Το ΒΗΜΑ, 09/07/2000 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΣΙΜΠΑΝΑΚΟΥ Μια δυνατή επένδυση για χρυσό µετάλλιο στην Αθήνα Η νεάνιδα πρωταθλήτρια Ευρώπης της ελευθέρας πάλης µιλάει για τους στόχους της εν όψει των Ολυµπιακών Αγώνων του 2004. Τι λένε για την αθλήτρια από τον Βόλο η προπονήτριά της Λία Νικολάου και ο γενικός γραµµατέας της ΕΟΦΠ Γιώργος Τζιας Του Ι. ΓΕΩΡΓΑΚΗ Η ευκολία µε την οποία η νεανίδα Κωνσταντίνα Τσιµπανάκου στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Πάλης κρέµασε στον λαιµό της το χρυσό µετάλλιο ήταν κάτι ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδοµένα. Οι τρεις από τις τέσσερις αντιπάλους της στην κατηγορία των 54 κ. βρέθηκαν µε την πλάτη στο ταπί. Στον τελικό η εκπρόσωπος της Ρωσίας άντεξε λιγότερο από ένα λεπτό. Τα τελευταία χρόνια ανάλογες εντυπωσιακές εµφανίσεις έχει κάνει µόνο ο µεγάλος ρώσος παλαιστής Αλεξάντρ Καρέλιν. Η Τσιµπανάκου βρίσκεται ακόµη στην αυγή της καριέρας της, όλα όµως δείχνουν ότι ανατέλλει ένα µεγάλο αστέρι στην ελληνική γυναικεία πάλη. Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1981 στον Βόλο. Στην ηλικία των δυόµισι χρόνων οι γονείς της διέγνωσαν το ταλέντο της στην ενόργανη γυµναστική και δεν έκαναν λάθος. Έφθασε ως τα παιδικά κλιµάκια της εθνικής οµάδας και γυµναζόταν µαζί µε τον Ιωάννη Μελισσανίδη και τον ηµοσθένη Ταµπάκο. «Επειδή ο Βόλος δεν είχε την κατάλληλη υποδοµή, έφθασα σε ένα σηµείο που δεν µπορούσα να προχωρήσω. Στις αρχές του 1996 ψυχολογικά ήµουν έτοιµη να αλλάξω άθληµα. Σκόπευα να ασχοληθώ µε το τζούντο. Ο προπονητής του Παλαιστικού Αθλητικού Οµίλου Βόλου κ. Τάκης Τσουµπουσλής µού πρότεινε να ασχοληθώ ένα-δύο µήνες δοκιµαστικά µε την πάλη. Συµφώνησα να δοκιµάσω τις δυνάµεις µου, αν και ήταν για µένα ένα παντελώς άγνωστο άθληµα. Ήµουν η πρώτη και µοναδική αθλήτρια πάλης του συλλόγου ανάµεσα 1
σε 30 αγόρια. εν το µετάνιωσα. Η γυναικεία πάλη είναι ένα νέο αγώνισµα για την Ελλάδα. Αν διαθέτεις υποµονή και υποµονή, τα περιθώρια διάκρισης είναι πολύ µεγάλα» τονίζει η ελληνίδα αθλήτρια µιλώντας στο «Βήµα». * Πολύ καλός σωµατότυπος Η ενασχόλησή της µε την ενόργανη γυµναστική τη βοήθησε να εξοικειωθεί χωρίς χάσιµο χρόνου µε το νέο άθληµα. Η ευλυγισία και η δύναµη την οποία είχε αποκτήσει ήταν τα στοιχεία που απαιτούσε η πάλη. Η οµοσπονδιακή προπονήτρια Λία Νικολάου δεν άργησε να διακρίνει τα προσόντα της. «Το 1997 που ασχολήθηκα µε την προπονητική αποφάσισα να δηµιουργήσω µια υποδοµή µε κορίτσια τα οποία θεωρούσα, σύµφωνα µε τα δικά µου κριτήρια, ταλέντα. Ζήτησα από τους σωµατειακούς προπονητές να µου δείξουν το δυναµικό τους, ενώ άρχισα να επισκέπτοµαι συλλόγους για να δηµιουργήσω ιδία άποψη. Έτσι γνωρίστηκα µε την Ντίνα στον ΠΑΟ Βόλου. Μου άρεσαν τα προσόντα της. Είχε πολύ καλό σωµατότυπο για την πάλη, µε πολύ καλή ευελιξία λόγω ενόργανης γυµναστικής και, το κυριότερο, ήταν πειθαρχηµένος χαρακτήρας. Το 1997 κατεβήκαµε για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Νεανίδων στην Τσεχία. Η Ντίνα ήταν η πιο µικρή αθλήτρια σε ηλικία και πήρε µέρος στους αγώνες µε τη βεβαίωση του προπονητή και της οµοσπονδίας ότι µπορεί να συµµετάσχει. Εκεί έκανε τη µεγάλη έκπληξη κερδίζοντας τη ρωσίδα αθλήτρια η οποία ήταν φαβορί για το χρυσό µετάλλιο. Αν και στη συνέχεια έχασε από την Ουκρανή, έδειξε ότι µπορεί να σταθεί σε διεθνές επίπεδο». Η εξέλιξη της Τσιµπανάκου ήταν ραγδαία. Η οµοσπονδία τής νοίκιασε δωµάτιο σε ξενοδοχείο της Αθήνας για να είναι κοντά στην προπονήτριά της. Η προπόνηση έγινε καθηµερινή και µε επιστηµονικά κριτήρια. Το 1998 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα της Πάτρας κερδίζει την αθλήτρια της Ουκρανίας από την οποία είχε χάσει στην Τσεχία και κατακτά το ασηµένιο µετάλλιο. Την ίδια χρονιά συµµετέχει στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Νεανίδων στη Νορβηγία. Επιστρέφει µε το ασηµένιο µετάλλιο, αλλά στον τελικό τραυµατίσθηκε σοβαρά. Ρήξη πρόσθιου χιαστού, διέγνωσε ο γιατρός, και έξι µήνες εκτός αγωνιστικής δράσης. 2
* Προπονήσεις µε αγόρια Με την επιστροφή της στα ταπί το πρόβληµα που προέκυψε είχε να κάνει µε την ποιότητα της προπόνησης. Η κυρία Νικολάου είχε υιοθετήσει ως αρχή της την άποψη του προέδρου της οµοσπονδίας πάλης της Ιαπωνίας κ. Σασαχάρα (και µεγάλου δασκάλου, όπως τον αποκαλεί), σύµφωνα µε την οποία «η πάλη τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες χρειάζεται το µυαλό του σκακιστή, την αντοχή του µαραθωνοδρόµου, τη δύναµη του αρσιβαρίστα και τη νοηµοσύνη του κλέφτη». «Αυτό σηµαίνει ότι η προπόνηση της πάλης είναι πολύπλευρη. Χρειάζεται καλή φυσική κατάσταση, πολλή δύναµη, µεγάλη ευλυγισία, καλή τακτική και λιγότερη τεχνική» τονίζει η κυρία Νικολάου. Πώς να φτάσει όµως σε αυτό το επίπεδο η Τσιµπανάκου, όταν στην προπόνηση δεν έχει ισάξιους, αν όχι καλύτερους, αντιπάλους; Με τις γνώσεις που διέθετε από τη συµµετοχή της στα σεµινάρια της Σουηδίας για τη γυναικεία πάλη η κυρία Νικολάου δεν άργησε να βρει τη λύση. «Επειδή η Ντίνα ξεχώρισε από τα άλλα κορίτσια της Εθνικής, άρχισε να γυµνάζεται µε αγόρια τα οποία επιλέγουµε από το Πρωτάθληµα Εφήβων της ελευθέρας. Σε συνεργασία µε τους προπονητές τους σε κάθε προετοιµασία παίρνουµε µαζί µας τρία-τέσσερα παιδιά µε εµπειρίες από ευρωπαϊκά και παγκόσµια πρωταθλήµατα και γυµνάζεται µαζί τους. Εξάλλου η Ντίνα είναι αγοράκι στον χαρακτήρα. Και µόνο που µε αντέχει δείχνει την πολύ καλή ψυχολογία της» µας εξηγεί. Όταν η Ντίνα ασχολήθηκε µε την πάλη είναι αλήθεια ότι τα αγόρια την αντιµετώπισαν λίγο διστακτικά. «Τι θέλει ένα κορίτσι σε ένα κατ' εξοχήν ανδρικό άθληµα;» έλεγαν. Η ίδια δεν είχε κανένα πρόβληµα. «Αλλιώς είναι να αγωνίζεσαι µε ένα κορίτσι και διαφορετικά να αντιµετωπίζεις ένα αγόρι και µάλιστα να το νικάς. Ανεβαίνεις ψυχολογικά» µας λέει. Το 1999 αναδείχθηκε δεύτερη στον κόσµο χάνοντας µόνο από την αθλήτρια της Ιαπωνίας, ενώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Γυναικών κέρδισε την εκπρόσωπο της Ουκρανίας και µάλιστα µε πτώση, κατακτώντας σε ηλικία 18 χρόνων την τέταρτη 3
θέση. Στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Νεανίδων της Σόφιας τον Μάιο του 2000 πήγε ως φαβορί καθώς η περυσινή νικήτρια δεν συµµετείχε λόγω ηλικίας. «Στον πρώτο αγώνα η αθλήτρια της Λετονίας ήταν πολύ καλή γι' αυτό και η νίκη µε 12-10 ήταν µεγάλη επιτυχία. Τα υπόλοιπα παιχνίδια αποδείχθηκαν εύκολα. Κέρδισε τη Ρουµάνα µε πτώση, την Πολωνέζα επίσης εύκολα µε πτώση, ενώ στον τελικό η ρωσίδα αθλήτρια ήταν πολύ λίγη για να την αντιµετωπίσει» λέει µε υπερηφάνεια η κυρία Νικολάου. * Επιλογή έξι ταλαντούχων Το 2004 η γυναικεία πάλη θα ενταχθεί για πρώτη φορά στο ολυµπιακό πρόγραµµα. Η Οµοσπονδία Πάλης έχει επενδύσει πολλά στην Κωνσταντίνα Τσιµπανάκου και, όπως εξηγεί ο γενικός γραµµατέας της ΕΟΦΠ κ. Γιώργος Τζιας, τα επόµενα χρόνια θα επενδύσει πολύ περισσότερα. «Στην Αθήνα το 2004 η Ντίνα µπορεί και ελπίζουµε ότι θα στεφθεί χρυσή ολυµπιονίκης. Τον Σεπτέµβριο, µετά το Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Γυναικών, θα δηµιουργήσουµε την οµάδα του 2004 από τα έξι πιο ταλαντούχα κορίτσια που διαθέτει σήµερα η ελληνική πάλη. Θα δουλεύουµε σε µόνιµη βάση πρωί απόγευµα, µε περισσότερες συµµετοχές σε διεθνή τουρνουά και κοινές προετοιµασίες µε ξένες οµάδες. Το 2004 περιµένουµε στάνταρντ ένα µετάλλιο και δύο καλά πλασαρίσµατα» τονίζει ο κ. Τζιας. Στη Σουηδία η γυναικεία πάλη έχει εισαχθεί στα σχολεία και τα κορίτσια έχουν την πρώτη γνωριµία µαζί της σε ηλικία 7 χρόνων. Στην Ελλάδα το ξεκίνηµα γίνεται τουλάχιστον έξι χρόνια αργότερα. «Το άθληµα της πάλης δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από άλλα αθλήµατα. εν καταστρέφει τη σωµατική και προσωπική οµορφιά. Αντίθετα είναι το άθληµα που δεν κάνει διακρίσεις. Έχει έξι κατηγορίες και χωράει όλα τα κορίτσια. Και τις ψηλές και τις κοντές, τις αδύνατες αλλά και τις παχουλές. Αν κάποια είναι πειθαρχηµένη και θέλει να ασχοληθεί σοβαρά µε τον πρωταθλητισµό, η πάλη είναι το καλύτερο άθληµα» συµπληρώνει η κυρία Νικολάου. Η Κωνσταντίνα Τσιµπανάκου έχει υποβάλει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για να προσληφθεί στην Αστυνοµία ή στο Λιµενικό Σώµα. Όπως λέει, θα προτιµούσε το Λιµενικό για να επιστρέψει αργότερα στον Βόλο. Εκτός και αν κατακτήσει το χρυσό µετάλλιο στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα που ολοκληρώνεται σήµερα στη Ναντ της Γαλλίας. Τότε θα την κερδίσουν τα πανεπιστηµιακά θρανία. Και είναι τόσο σίγουρη 4
ότι θα τα καταφέρει, που ήδη προβληµατίζεται για τη σχολή στην οποία θα καταθέσει τα δικαιολογητικά εγγραφής. 5