Εκατό χιλιάρικα χρησιμοποιούσε κάθε πρωί το κύκλωμα Ριχάρδου, προκειμένου να διαφημίζει τα ενεχυροδανειστήρια και να «φέρνει» απελπισμένο κόσμο στα..ταμεία του. Κατόπιν, έστελνε τον χρυσό στο κεντρικό κατάστημα της εταιρείας στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Πολυτεχνείο όπου λειτουργούσε χυτήριο. Ο Ριχάρδος, είχε υψηλά σχέδια.σκόπευε να επεκτείνει τις δραστηριότητες του στο Las Vegas ενώ διατηρούσε γνωριμίες με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα όπως με τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης ο οποίος του ζητούσε διευκολύνσεις. Αυτές είναι μερικές από τις συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη δράση του κυκλώματος που διηύθυνε ο βασιλιάς του χρυσού μαζί με έναν Τούρκο όπως περιγράφονται στη δικογραφία που παρουσιάζει το protothema.gr. Ο 51χρονος τηλεοπτικός ενεχυροδανειστής που είχε το κωδικοποιημένο όνομα ο χοντρός, ζούσε μια πολυτελή ζωή και δεν δίσταζε να δαπανήσει 360.000 ευρώ το τελευταίο διάστημα για να επισκευάσει την πολυτελή θαλαμηγό του. Μάλιστα, ετοίμαζε να μπει δυναμικά και στο χώρο της εμπορίας επώνυμων ρολογιών συμμετέχοντας με 20% σε μια ανώνυμη εταιρεία που θα λειτουργούσε εντός του νέου Αστέρα Βουλιαγμένης με βασικό μέτοχο πασίγνωστο Αθηναίο κοσμηματοπώλη και κεφάλαιο 500.000 ευρώ. Οι διάλογοι Στους διαλόγους που έχουν οι Αρχές στα χέρια τους μετά από τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων, με τον όρο fine οι κατηγορούμενοι αναφέρονται σε χρυσό 24 καρατίων, ενώ με τον όρο ταξιδιώτης αναφέρονται σε ασυνόδευτο πακέτο με χρυσό που μεταφερόταν παράνομα από Αθήνα προς Κωνσταντινούπολη με τουριστικά λεωφορεία. Τα ποσά σε κάθε αποστολή η ανταλλαγή είναι τεράστια.
Πώς δρούσε το κύκλωμα λαθρεμπορίας χρυσού Σύμφωνα με το i-efimerida.gr, με έδρα το κέντρο της Αθήνας και με δίκτυο που επεκτεινόταν σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, υπήρχαν δύο ξεχωριστές εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνταν στην κακουργηματική λαθρεμπορία χρυσού, κυρίως σε μορφή σκραπ, μέσω της τέλεσης περισσότερων αξιόποινων πράξεων σχετικά με την αποφυγή καταβολής νόμιμων φόρων και άλλων νόμιμων επιβαρύνσεων κατά την αγορά, πώληση, παραλαβή, παράδοση, εμπορία, κατοχή, αποθήκευση και παράνομη εξαγωγή στην Τουρκία. Οι ποσότητες του χρυσού προέρχονταν από την τήξη άγνωστης προελεύσεως κοσμημάτων, λιρών και άλλων τιμαλφών, τα οποία είχαν περιέλθει στην κατοχή τους μέσω αγορών ή ενεχυριάσεων, ενώ υπήρχαν ενδείξεις ότι μέρος αυτών ήταν προϊόντα εγκλήματος. Οι δύο ομάδες δραστηριοποιούνταν για άγνωστο χρονικό διάστημα, αλλά τουλάχιστον τα τελευταία δύο έτη με επιχειρηματική δομή, δηλαδή με σαφή κατανομή ρόλων των μελών τους, με αφθονία τεχνικών και οικονομικών μέσων, με σκοπό τη μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους. Προέβαιναν μάλιστα στις παράνομες συναλλαγές τους χωρίς να κινδυνεύουν από τυχαίους ελέγχους, αφού ήταν τυπικά «νόμιμοι», καθ όσον λειτουργούσαν υπό την κάλυψη νομιμοφανών επιχειρήσεων, διακινώντας σε ημερήσια βάση μεγάλα χρηματικά ποσά, που ξεπερνούσαν τα 400.000 ευρώ, η καθεμία. Βασικό χαρακτηριστικό των οργανώσεων ήταν ότι, μέσω των πολλών των οικονομικών μέσων που διέθεταν, κυρίως τα αρχηγικά μέλη, χρηματοδοτούσαν καθημερινά μέλη τους, με σκοπό την αγορά σχεδόν του συνόλου του χρυσού που οι πολίτες ενεχυρίαζαν ή πωλούσαν σε συναφή καταστήματα, έναντι ελαχίστων χρημάτων, καθώς και την αγορά χρυσού από κάθε πηγή, αδιαφόρου προέλευσης.
Αντικείμενο δραστηριότητας των εγκληματικών οργανώσεων ήταν η λαθρεμπορία χρυσού και συγκεκριμένα η συνεχής και αδιάλειπτη παράνομη εξαγωγή του στην Τουρκία, κυρίως μέσω τουριστικών λεωφορείων που πραγματοποιούσαν το δρομολόγιο Αθήνα- Κωνσταντινούπολη και το αντίστροφο. Χαρακτηριστική περίπτωση μεταφοράς χρυσού αποτελεί η σύλληψη μέλους της εγκληματικής οργάνωσης, εργαζόμενου σε τουριστικό λεωφορείο, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν και κατασχέθηκαν το χρηματικό ποσό των 12.000 ευρώ καθώς και 17 ράβδοι χρυσού, βάρους 24,6 κιλών, εκτιμώμενης αξίας περίπου 600.000 ευρώ, και ένα μεγάλο χρυσό νόμισμα. Επιπλέον, και οι δύο εγκληματικές οργανώσεις λειτουργούσαν με προκάλυμμα νομιμοφανείς επιχειρήσεις, με παρεμφερές αντικείμενο με την παράνομη δραστηριότητά τους, εξασφαλίζοντας έτσι κάλυψη και αποφυγή των συνεπειών του νόμου. Τα κέρδη που αποκόμιζαν από την εγκληματική τους δράση τα νομιμοποιούσαν με απόκτηση περιουσίας όπως με αγορά πολυτελών κατοικιών, οικοπέδων, οχημάτων και σκαφών, επέκταση επιχειρήσεων κ.λπ., μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών που κάλυπταν τα τρία στάδια νομιμοποίησης που απαιτεί ο νόμος, δηλαδή Τοποθέτηση, Διαστρωμάτωση και Ενσωμάτωση. Η πρώτη εγκληματική οργάνωση διέθετε 130 χώρους καταστημάτων ενεχύρων-αγοράς χρυσού, με τον ημερήσιο κύκλο δράσης και των δύο οργανώσεων να ανέρχεται στα 400.000 ευρώ περίπου. Οι προαναφερόμενες εγκληματικές οργανώσεις δρούσαν αυτοτελώς η μία από την άλλη, ως προς τη συγκρότησή τους και τη διαχείριση των κεφαλαίων τους, πλην όμως η δράση κάθε οργάνωσης τύγχανε σε γνώση της άλλης. Μάλιστα, τα αρχηγικά μέλη των οργανώσεων
είχαν συμφωνήσει ως προς την τιμή αγοράς του χρυσού, με σκοπό την απαλοιφή τού μεταξύ τους ανταγωνισμού και εν τέλει την αύξηση του κέρδους τους. Η διασύνδεση σε επίπεδο αρχηγών αφορούσε «κλείσιμο συμφωνιών» που είχαν πάγιο χαρακτήρα και επέτρεπε στις εγκληματικές οργανώσεις να λειτουργούν ταυτόχρονα και παράλληλα, χωρίς η δράση της καθεμίας να επηρεάζει την άλλη. Αντίθετα, ανάλογα με το αντικείμενο δράσης υπήρχαν και συνεργασίες. Οι κωδικοί που χρησιμοποιούσαν Σύμφωνα με το i-efimerida.gr tα μέλη των εγκληματικών οργανώσεων κατά τις μεταξύ τους τηλεφωνικές επικοινωνίες χρησιμοποιούσαν κωδικοποιημένες λέξεις και φράσεις για την περιγραφή των αντικειμένων, όπως: Ζάχαρη: Χρυσός. Κίτρινο: Χρυσός. Fine: Χρυσός 24 καρατίων. Ένα κομμάτι βαρύ: Ένα κιλό χρυσός. Στρογγυλό: Χρυσές λίρες Αγγλίας. Κορίτσια: Χρυσές λίρες Αγγλίας. Μέταλλο/Σίδερο: Τηγμένος χρυσός σε μορφή σκραπ. Ταξιδιώτες: Πακέτο περιέχον χρυσό και χρήματα. Γραμμές: Χιλιάδες ευρώ. Χαρτιά: Χρήματα. Ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Σύμφωνα με το διαβιβαστικό της Ασφάλειας ο Δημήτριος Ριχάρδος Μυλωνάς είχε
συναλλαγές με πολύ κόσμο από την Ελλάδα και την Τουρκία, όπως για παράδειγμα με τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης. Στο διαβιβαστικό αναφέρεται χαρακτηριστικά πως Ο Ριχάρδος θεωρούνταν αυθεντία στο αντικείμενο του χρυσού και διατηρούσε διεθνείς επαφές. Μάλιστα απευθύνονταν σε αυτόν μέσω τρίτων προσώπων για διάφορες εξυπηρετήσεις ακόμα και άτομα με υψηλές θέσεις στη χώρα τους όπως ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης που λόγω της πτώσης της λίρας στην Τουρκία του στέλνει χρηματικό ποσό 130.000 χωρίς να προκύπτει η περαιτέρω διαχείριση αυτών των χρημάτων. Συναρχηγία Ο Ριχάρδος είχε συναρχηγία στην εγκληματική οργάνωση με τον Ισμαήλ και είχε τριπλό ρόλο. Αυτόν της συγκάλυψης της δράσης των επιχειρησιακών μελών της οργάνωσης μέσω της βιτρίνας ενεχυροδανειστηρίων, αυτόν της τροφοδότησης με χρυσό από το δίκτυο καταστημάτων της επιχείρησης βιτρίνας και αυτόν της νομιμοποίησης εσόδων. Βασικότερο εργαλείο στην επίτευξη των ρόλων αυτών ήταν η ομαλή λειτουργία, επέκταση και εν τέλει της εγκαθίδρυσης στη συνείδηση των πολιτών της εταιρείας Ενεχυροδανειστήρια Ριχάρδος ως ηγέτιδα δύναμη στο χώρο μέσω της οποίας αποκτούσε νομιμοφάνεια η Ε.Ο (εγκληματική οργάνωση) και κατά συνέπεια επεκτείνονταν ασφαλώς η δράση της. Ως άριστος γνώστης του μάρκετινγκ και με χρηματοδότηση από τα ταμεία της Ε.Ο προέβαινε συνεχώς σε προωθητικές ενέργειες με μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας. Μάλιστα διαφημιζόταν σε ζώνες υψηλής τηλεθέασης και συγκεκριμένες εκπομπές τις οποίες απαιτούσε ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις καταγράφηκε από την επισύνδεση να απαιτεί από συγκεκριμένους παρουσιαστές επιπλέον χρόνο πληρώνοντας επιπλέον χρήματα, υπόθεση η οποία θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω αναφέρει χαρακτηριστικά το διαβιβαστικό. Μάλιστα, σε άλλο σημείο διευκρινίζεται πως για να μπορέσει να λειτουργήσει η επιχείρηση κατά τα ανωτέρω πρότυπα χρηματοδοτούνταν καθημερινά και σε μόνιμη βάση από τα ταμεία της Ε.Ο με ποσά που ανέρχονταν κατά μέσο όρο περί τις 100.000 ευρώ. Το χυτήριο, το σκάφος και οι επενδύσεις Όπως αναφέρεται επίσης στο διαβιβαστικό, Χρησιμοποιούσαν ως χυτήριο για την τήξη του χρυσού χώρο επί της οδού Στουρνάρη έναντι πλαϊνής εισόδου του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (τοποθεσία που δεν επιλέχθηκε τυχαία καθώς δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την παρουσία επιτήρηση από αστυνομικούς της Ασφάλειας λόγω της ιδιαιτερότητας του σημείου) και πλησίον κεντρικού καταστήματος νομιμοφανούς επιχείρησης. Ο χώρος εξωτερικά δεν έφερε επωνυμία ή οποιοδήποτε άλλο αναγνωριστικό στοιχείο παραπέμποντας σε εγκαταλελειμμένο κτήριο. Σύμφωνα πάντα με τη δικογραφία αλλά και τις πληροφορίες των αστυνομικών Ο Ριχάρδος είχε σκοπό τη συνεχή επέκταση της επιχείρησης ακόμη και στο εξωτερικό, Ισπανία Πορτογαλία και Λας Βέγκας και τη νομιμοποίηση εσόδων μέσω της δραστηριότητας των καταστημάτων. Επιπροσθέτως αναφέρεται ότι με χρήση εταιρειών συνήθως σε τρίτα πρόσωπα αποκτούσαν περιουσιακά στοιχεία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι: η ανακαίνιση κατά τη διάρκεια της έρευνας του σκάφους θαλαμηγού με την ονομασία Ricardo κόστιζε 360.000 ευρώ. Η συμμετοχή με 20% σε νεοϊδρυθείσα εταιρεία εμπορίας ρολογιών με
λειτουργία εντός του νέου Αστέρα Βουλιαγμένης και βασικό μέτοχο τον (σ.σ αναφέρεται το όνομα γνωστού κοσμηματοπώλη) με κεφάλαιο 500.000 ευρώ.