1 ο Γενικό Λύκειο Βούλας Τάξη: Β, Τμήμα 3 ο Μάθημα: Ερευνητική εργασία «project» Υπεύθυνες καθηγήτριες: Τερζάκη Δέσποινα Κουταλίδη Σοφία
Ερευνητικό υποερώτημα : Τρόποι αντιμετώπισης ενδοσχολικής βίας συσχέτιση με υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Μέλη: Ποτολίνσκι Αρθούρος (Συντονιστής) Τερβισίδης Βασίλης (1 ο Μέλος) Πασχίδη Αλεξάνδρα (Γραμματέας) Φώσκολος Χάρης(Παρουσιαστής) Χουτόπουλος Ορέστης (2 ο Μέλος)
Κοινή παρατήρηση όσων έρχονται σε επαφή με εφήβους είναι ότι τα τελευταία χρόνια η επιθετικότητα μεταξύ τους έχει αυξηθεί. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που συνεχώς αυξάνεται και οι επιπτώσεις του επηρεάζουν τόσο το σχολικό περιβάλλον όσο και την κοινωνία.
Διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος και επικοινωνίας, διαλόγου και εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Να δημιουργηθούν και να διασαφηνιστούν ξεκάθαροι κανόνες, που θα συνοψίζονται στο Σχολικό Κανονισμό. Θεωρείται απαραίτητη η αξιοποίηση του θεσμού των μαθητικών συμβουλίων έτσι ώστε να επιτευχθεί η κατανόηση, η διαμόρφωση και η τήρηση των σχολικών κανόνων. Θα πρέπει τα σχολεία να προχωρήσουν στη διεξαγωγή προγραμμάτων και βιωματικών εργαστηρίων που στόχο θα έχουν τη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων και των σχέσεων συνύπαρξης - συνεργασίας. Να υπάρχουν σε κάθε σχολική μονάδα εκπαιδευτικοί, που θα έχοντας λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση θα λειτουργούν ως διαμεσολαβητές μεταξύ των μαθητών που έχουν εμπλακεί σε διαμάχη. Πρέπει να δημιουργηθεί μεταξύ γονιών και εκπαιδευτικών ένα δίαυλος επικοινωνίας, συνεχώς ανοιχτός, που θα επιτρέπει στους γονείς να συζητούν τους προβληματισμούς τους ή να βρίσκουν λύσεις στις απορίες τους.
1. Εντοπισμός και πλήρης καταγραφή - αξιολόγηση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς στην τάξη και στο διάλειμμα, από το δάσκαλο της τάξης. 2. Διαχείριση του προβλήματος σε επίπεδο τάξης, με ενημέρωση του δ/ντή του σχολείου και της οικογένειας του μαθητή. 3. Συζήτηση του προβλήματος σε επίπεδο συλλόγου διδασκόντων, συνεργασία με το σχολικό σύμβουλο και την οικογένεια του μαθητή. 4. Κατάρτιση προγράμματος αντιμετώπισης- διαχείρισης της επιθετικής συμπεριφοράς σε επίπεδο σχολικής μονάδας. 5. Ευαισθητοποίηση όλων των μαθητών του σχολείου στην προώθηση δράσεων κατά της επιθετικής συμπεριφοράς.
6. Ενημέρωση της ομάδας ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για επίσκεψη στο σχολείο για άμεση παρέμβαση. 7. Κοινή συνεργασία σχολείου - ψυχολόγου κοινωνικής λειτουργού-σχολικού συμβούλου, για την κατάρτιση ειδικού σχεδίου αντιμετώπισης του προβλήματος. 8. Ενημέρωση του συλλόγου διδασκόντων, από την ψυχολόγο, για τις πρακτικές διαχείρισης της κατάστασης και προστασίας της σχολικής μονάδας από τις επιδράσεις του προβλήματος. 9. Σύγκληση Σχολικού Συμβουλίου, για ενημέρωση σχετικά με τη διαχείριση του προβλήματος, και ενημερωτική συνάντηση με το σύλλογο γονέων. 10. Αξιολόγηση του προγράμματος διαχείρισης του προβλήματος και παρουσίαση αυτού στη σχολική κοινότητα και στους συνεργαζόμενους φορείς.
Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην τέταρτη θέση μεταξύ 41 ευρωπαϊκών χωρών στη μαθητική βία και τον ενδοσχολικό εκφοβισμό και αυτή τη φορά το κουδούνι δεν σημαίνει διάλειμμα αλλά συναγερμό!
Στις ΗΠΑ, έρευνα του 2010 αναφέρει ότι το 17% των μαθητών πέφτουν θύματα ενδοσχολικής βίας 2 ή 3 φορές τον μήνα, εκ των οποίων το 40% είναι κορίτσια. Μόλις το 10% των μαθητών του δημοτικού θα σκεφτόταν να συμμετάσχει σε βιαιοπραγία εναντίον συμμαθητή τους, ενώ το ποσοστό αυξάνεται στο 35% στο γυμνάσιο. Επιπλέον, βάσει έρευνας του 2009, περισσότερα από 100.000 παιδιά στις ΗΠΑ πηγαίνουν στο σχολείο έχοντας όπλα για να αμυνθούν απέναντι στους βίαιους συμμαθητές τους. Στην Ευρώπη «πρωταθλητές» στην ενδοσχολική βία φαίνεται ότι είναι οι Βρετανοί μαθητές, καθώς το 46% των μαθητών γυμνασίου τη θεωρούν σημαντικό πρόβλημα στην καθημερινότητά τους. Σε έρευνα του 2008, οι μαθητές στην υπόλοιπη Ευρώπη επίσης ανησυχούν για τη βίαιη συμπεριφορά στα σχολεία. Στην Ιταλία αναφέρει την ενδοσχολική βία ως πρόβλημα το 33%, στην Πορτογαλία το 35%, στην Ολλανδία το 16%, στο Βέλγιο το 21%, στη Γερμανία το 29% και στην Ισπανία το 22%.
Στην Ευρώπη, ένα ποσοστό παιδιών μεταξύ 15% (αγόρια και κορίτσια ηλικίας 11, 13 και 15 ετών στη Σουηδία) και 64% (αγόρια)/65% (κορίτσια στη Λιθουανία) ανέφεραν ότι είχαν πέσει θύματα εκφοβισμού μέσα στους δύο μήνες πριν από την έρευνα του 2001/2. Σύμφωνα με έρευνες, στη Σλοβενία το 45% των μαθητών έχει πέσει θύμα εκφοβισμού. Πιο συχνά, θύματα πέφτουν τα κορίτσια, ενώ τα αγόρια είναι θύτες στο 85% των περιστατικών εκφοβισμού που έχουν αναφερθεί.
Έδειξε ότι το 75% των Ευρωπαίων πιστεύει πως η ψυχολογική τιμωρία από δασκάλους ή τροφούς αποτελεί μορφή βίας. Το 18% όσων απάντησαν δεν θεωρούσαν βίαιη μια συμπεριφορά τέτοιου είδους. Στην ερώτηση αν ένα παιδί το οποίο υπήρξε θύμα βίας είναι δυνατό να υπέστη αυτήν τη βία από το δάσκαλο ή τον τροφό του, το ποσοστό των θετικών απαντήσεων ξεπέρασε το 60% μόνο σε τέσσερις χώρες: το Λουξεμβούργο, τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Ισπανία.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 2012 μαθητής άνοιξε πυρ στην καφετέρια του σχολείου Σάρντον στο Οχάιο, σκοτώνοντας τρεις μαθητές και τραυματίζοντας δύο ακόμη, πριν από τη σύλληψη του. Στις 2 Φεβρουαρίου του 2010 καθηγητής του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα σκότωσε τρεις συναδέλφους του και τραυμάτισε ακόμη τρεις. Στις 14 Φεβρουαρίου του 2008 απόφοιτος του πανεπιστημίου Northern Illinois σκότωσε πέντε μαθητές και μετά αυτοπυρπολήθηκε.