Άνοιγμα Μαρίνας Κούκου Εκδήλωση 10 Μαρτίου 2014 ΠΕΟ Αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Σας καλωσορίζω και φέτος στην εκδήλωση μας που πραγματοποιείται με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας. Το φετινό μας συναπάντημα συναδέλφισσες είναι διαφορετικό. Είναι διαφορετικό γιατί η 8 η του Μάρτη του 2014 σηματοδοτείται από τις αλυσιδωτές και συνεχιζόμενες επιπτώσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σηματοδοτείται από τα σκληρά μέτρα λιτότητας του μνημονίου της Τρόικα και την ευλαβική υιοθέτηση τους από την κυβέρνηση Αναστασιάδη που βολεύεται και εξυπηρετείται με το να επωμίζονται όλη αυτή τη λιτότητα οι εργαζόμενοι. Είναι στο όνομα αυτής της λιτότητας και της εξοικονόμησης που η κυβέρνηση εφαρμόζει μέτρα, που πρώτα και κύρια πλήττουν τις κοινωνικές κατακτήσεις και τα εργατικά δικαιώματα, τα οποία κρατούσαν μέχρι σήμερα το βιοτικό επίπεδο της κυπριακής κοινωνίας σε μια σχετική ισορροπία. Τα μέτρα τους αυτά έχουν φέρει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, της περιθωριοποίησης, του κοινωνικού αποκλεισμού. Μας έχουν φέρει μπροστά σε καινούργια φαινόμενα, που κάποτε φάνταζαν απόμακρα για εμάς όταν τα βλέπαμε στους δέκτες των τηλεοράσεων μας. Φαινόμενα όπως τα κοινωνικά παντοπωλεία, τη πρωτοφανή ανεργία, τη μετανάστευση. Απευχόμαστε να βρεθούμε μπροστά στο φαινόμενο των μαζικών εκποιήσεων των σπιτιών και να δούμε και άστεγους. Σε αυτή λοιπόν τη δύσκολη οικονομική περίοδο που βιώνουμε, και ενώ όλο και περισσότερες ομάδες του πληθυσμού έχουν ανάγκη της στήριξης του κράτους, βλέπουμε το κράτος κοινωνικής πρόνοιας να συρρικνώνεται και να αποδομείται.
Στον προϋπολογισμό του 2014 είδαμε περικοπές που αφορούν τις συντάξεις, την παιδεία, την υγεία, τη στήριξη κοινωνικών προγραμμάτων που διευκόλυναν τις εργαζόμενες οικογένειες. Πολιτικές και περικοπές που βάζουν σε κίνδυνο, εκτός από τις κοινωνικές κατακτήσεις και το κοινωνικό κράτος, και την επίτευξη του στόχου της ισότητας. Για παράδειγμα όταν μειώνουν τις χορηγίες στη τοπική αυτοδιοίκηση και στους εθελοντικούς φορείς, αρκετά κοινωνικά προγράμματα στήριξης της οικογένειας και προγράμματα φύλαξης και φροντίδας παιδιών και άλλων εξαρτωμένων ατόμων συρρικνώνονται ή κλείνουν, τι άλλο από πισωγύρισμα στην ισότητα μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε? Από τη μια χάνουν τη δουλειά τους δεκάδες γυναίκες που απασχολούνται σε αυτές τις δομές και από την άλλη πολλές εργαζόμενες οικογένειες στερούνται ποιοτικών και οικονομικά προσιτών δομών φροντίδας και στήριξης. Όταν μειώνουν το κονδύλι μιας πολυσήμαντης κατάκτησης, της κοινωνικής σύνταξης υπονομεύοντας την και θέτοντας την υπό αμφισβήτηση. Όταν μειώνουν συνεχώς τα κονδύλια που αφορούν τη λειτουργία των μηχανισμών και προγραμμάτων ισότητας με αποτέλεσμα να τα καθιστούν ουσιαστικά αδρανείς. Όταν η γυναικεία ανεργία έχει αυξηθεί και οι προοπτικές επανένταξης των γυναικών στην απασχόληση είναι βασικά ανύπαρκτες, ουσιαστικά όλοι οι στόχοι επίτευξης της ισότητας μειώνονται, αφού η απασχόληση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την γυναικεία χειραφέτηση και τη βελτίωση της θέσης της γυναίκας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής κοινωνικής ζωής. Όταν για παράδειγμα διατυμπανίζουν ότι πρέπει να αναπτύξουν πολιτικές και μέτρα συμφιλίωσης της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή των γυναικών, έχουμε την υπουργό εργασίας, με την μεγαλύτερη ευκολία και παρά τις αντιθέσεις της πλειοψηφίας των εμπλεκομένων φορέων, να ανατρέπει με ένα διάταγμα της την οικογενειακή και κοινωνική ζωή χιλιάδων εργαζομένων στα καταστήματα?
Να εξαναγκάζει αρκετές να μπουν στην ανεργία αφού δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους τις άγριες ώρες λειτουργίας των καταστημάτων και να οδηγεί αρκετές στην εξ ανάγκης μερική απασχόληση, στα σπαστά ωράρια, στις απλήρωτες υπερωρίες, στην παραβίαση του διατάγματος για τον κατώτατο μισθό κ.α. Είναι φανερό ότι οι πολιτικές λιτότητας αυτής της κυβέρνησης οδηγούν σε αδιέξοδα και πισωγύρισμα του στόχου της ισότητας. Με αυτά τα δεδομένα, δεν θα μπορούσε η παγκύπρια εκστρατεία της 8 η του Μάρτη της ΠΕΟ να είχε διαφορετικό περιεχόμενο φέτος. Κάτω από το σύνθημα «Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λιτότητα, τη φτώχεια, την περιθωριοποίηση Διεκδικούμε ανάπτυξη, αξιοπρεπή εργασία, κοινωνικό κράτος, ισότητα» πραγματοποιήσαμε εκατοντάδες συνελεύσεις και επαφές στους τόπους δουλειάς, ενημερώνοντας τις εργαζόμενες προσφέροντας τους το γαρύφαλλο του αγώνα και της ελπίδας, καλώντας τις σε αγωνιστική συσπείρωση μέσα από τις γραμμές του συνδικαλιστικού μας κινήματος. Ειδική εκστρατεία πραγματοποιήσαμε και για τις εργαζόμενες στα καταστήματα καλώντας τις να αντιδράσουν μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, στα απάνθρωπα ωράρια που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση Αναστασιάδη έχοντας της στήριξη και συμπαράσταση της ΠΕΟ. Αποκορύφωμα της εκστρατείας μας είναι η σημερινή εκδήλωση διαμαρτυρία. Πέρα από τον επετειακό της χαρακτήρα δίνουμε και ουσιαστικό αγωνιστικό χαρακτήρα. Μέσα από την πορεία μας που θα ακολουθήσει και το υπόμνημα που θα επιδώσουμε στην Υπουργό Εργασίας θέλουμε να στείλουμε στην κυβέρνηση και στην κοινωνία το μήνυμα ότι το μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας δεν είναι η οδός που θα μας βγάλει από τα δύσκολα οικονομικά αδιέξοδα. Να στείλουμε το μήνυμα ότι απαιτούμε το κράτος να επενδύσει στην ανάπτυξη που θα οδηγεί σε μόνιμες, ποιοτικές θέσεις εργασίας
Απαιτούμε το κράτος μέσα από την κοινωνική του πολιτική να στηρίξει τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Απαιτούμε το κράτος να αναπτύξει πολιτικές που να βοηθούν την ισότητα και όχι να την υπονομεύουν. Θα ήταν παράλειψη μου, τέλος, να μην αναφέρω ότι στο πλαίσιο της εκστρατείας μας αναπτύσσουμε εξιδικευμένες δραστηριότητες με τις συναδέλφισσες τουρκοκύπριες συμβάλλοντας στην επαναπροσέγγιση και δηλώνοντας την θέληση και επιθυμία μας για εξεύρεση δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του κυπριακού προβλήματος και επανένωσης της πατρίδας μας. Η 8 η του Μάρτη είναι μια σημαντική εργατική επέτειος για την ΠΕΟ. Τιμούμε με κάθε σεβασμό τις πρωτοπόρες αγωνίστριες της Νέας Υόρκης του 1857 για την θαρραλέα αντίσταση τους ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση αψηφώντας το κατεστημένο της εποχής. Ο αγώνας τους δεν ήταν παρά μόνο η αρχή μιας μεγάλης και δύσκολης πορείας για τη γυναικεία χειραφέτηση. Ένας αγώνας που αποτέλεσε καθοδηγητικό φάρο φωτίζοντας ολόκληρες γενιές προοδευτικών κινημάτων που οραματίζονταν ένα κόσμο ειρηνικό, δίκαιο, και απαλλαγμένο από κάθε μορφή εκμετάλλευσης. Η ιστορία μαρτυρά ότι σε όλες τις κατακτήσεις, μικρές και μεγάλες, υπάρχει ανεξίτηλη η σφραγίδα των γυναικών. Είτε αυτές αφορούσαν αγώνες για την ειρήνη, είτε εργατικούς απεργιακούς αγώνες, είτε επαναστάσεις. Τιμούμε τις δικές μας αγωνίστριες που μέσα από τις γραμμές του κινήματος, πέτυχαν σημαντικές κατακτήσεις για τις εργαζόμενες, για τη βελτίωση της θέσης τους στην κοινωνία, για επίτευξη προόδου στο στόχο της ισότητας.
Ένας στόχος που αποτελεί προτεραιότητα για την ΠΕΟ, γιατί ο αγώνας για την ισότητα είναι πρώτιστα ταξικός και δεν μπορεί παρά να αποτελεί μέρος του ευρύτερου αγώνα της εργατικής τάξης για κοινωνική δικαιοσύνη, καταπολέμηση των διακρίσεων και των ανισοτήτων και εξάλειψη των φαινομένων που διαιωνίζουν αντιλήψεις, στερεότυπα, συμπεριφορές για το ρόλο των δύο φύλων. Είναι καθήκον και υποχρέωση μας συναδέλφισες, εμάς των νεότερων γενιών, έχοντας ως σταθμό και αφετηρία το σθένος, το θάρρος και την αγωνιστικότητα των γυναικών που τιμούμε σήμερα, να συνεχίσουμε τον αγώνα και να μην επιτρέψουμε το πισωγύρισμα και την καταστρατήγηση των καρπών δεκάδων χρόνων και αγώνων. Αυτή θα είναι η καλύτερη τιμή που θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε. Καλώ το συνάδελφο Γενικό Γραμματέα της ΠΕΟ για την ομιλία του.