Μάθημα: Διευθετήσεις Χειμάρρων



Σχετικά έγγραφα
ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Α. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Ποτάμια Υδραυλική και Τεχνικά Έργα

ΙΖΗΜΑΤΑ -ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΕΤΗΣΙΑ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ

Χαρτογράφηση Κινδύνου Διάβρωσης στην Πυρόπληκτη Περιοχή της Νεάπολης Λακωνίας με Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών. Ναυσικά-Ιωάννα Σπύρου

Ποτάμια Υδραυλική και Τεχνικά Έργα

Υλικά και τρόπος κατασκευής χωμάτινων φραγμάτων

ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΡΕΥΜΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Β. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι Κεφάλαιο 6 ο

Γιατί μας ενδιαφέρει; Αντιπλημμυρική προστασία. Παροχή νερού ύδρευση άρδευση

Κεφάλαιο 1. Γεωμορφολογία Ποταμών Μόνιμη δίαιτα ποταμών Σχηματισμός διατομής ποταμού

Ποτάμια Υδραυλική και Τεχνικά Έργα

Μάθημα: ΥΔΡΟΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ

Ειδική Προστατευτική Διευθέτηση

Προστατευτική Διευθέτηση Αποτροπή της παραγωγής φερτών υλών με διαβρώσεις

ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ. Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων,

Προστατευτική Διευθέτηση

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ B. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Για να σχηματιστεί το έδαφος Επιδρούν μακροχρόνιες διεργασίες εδαφογένεσης Διαδικασία μετατροπής μητρικού πετρώματος σε έδαφος

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι Κεφάλαιο 9 ο

Κατανάλωση νερού σε παγκόσμια κλίμακα

Το νερό είναι το μάτι ενός τοπίου. ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΡΕΜΑΤΩΝ Από τον Γεώργιο Ζαΐμη

ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ

ΙΑΒΡΩΣΗ, ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι

Αποσάθρωση. Κεφάλαιο 2 ο. ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΔΑΦΩΝ

μεταβολών χρήσεων - κάλυψης γης στη λεκάνη απορροής της Κάρλας

4.7. Εδαφική υποβάθμιση - Διαβρώσεις Αρχές αξιολόγησης πόρων γης Μέθοδοι αξιολόγησης πόρων γης Καταλληλότητα πόρων γης

Τεχνική Υδρολογία (Ασκήσεις)

Δασικά εδάφη και υδρολογικός κύκλος

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΥΔΡΟΛΟΓΙΑ 5. ΑΠΟΡΡΟΗ

Το Copernicus συμβάλλει στην παρακολούθηση του κινδύνου εδαφικής διάβρωσης στην Ευρώπη

Τύποι χωμάτινων φραγμάτων (α) Με διάφραγμα (β) Ομογενή (γ) Ετερογενή ή κατά ζώνες

Ενεργειακές καλλιέργειες και προστασία εδάφους από διάβρωση.

Ανακύκλωση θρεπτικών στοιχείων λέγεται η κίνηση των θρεπτικών στοιχείων και ο ανεφοδιασμός δασικών οικοσυστημάτων με θρεπτικά συστατικά Οικοσύστημα

«ΘΑΛΗΣ» Λάρισα, TEI/Θ, Π. ΒΥΡΛΑΣ. Π. Βύρλας

ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Δασική Εδαφολογία. Γεωχημικός, Βιοχημικός, Υδρολογικός κύκλος

Τεχνολογία Γεωφραγμάτων

ΠΠΣΠΑ ΜΑΘΗΜΑ:Γεωλογία & ΔΦΠ ΤΑΞΗ : Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ : 9/12/2013 Σχολικό έτος ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ...

Υδροηλεκτρικά έργα Στερεομεταφορά

ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ

Προστατευτική Διευθέτηση: Αποτροπή της μεταφοράς φερτών υλών

Μοντέλο Υδατικού Ισοζυγίου

Ε ΑΦΟΣ. Έδαφος: ανόργανα οργανικά συστατικά

Ποτάµια ράση ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ. Ποτάµια ιάβρωση. Ποτάµια Μεταφορά. Ποτάµια Απόθεση. Βασικό επίπεδο

ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ. Δρ Γεώργιος Μιγκίρος

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε. Εκτίμηση του βαθμού διάβρωσης στη λεκάνη του Ανθεμούντα Δράση 3 του έργου LIFE07/ENV/GR/000278

Εξάτμιση και Διαπνοή

ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΚΟΙΤΩΝ (ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΥΨΩΣΗ ΚΟΙΤΩΝ) Φώτης Π. Μάρης Αναπλ.

Ερημοποιηση και Δεικτες

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών. Ορεινή Υδρονομική ΙΙ. Παράλληλοι τοίχοι, πρόβολοι, λιθεπενδύσεις. Τόμος ΙΙβ. Φώτης ΜΑΡΗΣ. Αναπλ. Καθηγητής Δ.Π.Θ.

ΤΕΥΧΟΣ 6 ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Tαξινόμηση υδρορρεύματος

ΜΑΘΗΜΑ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΕΡΓΑ

Τεχνική Υδρολογία (Ασκήσεις)

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Γ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Γκανούλης Φίλιππος Α.Π.Θ.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΜΑΖΩΝ (mass wasting)

4. γεωγραφικό/γεωλογικό πλαίσιο

Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

μελετά τις σχέσεις μεταξύ των οργανισμών και με το περιβάλλον τους

1 m x 1 m x m = 0.01 m 3 ή 10. Χ= 300m 3

Ειδική Προστατευτική Διευθέτηση Αποτροπή Χειμαρρολάβας

ΜΕΘΟΔΟΙ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:

Άσκηση 3: Εξατμισοδιαπνοή

Εκτενής περίληψη (Extended abstract in Greek)

ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

ιερεύνηση των αποθέσεων φερτών υλικών σε υδροηλεκτρικούς ταµιευτήρες

Εξίσωση της ενέργειας Ομοιόμορφη ροή σε ανοικτούς αγωγούς

Μοντέλο Υδατικού Ισοζυγίου

4. Η δράση του νερού Η ΠΟΤΑΜΙΑ ΡΑΣΗ. Ποτάµια διάβρωση

ΤΕΧΝΙΚΗ Υ ΡΟΛΟΓΙΑ. Εισαγωγή στην Υδρολογία. Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Σχολή Πολιτικών Μηχανικών Εργαστήριο Υδρολογίας και Αξιοποίησης Υδατικών Πόρων

ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ

ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ

ΥΔΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

«ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ-ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ»

Eξίσωση ενέργειας σε ανοικτούς αγωγούς Ομοιόμορφη ροή σε ανοικτούς αγωγούς

Μελέτη Φίλτρων - Στραγγιστηρίων

Οι αρχές της υδρογεωνομικής διευθέτησης

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΥΓΡΟΤΟΠΙΚΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΜΑ : ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ ΓΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΟΤΣΟΜΕΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΟΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

Σημερινές και μελλοντικές υδατικές ανάγκες των καλλιεργειών της δελταϊκής πεδιάδας του Πηνειού

Τα ποτάμια και οι λίμνες της Ελλάδας. Λάγιος Βασίλειος, Εκπαιδευτικός

μελετά τις σχέσεις μεταξύ των οργανισμών και με το περιβάλλον τους

Προστατευτική Διευθέτηση: Αποτροπή της παραγωγής φερτών υλών με γεωκαταρεύσεις

Μπορεί η διαχείριση των εδαφικών πόρων να συμβάλλει στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου;

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΔΑΤΟΡΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΕΜΠΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

Προστατευτική Διευθέτηση

Έδαφος. Οι ιδιότητες και η σημασία του

4. ΕΔΑΦΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ. Α /Β Διαχείριση Φυσικών Πόρων

ΕΝΟΤΗΤΑ 1 Ν. Ι. Μουτάφης

Κώστας Κωνσταντίνου Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Περιορισμοί και Υδραυλική Επίλυση Αγωγών Λυμάτων Ι

ΕΡΓΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ. Υπεύθυνος Μαθήματος Δρ. Γ. Ζαΐμης

Transcript:

ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων Εργαστήριο Διευθέτησης Ορεινών Υδάτων και Διαχείρισης Κινδύνου Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: Κατεύθυνση Α: Αειφορική Διαχείριση Ορεινών Υδρολεκανών με Ευφυή Συστήματα και Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών Μάθημα: Διευθετήσεις Χειμάρρων 3 η Διάλεξη : Διαβρώσεις - Προσχώσεις Φώτης Π. Μάρης, Αναπλ. Καθηγητής Δ.Π.Θ.

Διάβρωση - Ορισμοί Διάβρωση του εδάφους (soil erosion) καλείται η απόσπαση και μεταφορά εδαφικού υλικού με τη δράση κυρίως του νερού και του ανέμου (Kirkby and Morgan,1980). Διάβρωση υπό τη στενή έννοια ή ειδική διάβρωση είναι η απόσπαση και μετακίνηση τεμαχιδίων του στερεού φλοιού της γης λόγω της κρουστικής, διαλυτικής, καταθρυπτικής και συρτικής ενέργειας των ομβρίων υδάτων (Κωτούλας, 1988). Συνήθως δίνεται σε t/year ή m3/year ή και σε m3/km2/year. Η διάβρωση διακρίνεται σε: 1) επίγεια, η οποία εξελίσσεται στην επιφάνεια του εδάφους, 2) ενδόγεια, η οποία αναπτύσσεται μέσα στο έδαφος κατά την κίνηση του διηθούμενου νερού προς τα βαθύτερα στρώματα και 3) υπόγεια, η οποία εκδηλώνεται σε μεγάλο βάθος εδάφους και οφείλεται στα υπόγεια υδάτινα ρεύματα.

Διάβρωση - Επιδράσεις Διάβρωση: κύριος διαμορφωτής της φυσιογνωμίας του εδάφους Θετικές επιδράσεις στο περιβάλλον μιας περιοχής, δημιουργώντας π.χ. πεδιάδες με εύφορο χώμα Αρνητικές επιδράσεις: απογύμνωση περιοχών με απότομες κλίσεις και χαλαρή εδαφική σύσταση. Αποτελέσματα διάβρωσης: απομάκρυνση εδάφους και αποκάλυψη μητρικού πετρώματος, πρόσχωση φραγμάτων από φερτά υλικά, χαραδρώσεις και εκσκαφές των πρανών είναι τα ορατά σημάδια διαβρωτικής δράσης. Έχει εκτιμηθεί ότι από τα συνολικά στερεά που μπαίνουν στα ποτάμια και τους ταμιευτήρες, το 50% περίπου προέρχεται από διάβρωση αγροτικών περιοχών και το άλλο 50% από αστικές περιοχές και περιοχές κατασκευών (Μιμίκου, 1994). Ο κύριος αποδέκτης των μεταφερόμενων από τη διάβρωση υλικών είναι η θάλασσα. Κάθε χρόνο λόγω της. διάβρωσης μεταφέρονται στη θάλασσα 9 δισεκατομμύρια. τόνοι εδάφους (Μιμίκου, 1994), χωρίς αυτό να αντιπροσωπεύει το σύνολο της διάβρωσης που είναι πολύ μεγαλύτερο.

Διάβρωση - Έναρξη Πρόσκρουση σταγόνας βροχόπτωσης στην επιφάνεια του εδάφους Φάση της Απόσπασης Η δράση της βροχόπτωσης αποτελεί τη βασικότερη αιτία πρόκλησης διάβρωσης. Οι σταγόνες της βροχής έχουν σημαντική κινητική ενέργεια κατά την στιγμή της πρόσπτωσής τους στο έδαφος. Αν αυτό είναι ξηρό, τότε έχουμε την ταχεία διήθησή τους προς τα βαθύτερα στρώματα, με αποτέλεσμα τον σταδιακό κορεσμό τού εδάφους. Η ύγρανση, καθώς και ένα μέρος της κινητικής ενέργειας των σταγόνων, προκαλούν μείωση της συνοχής των συσσωματωμάτων. Με τη συνέχιση της βροχής, τα συσσωματώματα της επιφάνειας του εδάφους περιβάλλονται με λεπτό στρώμα νερού. Οι σταγόνες που προσκρούουν σ αυτά τα συσσωματώματα αναπηδούν, διασπώμενες σε μικρά σταγονίδια, τα οποία συμπαρασύρουν λεπτόκοκκα εδαφικά συστατικά (splash erosion).

Διάβρωση - Έναρξη Μεταβολές γεωμετρίας προσκρουόμενης σταγόνας βροχόπτωσης.

Φάση μεταφοράς Το νερό της απορροής, εξαιτίας των εμποδίων που παρουσιάζονται στην επιφάνεια του εδάφους, δεν δημιουργεί ένα συνεχές στρώμα, αλλά μικρές υδάτινες φλέβες που ακολουθούν τη γραμμή με τη μεγαλύτερη κλίση. Μέσα στις υδάτινες φλέβες, εξαιτίας των τριβών που αναπτύσσονται μεταξύ νερού και εδάφους, σχηματίζονται μικροί στροβιλισμοί (τυρβώδης ροή). Οι στροβιλισμοί αυτοί έχουν ανυψωτική ικανότητα, η οποία εξαρτάται από την ταχύτητα ροής του νερού (σχ. 1). Όταν η ταχύτητα ροής είναι της τάξης του 0.06 m/sec το νερό μεταφέρει σε αιώρηση άργιλο (d < 0.002mm), ενώ όταν είναι της τάξης του 0.20 m/sec μπορεί να μεταφέρει σε αιώρηση λεπτή άμμο (0.05<d<0.2mm). Σε ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες, μετακινούνται τα σωματίδια της χοντρής άμμου, τα οποία επανακάθονται στην επιφάνεια του εδάφους όταν η ταχύτητα ροής μειωθεί. Αυτά τα σωματίδια είναι που μεταφέρονται με αναπήδηση. Τα πλέον χονδρόκοκκα συστατικά του εδάφους (χαλίκια, πέτρες) μεταφέρονται με κύλιση στην επιφάνεια του εδάφους.

Στάθμη

Όταν η απώλεια εδάφους λόγω της διάβρωσης δεν ξεπερνά την ποσότητα εδάφους που σχηματίζεται με τις φυσικές διεργασίες εδαφογένεσης τότε η διάβρωση λέγεται κανονική ή φυσική (normal erosion) και δεν έχει καταστρεπτικές συνέπειες. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες όμως ή οι μεγάλες φυσικές καταστροφές έχουν σαν αποτέλεσμα την ένταση του φαινομένου και την απομάκρυνση μεγάλων ποσοτήτων εδάφους. Η διάβρωση που προκαλείται τότε λέγεται ακανόνιστη ή επιταχυνόμενη (accelerated erosion) Η επιταχυνόμενη ή ακανόνιστη, είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη και έντονη στη χώρα μας, παρατηρείται τόσο στα γεωργικά όσο και στα δασικά εδάφη. Οφείλεται κυρίως στην υποβάθμιση των δασών και δασικών εκτάσεων από τις πυρκαγιές, την υπερβόσκηση, τις υλοτομίες, τις εκχερσώσεις σε συνδυασμό με τις μεγάλες κλίσεις που παρουσιάζουν τα ελληνικά εδάφη και όσον αφορά τα γεωργικά εδάφη σε ορισμένες καλλιεργητικές και αρδευτικές πρακτικές, όπως καλλιέργεια επικλινών εδαφών και οδηγεί κατά κανόνα στην υποβάθμιση των εδαφών και του περιβάλλοντος γενικότερα. Οι απώλειες εδαφικού υλικού σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ ταχύτερες και ποσοτικά μεγαλύτερες των προηγουμένων. Επίσης, σημαντική αιτία είναι και οι διάφορες κατασκευαστικές δραστηριότητες (Yassoglou et all, 1998). Ρυθμός διάβρωσης 100-1000: Δάσος καλλιεργήσιμη έκταση

Διάβρωση - Μορφές Οι σπουδαιότερες μορφές της ακανόνιστης ή επιταχυνόμενης διάβρωσης είναι: Επιφανειακή ή φυλλοειδής διάβρωση (Sheet erosion): Απόσπαση και απομάκρυνση με βαθμιαίο και ομοιόμορφο τρόπο του επιφανειακού εδαφικού υλικού σαν αποτέλεσμα της συνδυασμένης δράσης βροχής και επιφανειακής απορροής. Αυλακωτή ή αυλακoειδής διάβρωση (Rill erosion): χαρακτηρίζεται η δημιουργία από τα απορρέοντα ύδατα πλήθους μικρών, σχετικά αβαθών αυλάκων στην επιφάνεια του εδάφους κατά τη διεύθυνση της μέγιστης κλίσης. Χαραδρωτική (Gully erosion): εννοείται η διάβρωση κατά την οποία δημιουργούνται μεγάλες, σχετικά βαθιές χαράδρες (βάθους >1,0 m), κατά τη διεύθυνση ροής του ύδατος, Η διατομή των χαραδρών είναι γενικά τριγωνική με αμβλεία συνήθως γωνία. Φαραγγωτή διάβρωση (μεγάλο βάθος, κατώτερο μέρος κεντρικής κοίτης) Πρανική διάβρωση (ευπαθές γεωλογικό υπόθεμα νεογενή πετρώματα, φλύσχης) Υποσκαπτική διάβρωση ή απλώς υποσκαφή (σε βάθος και κάθετα προς τον άξονα ροής.

Διάβρωση - Μορφές

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΔΙΑΒΡΩΣΗ Οι παράγοντες του φυσικού περιβάλλοντος που ενεργούν για την δημιουργία και εξέλιξη της εδαφικής διάβρωσης, ανάλογα με τον τρόπο δράσης τους, διακρίνονται σε παράγοντες γένεσης, οι οποίοι προκαλούν την έναρξη του φαινομένου και σε ρυθμιστικούς παράγοντες, οι οποίοι, σε συνδυασμό με τους προηγούμενους, ευνοούν ή εμποδίζουν την εξέλιξη της διάβρωσης. Παράγοντες γένεσης Οι χαρακτήρες των βροχοπτώσεων το ύψος η ένταση η συχνότητα Ρυθμιστικοί παράγοντες Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται παράγοντες του περιβάλλοντος, οι οποίοι παρεμβαίνουν, έμμεσα ή άμεσα, στη ρύθμιση της έντασης της διάβρωσης και είναι: η βλάστηση, η κλίση, το μήκος της πλαγιάς οι φυσικοχημικές ιδιότητες του εδάφους.

Μοντελοποίηση της διάβρωσης Για τον υπολογισμό της διάβρωσης του εδάφους (soil erosion) έχουν αναπτυχθεί διάφορα μοντέλα (Φλαμπούρης, 2008). Αυτά διακρίνονται κύρια σε δύο κατηγορίες, τα εμπειρικά μοντέλα (expert-based models) και τα φυσικά μοντέλα (physics-based models). Βασικά χαρακτηριστικά α) Εμπειρικά μοντέλα. Είναι τα απλούστερα Βασίζονται πρωταρχικά στην ανάλυση των παρατηρήσεων. Τα δεδομένα που απαιτούνται είναι συνήθως τα λιγότερα. β) Φυσικά μοντέλα. Βασίζονται στην επίλυση θεμελιωδών φυσικών εξισώσεων, όπως της παροχής και της στερεοπαροχής. Στη θεωρία, οι παράμετροι που χρησιμοποιούνται είναι μετρήσιμες και άρα «γνωστές». Πρακτικά, όμως, ο πολύ μεγάλος αριθμός των παραμέτρων που εμπλέκονται, καθώς και η ανομοιογένεια θεμελιωδών χαρακτηριστικών, ιδιαίτερα στις λεκάνες απορροής, σημαίνει ότι αυτές οι παράμετροι πρέπει να υποστούν βαθμονόμηση (calibration) κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά πολύπλοκο

Τα μοντέλα διάβρωσης ή υποβάθμισης, ανεξάρτητα αν στηρίζονται στο κλίμα, στο γεωλογικό υπόστρωμα, στο ανάγλυφο ή στην κάλυψη γης, διακρίνονται, ανάλογα με τον τύπο των μεταβλητών που συμπεριλαμβάνουν, σε τέσσερις κατηγορίες (Κουράκλη & Στεφανίδης, 2011): 1) Στηριζόμενα σε αρχές φυσικής (φυσικά), 2) Στοχαστικά (εμπειρικά), 3) Προσδιοριστικά (αναλυτικά) και 4) Ημι-ποσοτικά. Φυσικά, ο διαχωρισμός των μοντέλων διάβρωσης θα μπορούσε να γίνει και με αλλα κριτήρια, πχ. την κλίμακα μεγέθους της εξεταζόμενης επιφάνειας (Mitasova et al. 1999). Γιατί μοντέλα εκτίμησης; Η εκτίμηση της διάβρωσης με εργασίες υπαίθρου είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και απαιτητική από άποψη ανθρώπινων πόρων και κόστους που δύσκολα μπορεί να καλύψει το σύνολο μιας ορεινής λεκάνης απορροής, αλλά περιορίζεται σε συγκεκριμένες πειραματικές επιφάνειες της λεκάνης (Καϊκής κ.α. 1986β).

Σύγκριση μοντέλων εκτίμησης εδαφικής διάβρωσης

Με αφορμή δυο διεθνείς συναντήσεις στην Οξφόρδη το 1995 και 1997 με θέμα «Κλιματικές αλλαγές: μοντελοποιώντας την εδαφική διάβρωση εξαιτίας της επίδρασης του νερού» υπολογίστηκαν όλα τα δημοφιλή μοντέλα της εποχής (USLE, CREAMS, WEPP, EUROSEM, AGNPS, EROSION3D, KINEROS2, MEDRUSH, κλπ.) στις ίδιες περιοχές, ενώ κατόπιν εξετάστηκε η πραγματική διάβρωση στις περιοχές εφαρμογής αυτών με την πραγματοποίηση εργασιών υπαίθρου. Στις συναντήσεις λοιπόν διαπιστώθηκαν ότι: 1. Κατ αρχήν, όσο μεγαλύτερη ακρίβεια υπήρχε στον υπολογισμό των αρχικών παραγόντων των μοντέλων, τόσο καλύτερα τελικά αποτελέσματα έδιναν τα ίδια τα μοντέλα. 2. Αποδείχθηκε ότι η συνολική διακίνηση των υλικών μιας λεκάνης απορροής ήταν ευκολότερο να εκτιμηθεί σε σχέση με τη μέγιστη. Γενικά, όμως, τα μοντέλα που στηρίζονται σε ακραία φαινόμενα μπορούν αντίστοιχα να υπολογίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη μέγιστη υποβάθμιση. 3. Επίσης, παρόλο που είναι σημαντικό να απεικονίζονται τα αποτελέσματα πάνω σε χάρτη, φαίνεται ότι η κλίμακα αυτού του χάρτη δεν επηρεάζει την ποιότητα του μοντέλου. 4. Τέλος, αν η εφαρμογή ενός μοντέλου είναι εκτός των αρχικών προδιαγραφών του, τότε τα αποτελέσματά του δεν είναι ικανοποιητικά (Jetten et al. 1999).

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Τα σημαντικότερα μοντέλα πρόβλεψης της διάβρωσης και της υποβάθμισης που έχουν αναπτυχθεί παγκοσμίως είναι (Κουράκλη & Στεφανίδης, 2011): Μοντέλο της Χημικής, Απορροής και Διάβρωσης Γεωργικών Συστημάτων (Chemical, Runoff and Erosion from Agricultural Systems/ CREAM) Πρόγραμμα Πρόβλεψης της Υδατικής Διάβρωσης (Water Erosion Prediction Project/ WEPP) Ευρωπαϊκό Μοντέλο Εδαφικής Διάβρωσης (European Soil Erosion Model/ EUROSEM) Γεωργικό Μη σημειακό Πρότυπο Μοντέλο (Agricultural Nonpoint Source/ AGNPS) Γενική Εξίσωση της Εδαφικής Διάβρωσης (Universal Soil Loss Equation/ USLE), η Αναθεωρημένη (Revised Universal Soil Loss Equation/ RULSE) και η Τροποποιημένη (Modified Universal Soil Loss Equation/ MUSLE. Μοντέλο Δυναμικού Διάβρωσης του Gavrilovic (Gavrilovic Erosion Potential Method) Ερευνητικά προγράμματα με αντικείμενο τον κίνδυνο της υποβάθμισης ήταν το CORINE το 1992 σε επίπεδο Ευρώπης και το MEDALUS σε επίπεδο Μεσογείου (1990-2000).

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Μοντέλο της Χημικής, Απορροής και Διάβρωσης Γεωργικών Συστημάτων (Chemical, Runoff and Erosion from Agricultural Systems/ CREAM) Αξιολογεί τις γεωργικές πρακτικές αναφορικά με τη μεταφορά ρυπογόνων ουσιών του εδάφους εξαιτίας της επιφανειακής απορροής υδάτων και του εδαφικού ύδατος που διακινείται μέσω του ριζικού συστήματος. Βασίζεται στις αρχές της φυσικής. Παρόλο που το CREAM είναι ένα μοντέλο μεταφοράς ρύπων, επειδή αυτοί συνήθως αποθηκεύονται στις φερτές ύλες. θεωρείται και μοντέλο διάβρωσης Πρόγραμμα Πρόβλεψης της Υδατικής Διάβρωσης (Water Erosion Prediction Project/ WEPP Βασίζεται κυρίως στις αρχές της φυσικής για την επίδραση της σταγόνας κατά τη διάρκεια μιας βροχής, την απόσπαση του εδάφους σε χειμάρρους και στην επιφάνεια ανάμεσα τους. Βασίζεται ακόμη στις αρχές της υδραυλικής πάνω στην επιφανειακή απορροή υδάτων και της στερεομεταφοράς. Οι μεταβλητές που εξετάζει είναι το κλίμα, η υδατική διείσδυση στο έδαφος, η υδατική ισορροπία, η αύξηση φυτών και η αποσύνθεση, οι γεωργικές καλλιέργειες και πρακτικές, η επιφανειακή απορροή υδάτων. η απόθεση και η μεταφορά των φερτών υλών στις διάφορες εποχές του έτους

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Ευρωπαϊκό Μοντέλο Εδαφικής Διάβρωσης (European Soil Erosion Model/ EUROSEM) Στηρίζεται στις αρχές της φυσικής και είναι προσαρμοσμένο στις συνθήκες της Κεντρικής Ευρώπης. Υπολογίζεται με τη βοήθεια ακραίων χειμαρρικών φαινόμενων σε μικρές επιφάνειες ή πολύ μικρές λεκάνες απορροής προσομοιώνοντας τον τρόπο που τα ύδατα και οι φερτές ύλες κινούνται πάνω στην επιφάνεια του εδάφους. Θεωρείται αρκετά απαιτητικό μοντέλο αναφορικά με τα πρωτογενή του δεδομένα που δε δίνει πάντα ικανοποιητικά αποτελέσματα Γεωργικό Μη σημειακό Πρότυπο Μοντέλο (Agricultural Nonpoint Source/ AGNPS) Προσδιοριστικό μοντέλο που έχει ως στόχο την πρόβλεψη της ποσότητας και ποιότητας της επιφανειακής απορροής, αλλά και τη διακίνηση φερτών υλών και χημικών ουσιών ως αποτέλεσμα γεωργικών πρακτικών. Βασίζεται σε ακραία φαινόμενα και έχει εφαρμοστεί σχεδόν αποκλειστικά στις Η.Π.Α. ενώ υπάρχουν λίγα παραδείγματα από άλλες περιοχές της Γης, όπως είναι η Ιταλία και η Γερμανία. Το μοντέλο διαχωρίζει κάθε λεκάνη απορροής σε μικρότερες δοκιμαστικές επιφάνειες και τα πρωτογενή του δεδομένα προέρχονται τόσο από χάρτες, όσο και από εργασίες υπαίθρου καθιστώντας το τελικά δύσχρηστο

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Γενική Εξίσωση της Εδαφικής Διάβρωσης (Universal Soil Loss Equation /USLE) Πρόκειται για το πιο διαδεδομένο μοντέλο πρόβλεψης, το οποίο αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α. με τη βοήθεια 10.000 δοκιμαστικών επιφανειών σε γεωργικές καλλιέργειες ήπιας κλίσης (ως 9%). από το 1932 ως το 1953. και επομένως κατατάσσεται στα εμπειρικά μοντέλα. Εξετάζει τη συνεπίδραση του κλίματος, του εδάφους, και του ανάγλυφου με τη βλάστηση. Η Αναθεωρημένη Γενική Εξίσωση της Εδαφικής Διάβρωσης (Revised Universal Soil Loss Equation/ RULSE) διατήρησε τη βασική μαθηματική δομή της ULSE, αλλά άλλαξε την τεχνολογία υπολογισμού της κάθε μεταβλητής εισάγοντας νέα δεδομένα για συγκεκριμένες συνθήκες (πχ. για ακανόνιστες κλίσεις και κατάτμηση). Η αλλαγή αυτή μετακίνησε την ULSE από τα στοχαστικά (εμπειρικά) μοντέλα στα πιο προσδιοριστικά. Να επισημανθεί ότι συχνή παρεξήγηση στην εκτίμηση της USLE είναι ο υπολογισμός της απόστασης από το εφαλτήριο της επιφανειακής απορροής των υδάτων μέχρι το σημείο που ξεκινά η εναπόθεση των φερτών υλών ή μέχρι το σημείο που η επιφανειακή απορροή εισέρχεται σε κανάλι μεγαλύτερο από αυτό της επιφανειακής διάβρωσης.

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Το 1975 εισήχθη η Τροποποιημένη Γενική Εξίσωση της Εδαφ»α)ς Διάβρωσης {Modified Universal Soil Loss Equation/ MRUSLE) η οποία μπορεί να προβλέψει την αναμενόμενη διάβρωση μετά την εκδήλωση ακραίων χειμαρρικών' φαινόμενων σε λοφώδεις εκτάσεις. Οι ULSE, RUSLE και MRUSLE έχουν εφαρμοστεί κατά κόρον σε διάφορα μέρη της Γης παρά τους περιορισμούς εφαρμογής τους. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Η.Π.Α., η Κίνα, η Ινδία, η Αυστραλία, η Κένυα, η Ισπανία, η Σερβία και η Ελλάδα. Ο RUSLE (Renard et al., 1991) όπως και ο προηγηθείς USLE (Wischmeier and Smith, 1965,1978) είναι ένα μοντέλο διάβρωσης που υπολογίζει τον μέσο ετήσιο ρυθμό διάβρωσης (Ε) ανά μονάδα επιφάνειας της λεκάνης απορροής. Επειδή, όπως προαναφέρθηκε, και οι δύο νόμοι είναι εμπειρικοί θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με πολύ μεγάλη προσοχή και μόνον για τις περιοχές που υπάρχουν αξιόπιστα και επαρκή δεδομένα. Ο (Ε) είναι συνάρτηση έξι παραγόντων από τους οποίους ο παράγων βροχόπτωσης R και ο παράγων διαβρωσιμότητας του εδάφους K έχουν διαστάσεις, ενώ οι υπόλοιποι είναι αδιάστατα μεγέθη. E = R * K * L * S * C * P

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης USLE RUSLE E = R * K * L * S * C * P E= Μέσος χρονικά και χωρικά ρυθμός απώλειας εδάφους (διάβρωση) ανά μονάδα επιφάνειας ( ton x ha -1 x year -1 ) R = ο παράγων βροχόπτωσης (MJ * mm * ha 1 * hour 1 * year 1 ) K = ο παράγων διαβρωσιμότητας του εδάφους ( ton * ha *hr* ha 1 * MJ 1 * mm 1 ). L = ο παράγων του μήκους κλίσεως S = ο παράγων κλίσεως του εδάφους Τοπογραφικός παράγοντας LS C = ο παράγων φυτοκάλυψης και διαχείρισης του εδάφους και P = ο παράγων συμπληρωματικών έργων ελέγχου διαβρώσεων

Χάρτης Διαβρωτικότητας Διαβρωτική ικανότητα βροχόπτωσης & απορροής R Δεδομένα εδάφους Διαβρωσιμότητα εδάφους K Υψομετρικά δεδομένα Κλίσεις Διεύθυνση ροής Τοπογραφία LS Μ. Ετήσια Εδαφική Απώλεια A Πίνακες δεδομένων Πρακτικές Διατήρησης tn/ha/yr P Δεδομένα τηλεπισκόπηση Χάρτες εδαφοκάλυψης Καλλιεργούμενες εκτάσεις Φυτοκάλυψη C

Μοντέλα πρόβλεψης εδαφικής διάβρωσης Μοντέλο Δυναμικού Διάβρωσης του Gavrilović (Gavrilović Erosion Potential Method) Ημι - ποσοτικό μοντέλο διάβρωσης και υποβάθμισης, το οποίο αναπτύχθηκε μετά από εργασίες υπαίθρου σε ορεινές λεκάνες απορροής του ποταμού Μαράβα της Σερβίας και οι οποίες ενισχύθηκαν με εργαστηριακές εργασίες, προκειμένου να προσδιορίσει επακριβώς το εύρος τιμών κάθε μεταβλητής. Αργότερα το μοντέλο έγινε πιο σύνθετο και συμπεριέλαβε τροποποιήσεις για μικρές και μεγάλες λεκάνες απορροής ώστε να συνεκτιμηθούν τα φερτά υλικά που συγκροτούνται μέσα στη λεκάνη. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Gavrilović δημιούργησε ένα ολιστικό μοντέλο που συνεκτιμά διάβρωση και υποβάθμιση σε μια ορεινή λεκάνη λαμβάνοντας υπόψη τα υλικά που αποθέτονται στο εσωτερικό της λεκάνης. Έχει ήδη εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες πλην της Σερβίας, όπως Κροατία, Σλοβενία, Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, Η.Π.Α., Αργεντινή, Π.Γ.Δ.Μ., Βέλγιο και Ελλάδα. Η βάση της μεθόδου Gavrilović βασίζεται στο ότι τα φερτά υλικά που μεταφέρονται από το χειμαρρικό ρεύμα (G) συσχετίζονται με την ποσότητα των φερτών υλικών που παράγονται από την εδαφική διάβρωση W (m 3 /year) και με την ποσότητα που κατακρατείται στον υδροκρίτη (R: συντελεστής κατακράτησης φερτών υλικών) και δίνεται από την ακόλουθη εξίσωση: G = W * R

Ερευνητικά προγράμματα στην Ευρώπη Από τα μεγαλύτερα ερευνητικά προγράμματα με αντικείμενο τον κίνδυνο της υποβάθμισης ήταν το CORINE το 1992 σε επίπεδο Ευρώπης και το MEDALUS σε επίπεδο Μεσογείου (1990-2000). Το CORINΕ συντονίστηκε από το Ινστιτούτο Εφαρμογών Διαστήματος του Ευρωπαϊκού Ερευνητικού Κέντρου (Space Applications Institute of European Join Research Centre/ JRC) που εδρεύει στο Ispra της Ιταλίας και στηρίχθηκε μεταξύ άλλων σε δορυφορικές εικόνες μικρής ανάλυσης. Τα αποτελέσματα του CORINE θεωρήθηκαν από πολλούς ερευνητές υπερβολικά. Στο MEDALUS συνεργάστηκαν ερευνητικά ιδρύματα όλης της Ευρώπης. Για τις ανάγκες του προγράμματος διεξήχθησαν εργασίες υπαίθρου που συνδυάστηκαν με χαρτογραφικά δεδομένα και αεροφωτογραφίες. Στην Ελλάδα το MEDALUS επέλεξε ως πειραματικές επιφάνειες γεωργικές περιοχές στα Πετράλωνα Θεσσαλονίκης, στα Σπάτα Αθηνών και στη Λέσβο. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν από όλες τις πειραματικές επιφάνειες ανάχθηκαν στη συνέχεια σε επίπεδο χώρας (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα) δίνοντας μια εικόνα έντονου κινδύνου υποβάθμισης της ευρωπαϊκής Μεσογείου.

Προσχώσεις Προσχώσεις: Η απόθεση χαλαρών (ασύνδετων) υλικών, όπως χάλικες, άμμος, άργιλος και οργανικά υπολείμματα, που προέρχονται από την αποσάθρωση προϋπαρχόντων πετρωμάτων, και μεταφέρονται κυρίως από τα υδάτινα ρεύματα, αλλά και από τους ανέμους και τους παγετώνες αναφέρονται επίσης με τον όρο αλλουβιακές αποθέσεις. Η απόθεση των κλαστικών αυτών υλικών, που μεταφέρουν τα ρέοντα ύδατα, γίνεται όταν η ταχύτητα του νερού ελαττωθεί, γι αυτό και σχηματίζονται προσχώσεις στις καμπές της κοίτης των ποταμών, στα σημεία εισόδου ενός ορεινού ρεύματος σε μία πεδιάδα επίπεδη, οπότε αλλάζει απότομα η κλίση του εδάφους, και στις εκβολές των ποταμών. Η απόθεση των προσχωσιγενών υλικών γίνεται ανάλογα με το βάρος και το μέγεθός τους κατά στρώματα στα χαμηλότερα σημεία τους αποτίθενται τα πιο αδρομερή, ενώ στα ανώτερα τα πιο λεπτόκοκκα. Οι επιπτώσεις από τις προσχώσεις άλλοτε είναι ευεργετικές και άλλοτε αποτελούν αιτία πρόκλησης σημαντικών καταστροφών στο οικοσύστημα της προσχωθείσας περιοχής. Το εύρος και το είδος των επιπτώσεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως ο χώρος, ο χρόνος, η φύση και η ποσότητα των φερτών υλών που εναποτίθενται, το είδος της καλλιέργειας, κ.α..

Προσχώσεις Αλλουβιακές αποθέσεις στις εκβολές του Εύηνου ποταμού

Προσχώσεις Προσχώσεις στις καμπές της κοίτης ποταμού εκεί όπου η ταχύτητα νερού έχει ελαττωθεί

Προσχώσεις Προσχώσεις στα σημεία εισόδου ορεινού ρεύματος σε πεδιάδα

Προσχώσεις Αποθέσεις εκεί όπου η ταχύτητα νερού ελαττώνεται

Προσχώσεις Αποθέσεις εκεί όπου η ταχύτητα νερού ελαττώνεται

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!!!