Αποδοτικότητα δίπλευρων τρίπλευρων µανδυών για τη µετασεισµική

Αποδοτικότητα δίπλευρων τρίπλευρων µανδυών για τη µετασεισµική ενίσχυση δοκιµίων στύλων κόµβων από Ο/Σ Αλέξανδρος Γ. Τσώνος, ρ. Πολιτικός Μηχανικός,, Αναπληρωτής Καθηγητής Α.Π.Θ, Λέξεις κλειδιά: Πλαισιακά υποσύνολα δοκού-υποστυλώµατος, Υποστυλώµατα Κόµβοι δοκούυποστυλώµατος, Αντισεισµικές κατασκευές, Ενισχύσεις. ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Mελετάται πειραµατικά η αποδοτικότητα των δίπλευρων και τρίπλευρων µανδυών για τη µετασεισµική ενίσχυση υποστυλωµάτων και κόµβων δοκών υποστυλωµάτων από Ο/Σ. Κατασκευάζονται για το σκοπό αυτό δοκίµια δοµικού υποσυνόλου στύλου κόµβου πλάκας δοκού εγκαρσίων δοκών και υποβάλλονται σε σεισµική φόρτιση ικανή να επιφέρει σηµαντικές βλάβες σε υποστυλώµατα και κόµβους. Ακολούθως επισκευάζονται στις περιοχές που παρουσίασαν βλάβες ή µε ολόπλευρο ή µε τρίπλευρο ή µε δίπλευρο µανδύα και επανυποβάλλονται στην ίδια σεισµική καταπόνηση. Η αποδοτικότητα των δίπλευρων τρίπλευρων µανδυών κρίνεται από τη σύγκριση της σεισµικής συµπεριφοράς παρθενικών ενισχυµένων δοκιµίων αλλά επίσης και µε τη σύγκριση της συµπεριφοράς των ενισχυµένων δοκιµίων µε δίπλευρο ή τρίπλευρο µανδύα µε τη συµπεριφορά οµοίων δοκιµίων ενισχυµένων µε ολόπλευρο µανδύα. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Μετά από έναν ισχυρό σεισµό πραγµατοποιούνται στα βλαβέντα κτίρια ενισχύσεις µε µανδύες οπλισµένου σκυροδέµατος (προσφάτως και µε σύνθετα υλικά FRPs) κυρίως στους στύλους και στους κόµβους δοκού-υποστυλώµατος, αλλά και στα άλλα δοµικά στοιχεία (πλάκες, δοκούς και τοιχώµατα). Οι µανδύες αυτοί είναι ολόπλευροι για τα κατακόρυφα στοιχεία που βρίσκονται στο εσωτερικό του κτιρίου ή στην περίµετρό του, εφόσον εν επαφή µε το προς ενίσχυση κτίριο δεν υπάρχουν άλλα κτίρια, Σχ. (α). Αντιθέτως, όταν εν επαφή µε το ενισχυόµενο κτίριο υφίστανται άλλα κτίρια, οι µανδύες που κατασκευάζονται είναι κατ ανάγκη είτε δίπλευροι είτε τρίπλευροι, αναλόγως µε τη θέση του στοιχείου στην περίµετρο, Σχ. (β). Στο σηµείο αυτό όµως θα πρέπει να τονιστεί ότι ενώ για την αποδοτικότητα των ολόπλευρων µανδυών υπάρχουν έστω κάποια ολιγάριθµα πειραµατικά στοιχεία, για την αποδοτικότητα των τρίπλευρων ή δίπλευρων µανδυών, παρότι κατασκευάζονται κατά κόρον αναγκαστικά, όπως ήδη τονίστηκε και παρότι συνιστώνται από διεθνείς συστάσεις όπως της UNIDO (93), εν τούτοις δεν υπάρχουν πειραµατικά δεδοµένα που να αποδεικνύουν την αποδοτικότητά τους για τις ενισχύσεις στύλων και κόµβων δοκών-στύλων. Έτσι, εύλογα τίθεται το ερώτηµα: «Πόσο ασφαλείς είναι οι ένοικοι ενισχυµένων πολυκατοικιών µε δίπλευρους ή τρίπλευρους µανδύες στους στύλους και στους κόµβους δοκού-στύλου σε ένα νέο σεισµό;» Επίσης, θα πρέπει να δειχθεί πειραµατικά κατά πόσο υστερούν των οµολόγων τους ολόπλευρων µανδυών και εν τέλει να γνωρίζουµε τί περιµένουµε από έναν τέτοιο τρόπο ενίσχυσης πριν να περιµένουµε να µας το αποδείξει ένας νέος καταστρεπτικός σεισµός. Η πρόσφατη εµπειρία άλλωστε έχει δείξει ότι δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που προχείρως ενισχυµένα κτίρια κατέρρευσαν σε έναν νέο σεισµό. Έτσι, µε την παρούσα εργασία αποσκοπείται ο έλεγχος της αποδοτικότητας των τρίπλευρων, δίπλευρων αλλά και των ολόπλευρων µανδυών σε στύλους και κόµβους δοκού-υποστυλώµατος από οπλισµένο σκυρόδεµα. 5

Σχήµα. (α) Ενισχύσεις µε µανδύες στα υποστυλώµατα και στους κόµβους δοκούυποστυλώµατος κτιρίου όταν εν επαφή µε αυτό δεν υπάρχουν άλλα κτίρια, (β) Ενισχύσεις µε µανδύες στα υποστυλώµατα και στους κόµβους δοκούυποστυλώµατος κτιρίου όταν εν επαφή µε αυτό υπάρχουν άλλα κτίρια 5

Σχήµα 2. Λεπτοµέρειες σχεδιασµού των δοκιµίων Ο, Ο 2, Ο 3 και Ο 52

2 ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΑΠΟΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΥΛΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΒΩΝ ΜΕ ΙΠΛΕΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΠΛΕΥΡΟΥΣ ΜΑΝΥΕΣ 2. Σχεδιασµός δοκιµίων Πρόγραµµα δοκιµών Στο Σχήµα 2 φαίνονται λεπτοµέρειες σχεδιασµού των τεσσάρων δοκιµίων πλαισιακού υποσυνόλου δοκού πλάκας εγκάρσιων δοκών-στύλων Ο, Ο 2, Ο 3 και Ο υπό κλίµακα :2. Τα υποστυλώµατα των δοκιµίων (Σχ. 2) έχουν οπλισµό 6/5 ενώ οι κόµβοι τους δεν έχουν καθόλου οπλισµό συνδετήρων. Έτσι, τα υποστυλώµατα και οι κόµβοι των δοκιµίων αυτών αντιπροσωπεύουν στύλους και κόµβους δοκού-υποστυλώµατος παλαιών οικοδοµών. Τα δοκίµια αυτά έχουν λόγο ικανοτικού σχεδιασµού Μ R µικρότερο της µονάδας ώστε να αστοχήσουν στις περιοχές στύλου και κόµβου. Όπως φαίνεται στο Σχήµα 2 τα δοκίµια Ο, Ο 2 είναι δοκίµια γωνιακού στύλου-κόµβου, ενώ τα δοκίµια Ο 3, Ο είναι δοκίµια περιµετρικού στύλου-κόµβου. Τα δοκίµια αυτά υποβλήθηκαν σε σεισµικού τύπου καταπόνηση η οποία επέφερε σηµαντικές βλάβες στην περιοχή του κόµβου κυρίως (όπως αναµενόταν άλλωστε, εφόσον η τέµνουσα που καταπονεί τον κόµβο είναι πολύ ισχυρότερη αυτής που καταπονεί τους στύλους), αλλά και στις κρίσιµες περιοχές των υποστυλωµάτων τους. Η ενίσχυση του δοκιµίου Ο έγινε µε κατασκευή δίπλευρου µανδύα από Ο/Σ στον κόµβο και στα υποστυλώµατα. Η ενίσχυση του δοκιµίου Ο 2 έγινε µε κατασκευή ολόπλευρου µανδύα στις ίδιες περιοχές µε το δοκίµιο Ο ώστε να συγκριθεί η αποδοτικότητα των δύο τύπων µανδυών. Η ενίσχυση του δοκιµίου Ο 3 έγινε µε κατασκευή τρίπλευρου µανδύα στον κόµβο και στους στύλους και η ενίσχυση του Ο έγινε µε κατασκευή στις ίδιες περιοχές µε το δοκίµιο Ο 3 ολόπλευρου µανδύα ώστε να συγκριθεί η αποδοτικότητα του τρίπλευρου σε σχέση µε αυτήν του ολόπλευρου µανδύα, όταν εφαρµόζεται σε κόµβους και υποστυλώµατα κατασκευών που έχουν υποστεί βλάβες από ισχυρό σεισµό. Η ενίσχυση των ανωτέρω δοκιµίων πραγµατοποιήθηκε µε κατασκευή µανδυών από µη συρρικνούµενο τσιµεντοκονίαµα υψηλής αντοχής EMACO S66 και µε χρήση πρόσθετου οπλισµού µανδύα. Τα δοκίµια Ο, Ο 2, Ο 3 και Ο µετά την επισκευή και ενίσχυσή τους µε τους ανωτέρω τύπους µανδυών ονοµάζονται SO, SO 2, SO 3 και SΟ αντιστοίχως. Οι θλιπτικές αντοχές των δοκιµίων Ο, Ο 2, Ο 3 και Ο ήταν 6MPa, 6.2MPa, 6MPa και 5.MPa αντιστοίχως. Οι θλιπτικές αντοχές του EMACO S66 των δοκιµίων SO, SO 2, SO 3 και SΟ ήταν MPa,.7MPa, 2MPa και.mpa αντιστοίχως. Τα όρια διαρροής των χρησιµοποιηθέντων χαλύβων οπλισµού ήταν = 565MPa, = 57MPa. Για το σχεδιασµό των ενισχύσεων χρησιµοποιήθηκε στις µεν περιοχές των υποστυλωµάτων ο Ε.Κ.Ω.Σ. 2 ενώ στην περιοχή του κόµβου χρησιµοποιήθηκαν οι συστάσεις της Μικτής Επιτροπής ACI-ASCE 352 (995). Σύµφωνα µε τις συστάσεις αυτές, ικανοποιητική σεισµική συµπεριφορά σε έναν εξωτερικό κόµβο εξασφαλίζεται όταν ισχύουν τα κατωτέρω. Ο λόγος οριακών καµπτικών αντοχών υποστυλωµάτων δοκού Μ R, θα πρέπει να έχει τιµή µεγαλύτερη ή το πολύ ίση µε.. 2. Οι διατµητικές τάσεις στον κόµβο, που λαµβάνονται σύµφωνα µε την Επιτροπή από την έκφραση τ = γ f c ΜPa θα πρέπει να έχουν χαµηλές τιµές. Η µέγιστη τιµή του γ για εξωτερικούς κόµβους της µορφή που εξετάζονται στην παρούσα εργασία είναι γ =. (f c είναι η ποιότητα του σκυροδέµατος). Έτσι, οι διατµητικές τάσεις για την µορφή των κόµβων που µελετώνται, θα πρέπει να είναι χαµηλότερες του. f c MPa. 3. Ο οπλισµός συνδετήρων στον κόµβο θα πρέπει να ικανοποιεί τις παρακάτω συνθήκες s h f A.3 h c sh = ( Ag / Ac ) f yh sh h fc Ash.9 fyh όπου 53

s h = απόσταση συνδετήρων h = διάσταση της µιας πλευράς πυρήνα ορθογωνικού υποστυλώµατος A g = επιφάνεια διατοµής υποστυλώµατος A c = επιφάνεια διατοµής πυρήνα υποστυλώµατος f yh = όριο διαρροής οπλισµού συνδετήρων. Οι ανωτέρω δύο συνθήκες δίδουν µία ελάχιστη απαίτηση οπλισµού συνδετήρων κόµβου /5cm για τα χρησιµοποιούµενα δοκίµια στην εργασία. Με την ενίσχυση ελήφθη µέριµνα ώστε οι χαµηλές τιµές Μ R των δοκιµίων Ο, Ο 2, 3 και Ο να αυξηθούν στα ενισχυµένα δοκίµια SO, SO 2, SO 3 και SΟ σε τιµές αρκετά ανώτερες του., οι τιµές γ των δοκιµίων SO, SO 2, SO 3 και SΟ να µειωθούν σε τιµές µικρότερες της µονάδας, οι πρόσθετοι συνδετήρες στην περιοχή των υποστυλωµάτων να ικανοποιούν τις απαιτήσεις του Ε.Κ.Ω.Σ. 2 και ο πρόσθετος οπλισµός στην περιοχή του κόµβου ήταν µεγαλύτερος από /5cm που απαιτεί η Επιτροπή. Ειδικά στην περιοχή του κόµβου αντί πρόσθετων οπλισµών συνδετήρων προτιµήθηκε να τοποθετηθούν δισδιαγώνιοι οπλισµοί. Οι οπλισµοί αυτοί κατόπιν µηχανουργικής επεξεργασίας αποκτούν σπείρωµα στα άκρα τους. Κάµπτονται δύο φορές και δηµιουργούν Π. Τοποθετούνται στην περιοχή του κόµβου κατά τις διαγώνιές του. Στα άκρα τους εφαρµόζουν ισχυρές χαλύβδινες λάµες και περικόχλια. Οι δισδιαγώνιοι αυτοί οπλισµοί προεντείνονται Στο Σχήµα 3 φαίνονται οι διαστάσεις, οι οπλισµοί και τα χαρακτηριστικά σχεδιασµού ενδεικτικά των δοκιµίων SO και SO 3. Τα δοκίµια SO, SO 2, SO 3 και SΟ υποβλήθηκαν στην ίδιου τύπου σεισµική καταπόνηση µε τα αρχικά SO, SO 2, SO 3 και SΟ (Σχ. ). 2.2 ιάταξη φόρτισης µετρήσεις Η σεισµική συµπεριφορά όλων των δοκιµίων εξετάσθηκε σε διάταξη φόρτισης που βρίσκεται εγκατεστηµένη στο Εργαστήριο Σιδηροπαγούς Σκυροδέµατος της Π.Σ. του Α.Π.Θ. Η φόρτιση όλων των δοκιµίων (O, O 2, O 3, Ο, SO, SO 2, SO 3 και SΟ ) έγινε µε επιβολή κύκλων µετατόπισης διαδοχικά αυξανόµενου εύρους µε αύξηση 5mm ανά κύκλο. Στο Σχήµα φαίνεται το πρόγραµµα φόρτισης των δοκιµίων. Η αξονική φόρτιση που επιβαλλόταν στα υποστυλώµατα των δοκιµίων ήταν σταθερή της τάξεως του.p b (P b = αξονικό φορτίο ισόρροπης αστοχίας). 2.3 Πειραµατικά αποτελέσµατα δοκιµίων Μορφές αστοχίας: Η αστοχία των δοκιµίων Ο, Ο 2, Ο 3 και Ο συγκεντρώθηκε κυρίως στην περιοχή του κόµβου εφόσον η τέµνουσα που ασκείται στην περιοχή του κόµβου είναι πολλαπλάσια αυτής που ασκείται στους στύλους (το σκυρόδεµα του πυρήνα του κόµβου είχε πλήρως αποδιοργανωθεί στο τέλος του πειράµατος), ενώ µικρότερο τµήµα βλάβης είχαν και οι κρίσιµες περιοχές των στύλων. Οι δοκοί των δοκιµίων παρέµειναν άθικτες. Η αστοχία των δοκιµίων SO, SO 2, SO 3 και SΟ ήταν διαφορετική αυτής των παρθενικών δοκιµίων. Στα δοκίµια αυτά εµφανίζεται κατά τους τρεις πρώτους κύκλους σεισµικής φόρτισης διαµπερές καµπτικό ρήγµα στις δοκούς στις θέσεις ένωσης µε τους στύλους. Επίσης, εµφανίζονται χιαστί διατµητικά ρήγµατα στις δοκούς. Στους επόµενους κύκλους παρατηρείται αύξηση του εύρους του καµπτικού ρήγµατος στις δοκούς µε ελαφρά συντριβή του σκυροδέµατος των θλιβόµενων ζωνών στις θέσεις σχηµατισµού πλαστικής άρθρωσης, µικρή διεύρυνση των διατµητικών ρωγµών στις δοκούς και εµφάνιση χιαστί τριχοειδών διατµητικών ρηγµάτων στους κόµβους, τα οποία διευρύνονται σταδιακά (στο SO διευρύνονται µετά τον 6 ο κύκλο, στο SO 2 µετά τον ο κύκλο, στο SO 3 µετά τον 5 ο και στο SO µετά τον 6 ο κύκλο). Στους τελευταίους κύκλους παρατηρείται εντονότερη διεύρυνση όλων των ανωτέρω ρηγµάτων, επίσης παρατηρείται ισχυρή συντριβή του σκυροδέµατος των θλιβόµενων ζωνών των δοκών. Στο τέλος του πειράµατος παρατηρούµε ότι στα ενισχυµένα δοκίµια η βλάβη συγκεντρώνεται τόσο στη δοκό όσο και στον κόµβο. Πάντως, το µεγαλύτερο τµήµα της βλάβης παρατηρείται στις δοκούς των ενισχυµένων δοκιµίων παρά στους κόµβους. Υστερητικοί βρόχοι επιβαλλοµένων τεµνουσών δοκού V b µετατοπίσεων φορτιζοµένου άκρου για όλα τα δοκίµια του προγράµµατος φαίνονται στο Σχήµα 5. 5

Σχήµα 3. ιαστάσεις, οπλισµοί και χαρακτηριστικά σχεδιασµού δοκιµίων SO και SO 3 55

Σχήµα. Ιστορία φόρτισης δοκιµίων Από τη σύγκριση της σεισµικής συµπεριφοράς των ενισχυµένων δοκιµίων SO, SO 2, SO 3 και SΟ µε αυτήν των αρχικών δοκιµίων O, O 2, O 3 και Ο παρατηρούµε τα εξής: Τα ενισχυµένα δοκίµια εµφανίζουν ιδιαίτερα βελτιωµένες όλες τις µηχανικές αντισεισµικές ιδιότητες (αντοχή, ακαµψία, ικανότητα απορρόφησης ενέργειας) συγκριτικά µε αυτές που παρουσίασαν τα αρχικά δοκίµια. Η βελτίωση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι µε την παρούσα επέµβαση βελτιώθηκαν η καµπτική και διατµητική αντοχή των υποστυλωµάτων όπως και οι παράµετροι σχεδιασµού των περιοχών των κόµβων, ήτοι: ο λόγος ικανοτικού σχεδιασµού M R, το µέγεθος των ασκουµένων διατµητικών τάσεων κόµβου και ο οπλισµός του. Συγκρίνοντας την απόκριση του δοκιµίου SΟ που ενισχύθηκε µε δίπλευρο µανδύα µε την απόκριση του SΟ 2 που ενισχύθηκε µε ολόπλευρο, παρατηρούµε ότι η απόκριση του SΟ είναι παρόµοια αυτής του SΟ 2, το οποίο σηµαίνει ότι και το ενισχυµένο δοκίµιο µε δυσµενή τρόπο δηλ. µε δίπλευρο µανδύα, συµπεριφέρθηκε ιδιαίτερα ικανοποιητικά, Σχ. 5(α), (β). Επίσης, συγκρίνοντας την απόκριση του SΟ 3 που ενισχύθηκε µε τρίπλευρο µανδύα µε αυτήν του SΟ που ενισχύθηκε µε ολόπλευρο, παρατηρούµε ότι η συµπεριφορά του SΟ υπερτερεί ελαφρώς αυτής του δοκιµίου SΟ 3, αλλά είναι προφανές ότι και η σεισµική συµπεριφορά του ενισχυµένου µε τρίπλευρο µανδύα δοκιµίου είναι ιδιαίτερα επιτυχής, Σχ. 5(γ), (δ). Αξίζει να σηµειωθεί ότι οι βελτιώσεις των µηχανικών αντισεισµικών ιδιοτήτων των δοκιµίων SO και SO 2 σε σχέση µε αυτές των αντιστοίχων παρθενικών Ο και Ο 2, είναι µεγαλύτερες αυτών που παρουσίασαν τα SO 3 και SO σε σχέση µε τα παρθενικά τους Ο 3 και Ο αντιστοίχως. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι τα δοκίµια Ο και Ο 2 διαθέτουν µόνο µία εγκάρσια δοκό της οποίας το σκυρόδεµα στο τέλος του πειράµατος είναι σε µεγάλο βαθµό αποδιοργανωµένο στην περιοχή του κόµβου. Έτσι, καθαιρείται και τοποθετείται EMACO S66 σχεδόν σε ολόκληρο τον πυρήνα του κόµβου. Αντιθέτως, τα δοκίµια SO 3 και SO διαθέτουν δύο εγκάρσιους δοκούς, το σκυρόδεµα των οποίων στο πέρας του πειράµατος δεν παρουσιάζει σηµαντική βλάβη σε βαθµό που να καθαιρεθεί. Έτσι, σηµαντικά µικρότερο µέρος του πυρήνα του κόµβου των δοκιµίων Ο 3 και Ο αντικαθίσταται µε EMACO S66, µε αποτέλεσµα τα δοκίµια SO 3 και SO να παρουσιάζουν τελικά µικρότερη αντοχή, ακαµψία και ικανότητα απορρόφησης ενέργειας συγκριτικά µε τα δοκίµια SO και SO 2 (Σχ. 5). 56

-7 2 οκίµιο O -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Η Vb - - R=* / 7 6 5 3 2 2 3 5 6 7-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 οκίµιο SO -7 2-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Η 2 Vb 3 5 6 7 9 R=* / - - 9 7 6 5 3 2-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Σχήµα 5. (α) Υστερητικοί βρόχοι επιβαλλόµενων τεµνουσών δοκού V b µετατοπίσεων φορτιζοµένου άκρου δοκιµίων Ο και SO 57

-7 2 οκίµιο O2-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Η Vb - R=* / 7 6 5 3 2 2 3 5 6 7 - -2-7 -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 οκίµιο SO2-7 -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 2 Η Vb 3 2 5 6 7 9 R=* / - - 9 3 2 7 6 5-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Σχήµα 5. (β) Υστερητικοί βρόχοι επιβαλλόµενων τεµνουσών δοκού V b µετατοπίσεων φορτιζοµένου άκρου δοκιµίων Ο 2 και SO 2 5

-7 2 οκίµιο O3-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 - - Η Vb R=* / 7 6 5 3 2 2 3 5 6 7-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 οκίµιο SO3 2-7 -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Η Vb - - 9 R=* / 7 6 5 3 2 2 3 5 6 7 9-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Σχήµα 5. (γ) Υστερητικοί βρόχοι επιβαλλόµενων τεµνουσών δοκού V b µετατοπίσεων φορτιζοµένου άκρου δοκιµίων Ο 3 και SO 3 59

-7 2 οκίµιο O -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 - - Η Vb R=* / 7 6 5 3 2 2 3 5 6 7-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 οκίµιο SO 2-7 -6-5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Η Vb 2 3 5 6 7 9 R=* / - 9-7 6 5 3 2-2 -7-6 -5 - -3-2 - 2 3 5 6 7 Σχήµα 5. (δ) Υστερητικοί βρόχοι επιβαλλόµενων τεµνουσών δοκού V b µετατοπίσεων φορτιζοµένου άκρου δοκιµίων Ο και SO 52

3 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Από τη σύγκριση της σεισµικής συµπεριφοράς παρθενικών δοκιµίων γωνιακών ή περιµετρικών στύλων κόµβων, µε τη συµπεριφορά των δοκιµίων αυτών µετά την ενίσχυσή τους στις περιοχές των στύλων και των κόµβων τους µε µανδύες Ο/Σ ολόπλευρους, τρίπλευρους ή δίπλευρους, παρατηρήθηκαν τα εξής:. Η σεισµική συµπεριφορά των επισκευασµένων ενισχυµένων δοκιµίων στύλων κόµβων SO, SO 2, SO 3 και SO εµφανίστηκε ιδιαίτερα βελτιωµένη συγκριτικά µε εκείνη των αρχικών δοκιµίων O, O 2, O 3 και O. 2. Εδείχθη ότι τόσο η ενίσχυση των υποστυλωµάτων και των κόµβων δοκών υποστυλωµάτων που έχουν υποστεί σηµαντικές βλάβες σε σεισµό µε ολόπλευρους µανδύες όσο και η ενίσχυσή τους µε µη ευνοϊκό τύπο ενίσχυσης, δηλαδή µε δίπλευρους και τρίπλευρους µανδύες, είναι λυσιτελής. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ Ο συγγραφέας αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Ο.Α.Σ.Π. για τη χρηµατοδότηση της παρούσας έρευνας. ΑΝΑΦΟΡΕΣ ACI-ASCE Committee 352. 95. Recommendations for Design of Beam-Column Joints in Monolithic Reinforced Concrete Structures (ACI 352R-5). American Concrete Institute, Detroit, 9pp. CEN Tech. Com., 25/SC, Eurocode -part.. 995. Design Provisions for Earthquake Resistance of Structures: Strengthening and Repair of Buildings. PrENV 99--, Brussels. ρίτσος, Σ. Η. 2. Επισκευές και Ενισχύσεις Κατασκευών από Οπλισµένο Σκυρόδεµα. Πάτρα, σελ.39. Ελληνικός Κανονισµός Ωπλισµένου Σκυροδέµατος (Ε.Κ.Ω.Σ.). 2. Ο.Α.Σ.Π. ΣΠΜΕ. Καραγιάννης, Χ., Χαλιορής, Κ., Σίδερης, Κ., και Οικονόµου, Χ. 996. Πειραµατική ιερεύνηση της Ικανότητας Ακραίων Κόµβων Ο/Σ Επισκευασµένων µε Ρητίνες. Πρακτικά 2ου Ελληνικού Συνεδρίου Σκυροδέµατος, Τόµος ΙΙΙ, Λεµεσός, Κύπρος, 363-37. Πενέλης, Γ. Γρ., Κάππος, Α. Ι. 99. Αντισεισµικές Κατασκευές από Σκυρόδεµα. Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Ζήτη. Tsonos, A.G. 999. ateral oad Response of Strengthened Reinforced Concrete Beam-to-Column Joints. American Concrete Institute, Vol 96, No, Detroit, 6-56. Tsonos, A.G. 2. Seismic Retrofit of R/C Beam-to-Column Joints using ocal Three-sided Jackets. International Journal of Earthquake Engineering and Engineering Seismology, No, -6. Tsonos, A.G. 22. Seismic Repair of Exterior R/C Beam-to-Column Joints using Two-sided and Three-sided Jackets. Structural Engineering and Mechanics, an International Journal, Vol. 3, No, 7-3. UNDP/UNIDO PROJECT RER/79/5, UNIDO. 93. Repair and Strengthening of Reinforced Concrete, Stone and Brick Masonry Buildings. Building Construction Under Seismic Conditions in the Balkan Regions, Vol. 5, Vienna, 23pp. 52