράτσου... 50,00 Βασιλική Παπαγεωργάκη... 300,00 Ἰωάννα Καραγιαννοπούλου... 50,00 π. Θεµιστοκλῆς Χριστοδούλου... 100,00 καί διάφορα ἄλλα ποσά. Ἀπογευµατινό Προσκύνηµα εἰς Σπάτα Μονή Βηθλεέµ... 250,00 Πανήγυρις Παρεκκλησίου Ἁγ. Νεκταρίου... 533,00 Δίσκοι Ἁγ. Γεωργίου... 412,20 Δίσκοι Ἁγ. Ἀποστόλων... 224,10 Τά ἀποτελέσματα τοῦ Ἐράνου Ἀγάπης θά ἀνακοινωθοῦν στό ἑπόμενο τεῦχος μας. ÏÑÇÃÏÓ ÅÊÄÏÓÅÙÓ: ÃÅÙÑÃÉÏÓ ÐÁÐÁ ÑÇÓÔÏÓ ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ÔÇÓ ÅÍÏÑÉÁÓ ÔÏÕ ÁÃÉÏÕ ÃÅÙÑÃÉÏÕ ÊÕØÅËÇÓ ÅÐÉÌÅËÅÉÁ - ÕÐÅÕÈÕÍÏÓ: Ἀñ éµ. ÖÉËÏÈÅÏÓ Ì. ÍÉÊÏËÁÊÇÓ Ô.Ê. 113 61 ÊõøÝëç, Ôçë. 210-82.12.667 ÅÊÄÏÔÉÊÇ ÐÁÑÁÃÙÃÇ: ôçë. 210.34.76.090 ÄÉÁÍÅÌÅÔÁÉ ÄÙÑÅÁÍ