Πατριαρχείο Μαρωνιτών Bkerke, 17 Φεβρουαρίου, 2012 Μήνυμα Σαρακοστής 2012. Στους Εξοχότατους, αδελφούς μας, Επισκόπους, στα αγαπητά τέκνα της Μαρωνιτικής μας Εκκλησίας, στους Ιερείς, Διακόνους, μοναχούς και μοναχές, Και σε όλους τους πιστούς, Χαιρετισμοί και Αποστολική Ευλογία! 1. Η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, που ξεκινά την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου 2012, γνωστή ως η Είσοδος στην Σαρακοστή, κατά την οποία η Εκκλησία μνημονεύει το θαύμα της μετατροπής του νερού σε κρασί στην Κανά της Γαλιλαίας, είναι περίοδος μεταστροφής κατ εικόνα αυτού του σημείου και περίοδος προετοιμασίας για την ανάσταση των καρδιών στο Πασχαλινό Μυστήριο, το Μυστήριο του Θανάτου του Ιησού Χριστού για εξιλασμό των αμαρτιών μας και της Ανάστασης Του για τον εξαγνισμό μας. Έτσι λοιπόν, μου δίνει ευχαρίστηση να σας απευθύνω την Πρώτη Ποιμαντική μου επιστολή με την ευκαιρία της Μεγάλης Σαρακοστής του 2012, και αυτό θα συνεχίσω να κάνω κάθε χρόνο, αν θέλει ο Θεός. Αυτή η επιστολή θα είναι επιπρόσθετη της Ποιμαντικής μου Επιστολής που θα σας απευθύνω, κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου ημέρα έναρξης της πατριαρχικής μου υπηρεσίας. A. Μεγάλη Σαρακοστή Περίοδος Μεταστροφής. 2. Ο Υιός του Ανθρώπου, ο Ιησούς Χριστός, ενσαρκώθηκε ώστε να «κάνει όλα τα πράγματα καινούργια», να ανανεώσει την εικόνα του Θεού στον άνθρωπο, η οποία παραμορφώθηκε από τις αμαρτίες και το κακό, να του δώσει δύναμη δια του Λόγου Του και της Χάρης Του ώστε να θριαμβεύσει στις δοκιμασίες, στα ένστικτα και στις άτακτες κλίσεις του. Προτού νηστέψουμε, νήστεψε ο Ιησούς στην έρημο για σαράντα μέρες, ζώντας σε λιτότητα και προσευχή. Μας δίδαξε πως να θριαμβεύουμε πάνω στις δοκιμασίες του πονηρού προστρέχοντας στον Λόγο του Θεού και ζώντας σε βαθιά εσωτερική ειρήνη. Έτσι, προετοιμάστηκε και ο ίδιος για την έναρξη της παγκόσμιας λυτρωτικής και σωτήριας αποστολής του, όπως είχε δηλώσει: «Πνεύμα Κυρίου είναι επάνω μου. Γι αυτό με έχρισε για να ευαγγελίσω φτωχούς. Με έχει αποστείλει, για να 1
κηρύξω σε αιχμάλωτους άφεση και σε τυφλούς ανάβλεψη, να αποστείλω συντριμμένους με άφεση, να κηρύξω έτος Κυρίου ευπρόσδεκτο.» Η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής είναι περίοδος μεταστροφής σε τρεις διαστάσεις: μεταστροφή στη σχέση με τον Θεό δια την προσευχής και μετάνοιας για την ανάκτηση του μεγαλείου της θείας υιοθεσίας, μεταστροφή στη σχέση με τον εαυτό του καθενός δια της νηστείας και ταπείνωσης ώστε να απελευθερωθούμε από οτιδήποτε λεκιάζει αυτή την υιοθεσία και την εικόνα του Θεού σε μας, ώστε να πειθαρχήσουμε τις άτακτες κλίσεις και ένστικτα και να αποκτήσουμε αυτοέλεγχο, και μεταστροφή στην σχέση με κάθε ανθρώπινη ύπαρξη ειδικά με αυτούς που έχουν ανάγκη, με πράξεις αγάπης, ελέους και ελεημοσύνης. Η συνέπεια αυτής της τριπλής μεταστροφής είναι η είσοδος στα βάθη του μυστηρίου της κοινωνίας και αγάπης. Η Μεγάλη Σαρακοστή βαδίζει ταυτόχρονα με την άνοιξη στην φύση, που αλλάζει, βάζοντας καινούργιο ένδυμα, και προετοιμάζεται για την νέα περίοδο δοσίματος. Πόσο αρμόζει στον άνθρωπο να μοιάζει με την φύση. Γίνεται έτσι, επιτακτική ανάγκη να απορρίψουμε τον παλαιό τρόπο ζωής δια της ταπείνωσης και μετάνοιας, ακριβώς όπως η φύση αλλάζει τον χειμώνα, και να φορέσουμε το ένδυμα της νέας ζωής στο επίπεδο των πράξεων, στο όραμα και στην συμπεριφορά μας. Ιδού ο Ιωάννης ο Βαπτιστής που καλεί: «Μετανοήστε και πιστέψετε στο Ευαγγέλιο», και ο Απόστολος Παύλος: «Και μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας, για να δοκιμάζετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.» B. Προσευχή, νηστεία και ελεημοσύνη. 3. Οι τρεις τρόποι που οδηγούν σ αυτή την μεταστροφή είναι: προσευχή, νηστεία και ελεημοσύνη. Αυτοί οι τρεις τρόποι είναι ολοκληρωμένοι και αδιαίρετοι και αποτελούν τον Κανόνα της Μεγάλης Σαρακοστής. Ονομάζεται Κανόνας γιατί είναι καθήκον όλων μας, ένας Ευαγγελικός Κανόνας τον οποίο ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ζήτησε. 4. Η προσευχή είναι μια υπαρξιακή ανάγκη. Το Άγιο Πνεύμα γεμίζει την ψυχή του ανθρώπου που προσεύχεται, την ελευθερώνει από τα πονηρά έργα της σάρκας, όπως λεει ο Απόστολος Παύλος και τη γεμίζει από τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος όπως η αγάπη, χαρά, ειρήνη, καλοσύνη, αγνότητα, ταπεινότητα και υπομονή. Η προσευχή φέρνει την καρδιά πιο κοντά στο Άγιο Πνεύμα που καθοδηγεί την ζωή μας και την ελευθερώνει από τα δεσμά της αμαρτίας. Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος επιβεβαιώνει: «Είναι αδύνατο για κάποιον που προσεύχεται να γίνει σκλάβος της αμαρτίας. Γιατί η προσευχή 2
μετατρέπει ότι είναι αδύνατο σε δυνατό και ότι είναι δύσκολο σε εύκολο.» Ο Άγιος Alphonsus Liguori επίσης υποστηρίζει : «Εάν προσεύχεσαι είσαι σίγουρος για την σωτηρία της ψυχής σου. Αν δεν προσεύχεσαι, είσαι βέβαιος ότι θα χάσεις την ψυχή σου». Ωστόσο, η προσευχή πηγάζει από την πίστη στον Θεό και στην αγάπη Του. Επειδή, αυτός που δεν πιστεύει και δεν αγαπά, δεν μπορεί να προσευχηθεί και έτσι να σωθεί.» 5. Η νηστεία είναι μια αναγκαιότητα γιατί με την αυταπάρνηση των τροφίμων και ποτών, ο κάθε άνθρωπος εξιλεώνει τις αμαρτίες του και το κακό. Επειδή, ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, εξιλέωσε τις αμαρτίες και τα κακά όλων ανθρώπων δια του Πάθους και του θανάτου Του. Αυτός ο οποίος ήταν αθώος από κάθε προσωπική αμαρτία έκανε καλό σε όλους τους ανθρώπους. Ωστόσο, η νηστεία περιλαμβάνει επίσης την αυταπάρνηση, αυτών τα οποίο ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί: έργα της σάρκας τα οποία είναι: η ανηθικότητα, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρία, μαγεία, μίσος, αντιπαλότητα, ζήλια, ξεσπάσματα οργής, εγωισμοί, διαφωνίες, περιπτώσεις φθόνου, όργια και καθετί παρόμοιο. Μέσα από τα λόγια του προφήτη Ησαία, ο Θεός επιβεβαιώνει: «Η νηστεία όπως εγώ τη θέλω: να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους, ν απελευθερώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό.» Επιπλέον, η νηστεία εκτός από ευαγγελικός κανόνας, είναι και εκκλησιαστική συμβουλή, μια από τις επτά συμβουλές: «Νήστευε την Μεγάλη Σαρακοστή και σε όλες τις υπόλοιπες επιβαλλόμενες νηστείες, και να απέχεις από το κρέας την Παρασκευή». Ο Κώδικας των Κανόνων των Ανατολικών Εκκλησιών, στην παράγραφο 882, απαιτεί: «Κατά τις ημέρες της μετάνοιας, οι πιστοί χριστιανοί είναι υποχρεωμένοι να νηστεύουν ή να απέχουν κατά τον τρόπο που ορίστηκε από τον Ειδικό Κανόνα της εκκλησίας τους sui iuris. Η Μαρωνιτική Εκκλησία μας καθορίζει στην Σύνοδο του Λιβάνου: «Η Μεγάλη Σαρακοστή που είναι γνωστή ως Σαράντα, ξεκινά την Δευτέρα μετά την είσοδο στην Σαρακοστή και που ονομάζεται Καθαρή Δευτέρα και στην συνέχεια κορυφώνεται με την Εβδομάδα του Πάθους για συμμετοχή στο λυτρωτικό Πάθος, ενώ τελειώνει το Σάββατο προ της Κυριακής του Πάσχα. Δεν υπάρχει νηστεία τις Κυριακές και τα Σάββατα εκτός από το Μεγάλο Σάββατο, γνωστό και ως Σάββατο του Φωτός, και στις ημέρες εορτών κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, δηλαδή: Η Παρουσίαση στο Ναό, του Αγίου Μάρωνα, του Αγίου Ιωάννου Μάρωνα, των Σαράντα Μαρτύρων, του Αγίου Ιωσήφ και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η νηστεία απαιτεί αποχή από το φαγητό και ποτό από τα μεσάνυχτα μέχρι το μεσημέρι καθώς και αποχή από το κρέας όλες τις Παρασκευές του έτους, εκτός από τις εορτές που πέφτουν στις υποχρεωτικές Άγιες Μέρες, την βδομάδα πριν από την έναρξη της Μεγάλης Σαρακοστής, την περίοδο μεταξύ Χριστουγέννων και 3
Φώτων καθώς και την περίοδο μεταξύ της Κυριακής του Πάσχα και την Κυριακής της Πεντηκοστής» 6. Ελεημοσύνη στους φτωχούς, είναι μια έκφραση που σχετίζεται με το καθήκον της δικαιοσύνης και της εντολής της αδελφικής αγάπης: «Αγάπα τον πλησίον σου, όπως τον εαυτό σου.» Καθώς πρόσταξε ο Κύριος Ιησούς: «Δώστε λοιπόν ελεημοσύνη το περιεχόμενο του ποτηριού και του πιάτου και τότε θα τα έχετε όλα καθαρά.» Και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής: «Όποιος έχει δύο χιτώνες ας δώσει τον ένα σ αυτόν που δεν έχει» και ο Απόστολος Ιάκωβος: «Ας πάρουμε την περίπτωση που κάποιος αδερφός η κάποια αδερφή δεν έχουν ρούχα να ντυθούν και στερούνται το καθημερινό τους φαγητό, αν κάποιος από σας τους πει: Ο Θεός μαζί σας! Εύχομαι να βρείτε ρούχα και να χορτάσετε φαγητό, ποιο το όφελος, αν δεν τους δώσει κιόλας τα απαραίτητα που χρειάζεται το σώμα; Έτσι και η πίστη, αν δεν εκδηλώνεται με έργα, μόνη της είναι νεκρή.» Και ο Ιωάννης ο Αγαπητός: «Αλλά αν κάποιος που έχει τα πλούτη του κόσμου δει τον αδερφό του σε κατάσταση ανάγκης και δεν τον σπλαχνιστεί, πως ο άνθρωπος αυτός να έχει μέσα του αγάπη για το Θεό; Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με λόγια και ωραίες φράσεις, αλλά με έργα και αγάπη αληθινή.» Η Ελεημοσύνη αποτελείται από έργα ελέους. Μέσα από έργα φιλανθρωπίας βοηθούμε τους αδελφούς και αδελφές μας, στις παροδικές ανάγκες τους, τρέφοντας τους πεινασμένους, δίνοντας στέγη στους άστεγους και τους ξένους, ντύνοντας τους γυμνούς και κάνοντας επισκέψεις στους αρρώστους και στους φυλακισμένους, είτε στις πνευματικές ανάγκες τους, εκπαιδεύοντας τους, συμβουλεύοντας τους ή παρηγορώντας τους. Μέσα από το στόμα του προφήτη Ησαία, ο Θεός και πάλι προειδοποιεί: «Νηστεία είναι με τον πεινασμένο το ψωμί σας να μοιράζεστε, τον άστεγο να φέρνετε στο σπίτι, αν κάποιον βλέπετε γυμνό με ρούχα να τον ντύνετε... Τότε θα λάμψετε σαν της αυγής το φως... η δικαιοσύνη μπροστά σας θα βαδίζει και θα χετε τη δόξα μου για οπισθοφυλακή. Θα με φωνάζετε κι εγώ θα σας αποκρίνομαι: βοήθεια θα γυρεύετε και θα σας απαντώ». Γ. Ο Χριστός ο Λυτρωτής είναι Αυτός που επιφέρει τη μεταστροφή. 7. Λέγοντας ότι η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής είναι περίοδος μεταστροφής, εννοούμε ότι είναι περίοδος εσωτερικής μετάνοιας και επιστροφής στο Θεό εμάς και των άλλων. Προσευχή, νηστεία και ελεημοσύνη είναι οι μορφές έκφρασης αυτής της εσωτερικής μετάνοιας, και ταυτόχρονα ο τρόπος λήψης συγχώρεσης των αμαρτιών. Για 4
όλους αυτούς τους στόχους, οι ενορίες, τα μοναστήρια και σχολεία οργανώνουν πνευματικές ασκήσεις, λειτουργίες και εξομολογήσεις, ευαγγελικές συγκεντρώσεις και προσκυνήματα στα οποία οι πιστοί πρέπει να συμμετέχουν και να αφιερώνουν χρόνο ο οποίος είναι αρεστός στον Θεό. Όλα αυτά, είναι τα κανάλια της μεταστροφής, της μετάνοιας, μιας ριζικής αλλαγής στον εαυτό του καθενός για χάρη της αναμόρφωσης, της αναμόρφωσης της σχέσης με τον Θεό τον εαυτό του και τους ανθρώπους. Ωστόσο, είναι ο Ιησούς Χριστός που επιφέρει την μεταστροφή δια του Λόγου Του, της Χάρης και της δύναμης του Αγίου Πνεύματος και έτσι η μεταστροφή επιτυγχάνει μέσω της μετάνοιας τους στόχους και τους καρπούς της. 8. Όλα τα Ευαγγέλια των Κυριακών των Νηστειών μας παρουσιάζουν παραδείγματα μεταστροφών που πραγματοποιούνται από τον Ιησού Χριστό μέσα σε ένα χείμμαρο της αγάπης και του ελέους Του προς τον άνθρωπο, παρουσιάζοντας τον ως γιατρό για τις ψυχές και τα σώματα: To Ευαγγέλιο της Εισόδου στην Σαρακοστή αναφέρεται στο σημάδι της μετατροπής του νερού σε εξαιρετικής ποιότητας κρασί στη γαμήλιο συμπόσιο στην Κανά της Γαλιλαίας, ώστε να φανερώσει την ικανότητα Του να μετατρέψει τον παλιό εσωτερικό άνθρωπο σε μια νέα δημιουργία. Μέσω αυτής της μεταστροφής, σπέρνει την ευτυχία και την χαρά στην καρδιά, όπως έκανε με τον πλήθος και τους νεόνυμφους στο γαμήλιο συμπόσιο στην Κανά, εννοώντας ότι ο Χριστός είναι προσωπικά η συνεχής και διαρκής χαρά του ανθρώπου. Το Ευαγγέλιο της Θεραπείας του Λεπρού δίνει στην μεταστροφή τη μορφή της θεραπείας του λεπρού από τις πληγές του δέρματος. Με μια λέξη, ο Ιησούς κάνει αποδεκτό το αίτημα του: «Θέλω να καθαριστείς από τη λέπρα. Αμέσως η λέπρα έφυγε από πάνω του.» Έτσι είναι που επιτελείται η μεταστροφή στην ψυχή του μετανοούντα, αφαιρώντας όλες τις παραμορφώσεις της αμαρτίας. Το Ευαγγέλιο της Θεραπείας της Αιμορροούσας αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή της μεταστροφής, δηλαδή της παύσης της αιμορραγίας αφού όλες οι προσπάθειες των γιατρών για περίοδο δώδεκα χρόνων κατέληγαν σε αποτυχία. Αυτό συμβολίζει την παύση της αιμορραγίας των μη πνευματικών, ανθρώπινων και ηθικών ανθρώπινων αξιών που προκαλούνται από την αμαρτία. Το Ευαγγέλιο του Ασώτου Υιού. Βρισκόμαστε στα μισά της περιόδου της Σαρακοστής και αυτή η παραβολή αγγίζει την αρνητική αλλαγή που επιφέρει η 5
αμαρτία του μικρότερου υιού μεταφέροντας τον από την πατρική, αξιοπρεπή και κατάσταση αφθονίας σε μια κατάσταση αποξένωσης, φτώχειας και κοινωνικής υποβάθμισης. Η θετική μεταστροφή που επιφέρει η μετάνοια του, τον απελευθερώνει από τα δεσμά της αμαρτίας και τον μεταφέρει σε μια κατάσταση θεμελιώδους αναμόρφωσης, δια της συμφιλίωσης που ξεκίνησε από τον πατέρα. Τον σώζει έτσι από το θάνατο και τον κατευθύνει μετά από την αποξένωση του, σπέρνοντας χαρά στο σπίτι μετά από το πένθος και τη δυστυχία της απώλειας του. Το Ευαγγέλιο της Θεραπείας του Παραλυτικού δίνει στην μεταστροφή δύο όψεις: δίνοντας πίσω ζωή στον παράλυτο ο οποίος σηκώθηκε και περπάτησε, και δίνοντας πίσω ζωή στον κάθε άνθρωπο, θέληση, καρδιά και συνείδηση σε όσους είναι παράλυτοι από την αμαρτία. Έτσι, ο παράλυτος που θεραπεύτηκε ακολούθησε την πορεία της αλήθειας, της καλοσύνης, της αγάπης και το κάλεσμα του Θεού. Το Ευαγγέλιο της Θεραπείας του Τυφλού περιγράφει την μεταστροφή δίνοντας όραση στον τυφλό και αντίληψη στην ανθρώπινη ψυχή τυφλωμένη από την αμαρτία, η οποία προκάλεσε μια εκτροπή από το φως του Χριστού, το πρόσωπο Του, τα διδάγματα Του, Τα σημεία και τα έργα Του, ζώντας στο βαθύ σκοτάδι του κακού. Το Ευαγγέλιο της Κυριακής των Βαΐων, το οποίο είναι η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής, όπου μετά από μια θάλασσα κυμάτων και ένα ταξίδι έξι βδομάδων με την βάρκα της Εκκλησίας, η μεταστροφή φτάνει στο λιμάνι της Ειρήνης και της Σωτηρίας, στον Χριστό που εισέρχεται στις καρδιές, στην ανθρώπινη κοινωνία και στην επίγεια πόλη με την ειρήνη, την ασφάλεια και σταθερότητα Του. Με τον Χριστό, διασχίζουμε την Βδομάδα του Πάθους και συμμετέχουμε στο λυτρωτικό και σωτήριο Πάθος Του, φτάνοντας την αυγή της Αναστάσεως Του στην μεταστροφή από την κατάσταση της αμαρτίας στην κατάσταση της χάρης και της καινούργιας ζωής. Έτσι η μεταστροφή γίνεται ανάσταση της καρδιάς. Δ. Έκκληση: Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι περίοδος κοινωνικής φιλανθρωπίας. 9. Χαιρετίζουμε και ενθαρρύνουμε όλες τις πρωτοβουλίες κοινωνικής φιλανθρωπίας που αναλαμβάνονται από μαθητές, φοιτητές και την διοίκηση τους, εκ μέρους των ορφανοτροφείων, γηροκομείων και κέντρων για όλες τις δύσκολες περιπτώσεις, σύμφωνα 6
με την ευαγγελική φιλανθρωπία και το έλεος που πηγάζουν από την Καρδιά του Θεού και «αφθονούν από καλοσύνη». Εκφράζουμε επίσης τις ευχαριστίες μας στα εμπορικά και βιομηχανικά ιδρύματα και σε όλους τους ανθρώπους που με καλή θέληση, κατά την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής είναι γενναιόδωροι προς τις φτωχές και άπορες οικογένειες, είτε με άμεσο τρόπο, είτε μέσω της εκκλησιαστικής και πολιτικής φιλανθρωπίας και κοινωνικών οργανώσεων. Εκφράζουμε επίσης της εκτίμηση μας, με αυτή την ευκαιρία για την χρηματική βοήθεια που παρέχεται από τις επαρχίες και τα μοναχικά τάγματα προς τα καθολικά σχολεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία, μειώνοντας έτσι την επιβάρυνση για γονείς και μαθητές. Επαινούμε όλους τους ευεργέτες που αναλαμβάνουν αναπτυξιακά έργα στις περιοχές, σε βιομηχανικό, γεωργικό και επενδυτικό επίπεδο, καθώς ενθαρρύνουν ευκαιρίες απασχόλησης και οικονομικής δραστηριότητας. Ενόψει των επιδεινούμενων οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών και την κατάσταση της φτώχειας που εξαπλώνεται, απευθύνουμε το κάλεσμα μας σε όλη την Εκκλησία, στην κοινωνία και στην κυβέρνηση όπως δεσμευτούν στην κοινωνική φιλανθρωπία σύμφωνα με το κοινωνικό δίδαγμα της Εκκλησίας, το οποίο βασίζεται σε δύο αρχές: Πρώτο: «Η πρόθεση του Θεού όπως οτιδήποτε περιέχεται στην γη να είναι για την χρήση όλων των ανθρώπων και των λαών.» Δεύτερο: η ιδιωτική περιουσία έχει κοινωνική ποιότητα, η οποία βασίζεται στον κανόνα του κοινωνικού προορισμού των επίγειων αγαθών». Αναγνωρίζουμε από αυτή την διδασκαλία, στην οποία προστίθεται η αρχή της αλληλεγγύης και της σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων, την υποχρέωση της κοινωνικής φιλανθρωπίας, που βασίζεται στην μοιρασιά του υλικού, πολιτιστικού, αναπτυξιακού και ηθικού πλούτου της γης. 10. Η Εκκλησία από μέρους της καλείται να αξιοποιήσει τα αγαθά της τα οποία είναι υπό την μορφή κληροδοτημάτων, πράγμα που σημαίνει ότι προορίζονται για την υπηρεσία της αποστολής και της βοήθειας των φτωχών, γι αυτούς τους δύο στόχους ισοδύναμα. Οι φτωχοί και γενικά όλοι όσοι έχουν ανάγκη ανήκουν στην μερίδα της Εκκλησίας, στους θησαυρούς της καθώς, σε αυτούς βρίσκεται το πρόσωπο του Χριστού. Επίσης, η πολιτική εξουσία, καλείται να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του κράτους, τα υπάρχοντα του, δημόσια κεφάλαια, διευκολύνσεις, λιμάνια, φόρους, τέλη και την εθνική οικονομία γενικότερα για το κοινό καλό, ώστε οι πολίτες να ζουν σε αφθονία, μια αξιοπρεπή ζωή. Ένα από τα πρώτα καθήκοντα της πολιτικής εξουσίας, του κράτους είναι να φροντίσει για τους φτωχούς και για όσους έχουν ανάγκη πολίτες, ώστε να έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν στο έθνος τους και είναι υπερήφανοι γι αυτό. 7
Ο σεβάσμιος Πάπας Πίος ΧΙΙ δίδαξε ότι «Όποιος κατέχει, το πράττει για το καλό όλων. Αυτή είναι μια υποχρεωτική Χριστιανική αλήθεια.». Ο Ευλογητός Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ, μετά από αυτόν, δίδαξε ότι: «Η άρνηση αυτής της αλήθειας και η μη δέσμευση για βοήθεια των φτωχών, αποτελούν μίμηση του άφρονα πλούσιου ο οποίο αγνοούσε τον φτωχό Λάζαρο που βρισκόταν στην πόρτα του σπιτιού του.» Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος προειδοποιεί με αποφασιστικότητα: «Το γεγονός του να μην μοιραζόμαστε τα αγαθά μας με τους φτωχούς, είναι κλοπή από τους φτωχού και στέρηση των μέσων ζωής τους, γιατί δεν κατέχουμε τον δικό μας πλούτο, αλλά τον δικό τους.» Έτσι, καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε σε οικονομικές και υλικές συνεισφορές, ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητες του, προς βοήθεια των αδελφών μας, των φτωχών και όσων έχουν ανάγκη, βάση της εντολής της εκκλησίας: Δίνετε ότι οφείλετε, δηλαδή την δεκάτη, η οποία είναι βοήθεια παρακινούμενη από αγάπη, μέσα από την πύλη της δικαιοσύνης, επειδή επιστρέφουμε σε αυτούς που ήταν αρχικό τους δικαίωμα. Αυτή είναι η ευαγγελική μας κουλτούρα και το δίδαγμα της Εκκλησίας μας. E. Το Έτος της Αγίας Γραφής. 11. Η Εκκλησία στο Λίβανο έχει κηρύξει το 2012 ως το Έτος της Αγίας Γραφής σύμφωνα με την σύσταση της Ειδικής Συνέλευσης για την Μέση Ανατολή της Συνόδου των Επισκόπων, που συνήλθε στην Ρώμη τον Οκτώβριο του 2010. Μαζί με τους εξοχότατους, τους επισκόπους, τους ηγουμένους και τις μητέρες ηγουμένες, επιθυμούμε να ξεκινήσουμε το Έτος της Αγίας Γραφής, ειδικά με πνευματικές ασκήσεις της Σαρακοστής, είτε αυτές λαμβάνουν χώρα στις ενορίες, μοναστήρια ή σχολεία. Προσκαλούμε τους πιστούς να συμμετέχουν σε αυτές επειδή: «Λύχνος στα πόδια μου είναι ο Λόγος Σου Κύριε, και φως στο δρόμο μου.» Η ανάγκη των ψυχών μας για τον Λόγο είναι η ίδια με την ανάγκη των σωμάτων μας για ψωμί. Σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού Χριστού: «Δεν μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που προέρχεται από το στόμα του Θεού.» Πόσο όμορφα θα ήταν αν κάναμε την εποχή της νηστείας της τροφής, εποχή ανάκλησης στο τραπέζι του Λόγου του Θεού για την τροφή της ψυχής, του νου και της καρδιάς, εποχή καλών πράξεων, πρωτοβουλιών και στάσεων! Πόσο επιθυμούμε, όπως ο κάθε πιστός διαβάζει ένα κείμενο του Ευαγγελίου και της Νέας Διαθήκης κάθε μέρα! Αξίζει οι ιερείς και οι πνευματικοί καθοδηγητές να εξάγουν τις ομιλίες και τους στοχασμούς τους από το Μετά-Συνοδικό Verbum Domini (Αναφορικά με το Λόγο του Θεό στην Ζωή και Αποστολή της Εκκλησίας), το οποίο επικυρώθηκε από την Αγιότητα 8
Του τον Πάπα Βενέδικτο XVI στις 30 Σεπτεμβρίου, 2010, μετά την Γενική Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων που συνήλθε στην Ρώμη από τις 5 μέχρι τις 26 Οκτωβρίου 2011 υπό τον τίτλο: Ο Λόγος του Θεού στην Ζωή και στην Αποστολή της Εκκλησίας. Η Αυτού Αγιότητα Του λεει ότι είναι καθήκον των Χριστιανών να γνωρίζουν το λόγο του Θεού και την επίδραση του στην ζωή και στην αποστολή, ώστε να «αντιμετωπίζουν τις νέες προκλήσεις που η σημερινή εποχή παρουσιάζει μπροστά στους Χριστιανούς» και να ζουν μια πνευματική ανανέωση που προέρχεται από βαθιά συλλογή πάνω «στον Λόγο του Θεού που παραμένει για πάντα». 12. Ας προσπαθήσουν όλοι οι Υπηρέτες του Λόγου να πετύχουν τους στόχους οι οποίοι τέθηκαν και είναι: α. Ανακάλυψη του Λόγου του Θεού ως πηγή διαρκούς ανανέωσης στην ζωή των πιστών και της Εκκλησίας, και έτσι, «στην προσωπική μας σχέση με την Αγία Γραφή, την ερμηνεία της στην λειτουργία και στην κατήχηση, και στην επιστημονική έρευνα, η Βίβλος να μην είναι απλώς ένας λόγος από το παρελθόν, αλλά ένας ζωντανός, επίκαιρος λόγος.» Αυτή η ανακάλυψη και ανανέωση προϋποθέτει ακρόαση και διαλογισμό, καθώς και επιστροφή της καρδιάς, για χάρη της διατήρησης του Λόγου του Θεού και επίσης άνοιγμα προς μια συνεχή Πεντηκοστή, βασισμένη στην αγάπη για την Αγία Γραφή. β. Συνεχής προσπάθεια όπως τοποθετήσουμε τον Λόγο του Θεού στην καρδιά κάθε εκκλησιαστικής δραστηριότητας δια της κατάλληλης Βιβλικής επιμόρφωσης σε όλα τα επίπεδα και μια προσπάθεια αποστολικής αναζωογόνησης στο Βιβλικό Πνεύμα. γ. Παροχή βοήθειας «προς όλους τους πιστούς για ανανέωση της προσωπικής και κοινωνικής συνάντησης με τον Χριστό, τον ορατό λόγο της ζωής, ώστε να γίνουν κήρυκες του, και το δώρο της Θεϊκής ζωής κοινωνίας να εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο σε ολόκληρο τον κόσμο. Πράγματι, έχοντας μερίδιο στην ζωή του Θεού, μια Τριάδα αγάπης, η χαρά είναι πλήρης...να συναντήσουμε τον Θεό που μας μιλάει και μοιράζεται την αγάπη Του ώστε να έχουμε άφθονη ζωή.» δ. «Ξεκινώντας με το Νέο Ευαγγελισμό» που βασίζεται στην αδιαμφισβήτητη αποτελεσματικότητα του Λόγου του Θεού, «ειδικά για τα έθνη όπου το Ευαγγέλιο έχει ξεχαστεί ή αντιμετωπίζεται με απάθεια ως αποτέλεσμα ευρείας εκκοσμίκευσης.» και, ε. «Τονίζοντας την σπουδαιότητα των Βιβλικών Σπουδών στον οικουμενικό διάλογο με στόχο την πλήρη έκφραση της ενότητας όλων των πιστών εν Χριστώ.» Όλα αυτά μπορούν 9
να ενισχύσουν της πεποίθηση μας καθώς με το συλλογικό άκουσμα και διαλογισμό των Γραφών, βιώνουμε μια πραγματική αν και όχι ακόμη πλήρης κοινωνία.» Ζ. Επίλογος: Ηχώ της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Βενέδικτου XVI. 13. Εν κατακλείδι, επικαλούμαστε αυτό το οποίο η Αγίοτητα Του ο Πάπας Βενέδικτος XVI, ζήτησε στο μήνυμα του για την Μεγάλη Σαρακοστή 2012, ημερομηνίας 3 Νοεμβρίου, 2011. Ξεκινώντας με τα λόγια της Επιστολής προς Εβραίους: «Ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλο, παροτρύνοντάς τον στην αγάπη και στα καλά έργα». Η Αγιότητα Του ζητά τρία πράγματα: α. Δώστε προσοχή στον άλλο και φροντίστε τον/την ώστε, «η αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, έλεος και ευσπλαχνία θα αναβλύζουν μέσα στις καρδιές μας. Ανησυχία για τους άλλους, σημαίνει επιθυμία για ότι καλό γι αυτούς από κάθε άποψη: φυσική, ηθική και πνευματική.» όπως στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. β. Αμοιβαιότητα ανάμεσα μας, σε πνεύμα κοινωνίας και αγάπης τηρώντας τις οδηγίες του Αποστόλου Παύλου: «όπως ακριβώς προσπαθώ να ικανοποιώ όλους με κάθε τρόπο, μη αναζητώντας το δικό μου συμφέρον αλλά αυτό των πολλών, ώστε να σωθούν,»... «ας προσπαθήσει ο καθένας από μας να ευχαριστεί τον γείτονα μας για το καλό, για τη δημιουργία.» «Ας επιδιώκουμε αυτά που οδηγούν στην ειρήνη και στην οικοδόμηση αλλήλων.» γ. Περπατώντας προς την Αγιότητα και ζώντας μια ζωή αγάπης και επίτευξης καλών πράξεων, αυτό εμπεριέχει το Χριστιανικό κάλεσμα στην Αγιοσύνη. Η φροντίδα για τους άλλους και η αμοιβαιότητα στην εκτέλεση καλών πράξεων, αποσκοπούν στην ενθάρρυνση του καθενός προς την αγάπη η οποία είναι ενεργή και αυξάνεται, επειδή «η πορεία του δίκιου είναι όπως το λαμπρό φως που μεγαλώνει στην λαμπρότητα μέχρι την τέλεια μέρα» Υψώνουμε τις προσευχές μας προς τον Θεό καθ αυτήν την περίοδο της Σαρακοστής, δια της μεσιτείας της Μητέρας Μας, Αειπάρθενου Μαρίας, και του πατέρα μας, Αγίου Μάρωνα, ζητώντας την χάρη όπως αυτή η Σαρακοστή γίνει ευκαιρία για εσωτερική μεταστροφή καθώς γυρίζουμε την κιτρινωπή σελίδα της ζωής μας και ξεκινούμε μια πορεία συνολικής ανανέωσης στην προσωπική μας σχέση με τον Θεό, τον εαυτό μας και 10
κάθε άνθρωπο. Έτσι, η καθημερινή μας προσευχή που πηγάζει από την Αγία Γραφή ας μας εξυψώσει στο Σύμπαν του Θεού ώστε να λάβουμε από Αυτόν τις αξίες του Πνεύματος, και ας μας ελευθερώσει αυτή η Σαρακοστή από τα δεσμά της σάρκας, και ας ανοίξει η φιλανθρωπία τις καρδιές μας στην αγάπη που μεγαλώνει καθώς το φως της αυγής μεγαλώνει σε λαμπρότητα μέχρι την τέλεια μέρα. Και αναπέμπουμε, ύμνο, δόξα και τιμή στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα τώρα και στους αιώνες. Αμήν. Από την Έδρα μας στο Bkerke, 9 Φεβρουαρίου 2012, Εορτή του Πατέρα μας, Αγίου Μάρωνα Bechara Betrous Rai Πατριάρχης Αντιόχειας και Πάσης Ανατολής. 11
12