ρ Έλενα Κουλλαπή 2014
Το µεγαλύτερο όργανο του σώµατο Μέση επιφάνεια περίπου 2 m2 Το βάρο του δέρµατο (χωρί το υποδόριο λίπο ) είναι κατά µέσο όρο 4,85 Kgr στον ενήλικο άνδρα και 3,18 Kgr στην ενήλικη γυναίκα. Το πάχο του δέρµατο (χωρί τον υποδόριο ιστό) κυµαίνεται από 1 έω 4 mm. 2 στιβάδε Επιδερµίδα είναι η εξωτερική, επιθηλιακή στιβάδα Χόριο ή κυρίω δέρµα το οποίο αποτελεί την εσωτερική στιβάδα Υπόδερµα ή υποδόριο ιστό, χαλαρό συνδετικό ιστό, περιέχει άφθονο λίπο. Εξαρτήµατα, τα οποία είναι οι αδένε (σµηγµατογόνοι και ιδρωτοποιοί), οι τρίχε και τα νύχια.
Στην εξωτερική επιφάνεια του δέρµατο, εκτό από τι τρίχε, παρατηρούνται διάφορε αναγλυφέ, που είναι: Οι πόροι των ιδρωτοποιών αδένων Οι δερµατικέ θηλέ, που παριστάνουν κωνοειδεί προβολέ του χορίου που καλύπτονται από την επιδερµίδα. Οι δερµατικέ ακρολοφίε, που σχηµατίζονται από τι δερµατικέ θηλέ στο άτριχο δέρµα των παλαµών και των πελµάτων. Οι δερµατικέ ακρολοφίε αποτελούν καταδύσει τη επιδερµίδα µέσα στο χόριο. Οι αύλακε, που σχηµατίζονται ανάµεσα στι δερµατικέ ακρολοφίε. Στι αύλακε εκβάλλουν οι πόροι των ιδρωτοποιών αδένων. Οι δερµατικέ άλω, µικρέ πολύγωνε περιοχέ που απαντώνται σε όλο το υπόλοιπο τριχωτό δέρµα. Οι περιοχέ αυτέ χωρίζονται µεταξύ του µε αβαθεί αύλακε. Από τα σηµεία διασταύρωση των δερµατικών αυλάκων βγαίνουν προ τα έξω οι τρίχε. 3
Οι δερµατικέ ακρολοφίε που σχηµατίζονται από τη συνένωση σε στίχου των δερµατικών θηλών είναι ιδιαίτερε σε κάθε άτοµο στι παλάµε και ιδίω στι άκρε των δακτύλων
5
Στα εξαρτήµατα τη επιδερµίδα περιλαµβάνον ται οι τρίχε, οι όνυχε και οι αδένε (σµηγµατογόν οι και ιδρωτοποιοί). 6
Στιβάδε : (από το βάθο προ την επιφάνεια) Βλαστική ή µητρική Ακανθωτή ή Μαλπιγιανή Κοκκώδη ιαυγή Κεράτινη
Η βαθύτερη από τι στιβάδε τη επιδερµίδα αποτελείται από 1 στίχο επιθηλιακών κυττάρων ορθογωνίου σχήµατο, τα οποία διατάσσονται το ένα δίπλα στο άλλο σαν πάσσαλοι ενό φράχτη και τα οποία συνδέονται µεταξύ του µε τονο νίδια που σχηµατίζουν τα δεσµοσώµατα. Τα κύτταρα τη βασική στιβάδα παρουσιάζουν µιτώσει, πολλαπλασιάζονται και ανεβαίνουν προ την επιφάνεια, µε σκοπό τελικώ να σχηµατίσουν την κεράτινη στιβάδα.
Τα κύτταρά τη πολλαπλασιάζονται συνεχώ και ανανεώνουν τα κύτταρα που αποπίπτουν από την επιδερµίδα. Στηρίζεται στο βασικό υµένα Περιέχει διάσπαρτα τα µελανινοκύτταρα Η επιδερµίδα του ανθρώπου ανανεώνεται κάθε 15-30 ηµέρε περίπου, ανάλογα µε την περιοχή του σώµατο,την ηλικία
λέγεται έτσι διότι τα δεσµοσώµατα που συνδέουν τα κύτταρα µεταξύ του, µοιάζουν µε άκανθε αποτελείται από πολλού στοίχου κυττάρων τα οποία όσο ανεβαίνουν προ την επιφάνεια του δέρµατο σχηµατίζουν την κοκκώδη στιβάδα. η επιδερµίδα σε περιοχέ που υπόκεινται σε συνεχή τριβή (π.χ. πέλµατα) έχει παχύτερη ακανθωτή στιβάδα.
Τα κύτταρά τη περιέχουν κοκκία µε πρωτε νε και λιπίδια περιέχει κοκκία κερατο αλίνη, τα οποία αποτελούν την προδροµική ουσία τη κεράτινη. περιέχει λιπίδια τα οποία αποβάλλονται στο µεσοκυττάριο διάστηµα και συµβάλλουν στην κυτταρική συνοχή. Τα λιπίδια αυτά λειτουργούν ω κυτταρική "κόλλα", εµποδίζοντα το διασκορπισµό των επιφανειακών κυττάρων τη επιδερµίδα και καθιστώντα το δέρµα αδιαπέραστο από ξένε ουσίε.
Στι παλάµε και τα πέλµατα, µεταξύ τη κεράτινη και τη κοκκώδου στιβάδα, υπάρχει µια επιπλέον στιβάδα, η διαυγή στιβάδα (λέγεται έτσι διότι δεν βάφεται µε τι κοινέ χρωστικέ ).Φαίνεται καλύτερα στο παχύ δέρµα είναι διάφανη, λεπτή στιβάδα από εξαιρετικά πεπλατυσµένα κύτταρα. Τα οργανίδια και οι πυρήνε των κυττάρων δεν είναι πλέον σαφή και το κυτταρόπλασµα αποτελείται κυρίω από συσσωρευµένα νηµάτια κερατίνη.
Η τελική εξωτερική στιβάδα αποτελείται από 15-20 στιβάδε πεπλατυσµένων, απύρηνων κυττάρων, το κυτταρόπλασµα των οποίων είναι γεµάτο από µια σκληρή πρωτε νη, την κερατίνη. Τα κύτταρα τη κεράτινη στιβάδα, συνενώνονται σταθερά µεταξύ του και δηµιουργούν φραγµό προ το περιβάλλον και προσδίδουν στο δέρµα µία σηµαντική ιδιότητα, την αδιαπερατότητα. Τα κερατινοποιηµένα κύτταρα αποκόπτονται και πέφτουν από την επιφάνεια τη επιδερµίδα, ενώ ταυτόχρονα νέε στιβάδε κυττάρων προωθούνται προ τα πάνω από τη βλαστική στιβάδα. Η ανανέωση των κυττάρων τη ανθρώπινη επιδερµίδα γίνεται κάθε 15-30 ηµέρε
Η επιδερµίδα έχει τέσσερα είδη κυττάρων: Τα επιθηλιακά κύτταρα (κερατινοκύτταρα) Τα µελανοκύτταρα Τα κύτταρα του Langerhans Τα κύτταρα του Merkel
Τα κερατινοκύτταρα είναι τα κύτταρα που κατακλύζουν την επιδερµίδα. Ξεκινάνε από τη βασική στιβάδα, όπου παρουσιάζουν και τη µεγίστη µιτωτική δραστηριότητα. Έχουν ένα µεγάλο βαθυχρωµατικό πυρήνα µε 1 ή περισσότερα πυρήνια. Το κάθε κερατινοκύτταρο κινείται προ τι εξωτερικέ στιβάδε για να φτάσει τελικά στην κεράτινη στιβάδα. Η διαδικασία του κερατινοκυττάρου, η οποία ξεκινάει από τη βασική στιβάδα, υφίσταται µεγάλο αριθµό µεταβολών και τελικά καταλήγει στην κεράτινη στιβάδα σαν απύρηνο, αποπλατυσµένο πετάλιο λέγεται κερατινοποίηση. H κερατινοποίηση διαρκεί 28 ηµέρε.
Τα µελανοκύτταρα βρίσκονται µεταξύ και κάτω από το κύτταρα τη βασική στιβάδα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή τη µελανίνη. Η ποσοτική του σχέση µε τα κύτταρα τη βασική στιβάδα είναι 1:5. φέρουν δενδρίτε που διακλαδίζονται µεταξύ των επιθηλιακών κυττάρων. Οι δενδρίτε είναι γεµάτοι από µελανοσώµατα (κοκκία που περιέχουν µελανίνη προερχόµενη από τη διαδικασία τη µελανογένεση ) ο αριθµό των µελανοκυττάρων είναι ο ίδιο σε όλε τι φυλέ, διαφέρουν όµω στον αριθµό και το µέγεθο των µελανοσωµάτων.
Τα κύτταρα του Langerhans (LC) είναι δενδριτικά κύτταρα βρίσκονται πάνω από τη βασική στιβάδα. Τα LC συµµετέχουν στην ανοσολογική λειτουργία και είναι υπεύθυνα για την αναγνώριση και παρουσίαση των αλλεργιογόνων στα λεµφοκύτταρα.
Τα κύτταρα του Merkel εξυπηρετούν την αισθητική λειτουργία του δέρµατο και είναι άφθονα σε περιοχέ µεγάλη ευαισθησία.
Τρέφει και υποστηρίζει την επιδερµίδα. 2 στιβάδε : Θηλώδη στιβάδα : κάτω από τη βλαστική στιβάδα και σχηµατίζει σε αυτή τι θηλέ. Περιέχει αδένε και θυλάκου των τριχών ικτυωτή στιβάδα : κάτω από τη θηλώδη. Προστατεύει από τι µηχανικέ επιδράσει.
Περιέχει: κύτταρα το δίκτυο των ελαστικών και κολλαγόνων ινών το δίκτυο των αιµοφόρων και λεµφικών αγγείων τα εξαρτήµατα του δέρµατο (τριχοθυλάκια,ιδρωτοποιοί και σµηγµατογόνοι αδένε ) το δίκτυο των νευρικών απολήξεων του δέρµατο.
Στο χόριο υπάρχουν αυτόχθονα και ετερόχθονα κύτταρα. Τα ετερόχθονα κύτταρα του χορίου είναι τα µαστοκύτταρα, τα µακροφάγα και τα λεµφοκύτταρα Τα περισσότερα από τα αυτόχθονα κύτταρα είναι οι ινοβλάστε, οι οποίοι συνθέτουν 3 ειδών ίνε, τι κολλαγόνου ίνε, τι ελαστικέ ίνε και τέλο τι δικτυωτέ ίνε. Οι βασικότερε ίνε είναι οι κολλαγόνοι ίνε οι οποίε εξασφαλίζουν τη δοµική υποστήριξη του δέρµατο. Υπάρχουν πολλοί υπότυποι κολλαγόνων ινών. Οι ελαστικέ ίνε εξασφαλίζουν την ελαστικότητα του δέρµατο,
Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σα!