Α Λυκείου, Λυκειακές Τάξεις Άγρας Τα παραδοσιακά προϊόντα των χωριών μας, Άγρας και Μεσοτόπου.
Οι μαθητές της Α Λυκείου των Λυκειακών Τάξεων του Γυμνασίου της Άγρας, αποφασίσαμε, στα πλαίσια των περιβαλλοντικών προγραμμάτων, να ασχοληθούμε με την παρασκευή παραδοσιακών προϊόντων των χωριών μας. (Προερχόμαστε από την Άγρα και το γειτονικό χωριό Μεσότοπο.)
Άγρα και Μεσότοπος: δύο πανέμορφα χωριά της Λέσβου με μαγευτική θέα προς τον κόλπο της Καλλονής και το Αιγαίο Πέλαγος.
Η Άγρα είναι κατεξοχήν κτηνοτροφικό χωριό και η πλειοψηφία των κατοίκων της ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Χιλιάδες πρόβατα καθημερινά παράγουν τόνους γάλακτος με το οποίο φτιάχνονται τυριά (φέτα, λαδοτύρι, μυζήθρες, γραβιέρες) από τα τρία τυροκομεία που υπάρχουν στην περιοχή.
: Το τυρί Επισκεφτήκαμε ένα απ αυτά και θα δείτε από τον τυροκόμο κύριο Παναγιώτη Ταστάνη, πώς παρασκευάζεται η φέτα και τα άλλα προϊόντα.
: Το τυρί Σήμερα, η παρασκευή τους διευκολύνεται πολύ από τα σύγχρονα μηχανήματα που υπάρχουν. Μέχρι να φτάσουν όμως στο πιάτο μας, υπάρχει πολλή διαδικασία.
: Το τυρί
: Το γιαούρτι Στην Άγρα, τα τελευταία χρόνια λειτουργεί και το εργοστάσιο παραγωγής γιαουρτιών του κυρίου Γ. Μαλακού με την επωνυμία «Ορεινό». Πάλι με πρόβειο γάλα των προβάτων της περιοχής, φτιάχνεται το παραδοσιακό γιαούρτι, χωρίς συντηρητικά, με αγνά υλικά.
Το γιαούρτι
Τα εδέσματα Η Άγρα έχει παράδοση και στα γλυκά, όπως και όλο το νησί. Οι δίπλες, ή αλλιώς τα τιμπλούδια, τα διάφορα γλυκά κουταλιού (συκαλάκι, λεμόνι, πελτές κυδώνι, ντοματάκι, μελιτζανάκι), οι χυλοπίτες φτιαγμένες με γάλα και αυγά, οι χάχλες (τραχανάς), είναι κάποια απ τα προϊόντα που φτιάχνονται τόσο από τις γυναίκες του χωριού, όσο και απότον Αγροτουριστικό Σύλλογο Γυναικών Άγρας, οι οποίες καθημερινά φτιάχνουν με μεράκι όλα τα παραπάνω προϊόντα.
Τα εδέσματα: χάχλες, γλυκά, αφεψήματα...
Η παρασκευή δίπλας
: Το ούζο Εκτός από τα γλυκά και τα τυροκομικά προϊόντα, σ αυτό το ταξίδι στον κόσμο των γεύσεων και της παράδοσης, θα σας παρουσιάσουμε συνοπτικά τον τρόπο παρασκευής του τσίπουρου. Επισκεφτήκαμε το Αποστακτήριο Μεσοτόπου της κυρίας Σοφίας Κωνσταντιδέλλη:
Τo ούζο
: Το ούζο Όλα άρχισαν περίπου το 1920. Το καζάνι (άμβυκας) βρίσκεται στην περιοχή Πλακιά. Με το πέρασμα των χρόνων, το καζάνι κληροδοτούνταν από πατέρα σε γιο. Το σύστημα απόσταξης αποτελούνταν από το καζάνι και το καπάκι του (άμβυκας), τον λουλά, ένα φαρδύ σωλήνα με διαδοχικούς τρυπητούς δίσκους στο εσωτερικό του, ο οποίος βρισκόταν μέσα σε μια δεξαμενή με νερό, και το τσουρουμπούλι. (Έξοδος υγροποιημένου ρακιού.)
: Το ούζο Η διαδικασία που ακολουθούνταν ήταν η εξής: Το καζάνι γεμιζόταν με τσίπουρο και το καπάκι σφραγιζόταν με ζύμη από αλεύρι και στάχτη. Στη συνέχεια τοποθετούνταν ο λουλάς, ο οποίος συνέδεε τον άμβυκα με το σύστημα υγροποίησης, το οποίο βρισκόταν μέσα σε δεξαμενή με νερό για να προκαλείται ψύξη και υγροποίηση του ατμού.
: Το ούζο Μετά το τέλος της πρώτης απόσταξης, συλλέγεται η σούμα, που είναι διαυγής σαν το νερό. Στη δεύτερη φάση η σούμα ξαναμπαίνει στο καζάνι, μαζί με πλήθος μυρωδικών και κυρίως γλυκάνισο (ή αλλιώς μυρουδιά), που είναι αυθεντικό προϊόν του Λισβορίου. Μετά από κάποια ώρα με μέτρια ως σιγανή φωτιά με ξύλα, αρχίζει να τρέχει η λεγόμενη «πρώτη στάλα», η οποία δεν πίνεται αλλά χρησιμοποιείται για εντριβές, κι έπειτα το κανονικό ρακί που είναι έτοιμο για κατανάλωση με ή χωρίς την προσθήκη νερού, ανάλογα με τις επιθυμίες του καθενός.
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους παραγωγούς, που με τις πληροφορίες τους μας βοήθησαν να μάθουμε πώς παρασκευάζονται τα παραδοσιακά προϊόντα που έχουν κάνει τα χωριά μας γνωστά, όχι μόνο στο νησί μας αλλά παντού. Το μεράκι και η αγάπη για την παράδοση, βοηθούν όχι μόνο στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, αλλά και στη συνέχεια των παραδόσεων.
Για την πραγματοποίηση της εργασίας εργάστηκαν όλοι οι μαθητές της Α Λυκείου, με τη βοήθεια των καθηγητριών: Λητώς Παπαδογιαννάκη Στέλλας Τσουκαλοχωρίτου Σταυρούλας Ψύλλου